รอเธอที่สุสาน EP.1
เรื่องราวความรักที่ไม่สมหวังของชายหนุ่มทั้งสองที่อีกคนต้องไปเป็นทหารตามหน้าที่ของชายไทย บอมหนุ่มหล่อกำยำร่างกายสมาร์ทสมส่วนตามมาตรฐานชายชาติทหาร ไผ่จับได้ใบแดง ทบ.1 จึงทำให้เขาต้องลาจากแฟนคนรักของเขานั้นก็คือ ม่อน แฟนหนุ่มที่อายุห่างกันถึง 2 ปี ม่อนเป็นคนที่มั่นคงและซื่อ
ตรงกับความรัก แต่แล้วก็มีเหตุให้ความรักของทั้งคู่ไม่สมหวังจนทำให้ม่อนเกลียด แค้น อาฆาต กับทหาร
เป็นอย่างมาก เรื่องราวดังกล่าวจะเป็นอย่างไรนั้นติดตามในนิยายซีรีส์ได้เลยครับ นิยายซีรีส์นี้ได้แรงบัลดาล
ใจมาจากเรื่องราวของแม่นาค พระโขนง ที่ผู้เขียนมีความศรัทธาและเชื่อมั่นต่อย่าท่าน ไม่มีเจตนาลบหลู
หรือดูหมิ่นแต่อย่างใด ในการเขียนนิยายซีรีส์วายในครั้งนี้เพื่อความบันเทิงของผู้อ่านเท่านั้นครับ
"เฮ้ยม่อน วันนี้พี่ไผ่ไม่มารัเหรอว่ะเพื่อน"
"เออ นั่นดิวันนี้ดูจะมาช้าไปนะ"
คิมกับบอมเอ่ยถามม่อนเมื่อเห็นว่าไผ่ยังไม่มารับ เพราะปกติไผ่ไม่เคยมารับช้า ม่อนเลยบอกกับเพื่อน ๆ
ไปว่า....
"เดี๋ยวพี่เขาก็คงมาแหละมั้งพี่เขาเรียนวิศวะคงเรียนหนักกว่า ม.6 อย่างเรา ๆ"
"แหม่มึงออกตัวแทน ไม่ใช่พี่เขาไปจีบใครอยู่"
"อะไอ้คิม พูดแบบนี้แลกหมัดกันไหม"
"อุ๊ยขึ้น ขึ้นไวนะเพื่อน" ในขณะที่ 3 หนุ่มนั่งคุยกันอยู่นั้นไผ่ นนท์ ต็อท ก็มารับแฟนๆ ของเขาพอดี
"นินทาอะไรกันอยู่ครับเด็ก ๆ"
"อ้าวพี่ไผ่มาพอดี ทำไมมาช้าครับวันนี้"
ม่อนรีบถามทันทีแบบที่ต้องการคำตอบด่วน ๆ ไผ่จึงบอกไปว่า...
"พี่กับ เพื่อน ไปที่อำเภอมาหนะ ไปรับหมายเกณฑ์ทหาร"
"อ้าวทำไมพี่ไม่ผ่อนผันไว้ก่อนหละ จะจับทำไม"
"จับ ๆ ไปเถอะจะได้จบ ๆ พี่เองก็ไม่อยากผ่อนด้วย"
"เดี๋ยว ๆ ไอ้ไผ่ ขี้เกียดผ่อนผันหรือมึงอยากเป็นทหาร"
"ไอ้นนท์"
ม่อนได้ยินดังนั้นก็ลุกขึ้นเดินหนีออกไปแบบไม่สนใจใคร
"ไอ้พี่นนท์ ปากพี่นี่ไม่มีหูรูดจริงๆ"
"อ้าวน้องคิมไหงมาว่าพี่แบบนี้"
"ไอ้นนท์ ม่อนไม่อยากให้กูเป็นทหาร แล้วเมื่อกี๊มึงพูดไปม่อนก็ไม่พอใจกูดิ"
"ไอ้ไผ่ ความจริงคือความจริง ม่อนรู้ตอนนี้ก็ยังดีกว่าตอนที่ม่อนรู้ว่ามึงจับได้ใบแดงนะเว้ย"
"โอ๊ย อย่าเพิ่งเถียงกัน พี่ไผ่รีบตามม่อนไปเถอะ มันเอาแต่ใจอยู่ด้วยเดี๋ยวจะง้อยาก"
ไผ่รีบวิ่งตามม่อนไปและเจอม่อนกำลังจะขึ้นแท็กซี่กลับบ้านที่หน้าโรงเรียน ไผ่จึงดึงเเขนม่อนออกมา
"ปล่อย ม่อนจะกลับบ้าน"
"ไม่ กลับกับพี่"
"ม่อนเรียกรถเเล้ว"
"พี่ครับ นี่ค่าเสียเวลาครับ ไม่ต้องทอน"
"พี่จะบ้าไงจ่ายไปตั้ง 500 บาท รวยนักเหรอ"
"กลับกับพี่ พี่ไปส่ง"
"ก็บอกว่าไม่"
"ดื้อกับพี่เหรอเจ้าโปรเกม่อน"
ไผ่อุ้มม่อนมาขึ้นรถมอไซต์และขับรถไปส่งที่บ้าน เมื่อมาถึงบ้านม่อนก็ยังไม่คุยกับไผ่
"สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่"
"อ้าว สวัสดีไผ่ มามาลูกเดี๋ยวทานข้าวเย็นด้วยกัน" แม่เอ่ยชวนไผ่ แต่ม่อนกลับตอบไปว่า....
