ประสบการณ์ของนิว “ครั้งแรกของผมก็โดน “ยสตน” เลย”
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย New_NJ เมื่อ 2022-5-19 12:18สวัสดีครับ นิวกลับมาพร้อมกับเรื่องเล่าประสบการณ์ของตัวเองอีกเช่นเคย ครั้งนี้ไม่รู้ว่าผมจะเล่าได้สนุกรึเปล่า ลองอ่านกันดูนะครับ ถ้าอ่านแล้วงง ๆ หรืออ่านไปแล้วเจอคำผิดเยอะหน่อย ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ครั้งแรกของผมก็โดน “ยสตน” เลย
ช่วงที่ผมเรียนอยู่ชั้น ม.5 ป๊าผมอยากจะรีโนเวทบ้านใหม่เลยปรึกษากันในครอบครัวว่าแต่ละคนอยากได้บ้านแบบไหนหรือห้องส่วนตัวแบบไหนป๊าจะทำให้ ตอนนั้นเฮียนัทก็ไปเรียนมหาลัยฯที่กรุงเทพ เลยเหลือแค่ผมกับม๊าแล้วก็ป๊าอยู่กันแค่ 3 คน ป๊าโทรถามพี่ ๆ ผมแต่ละคนเสร็จ พอถึงคิวผม ผมตอบไปว่าอยากได้ห้องนอนที่เหมือนโรงแรม มีส่วนนั่งเล่นกับส่วนทำงานในห้องนอน มีอ่างอาบน้ำในห้องน้ำ ป๊าเลยบอกให้ผมลองร่างแบบที่อยากได้มาแล้วจะคุยกับสถาปนิก หลังจากที่ป๊าคุยกับสถาปนิกแล้ว สถาปนิกบอกว่าบ้านหลังเดิมนั้นมีข้อจำกัดเยอะ อาจจะรีโนเวทได้ไม่ตรงกับความต้องการของครอบครัวเรา ป๊าเลยตัดสินใจที่จะสร้างใหม่ให้ตรงกับความต้องการของทุกคน ผมจำได้ว่าตอนนั้นม๊าโวยวายให้ป๊าใหญ่เลยว่าบ้านหลังเดิมก็ยังดี ๆ อยู่ ถ้าตรงไหนรีโนเวทไม่ได้ก็ไม่ต้องทำ เอาเท่าที่ทำได้ ทำไมต้องสปอยลูกตามใจลูก แต่สุดท้ายม๊าก็ยอมให้ป๊าสร้างบ้านใหม่ พอได้ข้อสรุปกับวันที่จะต้องเริ่มการรื้อถอนบ้านหลังเดิม ป๊าคุยกับม๊าว่าระหว่างที่บ้านกำลังสร้าง เราจะเช่าบ้านหรือจะซื้อบ้านอยู่ชั่วคราว ตอนแรกม๊าบอกให้ซื้อบ้านมือสองในหมู่บ้านจัดสรรสักแห่งที่ไม่ไกล แต่ป๊านึกได้ว่าอาหยก(น้องสาวของป๊า) แกมีบ้านในหมู่บ้านจัดสรรอยู่ไม่ไกลจากบ้านเรา ป๊าเลยรีบติดต่อไปหาอาหยกทันที... ณ ตอนนั้น อาผมคนนี้แกไม่ได้อยู่ที่บ้านหลังนั้น แกได้สามีเป็นคนเยอรมัน ก็เลยย้ายไปอยู่กับสามีที่ต่างประเทศ บ้านหลังนั้นแกซื้อไว้ตอนที่เคยมาทำงานช่วยป๊าก่อนที่ป๊าผมจะแต่งงานกับม๊า พอป๊าติดต่อหาอาแล้วคุยรายละเอียดกันเสร็จ ป๊าก็บอกให้ม๊ากับผมเตรียมเก็บของไปอยู่บ้านอากันได้เลย...
หลังจากที่เริ่มการรื้อถอนแล้วเริ่มก่อสร้าง เวลาก็ผ่านไปหลายเดือน พอบ้านหลังใหม่แล้วเสร็จ เราทำพิธีขึ้นบ้านใหม่แบบเรียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่เอิกเกริก เชิญเพียงแค่ญาติกับคนที่สนิทเท่านั้น... หลังจากเสร็จงานขึ้นบ้านใหม่ไปไม่กี่วัน ช่วงค่ำหลังจากที่ผมกับป๊าม๊ากินข้าวเสร็จ ทั้งสองก็ถามผมว่า “นิวจำพี่เร็นได้ไหม” ผมก็ตอบม๊าไปทันทีเลยว่า “จำหน้าไม่ได้ แต่จำนิสัยได้ขึ้นใจเลยแหละ” พอป๊าม๊าได้ยินคำตอบของผม พวกท่านก็ยิ้มขำ ๆ แล้วบอกว่า “พี่เร็นเรียนจบแล้ว เห็นป้าหงส์(แม่ของพี่เร็น)บอกมาว่าพี่เร็นอยากมาเรียนรู้งานที่บริษัท แต่ยังไม่ได้บอกว่าจะมาตอนไหน” ผมก็แค่พยักหน้าส่ง ๆ ไป ไม่ได้สนใจ...
เช้าวันศุกร์ของอาทิตย์แรกที่เปิดเรียนเทอม 2 ก่อนที่ผมจะออกจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน ผมสังเกตดูสีของท้องฟ้าแล้วก็นึกถึงข่าวพยาการอากาศที่บอกว่าวันนี้อาจจะมีฝนหลงฤดู ปกติผมจะขับมอไซค์ไปเรียนทุกวัน แต่พอดูท้องฟ้าวันนี้แล้ว ผมคิดว่าจะนั่งรถสองแถวไปดีกว่า เพราะถ้าเกิดตอนค่ำฝนตกผมไม่อยากขับรถแข่งฝนกลับบ้าน วันนั้นผมเลือกที่จะไม่กินข้าวเช้าแล้วบอกลาป๊ากับม๊าเพื่อที่จะรีบไปขึ้นสองแถวเพราะกลัวคนแน่น ผมได้ยินเสียงม๊าร้องเรียกผมตามหลังเหมือนจะบอกอะไรสักอย่างแต่ผมก็ไม่ได้สนใจที่จะหันกลับไปถามเพราะผมเห็นว่ารถสองแถวกำลังขับมาพอดี...
วันนั้นทั้งวันฝนก็ตก ๆ หยุด ๆ ตลอดเวลา พอหลังจากเลิกเรียนที่โรงเรียน ผมกับเพื่อนอีก 2-3 คนที่เรียนพิเศษที่เดียวกันก็ขึ้นรถสองแถวไปเรียนพิเศษพร้อมกัน ระหว่างทางฝนก็ตกลงมาอีก ผมก็คิดว่าดีแล้วที่เราไม่เอามอไซต์มา... ผมเรียนพิเศษวิชาสามัญเสร็จ เพื่อนคนอื่น ๆ ที่เรียด้วยกันก็แยกย้ายกลับบ้าน ส่วนผมก็นั่งสองแถวไปเรียนพิเศษดนตรีต่อเพียงคนเดียว... ผมเลิกเรียนดนตรีตอน 2 ทุ่ม พอเปิดประตูออกมาจากตึกที่เรียนดนตรีที่เป็นแบบตึกแถวก็นึกขึ้นได้ว่าเวลานี้สองแถวหยุดวิ่งแล้ว ผมมองไปที่ด้านขวาที่เป็นร้านอาหารก็เห็นว่ามีลูกค้าเยอะแยะ ส่วนมากจะเป็นวัยนักเรียนกับครอบครัวที่กำลังนั่งกินกัน พอมองไปที่ด้านขวาที่เป็นร้านนมปั่นก็คนเยอะไม่แพ้กัน แล้วผมก็สดุดตากับหนึ่งในลูกค้าของร้านนมปั่นร้านนั้น หนึ่งในลูกค้าหลาย ๆ โต๊ะ มีอยู่โต๊ะหนึ่งเป็นผู้ชายที่นั่งอยู่คนเดียว เขาดูตัวสูง ๆ และหล่อเอามาก ๆ เหมือนดาราหรือนายแบบวันรุ่นเลย แถมสาว ๆ วัยเรียน ทั้งนักเรียนม.ปลาย หรือแม้แต่สาว ๆ วัยมหาลัย ที่นั่งอยู่ในร้านนั้น ดูจะพากันสนใจหนุ่มคนนั้นอยู่ไม่น้อย... ไม่รู้ว่าผมมองเขานานไปรึเปล่าเพราะจู่ ๆ เขาก็หันมาทางผม จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นจากโต๊ะ ผมเลยรีบหันหน้ากลับแล้วเตรียมที่จะล้วงเอามือถือในกระเป๋าออกมา...
“หล่อซะ...”
ผมพูดพึมพำเบา ๆ กับตัวเอง... จู่ ๆ ฟ้าก็เริ่มแลบแล้วตามด้วยเสียงร้องกับลมเริ่มพัดเบา ๆ ผมรีบเปิกกระเป๋าเป้สะพาย หยิบเอามือถือขึ้นมาแล้วกดเปิดเครื่องที่ผมปิดมันไว้ตอนที่เรียนดนตรีอยู่ ผมรอสักพักจนมือถือเปิดเครื่องเสร็จ พอสัญลักษณ์ขีดสัญญาณแสดงขึ้น ผมกำลังจะเลื่อนหาเบอร์ป๊าเพื่อจะบอกป๊าให้มารับ แต่ก็มีรถมอไซต์มาจอดเทียบฟุตบาทตรงที่ผมยืนอยู่พร้อมกับเสียงบีบแตรรถ 2-3 ที ผมละสายตาจากจอมือถือไปมองคนขับมอไซค์คันนั้นทันที
แล้วผู้ชายคนที่คร่อมรถมอไซต์อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ก็พูดขึ้นมา...
“ยังบ่ทันเมือบ้านติน้อง(ยังไม่กลับบ้านเหรอน้อง)... ฟาฮ้องแล้วเห็นบ่ ฝนสิฮำคอเอาเดะ(ฟ้าร้องแล้วเห็นไหม ฝนจะตกใส่คอเอานะ)” ผู้ชายนั้นพูดกับผมด้วยภาษาอีสานพร้อมกับยกยิ้มแล้วยักคิ้วข้างหนึ่งให้ผมด้วยท่าทางกวน ๆ พอมองหน้าผู้ชายคนนั้นแล้ว ปรากฏว่าเป็นคนที่นั่งอยู่ในร้านนมปั่นเมื่อกี้เลย พอเห็นใกล้ ๆ แล้วเขาหล่อมาก ๆ เลย เค้าโครงหน้าตาดูออกไปทางตี๋จีนหรือไม่ญี่ปุ่นประมานนั้น แต่ว่ากิริยาท่าทางในการพูดนี่สิ... ติดลบ... -_-!
“ฮู้จักกันยูติ(รู้จักด้วยเหรอ)” ผมขมวดคิ้วแล้วถามเขาด้วยภาษาอีสานแบบเดียวกับที่เขาถามผมออกไป
“ไปนำอ้ายบ่หล่า... อ้ายสิพาไปส่ง(ไปกับพี่ไหมน้อง... พี่จะพาไปส่ง)” เขาไม่ตอบแต่ถามผมด้วยท่าทางกวน ๆ ต่อ พร้อมกับตบมือลงบนเบาะด้านหลัง
“หน้าตากะดี เป็นหยังคือทรงจิ๊กโก๋แท่(หน้าตาก็ดี แต่ทำไมทำตัวเหมือนจิ๊กโก๋จัง)” ผมพูดจบก็มองรถที่เขานั่งคร่อมอยู่ ผมเริ่มเอะใจว่าทำไมรถคุ้น ๆ พวงกุญแจที่ห้อยกับกุญแจรถก็คุ้น ๆ ผมเลยเอี้ยวตัวไปมองป้ายทะเบียน...... ชัดเลย... นี่มันมอไซค์ผมนี่!
