พายุเกย์ (มังกรเหนือมังกร2022) EP.1
ในชีวิตเกย์ส่วนใหญ่มักต้องการความรักจากคนที่ตนเองชอบและปลงใจรักโดยมันไม่มีข้อแม้ว่าเขาคนนั้นจะเป็นเช่นใด ขอแค่ได้รักและได้อยู่กับคนที่เราพร้อมสละทุกอย่างเพื่อเขาคนนั้นทั้งที่ทุกคนก็เคยเตือนมา
เสมอว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้ มากรัก และก็ปลาไหลตัวพ่อ แต่ในเมื่อพรหมท่านลิขิตให้ผมต้องเกิดมาคู่กับเขา
ผมมีสิทธิเปลี่ยนแปลงชะตาตัวเองได้เหรอครับ ผมและเขาฟันฝ่าเรื่องราวต่าง ๆ นานามามาก มากพอจน
ที่ผมจะทำให้เเขากลับตัวกลับใจและมีเพียงผมคนเดียวได้ในที่สุด หลายคนอาจมองว่าผมเก่งที่คุมเขาได้
เก่งที่ปราบบรรดาเมียเกย์ทั้งหลายของเขาได้อยู่หมัด แต่เปล่าเลยครับมันเป็นเพราะความรักที่ผมมีให้เขา
และความรักที่เขามีต่อผม มันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ผมกับเขารักกันมาจนถึงทุกวันนี้ พูดมานานลืมบอกไป
เลยครับว่าผมชื่อ บอล ครับ เรื่องราวของผมกับเขาคนนั้นมีจุดเริ่มต้นมาจากอะไรนั้นเหรอครับ ตามดูใน
นิยายซีรีส์ลยกันดีกว่า.....
บ้านรุ่งโรจน์ทรัพย์รุ่งเรือง บ้านของมหาเศรษฐีรายใหญ่อย่างเจ้าสัวมังกร เจ้าสัวผู้มั่งคั่งและมีกิจการมากมาย
ทั้งธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ ธุรกิจท่าเรือขนส่งสินค้า ธุรกิจอู่แท็กซี่ และธุรกิจศูนย์ซ่อมบำรุงรถยนต์ครบวงจร
เจ้าสัวมังกรมีเมียถึง 3 คน
1.ซ้อใหญ่กิมฮวย มีลูกด้วยกัน 4 คน คือ ลูกท้อ แม็ก มาร์ค และม่อน
2.ซ้อรองราตรี มีลูกด้วยกัน 1 คน คือ เหมยฮวย (อายุเท่ากับลูกท้อ)
3.ซ้อสามหรือซ้อวิภา มีลูกด้วยกัน 1 คน คือดิว หรืออาก๊วยเจ๋ง (อายุเท่ากับแม็ก)
ถึงแม้เจ้าสั่วจะร่ำรวยมากมายเพียงไหนก็ใช่ว่าจะมีความสุขเพราะเมียไม่ค่อยลงรอยกันโดยเฉพาะซ้อรอง
ที่มักวางตัวเทียบซ้อใหญ่ ดีอย่างเดียวคือลูกๆ ถึงแม้จะต่างแม่แต่ก็รักใคร่กันดี
"เออใหญ่ ลื้อว่างไหมช่วงนี้"
"เตี่ยมีอะไรครับ"
"อั๊วอยากให้ลื้อไปเชียงใหม่ เรื่องว่าที่คู่หมั้นลื้อ"
"บอลนั่นเหรอเตี่ย อั๊วบอกเเล้วไงว่ายกขันมากไปเลย คนนี้อั๊วพร้อมมาก"
"ลื้อนี่ไม่รู้อารัย อาสิงโตพ่ออีดุอย่างเสือขืนลื้อไปแบบนั้นได้โดนระเบิดปาขบวนขันหมากสิ"
"อ้าไหนเตี่ยบอกคุณอาสิงโต เป็นเพื่อนเตี่ยไง"
"ก็เพื่อนนี่เเหละ แต่คนเรามีลูกก็ย่อมรักและหวงลูกเป็นธรรมดา แล้วยิ่งเจ้าชู้แบบลื้ออีคงอยากยกให้หรอก"
