รุกร่านเพื่อนรัก PT37 เพราะโกรธจึงเย็ดโหด
ทศ ทศเดินเข้ามาในร้านเหล้าหลังมอ ทศไม่ได้ออกมากินเหล้าตอนกลางคืนมาสักพักแล้ว แต่วันนี้ทศรู้สึกหงุดหงิดมากจนต้องออกมาหาที่ระบาย ทศโดนอาจารย์เรียกไปติเตียนเรื่องใช้ความรุนแรงในมหาลัย ทั้งๆที่คนที่มาหาเรื่องก่อนคือไอภามอะไรนั่นแท้ๆ แต่คนที่ต้องซวยโดนด่าคือทศ เพราะอย่างนี้ไง ทศถึงไม่ชอบพวกที่แกล้งแอ๊บน่ารัก ใครๆต่างก็หนุนหลังคอยโอ๋ ทำอะไรก็ไม่ผิด พูดอะไรคนก็เชื่อ ทศสั่งเหล้าแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ กระดกเหล้ากินไปอึกใหญ่ เวลาโมโหทีไรทศมักจะเงี่ยนทุกที วันนี้เลยมานั่งกินเหล้ากะจะหาคนไปเย็ดเพื่อปลดปล่อยอารมณ์สักหน่อย ที่ร้านเหล้าหลังมอนี้ว่ากันว่าเป็นจุดนัดเย็ดของพวกนักศึกษาในมหาลัยนี้ทั้งชายและหญิง ทศมองไปรอบๆร้าน ยังไม่ค่อยมีคนที่ถูกใจทศสักเท่าไหร่ หลายคนต่างส่งสายตามาให้ทศ เพราะทศเองก็หน้าตาดีมากเหมือนกัน ลุคดูลึกลับน่าค้นหา มีผู้ชายตัวเล็กหน้าตาน่ารักถูกสเปคทศนั่งกินเหล้าอยู่คนเดียว ผู้ชายคนนั้นหันมาสบตากับทศ ยิ้มให้ ทศมอง ส่งสายตาเป็นเชิงว่าให้เดินมา ผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาหาทศ ''สวัสดีครับ'' ''หวัดดี'' ''มีนครับ'' ''ทศครับ'' ทศยิ้มมุมปาก ดูแล้วมีนก็ดูใช้ได้อยู่เหมือนกัน ''สนใจไปห้องน้ำด้วยกันมั้ย'' ทศถามตรง มีนยิ้มเขิน ''ทำไมรีบร้อนจังล่ะครับ ไม่คุยกันก่อนหน่อยหรอ'' ''เดี๋ยวก็ไม่ได้เจอกันอีกแล้วล่ะ'' ทศยิ้ม ''นั่นสิเนอะ'' ทศลุกขึ้น เดินไปที่ห้องน้ำโดยมีมีนเดินตามไปด้วย ทั้งคู่เข้ามาในห้องน้ำ ทศกระชากมีนเข้ามาแล้วปิดประตูล็อค กดไหล่มีนให้นั่งลง ดันเข้าไปชิดกับผนัง จับหน้าของมีนซุกกับเป้าของตัวเองที่นูนขึ้นมา มีนสูดดมกลิ่นควยของทศเข้าไปเต็มปอด ถอดกางเกงของทศ ควยทศแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีขาว มีนขบกัดเบาๆไปตามลำควย ดึงกางเกงในของทศลง ควยใหญ่ยาว11นิ้วเด้งออกมาตีหน้าของมีน มีนมองควยตรงหน้าอย่างตะลึงในขนาดของมัน ''ใหญ่จังครับ'' ''คิดว่ามึงจะรับไหวมั้ยละ'' ''ไหวสิครับ'' มีนจับควยของทศเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''ซี้ดดด'' มีนอมควยของทศอย่างหิวกระหาย สอดลิ้นเข้าไปใต้หนังหุ้มเลียวนไปมา ถอกควยของทศลง หัวควยบานโผล่ออกมา มีนเลียไปตามแง่งควยของทศ ตวัดลิ้นเลียรัวๆเน้นๆตรงหัวควย ทศจิกมของมีไว้ เด้งเอวเย็ดปากของมีนอย่างเมามันส์ ''อ๊อก ออก ออก อ๊อก'' ''อาาาา'' ควยทศใหญ่คับปากมีนไปหมด