สำนึกว่าเป็นผัว
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย leefong เมื่อ 2022-4-3 23:28สวัสดีครับ ผมมีเรื่องมาแน้ว 5555 จากเรื่องสำนึกแล้วมึงก็ไม่ฟัง คืนนั้นพงษ์เขาไม่ได้เงี่ยนอีก เขาได้แต่ให้ผมนอนกอด แล้วเผลอจุ๊บผมด้วย แต่ตอนเช้าเขาก็บอกอย่าลืมข้อแลกเปลี่ยนล่ะ ผมก็เข้าใจว่าเขากับผมแค่เจอกันเพราะเรื่องนั้น แต่เราเลิกกันแล้ว ผมเข้าใจแบบนั้น แต่ก็ไม่ลืมที่ว่าจะไม่ไปมีใครอีก แค่ให้เขาดูว่าจะกลับมาคบกับผมไหม ผมก็ไม่คิดจะไปคุยกับใคร แต่เรื่องนี้มันเกิดมา คือเกิดจากผมก็เหงาใช่มะ เลยลองถาม ๆ เพื่อนว่าปิดเทอมไปไหนไหม พันซ์เกรซนางไปบ้านกันบ่อยก็บอกเหงามาก เบิร์ดมันก็ทักมาส่วนตัวว่าไม่คิดจะมาหาบ้างเลยหรอ ผมก็บอกก็ไม่เห็นชวนไม่กล้าไปหรอก
นางไปพิมพ์ในกลุ่มว่า "เดี๋ยวจํ๊มมาบ้านกู" ทีนี้พวกตองเลยบอกงั้นเจอกันที่บ้านเบิร์ด เบิร์ดก็บอกไปว่ากูแค่บอกเฉย ๆ ว่าจั๊มจะมา พวกมึงไม่ต้องมา ธันมันก็บอกกูจะไปไรเงี้ย พันซ์มันก็ชวนกินชาบูที่บ้านเบิร์ด ผมนี่ตอบตกลงเลย อยากกินมาก ผมทักไปถามภักกับภีมก็เขาชวนผมไปไหนบ่อยแต่ผมไม่เคยไปเลยอ่ะ 555 โดยเฉพาะภักทักมาชวนบ่อย แต่ผมก็ไม่ได้ไปอยู่ดี ภีมบอกเขาจะไปเย็น ๆ ภักนี่ก็มา ผมก็นึกว่าเขาจะชวนพงษ์มาด้วย ผมก็ไม่ได้บอกอ่ะ นึกว่าเขาจะคุยชวนกัน
พอมาถึงภักมาคนเดียว ก็งง ๆ
ผม"อ้าว พงษ์อ่ะ"
ภัก"ก็นึกว่ามันอยู่กับจั๊ม"
ผม"ไม่ได้คุยกันเลยหรอ"
ภัก"พึ่งคุยไปเมื่อเช้า แต่ก็พุ่งมานี่เลยไม่รู้"
ผม"ชวนดีไหมนะ"
พวกมันก็ถามทำไมผมถึงไม่ได้ชวน เพราะถ้าปกติเป็นแฟนกันอ่ะ ผมชวนตลอด ผมเลยบอกสาเหตุไป โชว์แผลที่คอไปด้วย
เบิร์ด"มันไม่เกินไปใช่ป่าววะ"
ผม"กูแย่เองอ่ะ พันซ์เด็กที่ชื่อตะวันอ่ะ มันเข้าหากูเองนะเว่ย"
พันซ์"ไม่คุยกับเธอนะหล่อน ไม่เคยคิดจะบอกให้พวกกูฟัง"
ธัน"แต่กูว่าไอ้พงษ์มันทำเกินไป"
ภัก"เดี๋ยวกูคุยให้"
ผม"ไม่ ๆ เดี๋ยวเขาหาว่าเราฟ้อง"
เบิร์ด"ไม่ต้องไปทำตามสัญญาแม่งนั่นหรอก มาอยู่กับกูนี่ มันไม่กล้า"
ผม"อือ แต่มันดีกับเราอยู่"
พันซ์"เข้าใจมึงนะ แต่คราวหน้ามีไรเล่านะอี"
ผม"เออหน่า"
เกรซ"คนนี้ป่ะ"
