♥ ปะป๊า ♥ วันสงกรานต์ 2.1
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Vitamin25 เมื่อ 2022-4-19 05:40เมื่อวันสงกรานต์ที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสพาพ่อกับแม่ไปเที่ยว โดยพ่อบอกว่าอยากไปทะเล
ที่จริงเรารู้... ว่าเขาไม่ได้อยากจะไปหรอก แต่น่าจะเป็นเพราะน้องภูมิอยากไปซะมากกว่า
น้องภูมิเป็นหลานชายคนเก่งของพ่อเขา ที่พึ่งรับมาเลี้ยงเมื่อปลายปีที่แล้วนี่เอง
น้องภูมิเป็นลูกชายของฟลุ๊ค เป็นลูกพี่ลูกน้องเรา โดยเป็นญาติฝั่งพ่อ
ฟลุ๊คถือเป็นลูกชายของอาเหมี่ยวที่เป็นน้องสาวของพ่อเรา
(ฟลุ๊คอายุน้อยกว่าเราประมาณห้าปีตอนนี้น้องภูมิอายุหกขวบแล้ว ก็คือมีลูกตั้งแต่วัยรุ่น ตามแบบฉบับคุณพ่อคุณแม่วัยใสเลย...)
หลังจากที่ฟลุ๊ค พ่อของน้องภูมิต้องเข้าคุกด้วยคดียาเสพติดทำให้แม่น้องภูมิหนีไปมีแฟนใหม่
น้องภูมิเลยต้องอาศัยอยู่กับอาเหมี่ยวที่เป็นย่า แต่ด้วยความที่พื้นฐานครอบครัวของบ้านอาเหมี่ยวนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่
ทั้งติดการพนันและเหล้าเบียร์ต่างๆ ทำให้เลี้ยงน้องภูมิได้ไม่ค่อยดี และบางทีถึงขั้นทุบตีน้องบ่อยๆเลยก็ว่าได้
เพราะเขามองเหมือนน้องภูมิเป็นภาระอีกหนึ่งทางที่เขาต้องแบกรับเลี้ยงดู
และกลายเป็นว่าเหมือนน้องเป็นที่ระบายอารมณ์ไปเลย พอเล่นไพ่เสีย กลับมาก็พาลทุบตีน้องแบบไร้เหตุผล
คนที่เช่าห้องอยู่ข้างๆ ต้องเข้ามาช่วยประจำเขาเห็นภาพพวกนี้จนรู้สึกเหนื่อยใจสงสารเด็ก
แต่ทำอะไรไม่ได้เพราะเข้าไปยุ่งมากก็ไม่ดี
ครั้งหนึ่งที่พ่อเคยไปเยี่ยมอาเหมี่ยว ความจริงคือตั้งใจไปหาน้องภูมินั่นแหละ
เพราะพวกลุงๆ ป้าๆ ก็โทรมาหาพ่อ บอกว่าน้องภูมิโดนอาเหมี่ยวทุบตีประจำเลยอยากให้ไปดูหน่อย
เพราะพ่อเป็นหนึ่งในไม่กี่คนในบรรดาพี่น้องที่มีรถขับไปหาได้
ด้วยฐานะทางบ้านพ่อเราก็ไม่ค่อยดีเช่นกัน ถือว่ายากจนเลยก็ว่าได้ตามที่เราได้เคยเล่าไว้ในพี่ยักษ์ที่รักนั่นแหละ
ทำให้พอโตมาต่างคนต่างก็ตะเกียกตะกายและดิ้นรนหาลู่ทางให้กับตัวเอง
ความสัมพันธ์ในฐานะพี่น้องของครอบครัวพ่อเลยค่อนข้างห่างเหิน
แต่เพราะพ่อเป็นลูกคนที่แปด ถือว่าเป็นรุ่นท้ายๆ ในบรรดาพี่น้องทั้งสิบเอ็ดคน
ทำให้ได้อยู่กับปู่และย่าเรานานหน่อย กว่าจะได้ออกมาทำงานเลยได้ซึมซับคำสอนที่ว่าให้รักพี่รักน้องให้มากๆ
ถึงแม้อาเหมี่ยวจะเป็นลูกคนสุดท้องของบ้าน แต่กลับไม่ได้รับความรักใดๆจากปู่และย่าอะไรมากมาย
ตรงนี้เราคิดว่าน่าจะเพราะด้วยความที่ปู่กับย่ามีลูกเยอะมาก เลยทำให้ชินชากับการดูแลเอาใจใส่ลูกละมั้ง
พอโตมาเลยทำให้อาเหมี่ยวกลายเป็นคนสำมะเลเทเมา งานการไม่ค่อยทำ เน้นเล่นแต่การพนันเปลี่ยนสามีเป็นว่าเล่น
ซึ่งสามีคนที่อยู่ด้วยปัจจุบันก็ไม่ใช่พ่อของฟลุ๊ค...
ทำให้น้องภูมิในตอนนี้ถือว่าอยู่ในภาวะสุ่มเสี่ยงที่จะโดนทำร้ายจากทั้งตัวอาเหมี่ยวเองและสามีใหม่ของอาเหมี่ยวด้วย
ซึ่งวันนั้นพ่อบอกว่าขนาดพ่ออยู่ด้วยแท้ๆ อาเหมี่ยวยังลงมือทุบตีน้องต่อหน้าพ่อ
เพราะแค่น้องภูมิมาขอโทรศัพท์พ่อเล่นเท่านั้นเอง...โดยที่อาเหมี่ยวทุบตีน้องก็กึ่งๆประชดนั่นแหละ
หาว่าเพราะเล่นแต่โทรศัพท์เลยโง่อ่านหนังสือไม่ออกทั้งที่ความจริงน้องยังไม่ได้เรียนอนุบาลด้วยซ้ำ...
น้องภูมิแค่พูดได้แต่อ่านหนังสือไม่ออกเลย แม้แต่ตัวเลขก็ยังไม่รู้เลย...