“เอ๋า!!! รถข้อย เจ้าไปเอามาได้จั่งใด๋(เอ๊ะ!!! รถผม คุณไปเอามาได้ยังไง)” ผมชี้นิ้วไปที่รถมอไซค์ตัวเองที่ผู้ชายคนนี้นั่งคร่อมอยู่ เขาคนนั้นลงจากรถมายืนตรงหน้าแล้วพูดกับผมอีกที
“ค่อยถามได้ป่ะ นี่ฝนจะตกแล้วนะ ตกลงจะกลับไม่กลับ”
“เอ้า พูดภาษากลางเป็นด้วยเหรอ” ผมมองหน้าเขาแล้วถาม
“อย่ากวน”
“เดี๋ยว ดูแล้วน่าจะเป็นพี่ผมอยู่ พี่บอกผมมาก่อนว่าพี่เป็นใคร รู้จักผมได้ไง แถมยังเอามอไซค์ผมมาขับอีก”
“เราจำพี่ไม่เหรอ” พี่เขาพูดพร้อมกับย่อตัวเอาหน้าเข้าใกล้ผม ผมก็ส่ายหน้าแทนคำตอบ
“พี่เร็นไง” เขาตอบผม
“ไอ้พี่เร็น!!!” ผมร้องใส่เขาไป
“เฮ้ย ทำไมต้องมีไอ้ด้วย” เขาถามผมพร้อมกับเอามือเท้าเอว
พี่เร็นคนนี้เป็นลูกชายคนเล็กของป้าผม(พี่สาวป๊าผม) พ่อของพี่เร็นเป็นลูกครึ่งฮ่องกง-ญี่ปุ่น ผมเคยเจอเขาครั้งสุดท้ายตอนประมาณผมเรียนอยู่ชั้น ป.1-ป.2 จากนั้นเขาก็ย้ายครอบครัวไปอยู่ต่างประเทศแล้วผมก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย เพราะถ้าเวลาเขามาเยี่ยมปู่กับย่าผม สวนมากเขาก็มากันแค่กรุงเทพฯ แล้วก็บินกลับไปต่างประเทศ เขาไม่เคยมาที่บ้านผมอีกเลย แต่ถึงผมจะจำเค้าโครงหน้าตาของพี่เขาตอนเด็กไม่ได้ แต่ผมก็พอจะจำได้ว่าตัวเขามีรูปร่างผอม ๆ สูง ๆ แขนขายาวเก้งกาง และอีกอย่างที่ผมจำได้ดีเกี่ยวกับตัวเขาคือนิสัย... เพราะเขาเป็นคนที่ขี้กวนตีนมากกก... และมีเหตุการณ์ที่ผมจำฝังใจไม่เคยลืมของพี่เขาคือ ตอนที่ผมเรียนอยู่ ป.1 พี่เร็นกับพี่รันที่เป็นพี่ชายของเขามาเล่นที่บ้านผม เมื่อก่อนที่หลังบ้านผมจะมีต้นคูณ 2-3 ต้น (ภาษากลางเรียกว่าต้นราชพฤกษ์) ตอนนั้นพี่เร็นเดินมาหาผมพร้อมกับเอามือข้างหนึ่งซ่อนไว้ที่ด้านหลัง เขาบอกผมว่าจะเอาช็อกโกแลตให้ เขาให้ผมหลับตาแล้วอ้าปาก ผมก็ทำตามเขา แต่แทนที่ผมจะได้กินช็อกโกแลต พี่เร็นกลับเอามือข้างหนึ่งดึงขอบกางเกงพร้อมกับขอบกางเกงในที่ผมใส่อยู่ออก แล้วเอาหนอนคูณหลายตัวที่อยู่ในกำมือปล่อยใส่ลงมาในเป้าผมแล้วรีบดึงเชือกมัดกางเกงผม ตอนนั้นผมร้องไห้วิ่งเข้าบ้านไปหาม๊า หลังจากที่ม๊าช่วยเอาหนอนคูณออก พี่เร็นก็โดนพ่อเขาตีก้นอยู่หลายทีพร้อมกับบอกให้ขอโทษผม แต่แทนที่พี่เขาจะสำนึก... พอลับหลังผู้ใหญ่เขากลับแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ผม...
แค่ไม่กี่อึดใจฝนก็เทลงมา ผมกับพี่เร็นเลยวิ่งเข้ามาหลบฝนตรงหน้าโรงเรียนสอนดนตรี
“ตกลงมาจนได้... ตกลงจะแข่งไหม หรือจะรอฝนซา” พี่เร็นพูดพร้อมกับมองไปที่ท้องฟ้า
“เอาไงดีเนี่ย เสื้อกันฝนก็ไม่มี” ผมบ่นพึมพำ
“ตกลงเอาไง แข่งไม่แข่ง” พี่เร็นถามผมย้ำอีกที
“ผมหิวข้าวแล้วอ่ะ ยังไงวันนี้ก็วันศุกร์ งั้นเปียกก็เปียก” ผมพูดจบพี่เร็นก็ดึงแขนผมไปที่ริมฟุตบาท ก้าวขึ้นคร่อมมอไซค์แล้วกดปุ่มสตาร์ท จากนั้นก็เอามือมาจับกระเป๋าของผมไปวางตรงที่พักเท้าด้านหน้าของเขาพร้อมกับบอกให้ผมรีบขึ้นรถ พอขับออกไปได้นิดหน่อย ฝนที่ตกอยู่ก็เพิ่มความแรงขึ้นมาก ผมก้มหน้าแล้วหลับตาลง
“หลบหลังพี่ก็ได้”
พี่เร็นพูดบอกผมพร้อมกับปล่อยมือที่แฮนด์รถด้านซ้ายเอี้ยวมาจับที่หลังผมแล้วดันผมเข้าไปหาเขา พอหน้าผมแนบกับแผ่นหลังพี่เร็น ผมรู้สึกได้ถึงความอุ่นผมเลยปล่อยมือที่จับราวจับด้านหลังมาโอบรอบเอวพี่เร็นไว้
“กอดแน่น ๆ นะ พี่จะบิด จะได้ถึงบ้านกันเร็ว ๆ”
สิ้นคำพูดพี่เร็นผมก็กระชับกอดพี่เขาจนแน่น หลังพี่เขาอุ่นมาก ๆ จากนั้นพี่เร็นก็เร่งความเร็วรถขึ้น ฝนที่ตกกระทบด้านหลังผมบางช่วงบวกกับความเร็วรถมันทำให้ผมรู้สึกเจ็บหลังจนแสบไปหมด ไม่อยากจะคิดเลยว่าพี่เร็นที่อยู่ด้านหน้าผมโดนฝนเต็ม ๆ จะเป็นยังไง
พอเรามาถึงบ้านก็เจอกับป๊าม๊าที่ยืนรออยู่ พอพี่เร็นจอดรถ ม๊าผมก็รีบไปเอาผ้าขนหนูมา 2 ผืน แล้วยื่นให้เราทั้งคู่ ม๊าพูดว่าเมื่อเช้าม๊าร้องเรียกให้ผมกลับมาเอาเสื้อกันฝนแต่ผมก็วิ่งออกไปซะก่อน แล้วป๊าผมก็พูดขึ้นว่าป๊าจะโทรบอกผมว่าพี่เร็นจะไปรับที่โรงเรียนสอนดนตรีแต่ติดต่อผมไม่ได้ ผมเลยบอกว่าผมปิดมือถือไว้ ม๊าบอกให้เราหยุดคุยแล้วรีบไล่ผมกับพี่เขาไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าว ผมกับพี่เร็นก็เช็ดตัวพอหมาด ๆ พอไม่ให้มีน้ำหยดแล้วเราก็เดินไปทางบันไดเพื่อจะขึ้นชั้นสองไปพร้อมกัน
“ตกลงพี่จะมาอยู่ที่นี่เลยเหรอ” ผมถามพี่เร็นตอนที่เราเดินไปทางโถงบันได
“พึ่งเรียนจบเลยมาเยี่ยมตากับยาย(ปู่กับย่าของผม) แต่พอคิดไปคิดมาว่าอยากหาประสบการณ์ก่อนจะเริ่มทำงานจริง ๆ จัง ๆ เลยว่าจะเรียนรู้งานจากพวกน้า(ป๊ากับม๊าผม)ก่อน”
ตอนที่เราเดินขึ้นบันไดพร้อมกันนั้น พี่เร็นก็ค่อย ๆ ถอดเสื้อที่เปียกอยู่ออกแล้วถือไว้ทำให้ผมได้เห็นหุ่นพี่เขาแบบเต็ม ๆ หุ่นลีน ๆ กับกล้ามเนื้อที่เหมือนกับพวกนายแบบตามนิตยสารหรือตามเว็บบอร์ดในอินเทอร์เน็ตนั้นบวกกับผิวที่ขาวสว่างของเขา มันทำให้ผมรู้สึกหวิว ๆ ในใจอย่างบอกไม่ถูก พอผมเดินมาถึงหน้าห้องตัวเองผมก็รีบวิ่งเข้าไปแล้วพุ่งเข้าห้องน้ำทันที
(หุ่นพี่เร็นจะประมาณนี้ครับ)
“ไม่เหมือนพี่เร็นเมื่อก่อนเลย... ทำไมพี่เขาหล่อจังวะ” ผมพูดกับกระจกในห้องน้ำแล้วยิ้มออกมาคนเดียว แต่แค่แป๊บเดียว สมองส่วนดีของผมก็สั่งการบอกกับผมว่า “นั่นลูกพี่ลูกน้องแกนะเว้ยนิว” ผมหุบยิ้มลงแล้วรีบจัดการอาบน้ำทันที พอผมอาบเสร็จก็เช็ดตัวให้แห้งเป่าผม,ใส่เสื้อผ้าแล้วเดินลงไปข้างล่าง...
ระหว่าที่พวกเรากำลังกินข้าวอยู่นั้น ผมก็สังเกตได้ว่าพี่เร็นชอบชำเลืองมองผมบ่อย ๆ แต่พอผมหันไปเขาก็จะเปลี่ยนเป็นมองจานข้าวของตัวเองหรือไม่ก็มองไปทางทีวี หลังจากกินข้าวเสร็จ ป๊ากับม๊าก็ไปนั่งคุยงานกันที่ห้องทำงาน ส่วนผมกับพี่เร็นก็ขึ้นชั้นบนกัน...
“ห้องพี่ทางโน้น” ผมพูดกับพี่เร็นเพราะเขาเดินตามผมเข้ามาในห้องนอน
“ก็มันไม่มีทีวี” เขาพูดจบก็เดินไปหยิบรีโมททีวีที่อยู่โต๊ะข้างเตียงผมมากดเปิดแล้วกระโดขึ้นเตียงผมทันที
“เอ้า ข้างล่างก็มี ห้องนั่งเล่นก็มี ห้องรับแขกก็มี ห้องดูหนังก็มี ในบ้านมีทีวีตั้งหลายเครื่องทำไมพี่ไม่ไปดูเครื่องอื่นเล่า” พูดพร้อมกับเดินมายืนที่ข้างเตียงตรงที่พี่เขานอนเอาขาไขว้กันพร้อมกับกระดิกเท้าดูทีวีอยู่
“ก็เครื่องนี้ใกล้ห้องนอนพี่ที่สุดไง” เขาพูดพร้อมกับยกยิ้มมุมปาก ผมไม่อยากเถียงเขาต่อเลยบอกว่า "จะดูก็ดูไป อย่าเปิดเสียงดังก็พอ แล้วก็ดูเสร็จก็รีบกลับห้องตัวเองไปด้วย" เขายื่นมือขึ้นทำเป็นสัญลักษณ์ OK ผมก็เลยเดินไปที่โต๊ะคอมแล้วคุยแชทกับเพื่อนที่โรงเรียน...
