หมอลำยอดรัก EP.1
**เรื่องนี้เขียนจากบทบาทสมมติเพื่อเป็นหัวเรื่องนำสู่นิยาย อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับย้ำนะครับว่าเรื่องสมมติที่เเต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น**ณ ถิ่นฐานดินแดนที่ราบสูงอัแฝงไปด้วยวัฒนธรรมความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย และยังมีศิลปะการแสดงพื้นบ้านที่
สนุกสนานสร้างความผ่อนคลายให้กับทุกคนนั้นก็คือ หมอลำ การแสดงที่ทุกคน ทุกเพศ ทุกวัยต่างชื่นชอบ
และก็มีหนึ่งคณะที่เป็นขวัญใจแฟน ๆ ทั้งการร้อง การลำ การแสดง แสง สี เสียง และเวที่ที่ยิ่งใหญ่อลังการสม
กับราคคาที่ว่าจ้าง นั้นก็คือหมอลำคณะ สืบศิลป์ถิ่นอิสาน ที่มีพ่อใหญ่บุญทัน เป็นผู้ก่อตั้งวง
พ่อใหญ่บุญทัน แต่งงานกับสาวชาวสวีเดนชื่อไดอาน่า มีลูกชายด้วยกัน 2 คนคือ เพลงแคน และ แทนไท
2 พี่น้องหนุ่มหล่อหน้าตาดีที่เป็นลูกครึ่งไทยอิสาน-สวีเดน เพลงเเคนเลือกเรียนคณะบริหารและมาช่วยพ่อ
ดูแลคณะหมอลำ ส่วนแทนไทย(นายเอก) ตอนนี้ก็กำลังเรียนอยู่ชั้น ม.6 ที่วิทยาลัยนาฏศิลป์ และแทนไทก็ยังเป็นพระเอกหมอลำที่หล่อมากๆ แม่ยก พ่อยก เจ๊ยกต่างติดตรึม
"หละพอเเต่เเปิดผ้าม่านกั้น บ่าวหมอลำสิพาม่วน... คนหนุ่มคนสาวขอเชิญชวน ออกมาม่วนหน้าฮ้านซะดีดี"
ทันทีที่เปิดตัวเสียงกรี๊ดกร๊าดจากกองเชียร์ก็มีมาอย่างมากล้น แทนไทนสามารถสะกดทุกคนให้ติดอยู่ในผวัง
ของการแสดงได้อย่างดี และที่สำคัญทิปแต่ละคืนเยอะด้วย
"อ้ายบุญหลง เอารางวัลพวกนี้ไปรวมเข้ากองกลางแล้วแบ่งให้ทุกคนด้วยเด้ออ้าย"
"นี่มันรางวัลของเจ้าเด้นี่นายน้อย หากนายใหญ่ฮู้สิโดนดุเอา"
"บ่ต้องย่านอ้ายเพลงแคนดอกเดี๋ยวข่อยจัดการเอง คิวต่อไปข่อยต้องขึ้นคู่อ้ายบ่นี่"
"แม่น เฮ้อออ"
"เป็นหยังคือมมาถอนหายใจ"
"ได้ขึ้นฮ้องกลอนคู่คนหล่อ มันก็เขินเด้นี่"
"หือ หล่ออิหยัง 555 ข่อยไปเปลี่ยนชุดก่อนเด้อ"
"ตามบายเดี๋ยวเจอกัน"
บุญหลง ผู้จัดการวงหมอลำที่เป็นผู้ช่วยของเพลงแคนเขาแอบชอบพลอกับแทนไทอยู่ แต่เขานั้นจะรู้ไหมว่า
เขากำลังแอบรักผิดคน คนที่รักบุญหลงและยอมให้บุญหลงขึ้นเป็นผู้จัดการนั้นก็คือเพลงแคน
"ได้รางวัลเยอะเลยนะครับบุญหลง"
"อ่อ บ่แม่นของผมดอกนายใหญ่ ของแทนไท เขาให้แบ่งให้กับชาวคณะนำ"
"อืม นั้นบุญหลงก็จัดการแบ่งตามที่แทนไทต้องการละกัน เอ่อ เรียกผมแคนก็ได้นะไม่ต้องเรียกนายใหญ่"