นางก็โชว์เฟสให้ผมดู เป็นเพื่อนในเฟสด้วยผมพึ่งรู้
ผม"มึงได้คุยกับน้องหรอ"
เกรซ"บ้ามึง ไม่นะ"
ผม"เห็นน้องมันเคยพูดถึงมึง"
เบิร์ด"ไอ้เด็กห่านี่เองที่กูเห็นวันนั้น"
ผม"อย่าเล่านะมึง"
มันเล่าซะผมดูแรดเลยว่าตามไปหาตะวันมัน พวกมันก็รุมด่าผม แต่ภักนี่หัวเราะอย่างเดียว เราเตรียมของแล้วนั่งกันกลางบ้านอีเบิร์ดแล้ว ผมไม่ทักจะได้กิน ภีมมันโทรมา
ผม"ฮาโหล"
ภีม"กินกันยัง"
ผม"ก็เริ่มแล้วนะ แหน่ะอยากกินน่ะสิ"
ภีม"กูจะไปดูหมูกิน"
ผม"ภีมว่าเราหรอ"
ภีม"มั่วว่ะ เปิดกล้องดิ้"
ผมเปิดกล้องหันหน้าไปทางพวกเพื่อน นางก็เรียกผมให้หันไปหาผมนี่แหละ ผมก็แกล้งทำเป็นหันกล้องใส่เตา 5555 นางก็โวยวาย แล้วผมก็หันมาคุยดี ๆ หน้ามันก็ยังทำให้ผมนึกถึงเหมือนเดิม ผมว่าภีมมันทำผมหลงครั้งนึง ทำผมลืมเบิร์ดมันก็ว่าได้ แต่พงษ์เขาก็คล้าย ๆ ภีม แต่เรื่องเสน่ห์ไม่มีความเหมือนกันสักนิด
ภีม"กูเล่นบาสอยู่ รอกูไป"
ผม"โอเค เล่นให้สนุกนะ กินแล้ว ๆ"
นางก็วางไป แล้วนั่งกินกันแป๊ปนึง
ภัก"นี่ไอ้พงษ์ทักมาและ"
ผม"ภักทักไปหาพงษ์หรอ"
ภัก"แค่บอกหมูทะป่าว มันถามว่าที่ไหน บอกมันแป๊ป"
ผมก็นั่งกินไป เห็นภักนั่งพิมพ์นานอยู่
ภัก"มันจะด่ากูเพื่อ"
ผมไปอ่านดู แค่ภักบอกว่าบ้านเบิร์ด พงษ์ก็ถามใครชวนภัก ภักหาเรื่องให้ผมซะแล้ว แค่ภักพิมพ์ไปว่าจั๊มชวน พงษ์มันก็ด่าเลย แบบภักนึกว่าด่าภักแน่ ๆ แต่ด่าผมแน่นวล 55555 ผมเครียด
ภัก"มันเพี้ยนหรอวะเดี๋ยวนี้"
ผม"มึง กูกลับบ้านตอนนี้ทันไหม"
เบิร์ด"ทำไม"
ผม"กูกลัวพงษ์มันอ่ะ มันจะมาไหมภัก"
ภัก"ดูทรงเงียบไปละ"
ผม"หมายถึง"
ภัก"ขับรถแน่เลย"
พันซ์"เดี๋ยวก็ชวนมันกินด้วยแหละ จะได้ช่วยกันพูด"
ผมนั่งกินไปสักแป๊ป ได้ยินเสียงเปิดรั้ว นึกว่าน้าเบิร์ดกลับมา พงษ์นางเปิดประตูหน้าบ้านมาเลย
ผม"พงษ์มากินด้วยกัน ๆ"
พงษ์"มึงอ๋อภัก"
ผม"อ่าวเมินกันอีก"
ภัก"อะไรวะ"
พงษ์"ถึงขั้นลบแชทกันเลยอ๋อ"
ผม"ภักไปลบแชทอะไร"
พงษ์"มึงกับกูไม่จบแน่ เงียบไป"
ภัก"คือกูงง"
พงษ์"ภักกูไม่นึกว่ามึงจะทำ เหี้ยว่ะ"
ผมงงมาก พวกเบิร์ดพวกตองมันก็มาถามจนได้เรื่องว่าผมกับภักแอบคุยกันอีก โอ้ยยย
ผม"คือเรากับภักไม่ได้คุยกัน"