ผมเริ่มรู้สึกง่วงบวกกับเพื่อนบางคนในกลุ่มแชทก็หนีไปเล่นเกมส์กันเกือบหมด ผมเลยบอกล่าเพื่อนในหน้าแชทแล้วหันไปที่เตียงนอน พี่เร็นยังนอนดูหนังอย่างปกติไม่มีทีท่าว่าจะง่วงเลย ผมปิดคอมฯเสร็จก็เดินไปที่เตียงแล้วปีนขึ้นไปนอนลงข้าง ๆ พี่เร็น
“ง่วงแล้วเหรอ” พี่เร็นถามผม ผมหลับตาลงแล้วพยักหน้า
“แต่หนังกำลังสนุกอยู่เลย” พี่เร็นพูดต่อ ผมเลยพูดเสียงงัวเงียบอกพี่เขาไปว่า “พี่ดูต่อเลย แต่อย่าเพิ่มเสียงก็พอ” พอผมพูดจบ สมองของผมก็ Shut Down การทำงานทันที...
ผมรู้สึกเคือง ๆ แถว ๆ หน้าอกตอนกลางดึกเลยค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา... แสงไฟจากด้านนอกที่ส่องเขามา ถึงมันไม่สว่างแต่ก็ทำให้มองเห็นอะไร ๆ ในห้องนี้ได้อยู่... พอสายตาผมค่อย ๆ ปรับความคมชัดผมก็เห็นว่ามีแขนของคนพาดอยู่ที่หน้าอก ผมค่อย ๆ ไล่สายตาไปดูเจ้าของแขนนั้น... ชัดเลย... พี่เร็น...
“แล้วทำไมไม่กลับห้องตัวเองล่ะเนี่ย” ผมคิดในใจ... พอมองหน้าพี่เขาใกล้ ๆ แบบนี้ ทำไมเขาดูหล่อมากเลยวะ... ดูไปดูมาเหมือนพวกพระเอกเกาหลีเลย พอมองดีดี...
“ทำไมไม่ใส่เสื้อวะ”
ผมคิดในใจแล้วเริ่มมองสำรวจรูปร่างพี่เขาอย่างชัด ๆ พอมองนานเข้า ๆ ผมก็เริ่มที่จะมีจินตนาการไปไกล... ไกลจนถึงขั้นน้องชายของตัวเองค่อย ๆ ตื่นจากการหลับไหล... ผมรีบหันหน้ากลับมามองเพดานพร้อมกับเอามือตัวเองค่อย ๆ ไปจับมือพี่เร็นออกไปจากหน้าอกของผมแล้วเอาไปวางไว้ข้างตัวพี่เขา สักพักพี่เขาก็ขยับตัวนอนตะแคงหันหลังให้ผม พอผมเห็นแผ่นหลังที่กว้างนั้นผมก็เริ่มมีความรู้สึกว่าอยากเข้าไปใกล้ ๆ จัง มันจะอุ่นไหมนะ... พอคิดเสร็จผมก็ค่อย ๆ นอนตะแคงหันไปทางพี่เร็นแล้วค่อย ๆ ขยับตัวเข้าไปใกล้ ๆ
“อุ่นจัง...” ผมคิดในใจแล้วค่อย ๆ หลับตา ปล่อยให้น้องชายมันสงบลงเอง...
ผ่านไปหลายวัน พี่เร็นก็เริ่มไปเรียนรู้งานบริษัท ส่วนผมก็เรียนพิเศษดนตรีจบแล้ว เหลือเรียนพิเศษแค่วิชาสามัญเท่านั้น แต่มีสิ่งหนึ่งที่ดูจะไม่เปลี่ยนไปสำหรับผมอยู่อย่างนึง นั่นก็คือพี่เร็น... ตั้งแต่วันแรกที่พี่เขามาดูหนังในห้องผมแล้วนอนค้างกับผม พอหลังจากวันนั้น พี่เร็นก็มานอนดูหนังที่ห้องผมแล้วนอนกับผมทุกวัน แรก ๆ ผมก็บ่นเรื่องที่พี่เขาไม่กลับไปนอนห้องตัวเอง แต่พอพักหลัง ๆ พี่เขาช่วยสอนภาษาอังกฤษให้ ผมก็เลยไม่บ่นพี่เขาอีกเลย ผมก็เริ่มแชร์ของใช้บางอย่างให้กับพี่เร็นใช้บ้าง อย่างคอมพิวเตอร์หรือโน้ตบุคหรือเครื่องปริ้น บางทีก็สลับกันเล่นมือของกันและกัน ผมก็เริ่มที่จะสนิทกับพี่เขามากขึ้น และพี่เขาก็พูดจากับผมดีขึ้น ไม่มีแหย่หรือแกล้งอะไรผมอีกเลย แต่มีอย่างนึงที่ผมรู้สึกชอบมากที่สุดคือตอนที่พี่เขานอน... คือก่อนที่เขาจะเข้านอน พี่เร็นจะถอดเสื้อก่อนนอนทุกครั้ง แล้วผมก็จะแอบสัมผัสตัวพี่เขาบ่อย ๆ ...
ช่วงเทศกาลปีใหม่ พี่เร็นก็บินกลับญี่ปุ่นไปหาครอบครัว 2 อาทิตย์ แต่พอพี่เร็นกลับไปแค่อาทิตย์เดียว ป๊ากับม๊าก็ต้องไปประชุมประจำปีพร้อมกับเคลียร์งานที่กรุงเทพฯ หลายวัน ทั้งบ้านเลยเหลือแค่ผมคนเดียว พอถึงวันที่พี่เร็นกลับมาก็มีของมาฝากผมเยอะแยะเลย ทั้งเสื้อผ้าทั้งขนมและก็พวกอุปกรณ์เครื่องเขียนกับสมุดบันทึก ตกค่ำพอพี่เร็นอาบน้ำที่ห้องตัวเองเสร็จ เขาก็เดินมาหาผมที่ห้องผม พร้อมกับถือถุงกระดาษสีดำติดมือมาด้วย 2 ถุง
“ดูหนังกัน” พี่เร็นพูดกับผมหลังจากที่เขาเดินเข้ามายืนตรงข้างเตียง
“หนังแนวไหนอ่ะ” ผมถามพี่เขาโดยที่สายตายังไม่ออกจากจอโน้ตบุคที่กำลังหาข้อมูลทำรายงานอยู่
“หนังที่นิวชอบนั่นแหละ” ผมหันไปมอง พี่เร็นก็ยิ้มแล้วยักคิ้วข้างนึงให้ผม หนังที่ผมชอบงั้นเหรอ... หนังตลกสินะ... ผมลุกออกจากโต๊ะคอมฯแล้วเดินขึ้นไปนั่งขัดสมาธิบนเตียงหันหน้าไปทางพี่เร็น พอผมจะเอามือไปจับถุงนั้น พี่เขาก็จับมือผมไว้แล้วบอกว่ารอก่อน
“เดี๋ยว พี่มีของขวัญปีใหม่อีกอย่างจะให้”
พี่เร็นพูดจบก็ล้วงเอาของชิ้นแรกในถุงใบแรกมายื่นให้ผม มันเป็นทรงกระบอกเหมือนขวดอะไรสักอย่าง ความยาวประมาณเท่าไม้บรรทัด ห่อด้วยกระดาษสีน้ำตาล พอผมรับมาเกะดูผมก็มองมันตาโตแล้วหันไปทางพี่เร็น
“อะไรเนี่ยพี่!” ผมถามพี่เร็น เขาขำเล็กน้อยแล้วหยิบของอีกอันในถุงใบเดิมมายื่นให้ผมแล้วพูดว่า “อันนั้นเอาไว้ใช้กับอันนี้” พอพี่เขาพูดจบ ผมก็วางของชิ้นแรกลงแล้วจับเอาชิ้นที่สองจากมือพี่เขามา ชิ้นนี้เป็นกล่องทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้า พอเกะกระดาษแล้วเปิกล่องหยิบของข้างในออกมา
“เฮ้ย!!!” ผมร้องตกใจทันที
“เดี๋ยว เดี๋ยว ยังไม่ครบ อะ อันนี้ด้วย” พี่เขาพูดขำ ๆ แล้วยื่นถุงกระดาษใบที่สองที่อยู่ในมือมาให้ผม พอผมหยิบของในนั้นทั้งหมดออกมาดู...
“พี่เร็น!!! พี่เล่นอะไรเนี่ย” ผมร้องถามพี่เขาเสียงดัง
“ไม่ได้เล่น ก็นี่ไง หนังที่น้องนิวชอบดูอ่ะ พี่เห็นเรามีหลายเรื่องในโน้ตบุคเยอะแยะเลย แต่ก็นะ ภาพมันไม่ชัดเท่าแผ่นมาสเตอร์หรอก” พี่เร็นพูดพร้อมกับหยิบกล่อง “DVD หนัง GV” แบบต้นฉบับของแท้ที่ผมถืออยู่พลิกไปพลิกมา
“พอตอนที่น้องนิวดูหนังแล้วก็จะได้ใช้ไอ้นี่...(พี่เร็นพูดพร้อมกับหยิบ “ดิลโด” ที่อยู่ในกล่องอันแรกขึ้นมา)... มันจะช่วยให้น้องนิวรู้สึกสมจริงตามหนังไง... อ้อ แล้วก็ไอ้นี่...(พี่เขาร้องขึ้นมาแล้วก็หยิบ “PEPEE เจลหล่อลื่นฝาสีส้ม” ที่ผมเกะกระดาษห่ออันแรกขึ้นมาชูคู่กับดิลโด)... เป็นตัวหล่อลื่นตอนที่ใช้ไง จะได้ไม่เจ็บ... อ้อ แล้วก็มี...(พี่เร็นเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ก็เอามือล้วงเข้าไปในกล่องใส่ดิลโดแล้วหยิบถุงยางออกมาหลายชิ้น)... อันนี้ก็มีด้วยนะ เผื่อเราจะต้องการใช้ยามฉุกเฉิน”
พี่เร็นพูดจบก็อมยิ้มให้ผม ผมจำความรู้สึกตอนนั้นได้เป็นอย่างดีเลย ความรู้สึกแรกคือทั้งตื่นเต้นทั้งตกใจปนกันไปหมด แล้วก็รู้สึกอายที่พี่เขาเคยเห็นหนังเกย์ในโน้ตบุคผม...
“ปะ ดูหนังกัน” พี่เร็นพูดจบก็หยิบกล่องดีวีดีหนังขึ้นมากล่องนึงแล้วเกะซิลพลาสติกออก จากนั้นก็เดินไปเปิดเครื่องเล่นแล้วใส่แผ่นเข้าไป พอเครื่องเริ่มอ่านแผ่นพี่เร็นก็หยิบรีโมทแล้วเดินกลัมาที่เตียง
“จะดูจริงดิ” ผมถามพี่เร็นด้วยท่าทีประหม่า
“เออดิ ทำไม ไม่กล้าดูกับพี่เหรอ” พี่เร็นพูดจบผมเงียบไม่ตอบอะไรไป พี่เร็นคลานขึ้นมาบนเตียงแล้วเอาหลังไปพิงกับหัวเตียง เหยียดขาออกจนสุด จากนั้นเขาก็หันมาจับผมที่นั่งขัดสมาทธิอยู่ให้ไปนอนข้าง ๆ เขา...
ฉากแรกของหนังเป็นฉากที่คนหลังกล้องกำลังคุยอะไรอะไรบางอย่างกับนักแสดงที่นั่งอยู่บนเตียงซึ่งผมก็ฟังไม่ออก... หนังดำเนิ่นเรื่องมาจนถึงตอนที่มีสตาฟใส่แว่นว่ายน้ำเดินเข้ามาในฉากแล้วค่อย ๆ ปีนขึ้นไปบนเตียงที่นักแสดงผู้ชายคนนั้นนั่งอยู่แล้วก็ขยับเข้าไปช้อนที่ด้านหลัง...
