ผู้กองยอดรัก ตอนที่ 2 ไอติมผู้กอง
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2022-3-26 21:11หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ พอร์ชก็ลงมาข้างล่างด้วยอาการเขิน ๆ
"กินอะไรก่อนไหม"
"ไม่อะ ไม่หิว"
"แล้วคุณเลิกเรียนกี่โมง"
"บ่าย 2 "
"ไปครับ ขึ้นรถ"
"อืม"
เมื่อมาถึงที่สถาบันกวดวิชา ส้มเช้ง กีต้าร์ และปีโป้ ก็ทักทันทีว่า
"พอร์ช มึงเปลี่ยนบอดี้การ์ดอีกแล้วเหรอ"
"อย่าถามเยอะ เมื่อวานก็ทิ้งกูเลยนะพวกมึง"
"อ้าวก็มึบอกพ่อจะมารับกูก็ชิ่งดิ ว่าแต่พี่ชื่อไรค่ะ มีแฟนยัง"
"อีส้มเช้ง" กีตาร์กับปีโป้พูดขึ้นพร้อมกัน พอร์ชจึงตอบไปว่า....
"ผู้กองยอดรัก ลูกน้องคุณพ่อหนะ"
"ต๊ายยยยอีคุณพอร์ช เรียกยอดรักเลยเหรอคะ"
"ส้มเช้ง เขาชื่อยอดรัก"
"ยอดรัก สายัณห์ อีส้มมึงน่าชื่อพุ่มพวงนะเปิดวงได้เลย"
"อีปีโป้ ความคิดมึงดีมากกูไปอำเภอแปป"
"โอ๊ย พอเลยพวกมึง เดี๋ยวคุณไปหาอะไรทานก่อนก็ได้"
"เดี๋ยวผมรอแถวนี้แหละ อารมย์แปรปรวนแบบคุณด้วย"
"ทำไม อารมย์แบบผมแล้วทำไม ผมขอสั่งคุณวิ่งรอบโต๊ะม้าหิน 50 รอบ"
"มึง ลดความงี่เง่าลงนีสสสเถอะ"
"เออไอ้ต้าร์พูดถูก 50 รอบพี่เขาก็แย่สิ"
"ส้ม ตาร์ ปีโป้ ไปเรียน"
ระหว่างที่รอพอร์ชเรียนจนเลิก ผู้กองแม็กซ์ก็นั่งทำงานที่ม้าหินรอ และก็มีเก้งหนุ่ม
สุดหล่อมาขอนั่งด้วย
"ขอโทษนะครับ นั่งด้วยได้ไหมครับ"
"ได้ครับ ตามสบายเลย"
"ผมวินนะครับ"
"ผมแม็กซ์ครับ"
"มารอรับลูกเหรอครับ"
"เฮ้ยผมยังไม่มีแฟนครับ มารอรับลูกของเจ้านาย"
"อ่อ"
ทั้งคู่นั่งคุยกันจนกระทั้งพอร์ชเลิกเรียนและเดินลงมากับเพื่อน พอร์ชถึงกับควัน
ออกหู.....
"เฮ้ยยนั้นมันอีครูวินนี่ มานั่งทำอะไรกับอีตาร็อตไวเลอรืเนี่ย"
"เดี๋ยวอีพอร์ชลูก มึงหึงเหรอ"
"หึงบ้านมึงสิ แค่กูไม่ชอบให้ลูกน้องมีคนมาเกาะแกะเสียการปกครอง"
"เหรอ...."
"เออ เดี๋ยวเจอกัน มีA4กับหมึกป่ะ เทปใสด้วย"
"มึงจะทำอะไรพอร์ช"
"เดี๋ยวมึงก็รู้ตามมา"
พอร์ชเเละเพื่อนเดินมาที่โต๊ะผู้กองแม็กซ์
"คุยอะไรกันเหรอครับ"
"อ้าว น้องพอร์ชเองเหรอครับที่มากับคุณแม็กซ์"
"ใช่ครับ วันนี้ผัวครูไม่มารับเหรอครับถึงมาเสนอหน้า เอ๊ยไม่ใช่สิ มานั่งหน้าสวยอยู่
ตรงนี้"
"แหม่...น้องพอร์ชนี่ก็กัดเจ็บนะครับ ปากคนหรือปากหมาครับเนี่ย"
"เสมอ 1 ต่อ 1"
"อีส้ม จุ๊ ๆ"
"อุ๊ย ขอโทษครับ พอดเห็บเกาะหลังครู ผมเลยตบให้"
"ขอบใจ" วินยังไม่รู้ว่าพอร์ชเอากระดาษแปะกลางหลัง และเขาก็คุยกับผู้กองต่อไป...
