เสี่ยครับ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2022-5-5 00:18โดม นักศึกษาหนุ่มคณะวิศวะที่หล่อ น่าตาดี เรียนเก่ง แต่ก็ติดที่เขามีฐานะยากจน
โดมเป็นเด็กกำพร้าอยู่กับหลวงตามาตั้งแต่เด็ก อาศัยข้าวก้นบาตรหลวงตาที่เลี้ยงมาจนเขา
โตเป็นหนุ่ม โดม ตอนนี้ออกมาอยู่หอใกล้มหาลัยตั้งแต่เข้าสอบเข้ามาหาลัยได้ และก็หา
งานพิเศษทำเพื่อลดภาระหลวงตา เข้าเป็นบาร์เทรนเดอร์หนุ่มหล่อที่เก้ง กวาง บ่าง ชะนี
ตามจีบและเปย์ทิปให้ อย่างน้อย ๆ คืนนึงก็หลักหมื่น ยิ่งคืนไหนมีโปรพิเศษที่บาร์เทรนเดอร์
ต้องใส่เกงในกับหูกระต่าย หุ่นที่แซ่บซิกแพคแน่น ๆ กล้ามเป็นมัด ๆ เป้าตุงตูดงอนเด้งยิ่ง
ทำให้ทิปเต็มขอบเกงใน
"ว๊าววววน้องโดม คืนนี้ขาวทั้งตัวขาวทั้งเกงในเลยนะ"
"พี่วากิว เครื่องดื่มเหมือนเดิมใช่ไหมครับ"
"ใช่จ้า แต่....พี่ขอสัมผัสข้าวหลามนครปฐมได้ไหมอ่า อยากเจอน้ำกะทิ"
"ได้สิครับ แต่ว่า......"
"5,000 กับการลูบกระบอก ว๊าววววววกระบอกใหญ่และแข็งมากๆ โอ๊วววววว"
โดมโดนลูกค้าลูบลำกระบอกข้าวหลามจนได้ทิปนคืนนั้นร่วม 30,000 บาทโอ๊วววพ่อแท่งทอง
ยิ่งโดมได้เยอะร้านก็ได้เปอร์เซ็นเยอะด้วยเช่นกัน
โดมทำงานที่บาร์จนมีเงินเก็บเเละเลี้ยงตัวเองได้บ้างแล้ว หลวงตาก็เบาใจแต่งานที่ทำมันก็
ส่งผลต่อภาพลักษณ์นักศึกษา เขามันโดนเรียกไปตำหนิบ่อย ๆ แต่แล้วก็.....
"อาจารย์ครับ ผมจำเป็นต้องทำงานนี้จริง ๆนะครับจารย์"
"แต่มันเสียชื่อมหาลัยนะ ดวิษ เธอทำแบบนี้มันไม่ถูก"
"แล้วถ้าทำแบบนี้หละครับถูกต้องไหม"
โดม เดินเข้ามากอดอาจารย์ฟลุ๊กที่ด้านหลัง ซึ่งก็เป็นจุดที่ชื่นชอบของอาจารย์อยู่แล้วด้วย
ทั้งคู่ก็จัดกันในห้องพักอาจารย์อย่างเสียวซ่านและโดมก็รอดพ้นไปได้เช่นเดิม
แต่แล้วโชคชะตาจะพาโดมไปในทางที่ดีหรือแย่ลงกันแน่ เพราะหลวงตาติดเชื้อในกระแสเลือด
และต้องรักษาด่วน โดมจากที่มีเงินเก็บก็ต้องดึงออกมารักษาหลวงตาจนเขาขาดเรียนบ่อยและ
รับงาน N เสริม จนในที่สุด เฮียออฟเจ้าของบาร์ต้องเข้ามาคุยกับโดม
"โดม มึงรับงาน N เหรอว่ะ"
"ใช่พี่ ผปมต้องการใช้เงินไปรักษาหลวงตา"
"แล้วทำไมไม่ยืมกูก่อนว่ะ ไปรับงาน N มันอันตรายนะเว้ย ถ้าเจอพวกเล่นยามึงจะทำไง"