“เฮ้ย! อะไรอ่ะพี่” ผมที่กำลังจดจ้องสายตาอยู่ที่จอทีวีก็ต้องสดุ้ง เพราะจู่ ๆ พีเร็นก็เอามือของเขามาโอบตัวผมแล้วดึงผมไปนั่งที่ด้านหน้าเขาแล้วพี่เร็นก็จับตัวผมเอนหลังพิงกับช่วงอกเขา เป็นท่าแบบเดียวกันกับในจอทีวีตอนนี้เลย
“ดูไปเถอะ” พี่เร็นพูดเพียงแค่นั้นก็เอาแขนทั้งสองของเขามามาโอบกอดผมไว้ หัวใจของผมตอนนี้มันค่อย ๆ เพิ่มจังหวะการเต้นเร็วขึ้น... ตอนนี้สตาฟในเรื่องกำลังดึงชายเสื้อนักแสดงหนุ่มคนนั้นขึ้นมาแล้วถอดออก แล้วพี่เร็นเขาก็เอามือมาจับชายเสื้อผมแล้วดึงขึ้น ผมตกใจเลยร้องถามว่าทำอะไร พี่เร็นก็บอกแค่ว่าดูหนังไปเถอะ ไม่ต้องสนใจเขา ผมก็หันหน้าไปดูที่จอทีวีเหมือนเดิม พี่เร็นดึงชายเสื้อผมขึ้นมาจนถึงคอแต่ไม่ได้ถอดออก พาสตาฟในหนังเอานิ้วมือทั้งสองเขียนหัวนมของนักแสดง พี่เร็นก็ทำกับผมแบบเดียวกัน...
“อึ๊...” ผมกระตุกตัวสะดุ้งจากการกระทำของพี่เร็นแต่ก็ไม่เอ่ยถามหรือห้ามปรามเขาแต่อย่างได้ เพราะสมองผมตอนนี้มันสั่งแค่ว่าให้ผมปล่อยตัวปล่อยใจไปเลย...
หนังเดินเรื่องไปเรื่อย ๆ พี่เร็นก็ทำกับผมเหมือนในหนังไปเรื่อย ๆ พอสตาฟในหนังเอาปากไปงับที่หูนักแสดง พี่เร็นก็ทำตาม พอสตาฟดูดที่คอ พี่เร็นก็ก้มหน้าลงที่คอผม แต่พี่เขาทำเพียงแค่จูบคอเท่านั้น... “พี่ไม่ทำรอยหรอก” พี่เร็นพูดขึ้นมา... จากนั้นผมก็ไม่สนใจดูหนังอีกเลย เพราะมัวแต่หลงใหลกับริมฝีปากของพี่เร็นที่คลอเคลียอยู่ที่ซอกคอกับใบหูผม ไม่นานพี่เขาก็ผละออก... ผมแหงนหน้าขึ้นไปมองพี่เร็น พี่เขามองผมแค่อึดใจเดียวก็โน้มตัวลงประกบปากกับผม... ริมฝีปากของพี่เร็นนุ่มมาก ๆ แถมเขายังจูบผมด้วยความนุ่มนวล ผมหลังตาลงค่อย ๆ ส่งมือไปกอดรอบคอพี่เร็น พี่เร็นดูดริมฝีปากผมหนัก ๆ หนึ่งทีก็จับผมลุกออกจากตัวเขา พอผมหันไปมอง พี่เร็นก็ถอดเสื้อออกแล้วพุ่งมาจับไหล่ผมให้นอนราบไปกับเตียงจากนั้นก็ขึ้นคร่อมผมแล้วโน้มตัวลงมาบดจูบ... มือพี่เขาทั้งสองข้างส้อดเข้ามาจับที่ท้ายทอยผมแล้วพลิกหัวผมไปมา ซ้ายที ขวาที ตามจังหวะการจูบ ผมเอามือทั้งสองข้างไปโอบรอบตัวพี่เร็นแล้วดึงพี่เขาลงมาทับแล้วกอดรัดตัวเขาไว้ พี่เร็นผละจูบออกจากผมทันที...
“ไม่หนักเหรอ”
พี่เร็นถามผม ผมส่ายหน้าตอบแล้วพุ่งปากไปจูบกับพี่เขาใหม่ ท่อนล่างของเราที่มีกางเกงสวมอยู่นั้นเสียดสีกันไปมาจนท่อนลำของพี่เร็นค่อย ๆ แข็งขึ้น ส่วนของผมนั่นเหรอ... มันแข็งนานแล้ว หึหึ...
ผมจับไหล่พี่เร็นพลิกนอนลงแทนที่ผม จากนั้นผมปล่อยปากที่จูบกับเขาออกแล้วลากลิ้นเลียตามซอกคอไปจนถึงหน้าอกแล้วดูดดุน
“อ้า...... เคยทำมาก่อนใช่ไหม” พี่เร็นพูดขึ้น
“ใช่ แต่ไม่ถึงขั้นสอดใส่” ผมตอบแล้วก็พุ่งหน้าลงไปเล่นกับหน้าอกพี่เขาต่อแล้วตามด้วยหน้าท้องที่มีซิกแพคสวย ๆ นั้น
“ยังซิงสินะ” พี่เร็นพูดแล้วเอามือทั้งสองมากำแก้มก้นผมแล้วคลึงไปมา... ผมฟัดส่วนบนพี่เร็นจนพอใจก็คลานมาที่ด้านล่าง ผมอ้าปากลงไปงับท่อนลำพี่เร็นผ่านกางเกงขาสั้นที่เขาใส่พร้อมกับเอามือคลึงช่วงโคนมันไปด้วย...
“อมให้พี่หน่อยดิ” พี่เร็นพูดแล้วดึงกางเกงออกทันทีไม่มีท่าทีเคอะเขิน... ท่อนลำนั้นของพี่เร็นยาวตรงสีเนื้อขาวสะอาด ส่วนหัวสีชมพูแดงเปิดออกแล้ว...
“ควยสวยจัง” ผมพูดแล้วเอามือลูบท่อนลำนั้นไปมา ผมกะดูแล้วความใหญ่และความยาวของมัน ข้องข้างที่จะเต็มปากเต็มคำน่าดู... ผมจับท่อนลำที่นอนราบกับหน้าท้องนั้นขึ้นตั้งตรงแล้วเริ่มจากแลบลิ้นเลียส่วนหัวมันก่อน พี่เร็นยกหัวขึ้นมาจากที่นอน มองดูการกระทำของผมพร้อมกับเอามือทั้งสองมาจับหัวผมโยกเป็นจังหวะเข้าออกไม่กี่ที พี่เร็นก็จับหัวผมออก... พี่เร็นลุกขึ้นจากเตียงจับผมนอนหงายแล้วลากหัวผมลงมาห้อยอยู่ที่ขอบเตียงแล้วเขาก็มายืนอยู่ที่ปลายเตียงตรงหัวผม...
เขาจับปากผมอ้าออกจากนั้นก็ค่อย ๆ ย่อขาลงแล้วเอาควยสีเนื้อขาว ๆ ลำยาวของเขาเข้ามาในปากผม เขาเริ่มซอยเย็ดควยใส่ปากผมสั้น ๆ ช้า ๆ จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ ยัดมันเข้ามาลึกขึ้นเรื่อย ๆ พอส่วนหัวมันทิ่มเข้ามาในคอผมลึก ผมก็เกิดอาการสำลักควยเป็นครั้งแรก... พี่เร็นค่อย ๆ ถอนลำควยที่มันเลื่อมและเหนียวหนืดเพราะน้ำลายของผมออกพร้อมกับลูบแก้มผมแล้วพูดว่า “คนเก่ง อดทนหน่อยนะครับ” ผมพยักหน้าให้พี่เร็น จากนั้นพี่เขาก็ยัดควยเข้ามาใหม่ พอผมสำลักควยที่เข้ามาในปากลึกหลาย ๆ รอบจนน้ำลายกับน้ำตาไหลอาบหน้าแล้วผมก็เริ่มตัวสั่น พี่เร็นก็รีบถอนควยออกแล้วลูบแก้มผม... “เก่งมากครับ เก่งมาก ปากน้องนิวนุ่มมากเลย ขอโทษที่รุนแรงนะ”... พี่เร็นพูดจบก็โน้มหน้าลงมาจูบปากผมแล้วเริ่มจูบซับเอาน้ำลายที่เลอะหน้าผมออกจนหมดโดยที่ไม่มีท่าทีรังเกียจเลย พอน้ำลายที่เลอะหน้าผมหมดไป พี่เร็นก็กำลังจะผละออก แต่ในใจผมตอนนั้นเหมือนมันมีความต้องการอยากที่จะอมควยจนสำลักอีก... “กูเสพติดแน่น ๆ” ผมคิดในใจแล้วก็ส่งมือไปจับขาพี่เร็นก่อนที่เขาจะผละออก
“อะไรครับ” พี่เร็นก้มหน้าถามผม
“เอาอีก”
“หะ เอาอะไร” พี่เร็นถามผมงง ๆ
“เอาอันนี้... เอาเข้าปากผมอีกนะ” ผมพูดพร้อมกับเอามือไปลูบควยพี่เร็นที่เลอะน้ำลายอยู่
“หืม... สำลักหลายทีแล้วนะ จะเอาอีกเหรอ” พี่เร็นถามผมยิ้ม ๆ
“เอาอีกครับ เอาอีกนะ... เอาควยเข้าปากนิวอีกนะพี่เร็น...” ผมพูดเพราะผมมีความรู้สึกว่าผมอยากจะกลืนกินควยนั้นอีก อยากจะสำลักเพราะควยนั้นอีก...
“หึหึ ครับ ๆ เอาอีกนะครับ... (พี่เร็นพูดจบก็ค่อย ๆ ย่อขาเอาควยเข้ามาในปากผมแล้วค่อย ๆ ซอยมันเข้าออก)... แทนตัวว่านิวน่ารักจัง” พี่เร็นส่งยิ้มปิดท้าย จากนั้นก็กระหน่ำซอยเย็ดควยเข้าปากผมจนผมสำลักหลายรอบ แทนที่ผมจะมีความรู้ว่ามันเจ็บปวดหรือทรมานเวลาสำลัก แต่ทำไมผมกลับชอบมันวะ... (หรือกูชอบ มาโซฯ วะ)
“อ๊าาา...!!! พอก่อนนิว พี่จะแตก” พี่เร็นร้องครางบอกผมแล้วหยุดเย็ดปากผมแต่ผมมีความรู้ว่ายังไม่พอใจเลยเลื่อนมือที่จับขาพี่เร็นอยู่มาเป็นจับที่เอวเขาแทน จากนั้นก็ขยับมือโยกเอวพี่เร็นให้เย็ดควยเขาเข้าปากผมต่อ...
“โอ้ยยย...!!! ยังพออีกเหรอ พอแล้ววว... พี่เสียวจะแตก...”
ผมไม่สนใจว่าพี่เร็นจะพูดอะไร ผมก็ยังเดินหน้าใช้มือโยกเอวพี่เร็นต่อ ส่วนปากก็ทั้งดูดทั้งอมท่อนลำของพี่เขาเข้าออกเร็วขึ้น ๆ จนในที่สุด...
“อ๊า...!!! นิว...!!! ปล่อยพี่ก่อน เดี๋ยวมันแตกในปากนะ.... พอแล้ว.... นิวพอก่อนนน...!!! นิววว...!!! พี่จะแตก...!!! พี่จะแตกแล้ววว...!!! อ๊ากกก...!!! แตกแล้วนิววว...!!!”
สิ้นเสียงร้องของพี่เร็น เขาโน้มตัวฟุบลงที่ช่วงท้องของผมแล้วหายใจเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ทันที... ตอนที่พี่เร็นน้ำแตกในปากผม ลิ้นของผมสัมผัสได้ถึงน้ำหนืดที่พุ่งออกมาจากปลายท่อนลำที่อยู่ในปากหลายระลอก พอพี่เร็นหยุดปล่อยน้ำ ผมก็เริ่มรู้สึกได้ถึงความคาวของน้ำควยที่แตกในปากผมเป็นครั้งแรก...