"เอ่อ เย็นนี้เลิกงานคุณแม็กซ์ว่างไหมครับ"
"ไม่ว่างครับ เย็นนี้ผู้กองต้องไปงานสโมสรกับผมและคุณพ่อ"
"พรุ่งนี้หละครับ"
"ไม่ว่าครับ ต้องช่วยผมจัดงานวันเกิดเจ้าปลาทู"
"เดี๋ยวนะคุณ ปลาทูคือ"
"หมาผมเอง มีไรไหม นิมนต์ด้วย"
"มึง อีปีโป้ ไอ้กีตาร์ นี่คืออาการของคนม่หึงใช่ไหมว่ะ"
"กูก็ชักสงสัยเหมือนมึงเเหละส้ม ขัดทุกดอก ไม่ว่างสักวัน"
"เออนั่นดิ" ส้มเช้ง กีต้าร์ ปีโป้ แอบเม้าท์เพื่อนเบา ๆจากนั้นพอร์ชก็พูดขึ้นว่า....
"คุณผู้กองครับ ผมหิวข้าวเเล้ว"
"ครับคุณพอร์ช"
"น่าอร่อยนะครับมื้อนี้ จะว่าไรไหมถ้าวิมขอติดรถไปด้วย"
"ครูวินนี่ก็ด้านดีนะครับ เขาไม่ชวนก็ยังเสนอตัว ถึงว่าสิครับผัวลายล้อมคอยติดตาม
เป็นปลาลูกคอก"
"พอร์ช เธออยากติด F มากใช่ไหม"
"ก็ลองดิครับ ครูก็น่าจะรู้นะครับว่าผมหลานใคร ที่สำคัญผลการเรียนผมไม่เคยมีปัญหา
คิดดีดี คิดดีดี"
เมื่อพอร์ชผู้กองและเพื่อนพอร์ชเดินจากไปขึ้นรถออกไปหาของกิน ครูวินก็เดินไป
เดินมาโดนม่ได้เอ๊ะ ผ่านใครก็หัวเราะ ...หัวเราะอะไรเราว่ะ... ครูวินสงสัย
"ครูครับ"
"ว่า "
"คารามาย ยาฆ่าเชื้อ แล้วก็ยาสอดครับ"
"นี่เธอ เอามาให้ครูทำไมเนี่ย"
"ก็ครูติดป้ายที่หลังว่า ช่วยหน่อยครับ ผมถ่ายไม่ออกคันรูทวารหนัก มาก ๆ ครูลอง
สอดยานะครับเผื่อจะถ่ายคล่อง นี่ก็ยาฆ่าเชื้อช่วงนี้อาการร้อนมันก็อับเลยคันได้บ่อยๆ"
"อ๊ายยยยยยยยย อีพอร์ชชชช อีบ้า"
วันนี้พอร์ชจัดหนักให้ครูวินแบบที่ว่าครูวินต้องลากลับบ้านอย่างไว ทั้งอายทั้งเจ็บใจ
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้
ที่ศูนย์การค้า หลังจากทานข้าวเสร็จ
"คุณหนูจะทานไอติมไหมครับเมื่อวานเห็นคุณหนูบ่น"
"กิน แต่นายต้องเลี้ยงผมนะ โทษฐานที่ขัดใจ"
"ได้ครับ คุณหนูครับ ชอบผมเหรอ"
ผู้กองแม็กซ์ยิงคำถามแบบนี้ พอร์ช ส้มเช้ง กีต้าร์ ปีโป้ ถึงกับยืนอึ้ง พอร์ชเลยพูด
ตอบกลับว่า....