"ไม่ให้ก็พาหนีดิเตี่ย บอลเองก็มีใจให้อั๊ว อั๊วว่าไม่ใช่เรื่องยาก"
"เออ ก็ดีนะได้ทั้งสะใภ้ ได้ทั้งธุรกิจ อีกอย่างอาบอลไม่ใช่ผู้หญิง เตี่ยพร้อมเสริมทัพ"
"จัดไปเตี่ย"
"5555 เสือร้ายได้เตี่ยจริง ๆ"
ในขณะที่พ่อลูกคุยกันอาม่าและม๊าก็เข้ามาพอดี
"อามังกร ลื้อสอนอาตี๋ใหญ่อีอย่างนั้นได้ไงหว่า ลื้อเป็นพ่อประสาอะไรว่ะเนี่ย"
"โหม๊า อั๊วก็แค่คุยหยอกประสาพ่อลูก"
"นี่อาใหญ่"
"ครับอาม่า"
"เมื่อไหร่จะพาอาหนูบอลมาที่บ้าอีกหละหือ อาม่าหละอยากเจอหน้าอี"
"นั่นสิลูกม๊าเองก็อยากเจออาบอลอีเหมือนกันกลับเชียงใหม่ไปก็นานเเล้วนะ"
"นั้นผมบินไปรับเลยดีไหมครับ อาม่ากับม๊าได้หายคิดถึงว่าที่สะใภ้"
"ดี ดีมากอาตี๋ใหญ่ แต่จะดีกว่านี้ถ้าเมื่อคืนลื้อบอกอั๊วมาว่าไปไหนกลับมาบ้านเกือบตี 3"
"ม๊า ม๊าเห็นด้วยเหรอครับ"
"นี่เสียงมอไซต์ลื้ออย่างกะเรือหางยาวใครไม่รู้ก็บ้าเเล้ว อาใหญ่"
"ครับม๊า"
"ลื้อก็เห็นเเล้วนะว่าเมียมากมันเป็นไง ลื้อจะเอาอย่างอาเตียลื้อหรือไง"
"อ้าว อากิมฮวยลื้อมาหาเรื่องอะไรอั๊วเนี่ย"
"เชื้อไม่ทิ้งแถวแบบนี้อั๊วก็ต้องกันไว้ก่อนสิ"
"ม๊าครับเตี่ยครับ วางใจได้ อั๊วไม่เคยจริงจังกับใครนอกจากบอล เมื่อคืนอั๊วก็ไปดื่มกับอีเจ๊ตาลและไอ้อ๊อฟฟี่
มา ดิวก็อยู่ในเหตุการณ์ จริงไหมน้องรัก"
ดิวกับซ้อสามเดินเข้ามาพอดี แม็กเลยแกล้งส่งซิกให้ดิวช่วย
"ใช่ครับเตี่ย เมื่อคืนเฮียไม่ได้เหลวไหลเลยครับ"
ดิวรีบตอบช่วยพี่ชายแต่ก็นะ ดิวกับมาร์คเป็นสองคนในบ้านที่โกหกไม่เนียน ม๊าใหญ่(ซ้ออกิมฮวย)จึงพูดว่า...
"อาเจ๋ง ลื้อเป็นคนโกหกไม่เนนียน เมื่อคืนลือสวดมนต์อยู่กับอาม่าและอารอง(มาร์ค) ลื้อถอดจิตไปเหรอ"
"อุ๊ย พลาดละเฮีย ขอโทษครับ"
"นี่ ช่วยพี่เขาก็ไม่เคยเนียนเลยเรา"
"เอาอย่างนี้ เดี๋ยวลื้อไปเชียงใหม่กับอาใหญ่ ไปคุมพี่ชายลื้อให้ถึงบ้านอาบอล ขืนปล่อยให้ไปกับยายลูกตาล
และตาอ๊อฟฟี่มีหวังงานล่ม"
"ได้ครับม๊าใหญ่ แต่....ไม่รับประกันนะครับ555"
"ดีมากน้องรัก"
"แหม่....มีความสุขกันดีนะคะเมียหลวงเมียน้อย"
ซ้อสองได้ยินเสียที่คุยกันอย่างมีความสุขซึ่งนางเป็นคนเดียวที่ไม่ลงลอยกับใครทั้งนั้นและยิ่งนางไม่มีลูกชาย
แล้วด้วย การทำลายชายใหญ่หรือแม็กคือสิ่งที่นางต้องการ
"ลื้อหมายถึงใครอาราตาย เอ๊ยอาราตรี"