ภัก"เออดิ ไรมึงเนี่ยแล้วมึงพูดได้ไงว่าลบแชท"
พงษ์"จั๊มมึงชวนมันยังไง"
ผม"ก็ทักไปไง"
พงษ์"แล้วไหนแชทอ่ะ ในเมสเสธไม่มี"
ผมเก็ทแล้ว
ภัก"ก็จั๊มมันบอกถ้าคุยในไลน์จะมีธีมไรไม่รู้ตอนนั้นอ่ะ กูก็คุยในไลน์ตลอด"
พงษ์"ตลอดเหี้ยไร"
ผม"ไม่คือ ภักทักมาทักถาม ชวน ๆ ไปเที่ยว แต่ภักก็บอกว่าพงษ์ไปด้วยตลอดนะ แต่เราก้ไม่ได้ไป เพราะช่วงนั้นยังไม่ปิดเทอมด้วยซ้ำ"
พงษ์"มึงไม่ต้องทักไปชวนและนะ"
ภัก"มึงหัดฟังคนอื่นบ้างไอ้เหี้ย"
เบิร์ด"แต่ถ้าเป็นกูก็ขึ้น แต่จบและช่ะ"
พงษ์มันก็เดินจะออกไป
ผม"พวกมึงกูไปง้อมันแป๊ป"
ผมเดินตามไป ไปแตะมือเขาก็สบัดออก
ผม"คืออะไร มันก็ไม่มีอะไรไม่ใช่หรอ"
พงษ์"แล้วใครใช้ให้มึงไปคุยกันในไลน์"
ผม"ก็เพื่อนคุยกันในไลน์เยอะแยะ"
พงษ์"งั้นเอาพาสเวิร์ดมา"
ผม"ไม่ได้ไหม มันหลุด"
พงษ์"กูกลับไปเอาเข้าคอมได้ เอามา"
ผม"ไหนพงษ์คุยกับเราว่าจะดีกับเรา"
พงษ์"มึงอย่าเอาเรื่องนั้นมาพูด กูคิดและกูทำไม่ได้หรอก"
ผม"เรารู้ว่าพงษ์ยังห่วงความรู้สึกเรา ทำได้แน่ ๆ"
พงษ์"แต่มึงไม่เคยห่วงกูเลย"
ผม"คือเราให้พงษ์เชื่อคำพูดตอนนี้ไม่ได้แน่ ใจเย็นแล้วค่อย ๆ เชื่อเรา"
พงษ์"กูกลับบ้านะ แล้วมึงจะไปไหนก็ไปเหอะ"
ผม"งั้นไปด้วย"
พงษ์เขาเดินไปที่รถ ผมก็ขึ้นไปซ้อนเลย ระหว่างเขาขับผมก็หยิบโทรศัพท์ที่ติดมือมาส่งข้อตวามไปหาพวกพันซ์ว่าคงไม่ได้กลับไปกินแล้ว มันก็ถามผมแบบเป็นห่วงมาก(มั้ง5555) ถามว่าโดนเตะยัง ผมแบบโอ้ย แล้วก็ไปถึงบ้าน คือมันแค่ช่วงเที่ยง บ้านเขาก็ทำกับข้าววางไว้ แม่เขาก็เลยให้ผมกิน ผมซึ่งกินไม่อิ่มเลยนั่งกินแบบ 55555 ก็กินปกตินั่นล่ะสา แล้วพงษ์เขาบอกยังไม่กิน แต่ตัวนางเองเอาของกินในตู้เย็นขึ้นไปข้างบนแล้ว ผมกินเสร็จไปยืนล้างจาน แล้วก็ขึ้นไป เค้กพวกขนมวางไว้บนโต๊ะแล้วได้ยินเขาอาบน้ำอยู่ ผมก็นั่งรอ มายองมันถูกกักไว้ข้างล่างเสียดาย ผมได้ยินเขาปิดน้ำ แล้วแป๊ปนึงก็ออกมา ผ้าพันตัวผืนเดียว
ผมนั่งมองเขาเดินไปเลือกเสื้อผ้า เขาก็ถามว่ามองอะไร
ผม"เออพงษ์ ทำไมกินพวกนี้ก่อนกินข้าว มันไม่ดี"
พงษ์"มึงจะกินก็กิน"
ผม"เอ๋ เอามาให้เราหรอ"
พงษ์"จะเอามาแดกเนี่ยแหละ แต่ไม่อยากกินและ"
