ความทรงจำ ไร้เดียงสา 1 อาแจ๊ค
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย CNXX เมื่อ 2022-3-24 05:15ย้อนวัยไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ตอนนั้นผมน่าจะอายุราว ๆ 8-9 ขวบได้ เรียนอยู่ชั้น ป.3 แถวชนบท สมัยนั้นยังไม่มีเทคโนโลยีเหมือนตอนนี้
ด้วยวัยเด็ก ผมมักจะไปอยู่กับเพื่อนแถวบ้านที่เป็นเด็กผู้ชายด้วยกัน และมักจะชวนกันไปเล่นซุกซนกันละแวกหมู่บ้านบ่อย ๆ เข้าป่าบ้าง
ตามประสาเด็กผู้ชาย วันหนึ่งพวกเราแก๊งเด็กชาย มีด้วยกัน 4 คน ไอ้เดี่ยวตัวโตสุด ไอ้อาร์มตัวอ้วน ไอ้นนท์ตัวสูง ผมบาสตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม
วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ ผมต้องรีบตื่นไปบ้านไอ้เดี่ยว เพื่อไปดูโทรทัศน์การ์ตูนทีวีช่องหนึ่งที่ออกทุกวันเสาร์อาทิตย์ พวกเราเลยรวมตัวกันที่บ้านไอ้เดี่ยว
วันนั้นพวกผู้ใหญ่ไปงานอะไรสักอย่างในหมู่บ้าน ทำให้เหลือแค่พวกเราเด็ก ๆ นั่งดูทีวีกันตามประสา พอการ์ตูนใกล้จบ พวกเราก็นัดกันไปเที่ยวเล่น
ในซอยหนึ่งในหมู่บ้าน พอถึงเวลาที่พวกเราจะไป ไอ้อาร์มกับไอ้นนท์ถูกตามตัวให้กลับบ้านด่วน เหมือนเขามีธุระจะเข้าไปในเมืองอะไรสักอย่างจำไม่ได้
เลยเหลือผมกับไอ้เดี่ยวสองคน แต่ก็พากันไปในซอย เดินตามทางไปเรื่อย ๆ ผ่านบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านของอาทหารคนหนึ่ง ชื่ออาแจ๊ค เขาเป็นญาติผม
นี่แหละ แกไปเป็นทหารอยู่ในตัวจังหวัดได้หลายปีแล้ว อายุประมาณ 28 ปี ตอนนั้นแกยังไม่มีครอบครัว พอผมเดินมาหน้าบ้านอาแจ๊คแกก็เรียกเข้าไปหา
แกก็ถาม คำถามอะไรผมกับไอ้เดี่ยวสองสามประโยคนี่แหละ จำไม่ได้ ฮ่า ๆ คุยกันได้สักพัก ก็ขอตัวออกมาเดินเล่นกันกับไอ้เดี่ยว จนใกล้เที่ยงเดินกลับมา
ผ่านบ้านอาแจ๊คอีกรอบ คราวนี้มันทำให้ผมกับไอ้เดี่ยวหยุดด้วยความสนใจ เพราะอาแจ๊คแกเอาปืนลูกซองออกมาขัดอยู่หน้าบ้าน แกเห็นผมกับไอ้เดี่ยวยืน
ทำท่าเก้ ๆ กัง ๆ เหมือนอยากเข้าไปดูใกล้ ๆ แกเลยกวักมือเรียก ผมกับไอ้เดี่ยวรีบวิ่งเข้าไปหาแก แกก็ถามว่า ไม่เคยเห็นปืนใช่ไหม ผมสองคนพยักหน้า
แกบอกว่าในบ้านมีอีกเยอะอยากเห็นไหม เดี๋ยวอาพาเข้าไปดู ผมพยักหน้า แกเดินนำไปในบ้าน ในบ้านแกตอนนั้นมีปืนวางเต็มโต๊ะที่โซฟา ผมจำได้ว่า
