เด็กชายลี่ 72 : “ เงินเรารวมกันยังไม่พอ “ “ เงินไม่พอก็ไม่เป็นไร “
เด็กชายลี่ 72 : “ เงินเรารวมกันยังไม่พอ “ “ เงินไม่พอก็ไม่เป็นไร “........ช่วงนั้นเจ้าพีกับลี่ ก็สนุกเลยล่ะจนถึงตอนนี้ถ้าคุยเรื่อง รพ.นี้ หรือได้ไป รพ นี้ ก็คุยกันสองคนสนุกเนอะ.. พีกับลี่ ก็จะบอกเหมือนกันว่า“ ใช่ “ ที่จริงไม่ใช่เรื่องสนุกเลย ที่อาม่าของทั้งพีกับลี่น่ะต้องมานอน รพ.. แต่พีกับลี่ มาสนุกซะงั้น ที่มันสนุกเพราะ.. ตอนเย็นมาเจอกัน.. อาบน้ำ กินข้าว แล้วก็หาเรื่องลงไปซื้อขนม .. แอบเดินกันไปดูตามชั้นต่างๆ ใน รพ ไปชั้นโน้นชั้นนี้ .. พอซื้อของกิน ขนมเสร็จขึ้นมาบนห้อง ก็นั่งในห้อง ขึ้นกับว่า อยู่ห้องไหน อาม่าพีหรืออาม่าลี่... นั่งเล่นเกมส์ ดูหนังฟังเพลง นั่งเล่นกีต้าร์ร้องเพลงกันสองคน... ม๊าเจ้าพี ยังพูดถึงตอนนี้เลยว่า ตอนนั้นโชคดี ได้อยู่ชั้น 6 แล้วห้องติดกัน ห้องริมของตึก ถัดมาไม่มีคน ตรงข้ามก็ไม่มีคนพัก ไม่งั้นล่ะเจ้าพีกับลี่ต้องโดนป๊าตี สองคนนี่ลิงเลย ลิงพี่ ลิงน้องด้วยนะ เพราะ มันมีพยาบาลหลายคน ดันแซว ดันถามประมาณว่า พอสองคนพี่น้องไม่อยู่กลางวัน ชั้นนี้เงียบเลย...-*-.........จะมีพยาบาลน่าจะเป็นหัวหน้าพยาบาล มีอายุหน่อย ตอนเข้ามาตรวจอาม่า บอกม๊าเจ้าพี..ประมาณว่า “ สองพี่น้องไปไหน ถ้าว่างให้น้องสองคนเค้าไปเล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้ฟัง ที่ข้างหน้า ตรงเคาน์เตอร์หน่อยได้มั้ย เห็นมีน้องพยาบาลบอกว่า เล่นกันเพราะ พี่ไม่เคยฟังเลย “ พอพีกับลี่กลับมา.. ม๊ารีบบอกเลยว่า.. “ มีพี่พยาบาลคนที่ มีอายุ บอกให้เราสองคนไปเล่นกีต้าร์ร้องเพลงให้ฟังหน่อยได้มั้ยแน่ะ “ แล้วงานแบบนี้เหรอ... เจ้าพีมันรีบเลย “ เหรอม๊าคนไหนอ่ะ ไปกันลี่ “ “ เอ้ยยย อยู่ในห้องก็พอมั้ง “ “ โถ่ กลัวอีกแล้ว ลี่ ““ ในห้องก็พอมั้ง พี “ “ ลี่“ “ ก็มันจริง จะไปร้องให้พี่เค้าฟังจริงๆ เหรอ“ “ ไป“…. พีมันขี้สั่ง สั่งเสร็จสุดท้ายต่อให้ลี่ไม่ไป มันก็เอาลี่ไปจนได้น่ะ...พอไปถึงตรง ทางออกจากลิฟท์ หน้าเคาน์เตอร์ .. ม๊าเจ้าพีไปด้วย.. พี่พยาบาล แต่ละคน เค้าก็ประมาณ “ สองพี่น้อง นักดนตรีมาแล้ว เล่นกีต้าร์ร้องเพลงเพราะๆให้ฟังหน่อย เดี๊ยวให้ค่าขนม “ “ ครับผม “ ภาพที่แต่ละคน คิดว่าลี่เป็นน้องเจ้าพี มันกลายเป็น ความเข้าใจของแต่ละคนไปหมดแล้ว .. ยิ่งเวลาผ่านไป …….เจ้าพีมันจะกล้ากว่า ลี่เยอะ... มันจะชอบกับการได้เล่นกีต้าร์ให้คนอื่นฟัง .. มันจะขี้คุย คุยกับผู้ใหญ่ เข้ากับผู้ใหญ่ได้ดีกว่าลี่เยอะ.. บางทีไม่น่าเชื่อว่า ลี่จะมาสนิทกับพีได้.. ถ้านับเรื่องนี้ พีกับลี่ มันคนละขั้วเลย.......ตอนอยู่รพ ตอนนั้น พีกับลี่กลางคืนก็เฝ้าอาม่านะ.. แต่เวลาเฝ้าอาม่าเจ้าพีกับลี่จะไปเป็นคู่... ถ้าคืนนี้นอนห้องอาม่าพี ก็จะนอนด้วยกัน.. คืนพรุ่งนี้ย้ายไปนอนห้องอาม่าลี่ ก็จะไปนอนด้วยกันอีก .......อยู่ที่ รพ. ช่วงแรกยังมีติดว่าต้องเรียนพิเศษแต่มันก็ใกล้จบคอร์สแล้วเหลือแค่ไม่กี่วัน ... ช่วงนั้น อาม่าลี่ นอนอยู่รพ..ถ้าจะไปๆกลับๆ บ้าน ไม่มีใครไปส่ง มันลำบากสำหรับลี่..