ผมดูก็รู้ เอามาให้ผมแน่ ๆ ผมแกะขนมมานั่งกินที่พื้น เขาก็ใส่กางเกงใน แล้วถอดผ้าพันออก ผมนี่ตกใจเลย มันกึ่งแข็งด้วยแหละ พาดมาข้างนึง ผมก็นั่งกินขนมแล้วหันไปทางอื่น เขาก็ใส่กางเกงแต่ไม่ใส่เสื้อแล้วเดินมาหาผม มาหยิบขนมจากมือผมไปกิน ผมก็ไม่ได้อะไร นางก็มาหยิบจากมือผมอีก ผมก็ชักจะหงุดหงิดทำไมไม่หยิบในซอง แต่นางย่อลงมาป้อนขนมใส่ปากผม
พงษ์"เสียดายไหมที่ไม่ได้กินหมูทะอ่ะ"
ผม"เราตามมาง้อเลยนา แต่ได้กินหมูไปสี่แล้ว"
พงษ์"หรอ ไว้จะพาไปกิน"
ผม"เตรียมตัวรอเลยนะ"
พงษ์"อืม แล้วคืนนี้นอนนี่ป่าว"
ผม"หายงอนเมื่อไหร่ก็กลับ"
พงษ์"งั้นกูไม่หายหรอก"
ผม"หรอ งั้นไม่กลับ"
พงษ์"เออ จะกินก็กินให้หมดเลยขนม"
ผม"ได้นะ กินหมดแน่"
พงษ์"กินไปเถอะ กูทำมึงไม่ได้กินหมูทะหนิ"
ผม"แหมะ รู้หนิ"
มันมองดุอีกแล้ว 555 แต่ผมก็นั่งกินของผม มันไปนั่งเล่นคอมตามภาษาเด็กติดเกม ผมนั่งกิน เล่นโทรศัพท์ไปด้วย ภีมมันก็ส่ง "??"มาหาผม ผมอุทานเชี่ยเลย
ผม/ภีมไปบ้านเบิร์ดแล้วใช่ไหม
ภีม/ก็ยังหรอก แต่มันทักมาบอกและ ไงอ่ะเล่าดิ้
ผม/มันไม่ได้เล่าหรอกหรอ
ภีม/ก็เล่า แต่กูอยากอ่านที่มึงพิมพ์เองอ่ะ
ผม/ก็พงษ์อ่ะสิ
ภีม/หรอ มันผิดคนเดียวแน่หรอ
ผม/ภีมต้องเชื่อเรานะ
ภีม/ตะวัน คือ??
ผม/มันเล่าเยอะไปแล้ว
ภีม/กูนั่งอยู่กับพวกมันเนี่ย
ผม/ไม่คุยด้วยแล้ว จะไปด่าพวกมัน
ภีม/อ่ะมานั่งคนเดียวและ ทำไมทำงั้น
ผม/คือน้องเข้าหาอ่ะ เราก็ผิด
ภีม/ไม่ดี อย่าให้มันจบแบบกูได้ป่าว
ผม/เขาตั้งกฎมาอ่ะภีม ตอนนี้ก็เหมือนเราแค่รอเขาหายคิดมาก
ภีม/ไว้กูคุยกับมันดู
ผม/ภีม วันนี้ไม่โกรธกันนะ
ภีม/เออ แต่วันไหนดี
ผม/นัดกินอีกอ่ะหรอ
ภีม/ไม่ดิ เดี๋ยวกูไปรับ
ผม/นัดไปไหนกันอ่ะ
ภีม/ไปบ้านกูไง
ผม/พวกมันไปป่ะ
ภีม/ไม่มั้ง ถามและ
ผม/โกหก
ภีม/ไปไหม
ผม/ก็ถ้าเราว่างพอได้อยู่
ภีม/งั้นพรุ่งนี้
ผม/ไม่ว่างง
ภีม/กูเช็คตารางงานและ เซเลปคนนี้ว่างทุกวันครับ
ผม/เอาตารางเราดิ เราเป็นแค่คนหน้าตาไม่ดี
ภีม/งี้ก็ว่าให้เซเลปคนนี้ถูกป่าว คนน่ารัก
ผม/โอ้ย ไม่คุยแล่ว
ผมก็เลิกอ่านแชทภีมเลย เขิน 55555 ผมก็เวลาเขินหน้าตัวบิดนิดหน่อย ก็ไม่นึกว่าจะมีคนมองผม