พ่อรู้สึกสงสารมาก เลยจะขอเอาน้องไปเลี้ยงเอง แต่อาเหมี่ยวไม่ยอมเพราะอย่างน้อยการที่น้องภูมิอยู่กับเขา
ยังมีลุงป้าคนอื่นโอนเงินมาให้น้องภูมิกินเป็นค่าขนมบ้างเล็กๆน้อยๆ เพราะสงสารหลาน ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเงินนั้นมันถึงหลานหรือเปล่า...
พอพ่อกลับมารู้สึกไม่สบายใจเลยโทรมาปรึกษาเรา แล้วเล่าให้เราฟังพ่อบอกว่าสงสารน้องมาก
กลัวน้องโดนอาเหมี่ยวกับผัวใหม่เขาทำร้ายน้องจนเป็นอันตรายเหมือนที่เห็นในข่าวบ่อยๆ...
เราเลยบอกว่างั้นรอวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เราจะพาพี่ดินไปด้วยเพราะพ่อบอกทางผัวใหม่ของอาเหมี่ยวก็ไม่ยอมให้มา
เหมือนจะทะเลาะกันกับพ่อด้วยวันนั้น
เราเลยคิดว่าจะขอให้พี่เขาไปช่วยเหมือนคอยคุมเชิงอีกฝ่ายให้หน่อย
อย่างน้อยถ้าไปนี่มันต้องมีการเจรจาพูดคุยและขอเอกสารของน้องด้วย
เพราะถ้าเอาน้องมาเลี้ยงจริงๆ ก็ต้องพาน้องไปสมัครเรียนอีก
ใจจริงก็ไม่ได้จะให้พี่เขาใช้กำลังอะไรหรอกแค่รู้สึกว่าถ้ามีพี่เขาไปด้วยน่าจะอุ่นใจกว่า 55555
สุดท้ายก็เป็นจริงตามนั้น วันที่ไปถึงทางนั้นดูไม่ค่อยต้อนรับพ่อเท่าไหร่นักเพราะรู้ว่ามาคุยเรื่องน้องภูมิแน่
แต่โชคดีที่แค่เสียงดังโวยวายไม่ได้ถึงขั้นลงไม้ลงมืออะไร คงเพราะว่า...ฝั่งเรามีตั้งสี่คนด้วยมั้ง มีพ่อกับแม่เราแล้วก็พี่ดิน
สุดท้ายก็เหมือนจะหาทางตกลงคุยกันได้ แต่พ่อไม่อยากให้น้องภูมิอยู่ฟังเลยให้เราพาน้องภูมิออกไปหาซื้ออะไรกินกันก่อน
เราก็เลยให้พี่ดินช่วยอยู่เป็นเพื่อนพ่อกับแม่เราหน่อยถึงจะคุยตกลงกันได้ก็ยังรู้สึกเป็นห่วงนิดๆ
ตอนเราพาน้องภูมิมาซื้อขนม เราก็ถามน้องภูมิว่าอยากอยู่กับตากั้งมั้ย(พ่อเรา)น้องภูมิบอกว่าอยากอยู่
แต่น้องภูมิคิดถึงแม่ ซึ่งประโยคนี้ทำเอาเราจุกไปเลย...
ตอนเด็กๆ ไม่ว่ายังไงคนที่เราคิดถึงที่สุดก็คงจะเป็นพ่อกับแม่เนี่ยแหละ แต่ที่มันเศร้ากว่านั้นคือแม่ของน้องดันทิ้งไปแล้ว...
หลังจากที่กลับมาคุยกันเสร็จเรียบร้อย ก็พาน้องภูมิเก็บข้าวของแล้วพาขึ้นรถ
ตอนขึ้นรถน้องภูมิยังโบกมือบายๆ อาเหมี่ยวอยู่เลย เป็นภาพที่น่าสงสารมากทั้งที่น้องโดนเขาทำร้ายขนาดนั้น...
พอกลับมาถึงเราก็แอบถามพ่อว่าทำไมเขาถึงยอมให้มา พ่อบอกว่าอาเหมี่ยวเรียกเงินไป
เพราะถ้าน้องภูมิอยู่กับเขาอย่างที่บอกว่าเขาก็จะได้เงินมาใช้บ้างเล็กๆน้อยๆ จากบรรดาลุงป้าที่สงสารน้องภูมิส่งมาให้
พ่อเลยเสนอให้ไปสองหมื่นทางนั้นก็เลยตกลง (ตอนแรกพ่อคิดว่าเขาจะเรียกมากกว่านั้นแต่เพราะความโลภมันบังตาอ่ะเนอะคนเรา...ให้เท่าไหร่ก็เอาขอแค่เป็นเงิน...)แต่พ่อมีข้อแม้ว่าจะไม่ให้เพิ่มแล้วนะแม้แต่บาทเดียว
แล้วเขาก็จะเอาหลานไปเลี้ยงไม่ต้องไปตามวอแวหลานอีก
เราก็เลยเข้าใจว่าอ้อ... สรุปที่ดึงหลานไว้ เพราะอยากได้เงินจริงๆ นี่เอง...
หลังจากนั้นพอน้องมา พี่ดินก็ช่วยเป็นธุระหาที่เรียนให้ ที่ใกล้กับบ้านของพ่อกับแม่เรา
เพราะน้องไม่ได้เรียนอนุบาลเลยค่อนข้างยากแต่จะให้ไปเรียนอนุบาลกับเพื่อนก็ไม่ได้แล้วเพราะอายุเกิน
ทางโรงเรียนเลยเสนอให้พ่อกับแม่เราช่วยสอนน้องไปพลางๆติดตรงไหนก็ให้พาน้องมาหาคุณครูเขาจะช่วยบอกว่าต้องสอนยังไง
ถ้าถึงวันเข้าเรียนจะให้น้องทดสอบดูอีกที ถ้าผ่านเกณฑ์เขาก็จะรับถ้ายังไม่ผ่านก็คงต้องรอไปอีกหนึ่งปี...