"ซ้อใหญ่ ใครมาทีหลังก็เมียน้อยทั้งนั้นแหละ"
"ซ้อรอง อย่าลามปรามม๊าผมนะ ถ้าอยากหาเรื่องก็ไปทะเลาะกับหมาแมวนอกบ้านนู้น"
"ไอ้ดิว แกกล้าดีไงมาเถียงฉัน"
"ดิว ไม่เอาลูก แม่ก็เป็นเมียน้อยจริงๆ นั้นแหละ ใครก็ตามที่มาหลังซ้อใหญ่และไม่ได้แต่งก็ล้วนแต่เป็นเมียน้อย
เหมือนกันทั้งนั้น"
"ซ้อสามลื้อลืมไปเปล่าว่าลื้อได้ยกน้ำชาให้อาม่า ถ้าลื้อเป็นคนที่ไม่ยอมคนป่านนี้ลื้อก็คงได้เป็นซ้อรองไม่ใช่
ซ้อสาม"
"เฮีย เฮียปล่อยให้เมียใหญ่กับเมียสามรุมอั๊วได้ไงอ่ะ"
"แล้วลื้อจะเข้ามาหาเรื่องทำไงอาราตรี"
"เฮียยย"
"นั้นภาไปเตรียมทำมื้อเที่ยงก่อนนะคะ เอ่อจะทำก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ มีใครจะเอาอะไรเพิ่มไหม"
"แม่ครัว เฮ้อ....อย่างว่าอะนะ แม่นางเอกโรงงิ้วหมดคิวก็ต้องทำอาหารเลี้ยงลูกโรง ถึงแม้จะอยู่เป็นคุณนายแต่
ก็ไม่ว่าเป็นคนใช้ เฮ้อนี่อะนะเมียก้นครัว"
ดิวได้ฟังถึงกับกำหมัด ซ้อสามจึงห้ามปราม
"โทษนะคะ ถึงฉันจะเป็นนางเอกงิ้วก็ได้ชื่อว่าเป็นนางเอกของศิลปะชั้นสูง และฉันก็ไม่อายที่เป็นเมียก้นครัว
เพราะอย่างน้อยลูก ผัว แม่ผัวก็ได้กินอาหารที่สะใภ้พึงต้องทำ ต่างจากซ้อรองนะคะขนาดลูกยังต้องออกไป
ซื้อข้าวกินเองเวลาซ้อทำกับข้าว อย่างว่าแหละนางจั๊มบ๊ะอะนะจะเอาอะไรมากมาย"
"แก......อีวิภา"
"ทำไม่คะ อีราตรี"
"แกอยากลองดีใช่ไหม"
"หยุดนะ ซ้อรองต่อหน้าอาม่าไม่เกรงใจเฮียก็เกรงใจอาม่าบ้าง อย่างน้อยท่านก็เเม่ผัวลื้อนะ"
"อั๊วไม่รับ อาชีพเ้ก่าลื้อ ลูกลื้อ อั๊วรับได้ แต่กิริยาสันดารลื้ออั๊วไม่เคยรับว่านี่คือเมียรองของอามังกร ป่ะอาเจ๋ง
อาใหญ่ พาอาม่าไปครัวช่วยซ้อสามทำอาหารดีกว่า"
"ครับ อาม่า"
ขนาดสะใภ้รุ่นใหญ่ยังแซ่บขนาดนี้ ไม่ต้องคิดเลยใช่ไหมครับว่าสะใภ้ในรุ่นบอลจะเป็นยังไงถ้าบอลบอกไว้
มันก็คงไม่สนุกสิครับ มาดูการทำครัวดีกว่าครับว่าจะมีการใส่สลอดลงไปเปล่า
"ดิวนับจานสิลูกครบไหม"
"เกินใบนึงครับ"
"หือ เกินได้ไงลูก ก็มีอาม่า อาเตี่ย ม๊าใหญ่ เฮียใหญ่ ซ้อรอง และเรา 2 แม่ลูก"
"เกินจานซ้อรองนี่เเหละครับ แม่ทำไม่แม่ต้องทำเผื่อเขาด้วยทั้งๆที่เขาเพิ่งด่าแม่มานะ"
"ดิว คนทำครัวมันเลือกทำไม่ได้หรอกนะลูกว่าฉันจะทำให้เฉพาะคนที่รักหรือชอบ คนที่ไม่ชอบคืออด
เราทำด้วยใจที่บริสุทธิ์เขาจะกินหรือไม่ก็เรื่องของเขา เผื่อดีกว่าขาด เขาอาจหาเรื่องเราได้"
