พยัคฆ์เลือดขาว(คำสาปรักเลือดขาว) EP.3
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2022-5-18 15:02ชี้แจงคนอ่าน EP.นี้ไป ผู้แต่งได้เเรงบัลดาลใจมาจากเรื่องราวของพระนางมัสุรี พระนางเลือดขาว
แห่งลังกาวี ผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาลบหลู่แต่ประการใด นำมาปรับเข้ากับโครงเรื่องเพื่อความบันเทิง
เท่านั้น ขอให้อ่านอย่างไม่ดร่าม่าในเนื้อเรื่องนะครับ ผู้เขียนเองก็ชื่นชอบในเรื่องราวของพระนาง
เช่นกัน
"จับตัวไอ้ทรยศ กับไอ้แพศยานี่ไว้"
"อะไรกันครับ เจ้าพยัคฆ์ จะจับตัวผมเรื่องอะไร"
เจ้ายัคฆ์บุกเข้ามาในห้องของโดมพร้อมลูกน้องและก็นุ๊กตัวปั่นหัว
"เจ้ายังมีหน้ามาถามอีกเหรอเจ้าโดมทำอะไรก็หน้ารู้อยู่แกใจ"
"เดี๋ยวครับท่าน เฮียทำอะไรผิดพวกเราอยู่กับเฮียตลอดเวลา เฮียอยู่แต่กับลูก จะมีก็เมื่อเช้าที่ออกไปสูด
อากาศแต่คุณกอล์ฟก็ตามไปด้วยนะครับ"
"ไม่ต้องพูด เจ้ามิค พ่อมีหลักฐานว่าโดมยื่นผ้าเช็ดหน้าส่วนตัวให้กับไอ้นะ"
"ไม่จริงนะครับ ผ้านั้นไม่ใช่ของโดม ผมหยิบจากราวตากเป็นผ้าทั่วไปให้เฮียใหญ่ เอียใหญ่เลยส่งให้"
"อย่ามาโกหกกอลืฟในหลักฐานมีเพียงโดมกับนะ จับมัน 2 คนไปขังคุกทะเลรอการตัดสิน"
"ไม่ได้นะครับ คุณอามาโนช บอลเป็นคนนอกแต่เรื่องนี้บอลต้องยุ่ง โดมเป็นเมียของเสี่ยปราโมทย์ควร
รอเสี่ยกลับมาตัดสินความนะครับถึงจะถูกหลักของแก๊งมาเฟีย"
"นี่คุณบอล อย่ายุ่งกับเเรื่องภายในครอบครัว"
"หุบปาก อย่ามาขึ้นเสียงกับผม"
"บอล"
"อา"
ดูเหมือนบอลจะเปิดศึกกับเจ้าพยัคฆ์มาโนชซะแล้ว นุ๊กจึงใส่ร้ายโดมกับนะต่อด้วย...
"คุณพ่อครับ เราต้องไปดูที่ห้องนอนไอ้นะ นะครับว่ามันจะมีหลักฐานอะไรอีกหรือเปล่า"
"ดี ไปห้องไอ้นะ"
โดมอุ้มลูกพร้อมน้ำตาที่ตกใน ตอนนี้โดมนิ่งมากเพราะความบริสุทธิ์ของเขาที่มี แต่มาถึงห้องทั้งคู่ก็พลาด
หลุมพลาง นุ๊กแอบเข้าไปเอากางเกงในโดมมาซุกไว้ในห้องนอนนะ ยิ่งทำให้เจ้าพยัคฆ์เชื่อมากขึ้น
"นี่มึงสองคน สวมเขาลูกกูเหรอไอ้นะ"
"เสี่ยโอ๊ยย" นะถูกถีบจนหงายและโดนลูกน้องเจ้าพยัคฆ์จับล็อคตัว
"คุณพ่อ ทำไมไม่ฟังเราสองคนก่อนครับ"
"แกไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพ่อ ทันทีที่แกทรยศลูกกู มึงไม่ใช่คนของกู"
"ได้ ในเมื่อท่านเจ้าพยัคฆ์คิดว่าผมเป็นผิด ผมก็ยินดีรับผิด หลังบ้านทุกคนฟังข้า"