พอพี่ดินเข้ามาช่วยตรงนี้เหมือนพ่อกับแม่เราก็จะยอมรับและเปิดใจให้เขามากขึ้นตอนแรกคือพ่อกับแม่เรารับไม่ได้เลย ที่เราคบกันเพราะเขาคิดมาตลอดว่าพี่ดินรักเราแบบลูก หรือแบบน้อง แต่อยู่ๆ พอเราเรียนจบมาขอคบเป็นแฟนเขารับไม่ได้
พ่อกับแม่เรารับเพศสภาพที่เราเป็นแบบนี้ได้นะ แต่เขาไม่ค่อยชอบใจที่เราคบกับพี่ดิน
เพราะเขาบอกว่าอดคิดไม่ได้ว่า ตลอดเวลาที่เราอยู่กับพี่ดิน เขาแอบทำอะไรไม่ดีกับเราหรือเปล่า...
แล้วดูเราจะติดเขามากด้วย (เขาคงหมายถึงเรื่องเซ็กส์นั่นแหละ) เราก็เลยบอกว่าไม่มีหรอก...แต่อย่างว่าแหละ เขาคงไม่เชื่อหรอก...
แต่พอเรายืนยันว่าจะคบกับพี่เขา พ่อกับแม่เราก็ห้ามไม่ได้
ทำให้เราต้องตัดสินใจย้ายมาอยู่กับพี่เขาข้างนอกเป็นจริงจังเลยดีกว่าเพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย
พอเราไม่อยู่พ่อกับแม่ก็คงเหงานั่นแหละ...ถึงแม้เราจะกลับไปเยี่ยมเขา ไปกินข้าวด้วยเดือนละครั้งก็ตาม
พอมีเรื่องน้องภูมิเข้ามา เขาก็คงสงสารและอยากได้หลานมาเลี้ยงด้วย
สงกรานต์ปีนี้ ก็เลยได้พี่ดินมาขับรถพาไปเที่ยวให้ โดยคราวนี้เราเป็นคนจองห้องพักเอง
เพราะว่าที่บ้านเราอยากไปจะให้พี่เขาเป็นคนจัดการก็ยังไงอยู่
หลังจากที่เราออกเดินทางกันตั้งแต่เช้ามืด แวะกินข้าวเช้า และเที่ยวมาตลอดทางกว่าจะมาถึงที่พักก็ใกล้เวลาเที่ยง ได้เวลาเช็คอินพอดี
เราเลือกที่พักติดทะเลที่ห่างไกลจากกรุงเทพฯ พอประมาณ
เพราะเราคิดว่าถ้าเป็นที่พักติดทะเลใกล้กับกรุงเทพฯ คนน่าจะเยอะมากแน่ๆถ้าไปเที่ยวทะเลในช่วงนี้
แต่สุดท้ายไม่ว่าจะพามาไกลแค่ไหน ยังไงคนก็เยอะอยู่ดี 55555(แต่คนดูไม่เยอะเท่าก่อนช่วงมีโควิดนะ)
“อ้าว...หนูไม่นอนกับพ่อกับแม่หรอ?” แม่เราทักขึ้นขณะที่เรากำลังจะไขกุญแจเข้าอีกห้องที่ติดกัน
“เอ้า! แม่...ทำไมพูดแบบนั้นหนูก็ต้องนอนกับพี่ดินสิ” เราทำเสียงสูงใส่แม่
เนี่ย…ถึงแม้เขาจะเปิดใจยอมรับบ้างแล้วแต่เขาก็ยังทำเหมือนพี่ดินกับเราเป็นแค่พี่น้องกันอยู่ดี ไม่อยากให้นอนด้วยกัน...
แต่...เอ่อ ที่เราออกไปเนี่ยก็อยู่กับพี่เขานะ…
แม่เข้าใจอะไรผิดรึเปล่าเนี่ย?!!
“หมูอ้วน...หนูอย่าทำเสียงแบบนั้นกับแม่สิครับหนูไปนอนกับพ่อแม่ก็ด้วยนะ พี่นอนคนเดียวได้”พี่ดินลูบหัวเราเบาๆ แล้วยิ้มให้
“แม่เขาก็พูดไปอย่างนั้นแหละ ป่ะเข้าห้องดีกว่า...”เราไม่สนใจเปิดประตูเข้าไปในห้อง วางสัมภาระแล้วก็กระโดดทิ้งตัวลงบนที่นอน
ก็พ่อกับแม่อ่ะ ชอบทำแบบนี้กับพี่เขาทุกทีเลย เราสงสารพี่เขาเหมือนกันนะ...
“ดื้อจังเลยนะเราเนี่ย...หืมมมม ต้องทำโทษหน่อยดีกว่ามั้ง...”พี่ดินยิ้มหวาน แล้วล้มตัวทับเราที่นอนอยู่บนที่นอนทันที
พร้อมกับใช้ปากค่อยๆนวดคลึงไปบริเวณแถวหน้าอกเรา
ครืดดดดดดดดดด
“ลุงดิน อามิน ภูมิเอาน้ำมาสาดสงกราต์ฮะ!” ประตูของห้องเราถูกเปิดออก
ภาพตรงหน้าคือน้องภูมิที่ตอนนี้ถอดชุดออกเรียบร้อยเหลือแต่กางเกงในตัวเดียว
วิ่งเอามือผสานกันแล้วช้อนเอาน้ำจากสระน้ำข้างนอกห้อง มาสาดใส่เรากับพี่เขา
ทำให้เราทั้งสองคนรีบผละกันทันทีดูท่าหลานจะตื่นเต้นกับอะไรที่เกี่ยวกับน้ำไม่ต่างจากเราตอนเด็กเลย 55555
ส่วนที่เราให้หลานเรียกว่า อา เพราะเราไม่อยากแก่ยังไงล่ะ!