ม๊าเจ้าพีเข้าไปคุยกับอาม่าลี่ ให้ ก็คือนอนรพ แล้วม๊าเจ้าพีจะเอาเสื้อผ้ามาให้ไว้ใส่นอนตอนกลางคืน กลับจากเรียนพิเศษก็มา รพ. เลย แล้วตอนเช้าม๊าก็จะขนเจ้าพีกับลี่ กลับไปที่อู่รีบอาบน้ำ แล้วก็แยกย้ายไปทำภารกิจ .. ชีวิตมันก็เลยแบบชีวิตติดกัน ไปไหนก็ไปด้วยกัน ......จำได้เลย ว่า คืนนึง... ที่ทำให้ เจ้าพี มันอ้างคำคำนึง มาได้จนถึงปัจจุบัน.. ที่อาม่าลี่ บอกประมาณว่า “ พี ฝากดูเจ้าลี่ มันด้วยนะ มันไม่โตสักทีแบบนี้มีพี ไปกับพี ม่าสบายใจขึ้นเยอะเลย “ คำอาม่าลี่น่ะพูดประมาณนี้เลย หลังจากนั้น ถ้ามีอะไร พีมันจะชอบพูดประมาณว่า“ ก็อาม่าให้พี ดูลี่ “ .......คืนนั้นน่ะ จำได้ว่า นอนที่ห้องอาม่าลี่เอง.....นอนหลับกันที่เตียงเฝ้าคนไข้ ในห้องอาม่าลี่... .......เวลานอน สองคนนี้นะ ม๊าเจ้าพีชอบบอก ชอบพูดว่า..” เวลาสองหนุ่มนะ นอนกัน มันไม่ใช่แค่ ก่ายนะ มันแทบจะรวมร่างกันแล้วมั้ง “ก็เจ้าพีมันชอบเอาแขน เอาขา มันมาก่ายลี่ ก่ายไปก่ายมา พอตื่นมาตอนเช้า ถ้าม๊าเข้ามาเห็นก่อน ก็ต้องมีภาพแล้ว..บางทีหัวลี่แทบจะติดกับหัวเจ้าพีเลย ... ลี่น่ะเป็นคนที่หลับเร็ว หัวถึงหมอน ถ้าง่วง หรือเย็นหน่อยๆ ลี่ก็จะหลับแล้ว... คืนนั้น ลี่ก็นอนดูกันกับไอแพดเจ้าพี ดูการ์ตูนกัน พอแอร์เย็นๆ ลี่ก็เลยหลับ ก็แบบหลับไปเลย หลับไปข้างเจ้าพีมัน.. พีมันถือไอแพด ส่วนลี่น่ะหลับไปแบบตอนไหนก็ไม่รู้ ….... มาเริ่มรู้สึกตัว.. ตอนที่ ได้ยินอาม่าลี่คุยกับเจ้าพี ประมาณ “ พี.. ม่าขอบใจนะดูลี่สิ มาเฝ้าไข้ หลับไม่รู้เรื่องเลย มันจะช่วยอะไรได้ เนี่ย“ “ แต่ ลี่เค้าก็ช่วยม่ากับ ม่าผมไว้เลยนะคับ รอบนี้ เจ๋งเลย“ “ ช่วยไป ร้องไปล่ะสิ “ “ ม่าฝากเก็บหน่อย “ ”ครับม่า เดวพีเก็บเอง ““ พีม่าฝากดูลี่ด้วยนะ ลี่มันไม่โตเลย ยังเหมือนเด็กเลยเอาลี่มันไปปล่อยที่ไกลหน่อย คงหาทางกลับบ้านไม่ถูก ม่าว่าตั้งแต่มาอยู่ มาเรียนกับพี อาลี่ดีขึ้นเลย กล้าคุย กล้าทำหลายๆ อย่างขึ้นเยอะเลย “ “ ครับม่า .. เดวพีจะดูลี่ให้เองคับม่า “ “ ดีดี “ ได้ยินประมาณนี้ .........แล้วเจ้าพีน่ะมันก็มาบนเตียง ด้วยความเป็นตัวของเจ้าพีมัน... พีมันเป็นแบบนี้อยู่แล้วนะ.. ประมาณสะบัดผ้าห่ม เอามาคลุมตัวลี่ กับตัวเจ้าพีมันเองด้วยจังหวะ พ่อลี่ กับม๊าป๊าเจ้าพีเข้ามาในห้อง ... พีมันก็สวัสดี พ่อลี่ กับป๊าม๊าเค้าเอง...........(( ถ้าจำได้ ตั้งแต่แรกๆ ลี่น่ะเป็นคนนอนหลับเร็ว แต่เจ้ พี่สาวลี่เอง ชอบบอก ลี่นอนหลับเป็นตายเลย แล้วจะรู้เรื่องอะไรได้ไง ล่ะเพราะมันมีหลายเรื่องตั้งแต่ สมัยแม่เจ้าโร จะเข้ามา แต่งกับพ่อลี่ เข้ามาเป็นแม่ใหม่ แม่ลี่กับเจ้น่ะ ... เจ้ พี่สาวลี่ เล่าว่า บางที เจ้นอนหลับ แต่เจ้ไม่ได้หลับนะ เจ้เลยได้ยินที่พ่อคุยกับแม่โร ..ลี่ก็บอกแค่ ลี่ไม่รู้เรื่องเลย .. เจ้ก็เลยเล่าเรื่องให้ฟัง))...........ลี่น่ะ โชคดี อาจจะเพราะเป็นคนนอนตะแคง แล้วจังหวะแบบตะแคงหันเข้าหาเจ้าพีมัน.. . พีมันนอนบนเตียงฝั่งติดกำแพง ลี่นอนถัดออกมา.. พอตื่นขึ้นมาได้ยิน ก็เลยเหมือนนอนแอบฟัง... จำได้ว่าน่าจะดึก แล้วลี่ก็จำไม่ได้ด้วยว่าก่อนหน้าเจ้าพี มันลุกไปทำอะไรให้อาม่าลี่ ..........