พงษ์"ไร"
ผม"มองไมเล่า"
พงษ์"มองคนสติไม่ดี"
ผม"ว่าเราคนบ้าหรอ"
พงษ์"ไหน ไลน์เอามาดิ้"
ผม"ไม่เอา"
พงษ์"มันมีอะไร"
ผมเคยซื้อไอ้พวกคลิปที่เขาขายในทวิตอ่ะ แล้วแบบ กลัวเขาเข้าไปดู แถมแชทตะวันนิดหน่อยก็คุยในนี้อีก
ผม"มันมีแชทที่คุยกับเพื่อแบบไม่ดีอ่ะ ไม่เอา ๆ"
พงษ์"ไหนเราแฟนกันไง ให้ดูหน่อย"
ผมก็ดึงสติ อ่าวเขายังไม่คิดจะเลิกกันผมหรอ ผมก็สมองตด คิดแป๊ปนึงเลย
พงษ์"เร็วดิ"
ผมยื่นโทรศัพท์ไปให้เขาดื้อ ๆเลย ก็คิดว่ามันไม่มีไรจะเสียอ่ะ ยังไงก็ไม่อยากทะเลาะอีก
พงษ์"คุยกับไอ้ภีมอยู่หรอ"
ผม"ห้ะ"
พงษ์"ก็คุยแบบปกติใช่ป่ะ"
ผม"ใช่ ๆ"
พงษ์"ไม่คุยได้ป่าว"
ผม"จะหวงก็มีขอบเขตหน่อย"
พงษ์"กล้าพูดอ๋อ"
ผม"จ้า เอาเลย บล็อคเลยไหมยังไง"
พงษ์"มานี่ดิ"
ผมลุกไปหามัน นางก็จับผมนั่งไป ผมหันหน้าไปหามันก็งง ๆ
พงษ์"ไม่ให้ดูใช่ไหม"
ผม"ดูก็ดูเถอะ"
มันก็ยิ้ม ผมกำลังถามเลยยิ้มทำไม มันมองที่ปากผม เขยิบหน้ามาใกล้ผม ผมก็มองหน้ามัน มันไม่ยอมจูบผมสักที ผมก็แกล้งไปจุ๊บรัว ๆ มันยิ้มเหมือนเขิน 555 แต่มันก็หุบยิ้มแบบเก๊กไว้ หมันไส้จัง พงษ์มาหอมแก้มผม แล้วพิงที่นั่งไป
ผม"อะไรของเธอ"
พงษ์"ป่าว ข้องไร"
ผม"ทำไมไม่พูดดี ๆสักที ดีกับเราสักนิด"
พงษ์"ไม่คิดว่ามันข่มเธอได้บ้างหรอ"
ผม"เราจะกล้าอะไร"
พงษ์"ที่ทำอยู่นี่เรียกไม่กล้าหรอ"
ผม"ก็ไม่ขนาดนั้นไหม"
พงษ์"เราเกือบเสียเธอไปอีกละนะ"
ผม"บ้าหน่า นี่ครั้งแรก"
พงษ์"มั่ว สองครั้งแล้ว"
ผม"หมายถึงตอนที่เราทะเลาะกันเรื่องที่เธอไปหาเพื่อน่ะหรอ"
พงษ์"เรื่องแรกเธอไม่รู้หรอก"
ผม"เกิดอะไรขึ้นพงษ์"
พงษ์"อยากตายหรอ"
ผม"ไม่เห็นต้องขึ้นเลย เราทำอะไร"
พงษ์"มาจูบกูดิ้"
ผมงงมาก แต่แค่เอาหน้าไปใกล้เขาก็มากอดแล้วจูบผมแล้ว ผมโดนเขาจูบแบบหายใจไม่ออก พอผมดันออก เขาก็ลงไปไซร้คอผมแทน ผมใส่เสื้อติดกระดุมมา นางดึงหลุดหมดเลย ผมตกใจมาก ไปมองมันก็ทำหน้าไม่สนโลกอีก ผมโดนดูดนม จูบแขน โอ้ยนี่มันคลั่งรักชัด ๆ ผมโดนดมตัวรัดกอดแน่น มันค้างจมูกไว้ที่อกผม แล้วกอดผมแน่นเลย ผมก็ไปจูบหน้าผากมัน มันติดผมดูง่าย ๆ ทีตัวเองไปไหนนะ ไปได้ ผมแค่ไปหาเพื่อนยังเจอแบบนี้เลย มันกอดผมแถมบดตูดผมเข้าหาตัวมันอีก รัดผมแน่นขึ้นเรื่อย ๆแล้ว ทำซะผมแข็งเลย แล้วผมก็รู้สึกว่ามันก็ตุงไม่ไหวแล้ว