"บ้าไง ใครชอบนาย ดุอย่างกะร็อตไวเลอร์"
"เหรอครับ ผมเห็นนะครับว่าคุณหนูเอากระดาษเขียนข้อความแปะหลังครูวิน แล้ว
ถ้าให้ผมเดา ข้อความนั้นคงไม่ดีกับครูวินแน่นอน"
"โห้ พี่ค่ะเดาแม่นมาก"
"ส้ม เงียบหนะ นี่นายอย่ามาปรักปรำ"
"คุณครับตาผมไว ผมผ่านการฝึกกับหน่วยรบจู่โจมพิเศษมา แผนเด็ก ๆ แบบนี้
ไม่รอดสายตาผมหรอกครับ"
"กินติมร้านนี้ พี่ครับขอเมนู"
พอร์ช ถึงกับเขิน เมื่อโดนจับได้ แถมอีเพื่อนยังชงซะเข้มอีก...
"ต๊ายยแล้วคุณพอร์ชโป๊ะแตก"
"ปีโป้มึงก็แซวเพื่อน เไม่ได้ชอบพี่ผู้กองสักหน่อย"
"ใช่ ๆ ต้าพูดถูกนี่สิเพื่อนรักที่แท้ทรู"
"ใช่เว้ยต้าร์ พอร์ชไม่ได้ชอบ แต่พอร์ชแอบชอบ5555"
"ส้ม เงียบไปเลยมึง"
"หน้าแดงทำไมว่ะเพื่อน"
"ก็แดงดิตอนเรียน ก็แอบส่องเฟสผู้กองด้วย"
"ปีโป้"
"ขออนุญาตเสิร์ฟนะครับ" พนักงานเอาไอติมมาเสิร์ฟ พอร์ชเลยรีบกินไอติมแก้เขิน
แต่ก็เขินหนักเลยนีบกินจนเย็นขึ้นสมอง
"โอ๊ยยย"
"คุณหนู"
ผู้กองแม็กซ์ เข้ามช่วยกดขมับเเล้วขอน้ำอุ่นจากพนักงานให้พอร์ชดื่ม แหม่ดูแลได้
ทันท่วงทีจริง ๆ นะครับผู้กองยอดรัก
"ค่อย ๆ ดื่มน้ำอุ่นครับ"
พอร์ชดื่มน้ำอุ่นแถมได้คนกดขมับผ่อนคลายให้อาการก็ดีขึ้น แต่อ้อมกอดผู้กองนี่สิ
รู้ไหมพอร์ชหวั่นไหวนะ
"ไม่เป็นไร ขอบคุณครับ"
"ดีใจนะครับที่คุณยังมีมารยาทอยู่บ้าง"
"นี่นาย น้อย ๆ หน่อย ทำไม ผมมีมารยาทเเล้วมันยังไง"
"มันก็น่ารักไงคุณ"
"ไม่กินละรสนี้ ทำผมปวดหัวผมจะเเจ้งจับคนทำไอติมมันเย็นจัด"
"เฮ้ย ๆ เพื่อน ใจเย็น มึงเขินเละรีบกินเองนะ"
"เอออีบ้าไอติมไม่เย็นมันก็ละลายดิ" กีต้าร์กับปีโป้พูดขึ้น พอร์ชเลยเขินหนัก....
"พวกด้วยสมรู้ร่วมคิด ผู้กองคุณต้องรับแจ้งความลงบันทึกประจำวันให้ผม"
"อีพอร์ช อีบ้า มึงนี่โคตรงี่เง่าเลยเลยหว่ะ ไม่เเจ้งจับเจ้าของศูนยืการค้าด้วยเลยหละ
ฐานปล่อยปะละเลยให้ร้านไอติมที่ทำเย็นจัดมาเปิดขาย" ส้มเช้งพูดขึ้น ปีโป้จึงพูดต่อ
"นี่ กูดูเสื้อชะนีเก้ง กูว่าเจ๊ออยเรื่องมากงี่เง่าสุดๆละนะ เจอมึงไปนี่ เจ๊ออยติดลบอะ"
"555"
"ขำอะไรผู้กอง"
"ขำคุณไง ผผมไม่แปลกใจเลยทำไมมีเพื่อน 3 คนที่คบ"
"จำใจคบค่ะพี่่"
"อีนี่"
"ไม่รู้อะผมไม่กินละไอติมอันนี้ ผมจะกินช็อกโกแลต"
"สั่งใหม่สิครับ"
"ไม่ผมจะกินถ้วยคุณ เอา มา ให้ ผม"
"นี่คุณเพิ่งชมมารยาทไป"
"ทำไม ผมเป็นเจ้านายคุณนะ เดี๋ยวก็ให้คุรตาสั่งย้ายเลย"