พอม๊าเจ้าพีเห็น ก็แซวเลยประมาณว่า “ โห พีลูกม๊า ดูแลน้องเหรอ “ ไอ่พี มันก็ กวนน่ะ “ จุ๊ จุ๊“ ลี่ได้ยิน น่าจะประมาณนี้นะ เพราะลี่น่ะ ตื่นแล้วแต่ไม่ได้ลืมตา ....ลี่ก็ได้ยินเลย ว่าเสียง พ่อลี่ ป๊าเจ้าพี อาม่า แล้วก็ม๊าเจ้าพีน่ะ หัวเราะ.. ไอ่ จุ๊ จุ๊ ของเจ้าพีมัน....พ่อลี่ กับอาม่าลี่ น่ะขี้เกรงใจ มากๆ แต่ไม่รู้ทำยังไง ..เพราะลี่น่ะต้องอยู่กับอาม่า แล้วพอเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ต้องมาพึ่งบ้านเจ้าพี ช่วยหลายๆ เรื่องเลย .. ก็มีให้ของฝากตลอดน่ะ ซื้อของมาฝาก ประมาณนี้เลย เพราะลี่ได้ยินพ่อบอกประมาณว่า ของฝากอันนี้ ผมเอามาฝาก.. ป๊าเจ้าพีกับม๊าก็บอกว่า เอามาให้ทุกรอบเลยต่างคนต่างเกรงใจกัน... ........แล้วพ่อลี่ น่ะพูดขึ้นมาประมาณว่า “ ดูลี่ สิ ไม่โตเลย “ มาแนวอาม่าของลี่เป๊ะอาม่าลี่น่ะดันเสริมประมาณว่า“ เมื่อกี๊ อาพี เป็นคนมาช่วยดูม๊าด้วยนะ ส่วนเจ้าลี่ โน่น หลับไม่รู้เรืองเลย “ ป๊าม๊าเจ้าพี ก็ “ ไม่หรอก เอาจริงๆ อยู่ทีบ้านอู่ คนทำงานบ้าน ช่วยกรอกน้ำ ล้างจาน ทำโน่นนี่ .. ลี่ ขยันกว่าเจ้าพีเยอะเลย ““ โห่ ม๊าอ่ะ ก้พี มีอะไรทำตั้งเยอะแยะ “ แล้วเจ้าพี มัน เห็นผ้ามันห่มตัวไม่มิดหรืออะไรลี่ไม่แนใจนะ.. พีมันน่าจะจับผ้าห่ม น่ะ.. เอามาปิดๆ ตัวลี่ ห่มให้ ม๊าเจ้าพีก็ “ โอยยยย รับ ลี่ไปเป็นน้องเลยมั้ยล่ะ “ พ่อลี่ ก็จะแบบ “ผมว่าจะเปลืองมากกว่านะ “ป๊าเจ้าพีก็จะบอก “ เอาจริงๆ ผมว่า ตั้งแต่มีลี่เข้ามาในบ้าน ครอบครัวผม ผมว่ามันดีซะอีกนะ .. ลี่เข้ามา มันทำให้ลูกผมขยันขึ้น แต่ก่อนนะ ไม่มีหรอก ลงไปช่วยงานที่อู่ พอมีลี่มานี่ .. สามารถเจอพี ตัวเป็นๆ ได้ที่อู่ เลยนะ จนลูกน้องที่อู่บอก เฮีย ทำไม ลูกเฮียลงมาช่วยงานได้ล่ะ เจ้าพีเค้าจะไม่ชอบเลอะเลอะเทอะๆ ขี้ร้อน“ แล้วเค้าก็หัวเราะกัน ....... ไอ่เรื่องห่มผ้าเนี่ย..ตอนนี้ ถ้านอนด้วยกัน เจ้าพีมันก็จะแบบนี้น่ะ เพราะลี ไม่ได้มีความสามารถพิเศษ อย่างเจ้าพีมันด้วย ไอ่นอนๆ อยู่ พอหนาวๆ มือไปคว้าผ้าห่ม ขึ้นมาห่มได้เอง โดยที่ตัวเองไม่รู้ ว่าตัวเองลุกขึ้นไปเอาผ้าห่มมาห่ม ลี่น่ะไม่มีนะ.. ถ้านอนแล้ว ถีบผ้าห่มออก.. ก็คือนอนหนาว อกเย็นไปอย่างนั้นทั้งคืนเลยล่ะ.........พอเจ้าพีมันแบบจับผ้าห่ม มาห่มให้ลี่ด้วย.. แล้วป๊าม๊าเจ้าพีอาม่าลี่ พ่อลี่เห็น มันเลยกลายเป็น ภาพของเจ้าพีแบบดูดีเลย .. เหมือนเจ้าพีจะเป็นคนที่คอยดูแล ... พี่ดูน้อง ไปซะงั้นพีดูเป็นผู้ใหญ่ ลี่ดูเป็นเด๊กเด็กไปซะงั้นเลย ภาพเวลาที่อาม่าลี่ กับพ่อลี่มอง.......เจ้าพีน่ะ มันจะมีต่อล้อต่อเถียง เป็นปกติของเจ้าพีมัน แต่พีมันไม่ได้ก้าวร้าวนะพอป๊าเจ้าพีพูดประมาณว่า “ ตั้งแต่ลี่เข้ามา พีดูขยัน .. “ พีที่อยู่ข้างๆ ก็รีบพูดเลยประมาณว่า “ ไม่นะป๊า.. พีว่า ลี่อ่ะโชคดีมากๆ ที่ได้เจอพี “ ป๊าเจ้าพีเลยบอกพ่อลี่เลยประมาณว่า.. “ เชื่อมั้ยพ่อ (ลี่จำไม่ได้ว่า ป๊าเจ้าพีเรียกพ่อลี่ว่าอะไร )ที่พีพูดว่า ลี่ อ่ะโชคดีมากๆ ที่มาได้เจอพี ... ผมว่า อาจจะเป็นพีด้วยนะที่โชคดี ได้มาเจอลี่ “พีมันก็ “ ทำไมอ่ะ ป๊า “ “ก่อนหน้านี้ มีช่วงที่พีติดเกมส์ขี้เกียจซ้อมดนตรีติดเพื่อนคนที่พาขึ้นไปชั้นบนแล้ว เกิดเรื่องขึ้น พอมาเจอลี่ .. แล้วป๊าก็ว่าดี เพราะลี่น่ะเป็นเด็กดีนะในสายตาป๊าม๊า“ “ ลี่ เป็นแบบไหนอ่ะป๊าที่ว่าเด็กดี “ “ แบบซื่อ แบบเด็กดีแบบที่ถ้าป๊าจะมีเพื่อนสักคน แล้วเป็นแบบเจ้าลี่เนี่ยป๊าคิดว่าอากงก็ให้ป๊าคบนะ“พ่อลี่เอาแต่หัวเราะ “ ขนาดนั้นเลย เหรอ“พีมันจะเป็นตัวมันเลยล่ะ...“ โห กลายเป็นเจ้าลี่ ดูดีมากเลยป๊าพูดแบบนี้ “เค้าก็เลยหัวเราะกัน.. แล้วก็ ไปขอบคุณกันอีก... พ่อลี่อาม่าลี่ ก็ฝาก จะทั้งฝาก ทั้งฝัง ทั้งใส่กล่องลี่.. ให้บ้านเจ้าพีไปแล้วมั้ง.. .......เหมือนคุยๆกันเสร็จ ก็ลากัน.. ลี่ก็ ไหนไหนแล้ว กะจะนอนเลย.. เพราะพีก็บอกป๊าม๊าเค้าแล้วประมาณว่า คืนนี้จะนอนห้องนี้... พ่อลี่ น่าจะนอนเตียงอีกฝั่งทางโน้น.. ลี่จำไม่ได้ว่า พ่อลี่นอนมั้ยคืนนั้นแต่ พีกับลี่น่ะ นอนที่เตียงนอนเฝ้าคนไข้ อีกฝั่งของเตียงอาม่า... ........ลี่น่ะไม่เคยลืมเรื่อง ลืมเหตุการณ์ทีเกิดขึ้นที่ รพ นี้เลย.. ด้วยความที่ตอนนั้นห่างกันเป็นเดือน เพราะต่างคนต่างเรียน พอเกิดเหตุขึ้น เลยต้องมานอนที่ รพ. สลับห้องไปมา.. พอปิดไฟ เหลือแค่ตรงหน้าห้องน้ำมั้ง ไฟเหลือนิดเดียว มันแบบมืดๆ... เจ้าพีมันก็แบบเอาผ้ามาห่ม.. ในห้องอาม่าลี่นี่แหละ พยาบาลจะดึงม่านนิดนึงไม่ถึงครึ่งเตียง.. แค่กันไฟจากตรงทางเดินนอกห้องเข้ามาไม่ให้แบบอาม่าแสบตา แล้ว เจ้าพีมันน่ะมันรู้อยู่แล้ว ว่าลี่ จะหยึย ไม่ชอบให้มันเอาปาก เอาริมฝีปากมัน มาโดนปากลี่... พอนอนด้วยกัน.. พีมันแบบมีโอกาส แล้วพอฟัง ผุ้ใหญ่เค้าคุยกันจบ แยกย้าย ลากันแล้ว.. ก็นอน.. ........พอสักพักนึง...เจ้าพีมันจะแบบเอาปากมาแตะปากลี่ ลี่น่ะหยึยนะ แต่ก็ แบบให้พีมันรู้ไม่ได้ว่า ลีน่ะตื่นอยู่ตอนนั้นไม่รู้คิดยังไง ทีจริงถ้าตื่นไปเลยหรือทำเป็นตื่นไปเลยจะดีกว่า ซะอีก.. แต่ดันคิดว่า ไม่อยากให้พีมันรู้ว่า ลี่น่ะตื่นอยู่ แล้วฟังเรื่องที่ทุกคนคุยกันมาตลอดเมื่อกี๊.......เจ้าพีมันห่มผ้าแบบคลุมสูง... เกือบถึงหูเลย... แล้วพีมันแบบเอาปากมาประกบ พยายามเอา มือมาค่อยๆ เปิดปากลี่เพราะกลัวลี่ตื่นด้วยมั้ง.. พอใช้มือเปิดปากลี่ให้อ้าปากได้.. พีมันก็เอาปากมาประกบปากลี่ ใช้ลิ้นเข้ามาในปากลี่..พีมันเหมือนพยายามใช้ปากดูดลิ้นลี่ .. เอาลิ้นของเจ้าพีมันเองเข้ามาในปากลี่... ตอนนั้นลี่ ก็หยึยนะ แต่ไม่รู้สิ..พีมันก็จะแบบเอาปากพีมันมาดูดปากลี่..ยังมาดูดที่ริมฝีปากลี่ด้วย.. พีมันค่อยๆทำเบาๆ ลี่รู้สึกได้เลย เพราะ ถ้ามันทำแรงมั้ง จะได้ยินเสียงจื๊ดๆ เจ้าพีมันคงกลัวอาม่ากับอีกฝั่งได้ยิน... มันทำเบามากๆ เจ้าพี มันประกบปากลี่ มันค่อยๆดู ค่อยๆ เล็มเหรอ ลี่ไม่รู้จะบอกยังไง พีมันใช้ริมฝีปากพีมันเอง มางับเบาๆ ที่ริมฝีปากลี่..พีเค้าทำอยู่ได้สักพักเลย.. แล้วพีมันก็เอามือเข้ามาในกางเกงลี่.. ขยำ เจี๊ยวกับ ไข่ลี่เบาๆ ซึ่ง เป็นไปตามปกติของเจ้าพีมันเลย...