"คือสิดีบ่ครับ"
"เออหน่า ผมกับคุณก็อายุพอ ๆ กัน อีกอย่างบบุญหลงก็อยู่กับวงมานานไม่ต้องอะไรมากมาย"
"ครับเพลงแคน""อ้ายหลง พร้อมแล้วบ่ น้องแทนพร้อมขึ้นเวทีแล้ว"
"พร้อม ๆ ข่อยขอโตนำ"
"ได้ ๆ ทำให้เต็มที่นะ"
"ขอบใจหลาย ปะแทน"
บุญหลงจับมือแทนไทขึ้นบนเวทีในแบบฉบับคู่จิ้นของวง ในขณะที่ทั้งคู่กำลังทำการแสดงอยู่นั้นเพลงแคนก็ยื่นดูบุญหลงแสดงอยู่ที่ด้านบนเวที
"ไงลูกชายแม่ มาแอบมองอะไรอยู่ตรงนี้"
"ก็ดูการแสดงของวงไงแม่ แล้วนี่แม่กินไรยังครับ"
"แม่กับพ่อกินแล้ว ว่าแต่ลูกเถอะตั้งแต่มาถึงงงานก็ทำงานอย่างเดียวพักกินอะไรบ้างก็ได้นะ"
"ครับแม่"
"แอบมองแบบนี้เขาไม่รู้นะลูก ถ้าลูกไม่บอกมันอาจช้าไป"
"ก็ไม่เป็นไรครับแม่ ถ้าเขาจะชอบแทนไทและแทนไทก็ชอบเขา ผผมก็ยินดีกับน้องครับ"
"แต่พ่อว่าเจ้าหำน้อยมันคิดกับบักบุญหลงแค่อ้ายเด้พ่อว่า"
"พ่อ... เว้ากลางแบบอีแม่คือบ่ได้เถาะ"
"บ่ได้ ข้าเกิดที่่อิสานเว้าลาวมาแต่น้อย ถึงจะมีเมียต่างชาติก็เถอะ "
"อ้าว"
หลังจากเสร็จงานทุกคนก็เดินทางกลับมาที่วงแน่นอนครับว่ามาถึงบ้านก็เช้าเเล้วหละ
"แทน ให้อ้ายไปส่งที่วิทลัยบ่"
"บ่เป็นหยังอ้ายหลง อ้ายคือสิรีบพักผ่อนเถาะ เดี๋่ยวคืนนี้ก็ต้องออกงานอีก"
"แล้วแทนไหวบ่นั่น"
"ไหวอ้าย บ่ต้องห่วง เอ่อ...ฝากพี่ชายข่อยด้วยเด้อ้าย ช่วงนี้ยิ่งกินข้าวไม่ค่อยตรงเวลาด้วย"
"ได้ดิ งั้นก็ไปเรียนดีดี"
ในขณะที่แทนไทกำลังเดินทางไปเรียน เขาก็เจอกับเพื่อนรักต่างสถาบันอย่างนิวหนุ่มนักเรียนช่างสุดหล่อ
"แทน"
"อ้าวนิว เป็นหยังคือสิมาสายโพด"
"55 ว่าแต่เขาแทนก็สายนะเนี่ย"
"เพิ่งกลับจากแสดงหมอลำตอนหกโมงเช้าหนะ อาบน้ำแต่งตัวก็รีบมาเลย ว่าแต่นายเหอะไหงวันนี้ขับรถกระบะ"
"ลืมแล้วไงวันนี้นายกับเราเป็นตัวแทนจังหวัดถือป้ายชื่อจังหวัดในงานกีฬาสัมพันธ์ "
"เออ ลืมเลย นั้นก็...."
"ขึ้นมาเร็ว รีบไปแล้วก็ช่วยง้อก้องด้วยนะเว้ยงอนเราอีกเเล้ว"
"ไปไป แล่นไปโลด"
เมื่อมาถึงงาน พิม อ๊อฟ ก้อง เพื่อนสนิทของแทนก็จัดเต็มใส่เลย
"ป๊าด......อีห่ากินหัวมึง นัดหกโมงเซ่า มาเกือบ 8 โมง" พิมเอ่ยขึ้นจากนั้นอ๊อฟก็ผสมต่อ
"แม่น มาก็มีผู้บ่างช่างมาส่งฮอดงาน ข่อยหละงึด"
"โอ๊ยพวกสู่อย่างเพิ่งกัดข่อย นี่ก็บักนิวไง หมู่พวกเฮา อ๊อฟซอยแต่งหน้าเตรียมชุดให้แน"
"จ้า....พ่อบักหมอลำใหญ่" อ๊อฟเอ่ยขึ้น ก้องเลยพูดว่า...