พวกเราตาโตกันมาก ไม่เคยเห็นปืนของจริงแบบนี้มาก่อน ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมกำลังจะเอื้อมมือไปจับปืนกระบอกหนึ่ง อาแจ๊ครีบห้ามด้วยเสียงดัง
บอกว่าอย่าจับปืนมั่ว เดี๋ยวปืนลั่น แกพูดเสียงดังมาก ดังจนผมหน้าเสียจนร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจ ไอ้เดี่ยวก็หน้าเหวอ แต่แกกลับหัวเราะ และหันมา
บอกผมว่า "อะไรกัน! เป็นลูกผู้ชายแค่นี้ร้องไห้แล้วเหรอ" จากนั้นแกก็เข้ามากอดปลอบใจผม ตัวแกสูงใหญ่ พอแกมากอดผมหน้าผมอยู่ตรงพุงแกพอดี
ในจังหวัะหนึ่ง ผมรู้สึกได้ว่าแกบดเป้าแกกบับหน้าอกผม มันแน่น ๆ จนผมสงสัย พอแกปลอบเสร็จ แก้ก็นั่งอธิบายว่าปืนชนิดไหนชื่ออะไร แล้วแก็เริ่มทำความสะอาดปืน
แต่ละกระบอก โดยมีผมกับไอ้เดี่ยวคอยเป็นลูกมือ ช่วยหยิบจับของต่าง ๆ ให้แก จนเวลาเที่ยงกว่า พี่ชายไอ้เดี่ยว ชื่อพี่ดำมาเรียกให้ไอ้เดี่ยวกลับบ้าน เพราะแม่ให้มาตาม
ไอ้เดี่ยวเลยต้องรีบกลับไปก่อน เหลือผมกับอาแจ๊คแค่สองคน พอใกล้เสร็จแล้ว อาแจ๊คบอกผมว่า มีปืนอยู่ในห้องอีกกระบอกหนึ่ง ยังไม่ได้ทำความสะอาด บาสอยากทำเองไหม
เดี๋ยวอาให้บาสเป็นคนทำเลยนะ ด้วยความสนใจ และอยากจับปืนแบบใกล้ ๆ ผมเลยรีบอาสาอย่างไว แกบอกว่า งั้นไปที่ห้องอา แล้วสัญญาด้วยว่าจะไม่บอกใครเรื่องที่อาให้จับปืน
ผมรีบยกมือขึ้นด้วยสัญลักษณ์ลูกเสือ แล้วยิ้มร่าอย่างดีใจ อาแจ๊คพาผมเข้าไปให้ห้อง แล้วบอกว่า เดี่ยวอาขอปิดตาบาสก่อนนะ ปืนของอามันเป็นปืนสั้น ค่อนข้างอันตราย
ต้องจับอย่างเบามือ ผมก็ตอบตกลงด้วยความซื่อ แกปิดตามผมแล้วให้ผมนั่งที่เตียงนอนแก แกบอกว่าให้ผมทำตามที่แกบอก ผมพยักหน้า สักพักแกก็จับมือผมไปจับปืนแก
ความรู้สึกแรกที่ผมได้จับ มันแปลกมาก ๆ ผมเดารูปทรงของปืนกระบอกนี้ไม่ออกเลย แกบอกเป็นปืนหนังสั้นกระสุนแฝด ผมตลกชื่อปืนจนขำออกมา แกเลยบอก เออ ขำไปเถอะ
เดี๋ยวจะชอบ จากนั้นแกบอกให้ผมขัดปืนด้วยมือก่อนโดยที่แกจับมือผมชักปืนแกเข้าออกช้า ๆ และผมได้ยินเสียงแกซี้ดปากไปด้วย ทำได้สักพัก แกบอกว่าปืนเริ่มฝืดเกินไป ต้องใช้ตัวช่วย ผมก็ถามกลับไปว่า ให้ผมทำยังไงครับอา แกเลยบอกว่าต้องทำให้มันลื่นนะบาส เดี๋ยวบาสต้องใช้น้ำลายแล้วล่ะ เพราะน้ำยาขัดปืนของอาหมดแล้ว