ก่อนนอนมันจะต้องมาขอกุมหน่อยจะต้องมาคลำ ๆ ขยำๆ เจี๊ยว ขยำไข่ลี่เบา.. .. เจ้าพีมันดูดปาก ประกบปากลี่ แล้วก็ใช้มือมาจับของลี่ ได้สักพักนึง พีมันก็เลิก ...ถ้าลี่ตื่นอยู่ จะบอกไปประมาณว่า พีแม่ง โรคจิต พีมันก็จะบอกประมาณ ก็อยากจับอ่ะ .. ลี่ก็ได้แค่เนี้ยแหละ ได้บ่นแค่เนี้ย... ......ลี่น่ะไม่รู้ว่า คืนอื่น มันทำกับตัวลี่หรือเปล่านะ ลี่นอนง่าย ไม่ได้มาแกล้งจับผิดรอดูเจ้าพีมันทุกคืนด้วยดิ แต่ เพราะเป็นพีมันด้วยมั้ง ลี่ก็เฉยๆ ไม่ได้อะไรนะ........ลี่ก็ไม่รู้นะว่า ทำไมพีมันถึงชอบจูบ.. แต่เจ้าพีมันจะประมาณแบบที่เล่านี้เลย เพราะถ้าลี่ตื่นอยู่ ลี่จะหลบหันหน้าออก เพราะลี่ว่ามันแปลกๆ ลี่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่.......ก่อนที่จะออกจาก รพ.. เจ้าพีมันเห็นก่อนตั้งแต่แรกแล้วล่ะว่า มือถือลี่น่ะ จอแตก.. วันท้ายๆก่อนที่อาม่าจะออกจากรพไม่ได้มีเรียนกันแล้ว ตื่นนอนมา อาบน้ำ กินข้าว.. แล้วพีมันก็ชวน “ ลี่แวปลงไปเดินเล่นข้างล่างกันดีกว่า เอามือถือไปด้วยนะ “ “ ทำไมอ่ะ.. ก็อยู่ด้วยกัน “ “ เอ่ออ น่ะ “ “ ก็ได้ “ พอทำทุกอย่างเสร็จ ก็ลงมาข้างล่างกับเจ้าพี จำได้ว่า บอกม๊าเจ้าพี ประมาณจะลงไปซื้อขนม.. พอออกจากห้องเจ้าพีมันก็ลากลี่ รีบลงมา .. พีมันบอกประมาณว่า “ ลี่ เดียวเรารีบไปกัน ไปตรงตลาด “ “ ไปทำไมอ่ะ “ “ เอามือถือ ลี่ไปซ่อมหน้าจอไง “ “ เหรอ ลี่มีเงินอยู่ไม่กี่บาทเอง “ “ ลี่มีกี่บาท “ “ 200 เองในกระเป๋าเนี่ย “ “ เดวพี ช่วยออก “ “ แล้วพีจะมาช่วยออกทำไม “ “ เห็นลี่ ใช้มือถือแตกแล้ว พีไงก็ไม่รู้ เดวพีช่วยออกนะ ค่าซ่อมจอที่แตกอ่ะ ““ ไม่เอา พีจะมาช่วยออกให้ลี่ทำไมล่ะ “ “ เดวลี่จ่ายเอง ไว้ไปซ่อมกับอาม่า ““ ก็พีจะช่วยออก ลี่ออกเงินเฉพาะที่ลี่มีก็ได้ เดียวที่เหลือพีออกให้เองไง “ “ ไม่เอา “ “ ลี่ ..พีอยากออกให้“ คุยกันประมาณนี้เลย ........แล้วพอลี่ไม่เอา กะว่าเดียวไปซ่อมกับอาม่าหลังจากกลับบ้านก็ได้..พอคุยไปคุยมา เจ้าพีมันเสียงมันแบบอยากออกให้ มันอยากให้ พูดแต่ประมาณว่า “ พีจะช่วยออก อยากออกให้ “ ยืนกันตรงชั้นล่างรพ พักนึงเลย.. สุดท้าย ลี่ก็แค่ “ อือ ๆ “ ก็เลยรีบกึ่งเดินกึ่งวิ่งออกมาที่ตรงตลาด ( จังหวัดบ้านลี่ เลยจาก รพไปมันจะมีตลาด ลี่เรียกไม่ถูก เป็นตลาดที่มีทั้งขายกับข้าว แล้วก็ มีส่วนนึงทำเป็นล็อกๆ ที่ขายมือถือ มีร้านตรึมเลย )......แวปกันออกมา ไปที่ ตลาดที่มีร้านขายมือถือกัน... เจ้าพีมันน่ะกะรีบไปรีบกลับ จังหวะเดินกัน ลี่ก็ถามนะ “ แล้วทำไม พีต้องมาออกให้ลี่ด้วยล่ะ “ “เห็นลี่ใช้มือถือแตก แบบนี้แล้ว พีไม่รู้อ่ะ พีไม่อยากให้ลี่ใช้มือถือที่แตกแบบนี้“ “ รีบๆ เดินเหอะ เดวม๊าสงสัยนะ “ “ ก็แค่ อยากรู้เหตุผล ถ้าบอกไม่เอา เดียวพีก็โกรธอีก “ “ ก็พีอยากให้แค่นั้นเอง “แล้วมันก็เอาไหล่มันโอบหัวลี่เข้าไปล็อกๆ... เวลาพีมันอยากทำอะไร อยากให้อะไร เหมือนอย่างตอนนั้นที่จะข้ามไปผจญภัย.. ถ้ามาประมาณนี้... พีมันชวนแบบ ไปกันสองคนน่ะ.. สุดท้ายลี่ก็จะตามใจเจ้าพีมัน ประมาณนี้เลย….... พอไปถึงที่ตลาด ตรงโซนที่มีร้านมือถือเป็นล็อกๆ...