"โอ๊ยอีนี่ เอะอะสั่งย้าย มึงหลานนายพลตำรวจหรือผู้ชาการตำรวจแห่งชาติเนี่ย"
"เงียบเลยปีโป้ เอามา"
"ไม่ ให้ ครับ"
"เอามา"
"ไม่ยากกินก็หยิบให้ได้สิ"
ผู้กองยกหนี้พอร์ชก็ไล่ตาม จะว่าน่ารักก็น่ารักอยู่ แต่ด้วยความที่พอร์ชทันระวัง
จังหวะที่ผู้กองแม็กซ์ชูแขนขึ้นสูง(นึกภาพตามนะครับว่านั่งอยู่แล้วชูแขนยกถ้วย
ไอติมขึ้น) พอร์ชจึงเซล้ม และที่สำคัญปากพอร์ชลงไปชนกับไอติมของผู้กองที่
นอนสงบอยู่ในกางเกง แต่ตอนนี้ไอติมแท่งของผู้กองมันเเข็งสู้ริมฝีปากคุณหนู
พอร์ชสะแล้วสิ ส่วนคุณหนูพอร์ชก็แข็งจนน้ำซึมหัวเลอะเกงในแหม่ไวนะเนี่ยน้ำใสๆ
ของนายงี่เง่า.....
"OMG อีพอร์ช อมของหลวง"
"แจ้งจับ แจ้ง อีพอร์ชอมของหลวง"
"ส้มเช้ง ปีโป้ ใช่เวลาไหม พี่ครับพี่"
กีต้าร์เรียกเเม็กซ์เพราะคนทั้งร้านชักจะฟินจิกเบาะตามกัน แม็กซ์ส่งถ้วยไอ้ติม
ให้กีต้าร์ช่วยรับไปวาง เเล้วจับไหล่ประครองพอร์ชขึ้นนั่ง....
"คุณเป็นไรเปล่า"
"ปะปะเปล่า ไม่เป็นไร"
"แน่นะ "
"เออ ไม่เป็นไร"
"เป็นไงมึง ด้กินไอติมช็อคโกเเลตสมใจไหม"
"อีบ้า เรากลับบ้านกันเถอะ"
"เอ้าอีนี่กินเสร็จกลับเลย"
"เออ กลับเถอะ พี่ครับ เงินที่โต๊ะนะครับไม่ต้องทอน"
"ป๊าตตตตตตพกแบงค์พันด้วยเพื่อนกู"
ระหว่างทางนั่งรถกลับบ้าน
"ขอบคุณนะที่ไปส่งเพื่อน ๆ ให้ด้วย"
"ครับ"
"ยิ้มอะไร"
"อร่อยไหมครับ"
"อร่อยดี"
"ไอติมผมอะเหรอ"
"อือ เฮ้ย ไอ้บ้า หมายถึงไอติมของร้าน"
"ปากคุณก็นุ่มเหมือนกันนะ นึกว่าจะปากจัดอย่างเดียว"
"นาย"
"ครับ"
"ทำไมของนายต้องแข็งด้วย"
"ก็....มันคงถูกโฉลบกับปากคุณมั้ง"
เมื่อกลับมาถึงบ้าน พอร์ชก้ขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ก็ไม่ลืมที่จะนึกถึง
เป้าอันเเสนอวบอูมกับดุ้นเเข็ง ๆ ของผู้กอง พอร์ชอาบน้ำไปก็จินตนาการไปว่าเขา
กำลังจัดการไอติมผู้กองอยู่ โอ๊ววอยู่กองครับ ผู้กองโอ๊ววววโอ๊วววทำไมใหญ่ยาว
จังครับโอ๊วววว พอร์ชเล่นอะไรเล่นเขาจินตนาการว่าด้ามจับขันตักน้ำคือของผู้กอง
เขาบรรจงอม เลียด้ามจับในแบบที่ว่าถ้าเป็นควยผู้กองจริงๆ ป่านนี้น้ำคงแตกไป
แล้วแน่ ๆ.......โอ๊วผู้กองครับพอร์ชไม่ไหวเเล้วโอ๊วววววโอ๊ววววววว
ขอบคุณงับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคนับ อ่่ หื่นจริงเจอต้มหลวง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
อยากชิมครับ ขอบคุณครับ แซ่บมากกกก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