“เชี่ย... เอาซะหมดแรงเลย... จุ๊บ... (พี่เร็นพูดทั้ง ๆ ที่ปากของเขาแนบอยู่กับช่วงท้องผม พอพูดจบเขาก็จูบลงที่ท้องผม)... เป็นไง กลืนน้ำพี่รึยัง(พี่เร็นถามผม ผมส่ายหน้าน้อย ๆ พร้อมกับส่งเสียงอื้ออึงแทนคำตอบว่าไม่ ทั้ง ๆ ที่ควยของพี่เขายังคาอยู่ในปากผมอยู่ เพราะผมไม่ยอมปล่อย หึหึ)... แล้วเคยกลืนน้ำใครรึยัง(พี่เร็นถามผมอีก ผมก็ส่ายหน้าแล้วส่งเสียงไปว่าไม่เคย)... งั้นกลืนน้ำพี่ลงไปเลย”
พี่เร็นพูดจบเขาก็ซอยควยเขาเข้ามาในคอผมลึกขึ้น จนน้ำควยพี่เขาที่อยู่ในปากผมไหลลงคอผมไปจนหมด จากตอนแรกที่ผมรู้สึกถึงความคาวของน้ำนั่น แต่พอพี่เร็นดันท่อนลำให้น้ำเขาไหลลงคอผม มันก็เปลี่ยนความรู้สึกผมไปจากเดิม พอหมดผมก็ปล่อยปากแล้วดูดเลียควยพี่เขาที่มีน้ำเลอะอยู่จนเกลี้ยง
พี่เร็นลุกขึ้นออกจากตัวผมแล้วนั่งยอง ๆ ลงต่อหน้าผม เขาเอาหน้ามาใกล้ ๆ หน้าผมแล้วพูดว่า “ร่านว่ะ” จากนั้นเขาก็โน้มหน้ามาจูบแลกลิ้นกับผมแล้วผละออก..
“มา พี่ช่วย” พี่เร็นพูดพลังจากที่ผละออกไป เขาก้าวขาคลานขึ้นมาบนเตียงแล้วดึงผมที่นอนห้อยหัวอยู่ปลายเตียงขึ้นไปแล้วจับผมไปนอนพิงอกเขาเหมือนกับตอนแรก
“ห้อยหัวนานเลย เวียนหัวไหม” พี่เร็นถามผม ผมแหงนหน้าขึ้นไปมองแล้วตอบ “นิดหน่อยครับ” พี่เร็นโน้มหน้ามาจูบปากผมแล้วเขาก็เอามือข้าวขวาของเขามาชักควยผมที่แข็งอยู่ให้ผม ไม่นานผมก็แตกเลอะทั้งตัว บางส่วนก็กระเด็นไปเลอะผ้าปู... ผมหมดแรงนอนแผ่บนอกพี่เร็น ไม่นานพี่เขาก็ลุกไปเอากระดาษทิชชู่มาเช็ดทำความสะอาดตัวผมแล้วเขาก็อุ้มผมเข้าห้องน้ำ พี่เร็นจัดการอาบน้ำสระผมให้ผมโดยที่ผมนั่งนิ่ง ๆ ในอ่างให้เขาอาบจนเสร็จ จากนั้นเขาก็จัดการเช็ดตัว เป่าผม ใส่เสื้อผ้าแล้วอุ้มผมพาไปอีกห้อง พอตื่นเช้าพี่เร็นก็เป็นคนจัดการเปลี่ยนผ้าปู ซักผ้าปูคนเดียวจนเรียบร้อย...
หลังจากวันนั้น ผมกับพี่เร็นก็เล่นเสียวกันอยู่บ่อย ๆ สกิลความช่ำชอง(ที่พี่เร็นบอกว่ามันคือ “ความร่าน”)ของผมก็ค่อย ๆ เพิ่มเยอะขึ้น จากการที่ผมกับพี่เร็นนั้นเล่นเสียวกันประจำ “ทุกวัน” รวมถึงการศึกษาอะไรใหม่ ๆ จากอินเทอร์เน็ตด้วย แต่ทุกครั้งที่เราเล่นเสียวกัน ผมก็ยังไม่เคยถูกสอดใส่เลย ไม่ว่าจะดิลโดหรือของจริง แล้วผมก็ไม่เคยร้องขอการสอดใส่จากพี่เร็นสักครั้งและพี่เร็นเองก็ไม่เคยร้องขอที่จะสอดใส่ตัวผมเช่นกัน... และอีกอย่างคือ ทุกครั้งหลังจากที่เราเล่นเสียวกัน พี่เร็นจะเป็นคนทำความสะอาดและอาบน้ำให้ผมตลอด (หลังจากนั้น พอมีใครทำให้ผมแบบนี้ ผมจะรู้สึกพิเศษกับคน ๆ นั้น ที่สุด อย่างเช่นช่างอาร์ท อิอิ)...
ตลอดเวลาตั้งแต่ที่พี่เร็นเริ่มเล่นเสียวกับผมที่ผ่านมา ผมไม่เคยที่จะขับรถมอไซค์ไปโรงเรียนหรือที่ไหน ๆ อีกเลย เพราะแค่ผมหยิบกุญแจรถหรือสะพายกระเป๋าจะออกไปไหน พี่เร็นก็พร้อมที่จะเป็นคนพาผมไปตลอด จากแรก ๆ ที่ซ้อนมอไซค์ด้วยกันเวลาไปนั่นไปนี่ พอป๊าเห็นนาน ๆ เข้า ก็ให้กุญแจรถเก๋งกับพี่เร็นไว้ใช้ แตเราทั้งคู่ก็ไม่เลือกใช้(นอกจากจะไปซื้อของหรือไปเที่ยวไกล ๆ เวลาวันหยุด กับตอนที่พี่เขาพาผมไปหัดขับรถยนต์เท่านั้น) เพราะผมชอบกอดเอวและซบหน้าบนหลังพี่เร็นที่สุด...
ปิดเทอมหน้าร้อนขึ้น ม.6 พี่เร็นกลับบ้านไปหลายวัน ส่วนผมก็ใช้ชีวิตอยู่แค่บ้าน, โรงเรียนสอนพิเศษแล้วก็ห้างฯเท่านั้น... ก่อนวันสงกรานต์ 4-5 วัน เฮียหนึ่งพี่ชายคนโตของผมก็บินกลับมาที่บ้าน เขามารับผมไปเล่นสงกรานต์ที่กรุงเทพฯ พร้อมกับมาบอกทริปเซอร์ไพรส์ว่าหลังสงกรานต์จะไปเที่ยวภูเก็ตกัน จากนั้นเฮียหนึ่งก็นอนค้างที่บ้าน 2 คืน แล้วลากผมออกจากบ้านบินมากรุงเทพฯก่อน ส่วนป๊ากับม๊าจะบินไปเจอกันวันที่ลงภูเก็ต...
ก่อนสงกรานต์ 1 วัน พี่เร็นก็กลับมาที่ไทย ผมกับเฮียหนึ่งก็ไปรับพี่เร็นที่สุวรรณภูมิแล้วไปส่งพี่เขาที่บ้าน(ของแม่เขา)... วันสงกรานต์วันแรก ผมแทบจะไม่อยากไปไหนเลยเพราะมันร้อน แต่สุดท้ายบรรดาเพื่อน ๆ (ลูกพี่ลูกน้อง) รวมถึงพี่ ๆ (ทั้งพี่ชายผมและทั้งลูกพี่ลูกน้องที่เป็นรุ่นพี่) ก็ช่วยกันคนละไม่ละมือ งัดแงะผมออกไปจากโซฟาในห้องนั่งเล่นจนได้... สงกรานต์วันแรกกับวันที่สอง ผมจำไม่ได้ว่าไปที่ไหนมาบ้าง แต่วันที่สามนั้นทุกคนพาผมไปที่สีลมและผมก็จำไม่ลืม เพราะตอนนั้นผมโดนทั้งน้ำทั้งแป้งจนตัวเละไปหมด ไม่พอ ผมยังโดนมือใครต่อใครบ้างก็ไม่รู้ ทั้งล้วงทั้งลูบตัวผมตั้งแต่หัวจรดเท้า เท้าจรดหัว ตั้งแต่ก้าวเท้าเข้าไปในสีลม แถมโดนหอมแก้มอีก รองเท้าแตะที่ใส่ไปวันนั้นก็ขาดด้วย จนสุดท้ายพวกเพื่อน ๆ กับพี่ ๆ ต้องช่วยกันเป็นโล่กำบังให้ผม เพราะผมเป็นคนที่ตัวเล็กที่สุด เลยทั้งโดนเบียด โดนเหยียบเท้า...
“ดูนิวดี ๆ ด้วยนะ เดี๋ยวโดนฉุด... นิวก็อยู่ใกล้พี่ ๆ ไว้” คำพูดของเฮียหนึ่งที่ผมจำได้แม่นตอนที่เราอยู่ใจกลางสีลม... พอเราเดินหลุดออกจากตรงนั้นได้ เฮียนัทก็พาผมกลับบ้านทันที ส่วนคนอื่น ๆ ก็อยู่เที่ยวกันต่อ... พอกลับถึงบ้านผมบ่นให้เฮียนัทฟังว่า “คนเยอะตายห่า ไม่เห็นจะสนุกตรงไหนเลย ครั้งนี้ครั้งเดียวพอนะ”...
ทริปภูเก็ต คนที่เป็นคนต้นคิดคือเฮียหนึ่ง... ผู้สนับสนุนหลัก(คนที่ให้เงิน)คือปู่กับตา... ส่วนผู้สนับสนุนรองคือป๊ากับม๊าและป้าหงส์(แม่พี่เร็น) ก่อนวันเที่ยวภูเก็ต 2 วัน บ้านของพี่เร็นก็บินมาด้วย และก็เป็นการเจอกันของบ้านป้าหงส์กับหลาย ๆ คนที่ไม่เคยเจอหน้ากันนาน 1 ในนั้นคือผมด้วย ตอนที่ผมเห็นพี่รันพี่ชายของพี่เร็น ผมแทบจะแยกทั้งสองคนไม่ออกเลยว่าใครเป็นใครเพราะหน้าเหมือนกันมาก ทั้งที่ไม่ได้เป็นแฝดกัน แต่พอเวลาพูดก็สามารถแยกออกได้ง่ายเลยเพราะพี่รันจะเสียงทุ้มกับดูสุภาพกว่า...
เที่ยวภูเก็ต... กำหนดการคือ 6 คืน 7 วัน ที่พัก 3 แห่ง แต่ละแห่งพักแบบพูวิลล่า 2 หลัง แยกผู้ใหญ่กับเด็กออกจากกัน และเป็นการเที่ยวที่วุ่นวายที่สุดในชีวิตผมเลย... เริ่มจากวันขึ้นเครื่อง... คนนั่นลืมเอาอันนี้มา คนนี้ลืมเอาอันนั้นมา... ไม่พอ... พอเช็คอินเสร็จ แทนที่จะรีบไปนั่งรอ ก็พากันแวะดูนั่นซื้อนี่ในสนามบินจนเขาประกาศเรียกผู้โดยสารกลุ่มสุดท้ายให้รีบไปขึ้นเครื่อง... พอถึงภูเก็ต... ติดต่อรถตู้ไว้ 4 คัน พอขึ้นรถเสร็จ คนนั้นจะไปนั่น... คนนี่จะไปนี่... เด็กอยากไปเล่นน้ำ... ผู้ใหญ่อยากไปซื้อของ... พอถึงที่พักผมรีบยกกระเป๋าเข้าบ้านพักแล้วเข้าห้องนอนเป็นคนแรกเลย ไม่นานพี่เร็นก็เปิดประตูเข้ามาแล้วขอนอนกับผม และทริปภูเก็ตทั้ง 6 คืน ผมกับพี่เร็นก็เล่นเสียวกันเงียบ ๆ ในห้องพักทุกคืน ;P...
หลังกลับจากภูเก็ต บ้านพี่เร็นก็อยู่ไทยกันต่ออีกแค่ 3 วัน ตอนที่เราทุกคนกำลังนั่งเล่นกันในห้องโถงใหญ่บ้านปู่ หลังจากที่แม่พี่เร็นพูดกับปู่เสร็จแล้วปู่เข้าไปพัก แม่พี่เร็นแกก็หันหน้ามาหาป๊ากับม๊าผมแล้วบอกขอบคุณที่ดูแลกับสอนงานพี่เร็น แล้วป๊าผมก็ถามพี่เร็นว่าจะกลับวันไหน พี่เขาก็ตอบป๊าผมไปว่าอาทิตย์หน้าครับน้า ผมเลยหันไปหาพี่เร็นที่นั่งอยู่ข้างผมแล้วถามว่า “หมายความว่ายังไง” พี่เร็นก็ตอบว่าเขาจะต้องกลับไปช่วยงานที่บ้านเขาแล้ว... พอผมได้ยินแบบนั้น ความรู้สึกเหมือนตอนที่พี่ซันไปจากผมมันก็กลับมาอีกครั้ง เพียงแต่ครั้งนี้ความรู้สึกนั้นมันค่อนข้างที่จะเยอะกว่าเดิม...