ก็เดินลองดู เห็นร้านไหน มีคนเข้าไปยืนซื้อ ยืนดู.. เจ้าพีมันเป็นคนนำลี่เลยน่ะ .. พาเข้าไปยืนดู.. แล้วพีมันก็จะเป็นคนถามให้เสร็จสรรพเลย.. พีมันก็เอามือถือลี่เข้าไปถามคนที่ยืนในแต่ละร้าน แต่ละบล็อก ประมาณว่า “ น้าน้าครับ มือถือหน้าจอแบบนี้ถ้าเปลียน หน้าจอแพงมั้ย “ น้าคนขายก็ตอบๆ มา ลี่จำราคาไม่ได้ว่า เค้าตอบเท่าไหร่ประมาณ “ เปลี่ยนหน้าจอ ถ้ารุ่นนี้xxxxบาทนะ “ ทีแรกน่ะลี่ไม่รู้ว่า เจ้าพีเอาเงินมากี่บาท.. ลี่มีสองร้อยเอง.. ลี่ก็เลยถามพี “ ลี่มี 200 เองนะ “(จำได้เลยว่า ลี่มีแค่ แบงก์ร้อย 2 ใบ)“ พีมีเท่าไหร่อ่ะ “ “ พี มีเงินเอามาจากในกระเป๋าเงินเก็บที่บ้าน 1500พีอยากทำให้ลี่อ่ะ“ประมาณนี้เลย........ถามไป 3-4ร้านจำได้เลย.. ราคาที่แต่ละร้านบอกมา กับเงินที่เจ้าพี กับลี่ มีรวมกันมันไม่พอ..มีร้านนึงบอกด้วยประมาณว่า เปลี่ยนมือถือเถอะน้อง เก่าแล้วนะรุ่นนี้....... ตอนนั้น ยืนอยู่กลางตลาด นั่นแหละ เอาเงินใส่มือยื่นมานับ พีมันเอาแบงก์ร้อย แบงก์ห้าร้อยมาใบนึงมั้ง.. จำนวนเงินรวมกัน ของเจ้าพี คือ 1500 บาท .. ของลี่ แบงก์ร้อย 2 ใบ.. รวมกัน1700 ... ลี่ซึ้งนะ ตอนนั้น ในใจทีแรกไม่อยากให้มันจ่ายให้หรอก แต่ ตอนเดินไปถามทีละร้าน แล้วมาดูเงินกัน ว่าพอไม่พอ.. เจ้าพีมันพยายามมากๆๆ แล้วที่จะลองถามหลายๆร้าน แต่เงินมันไม่พอมีบางร้านด้วยซ้ำ บอกมาประมาณว่า “ ไปรวมเงินมากันก่อนดีกว่ามั้ยน้อง ไว้กลับมาใหม่นะ“ พีกับลี่ก็แค่ยิ้มๆ พอเดินออกมา เจ้าพีมันก็เลยพูดประมาณว่า“ ลี่เงินเรารวมกันก็ไม่พอ “ หน้าเจ้าพีมันเศร้าๆ มันอยากให้ลี่น่ะ เจ้าพีเวลาโกรธ เวลาดีใจ เวลาแบบนี้ มันจะแสดงออกทางหน้าตาของพีมันมากเลย..“ ไม่เป็นไร จะเศร้าอะไรล่ะ ““ ก็อุตส่าห์เดินกันมา “ “ ไม่เป็นไร เงินไม่พอก็ไม่เป็นไร ไว้ลี่มาซ่อมเอง ลี่สิ ต้องขอบใจ พี “ “ ก็ไม่อยากให้ลี่ ใช้ของแตก “ “ ขอบใจนะ พี “ .ประมาณนี้เลย.......คนเราบางที มันจะมีโมเม้นท์อะไร แบบที่ทำให้เราจำได้เสมอๆ .. ของลี่ มีหลายอย่างเลยนะ. ตั้งแต่ได้เจอกับเจ้าพีมัน ตั้งแต่ ได้ผจญภัย.. ได้เล่นดนตรีด้วยกัน แล้วก็ เรื่องมือถือของลี่จอแตกนี่แหละรวมเงินพากันไปจะไปเปลี่ยนที่ตลาดแต่ เงินไม่พอ ……. “ เงินเรารวมกันก็ยังไม่พอเลยลี่ “ “ เงินไม่พอก็ไม่เป็นไรนี่ “...... “ งั้นกลับกันเนอะ “ “ อืออ ป่ะ รีบกลับเหอะเดี๊ยวม๊าสงสัย ออกมานาน“ …….จังหวะนั้นแหละ... ลี่กับพี มัวแต่ยืนคุยกัน ไม่ได้มอง ........ป๊าม๊าเจ้าพี มายืนใกล้ๆ พูดประมาณว่า “ มาทำอะไรกันสองคน “พีกับลี่อ่ะ ตกใจเลย .. เจ้าพีเวลา ตกใจ ดีใจ เศร้า หน้าตามันแสดงออก ทีจริง พอๆกับลี่นี่แหละ ยิ่งออกมากันสองคน แล้วป๊ามาเจอนี่ ตอนนั้นลี่ก็ตกใจมาก ...“ หืมม มาทำอะไรกัน เล่ามาซิ “ พีก็ “ เอ่ออ เอ่ออ “ ลี่ก็ “ เอ่อ “ ไม่กล้าพูดพอกันทั้งสองคนน่ะป๊าเลยบอกให้เดินกลับไปคุยกันที่ รพ. ... ก็เลยเดินกลับมา ที่รพ หาที่นั่งคุยกัน...... ..