"ครับ"
"นี่จะเป็นคำสั่งสุดท้ายของข้าที่จะมอบหมายทุกคน ตราพยัคฆ์อุดรทิศพร้อมลูกชายข้า ข้าจะให้เจ้าสัวบอล
เป็นผู้ดูแลจนกว่าเสี่ยโมทย์จะกลับมา ขอให้ทุกคนจงรักและภัคดีกับเสี่ยปราโมทย์ให้มาก หากไม่มีข้าอยู่พวก
ท่านทุกคนต้องไม่ทิ้งเสี่ย"
"เฮียใหญ่ พวกเราไม่เชื่อ ไม่เชื่อว่าท่านจะทรยศ ท่านถูกใส่ร้าย เจ้าพยัคฆ์วอนตรวจสอบ"
"ใช่ใช่"
"ท่านเจ้าพยัคฆ์โปรดให้ความเป็นธรรม"
ทุกคนต่างร้องไห้อ้อนวอนแต่ก็ไม่เป็นผล โดมส่งลูกให้บอลดูแลพร้อมกับตราพยัคฆ์อุดร หนูดิวร้องไห้งอแง
หนักมาก ไม่เอากับใครทั้งนั้น โดมจึงขอกล่อมลูกจนหนูดิวนอนหลับไปแล้วจึงส่งไปให้บอล รีบให้คนของตน
ส่งข่าวไปยังแม็กเพื่อให้แม็กแจ้งเสี่ยโมทย์ว่าโดมกำลังมีภัย
โดมกับนะถูกจับกุมตัวมามัดกับหลักในทะเลทั้งคู่ต่างเสี่ยงต่อการจมน้ำตายในช่วงเวลาน้ำขึ้นเป็นอย่างมาก
"เราขอโทษ นะ ขอโทษนายจริง ๆ อุตส่าห์ไม่ให้เกิดเรื่องก็ยังพลาดจนได้"
"ท่านไม่ผิดเลย เราไม่ใช่คนผิด โถ่เจ้านายดีดีอย่างคุณโดมหาไม่ได้อีกแล้ว"
ในขณะที่ดึกสะงัดนุ๊กที่นอนหลับอย่างมีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น บอลจึงแอบเอาอาหารและน้ำมาให้
ทั้ง 2 คน
"ข้ามีตราพยัคฆ์ ปล่อยตัวคุณโดมและนะให้ได้กินข้าวก่อน"
"ครับคุณบอล พวกเราก็รอคุณบอลมาเหมือนกันครับ ขอโทษคุณโดมนะครับพวกเรา"
"เข้าใจ เป็นลูกน้องไม่ทำตามก็ตายอย่างเดียว"
"ทานอาหารก่อนนะน้องพี่ อย่าเพิ่งพูดอะไรมาก ลูกของน้องสบายดี"
"น้องฝากลูกด้วยพี่ ถ้าเสี่ยไม่มาห้ามเอาลูกของโดมให้ใครเด็ดขาด"
"โดม หนีไปไหมพี่ให้คนเตรียมการให้แล้ว"
"อย่าพี่ แก๊งมังกรทองกับแก๊งพยัคฆ์ดำจะหมางใจกันไปเปล่า ๆ มันคงเป็นกรรมของผมเอง"
"หูเบา ความหูเบาของท่านเจ้าพยัคฆ์แท้ ๆ เลย โถ่โดม นะ"
เมื่อโดมกับนะทานอาหารเสร็จก็โดนจับมัดเหมือนเดิม เพื่อไม่ให้เจ้าพยัคฆ์สงสัย บอลก็รีบกลับเข้าไปที่เรือน
ของโดม มิคกับกอล์ฟดูเเลคุณหนูดิวกันอย่างดี ทั้งคู่พร้อมคนใช้และบอดีการ์ดต่างนั่งร้องไห้เสียใจที่ช่วยโดม
ไม่ได้
เช้าวันต่อมา ทุกคนต่างพร้อมหน้ากันมาที่บ้านใหญ่ที่เจ้าพยัคฆ์อยู่ นุ๊กจึงออกมาจัดการไล่ทุกคนกลับแต่ก็
ไม่มีใครสนใจฟังนุ๊ก กอล์ฟ ในฐานะที่เป็นเมียนที่เสี่ยให้ความรักและเมตตาจึงคุกเข่าลงต่อหน้าเพื่อขอให้ท่าน