"ม่อนไม่ทานนะครับ ไม่หิว"
"เป็นอะไรม่อน พี่เขามาส่งงยังหน้าบึ้งใส่"
"คุณพ่อเป็นทหารนี่ครับเหตุผลม่อนคงไม่เข้าหูพ่อหรอก"
"ม่อน ฟังพี่ก่อนได้ไหม"
"ม่อนไม่ฟัง พี่อยากเป็นทหารนักเราก็อย่าคบกันต่อไปเลย"
"มีเหตุผลหน่อยดิม่อน พี่อยากให้ม่อนภูมิใจในตัวพี่ ที่พี่ได้เป็นทหาร"
"ภูมิใจงั้นเหรอกับการรอ รอ แล้วก็รอ ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าเมื่อไร่จะได้อยู่กันพร้อมหน้า"
"ม่อนลูก แม่ว่าลูกใจเย็นลงหน่อยก็ดีนะลูก แม่เองก็เป็นเมียทหาร แม่ยังอยู่ได้เลยเวลาที่พ่อไม่อยู่ อีกอย่าง
บ้านไผ่เขาก็รับราชการทหารทั้งบ้านนะลูก อีกอย่างLGBTQ+แบบลูกมีแฟนเป็นนายทหารเท่ออก"
"ใช่ พ่อว่าลูกกังวลเกินไปนะม่อน"
"ม่อนครับ พี่มีม่อนคนเดียวนะครับ ต่อให้อยู่ห่างแค่ไหนม่อนก็จะเเป็นที่หนึ่งและหนึ่งเดียวในใจของพี่"
"ยังไงม่อนก็ไม่โอเคอยู่ดี พี่ไผ่อยากทำอะไรก็ทำม่อนจะไม่ยุ่ง"
"ม่อน นอกจากพ่อกับแม่ ม่อนคืออีกหนึ่งสิ่งที่สำคัญสำหรับพี่นะครับ เป็นทหารมันไม่ได้น่ากลัวอีกอย่าง
พ่อพี่ก็เป็นทหาร พ่อม่อนก้เป็นทหาร ใครจะทำร้ายพี่ได้"
"ม่อนไม่ได้กลัวเรื่องนั้น ม่อนกลัวเรื่องอื่น"
"ม่อนไม่ต้องกลัวเลยนะครับ พี่ให้สัญญาต่อหน้าพ่อกับแม่ม่อนเลยว่าพี่จะมีม่อนแค่คนเดียว หายงอนนะ"
"ไม่"
"นะนะนะ"
"ไม่ไม่ไม่"
"โอ๊ยหายงอนเถอะพ่อหิวข้าวแล้ว"
ม่อนยอมอ่อนข้อให้ไผ่ก็เพราะรัก ความรักที่ม่อนมีต่อไผ่มันมีค่ามากม่อนรู้ว่าไผ่มีความสุขมากถ้าได้ทำ
ในสิ่งที่ตนเองรัก แต่ในใจม่อนก็เกลียดทหารอยู่ดี เพราะม่อนมีปมในใจที่แม่ต้องอยู่อย่างกังวลเวลาในเวลา
ที่พ่อต้องออกรบ หรือลาดตระเวรตามเเนวชายเเดน และที่สำคัญพ่อมีกิ๊กเป็นนายทหารอยู่ในกรมด้วย
บางทีกลับจากงานพ่อก็จะอยู่ที่กรมกับกิ๊กปล่อยให้แม่ต้องทนรออยู่ที่บ้าน ม่อนจึงเกลียดทหารเป็นที่สุด
แต่ก็ดีอย่างที่พ่อยังมีความรับผิดชอบถึงจะมีกิ๊กแต่ก็ไม่ลืมลูกเเมียที่บ้าน แต่ม่อนก็รับไม่ได้กับพฤติกรรม
และระบบทหารอยู่ดี
ค่ำคืนนี้หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ ไผ่ก็นอนค้างกับม่อนที่บ้านโดยที่ม่อนก็ทำทุกทางให้ไผ่ลุมหลงโลกีย์และ
ไม่อยากเป็นทหารเพื่อจะได้อยู่กับม่อนทุกช่วงเวลา ม่อนอาบน้ำเสร็จก็เดินใส่ผ้าคลุมออกมาจากห้องน้ำ
โดยที่ไผ่ใส่เสื้อผ้านอนอยู่บนเตียงนอน
"พี่ไผ่ครับ"
"ครับม่อน"
"ช่วยเช็ดตัวให้ม่อนหน่อยสิครับ"
"ม่อน"
ม่อนถอดเสื้อคลุมออกเเลวเดินเปลือยกายเข้ามาหาไผ่ เรือนร่างบอบบางราวกับผู้หญิง ขาวเนียนนุ่ม