“ ว่าไง พีกับลี่ บอกมา ทำไมเดินไปซะตั้งไกลไปโผล่ที่ตลาดได้“เจ้าพีมันเลยบอกป๊าไป “ ป๊าตีพี ก็ได้ ลี่ไม่ได้อยากมาทีแรก“ ลี่ก็เลยรีบบอก “ ลี่อยากมาด้วย “ ไม่อยากให้เจ้าพีมันโดนป๊าตีคนเดียวนะตอนนั้น .. ป๊าเจ้าพี เวลาดุ เวลาตีก็คือตีจริงน่ะ อย่างที่เล่ามาเลย. .ลี่ก็เลยรีบบอกไปว่า ลี่อยากมาด้วย ... ป๊าเลยถามต่อประมาณว่า “ แล้วไปทำอะไรกันที่ตลาด “ “ พีอยาก เปลียนหน้าจอมือถือให้ลี่ เลยชวนลี่ รีบออกมาไปที่ตลาด “ “ แล้วไม่กลัวโดนใครจับไปหรือไง หรือเกิดอุบัติเหตุ แล้วไม่มีใครรู้จะออกไปไหนทำไมไม่บอกผุ้ใหญ่ก่อน “ “ พีผิด ไม่ได้บอกม๊า “ “ ลี่ผิดด้วยครับป๊าม๊า “ “ แล้วเงินพอเหรอ “พีก็เลยเอาเงินที่อยู่ในกระเป๋าพีมันเองน่ะ ออกมาให้ป๊าดู “พีมี 1500แล้วเจ้าลี่มี 200 ทีแรกนึกว่า เงินจะพอ แต่มันไม่พอ ““ เราสองคนเนี่ยอ่ะนะ .. ถ้าทีหลังออกไปไหน ไม่บอกผุ้ใหญ่ให้รู้อีกนะว่าจะไปไหน ไม่มีบอกซ้ำนะ โดนหนัก “ลี่กับพี ก็แค่ “ ครับ “ “ ทีหลังจะไปไหนต้องบอกผุ้ใหญ่นะ “ม๊าก็เลยพูดขึ้นมาว่า “ ม๊าว่าแล้ว เมื่อคืน ถามถึงกระเป๋าเงินเก็บ มันต้องมีอะไร “ “ ก็ ไม่อยากให้ ลี่มันใช้ของแตก ““ ออกมากันเองไม่บอกผู้ใหญ่ ผิดรู้หรือเปล่า ““ รู้ครับ “ …….ป๊าบอกประมาณว่า “ ป๊าดีใจ ที่พีกับลี่ คอยช่วยกันแต่บางอย่าง ผู้ใหญ่ เค้าดูกันไว้ก่อนอยู่แล้วนะ มีอะไรเข้ามาคุย เข้ามาปรึกษารู้หรือเปล่าทั้งคุ่เลย “พีมันก็ “ ก็ป๊าบอกให้คิดให้ก่อนที่คิดจะเอา “ป๊าม๊าก็เลยมองแล้วม๊าน่ะ หน้ามียิ้มๆ .. ลี่แบบจำขึ้นมาได้เลย หลายๆ อย่างป๊าเคยพูดมาก่อนหน้านี้เสมอเลย ป๊าเจ้าพีเป็นต้นแบบ ของเจ้าพีมันเลยนะหลายๆอย่างเลย (ยกเว้นเรื่องหื่น ที่พีมันชอบมาหื่นกับลี่ ).......ตอนนั้นนั่งข้างกัน ที่โซฟาเจ้าพีมันก็เอามือมาจับข้างเกงลี่ ลี่ก็เลยมีแตะๆ .. ที่แตะกันไปมาไม่มีอะไรนะ.. กลัวโดนป๊าเจ้าพีตี ...ป๊าพูดต่อประมาณ “ สรุปผิดนะ ทั้งสองคนเลย ออกไปไหนไม่บอกผุ้ใหญ่ 1 คดี“ “ คับ “ “ เดี๊ยวกลับไปบ้าน พีต้องโดนตีนะ ตามความผิด “ ลี่ก็อย่างที่บอก สงสารพีมัน ตั้งแต่ ตอนผจญภัยแล้ว ลี่ยอมเจ็บพรอ้มมันนะ ลี่ก็เลยบอกประมาณ “ ตีลี่ด้วยครับป๊า ““ หรอ ยอมโดนตีด้วย สองคนพรอ้มกันเลย.. รักกันมากเลยนะ ก็ดีเหมือนกัน จะได้โดนพร้อมกัน “ “ เอาที่นี่ หรือกลับไปบ้าน “ลี่กับพี ก็มองหน้ากัน... ตอนนั้นไม่มีคนนะ ที่นั่ง ตรงทางเดิน.. พีมันก็เลยบอกว่า “ กี่ที “ “กล้ามาถามว่ากี่ที “ ตอนนั้นลี่ยอมรับนะ กลัวจะโดนตีเหมือนกับพีมันน่ะแหละแต่เจ้าพีหลายๆ อย่างก็โคตรผู้ใหญ่ หรือเด็กที่โตแล้ว แต่หลายๆ อย่าง นี่มัน .. ไงว๊า ... ลี่เห็นม๊าน่ะยิ้มเลย ลี่ก็ยิ้มด้วย กลั้นยิ้มไม่อยู่อ่ะ.. เจ้าพีมันก็หันมาหาลี่“ ไรยิ้มไม “ “ แล่วจะถามทำไมว่ากี่ที โว้วว จะโดนตี มีใครเค้าถามว่ากี่ทีอ่ะ“ป๊าก็เลย “ มาเลยคนละที. “พีมันลุกไปก่อน.. ป๊าตีก้นมันผัวะ .. ลี่ก็เลยไปยืน โดนด้วยคนละ 1 ที ยืนหันหลังให้ป๊าใช้มือตีที่ก้น ...ประมาณนี้เลย.. .......ป๊าบอกว่า “ เรื่องที่ช่วยกัน ดูกันห่วงกัน ป๊าโอเค ที่ป๊าตี คือเรื่องออกมาไม่บอกผุ้ใหญ่นะ “ “ แล้วรู้มั้ยว่า สิ่งที่พีคิด.. อยากเปลีย่นให้ลี่น่ะ สำหรับป๊า คำว่า เพื่อนมีไม่ต้องเยอะ แต่ ขอแค่คนเดียวก็ยังดี ขอคนที่ช่วยกันได้ พากันไปได้จริงๆป๊าก็ว่ามันเพียงพอแล้วเรื่องมือถือ ป๊าดูไว้แล้วล่ะ ว่าซ่อมไม่คุ้ม.. ป๊ากับม๊ามีมือถือเก่า ของป๊าม๊า จะให้ลี่เอาไว้ใช้อยู่แล้วนะ..