“น้องภูมิ...เล่นน้ำในห้องไม่ได้นะลูกกกกกก” เราเอ็ดน้องไปเบาๆ ทำให้หลานถึงกับหน้าจ๋อยเล็กน้อย
“โอ๋ๆ อามินเขาไม่ได้ว่าอะไรหนูน้า...มานี่มาลุงจะบอกให้ว่า...น้ำก็ต้องเล่นในสระน้ำ
ถ้าเอามาสาดในห้องเดี๋ยวเจ้าของเขาจะด่าเอา เพราะมันเอาน้ำมาสาดเล่นในนี้ไม่ได้เข้าใจมั้ยครับ...”
พี่ดินเรียกน้องภูมิไปโอ๋ พร้อมกับสอนน้องภูมิไม่ให้เอาน้ำมาสาดเล่นในห้องอีก
“เข้าใจแล้วครับลุงดิน...”
หลังจากนั้นพี่ดินก็ลุกขึ้นแล้วถอดเสื้อโยนมาครอบใส่หัวเรา...แล้วยิ้มให้ก่อนจะอุ้มน้องภูมิไปเล่นน้ำในสระข้างนอกห้อง
ห้องที่เราทำการจองไว้เป็นห้องแฝดสองห้องติดกัน โดยที่พอออกไป จะมีสระน้ำเล็กๆ เป็นสระส่วนตัว
พอเห็นพี่ดินกับน้องภูมิเล่นน้ำด้วยกันสนุกสนานแบบนี้มันยิ่งทำให้เรามองเห็นภาพเรากับพี่เขาในวันเก่าๆ ได้ชัดมากยิ่งขึ้น
ชายหนุ่มหน้าดุคนนั้น…จากคนที่เราเคยมองว่าเขาเป็นเหมือนพ่ออีกคนมาตลอด
ไหงวันนี้อยู่ๆ ก็มาเป็นแฟนเราเฉยเลย...
----------
หลังจากนั้นพวกเราก็ออกไปหาอะไรกินช่วงมื้อเที่ยงกันมา
แล้วพอกลับมาถึง...น้องภูมิก็อยากไปเล่นทะเลที่อยู่ไม่ไกลจากห้องพักอีก...
เล่นน้ำอีกแล้วหรอลูกกกกกกกก!!
ทำไมเหมือนเห็นตัวเองตอนเด็กจริงๆ
ด้วยความที่มันช่วงเทศกาล ถึงมันจะมีเรื่องโควิดมาบ้างก็ตามเถอะ
แต่เหมือนคนก็จะเริ่มชินชากับมันและปรับสภาพได้แล้วทำให้ชายทะเลตรงนั้นที่ใกล้กับที่พักเราคนเยอะพอสมควร
พ่อกับแม่แล้วก็พาหลานไปเล่นน้ำทะเลพี่ดินกับเราก็เลยหามุมที่ร่มใต้ต้นสนแล้วก็ปูเสื่อนั่งดูพวกเขาเล่นน้ำกัน
“ไม่อยากเล่นน้ำหรอครับหมูอ้วน?” พอปูเสื่อเสร็จ พี่ดินก็ทิ้งตัวนอนลงบนตกเราแล้วถามขึ้น
“โห...ดูอากาศสิคะ แดดร้อนมากเลยค่ะป๊า ไม่ไหวอ่ะ...” เราตอบพลางหันหน้าไปทางฝั่งทะเล
ที่แสงแดดพอกระทบกับน้ำทะเลมันแยงตาจนแสบตาไปหมด...
“โตมาทำไมขี้บ่นจัง...นู่นก็ไม่ได้ นี่ก็ไม่ไหว...เป็นป้าแล้วเหรอเราอ่ะ...
ตอนเด็กหนูก็ชอบเล่นน้ำไม่ต่างจากน้องเลยนะลืมแล้วหรอไอ้อ้วน”
“หือ...ใครบอกว่าหนูไม่ชอบเล่นน้ำ...ตอนนี้หนูก็ชอบเล่นน้ำนะ...” เราพูดพลางเอามือไปวางไว้บนหน้าอกพี่เขา
แล้วสะกิดหัวนมพี่เขาเขี่ยเล่นไปมา พร้อมกับอมยิ้มให้พี่เขา
“แนะ! ไอ้อ้วน...ทำไมโตมาถึงได้หื่นขนาดนี้นะเรา” พี่เขายิ้มแล้วลุกขึ้นมานั่ง เอามือสองข้างมาจับหัวเราแล้วขยี้ไปมา
“ป่ะ พาหลานลงไปเล่นน้ำกันดีกว่าเล่นตรงชายหาดคนเยอะ...ส่วนน้ำพี่...เดี๋ยวคืนนี้ค่อยเล่นกัน”
พูดเสร็จแล้วพี่เขาก็ยักคิ้วให้หนึ่งที ก่อนจะถอดเสื้อออกแล้วจูงมือเราไปหาหลาน เพื่อเปลี่ยนให้พ่อกับแม่เรามานั่งพักบ้าง...
อ๋อย...พอร่างกายปะทะเข้ากับแสงแดดจังๆ เท่านั้นแหละ...ร้อนอะไรขนาดนี้!
“ลุงดิน ไปลึกๆ... ภูมิอยากไปตรงลึกๆ” น้องภูมิชี้ไปอีกจุดที่ไกลออกไป ขณะลอยตัวอยู่ในห่วงยาง
หลานขอมาแบบนี้ มีหรอลุงเขาจะไม่จัดให้... พี่ดินเอาห่วงยางน้องภูมิมาดันไปข้างหน้าแล้วว่ายน้ำตามทำเอาเจ้าตัวเล็กหัวเราะชอบใจใหญ่
“ลุงดิน ไปตรงนั้น...มินอยากไปตรงนั้น ไม่ค่อยมีคน...” พอเราเดินตามไปถึงจุดที่ลุงกับหลานกำลังเล่นน้ำกัน
เราก็เลียนเสียงทำแบบน้องภูมิ แล้วชี้ไปตรงจุดที่ลึกห่างออกไปจากผู้คนและระยะสายตาของพ่อกับแม่...
ใช่แล้วละ...
มันคือแผนลากพี่เขาไปลวนลามกลางทะเลยังไงล่ะ!!