ทศกระแทกควยเข้ามาในปากมีนไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึกจนมีนสำลักน้ำตาเล็ด ทศเอาควยตีกระพุ้งแก้มของมีหลายที ชักควยออกมา น้ำลายมีนไหลเยิ้มติดควยทศา ทศจับควยแฉะๆตีหน้าของมีนรัวๆอย่างแรงจนหน้าสั่น มีนยิ้มพอใจ ทศดึงมีนขึ้นมา จับหันหลังเอามือยันกำแพงไว้ ถอดกางเกงของมีนออก เผยให้เห็นตูดเล็กๆขาวๆของมีน ทศถุยน้ำลายใส่มือถูตรงรูของมีน แหกตูเมีนออก รูหีสีชมพูขมิบไปมาเพราะความเงี่ยน ทศเอาควยจ่อรู ันเข้ามาจนมิดลำ ''อะ อ๊ะ อึก'' ควยทศใหญ่คับหีมีนไปหมด แทงเข้ามาลึกจนมีนทั้งจุกทั้งเสียว ทศเด้งเอวเย็ดหีของมีนเป็นจังหวะ ''อะ อ๊ะ อาาา อ๊ะ'' ''อูยย แน่นชิบ'' หีมีนทั้งแน่นทั้งอุ่น ตอดขมิบควยของทศไม่หยุด ทศจับเอวของมีนไว้ล้วกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง ตีตูดของมีนอย่างแรงจนเป็นรอยมือ ทศดึงแขนของมีนมาข้างหลังแล้วซอยหีของมีนอย่างเมามันส์ ''อะ อือออ อาาา'' ทศสอดควยเข้าออกหีของมีนอย่างเร็วและแรง ควยทศกระแทกเข้ามาลึก แทงจุดเสียวของมีนไปมาจนมีนเสียวไปหมด ควยมีนแข็งกระดกขึ้นลง ทศซอยเร็วขึ้นเรื่อยๆ มีจับควยตัวเองสาวขึ้นลง ''อะ อ๊ะ อาาา'' มีนน้ำแตกออกมาคามือ ทศบีบคอมีนไว้แล้วเด้ารัวๆ ''โอยยย เย็ดแม่!'' ทศกระแทกควยเข้าไปในหีมีนจนสุดลำ น้ำแตกเข้าไปในหีของมีน ทศอุ้มมีนไปนอนยกขาบนโถส้วม เอาควยยัดเข้าไปในหีมีนอีกครั้ง ''อะ อาาา'' น้ำควยในหีของมีนทำเอาทศอุ่นควยไปหมด ทศเย็ดหีของมีนอีกรอบทันที ''อะ อาาา แรงๆเลยครับ ซี้ดดด'' ทศบีบคอของมีนไว้ เด้าหีของมีนอย่างเมามันส์ ''อืออ อาา'' ทศถุยน้ำลายใส่หน้าของมีน เอามือละเลงเล่นไปมา เอวก็ยังไม่หยุดซอยหีมีน ทศดึงแขนของมีนาข้างหน้า ตอกควยเข้าไปในหีมีนอย่างเร็วและแรง ''อึก อือออ อูยยย'' ''ซี้ดดด'' มีนสั่นไปทั้งตัวเพราะแรงกระแทกของทศ เสียงเนื้อกระแทกกันดังไปทั่วห้องน้ำ ทศกระแทกควยเข้ามาไม่ยั้ง แทงเข้ามาลึก กระทุ้งจุดเสียวของมีนย้ำๆจนเสียวแทบขาดใจ ควยมีนแข็งขึ้นมาอีกครั้ง ทศเร่งจังหวะกระแทกขึ้นอีก ''อะ อ๊ะ'' มีนควยกระตุกน้ำแตกออกาไม่หยุด ทศเด้าแรงขึ้น ''อ้าาาา เย็ดแม่!'' ทศตอกควยเข้ามาเต็มแรง ปล่อยน้ำควยกระฉูดเข้ามาในหีของมีนจนอุ่นไปหมด ทศถอนควยออก หีมีนบานโบ๋เป็นรูร่องควยทศ ขมิบหุบอ้าน้ำควยขาวขุ่นไหลเยิ้มออกมา ทศถอนหายใจ ค่อยสบายตัวหน่อย อารมณ์เริ่มเย็นลงแล้ว ทศลเอากางเกงขึ้นมาใส่ เดินออกมาจากห้องน้ำ จ่ายเงินค่าเหล้าแล้วขับรถกลับมาที่คอนโด เข้านอนเพราะพรุ่งนี้มีเรียนติณ ''เท่านี้ใช่มั้ยคะ'' ''ครับ'' ''79บาทค่ะ'' ''นี่ครับ'' ติณควักเงินจ่ายแคชเชียร์ เดินถือถุงออกมาจากร้านสะดวกซื้อใต้คอนโด ติณแวะมาซื้ออาหารเช้าไว้ให้ทศเหมือนอย่างเคย ทศเป็นคนที่ตื่นสาย คณะของทศคลาสเริ่มช้ากว่าติณด้วย ทำให้ทศมักจะตื่นสายและไม่มีเวลากินข้าวเช้า ทศเป็นคนกินข้าวไม่ตรงเวลาและถ้าขี้เกียจก็จะไม่กิน ติณเลยต้องคอยช่วยดูแลด้วยการซื้อข้าวเช้าไปแขวนไว้หน้าห้องทุกเช้า ตื๊อชวนไปกินข้าวด้วยกันทุกเย็น จนทศคุ้นเคยและชินกับการกินข้าวตรงเวลามากขึ้น ติณเดินเอาถุงอาหารเช้ามาแขวนไว้ที่ลูกบิดหน้าห้องของทศ เอากระดาษโน๊ตขึ้นมายืนเขียนแล้วหย่อนลงไปในถุง ตอนนี้ทศคงยังไม่ตื่น ติณซื้อข้าวมาให้ทศทุกวันจนจำตารางเรียนทศได้ขึ้นใจแล้ว ติณใส่ใจในรายละเอียดเล็กๆน้อยๆของทศทุกอย่าง รู้ว่าทศชอบอะไรไม่ชอบอะไร ทั้งๆที่รู้ขนาดนี้แล้วแท้ๆแต่ทศก็ไม่ยอมคบกับติณสักที ก็จริงอยู่ที่ติณขอคบบ่อยๆทีเล่นทีจริงแค่ตั้งใจแกล้งทศอยากให้ทศด่า แต่ก็แอบหวังในใจลึกๆว่าจะมีสักวันที่ทศตอบตกลงกลับมา เพื่อนสนิทของติณต่างบอกให้ติณพอและหยุดจีบทศได้แล้ว แต่ติณเป็นคนที่ถ้าตั้งใจอยากจะได้อะไรติณจะหาทางจนได้มันมาในที่สุด ถึงจะช้าหน่อยแต่ก็ใช่ว่าไม่มีอะไรพัฒนาเลยนี่นา ตอนนี้ทศอ่อนลงกับติณมากกว่าเดิมมาก ไม่ใช่ว่าทศเลี่ยนตัวเองเพื่อติณ แต่ลดกำแพงลงและเป็นตัวเองมากขึ้นมากกว่า ติณรู้ดีว่าภายใต้ความขี้หงุดหงิดขี้โมโหนี้ก็แค่คนขี้เหงาที่ไม่ชินกับการได้รับความสนใจแค่นั้นเอง ติณเดินไปที่ลานจอดรถ ขับรถออกไปมหาลัย สักพักติณก็มาถึง ติณขับรถเข้ามาหาที่จอด ลงมาจากรถ เดินตรงไปยังคณะของตัวเอง ระหว่างทางหลายคนต่างแอบมองมาที่ติณ ติณเป็นเดือนมหาลัยคนปัจจุบันที่ทั้งหน้าตาดีหุ่นล่ำ ผลการเรียนดีกิจกรรมเด่น แถมยังดังในโซเชี่ยลเพราะหน้าตาอีกด้วย ทำให้มีคนชื่นชอบไม่น้อย ติณเดินมาจนถึงคณะของตัวเอง ติณเดินเข้ามา เด็กปี1หลายคนสวัสดีทักทายติณ ติณทักทายกลับย่างเป็นมิตร พวกรุ่นน้องหลายคนต่างอยากได้ติณเป็นพี่รหัสกันทั้งนั้น ใครก็ต้องอยากได้พี่รหัสที่ทั้งหล่อและใจดีแบบติณกันทั้งนั้นแหละ ติณเดินหาโต๊ะที่ยังว่างอยู่แล้วนั่งลง ติณเป็นคนที่มามหาลัยเช้าเสมอ เพราะต้องเตรียมตัวก่อนเข้าคลาสเรียน ติณนั้นเป็นคนที่ตั้งใจเรียนมากๆ ถึงจะไม่รู้ตัวก็เถอะ เพราะทำแบบนี้แต่ไหนแต่ไรจนชินไปแล้ว ติณลุกขึ้นเดินไปซื้อข้าวกล่องกับน้ำที่ร้านหน้าคณะ เดินกลับมาที่โต๊ะแล้วนั่งลงกินข้าว ถ้าติณไม่ได้แวะไปคุยกับเพื่อนโต๊ะอื่นติณก็มักจะนั่งอยู่คนเดียวตลอด จนหลายคนก็สงสัยว่าติณไม่มีกลุ่มเพื่อนสนิทบ้างหรอ จริงๆแล้วก็มีนั่นแหละ แค่ไม่ได้ตัวติดกันมากแค่นั้นเอง เพื่อนสนิทในคณะของติณคือธันวาและนนท์ ซึ่งคบกันมาตั้งแต่ม.6 จนมามหาลัยและได้เจอกันอีกครั้ง และเพื่อนมหาลัยอีกคนที่ติณได้รู้จักและเลื่อนให้ขึ้นมาเป็นเพื่อนสนิทนั้นก็คือทะเล ทะเลเป็นคนที่ติณอยู่ด้วยแล้วสบายใจ สามารถพูดคุยปรึกษาได้ทุกเรื่อง จะทำตัวอ่อนแอแค่ไหนก็ได้โดยไม่ต้องอายอะไร เคยมีช่วงที่ติณคิดว่าตัวเองชอบทะเลอยู่เหือนกัน แต่สุดท้ายก็คิดว่าเป็นเพื่อนกันแบบนี้มันดีกว่า เพราะทะเลเองก็มีคนที่ชอบแล้ว ติณเองก็คงไม่อาจชอบใครนอกจากทศได้อีกด้วย ติณนั่งกินข้าวไปเล่นทรศัพท์ไป อยู่ๆก็มีเสียงของตกตรงทางเดิน ติณหันไปมอง
ภาม ผู้ชายคนหนึ่งที่ถือของหลายถุงทำของตก ติณลุกขึ้นเดินเข้าไปช่วยเก็บของให้ ''ขอบคุณนะ'' ผู้ชายคนนั้นบอก ติณหยิบถุงส่งคืนให้ ''เราขอวางของหน่อยได้มั้ย'' ''ได้ๆ มาโต๊ะนี้ก่อนก็ได้มา'' ติณช่วยผู้ชายคนนั้นถือของเดินไปที่โต๊ะของตัวเอง วางของลง ผู้ชายคนนั้นเปิดถุงดูความเรียบร้อย ติณมองลงไปในถุงก็เห็นว่าเป็นขนมและพวกถุงแป้งทำเบเกอรี่ ''เรียนคณะคหกรรมหรอ'' ''ใช่ เราเพิ่งซื้อของมาแต่แวะมาหาเพื่อนที่คณะนี้อะ ถือของมาซะยอะเลยด้วย'' ผู้ชายคนนั้นหัวเราะ ติณมองผู้ชายคนนั้น เป็นผู้ชายหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม แต่งตัวถูกระเบียบ ตัวเล็กผิวขาว ติณรู้สึกคุ้นหน้าผู้ชายคนนี้มาก เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนในมหาลัยนี่แหละ ผู้ชายคนนั้นมองหน้าติณ ''ติณใช่มั้ย'' ติณยิ้ม ''ใช่ รู้จักเราด้วยหรอ'' ''มีใครไม่รู้จักเดือนมหาลัยบ้างล่ะ'' ผู้ชายคนนั้นขำ ''ก็ไม่ขนาดนั้นหรอก'' ''ติณดังมากเลยนะในคณะเราอะ คนพูดถึงเยอะเลย'' ติณยิ้มเอามือเกาหัว ''เราเคยเจอกันมาก่อนมั้ย'' ''เคยสิ ตอนประกวดดาวเดือนไง'' ''หืม'' ''เราชื่อภาม เดือนคณะคหกรรม'' ''อ๋อ ไม่น่าล่ะ ทำไมคุ้นๆจัง'' ภามยิ้ม ท่าทางภามดูแล้วก็น่ารักใสๆดี ''แล้วนี่กำลังจะกลับคณะหรอ'' ''ใช่'' ''แล้วทำไมถึงไม่มีเพื่อนมาช่วยถือเลยล่ะ ตัวแค่นี้ถือคนเดียวมันจะไปไหวหรอ'' ''เราเป็นเวรซื้อของวันนี้ เลยออกมาซื้อคนเดียวอะ'' ''สงสาร'' ติณหัวเราะเบาๆ ''แต่มันหนักมากเลย ติณช่วยเราถือไปที่คณะหน่อยได้มั้ย แต่ถ้าไม่สะดวกก็ไม่เป็นไรนะ'' ติณมองไปที่ข้าวของตัวเอง ''ไม่เป็นไร แค่นี้เอง เดี๋ยวเราไปส่งก็ได้'' ภามดูมีท่าทางดีใจ ''ขอบคุณนะ ติณนี่ทั้งหล่อทั้งใจดีจริงๆเลย'' ''อย่าชมเราขนาดนั้นสิ'' ติณขำ ติณลุกขึ้น เอาถุงของภามมาถือ ''ติณ!''
ทะเล ทะเลเดินมาหาติณ ยิ้มอย่างสดใสมาให้ ติณยิ้มตอบ ''ไงเล'' ''กำลังจะไปไหนหรอ'' ''เรากำลังจะไปส่งภามที่คณะน่ะ เค้าถือของหนักคนเดียว'' ทะเลกับภามมองหน้ากัน ภามยิ้มให้ทะเล ทะเลยิ้มตอบ หันกลับไปหาติณ ''อาจารย์เค้าบอกให้ติณไปเอาเอกสารเรียนอะ'' ''ให้เราไปเอาหรอ'' ''ใช่ ของอาจาร์บุญชัยไง'' ''อ๋อ โอเค แล้วต้องไปเลยมั้ย'' ''อืม ต้องไปเลย เดี๋ยวอาจารย์เค้าจะไปข้างนอก'' ''โอเค'' ติณหันมาหาภาม ''ภาม เราต้องไปเอาชีทเรียนอะ ขอโทษนะ'' ''ไม่เป็นไร เราไม่มีเรียนอยู่แล้ว เดี๋ยวเรานั่งรอนี่ก็ได้'' ''ได้ๆ เราจะรีบลงมานะ'' ''ไม่เป็นไรหรอกติณ เดี๋ยวเราช่วยภามถือไปเองก็ได้'' ภามหันมามองหน้าทะเลด้วยสีหน้าไม่พอใจทันทีแต่ก็รีบทำหน้าตาใสๆเหมือนเดิม ''เลจะถือไหวหรอ'' ''โห เห็นอย่างนี้เราแรงเยอะนะ'' ทั้งคู่หัวเราะ ''โอเค งั้นฝากด้วยนะ'' ''อื้ม รีบไปเถอะ อาจารย์รอ'' ติณโบกมือให้ ภามโบกมือตอบ ติณเดินขึ้นอาคารไป ทะเลหันมาหาภาม ''ปะ เดี๋ยวเราไปส่ง'' ''อ่า อืม'' ทะเลถือถุงของภามขึ้นมา เดินออกมาจากคณะแพทย์ ''เรียนอยู่คณะไหนหรอ'' ''คหกรรมอะ'' ''หรอ เราก็ชอบทำขนมเหมือนกันเลย'' ''เราไม่ค่อยชอบหรอก เราชอบทำอาหารมากกว่า ขนมทำยาก'' ''ก็จริง'' ''เลสนิทกับติณหรอ'' ''ก็สนิทอยู่นะ ทำไมหรอ'' ''ติณเค้าเป็นคนยังไงหรอ'' ทะเลคิด ''ก็เป็นคนดี เอาใจใส่คนรอบข้าง'' ภามตั้งใจฟัง ''ภามชอบติณหรอ'' ''อ่า เปล่า'' ''ติณมีคนที่ชอบแล้วนะ ชอบมากเลยด้วย เราว่าภามอย่าไปยุ่งเลยดีกว่า เราเตือนด้วยความหวังดีจริงๆนะ'' ภามรู้ว่าทะเลคงหมายถึงทศ หลายคนต่างก็พูดกันว่าเดือนคณะแพทย์ตามจีบหนุ่มวิทย์กีฬาขี้โมโหอยู่ทุกวัน ''ไม่เป็นไรหรอก ทะเลไม่ต้องมาเตือนเราหรอก เราดูแลตัวเองได้'' ทั้งคู่เดินมาจนถึงหน้าคณะคหกรรม ทะเลยิ้มเเล้วคืนถุงให้ ''คราวหน้าอย่าโยนถุงลงพื้นอีกล่ะ เดี๋ยวขนมข้างในจะแตกเอา'' ภามหน้าเสียนิดหน่อยที่ทะเลรู้ ''โยนอะไรล่ะ มันตก'' ภามขำแห้ง ทะเลยิ้มกว้าง โบกมือให้ ''บาย'' ''บาย'' ทะเลเดินกลับคณะ ภามมองตามหลังของทะเล สีหน้าเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เดินถือถุงเข้าคณะไปhttp://www.g4guys.com/data/attachment/forum/202201/16/013855p86mvnn8m252k66k.jpg