"ใส่สลอดลงไปดีไหมเนี่ย"
"อย่านะดิว ถ้าหนูใสแม่จะกินจานนั้นเอง"
"แม่"
"ใช้ภาษาจีนบ้างใช่แต่ภาษาไทย เรียกสิม๊า"
"ครับม่าม๊า"
"ดีมากอาเจ๋งของม๊า ปะยกจานไปเตรียมจัดโต๊ะ"
อาม่าและซ้อใหญ่ที่แอบฟังอยู่ก็รู้สึกดีใจที่ซ้อสามสอนลูกได้ดีและไม่มีจิตริษยาใคร
"อาราตรีลื้อไม่เจี๊ยะอาหารเที่ยงหรือไง"
"ไม่คะเฮีย อั๊วสั่งเดลิมาส่ง ไม่ชอบทานเส้นใหญ่"
"ก็ดีครับ แต่เเปลกนะครับไม่ชอบเส้นใหญ่แต่ชอบตีตัวเสมอเส้นใหญ่"
"ก๊วยเจ๋ง แก"
"ก๊วยเจ๋งม๊าสอนมาลืมแล้วหรือไง"
"ครับม๊า ขอโทษครับซ้อ"
"ดี ถือว่าม๊าแกยังสั่งสอน จะได้ไม่มีใครเขาว่าลูกแม่ไม่สั่งสอน"
"จะว่าไปแล้วอาดิวลื้อนี่ก็โชคดีนะมีทั้งแม่ตัวเองและซ้อใหญ่คอยสั่งสอน ไม่เหมือนลื้อไม่รู้ใครสั่งใครสอน
ให้ยืนค่ำหัวอั๊วแล้วกัดคนเขาไปทั่ว"
"เสียงรถใครมาจอดหน้าบ้านว่ะ" เจ้าสั่วเอ่ยถามเพราะเสียงรถไม่คุ้น ซ้อรองเห็นว่าม่อนมากับเด้กช่างก็จัด
สิคะรออะไร
"คุณตี๋เล็กนี่คะ ดู๊โดนเรียนมากับเด็กช่างก่อนมาถึงมาคงเเวะป่าละเมาะมาแน่เลยค่ะ"
"ลื้อเคยทำหรืออาราตรีถึงรู้ดีจัง อ่ออั๊วลืมไปว่าลื้อว่าลื้อมมันพวกเจ๊กลากไปไทยลากมา จะป่าหรือที่ไหนลื้อ
ก็คงเคย"
"ซ้อใหญ่"
"อ้าวตี๋เล็ก ทำไมวันนี้กลับบ้านเร็วหละน้อง"
"มีเรื่องหนะเเฮีย ดีนะที่พี่ไผ่ช่วยไว้ทัน"
"ใครกันกล้ามาหาเรื่องน้องเฮีย ให้เฮียส่งลูกน้องไปไหม"
"จัดไปเลยเฮียเอาให้หนักๆ"
"โอ๊ย ใจเย็นๆ เเล้วนี่มันเกิดอารัยขึ้นอาตี๋"
"ก็ตอนเลิกเรียนอั๊วรอรถกับเพื่อนก็มีใครไม่รู้ใส่ไอ้โม่งเข้ามาจะฉุดอั๊ว โชคดีที่พี่ไผ่มาช่วยไว้แต่ก็ออกหมัด
ได้เเผลอยู่เหมือนกัน"
"อาไผ่ ใครให้ลื้อเข้าบ้านอั๊ว"
"อั๊วเองเตี่ย เตี่ยมีอะไร หื้ยมีของชอบด้วยพี่ไผ่ครับกินกัน"
"หือ"
"เอ๊ย กินก๊วยเตี๋ยวคั่วไก่กันครับ"
"เอ่อพี่กลับบ้านก่อนดีกว่า ลุงมังกรจะได้ทานข้าวสะดวก"
"รู้ตัวก็ดี"
"ไม่ได้ อาไผ่นานาทีลื่อจะมาหาอาม่า ลื้อก็หลานอั๊วคนนึงนะ"
"อาม่า แต่อั๊วไม่ชอบพ่อมัน"
"แต่แม่มันน้องสาวลื้อนะ ลืมเเล้วหรือว่าน้องสาวลื้อ คืออาเหมยลี่ ยายอย่างอั๊วจะกินข้าวกับหลานไม่ได้หรือ"
"ได้ครับอาม่า ได้แบบชิวชิว พี่เต้ยครับม่อนรบกวนเพิ่ม 2 ที่ครับ"
"ได๋ค่ะคุณตี๋เล็ก"
"คิดอะไร มานั่งทานข้าวนี่มาได้ทานยาแก้อักเสบ อ่านี่เจลล้างมือล้างก่อนกิน"
"ขอบคุณครับ"