หลังจากที่ผู้ใหญ่คุยกันเสร็จก็เตรียมแยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมัน...
พอบ้านพี่เร็นบินกลับญี่ปุ่น ผมกับป๊าม๊าและพี่เร็นก็บินกลับบ้านพร้อมกัน พอกลับมาถึงบ้าน พี่เร็นบอกผมว่าเขาจะอยู่ที่นี่กับผมต่ออีกแค่ 6 วัน แล้วเขาก็จะลงกรุงเทพฯตอนบ่ายวันที่ 7 เพื่อที่จะไปขึ้นเครื่องกลับญี่ปุ่นในตอนกลางคืนของวันเดียวกัน ผมก็พยักหน้าตอบเขาไปแล้วก็เดินขึ้นห้อง
เวลาผ่านไปเรื่อย ๆ จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 3 วัน...... พอตอนเย็นวันที่ 6 หลังจากกินข้าวเย็นเสร็จ พี่เร็นก็มาขอนอนที่ห้องกับผม เพราะตลอดเวลา 5 วันที่ผ่านมา ผมปฏิเสธไม่ให้พี่เขาเข้าห้องผมเลย ตอนแรกผมว่าจะไม่เปิดแต่สุดท้ายผมทนฟังเสียงเขาเคาะห้องผมไม่ไหวผมเลยเปิด
“ไม่ใช่ว่าพี่จะไปแล้วไปเลย ยังไงพี่ก็กลับมาที่นี่ปีละครั้งสองครั้งอยู่แล้ว” พี่เร็นพูดกับผมตอนที่ปิดไฟแล้วเราทั้งคู่นอนอยู่บนเตียงแล้ว
“พี่อยากพูดแบบนั้นได้ไหม”
“ทำไมเหรอ”
“ผมเกลียดคนที่พูดแบบนี้ที่สุด เพราะสุดท้ายคนที่พูดคำนี้กับผมก็ไม่กลับมาหาผม” ผมนึกถึงผู้ชายคนก่อนหน้านี้ที่เคยพูดลักษณะแบบนี้กับผมแล้วเขาก็หายเงียบไปเลย
“งั้นเหรอ...”
(ผมไม่พูดอะไรต่อ)
“แล้วนิวมีอะไรอยากพูดกับพี่ไหม...”
“...... ไม่รู้จะพูดอะไร.........”
“แล้ว... นิวรู้สึกยังไงกับพี่”
“...... คง... ผูกพัน... มั้ง”
“แล้ว... น้องนิวรักพี่ไหม...”
“ผมไม่กล้าใช้คำนั้น.... ผมกับพี่เราเป็นญาติกัน... และเราก็ผู้ชายทั้งคู่... พี่ก็รู้ว่าบ้านเราเป็นคนจีน เรื่องแบบนี้พวกเขารับไม่ได้หรอก”
“แต่ถ้าตัดเรื่องทุกอย่าง ตัดเหตุผลทั้งหมดที่นิวยกมา แล้วเอาแค่ความรู้สึกของนิวคนเดียวล่ะ... “น้องนิวรักพี่เร็นไหม”...”
“............................... รัก...... รักสิ...... น้องนิวรักพี่เร็น” ผมพูดจบก็พลิกตัวไปกอดพี่เร็นแล้วร้องไห้บนอกพี่เขา นี่คือการร้องไห้ให้กับ “ความรัก” ครั้งแรกของผมในชีวิตนี้... พี่เร็นค่อย ๆ เอามือมาช้อนตัวผมแล้วยกเอาผมขึ้นไปนอนซบที่บนตัวพี่เขาพร้อมกับเอามือลูบหลังผมเบา ๆ ไปมาทั่วหลังผมแล้วพูดว่า “พี่เร็นก็รักน้องนิวเหมือนกัน”...
ตลอดเวลาที่ร้องไห้ สมองผมมันก็เริ่มที่จะตีกันไปมาระหว่างความคิดแต่ละข้อที่มีในสมอง ผมร้องไห้หนักจนสะอื้น จนหายใจผิดจังหวะแล้วก็สำลัก พอพี่เร็นเห็นแบบนั้นก็กอดผมแน่นขึ้น... พอแก้มผมที่แนบอยู่กับหน้าอกพี่เร็นแล้วรับเอาความอุ่นจากตัวพี่เขา ผมก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายความเครียด สมองผมมันก็ค่อย ๆ เรียงลำดับความคิดใหม่ จากนั้นผมก็ค่อย ๆ บังคับให้มันเริ่มทำงานอย่างเป็นระบบ โดยที่ให้มันตัดหรือลบข้อไหนก็ตามที่ทำให้คิดมากจนเหลือแค่ไม่กี่ข้อที่จำเป็นแล้วตั้งข้อนั้น ๆ ขึ้นมาเป็นเหมือนข้อกำหนดหลัก แล้วหาข้อย่อยออกมาพร้อมกับแยกหมายเหตุเอาไว้ จากนั้นผมก็ค่อย ๆ ดีขึ้น (ทุกคนงงกับความคิดผมไหมครับ ฮาฮาฮา)....
พอผมหยุดร้องไห้ พี่เร็นก็ดึงเอาคอเสื้อของเขามาเช็ดน้ำตาที่เหลืออยู่ให้ผมแล้วเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟข้างเตียง
“ตาบวมหมดเลย แต่เอ๊ะ... ทำไมสีหน้าดูไม่เครียดแล้วล่ะ” พี่เร็นทักผม
“เรียบเรียงความคิดแล้ว เมื่อกี้แค่สมองตีกันเฉย ๆ” ผมพูดแล้วยิ้มให้พี่เร็น
“เก่งครับ คนเก่ง(พี่เร็นลูบหัวผมแล้วยิ้มให้)... ที่ผ่านมาทุก ๆ ปี พี่ก็บินมาเยี่ยมตากับยายบ่อย ๆ อยู่แล้ว เมื่อก่อนพี่อาจจะมาแค่กรุงเทพฯแล้วกลับ แต่ครั้งต่อไปพี่จะบินมาหาเราที่นี่ด้วย เคนะ” พี่เร็นพูดจบก็ยิ้มให้ผม ผมพยักหน้ารับแล้วเขาก็เข้ามาหอมแก้มผม
“ปะ พี่พาไปล้างหน้าล้างตา” พี่เร็นอุ้มผมขึ้นจากเตียงแล้วพาผมเข้าไปห้องน้ำ พอเขาเอื้อมมือไปเปิดไฟเสร็จก็เอาผมวางลงนั่งบนเค้าน์เตอร์อ่างล้างหน้า พี่เร็นเปิดน้ำใส่มือแล้วเอามาลูบที่หน้าผมไปมาได้ 2-3 ที ผมก็จับมือเขาให้หยุด พี่เร็นมองหน้าผมแล้วถามว่ามีอะไร ผมเลยบอกว่าอยากนอนแช่น้ำกับพี่เร็นสักครั้งจัง พี่เร็นได้ยินก็ยิ้มกว้างแล้วเข้ามาหอมแก้มผมแล้วพูดว่า “ปะ ลงอ่าง”...
ผมกับพี่เร็นนอนแช่อ่างกันนานพอสมควรโดยที่เราพิงหลังอยู่คนละฝัง ตลอดเวลาพี่เร็นหลับตาวางหัวลงตรงที่เป็นที่วางหัวของขอบอ่างแล้วแหงนหน้าขึ้นฟ้า ส่วนผมก็เอาแต่มองพี่เร็นอยู่ตลอด... ก็แหม พรุ่งนี้เขาจะกลับแล้ว ขอมองคนหล่อนาน ๆ หน่อยละกัน อิอิ...
ผมมองหน้าพี่เร็นแล้วพินิจพิจารณากับความหล่อแบบลูกครึ่ง จากนั้นก็เลื่อสายตามองที่กล้ามเนื้อท่อนบนของเขา... “เห็นทีไรก็ใจเต้นทุกทีสิน่า... ไอ้นิว” จากนั้นก็เลื่อนลงต่ำไปตรงช่วงล่างของเขาที่อยู่ในน้ำ... เส้นขนดกดำที่อยู่เหนื่อท่อนลำที่หลับอยู่ พอมองไปมองมา น้องชายของผมมันก็ตื่นขึ้น ผมค่อย ๆ โน้มหน้าลงไปมองช่วงล่างของพี่เร็นใกล้ ๆ จนชิดกับผิวน้ำ จากนั้นก็ค่อย ๆ กลั้นหายใจเข้าไปจนสุดปอดแล้วกดหัวลงไปในน้ำพอถึงตรงท่อนลำของพี่เร็นที่ยังนอนสงบนิ่งห้อยหัวลงอยู่ ผมก็แล้บลิ้นออกมาแล้วเลียจากส่วนหัวไปตามท่อนลำจนถึงโคน... พี่เร็นสะดุ้งแล้วเอามือลงมาจับไหล่ผมขึ้นมาจากน้ำทันที
“เล่นอะไรเนี่ยนิว พี่ตกใจผมด” พี่เร็นพูดกับผมหลังจากที่ผมเอามือลูบน้ำออกจากใบหน้า
“ก็แค่อยากเก็บควยพี่ไว้เป็นความทรงจำ” ผมพูดหน้าตาเฉย
“ฮาฮาฮา ชักจะแสบขึ้นนะเรา ไหน... น้องนิวคนขี้อายเมื่อก่อนไปไหนแล้ว” พี่เร็นพูดกับผมขำ ๆ
“คนเรามันก็ต้องมีการเพิ่มสกิลขึ้นมาบ้างแหละ” ผมพูดพร้อมกับแสดงท่าทีมั่นอกมั่นใจ
“งั้นเหรอ... เพิ่มสกิลงั้นเหรอ ได้... งั้นลุกมานี่เลย” พี่เร็นพูดจบก็ลุกขึ้นยืนแล้วดึงผมลุกขึ้นตาม จากนั้นเขาพาผมเดินไปตรงโซนที่เป็นชักโครกของห้องน้ำแล้วจับผมยืนหันหลังให้ชักโครกแล้วหยิบสายชำระมาถือไว้
“เราเคยรู้จักการทำความสะอาดด้านในไหม” พี่เร็นถามผม
“ไม่เคย...”
“งั้นพี่จะสอน” พี่เร็นพูดจบก็กดปุ่มหัวฉีดสายชำระลงไปในชักโครก พอเขารู้ความแรงของสายแล้วเขาก็ก้มไปปรับวาวล์ของสายชำระจากนั้นก็ลองฉีดใหม่
“ได้แล้ว” พี่เจมส์พูดจบก็จับขาผมกางออกนิดหน่อย จากนั้นเขาก็เริ่มสอนผมทำ ผมทำตามที่เขาบอกทุกอย่าง ตลอดเวลาที่ผมทำอยู่นั้นเขาก็อธิบายว่าหลังจากนี้ถ้าผมต้องทำเองจะต้องทำยังไง ต้องทำแบบไหนหรือทำยังไงแล้วถึงจะมั่นใจว่าสะอาด.... ผมก็ทั้งทำตามทั้งฟังที่พี่เร็นอธิบาย ทำอยู่นานเกือบ ๆ 30 นาที พอมั่นใจว่าสะอาดผมก็บอกกับพี่เร็น พี่เร็นก็บอกให้ผมหยุดแล้วให้ผมออกไปรอเขาที่ด้านนอก ผมก็ไม่ได้ถามอะไรเขาต่อ ผมนอนรอพี่เร็นจนเผลอหลับไป แต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะผมรู้สึกเสียว ๆ ที่หน้าอก พอลืมตาดูปรากฏว่าพี่เร็นกำลังดูดหน้าอกผมอยู่
“อะไรครับ” ผมยกหัวมองไปที่พี่เร็น
“วันนี้พี่จะพาเราเพิ่มสกิล” พี่เร็นพูดจบก็นัวเนียผมแล้วทำรอยตามหน้าอกผมจนเป็นวงสีแดงหลาย ๆ วงพอผมถูกนัวเนียไม่นานน้องชายผมก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้น พี่เร็นก็เอามือข้างหนึ่งจับมันชักขึ้น-ลงช้า ๆ จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ ไล่จูบลงไปตามหน้าท้องของผม เขาหยุดเล่นที่สะดือนิดหน่อยพอให้ผมกระตุกบิดตัวไปมาเล็กน้อยแล้วจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เอาปากลงไปครอบลงที่ท่อนลำของผม
“พี่เร็น พี่... พี่กล้าอมเหรอ...” ผมรู้สึกแปลกใจเลยร้องถามเขา เพราะปกติเวลาที่ผมเล่นเสียวกับพี่เร็น พี่เขาจะใช้ปากเขาบนตัวผมต่ำสุดเพียงแค่สะดือเท่านั้น... พี่เร็นไม่ตอบ แต่เขาผละปากออกแล้วดันตัวขึ้นมาจูบผม จากนั้นเขาก็ลงไปอมท่อนลำผมใหม่...