"ไม่รู้หว่ะพี่ขอแค่ได้เงิน"
"เออ มึงได้ตายก่อนหลวงตา ไอ้โดม ถ้ามึงร้อนเงินกูพอมีทางออก"
"อะไรพี่ อย่าบอกนะพี่จะซื้อผม"
"ควยเหอะ กูอะรักมึงเหมือนน้องชายกู มึงจำเสี่ยปราโมทย์ได้ป่ะ คนที่ชอบเปย์มึงหนัก ๆ"
"จำได้ดิพี่ คืนก่อนที่ใส่เเค่เกงในเสี่ยตบทิปมาตั้งแสนนึง มีอะไรเหรอพี่"
"ค่าใช้จ่ายหลวงตา กูว่าเขาช่วยมึงได้ ถ้ามึงจะรับงานเอ็น มึงเป็นเด็กของเสี่ยปราโมทย์ดีกว่า
เจ็บตูด ได้ตังค์ ชีวิตปลอดภัย แต่มึงต้องซื่อสัตย์กับเสี่ยเขานะเว้ย"
"พี่ คนระดับจะมาเอาอะไรกับคนอย่างผม"
"เขารักมึง เขาอยากได้มึง แต่เขาไม่รู้ว่ามึงคิดกับเขายังไง ถ้ามึงโอเค พรุ่งนี้มึงไม่ต้องมาทำงาน
ใส่ชุดนักศึกษาไปหาเสี่ยเขาเชื่อกูไอ้น้อง"
"แล้วงานทางนี้"
"โอ๊ย ไอ้บอม ไอ้แซม ไอ้น้ำก็ทำงานได้ แค่เป้ามันเล็กกว่ามึง"
"พี่ถ้าผมตกลงกับเสี่ย ผมก็มาทำงานให้ร้านพี่ไม่ได้ พี่จะไม่โกรธผมเหรอ"
"ไอ้โดม มึงเป็นน้องที่กูรักมาก มึงด้ดีกูก็ยินดี อนาคตมึงดีได้กว่านี้ โอกาศไม่มาบ่อย ๆนะมึง"
"ขอบคุณนะพี่ออฟ"
"เออ"
และแล้วตอนเย็นหลังเลิกเรียน โดมก็ไปบ้านเสี่ยปราโมทย์ในชุดเสื้อช็อป เสื้อยืดทับในสีขาว
เกงสแลคเข้ารูปสีดำ รองเท้าผ้าใบ คือแบบหล่อมาก ๆ เมื่อมาถึงบ้านเสี่ย
"สวัสดีครับเสี่ย"
"หวัดดีโดม มานั่งข้าง ๆ เสี่ยสิสุดหล่อ"
"ครับ"
เสี่ยปราโมทย์ ไม่ใช่เสี่ยแก่ ๆ พุงยื่น หัวล้านนะครับ เสี่ยแกอายุเพิ่ง 30 ต้น ๆ หล่อ รวย สปอร์ต
เสี่ยเป็นลูกชายคนเดียวของท่านนายพล อำนาจ อิทธิพล และบารมีจึงมีมากพอที่จะเนรมิตร
อะไรที่ต้องการก้ได้แม้แต่ตัวโดมเอง
"กินอะไรมายัง เหนื่อยไหม"
"ยังครับ ไม่เหนื่อยครับ แต่ร้อน ๆ"
"นั้นก็ไปนั่งคุยกันที่สระหลังบ้านดีกว่า ไม่ต้องอาย ไม่ต้องกลัว บ้านเสี่ย ไม่มีใครกล้าก่อกวน"
"ครับ"
ที่สระว่ายน้ำ เสี่่ยนั่งลงแล้วนอนที่เก้าอี้ริมสระใส่เพียงเกงว่ายน้ำสีฟ้าตัวเดียว
"ถอดเสื้อผ้าออกสิโดม แล้วมานอนข้าง ๆ เสี่ย"
"ครับเสี่ย"
โดมค่อย ๆ ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นจนเหลือเพียงแค่เกงในตัวเดียว
"ถอดออกครับโดม เสี่ยอยากเห็นตอนโดมเปลือยกาย"
"เอ่อแต่......."