ผม"ถ้ายังไม่ปล่อยเราตายได้เลย"
พงษ์"รำคาญ"
ผม"แต่กอดเนี่ยนะ"
พงษ์"มึงสัญญากับกูมาดิ มึงจะไม่ไปไหนอีก"
ผม"สัญญาครับ เราจะไม่ผิดคำสัญญาเป็นรอบที่สอง"
พงษ์"สามเว่ย"
ผม"อ๊า สามก็สาม"
มันกัดหัวนมผม ผมเสียวเจ็บด้วย ฟันมันเขี่ยหัวนมผมจนผมตัวเหลวไปหมด มันจับผมยกตัวออกมา แล้วมาดึงตัวผมแล้วไปดึงกางเกง ดึงกระชากรุนแรง ผมเหนื่อยใจจริง มันมาจับตูดผม แล้วบีบ ผมตกใจมากคือ นางดึงตัวผมเข้ามา แล้วเอาหน้าไปอ้อมจูบแก้มตูดผม แถมทำหลายครั้งด้วยนะ ทีนี้มาเลียตรงท้องผม เสียววาบเลย มือมันแหวกตูดผมเอานิ้วเขี่ยอีก โรคจิตเข้าทุกวัน
พงษ์"ตัวมึงดีนะ แต่นิสัยร่าน"
ผม"เห่ย ไรอ่า"
พงษ์"อยากให้กูทำไหม"
ผม"อ๋อนี่คือยั่วอารมณ์เราหรอ"
พงษ์"มันก็แข็งต่อหน้ากูนะ"
ผม"อย่านะพงษ์"
เขาทำผมแบบอายชิบเป๋ง เขาเอาปากมาอมอ่ะ แล้วผมไม่เคย แล้วไม่ติดจะให้ใครมาทำด้วย น่าอายชะมัด ผมดันหัวเขาออก เขาก็มาเขี่ยหะวนมผม จนผมเสียวทำไรไม่ไหวแล้ว ผมโดนเขาอมแล้วมันเสียวมาก แป๊ปนึงเขาก็ลุกมา จูบผมต่อ
พงษ์"ชอบอ่ะดิ"
ผม"ไอ้บ้า ไม่ทำแล้ว"
พงษ์"แน่ใจ กูผัวมึงนะ กูไม่เทิร์นหรอก"
ผม"อือรู้ แต่มันอาย"
พงษ์"ก็ขอให้ผัวทำอีกดิ"
ผม"ไม่"
พงษ์"ไม่พูดกูก็ทำให้เสียวไปเรื่อย ๆ"
ผม"พงษ์ไม่เอา"
พงษ์"พูดมาดิ"
ผม"เธอทำให้เราหน่อยได้ไหม"
พงษ์"ทำไร"
ผมไม่กล้าพูด ผมเลยไปกอดเขา แทนที่จะพูด มันเขินนี่เว่ยย
พงษ์"อ่อน เริ่มจากตรงไหนดี"
ผมจับหน้าเขาจูบ พงษ์มันเริ่มอุ้มผมไปเตียง แล้วอ้าขาผมออก ไปอมของผมอีก แถมเอานิ้วยัดรูตูด ผมโดนแบบนี้แล้วไม่ไหว ผมหยุดอารมณ์ตัวเอง แต่มันก็เสียวจนแตก ผมไปดันหน้าเขาแรง ๆ ด้วย ไม่อยากให้เขาอมไปทั้งแบบนั้น
พงษ์"แตกซะเยอะเลย งั้นมาช่วยกูหน่อย"
พงษ์มาดึงตัวผมให้ไปอม เขาก็ไปนอนให้ผมอมดี ๆ ของเขาดีกว่าเยอะเลย อมมันส์ดี เขาเอวกระตุกหลายรอบมาก จนแตกใส่ปากผม เขาไม่ดันออก แต่ดันเข้าให้ผมกิน
พงษ์"กินเข้าไป"
ผมกินไปจริง ๆ แถมสับสนตัวเองจะกินไปทำไม เขาก็ดึงตัวผมไปกอด ผมได้แต่นอนที่อกเขา แล้วสับสนเรื่องที่เกิด มันเป็นอะไรที่ผมไม่เคยด้วยอ่ะ