ไปหมดทั้งตัว ไผ่จัดการดึงตัวม่อนลงมากอดจูบก่อนจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกแล้วทั้งคู่ก็จัดชุดใหญ่ให้
กันเเละกัน จนม่อนหมดแรงแรงเเละเพลียหลับไป ไผ่รู้เจตนาของม่อนดี แต่ทำอย่างไรได้ในเมื่อโชคชะตา
ลิขิตมาให้เเล้ว ไผ่นอนกอดม่อนจนถึงเช้าก่อนที่ทั้งคู่จะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่งตัวและลงมาทานข้าวเช้าด้วยกัน
"ไงคู่นี้ปรัความเข้าใจกันได้ยัง"
"เรียบร้อยครับพ่อ" ไผ่พูดขึ้นพร้อมยิ้มมุมปากเป็นอันว่ารู้กันพ่อตาลูกเขย
"ไผ่รักลูกพ่อจริงไหม"
"จริงสิครับพ่อ"
"ไผ่ทำให้พ่อกับเเม่เชื่อมั่นได้ไหมว่าไผ่รักเจ้าม่อนจริง"
"ได้ครับ ถ้าผมจะขอหมั้นกับม่อนไว้ก่อนพ่อกับแม่จะว่าอะไรไหมครับ"
"ว่าไงเจ้าม่อน ถ้าพี่เขาจะขอหมั้นเรา เรา"
"ก็มาหมั้นสิครับ ไม่ได้ห้ามนี่ ม่อนก็จบ ม.6 แล้วด้วย"
"แหม่ที่งี้ตอบไว้เลยนะลูกพ่อ อือดีดี จำไว้นะไผ่สิ่งที่ม่อนไม่ชอบคือการนอกใจการมีกิ๊กการทิ้งคนรอให้รอแต่
ตัวเองกลับไปมีความสุขกับคนอื่น ไผ่ห้ามทำเด็ดขาด"
"ครับพ่อ"
"ม่อน ลูกก็ต้องหมั่นทำบุญ สวดมนต์อวยพรให้ไผ่ มีแฟนเป็นทหารชีวิตมักอยู่บนเส้นด้ายเสมอ อย่าลืมนะลูก
ทหารที่ดีก็มีอยู่"
"ครับ ม่อนจะสวดมนต์ให้พี่ไผ่จับได้ใบดำ แล้วม่อนนี่แหละจะไปบนย่านาคที่ศาลท่านให้พี่ไผ่เอง โอเคนะครับ"
ดูท่าม่อนจะไม่ยอมลามือง่าย ๆ นะเนี่ยแล้วแบบนี้ความรักของทั้งคู่จะราบรื่นไหมหนอ หลังจากทานข้าวเสร็จ
ไผ่ก็มาช่วยแม่ล้างจาน ส่วนม่อนก็เตรียมดูงานหมั้นโดยมีเพื่อนรักอย่างคิมและบอมมาด้วยที่บ้าน
"ไผ่ ไผ่ต้องเข้าใจม่อนนะลูก ม่อนเห็นสิ่งที่เป็นแง่ลบมากกว่าแง่บวก"
"ครับแม่ ผมจะทำให้ม่อนเห็นครับว่าทหารดีดีก็มีเหมือนกัน"
"ที่พ่อเขาบอกนั้นแหละคือสิ่งที่เขาพลาดทำจนม่อนจับได้ และมีอคติกับอาชีพทหาร"
"แล้วแม่ไม่โกรธพ่อเหรอครับ"
"โกรธสิ แต่ก็ยังรัก คนเป็นแม่ถ้าไม่มีผัวก็ยังมีลูก แต่เราสองคคนเป็นเกย์ไม่มีลูกเป็นธรรมดาที่ม่อนมันจะต้อง
กลัวเป็นธรรมดา แต่แม่ก็เชื่อใจเรานะไผ่ว่าเธอจะไม่ทำให้ม่อนเสียใจ"
"แน่นอนครับแม่ ม่อนคือชีวิตอีกครึ่งของผม"
"ดูนั้น ม่อนใส่ใจกับเรื่องงานหมั้นมากคงอยากให้เธอลืมเรื่องเกณฑ์ทหารให้ได้"
"ไม่ต้องห่วงนะครับแม่ ผมจะให้ความสำคัญกับม่อนให้มากที่สุด แม่ไม่ต้องกังวลนะครับ"
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ
สนุกครับ {:5_138:}{:5_138:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ สนุกมากครับ {:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ตามครับ
ขอบคุณครับ น่าสนใจๆ ขอบคุณ รอติดตามครับ
หน้า:
[1]