"เสี่ยบอกเเล้วไงว่าบ้านนี้ไม่มีใครกล้าหือ ตรงนี้มีแค่เสี่ยกับโดม จะถอดดีดีหรือจะให้ฉีก"
"เสี่ยอยากฉีกไหมหละครับ"
"ท้าเสี่ยเหรอ ได้เสี่ยจัดให้"
เสี่ยปราโมทย์ ดึงโดมลงมานอนที่เห้าอี้จากนั้นก็ฉักเกงในโดมออกแล้วโยนทิ้ง ทำให้เห็น
ลำควยของโดมที่แข็งเต็มที่และมีหมอยปกคลุมเบาบาง
"ว๊าวว เล็มขนด้วยเหรอ"
"ใช่ครับเสี่ย โอ๊วววเสี่ย เสี่ยครับ ให้ผมล้างควยก่อนไหมครับ"
"ไม่ต้อง ของโดมสะอาดดีออก ควยใหญ่ น่าอม แถมหอมกลิ่นเจลล้างอ่อน ๆ เสี่ยขออม
นะโดม"
"ได้ครับ"
เสี่ยปราโมทย์ อมควยให้โดมจนชุ่มฉ่ำและหนำใจจากนั้นก็จับโดมอ้าขาและแหวกขนตูด
ของโดม รูโดมยังไม่เคยโดนของใครมา มันยังซิงและสวยงามมาก เสี่ยปราโมทย์ลงลิ้นที่รู
สวาทของโดม โดมเสียวและบิดตัวไปมาอย่างทรมาณด้วยความที่ไม่เคยเป็นรับ
"เสี่ย เสี่ยครับ เสี่ย ค่อย ๆ ครับผมเจ็บ โอ๊ยยเสี่ย เสี่ย"
"เจ็บมากเหรอ"
"ครับ"
"ก็น่าจะเจ็บอยูู่นะ รูฟิตขนาดนี้ โดม เสี่ยรักโดมนะ โดมมาเป็นเด็กของเสี่ยได้ไหม เสี่ยพร้อม
เลี้ยงดูโดม"
"แล้วเด็กคนอื่น ๆ ของเสี่ยหละครับ"
"พวกนั้นแค่ทางผ่าน เสี่ยชอบโดมมานานนะ ตั้งแต่เราเริ่มไปทำงานที่ผับเจ้าออฟ"
"โอ๊ยยโอ๊ยยยเสี่ยครับผมเจ็บ"
"อดทนหน่อยดิเสี่ยจะเเตกแล้ว"
"โอ๊วววววเสี่ย เสี่ยครับ เสี่ย ผมก็รักเสี่ยครับเสี่ยโอ๊วววววโอ๊ววววว"
"จริงเหรอโดม อย่าหลอกเสี่ยนะ"
"ครับ ผมรักเสี่ยมานานแล้วเหมือนกัน ติดแค่ว่าฐานะผมไม่คู่ควรกับเสี่ย"
"เสี่ยไม่สนฐานะ เสี่ยสนแค่ว่าเรารักเสี่ย เสี่ยรักเรา เท่านั้นจบ"
"เสี่ยครับ ผมรักเสี่ยครับ ผมยอมเป็นของเสี่ยด้วยใจจริง ๆ ครับ"
"โอ๊ววววว โอ๊วววเสี่ยแตกแล้วโดม"
"ผมก็เเตกครับเสี่ย"
หลังจากนั้น เสี่ยกับโดมก็คบหากันและเสี่ยก็หวงโดมมากขึ้นด้วย ตอนนี้หลวงตาอาการก็ยัง
ทรงตัว ถึงแม้ว่าเสี่่ยจะจ่ายค่ารักษาให้ทุกบาท แต่สัจธรรมก็ไม่มีใครหนีพ้น หลวงตามาณภาพ
อย่างสงบ เมื่อรู้ว่าโดมมีคนดูแลและกำลังจะเรียนจบในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า
"ไม่เป็นไรนะโดม ถึงแม่หลวงตาจะจากไปแต่โดมก็ยังมีเสี่ยอยู่ข้าง"
"ขอบคุณเสี่ยนะครับ"
อยากให้มีต่อไหมครับ .... ขอคิดโครงเรื่องแบบเต็ม ๆ ก่อนนะครับ แล้วจะมาเขียนฉบับเต็มให้อ่าน
ถ้ามันงงๆหรือไม่สนุกยังไงก็ขอโทษคนอ่านด้วยนะครับ
ติดตามภาคต่อกดลิงค์นี้เลย เด็กเสี่ย พยัคฆ์ตัวร้ายกับนายสุดหล่อ
ขอบคุณครับ สวดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบครับ
ขอบคุณครับ
สนุกครับ บทมันออกจะติดห้วนๆ ไปหน่อย แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ ขอบคุณมาก ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ โดม เด็กดี
อยากอ่านต่อครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