"ฮึ้ม อึ้ม เตี่ยตาเขียวแล้วตี๋"
"อุ๊ย ไม่เป็นไร" ม่อนคือสุดแสบของบ้านที่ไม่เคยยอมใคร อยากได้อะไรต้องได้ เหตุก็เพราะเป็นลูกชายคนเล็ก
และก็เป็นน้องคนเล็กที่พี่ๆคอยเอาใจ ม่อนชอบพลอเเละรักใคร่กับไผ่มาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ไผ่เรียนช่างยนต์
ปวส.ปี 2 ส่วนม่อนก็เรียน ม.6 และกำลังจะเรียนต่อแพทย์ด้วยนะ ซ้อรองเห็นถ้าจะไม่ดีเพราะเฮียใจอ่อนให้
ไผ่นั่งร่วมโต๊ะ
"เอ๊...แปลกดีแท้ลูกซ้อใหญ่ขัดใจอาเตี่ยแบบนี้หรือว่าคุณหนูเล็กจะเสร็จเด็กช่างเเล้วค่ะ"
"คงงั้นครับ ได้มาหลายทีละทำไมครับซ้อจะแย่งเหรอเออแบบว่าฟาดลุงต่อด้วยหลาน"
"นี่ ว่าไปคุรหนูนี่ก็ไวนะคะเรื่องแรด"
"555 อันนี้ต้องขอบคุณซ้อรองนะครับที่ทำให้ดูเป็นตัวอย่าง ม่อนเองคงทำไม่ได้ถ้าไม่มีซ้อเป็นแรดตัวอย่าง"
"คุณหนูนี่ก็แปลกนะคะตัวอย่างดีดีมีก็ไม่ดู สงสัยกรรมพันธุ์คงเคยแรด"
"กรรมพันธุ์ม่อนไม่แรดหรอกครับส่วนใหญ่ก็มีการศึกษากันทั้งหมด ที่แรดได้ก็เพราะซ้อรองไงครับตัวอย่าง
คุณแม่แรด ถ้าไม่แรดจริงคงไม่มาเป็นเมียเตี่ยหรอก"
"นั้นเมียสามก็แรดกว่าหนะสิ"
"555 ลืมไปหรือเปล่าครับว่าม๊าสามคือเมียแต่ง เมียที่เตี่ยเลือกเข้ามายกน้ำชากับอาม่า เขาอยู่กับที่ครับ
เตี่ยไปหาเอง ไม่ได้แรดไล่จับเตี่ยเหมือนคนบางคน"
"ปากดีนักนะแก เฮีย เฮียต้องสั่งสอนลูกซ้อใหญ่ให้อั๊วนะ อั๊วไม่ยอม"
"อาซ้อรอง ลื้อไปเจี๊ยะข้าวของลื้อไป อั๊วจะเจี๊ยะของอั๊วบ้างละ เตย"
"คะเจ้าสัว"
"ตักอาหารให้ไผ่มันด้วย"
"คะเจ้าสัว"
"ตักให้มันกินอิ่ม ๆ นั้นน้อยไป"
เจ้าสัวสังเกตเห็นแผลที่คิ้วและรอยช้ำก็นึกสงสารไผ่และแอบขอบใจในใจที่ช่วยเหลือม่อนไว้ ...เฮ้ออมันจะเป็น
ทั้งหลานและลูกเขยอั๊วจริงๆเหรอว่ะเนี่ย...
"ม่อน"
"ครับเฮียแม็ก"
"อย่าหวานเฮียอิจฉา"
"ชิ อะนี่กุ้ง พี่ไผ่"
"พี่แพ้กุ้งอะครับ"
"เออลืมเลย เดี๋ยวม่อนกินเอง"
"อาตี๋ เตี่ยอยากเจี๊ยะกุ้ง"
"เเกะเองสิ อุ๊ย..."
"ตี๋ นี่เตี่ย เตี่ยเอง สะกดเป็นไหมกตัญญู"
" กอ ตอ ไม้หัน ญ หญิง ญ หญิง สระอู"
"อือลีลี จะได้ไม่ต้องร้องเพลงอารัยนะ อ่อร้องเพลงให้พ่อฟัง"
"พระเอกตลอดกาล เจ้าสัวมังกร นี่กุ้งครับเตี่ย"
"ไอ้แสบของบ้าน"
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ มาต่อไวไวนะครับ สนุกครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]