จำได้มั้ย ที่ป๊าเคยบอก ทั้งสองคนเลยว่า .. เด็กดีได้สิ่งดีดี สะสมแต้มบุญ สะสมแต้มความดีไว้... ป๊ากับม๊าคงไม่ถึงขนาดซื้อเครื่องใหม่ให้ลี่ แต่เครื่องนี้ ก่อนหน้านี้ ป๊าเปลียนมือถือเลยเก็บไว้ เป็นเครื่องเก่าป๊าเอง “ แล้วป๊าก็ยื่นให้ถุงที่ป๊าถือเห็นตั้งแต่ที่ตลาดแล้ว.. ลี่ก็หยิบถุงมาแต่ไม่ได้ดู เจ้าพีมันเอาไปดู“ โห “ลี่ก็ “ ไร “ “ โห ของลี่ ได้ไอโฟน เครื่องเก่าป๊าเลยเหรอ แล้วทีของพี ใช้ตัวเก่าอยู่เลย ไรเนี่ย “ ป๊าม๊าก็หัวเราะ “ ก็ลี่เค้าทำความดี ช่วยม่าไว้ .. อาม่าพี ด้วยนะ “ “ โห่ว ไอ่ลี่ ““ ไรอ่ะ เมื่อกี๊ ยังจะชวนไปซ่อมจอแตกอยู่เลย “ “ ไม่รู้ละ มาแลกกันเลย เอาของพีไป แล้วพีใช้เครื่องนี้เอง “ “ ไรอ่ะ ก็ป๊าให้ลี่ “ … ม๊าก็เลยหัวเราะบอกประมาณว่า “ เมือกี๊ยังดีกันอยู่เลย นี่จะตีกันแล้ว เดวของพี ม๊าดูให้แล้วกัน ความดี ในฐานที่ คิดจะช่วยเพื่อนแล้วกัน “ แล้วไอ่พีมันหมั่นเขี้ยวลี่ เอาหัวลี่ไปขย้ำๆ... เล่นแรงๆ อ่ะแล้วเจ้าพีมั้ง มันถามป๊าไปว่า “ ป๊าเห็นได้ไง อ่ะ ว่าพีกับลี่ไปตลาด “ “ ก็ มีหำสองหำ ยืนคุยอะไรกันยุกยิกตรงทางออกรพ. ป๊ากำลังจะเดินเข้ามา แล้วสองคนก็ไม่ดูเลยด้วยนะ รีบวิ่งกันออกไป ป๊าเลยโทรไปถามม๊า แล้วก็ตามไป “ .......ม๊าบอกด้วยประมาณว่า “ ตอนแอบดู เห็นสองหนุ่ม แบเงินกันมานับ คุยกัน ม๊าชอบนะ โตมาขอให้ห่วงกันช่วยกันแบบนี้ ล่ะ ไม่ใช่ ตีกัน “ ......พอเสร็จ ก็เดินกันขึ้นมาหาอาม่าลี่ก็เลยบอกไอ่พีมัน “ ขอบใจนะ.. “ “ อืออ “ แล้วม๊าก็เลยถามพีประมาณว่า “ ถามจริงนะ พี ทำไมถึงอยากเปลียนจอให้ลี่ล่ะ “ “ ก็ไม่รู้สิม๊า .. ไม่อยากให้ลี่น้อยหน้าใครมั้ง ไม่อยากให้คนอื่นดูลี่ไม่ดี เวลาคนอื่นเห็นมือถือน่ะ“ ลี่ก็หันไปมองเจ้าพีมัน.. ม๊าก็ด้วย ม๊าเลยบอกประมาณว่า“ ไม่อยากให้น้อยหน้าใคร เลยเหรอ คนนี้รักมากเลยนะเนี่ย “ แล้วพีมันก็ชอบพูดประโยคของมัน จนถึงตอนนี้เลย “ เห็นมั้ย.. ลี่อ่ะโชคดีที่ได้เจอพี ““พีเว่อ“ แล้วลี่ก็วิ่งหนีมัน.. พีมันก็ตามมากอดคอ ล็อกคอประมาณนี้เลย ขอบคุณ เพื่อนรักแท้ๆหายาก อ่านแล้วอบอุ่นมากๆๆๆๆๆๆๆ อยากไปฟังเพลงที่พีกะลี่ร้องในโรงพยาบาลเลย อ่านกี่ครั้ง ก็รับรู้ถึงความสัมพันธ์อันอบอุ่นระหว่างลี่กับพีได้ทุกครั้ง ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ อยากกอดด้วยคนเลยครับ ไม่มีแบบนี้บ้างเลยอ่า เป็นประสบการณ์ที่ดีน่าติดตาม.. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ น่ารักมากเลยทั้งคู่ น่ารักมากเลยทั้งคู่ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_146:} สนุกมากๆ ขอบคุณครับ ^^ โอยยยย น้ำตาคลอเลย {:5_116:} พีน่ารักครับ อบอุ่นหัวใจฉากที่พีจะช่วยเหลือลี่ เปลี่ยนจอให้ลี่ หรือแม้กระทั่งถ้าทำผิดลี่จะบอกตีลี่ด้วยต้องขอบคุณมร.นะที่ให้สองคนนี้ได้รู้จักกัน และขอบคุณที่หายไป
หน้า:
[1]
2