"นี่พวกมึง เพื่อนเราทำงานกลางคืนมันมางานนี้ไหวก็ดีแล้วนะ แล้วนี่บักนิวเจ้ามาเฮ้ดหยัง"
"ก็มาถือป้ายคู่กับแทนไง เออก้องแต่หน้าให้บ้างดิ"
"ใสเจีย เสียใจไม่ว่าง ไม่ตามสาวๆของนายมาช่วยแต่งหละ น้องบีบัญชี น้องมุกการขาย น้องกายคอมธุน้องโจ้ธุรกิจการบิน แล้วน้องก้องวิทลัยนาฏศิลป์อยู่ไหน"
"หึงเหรอ"
"หึงอิหยัง ใผสิหึงพ่อห่อเลือกได้ พ่อหนุ่มช่างยนต์รุ่นใหม่ไฟแรง"
"อีก้อง รีบแต่งหน้าเลยจารย์เพ็ญศรีไลน์เพิ่นเด้งมาเเล้วเนี่ยพวกถือป้ายเสร็จยัง" พิมเอ่ยขึ้นพร้อมกับถือ
ชุดมาให้แทนกับนิว จังหว่ะนั้นแทนคิดหาทางเปลี่ยนตัวจากเขาเป็นก้อง เพื่อให้ก้องได้ถือป้ายกับนิว
"โอ๊ยยยยย"
"เป็นไรแทน"
"ครูครับ คือผมรู้สึกวูบ ๆ หนะครับ"
"ป๊าด เธอคือหน้าตาของวิทลัยเลยนะแทนไท ตาย ๆ แล้วครูจะหาใครมาเปลี่ยนทัน"
"ครูเพ็ญศรีครับ ก้องไง ก็องก็หล่อนะครู"
"บ่เอา ข่อยย่านสะดุดฝุ่น"
"โอ๊ย ก้องเกียรติ เปลี่ยนตัววกับแทนไทเดี๋ยวนี้"
"ครู"
แทนหันมาขยิบตาให้นิว เป็นอันว่าแผนนี้สำเร็จในขณะที่ทำกิจกรรมอยู่นั้นแทนไทก็ขอตัวมานอนสักงีบ
ในขณะที่แทนกำลังนอนพักอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีคนมานั่งทับโดยที่ไม่ทันระวัง เสี่ยไพรวัลย์(พระเอก) ก็ได้เจอ
กับนายเอกเข้าสิครับ......
"โอ๊ยยยย ตาบอดบ่นี่ บ่เห็นติ๊ว่ามีคนนอน"
"อ้าวน้องทำไม่พูจามะนาวไม่มีย้ำแบบนี้ แล้วนี่โดดเรียนมานอนหรือไง"
"เรื่องของข่อย อย่าส่อหล่อ"
"เฮ้ยพี่หล่อ อยู่แล้วน้อง"
"เสี่ย ส่อหล่อ แปลว่า เจือกครับ" ลูกน้องเสี่ยไพรวัลย์แอบกระซิบข้างหู
"เฮ้ย นี่ด่ากูเหรอไอ้เด็กน้อย"
"เออ มีหยังบ่"
"ได้ นั้นหันหัวมานี่ อยากนอนก็นอน ตักเสี่ยมีแต่คนอยากหนุน"
"ฝันไปเถอะ ข่อยบ่หนุนให้ขี้กากขึ้นหัวหรอก"
"คิดว่าจะไปง่าย ๆ เหรอ"
"เสี่ยจะเฮ็ดหยัง"
"ไม่ปล้ำลื้อหรอกหน่า เฮ้ย เฝ้าพื้นที่ห้ามคนรบกวน เด็กจะนอน"
"ครับเสี่ย" ลูกน้องเสี่ยไพรวัลย์ออกคลุมพื้นที่ไม่ให้ใครเข้ามาก่อกวน จากนั้นเสี่ยก็หาเรื่องกัดแทนต่อ...
"เอ้า นอนดิครับ"
"โว๊ะ เขยิบไป"
"หนุนตักเสี่ยนี่เเหละ จะหนุนกระเป๋าบาง ๆ ทำไม....หำน้อย"
"เดี๋ยวก็เอาฟาดปาก""หน้าอย่างผู้หญิง ผิวพรรณก็ละเอียดอย่างนี้ มันจะแค่ไหนเชียว"
"ปากเจ้าคือสิหมาแท้ ข่อยนอนดีกั่ว"
แทนไท ก็ต้องยอมนอนหนุนตักเสี่ยไพรวัลย์และหลับไป ดูท่าเสี่ยก็จะชอบ ๆ เด็กน้อยเข้าแล้วสิ แต่เขานั้น
จะรู้ไหมว่านี้คือ แทนไทพระเอกหมอลำที่แม่เขามาเปย์รางวัลให้บ่อย ๆ .....
ขอบคุณครับ หืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
{:5_133:}{:5_133:}{:5_133:} มันๆๆ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ เสียวดีนะ ขอบคุณครับ {:5_133:}{:5_133:}{:5_133:} ขอบคุณครับ ชอบบ ต่อไวๆนะครับ ชอบมากขอบใจจ้า ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
สนุกมากเลยครับ
หน้า:
[1]
2