พอมันถึงในจุดที่เท้าเราไม่ถึงพื้นแล้วเราก็เลยเกาะตัวพี่เขาไว้...
ด้วยความที่ตรงจุดนั้นมันห่างจากคนอื่นพอสมควรแล้วเรามองกลับฝั่งไปเห็นพ่อกับแม่อยู่ลิบๆ
เขาน่าจะมองไม่เห็นแล้วละว่าเราทำอะไร...
เราเลยเอามือลงไปบีบๆ แล้วก็ขยำเจ้านุ่มของพี่เขาที่ตอนนี้มันกำลังเริ่มแข็งสู้มือเราอย่างรวดเร็ว
พี่ดินหันมายิ้มให้เรา แต่ไม่ได้พูดอะไร
เหมือนเขาพยายามเก็บอาการไม่แสดงออกมาคงเพราะน้องภูมิอยู่ด้วย...
จากนั้นเราก็เลยล้วงเข้าไปแล้วลูบคลำอยู่แบบนั้น จากนั้นก็ควักออกมา
จนพี่เขาหันมามองด้วยสีหน้ายิ้มเกร็งนิดๆ
น้องภูมิที่ตอนนี้หันหลังให้พวกเราอยู่เพราะน้องกำลังสนุกกับการเรียกพ่อกับแม่เราจากในทะเล
“ไอ้อ้วน...ทำแบบนี้...ถ้าขึ้นฝั่งไปได้เดี๋ยวพี่จะเอาคืนไม่ยั้งเลยนะ...”
พี่ดินเอาแขนข้างซ้ายมากอดคอเราไปใกล้ๆ แล้วกระซิบลงมาบอกพร้อมกับยิ้มมุมปาก
“หะ! ลุงดินว่าอะไรคร้าบ” น้องภูมิเหมือนจะเอียงตัวหันมาถาม
“ลุงดินบอกว่าจะพาน้องภูมิไปที่ลึกๆ กว่านี้อีก...” เราอมยิ้มแล้วหันไปมองพี่เขา
“ไปๆ ภูมิอยากไปลึกๆ” น้องภูมิชี้ไปข้างหน้าเหมือนตัวเองเป็นกัปตันเรือ
แน่นอนว่าเราที่ขาไม่ถึงพื้นแล้วได้แต่เกาะหลังตามพี่เขาไป โดยที่อีกมือหนึ่งเราไม่ลืมที่จะเอื้อมไปข้างหน้าแล้วรูดของพี่เขาเล่นอยู่แบบนั้น...
ทำให้พี่ดินได้แต่ซี๊ดปากครางในลำคอเป็นระยะๆ ตอนนั้นทำเอาเรายิ้มชอบใจสุดๆ
ได้ลวนลามพี่เขาในพื้นที่สาธารณะแบบนี้นี่มันสนุกที่สุดเลย 55555
----------
หลังจากเล่นน้ำกันสักพักใหญ่พวกเราก็กลับมาเข้าห้องแล้วอาบน้ำล้างตัวกัน
พอกลับเข้ามาถึงที่ส่วนตัวเราโดนพี่เขาซุกไซร้อย่างหื่นกระหาย
ขณะที่เรายืนนัวเนียกันอยู่ในห้องน้ำ นั้นยังไม่ทันจะได้ทำอะไร...
เจ้าตัวแสบก็วิ่งเข้ามาในห้องแล้วร้องเรียกหาเรากับพี่ดิน
โชคดีนะที่ไม่ได้นัวเนียกันบนที่นอนไม่งั้นหลานต้องเห็นภาพจำอะไรที่ไม่ดีไปอีกแน่ๆ เลย 55555
“ลุงดิน... ปู่กั้งบอกว่าให้ขับรถพาไปซื้อของกินหน่อยคร้าบบบ”
“ดะ...ได้ครับ...น้องภ..ภูมิ...ออกไป...รอก่อนนะ” พี่ดินตอบหลานไปด้วยน้ำเสียงกระเส่า
ก็เพราะว่าตอนนี้เราย่อตัวนั่งลงแล้วกำลังใช้ปากดูดเจ้านุ่มของพี่เขาที่กำลังแข็งคับอยู่ในปากเราอยู่
จริงๆ รู้สึกอยากกินตั้งแต่อยู่ในทะเลแล้วแต่ทำไม่ได้...ไม่รู้ทำไมบางทีก็รู้สึกอยากเลียหรืออยากอมของพี่เขาเหลือเกิน
“ลุงดินอาบน้ำหรอคร้าบ? แล้วอามินอยู่ไหนอ่ะ” น้องภูมิตะโกนถามอยู่ที่หน้าห้องน้ำ
“อะ...อามินก็อยู่...ในห้องน้ำกับลุงครับ...น้องภูมิ...หนูออกไปรอที่ห้องปู่กั้ง...ก่อนนะ” พอเห็นพี่เขาหันไปตะโกนบอกน้องภูมิด้วยสีหน้าที่เสียวเกร็ง
ทำให้เราได้ใจใหญ่เลยใช้ลิ้นเลียตรงหัวท่อนเอ็นของพี่เขารัวๆ เลย
ไม่มีเสียงน้องภูมิตอบกลับมา...
“หลานไปแล้ว คราวนี้ละถึงทีพี่บ้างนะไอ้อ้วน!” พี่ดินจับเราหันหลังจากนั้นก็ปลดกางเกงในเราออก
ก่อนที่พี่เขาจะย่อตัวลงแล้วใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางสอดเข้ามาในรูก้นของเรา พร้อมกับแยงเข้าแยงออกรัวๆ
“อ๊าาาาาา...” เราเผลอร้องครางออกมาเสียงดัง เพราะคิดว่าหลานไม่อยู่แล้ว
“อามิน อามินเป็นอะไรครับ!”
เอ้า! ตายแล้วหลานยังอยู่หรอเนี้ยนึกว่ากลับไปห้องพ่อกับแม่เราแล้วซะอีก ไอ้เราก็เผลอครางออกไปเต็มที่เลย...