ครั้งแรกในชีวิตที่ผมโดนอมท่อนลำ... ผมพึ่งรู้ถึงความรู้สึกนั้นว่าคนที่โดนอมมันทั้งเสียวทั้งสยิวจนต้องร้องครางบิดตัวไปมา พี่เร็นอมของผมจนผมรู้สึกเหมือนจะแตกเลยร้องบอกพี่เขา พี่เร็นก็หยุดแล้วผละปากออกทันที...
พี่เร็นดึงผมที่นอนอยู่กลางเตียงลงไปจนสุดปลายเตียงแล้วเขาก็คุกเข่าลงที่พื้นด้านล่างเตียง พี่เร็นจับขาผมยกขึ้นจากพื้นแล้วจับมันแยกออกเป็นรูปตัว M... เขาแลบลิ้นออกมาแล้วมองหน้าผม จากนั้นเขาค่อย ๆก้มหน้าลงต่ำพร้อมกับมองตาผมตลอด... ลิ้นของพี่เร็นค่อย ๆ แนบลงกับช่องทางด้านหลังของผม ความรู้สึกแรกที่ผมสัมผัสได้คือมันจั๊กจี๋มาก ๆ ... พอพี่เร็นเริ่มลากลิ้นขึ้นช้า ๆ ผมก็รู้สึกเสียวรอบ ๆ บริเวณที่ลิ้นของพี่เอ็มนั้นลากอยู่ ความสยิวค่อย ๆ เกินขึ้นในสมองของผม แล้วร่างกายของผมก็เริ่มอาการกระตุกโดยอัตโนมัติ...
“อ๊า... นิวเสียว... นิวเสียวคราบบบ... พี่เร็นนน... อ๊า...” ผมร้องครางบิดตัวไปมาแต่สายตาของผมกับพี่เร็นนั้นไม่ยอมละจากกันไปที่อื่นเลย... พี่เร็นเริ่มลากลิ้นของเขารอบ ๆ ช่องทางด้านหลังของผม ช้า ๆ แล้วปล่อยมือข้างนึงมากำควยผมที่นอนราบแข็งปั๋งตรงหน้าท้องตั้งตรงแล้วเริ่มชักมัน จากนั้นเขาค่อย ๆ เปลี่ยนความเร็วของลิ้นที่ตวัดอยู่เร็วขึ้นเรื่อย ๆ ผมก็ได้แต่ร้องครวญครางบิดตัวกระตุกเร่า ๆ อยู่บนที่นอนไปมา... ที่ด้านบนสุดของท่อนลำผม น้ำเงี่ยนใสไหลซึมออกมาเป็นทางยาวจากด้านบนของหัวควยยืดลงมาเป็นเส้นยาวจนถึงหน้าท้อง... ไม่นานผมก็อดกลั้นความเสียวไว้ไม่ไหว ผมร้องคราบบอกพี่เร็นว่า “นิวจะแตกแล้วคราบบบ”... ไม่กี่อึดใจ ผมก็ปล่อยให้น้ำว่าวของตัวเองพุ่งออกมาจากลำควย กระเด็นกระดอนเลอะเต็มหน้าท้องและผ้าปู่ที่นอนบางส่วน พี่เร็นผละลิ้นออกจากช่องทางด้านหลังของผมแล้วโน้มหน้ามาอมท่อนลำของผมที่มีน้ำว่าวเลอะอยู่เข้าปากพี่เขาขึ้น-ลง ๆ อย่างเป็นจังหวะพอดี ไม่เร็วไม่ช้า พร้อมกับแลบลิ้นเลียน้ำว่าวนั้นอย่างไม่รังเกียจ... ผมดิ้นเร่า ๆ ร้องครางจนเสียงแทบจะแหบกับความเสียวที่เกิดขึ้นจนขนหัวลุก พี่เร็นค่อย ๆ ผ่อนความเร็วลิ้นที่เลียหัวควยของผมลงช้า ๆ จากนั้นก็ครอบปากลงไปทั้งลำควยจนเกือบสุดแล้วดูดเอาน้ำว่าวออกจากควยผมจนหมด...
“มุมนี้น้องนิวน่ารักมากเลย” พี่เร็นพูดพร้อมกับยิ้มส่งมาให้ผม... ที่มุมปากของพี่เขามีคราบน้ำว่าวสีขาวขุ่นของผมติดอยู่ ผมเอื้อมมือไปเช็ดออก พอพี่เร็นเห็นแบบนั้นเขาก็เอามือมาจับข้อมือผมไว้แล้วก้มหน้าลงมาเลียน้ำว่าวที่อยู่ปลายนิ้วของผมเข้าปากไป ผมคิดว่าหน้าผมต้องแดงมากแน่ ๆ เพราะผมรู้สึกได้ว่าหน้าผมกำลังค่อย ๆ ร้อนขึ้นมา...
พี่เร็นไม่ปล่อยให้ผมได้พักนานสักเท่าไหร่ เขาก้มลงไปใต้เตียงหยิบเอาเจลหล่อลื่นกับดิลโดที่เขาเคยซื้อให้ผมขึ้นมา... เขาเกะซิลพลาสติกที่ฝาของขวดเจลจากนั้นก็เปิดฟาแล้วบีบเจลในขวดลงที่มืออีกข้างของเขา... พี่เร็นเอามือข้างที่มีเจลอยู่มาป้ายช่องทางด้านหลังของผมจนชุ่มทั่ว จากนั้นเขาก็เอานิ้วชี้วงไปมารอบ ๆ ปากรูของผม...
“อย่าเกร็งนะครับ ถ้าเจ็บบอกพี่นะ”
พี่เร็นพูดจบผมก็พยักหน้าให้เขาแล้วมองการกระทำของเขาไม่ละสายตาไปไหน... พี่เร็นใช้มือข้างหนึ่งจับขาผมยกขึ้น จากนั้นค่อย ๆ ใช้นิ้วชี้ข้างที่มีเจลอยู่ดันเข้าในช่องทางด้านหลังผมช้า ๆ พอนิ้วค่อย ๆ เข้ามาเกือบสุด ผมรู้สึกเสียด ๆ ที่รูเลยเอามือจับแขนพี่เขาไว้ น้องชายที่เคยตั้งลำแข็ง พอเจอความรู้สึกแบบนี้มันก็ค่อย ๆ หลับลงไป...
“เจ็บไหม” พี่เร็นถามผม ผมตอบไปว่า “ไม่เจ็บ แต่มันรู้สึกเสียด ๆ” พี่เร็นบอกว่าเขาจะแช่ทิ้งไว้ ให้ผมค่อย ๆ หายใจเข้าออก แล้วเบ่งที่ช่องทางด้านหลังช้า ๆ ผมทำตามพี่เร็นอย่างไว ไม่นานอาการนั้นก็ค่อย ๆ หายไป... พี่เร็นค่อย ๆ ดึงนิ้วเขา-ออก รูผมช้า ๆ สลับกับคว้านในรูไปมา ผมรู้สึกเจ็บแต่ก็ยังทนเอาไว้ไม่บอกพี่เขาไป... ไม่นานพี่เร็นก็ถอดนิ้วออกไป... “พี่จะเพิ่มเป็นสองนิ้วนะ อย่าเกร็งล่ะ” พี่เร็นพูดจบก็เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางแนบชิดกันจากนั้นก็ค่อย ๆ ดันมันเข้ามา ผมรู้สึกเจ็บแต่ก็ไม่บอกพี่เขาอีกเช่นเคย ผมกัดฟันร้องครางในลำคออยู่คนเดียว... ไม่นานผมก็รู้สึกเหมือนว่ารูผมจะคลายอาการบีบรัด พี่เร็นก็ค่อย ๆ เพิ่มความเร็วขึ้น...
“รูสีชมพูสวยมากเลย” พี่เร็นพูดพร้อมกับชักนิ้วเข้า-ออก สายตาของเขาจ้องอยู่ที่ช่องทางด้านหลังของผม ช่วงแขนข้างที่เขาใช้มือดันเข้าออกรูผมอยู่นั้นเกร็งขึ้นรูปจนเห็นกล้ามชัดเจน พอผมเห็นแบบนั้นน้องชายผมที่หลับอยู่ก็ค่อย ๆ ตื่นขึ้นมา...
“เสียวแล้วใช่ไหม” พี่เร็นเห็นน้องชายผมเริ่มแข็งก็ถามผม...
“พี่เร็น เกร็งกล้ามหน่อยได้ไหม” ผมบอกพี่เร็น เขามองมาที่หน้าผมแล้วก้มมองร่างกายตัวเอง... “ทำไม อยากดูเหรอ” เขาถามผมกลับมา... “นิวชอบดูกล้ามแข็ง ๆ” พอผมตอบไป พี่เขาก็ยิ้มแล้วขยับตัวตรงแล้วเริ่มเกร็งกล้าม พอผมเห็นกล้ามที่ตัวพี่เร็นแข็งขึ้นรูป มันก็สร้างความเสียวให้ผมเข้าไปอีก ผมส่งมือไปลูบที่แขนพี่เร็นข้างที่เขาใช้นิ้วดั้นเข้า-ออกรูผมอยู่ พอลูบไปลูบมาผมก็รู้สึกเสียว แต่แล้วจู่ ๆ พี่เร็นก็ถอนนิ้วออกจากรูผม...
พี่เร็นปีนขึ้นมาบนเตียงจากนั้นเขาจับก้นผมยกลอยจนชี้ฟ้า แล้วเขาก็ขยับตัวเข้ามาเอาหน้าอกดันไว้ พี่เร็นเอามือทั้งสองของเขาจับขาผมพับมาทางหัวผมแล้วบอกให้ผมจับขาตัวเองไว้ รูของผมก็อยู่ตรงมุมกับหน้าเขาพอดี พี่เร็นเอามือทั้งสองข้างแหวกแก้มก้นผมแล้วก้มหน้าลงมาซุกรูผมทันที...
“อ๊า... เสียวครับ งืมมม... เสียวมากเลยพี่เร็นนน...” ผมร้องครางบอกพี่เขา ตอนนี้เขาเอาจมูกถูไถช่องทางด้านหลังผมที่มีเจลเลอะอยู่จนมันติดจมูกกับปากพี่เขาเป็นสาย พอเขาพอใจก็อ้าปากแล้วแลบลิ้นเลียพร้อมกับสูดปากเหมือนกับในหนัง GV ที่ผมเคยเห็นเขาทำกันจนเกิดเสียงดังไปทั่ว ผมก็เอาแต่ร้องครางมองหน้าพี่เขา พอเห็นภาพที่มีคนหล่อ ๆ ทำแบบนี้กำตัวเองก็ยิ่งเพิ่มความเสียวเข้าไปใหญ่... ผมเอามือจับที่หัวของพี่เร็นแล้วลูบผมพร้อมกับกำมันไปมาจนผมพี่เขายุ่งไม่เป็นทรง แต่นั่นกลับทำให้เขาดูมีเสน่ห์ขึ้นไปอีก...