ทศ ทศเดินลงมาจากอาคารหลังที่เรียนเสร็จ เอาถุงข้าวของติณที่เอามากินด้วยทิ้งลงถังขยะ โดยไม่ลืมที่จะเก็บโน๊ตในถุงออกมาก่อน 'กินให้อิ่มท้อง ถ้าอยากอิ่มใจก็มากินกู' ทศอ่านแล้วก็ขำ เก็บใส่กระเป๋าเงิน แวะนั่งพักที่โต๊ะใต้คณะ ทศเป็นคนที่เรียนคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว เวลามีงานกลุ่มก็ช่วยทำในส่วนของตัวเองแต่จะไม่เข้าประชุมกับเพื่อน ขอแค่บอกมาทศจัดการได้หมดเพราะทศนั้นเป็นคนที่เรียนเก่งมาก แค่บุคลิกอาจจะไม่เหมือน ทศเป็นคนที่ไม่คุยกับใคร นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่คนเดียวตลอด แต่เวลาเพื่อนมานั่งคุยด้วยหรือเข้ามาทักทายทศจะไม่ไล่หรือหาเรื่องเหมือนแต่ก่อนแล้ว ก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ถามคำตอบคำ แต่แค่นี้ก็ดีที่สุดที่ทศทำได้แล้วแหละ แค่นี้ก็ดีกว่าเมื่อก่อนมากๆแล้ว ''เฮ้อออ'' เพื่อนคนหนึ่งในคณะที่ชอบเข้ามาคุยกับทศบ่อยๆนั่งลงข้างๆทศ ทศเหลือบตาไปมอง ''โคตรน่าเบื่อเลยว่ะ ใจคอจะแดกให้หมดมหาลัยเลยหรือไง'' ''อะไรวะ'' ''ก็ไอเดือนมหาลัยเพื่อนมึงไง ล่าสุดจะเอาน้องภามของกูไปแดกแล้วมั้ง'' ทศได้ยินชื่อภามก็อารมณ์ขุ้นทันที ไม่กี่วันก่อน อยู่ๆคนชื่อภามก็เดินเข้ามาหาเรื่องทศ บอกว่าให้เลิกยุ่งกับติณ บอกว่าทศไม่ดีพอสำหรับติณ ทศอยากจะซดหน้ามันมากแต่เพราะวันนั้นมีคนเยอะเลยทำไม่ได้เพราะกลัวจะเป็นเรื่องใหญ่ ''ทำไม'' ''นี่ไง'' เพื่อนยื่นโทรศัพท์มาให้ทศดู เป็นรูปของติณที่กำลังช่วยภามเก็บของ มองหน้ากันแล้วยิ้มให้กัน ติณนั้นเป็นคนดังในมอ บวกกับภามที่ก็ดังในเรื่องความน่ารักด้วย ทำให้ข่าวแพร่ไปเร็ว ทศรู้สึกหงุดหงิดมาก ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน สายตาของติณอะไม่เท่าไหร่ เพราะติณเป็นคนที่ยิ้มและทำดีแบบนี้กับทุกคนอยู่แล้ว แต่สายตาหวานย้อยของไอภามมันทำให้ทศหัวร้อนขึ้นมาทันที ทศเกลียดการโดนท้าทาย เอาอะไรมามั่นใจว่าทศนั้นไม่ดีพอสำหรับติณ แล้วตัวภามเองเหมาะกับติณมากกว่าทศอย่างนั้นหรอ โทรศัพท์ของทศสั่น ทศเอาขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นติณ ทศเปิดอ่านข้อความ 'เลิกยัง กูไปหานะ' ทศรู้สึกหงุดหงิดและยังไม่อยากเจอติณ 'กูไปเล่นบาส เจอกันที่คอนโด' 'ให้กูรอกลับด้วยมั้ย' 