เจ้าพยัคฆ์ตรวจสอบความจริงก่อนลงโทษ บอลในฐานะที่โดมได้มอบตราพยัคฆ์อุดรทิศไว้ให้จึงใช่อำนาจที่ได้
มาจากโดมพาทุกคนบุกเข้าไปพบท่านเจ้าพยัคฆ์
"หยุดนะพวกแก นี่คุณบอลคุณเป็นคนนอกคุณมีสิทธิ์อะไร"
"มีสิตราพยัคฆ์อุดรทิศอยู่ในมือผม คุณนั่นแหละหลบไป"
"อย่ามาวางมาดที่นี่"
"ผมมาดเยอะซะด้วยสิ พวกเราบุกเดินหน้าเข้าไป ใครขวางเหยีบมันได้"
"พวกแกกล้าเหรอ"
"เห็นตราพยัคฆ์เฮียใหญ่ ก็เหมือนเฮียใหญ่บัญชาการ หรือไม่จริงคุณนุ๊ก"
"แก...."
"เดินหน้า"
ทุกคนมึงความฮึกเฮิมที่จะช่วย แต่เมื่อเข้ามาถึง....
"ส่งตัวเจ้าสัวบอลกลับไป เเล้วเอาหลานข้ามา"
"ท่านกล้าหืองั้นเหรอ พยัคฆ์ดำ"
แน่นอนครับอำนาจและบารมีของบอลมีมากกว่าแววตาที่ดุดันบวกกับพลังมังกรที่มีในตัว ท่านเจ้าพยัคฆ์ดำ
ถึงกับทำตัวไม่ถูก
"เจ้าสัว..."
"ผมรู้ว่านี่คือเรื่องภายใน แต่ท่านเป็นถึงพ่อของประมุขแก๊งพยัคฆ์ดำ ท่านตัดสินความโดยไม่ไตร่สวนก่อน
ท่านคิดอะไรของท่าน"
"แก๊งอื่นคิดอย่างไนข้าไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ คือข้า เชื่อในสายตาของข้า"
"เสียแรง เป็นถึงพยัคฆ์แต่กลับใช้สายตาไม่ใช้สมอง"
"พวกแกทำไรอยู่มันว่าคุณพ่อขนาดนี้ยังจะนั่งเฉย"
"หุบปาก กล้าเหรอแม้แต่ผมเจ็บเพียงปลายก้อย พี่เสือขยำที่นี่ไม่เหลือแน่"
แน่นอนครับว่าพี่เสือ พี่ชายของบอลคือเจ้าสัวมาเฟียที่คุมสายพยัคฆ์ทั้งหมดแม้แต่แก๊งพยัคฆ์ดำก็ต้องเกรงใจ
เจ้าพยัคฆ์ดำจึงถามบอลว่า...
"บอล ต้องการอะไร"
"ขออำนาจแห่งการถือครองตราพยัคฆ์อุดรทิศให้ผมดูแลฝ่ายหลังและนักโทษทุกคนรวมถึงโดมและนะจนกว่า
เสี่ยโมทย์ประมมุขของแก๊งพยัคฆ์ดำจะกลับมา"
"ไม่ได้"
"หรือจะให้เกิดศึก"
"บอล "
"ผมไม่ได้อยากจะบีบอานะครับ แต่ถ้าอาไม่มีเหตุผลในการตัดสินผมก็ไม่มีเหตุผลกับอาเช่นกัน"
"ปล่อยให้บอลจัดการเรื่องนี้และดูแลนักโทษ"
ทุกคนต่างดีใจ ทันใดนั้นบอลก็ปล่อยตัวโดมกับนะขึ้นมาจากทะเล นุ๊กชักไม่พอใจและคิดจะกำจัดบอลด้วยอีก
คน นุ๊กจะรู้ไหมว่ากำลังเล่นผิดคน
ในระหว่างที่โดมได้รับการปล่อยตัวชั่วคราว โดมก็ทำหน้าที่ของพ่อและแม่ในการเลี้ยงดูคุณหนูดิวเป็นครั้งสุดท้าย
ทุกคนรู้ดีว่าอย่างไรโดมก็ไม่รอดเพราะตอนกลับเข้ามาในเรือนโดมกับนะไร้แล้วซึ่งเงาของหัว รวมถึงนุ๊กและเจ้า
พยัคฆ์ดำด้วย .....