“ปะ เปล่าจ้า...น้องภูมิ...” เหมือนกับพี่เขาเอาคืนเราไม่ผิดคราวนี้พี่เขาดึงนิ้วออกแล้ว
เอาหัวท่อนเอ็นจ่อเข้ามาข้างในรูก้นเราแล้วซึ่งความรู้สึกตอนที่จะเข้ามาเนี่ย ไม่ว่าโดนกี่ทีก็ยังรู้สึกเสียวทุกทีเลย...
“อามิน รีโมทอยู่ตรงไหนอ่ะ... ภูมิหาไม่เจอ จะเปิดทีวีดู”
“อ๊ะ...น้องภูมิ...หนูไปหาปู่ก่อนนะลูก...อ๊า”
“เดี๋ยวภูมิดูทีวีรอได้คร้าบ แต่ว่าภูมิหาไม่เจอ...”
เสียงน้องภูมิ เหมือนเดินหารีโมทอยู่ทั่วในห้องพักของเราจังหวะนั้นพี่ดินเลยหันไปเปิดฝักบัวจนกลบเสียงที่เรากำลังร่วมรักกัน
พี่ดินยิ่งเห็นเราเอามือปิดปาก พี่เขายิ่งกระแทกเข้ามาให้มันแรงจนเราเผลอครางออกมาเบาๆ เป็นระยะๆ
ด้วยความยาวของท่อนเอ็นพี่เขา มันแปดนิ้วกว่าๆเลยนะ ที่เราเคยลองเอาไม้บรรทัดวัด...
ถ้าแค่ดูเฉยๆ มันก็น่าจับเล่น น่าอมอยู่หรอก ก็ของแฟนตัวเองนี่นะ
แถมเราเป็นคนล้างและซื้อน้ำยาล้างน้องชายให้เขาเองด้วย
พอเรารู้ว่ายังไงก็สะอาดแน่นอนก็เลยรู้สึกอยากอมเล่นบ่อยๆ ...
เอะ นี่เราแปลกรึเปล่านะ 55555
พอโดนเอาใส่เข้ามาในตัว...ถามว่ารู้สึกดีมั้ยมันก็เสียวดีนะ
แต่...ด้วยความยาวขนาดนั้น...ถ้าพี่เขากระแทกเข้ามาจนสุดมันเหมือนจะจุกมากกว่าเสียวอ่ะสิ...
มันจุกแบบหน่วงๆ เหมือนมีอะไรกระทุ้งมาโดนท้องน้อย
นี่คือสาเหตุที่เราต้องทำความสะอาดช่องท้องนาน เพราะของพี่เขาเข้ามาลึกมากจริงๆ
ตอนมีอะไรกัน ช่วงที่เขาเริ่มทำอ่ะมันก็ยังไม่จุกหรอก
แต่จังหวะที่พี่เขาใกล้จะเสร็จแล้ว ความซอยถี่ๆ บวกกับแรงกระแทกที่เข้ามาจนสุดนี่...
บางทีกว่าพี่เขาจะเสร็จ เรานี่ทั้งเสียวทั้งจุกข้างในท้องน้อยจนขาสั่นไปหมดเลย...
“อามินอาบน้ำเสร็จรึยังคร้าบบบ ภูมิหารีโมทไม่เจออ่า” เสียงของหลานตะโกนถามขึ้นมาอีกครั้ง
“ใกล้จะเสร็จแล้วครับ...น้องภูมิรอแปปนึงนะ อ่า...” พี่ดินหันไปตะโกนตอบหลาน
เพราะเราตอนนี้มือหนึ่งกำลังพิงผนังห้องน้ำอยู่ส่วนอีกมือหนึ่งก็ปิดปากเอาไว้ ไม่ให้เผลอร้องครางออกมา
พี่ดินเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น พร้อมกับมือทั้งสองข้างที่จับมือเอวไว้แน่นมาก
อึก...อ่า...
เสียงพี่ดินครางในลำคอเบาๆ ก่อนจะกระตุกลำตัวพร้อมกับปล่อยน้ำนมข้นอุ่นๆ ของพี่เขาเข้ามาในตัวเรา...
เฮ้ออออ กว่าจะเสร็จ ...พอมีน้องภูมิอยู่ข้างนอกแถมคอยตะโกนเรียกเราเป็นระยะๆแบบนี้
มันยิ่งทำให้เราเสียวและเกร็งมากกว่าเดิมซะอีกพี่เขาเองก็น่าจะรู้สึกเหมือนกัน...
หลังจากนั้นพี่เขาก็รีบล้างเนื้อล้างตัวให้เรา แล้วให้เราออกไปรับหน้าหลานก่อน
เดี๋ยวหลานจะสงสัยได้ถ้าเราสองคนอยู่ในห้องน้ำนานเกินไป
ก่อนที่เราจะออก เราไม่วายเดินไปจับของพี่เขาเล่นอีก...
“อ้วน...เดี๋ยวคืนนี้โดนอีกนะ ฮึ่ม...”
เรายิ้มให้ก่อนจะออกมาช่วยหารีโมทให้เจ้าตัวแสบ... ว่าแต่ทำไมหนูไปกลับไปห้องปู่ละเนี้ย!