ผมตอบตกลง แกเลยให้ผมแลบลิ้นออกมาจนน้ำลายผมหยด แกก็บอกดึงปืนเข้าไปใกล้ ๆ ปากเลยบาส ผมที่ถูกปิดตาอยู่เลยไม่รู้ว่าใกล้ปากแค่ไหนเลยบอกแกช่วยเอามาใกล้ปากหน่อย ผมได้กลิ่นแปลก ๆ ตอนนั้น เหมือนกลิ่นฉี่อ่อน ๆ เลยถามอาแจ๊คไปว่า นี่ใช่ปืนจริง ๆ เหรออา แกบอกก็เออสิวะ ปืนของอาเนี่ย แล้วแกก็หัวเรา เอ้า เลียปืนเลย ให้มันชุ่ม ๆ ผมก็ทำตาม แก็ซี้ดปากไปด้วย ตอนนั้นผมสับสน และสงสัยไปหมด แต่ก็รู้สึกดี จนอาแจ๊คบอกว่าจะไม่ไหวแล้ว อมปืนอาหน่อยบาส ปืนอาจะสะอาดแล้ว บาสเก่งมากเลย ผมก็อ้อปากอมหัวปืนเข้าไปครึ่งลำ อาแจ๊คจับมือผมขึ้นมา แล้วเอามาแปะลงที่ลูกกระสุนแฝดของแก แกบอกว่าบีบลูกกระสุนไปด้วยนะบาส เดี๋ยวลูกกระสุนจะออกมาเป็นน้ำหวานให้บาสชิมด้วย ผมสงสัยว่าเป็นปืนยังไมมีน้ำหวานให้ชิมด้วย ผมทำไปเรื่อย ๆ อาแจ๊คก็เสียงดังซี้ดไปเรื่อย ๆ จนแกเกร็งตัวแล้วบอกให้ผมว่า อมปืนเข้าไปลึก ๆ ครับบาส น้ำหวานจะมาแล้ว ผมก็ทำตามแล้วปืนของอาแจ๊คก็พ่นน้ำหวานที่รสชาติแปลกเข้ามาในปากผม ผมกลืนกินจนหมด คงเป็นเพราะผมหิวและเหนื่อยด้วย จนแกหอบ แล้วลูบหัวผมไปด้วย แกชมผมว่าเก่ง แกถอนปืนออกจากปากผม ผมรีบเปิดตา เพราะอยากเห็นปืน แต่ก็ไม่เห็นมีปืนสักกระบอกในห้องนี้ แกบอกแกเก็บไว้อย่างดีแล้ว ไว้ครั้งหน้าจะให้ดูถ้ามาช่วยอาอีก ผมรับปาก แกบอกว่านี่เป็นการทดสอบว่าผมจะไม่ทำปืนลั่น และผมก็ทำได้ดี จากนั้นแกก็ให้ลองจับปืนจริง ๆ ของแกที่อยู่ข้างนอก จนผมพอใจ ขอกลับบ้านแล้วบอกว่าจะมาหาแกใหม่ แกยิ้มและกอดผมอีกครั้ง จากนั้นผมมีโอกาสได้มาขัดปืนให้อาแจ๊คปล่อย นี่เป็นจุดเริ่มต้นในวัยเด็กของผมเอง
และมีผู้ชายวัยกลัดมันแถวบ้านผมอีกหลายคนที่มีประสบการณ์ในวัยเด็กกับผม
ไว้ค่อยมาเล่าให้เพื่อน ๆ ใหม่นะครับ
ความทรงจำ ไร้เดียงสา ตอน 2 http://www.g4guys.com/forum.php?mod=viewthread&tid=159757&fromuid=176250
ความทรงจำ ไร้เดียงสา ตอน3 http://www.g4guys.com/forum.php?mod=viewthread&tid=159791&fromuid=176250
ขอบคุณครับ เล่าได้เสียวมากครับ ครับ ขอบคุณครับ รอตามจ้า ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ ขอบใจนะ ปืนน้ำหวาน ขอบคุณ ขอบคุณครับ ปืนฉีดน้ำ ขอบคุณ สุดยอด ขอบคุณครับ
ติดตามต่อ ชอบ รอภาคต่อเลย ขอบคุณครับ