ความลับที่ถูกซ่อน P3
ความลับที่ถูกซ่อน P3หลังจากนอนคิดกับสิ่งที่เห็นแล้วจัดการตัวเองไปอีกรอบแล้วจึงหลับไป“เต เตลูกตื่นได้แล้วสายแล้วนะ”เสียงแม่มาปลุกผมหลังจากที่เห็นผมไปตื่นสักที ครับแม่ตื่นแล้วครับ “ตื่นแล้วก็ทำธุระให้เรียบร้อยแล้วลงมาทานข้าวได้แล้วจ้า” ครับเดี๋ยวผมอาบน้ำเสร็จแล้วจะรีบลงไปนะครับหลังจากนั้นผมก็ลุกไปเข้าห้องน้ำอาบน้ำด้วยความสดชื่น แล้วลงมาทานข้าวที่โต๊ะอาหารก็ให้แค่ แม่กับพี่ตัง ส่วนพ่อกับพี่ทัพ ไม่เห็นอยู่แล้ว “อ้าวแม่ครับ พ่อกับพี่ทำล่ะครับไม่มาทานข้าวด้วยกันหรอ” “อ๋อสองคนนั้นออกไปแต่เช้าแล้วล่ะ เห็นพ่อบอกว่ามีประชุมที่กรมส่วนพี่ทัพก็มีงานด่วน เราล่ะตื่นสายเชี่ยววันนี้ไม่มีเรียนหรอเดี๋ยวไปสายนะส่วนเรายัยตังรีบกินแล้วไปทำงานได้แล้ว” แม่ผมบอกไม่มีเรียนครับวันนี้หยุด ผมตอบแม่ไป นั้นดีเลยเต ไปส่งพี่หน่อยสิเพราะเมื่อเช้าพี่ทัพกะพ่อเอารถพี่ไป พี่ไม่อยากขับรถคนอื่นอะไปส่งหน่อยนะได้ครับพี่ตังเดี๋ยวเตไปส่งก็ได้ หลังจากทานข้าวเสร็จผมก็ไปส่งพี่ตังที่โรงพยาบาลในเมืองในขณะกำลังจะไปเอารถมารับพี่ตังก็เห็นพี่ตังไปคุยกับนุ่นซึ่งก็ทำงานที่เดียวกันกับพี่สาวผม พี่ตังเลยชวนไปด้วยกันหลังจากส่งพี่ตังและนุ่นเสร็จผมก็ขับรถตรงกลับบ้านทันที่พอมาถึงบ้านก็เห็นบรรดาแม่และป้า กับอา นั่งคุยกันอยู่ สวัสดีครับป้าดาว อานาวันนี้มากันเช้าเชี่ยวนะครับ สวัสดีจ๊ะ เช้าที่ไหนล่ะพ่อเต นี่ก็สายแล้วนะป้าดาวพูดตอบ พร้อมกับพากันหัวเราะ ผมก็เลยเดินเขาไปนั่งคุยด้วยแล้วผมก็เลยถามถึงแขกของปู่เมื่อคืนว่าเป็นใคร หรือมีใครรู้จักป่าวทั้งหมดก็พากันสายหน้าบอกไม่รู้จักเพราะส่วนใหญ่ตั้งแต่ทุกคนเข้ามาเป็นสะใภ้ของบ้านนี้ก็ไม่มีใครอยากยุ่งเรื่องแขกของปู่เพราะเวลาแขกมาที่บ้านที่ไรปู่มักจะกำชับเสมอว่าอย่าเข้าไปยุ่งกับคนพวกนี้ให้ห่างๆเอาไว้ เพราะพวกเสือผู้ใหญ่ทั้งนั้นในใจผมนี่ใช่หรอ แต่สิ่งที่ผมเห็นเมื่อคือไม่ใช่เลย หรือสิ่งที่ปู่พูดเป็นแค่คำลวงเพื่อไม่อยากให้คนอื่นรู้อะไรบ้างอย่างหรือป่าวแล้วแม่ก็ถามขึ้นมา “ทำไมหรือป่าวเต อ๋อป่าวครับผมแค่สงสัยว่าเป็นใครสงสัยต้องเป็นคนสำคัญมากแน่ๆถึงได้ต้องไปพบเรื่องคุยกับปู่ที่บ้านในสวนนั้น นั้นผมขอตัวก่อนนะครับนานๆทีจะมีวันหยุดขอขึ้นไปพักสักหน่อย ฮา ฮา” ระวังเดินขึ้นไปบนให้ในหัวผมคิดตลอดเลยว่าบ้านหลังนั้นมีอะไรกันนะผมต้องรู้ให้ได้ว่ามีความลับอะไรซ่อนอยู่ และต้องรู้ให้ได้พวกท่านๆ ที่ปู่พูดกับลุง พ่อ และอา คือใครกันแน่หลังจากนั้นทุกวันผมพยายามว่างแผนเพื่อเข้าไปบ้านหลังนั้นตลอดเวลาผ่านไปหลายอาทิตย์บ้านเราก็รวมตัวกินข้าวกันที่บ้านอาสิ่งเป็นบ้านหลังที่ปู่อยู่ด้วย บรรดาลูกๆ หลานๆทุกคนก็มาเพื่อรับประทานอาหารเย็นที่บ้านของอากัน บรรยากาศภายในบ้านเป็นไปด้วยความสนุกสนานทานอาหารไปคุยกันไปสักพักปู่ก็บอกว่า “ไอ้พล ไอ้พัน ไอ้พบ หลังจากกินข้าวเสร็จแล้วไปคุยเรื่องงานกับกูที่บ้านในสวนหน่อยครับพ่อ” เสียงทั้ง3หนุ่มใหญ่ตอบพ่อตัวเอง แล้วปู่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาใครสักคน “เออ อีก 20 นาทีมารับกูที่บ้านด้วยล่ะ” ปู่โทรหาลูกน้องของปู่นี้เองหลังจากทานข้าวกันเสร็จทุกคนก็เตรียมตัวแยกย้ายกันกลับบ้านแล้วก็มีรถมารับทั้ง 4 คนโดยคนที่ขับรถมาคือพี่คนที่ผมเห็นคืนนั้นคนที่ดูดท่อนเอ็นของปู่ผมพอทุกคนขึ้นรถผมก็สังเกตทุกอย่างว่ามีอะไรผิดปกติหรือป่าวพยายามจดจำทุกรายละเอียดของทุกคนหลังจากนั้นผมก็รอเวลาหลังจากนั้นผมก็ออกมาจากบ้านและรีบเดินไปที่บ้านในสวนด้วยความระวังกลัวว่าใครจะเจอผมเข้าเสียก่อนผมเดินมาถึงพุ่มไม้พุ่มเดิมที่ผมเคยแอบที่คราวนี้ปรากฎไม่มีใครเฝ้าอยู่หน้าบ้านแต่ผมก็ต้องระวังตัวขั้นสุดเลยตัดสิ้นใจไปเข้าทางประตูหลังบ้านเหมือนเดิมพอมาถึงหลังบ้านผมก็เปิดประตูเข้าไปแล้วผมก็ค่อยไปเปิดประตูทางขวาที่เป็นห้องที่ปู่เคยนั่งอยู่ก่อนที่3 หนุ่มใหญ่จะเดินเข้ามา ผมค่อยๆเปิดประตูไปก็ไม่เจอใครเลยผมเลยเดินไปประตูฝั่งซ้ายซึ่งหน้าจะเชื่อมกันประตูหน้าบ้านพอเปิดไปก็ไม่พบอะไร ผมเลยค่อยๆเดินเข้าไปในบ้านอย่างระมัดระวังตัวเองมากที่สุดเป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นภายในตัวบ้านช่างใหญ่อะไรขนาดนี้ กว้างมากและเงียบมากเหมือนไม่มีใครอยู่ ผมเลยเดินไปเรื่อยตามทาง ทำให้ผมถึงกับอ้าปากค้างพระเจ้าประตู ประตูอะไรจะเยอะขนาดนี้ไม่เคยเห็นบ้านหลังไหนที่ประตูเยอะมากขนาดนี้มาก่อนสงสัยบ้านหลังนี้ต้องมีห้องหลายห้องมากแน่ๆ เอาแล้วสิครับผมจะรู้ได้ไงว่าพวกเขาอยู่ห้องไหนแต่ก็เหมือนฟ้าจะเมตตาเข้าข้างผมอีกครั้ง“นิ่ง เสียงตะโกนคำว่านิ่งออกมาจากห้องด้านบนผมรีบเดินตามเสียงนั้นไปทันทีผมเดินมาถึงหน้าห้องที่ได้ยิ่งเสียงดังนั้น “ยืนนิ่งๆสิว่ะกูสั่งพวกมึงให้นิ่งไม่ใช่หรอ แค่นี้ทำไม่ทำไมได้”ไม่ผิดแน่นอนครับเสียงที่ได้ยินเป็นเสียงของปู่ผมแน่นอนแต่ปู่สั่งใครนี้สิน่าสงสัยมากๆ แล้วทำไหมมาสั่งอะไรกันตอนนี้ นี้ก็ดึกแล้วผมค่อยเปิดประตูแต่ก็เปิดไปออกแสดงว่าห้องถูกล็อกทำไงดีล่ะทีนี่ผมอยากรู้มากๆว่าข้างในห้องเกิดอะไรขึ้น ผมพยายามคิดและเลยลองเดินไปเปิดห้องข้างๆโชคดีครับที่มันไม่ได้ล็อกผมเขาไปเดินไปตรงหน้าต่างเพื่อไปดูว่ามีระเบียงหรือป่าวสรุปมีเรื่องเบียงครับผมเลยปีนออกไปดีจริงๆที่ระเบียงบ้านหลังนี้เชื่อมติดกันทั้งหมดผมเดินไปห้องนั้นทันทีมองหาทางที่จะดูสิ่งที่อยู่ข้างในมีช่องนึงครับที่มีแสงรอดออกมาผมรีบเดินเอาตาไปแนบดู คุณพระภาพข้างหน้าเป็นภาพของปู่ ลุง พ่อ และอาใส่ชุดทหารเต็มยศ รวมถึงคนงานของปู่ก็แต่งตัวทหารอะไรกันครับก็ออกมาจากบ้านผมจำได้ว่าทุกคนใส่ชุดกันปกตินี่ แล้วทำไมจู่ๆถึงแต่งตัวเต็มยศกันประชุมอะไรทำไมต้องแต่งตัวเต็มขนาดนี้ด้วย แล้วคนที่ปู่สั่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนครับเป็นลุง พ่อและอา ที่ยืนกันเรียงหน้ากระดาน ทำตามคำสั่งของปู่อย่างว่าง่าย “ดีมาก ให้พูดง่ายๆอย่างนี้หน่อยสิว่ะ ถ้าพวกมึงทำไม่ได้แล้วลูกน้องจะนับถือพวกมึงได้ไงกูเลี้ยงพวกมึงมาให้เป็นทหาร ปลุกปั้นพวกมึงมาขนาดนี้อย่าทำให้กูผิดหวังเข้าใจไหมเข้าใจครับ” เสียง 3 หนุ่มใหญ่ตอบกับ “เอ้าถอดกางเกงออกให้หมดอย่าให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว ได้เวลาที่จะสนุกกันแล้ว” แล้วทั้งลุง พ่อ และอา ก็ค่อยๆถอดกางเกงออกจนหมดตามคำสั่งของปู่แล้วไปวางไว้ข้างๆตัวแล้วก็มีนายทหารรับใช้ปู่เดินมาเก็บกางเกงของทั้ง 3 คนออกไป “เริ่มได้” เสียงปู่สั่งอีกครั้งแล้วทั้ง 3 คนก็จับแก่นกายรูดขึ้นลงจนมันแข็งตั้งโด่ แล้วหลังจากแข็งแล้ว จู่ๆปู่ก็ค่อยเดินเข้าไปตรงหน้าทั้ง 3 คน เป็นอีกครั้งที่ทำให้ผมแทบจะหัวใจหยุดเต้นกับภาพที่เห็นตรงหน้า…………#ฝากติดตามตอนต่อๆไปด้วยนะครับหวังว่าทุกคนจะชอบปล.ติชมแนะนำกันเข้ามาได้เลยนะครับ ฝากเป็นกำลังใจให้ผมด้วยBy sunflower.ครับ ตัดให้ลุ้นตลอดดดดดดด รอคร้าบบบบย ถถถถ รอตอนต่อไป ขอบคุณ ขอบคุนนะ ขอบคุณครับ รอๆรอๆสนุกมาก ปู่จะทำอะไรกับลุง พ่อ และอาครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ สนุกมากเลยครับ มาต่อนะครับ ขอบคุณครับ. รอคอยมาก สนุกมากครับ สุดยอด
ขอบคุณครับ ขอบคุณค่ะ ขอบคนุคับ ขอบคุณครับ