"ขอบคุณพี่บอลมากนะครับ พี่มิค พี่กอล์ฟ และทุกคนที่ช่วยเลี้ยงดูตาหนูให้ผม"
"โดม พี่ขอโทษพี่ช่วยยื้อเวลาได้เท่านี้จริง แม็กจะรีบพาเสี่ยมาช่วยโดม โดมต้องอดทนรอนะ"
"แค่ได้เจอหน้าลูกโดมก็ดีใจแล้วพี่"
"โดม ทำไมคนดีดีอย่าโดมต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย น้องเอ๋ย"
กอล์ฟโอบไหล่และร้องไห้กับโดม ส่วนนุ๊กก็หาเรื่องใส่ความบอลด้วยการกล่าวหาว่าบอลเป็นชู้อีกคนของโดม
นุ๊กเล่นผิดคนแล้วจริง ๆ ....
7 วันผ่านไปวันนี้เป็นวันที่เสี่ยต้องกลับมาจากการสืบหาความจริง และจัดการเคนโซะเป็นที่เรียบร้อยแต่ดูเหมือน
ว่าเสี่ยกับแม้กจะมาช้าเกิดไปนะเนี่ย นุ๊กเริ่มแผนการต่อไป....
"แหม่ดูท่าจะรักและห่วงใยกันจริงนะ"
"ก็ธรรมดา ของคนเป็นพี่น้องกัน"
"พี่น้องเหรอ 555แอบเล่นชู้กันอยู่หนะสิ"
"แกพูดอะไร ใครจะไปมั่วได้เก่งอย่างแก"
"จับตัวพวกมัน"
"อะไรกัน หยุดนะ"
"เมื่อคือแกสองคนออกไปทำบัดสีอะไรฉันเห็น แกสองคนจูบกัน"
"555 มุข คิดได้แค่นี้เมื่อคืนฉันมีพยาน คุณมิค คุณกอล์ฟก็อยู่"
"แล้วไหนหละมันสองคน พามันสองคนออกไป"
"อย่าทำร้ายพี่บอล นุ๊กถ้าแกจะกำจัดฉันก็กำจัดแค่ฉัน พี่บอลไม่เกี่ยว เมื่อคืนพวกเราออกไปนั่งคุยกันเท่านั้น"
"ตอแหล นั่งคุยอะไรกันสองต่อสองจับมันออกไป"
เอาหละสิครับงานนี้นุ๊กเล่นหนักจริง ๆ คนของบอลส่งข่าวถึงพี่เสือเรียบร้อยแล้วสิ้นซากแน่งานนี้ บอลถูกจับมัด
ห้อยตัวอยู่ที่คานไม้ โดนที่โดมกับนะต่างโดนกระชากโดนลากทรมาณและโดนปาหินใส่จนตัวช้ำและหัวแตก
นุ๊กยึดอำนาจทุกอย่างมาได้เเละจับเจ้าพยัคฆ์ กอล์ฟ มิค และคนสนิทของโดมไปถ่วงน้ำทะเล ตอนนี้นางนุ๊กนั่ง
คุมอำนาจและซะใจกับสิ่งที่เห็นอยู่ตรงหน้า อนิจจาโดม.... ตอนนี้หนูดิวร้องไห้หนักมาก ราวกับจะขาดใจเมื่อได้
ยินเสียงร้องของโดม สายใยแห่งรักรับรู้ถึงกัน โดมจึงเก็บความเจ็บปวดเอาไว้ไม่ร้องเพื่อให้ลูกเงียบ ชะตากรรม
ของโดมกับนะใกล้จบแล้ว.....
ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
สนุกมากครับ {:5_139:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_139:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]