พงษ์"เป็นไร ไม่ชอบหรอ"
ผม"แบบนั้นจะดีหรอ"
พงษ์"มึงทำให้ได้ กูก็ช่วยให้มึงได้"
ผม"ทำไมคิดแบบนั้น"
พงษ์"เอาจริง ๆ นะ เมื่อไหร่มึงจะชอบกูสักที"
ผม"ห้ะ เราชอบพงษ์อยู่แล้ว"
พงษ์"ไม่ใช่ว่า กูไปจีบมึง แล้วมึงเห็นใจกูหรอ"
ผม"มั่ว อะไรอ่ะ เราคบกันมาตั้งนานแล้วนะ"
พงษ์"จั๊มบอกพงษ์หน่อยดิ พงษ์ทำแบบนี้แล้วทำให้จั๊
มรักพงษ์ขึ้นไหม"
ผม"อย่าคิดไปเองได้ไหมว่าไม่รักอ่ะ มันจะไม่เกินไปหน่อยหรอ เอาความคิดพงษ์เป็นหลักอ่ะ"
พงษ์"แค่ความรู้สึก ถ้าเราไม่รู้สึก เราไม่พูด"
ผม"โอเค เราจะไม่พูดแล้ว"
พงษ์"ใจเย็นหน่อย เข้าใจกันหน่อยดิ"
ผม"ก็พงษ์เชื่อความรู้สึกของพงษ์ไง"
พงษ์"เราเชื่อจั๊ม บอกได้ไหม"
ผม"เราพูดที่เรารู้สึกละกัน"
พงษ์"อ่ะไหนลองพูดดิ"
ผม"เราเห็นพงษ์เป็นแบบนี้มันอึดอัดจริงนะ ยอมรับว่าก่อนหน้านี้คิดถึงภีม แล้วก็มีคนเข้ามา แต่พงษ์เชื่อเราดิ ยังไงพงษ์คือคนที่เราอยากคบจริง ๆ"
พงษ์"อ่า แล้วถ้ามีคนเข้ามาอีก หรือไอ้ภีมมาขอทำใ
ห้คิดถึง จะบอกไหม"
ผม"พงษ์เรากลัว เอางี้ได้ไหม ถ้าเรารู้สึกอะไรจะมาบอกพงษ์"
พงษ์"ถ้าง่ายแบบนั้นก็ดี อย่าเก็บไว้ พูดมาได้ บอกตรง ๆ ถ้าเบื่อหรือมีใคร"
ผม"โอเค กลับมาดีกัน"
พงษ์"กูดีตั้งแต่มึงปล่อยกูแตกใส่ปากและ"
ผม"เอ๋ โรคจิต"
พงษ์"กูรักมึงไม่จำเป็นต้องพูดดีก็ได้ป่ะวะ"
ผม"เรื่องของพงษ์เถอะ"
มันกระดึ๊บตัวผมลง ผมก็นึกว่ามันแกล่งเล่น มันจับของมันมายัด โอ้ยย ผมเจ็บ ไม่ได้โดนเลยด้วยซ้ำ มีแต่ช่วยมันเนี่ย แล้วมันยัดไม่ฟังเสียงผมร้องโอดโอยเลย แล้วยัดไปยัดมาเข้าด้วย ผมโดนยัดเข้าแล้วโดนเด้าจุกมาก ผมไม่ชินอีกแล้ว
ยาวหน่อย ๆ คือขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านกัน อยากจะเขียนถ่ายทอดความรู้สึกจริง ๆ ผมยอมมาโดยตลอดก็ไม่รู้เหมือนกันต้องทำตัวยังไงให้มันดี Jump:-;
ขอบคุณ ขอบคุณมากครับผม สนุกมากครับ ขอบคุณมาก ๆ ผมว่าพี่จั๊มต้องน่ารักจนทำให้พี่พงษ์หวงสุด ๆ รอตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ มาต่อไวไวนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2