--------
หลังจากนั้นพี่ดินก็พาพ่อกับแม่เรา แล้วก็น้องภูมิ ขับรถออกไปซื้อของกินที่ตลาดที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักของเท่าไหร่
เพราะตอนเราขับเข้ามาในที่พักเมื่อตอนเที่ยง เหมือนเห็นเขาจะมีจัดงานสงกรานต์ด้วยน่าจะมีพวกของกินต่างๆขายเยอะ
ด้วยความที่เราพึ่งอาบน้ำสระผม บวกกับตากแดดเล่นน้ำทะเลกับพี่ดินและน้องภูมิด้วยพอขึ้นมาเหมือนพลังงานมันหมดไปเลย
พอเจอลมเย็นของแอร์ทำเอาเราง่วงมากๆ เลยขอนอนพักอยู่ที่ห้องดีกว่า
ให้พวกเขาไปเดินซื้อกันเถอะเรารอกินอย่างเดียว 5555
“อ้วนครับ...ลุกมาหาอะไรกินก่อนเร็ว เดี๋ยวค่อยกลับมานอนพักต่อ”
เราหลับไปสักพักใหญ่ก็ได้ยินเสียงพี่ดินมาเรียกพี่เขานั่งลูบหัวเราไปมาแล้วยิ้มให้
“อื้อออออ” เรางัวเงียพร้อมกับยกหัวไปนอนหนุนตักพี่เขา พร้อมกับเอามือไปจับนุ่มของพี่เขาเล่น
“หนูขอเช็คก่อน...เผื่อว่า...ป๊าทำนุ่มหายที่ตลาด” เราบีบจับแล้วก็ลูบคลำเล่นพร้อมกับเงยหน้ายิ้มให้พี่เขา
“ไอ้อ้วน! ลุก…ไปกินข้าวเดี๊ยะๆ”
หลังจากนั้นเราก็มารวมตัวกันที่ห้องพักของพ่อกับแม่เพื่อกินข้าวเย็นกัน
พวกเขาซื้อของมากินเยอะแยะเลย แต่ที่เยอะไม่แพ้กัน ก็น่าจะเป็นบรรดาขวดเบียร์ทั้งหลายนั่น
โอ้โห...ยังไปหาซื้อกันมาได้อีกนะ สุดยอดเลย
“เนี้ย...ไอ้ลูกชายเอ็งดูดิ... รุ่นนี้พ่อว่าดีนะ หายากแล้วแถมของปลอมก็เยอะอีกส่วนใหญ่ก็มีคนให้พ่อมาเยอะเลย แต่ไม่เคยเจอของแท้สักองค์...”
พ่อเรายื่นโทรศัพท์ให้พี่ดินดู เป็นหน้าจอเปิดคลิปวิดีโอพระเครื่องรุ่นหนึ่ง
หลังจากที่พวกเรานั่งกินข้าว และพ่อเรากับพี่ดินนั่งกินเบียร์มาสักพัก
พ่อเราก็เริ่มมีน้ำเสียงเริ่มป้อแป้ และสรรพนามของพี่ดินก็ถูกเรียกเป็นลูกชายแถมแทนตัวเองว่าพ่ออีก...
เมาแล้วสินะ จะเมาไวก็ไม่แปลกหรอก... เพราะพ่อเราก็อายุไม่ใช่น้อยแล้ว
แต่ปกติเขาจะเป็นคนเงียบๆนะ แต่พอเริ่มเมาทีไรนะพูดเยอะพูดเก่งทุกที แต่โชคดีที่เขาคุยถูกคอกับพี่ดิน
พอเห็นพ่อเริ่มเมาแล้ว...เราเลยรีบกินให้อิ่ม แล้วหนีไปอยู่ห้องตัวเองดีกว่า
เพราะเรารู้ดีว่าอีกไม่นานเขาจะลามมาเรื่องของเราแน่ๆ ... ขี้เกียจฟัง 55555
ตอนนั้นแม่ก็วิดีโอคอลคุยกับพวกเพื่อนเขาไปเรื่อย ใจจริงคงอยากอวดที่พักแหละเห็นหมุนกล้องให้ดูใหญ่เลย
ว่าไปก็สงสารเขานะ ถึงตอนนี้เราจะมีฐานะที่ดีขึ้น พอมีพอกินแล้ว
แต่พ่อกับแม่ก็ยังไม่กล้าใช้เงินเพื่อซื้อความสุขให้ตัวเองกันอยู่ดี คงเพราะกลัวกลับไปจนอีกละมั้ง
ก็นะ...ความจนมันน่ากลัวนี่หน่า
พอครั้งนี้ที่เราพามาเที่ยว เราเป็นคนจัดแจงและออกค่าที่พักเอง
พ่อกับแม่ก็เลยทำได้แค่บ่นเป็นพิธีว่ามันสิ้นเปลืองนู่นนี่ แต่ที่จริงก็ชอบแหละดูออก ทำเป็นบ่นไปอย่างนั้น คนแก่อ่ะเนอะ...
พอเห็นพ่อกำลังคุยสนุกกับพี่ดิน แล้วแม่ก็คุยโทรศัพท์อยู่ด้วย
เราเลยชวนน้องภูมิไปนอนดูการ์ตูนที่ห้องเราก่อน
สงสารหลานเห็นนั่งเล่นลูกโป่งอยู่คนเดียว
---------
เรากับน้องภูมินอนดูการ์ตูนด้วยกัน ระหว่างที่อยู่กับหลานเราพยายามไม่หยิบโทรศัพท์มาดูเลย
เราไม่อยากให้หลานเล่นโทรศัพท์มาก เพราะเราก็รู้มาว่ามันไม่ค่อยดีกับเด็กเท่าไหร่
ที่จริงกับผู้ใหญ่เองมันก็ไม่ค่อยดีนะ ถ้าเล่นมากไป
เพราะเรากับพี่ดินเคยทะเลาะกันเรื่องโทรศัพท์และโซเชี่ยลเนี่ยแหละ
เขาบอกว่าทำไมแต่ก่อนไม่เห็นมีโทรศัพท์หนูก็อยู่กับพี่ได้เลย แต่ทำไมตอนนี้ต้องกดต้องเล่นตลอด...
“พวกอะไรที่อยู่ในหน้าจอนั่น มันสำคัญกว่าพี่อีกเหรอ?” นั่นคือคำถามที่พี่เขาเคยถามเรา
มันก็จริงนะที่แต่ก่อนไม่มีโทรศัพท์เรายังอยู่กับพี่เขาได้ปกติ
แต่ตอนนั้นพอเรามาสังเกตุดูตัวเองเราเองก็ติดโทรศัพท์ไปจริงๆ...