'ไม่ต้อง' 'กูรอได้' 'บอกว่าไม่ต้อง' 'มึงเป็นไรปะ' 'เปล่า แค่รำคาญมึงเฉยๆ' ทศเก็บโทรศัพท์ลง หยิบกระเป๋าเดินไปที่โรงยิม เปลี่ยนชุดเป็นชุดเล่นกีฬา เดินลงไปในสนาม หยิบลูกบาสมาชู้ตลงห่วงเพื่อระบายอารมณ์ ลูกบาสกระแทกแป้นลงห่วงไปหลายต่อหลายครั้ง ผู้คนแถวนั้นต่างหันมามองทศที่ขว้างปาลูกบาสอย่างแรงด้วยสีหน้าที่บอกบุญไม่รับ ทศใส่อารมณ์หงุดหงิดและโกรธแค้นลงไปในการชู้ตแต่ละครั้ง ''เดี๋ยวแป้นก็พังหรอก''
ทะเล ทะเลที่มาเล่นบาสเหมือนกันเดินเข้ามาทักหลังจากยืนมองอยู่สักพัก ทศหันมามองทะเลตาขวาง ทะเลไม่ได้พูดอะไรต่อ หยิบลูกบ๊าสมาชู้ตลงห่วงไปบ้าง ''ไปเล่นไกลๆดิ๊'' ''เล่นด้วยกันก็ได้นี่นา'' ทะเลยิ้ม ทศจึ๊ปาก เอาเข้าจริงทศก็ไม่ได้เกลียดทะเลขนาดนั้น ที่ไม่ชอบเพราะหมั่นไส้ทะเลเป็นการส่วนตัวซะมากกว่า ''เห็นรูปแล้วใช่มั้ย'' ทะเลโยนลูกลงห่วงไปอีก ''รูปอะไร'' ''ก็รูปที่ทำให้ทศมาทำร้ายแป้นบาสอยู่นี่ไง'' ทะเลขำ ''นี่มึงจะมาหาเรื่องกูหรือไง'' ''เปล่า'' ทะเลหยิบลูกบาสไว้ระดับอก ''เราเป็นเพื่อนสนิทของติณเหมือนกัน เราก็อยากให้ติณได้เจอกับคนดีๆ คนที่ติณรัก'' ทะเลส่งลูกให้ทศ ''แล้วก็รักติณ'' ทะเลพูดต่อ พุ่งตัวอย่างรวดเร็วเข้ามาหาทศ ทศหลบ ทั้งคู่เริ่มเล่นบาสกันตอนไหนไม่รู้ ''ทศชอบติณมั้ย'' ''ไม่ใช่เรื่องของมึง'' ทศเลี้ยงลูกผ่านตัวทะเลไป ทะเลตามมาติดๆ ''แต่ติณชอบทศมากนะ รู้ใช่มั้ย'' ทศมองหน้าของทะเลที่ดูจริงจัง ''เออ แล้วจะทำไม'' ''ไม่คิดว่ามันเห็นแก่ตัวหรอที่เล่นกับความรู้สึกคนอื่น'' มันจุกไปที่อกทศนิดหน่อย ทศไม่แสดงอาการอะไร ''ไม่เห็นจะเห็นแก่ตัวเลย มันมาชอบกูเองนี่'' ''แล้วที่ทศทำอยู่มันใช่การปฏิเสธติณมั้ย'' ทศคิดตาม ก็ไม่ได้อยากจะปฏิเสธนี่นา ''เราเข้าใจ เราไม่ได้จะบังคับว่าถ้ามีคนมาชอบเราเราจะต้องชอบตอบหรอกนะ'' ทะเลแย่งบอลไปจากมือทศแล้วชู้ตลงห่วงไป ''แต่เราควรจะแสดงออกให้เค้ารู้หน่อยว่าเราคิดกับเค้ายังไงบ้าง ไม่ใช่ให้เค้ามานั่งคิดไปเอง ถ้าวันไหนเค้าคิดว่าเราไม่ได้รักเค้าแล้วเค้าจากไป คนที่จะเสียใจคือเรานะ'' ทะเลยิ้ม เดินเข้ามาหาทศ ''ถ้าให้เลือกระหว่างภามกับทศ เราเลือกทศล่ะ'' ทะเลตบบ่าของทศ เดินออกไปจากสนาม ''อ้อ ทศ'' ทะเลหันกลับมา ''ติณรออยู่ที่คณะนะ'' ทะเลโบกมือให้แล้วเดินออกไป ทศนั่งลง เอามือกุมขมับ ไม่รู้ว่าตัวเองต้องทำอะไรต่อไป แต่ตอนนี้คือต้องไปหาติณก่อนล่ะนะ ทศเดินไปหยิบกระเป๋า ออกมาจากยิมแล้วตรงไปที่คณะแพทย์ทันที ติณนั่งรอทศอยู่ที่ใต้คณะมาได้สักพักแล้ว เอาหน้าฟุบหลับกับแขนตัวเองเพราะความเหนื่อยล้าจากการเรียนวันนี้ ทศเดินมาเจอติณที่นอนอยู่ที่โต๊ะ นั่งลงฝั่งตรงข้ามของติณ จ้อมองติณที่หลับตาพริ้มอยู่ เอามือปัดผมที่ปรกหน้าของติณออก ทศอยากจะขอโทษติณเหมือนกัน เพราะทศยังไม่มั่นใจและไม่อยากจะเร่งรีบอะไร รู้ทั้งรู้ว่าติณนั้นรอมาตลอด ''หืมม'' ติณเงยหน้าข้นมา หยีตามองดู ''เอ้า เสร็จแล้วหรอ'' ''เออ'' ติณบิดขี้เกียจ ''วันนี้เป็นอะไร หงุดหงิดอะไรหรือเปล่า'' ทศมองติณ ส่ายหน้า ''หึ กลับ กูหิวแล้ว'' ''เออๆ ได้'' ติณลุกขึ้นเก็บกระเป๋า เดินตามทศออกมาที่ลานจอดรถ ทั้งคู่ขึ้นมาบนรถของติณ ทศยื่นมือไปจับต้นขาของติณ ติณตกใจนิดหน่อย ''อะไรวะ'' ''กูเริ่มชอบมึงบ้างแล้ว'' ติณงง ''อะไรของมึง แล้วมาบอกกูทำไม'' ''เปล่า ก็แค่อยากให้รู้เฉยๆ'' ติณมองทศ เอาหน้าฟุบกับไหล่ทศแล้วยิ้มกว้าง ใจจะละลายกับคำพูดและท่าทางที่ดูขัดกับหน้าตาของทศ ''มึงแม่ง ใจร้ายชิบหายเลยว่ะ'' ติณเงยหน้าขึ้นมามอง ''ไม่บอกรักกูกลับแต่ทำตัวน่ารักใส่กูอยู่ได้'' ทศมองสายตาของติณแล้วหันหน้าหนี ติณยิ้ม ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ จับทศหันหน้าไปหาตัวเอง ประกบปากจูบทศเบาๆ ทศไม่ได้ดันออก ติณละออก ''ที่กูทำมาไม่ได้สูญเปล่าใช่มั้ย'' ไม่เลยสักนิด ทศตอบในใจ ''กูหิวแล้ว'' ติณยิ้ม ''แดกไร ร้านป้าอีกอะดิ'' ''เออ'' ''ไม่เบื่อบ้างหรอวะ'' ''จะแดกมั้ย'' ''แดกครับ'' ติณขำ ขับรถกลับไปที่คอนโดอย่างมีความสุข อุ้ย มีตัวร้ายโผ่บมาแล้ว โอยติณ อย่าตกหลุมพรางภามนะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่ารักจังคู่นี้ {:7_295:} ขอบคุณครับ ไม่ชอบภามเลย{:7_324:} ขอบคุณเลนะทำให้เริ่นรู้ใจตัวเอง เหมือนเลยรู้ทันภาม ดีมากทะเล ตบภามสักทีดีไหม สนุก ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.
ขอบคุณครับ ถ้าจะมีใครที่ทำให้ทศรู้สึกตัว ก็คงเป็นทะเลนี่แหละที่พร้อมชนกับทศ เพื่อเพื่อนติณ 5555555 ขอบคุณครับ เขินครับ
ขอบคุณครับ{:7_301:}{:7_344:}