จากนั้นเราก็เลยพยายามหางานอดิเรกทำ ทั้งการดูหนัง ดูซีรี่ย์ ทำอาหารด้วยกันกับพี่เขา
หรือแม้กระทั่งงานอดิเรกส่วนตัวเช่นนั่งเล่นเกมบ้าง วาดรูป หรือแต่งสวนแก้ว
เพราะพี่เขาบอกว่าเขาชอบดูเรามุมแบบนี้มากกว่าให้เรามากดมือถืออีก
เราเลยต้องคอยหางานอดิเรกมาทำตลอดเพื่อไม่ให้ตัวเองว่างจนเกินไปจะได้ไม่ต้องฟุ้งซ่านจนเผลอกดมือถือขึ้นมาดูบ่อยๆ...
แล้วพอมาเจอเว็บนี้ ทำให้เรามีงานอดิเรกเป็นงานเขียนเพิ่มไปโดยปริยาย
พอเห็นเราเขียนเล่าดี...แล้วเวลาเราอ่านคอมเม้นท์ให้เขาฟังว่ามีเพื่อนๆ มาชมด้วย
พี่ดินเขาก็ชอบอีกบอกภูมิใจจังหนูทำได้หลายอย่าง ถูกใจลุงเขาแหละจ้า
หลังจากที่ดูการ์ตูนจนเกือบจบเรื่อง ก็เกือบสองชั่วโมงอยู่นะ...
พี่ดินก็เปิดประตูแล้วส่งยิ้มตาหวานเยิ้มหยดย้อยมาให้
แล้วก็กระโดดทับเราที่นอนดูทีวีกับน้องภูมิอยู่
“ดูอะไรกัน...ลุงดูด้วยคน” พี่ดินนอนทับแล้วเอาหัวหนุนตรงหน้าอกเรา แล้วหันไปคุยกับน้องภูมิ
“ดูการ์ตูนครับ แต่ว่าจะจบแล้ว...”
“เหรออออ...งั้นการ์ตูนจบก็เตรียมตัวไปนอนได้แล้วสิเด็กดีไม่นอนดึกนะคร้าบบบ” พูดจบพี่เขาก็เอานิ้วจิ้มไปที่หน้าผากน้องภูมิ
“อามิน...ภูมินอนด้วยได้มั้ยครับ แต่ภูมิยังไม่ง่วง...อยากดูการ์ตูนอีก...” น้องภูมิพยุงตัวลุกขึ้นแล้วป้องปากกระซิบข้างหูเรา
“ได้สิ...งั้น...ไปแปรงฟันกันก่อนเนอะ เดี๋ยวง่วงแล้วจะได้นอนเลย”
“ป๊า ลุกก่อนนนนน หนูจะพาหลานไปแปรงฟัน” เราพยายามดันตัวพี่เขาให้ลุกขึ้น แต่ก็หนักมากเลย...
“ป่ะๆ ป๊าไปแปรงด้วยคนนน”
ลุงเอ้ย... นี่ก็อีกคนเมาง่ายเหลือเกินเดี๋ยวนี้ น้ำเสียงยานหวานมาเชียว
หลังจากนั้นเราก็กลับมานอนกัน โดยที่เรานอนตรงกลางแล้วพี่ดินนอนฝั่งขวาเราส่วนน้องภูมิก็อยู่ฝั่งซ้าย
ด้วยความที่เรายังไม่นอนก็เลยเอาหมอนตั้งไว้แล้วนั่งกึ่งนอนพิงหมอน จะได้ดูทีวีได้สะดวกหน่อย
จากนั้นพี่ดินก็ล้มตัวลงนอนเอาหน้าหนุนกับหน้าอกของเราเอามือขวามากอดตัวเราไว้ แล้วเอามือซ้ายพาดไปหลังหมอนเรา
เอ่อ...ทำไมลุงถึงไม่ไปนอนบนหมอนตัวเองให้มันดีๆ ละคะ!
พอเห็นพี่เขาอยู่ในสภาพเมาอ่อนๆ แล้วหลับไปบนตัวเราแบบนี้ก็ดูน่ารักเหมือนกันนะถึงจะหนักไปหน่อยก็เถอะ 5555
เราได้แต่ยกมือขึ้นแล้วลูบหัวเขาผ่านเส้นผมของพี่เขาเบาๆ เหมือนเป็นการกล่อมให้พี่เขานอนหลับสบาย
“ลุงดินเมา...” น้องภูมิที่ตอนนี้ก็นอนพิงไหล่เราอยู่หันมามองหน้าเราแล้วก็หัวเราะคิกคักชอบใจที่ลุงเขาเมา
รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเด็กน้อยนี่น่ารักสดใสและไร้เดียงสาจริงๆ เลยเนอะ
พอเห็นแบบนี้ได้แต่คิดว่าทำไมผู้ใหญ่บางคนถึงได้ใจร้ายทุบตีพวกเด็กๆ ได้ลงคอกันนะ...
ตอนจะเล่าก็ว่าไม่ค่อยยาว พิมพ์ไปพิมพ์มาทำไมยาวอีกแล้ว 5555
ขอติดตอนหน้าไว้อีกตอนนะ เดี๋ยวจะรีบมาจบให้จ้า
ปล. เรื่องอัพเดทของพี่เมฆก็ไว้ตอนหน้านะ ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว ง่วงมากจ้า ตาจะปิดดด ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อยากได้ความรู้สึกถึงการนอนหนุนอกล่ำๆบ้างจัง{:5_137:} มาแล้ว มาแล้ว ขอบคุณครับ
กลับมาเล่าเร็วๆนะ ขอบคุณนะฮะ อย่าบอกนะว่า ลุงเมฆ กับ น้องภูมิ หรอเนี่ย เขินเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
น่ารักอ่ะ ครอบครัวสุขสันต์ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอครับ รอครับ น่าร๊ากฟิลพ่อแม่ลูกมาแล้วหละ 555... มีตัวเล็กมาอยู่ด้วยก็เป็นความสุขอีกแบบเนาะ {:5_135:} เรื่องราวน่าสนใจ