พี่เร็นเล่นลิ้นใส่รูผมจนเขาพอใจก็ผละออก เขาเอื้อมไปหยิบเจลมาเปิดฝาแล้วเทราดใส่รูผม จากนั้นก็เอานิ้วชี้กับนิ้วกลางยัดเข้ามาให้น้ำเจลเข้ามาในรูผมจากนั้นเขาดึงนิ้วออกแล้วใช้นิ้วกลางค่อย ๆ ดันมันเข้ามาจนสุด... เขาเริ่มจัดการคว้านมันไปมาจนทั่วรูผมแถมยังมีการสะกิดปลายนิ้วข้างในด้วย... แต่อยู่ ๆ ปลายนิ้วกลางของพี่เร็นก็สะกิดโดนจุดอะไรสักอย่างในรูผม
“อ๊า!!!” ผมร้องออกมาพร้อมกับเกร็งตัวตอนที่ปลายนิ้วพี่เร็นโดนตรงจุดนั้น
“ตรงนี้ใช่ไหม... หาง่ายดีแฮะ...” พี่เร็นพูดพร้อมกับยกยิ้มมุมปากมาที่ผม จากนั้นเขาก็เริ่มรัวนิ้วไปมากเร็ว ๆ ตรงจุดนั้นทันที
“อ๊า เสียวววว.. เสียวขึ้นสมองหมดแล้ววว.. นิวเสียววว.. นิวเสียวพี่เร็นนนน...... นิวเสียววว......” ผมร้องครางออกมาอย่างบ้าคลั่ง ทั้งกระตุกเกร็งไปหมด...
“หึหึ เป็นไงคราบ... ชอบไหม... ชอบไหมคราบ... ห๊า...!!! ชอบไหม๊...” พี่เร็นพูดพร้อมเร่งจังหวะตามคำพูดของเขา จากนั้นเขาก็ก้มหน้าเอาลิ้นมาเลียที่รอบ ๆ รูผม โดยที่นิ้วของเขาก็ยังทำหน้าที่สะกิดต่อมเสียวในรูผมอยู่ไม่หยุด...
ความเสียวเพิ่มทวีคูณจนทำให้ท่อนลำของผมผลิตน้ำเงี่ยนใสไหลออกมาเยอะมาก ๆ ตอนนี้ท่อนลำของผมมันลอยอยู่ตรงหน้าผม พอน้ำเงี่ยนไหลออกมามันก็หยดลงหน้าผมแล้วเลอะแถว ๆ แก้มกับปาก พี่เร็นเห็นแบบนั้นก็เอามือข้างที่ว่างอยู่ของเขามาจับที่ปากผมให้อ้าออก... จากนั้นเขาก็กวาดเอาน้ำเงี่ยนที่เลอะอยู่รอบ ๆ ใส่เข้ามาในปากผมแล้วคว้านนิ้วในปากผมไปมา... ตอนนี้ผมโดนพี่เร็นเล่นทั้งปากบนปากล่างจนผมทนไม่ไหว ร้องครางเสียงดังขึ้นแล้วปล่อยน้ำว่าวแตกออกมาเองเป็นครั้งแรกในชีวิต โดยที่ไม่ได้มีอะไรแตะต้องหรือสัมผัสท่อนลำนั้นเลย...
“ว้าว... แตกเองได้ด้วย... มองมุมนี้สวยมากเลย สวยมาก...” พี่เร็นผละปากที่เลียรูผมออกมาแล้วพูดชม... พอท่อนลำผมหยุดปล่อยน้ำว่าว พี่เร็นก็ค่อย ๆ ถอนนิ้วออกแล้วจับก้นผมที่ลอยอยู่ค่อย ๆ วางลงจนผมอยู่ในท่านอนราบแล้วเขาก็เอาตัวเขาเข้ามาคร่อมที่ตัวผม... พี่เร็นมองสำรวจหน้าผมที่เลอะน้ำว่าวอยู่พร้อมกับรอยยิ้ม จากนั้นเขาก็โน้มหน้าลมมาแล้วแลบลิ้นเลียเอาน้ำว่าวของผมที่เลอะหน้าตัวผมเองเข้าปากเขาไป พอเขาเลียน้ำว่าวเข้าปากเขาจนหมดเกลียงหน้าผม เขาก็เอาปากลงมาประกบจูบผมแล้วแลกลิ้นชิมน้ำว่าวในปากจนมันหมดไป พี่เร็นจึงค่อยผละปากออกจากปากผม...
“ชอบไหมครับ” พี่เร็นพูดพร้อมกับมองหน้าผมด้วยรอยยิ้ม บนหน้าของพี่เร็นมีเหงื่อผุดขึ้นมา ผมเอามือไปเช็ดให้พี่เขา จากนั้นก็เอานิ้วที่มีเหงื่อพี่เขามาเลียแล้วพูดว่า “ชอบครับ”... พี่เร็นหัวเราะน้อย ๆ ให้ผมแล้วก็ล้มตัวทับผม ไม่นานก็พลิกตัวเปลี่ยนตำแหน่งให้ผมนอนบนตัวพี่เขา...
“แตกสองน้ำเลย... เก่งจัง” พี่เร็นพูดกับผมพร้อมกับเอามือลูบหัวผมที่นอนเอาแกมขวาแนบซบกับอกเขาอยู่... ผมเอามือข้างหนึ่งลูบกล้ามแขนช่วงบนของพี่เร็นเล่น จากนั้นก็เอามาลูบซิกแพคเขาต่อ... พอลูบไปลูบมาผมก็เริ่มมีความต้องการขึ้นมาอีก... น้อยชายของผมก็ค่อย ๆ ตื่นแล้วดันชวงเอวพี่เร็น...
“หึหึ เงี่ยนอีกแล้วเหรอ” พี่เร็นหัวเราะเสียงต่ำ ๆ แล้วพูดกับผม ผมไม่ตอบแล้วก็ลุกออกจากตัวพี่เขาทันที ผมจัดการไถลตัวไปนอนทับหน้าขาพี่เร็น จากนั้นก็ก้มหน้าลงไปอมควยพี่เร็นเข้าปากทันที... พี่เร็นเริ่มมีเสียงครางต่ำ ๆ ออกมาพร้อมกับเอามือทั้งสองจับที่หัวผมไว้...
“พี่ขอได้ไหมครับ... ครั้งแรกของน้องนิวน่ะ... จะให้พี่ได้ไหม...” พี่เร็นพูดจบผมก็หยุดอมควยเขาแล้วมองที่หน้าเขาด้วยท่าทางตื่น ๆ ทันที...
“ได้ไหมครับ... พี่ขอเย็ดน้องนิวเป็นคนแรกนะ...” พี่เร็นพูดยิ้ม ๆ พร้อมกับเอามือลูบแก้มผมไปมา... ผมค่อย ๆ พยักหน้าให้พี่เร็นเป็นคำตอบ... พี่เร็นยิ้มกว้างส่งมาแล้วลุกขึ้นมาหอมแก้มผม จากนั้นเขาจับผมนอนหงายแล้วก้มเอาหยิบเอาถุงยางในกล่องดิลโดออกมา...
“ไม่... ไม่ใส่ได้ไหม...” ผมพูดเบา ๆ พร้อมกับจับแขนพี่เร็นตอนที่เขากำลังจะแกะถุงยาง...
“จะเอาอย่างนั้นจริงดิ... นี่ครั้งแรกของน้องนิวไม่ใช่เหรอ” พี่เร็นถามผมด้วยท่าทางอึ้ง ๆ
“เพราเป็นพี่เร็นไง... ครั้งแรกของนิว... นิวเชื่อใจพี่...” ผมพูดแล้วมองหน้าพี่เร็นนิ่ง ๆ เขิน ๆ
“หึหึ... ขอบคุณครับ ครั้งแรกของน้องนิวคือพี่เร็นนะครับ...” พี่เร็นพูดจบก็จุ๊บลงที่แก้มผมทีนึงแล้วเอามือลูบไปมา...
จากนั้นพี่เร็นก็เอาเจลหล่อลื่นบีบลงที่มือด้านขวาของเขาแล้วเอามันชโลมจนทั่วท่อนลำที่แข็งนั่น พี่เร็นเอามือทั้งสองจับขาผมแยกออกเป็นรูปตัว M แล้วค่อย ๆ ขยับตัวเข้ามาจนเกือบชิดบั้นท้ายผม พี่เร็นปล่อยมือข้างหนึ่งจับที่ท่อนลำให้ตรงกับรูผม จากนั้นก็ขยับตัวเข้ามาให้ท่อนลำจ่อชิดที่รูผม...
“ถ้าเจ็บบอกพี่นะครับ พี่จะทำเบา ๆ” พี่เร็นพูดจบผมก็ตอบรับทันที... พี่เร็นค่อย ๆ ดันท่อนลำเข้ามาช้า ๆ พอส่วนหัวค่อย ๆ แหวกปากรูผมเข้ามา ผมเริ่มมีอาการเจ็บทันที แต่ผมก็ไม่ปริปากบอกพี่เร็น เอาแต่หลับตาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดแล้วกลั้นไว้ พยายามหายใจเข้าออกช้า ๆ แล้วไม่เกร็งรู... พอส่วนหัวเข้ามาหมด ผมผ่อนลมหายใจที่กลั้นไว้ออกจนหมด พี่เร็นก็นิ่งแช่ค้างไว้...
“เก่งมากครับ คนเก่งของพี่” พี่เร็นพูดแล้วโน้มตัวลงมาจูบผม ระหว่างที่เราแลกเปลี่ยนจูบกันและกันนั้น พี่เร็นก็ค่อย ๆ ดันท่อนลำเข้ามาเรื่อง ๆ อย่างเบาที่สุด แต่ถึงยังไงผมก็ยังเจ็บอยู่ดี...
“เกือบสุดแล้วนะครับ” พี่เร็นผละจูบออกแล้วพูด พอพูดจบเขาก็จูบผมต่อทันที...
ไม่นานท่อนลำทั้งลำของพี่เร็นก็เข้ามาในรูผมจนหมด พี่เร็นนิ่งแช่ค้างไว้ไม่ยอมขยับ ผมลืมตาดูหน้าพี่เร็น เขาหลับตากัดฟันจนกรามนูนขึ้นเป็นรูป ผมเลยส่งมือไปลูบแก้มพี่เร็นทันที
“ขยับได้ไหมครับ นิวอึดอัด” พอผมพูดจบพี่เร็นลืมตาขึ้นมาแล้วก้มมองผมแล้วพูดว่า... “ขยับไม่ได้ครับ นิวรัดพี่แน่นมาก พยายามอย่างเกร็งนะครับ”... พี่เร็นพูดจบผมค่อย ๆ หลับตาแล้วพยายามผ่อนคลายอารมณ์ตัวเองลง ไม่ช้าก็ได้ผล ผมรู้สึกว่ารูตัวเองค่อย ๆ เริ่มที่จะรู้จังหวะการควบคุมการบีบ-คลายช่องทางได้แล้ว ไม่นานพี่เร็นก็เริ่มขยับเข้าออกแบบช้ามาก ๆ แต่ผมเริ่มรู้สึกถึงความต้องการของตัวเองมากขึ้นกว่านั้นเลยเด้งเอวสวนไป... พี่เร็นก็มองผมทันที...
“หืม... ครั้งนะครับ อยากให้ทำแรง ๆ เลยเหรอ” พี่เร็นถามผม ผมพยักหน้าให้... พอเขาเห็นอย่างนั้นก็เอามือทั้งสองจับขาผมพาดที่ไหล่เขาแล้วเริ่มส่งแรงกระแทกเอวเข้าใส่ผมเร็วขึ้นกว่าเดิม
“อ๊าาา...!!! ครั้งแรกทำไมรับเก่งจัง...” พี่เร็นร้องครางพร้อมกับกอดขาผมไว้แล้วกระแทกเอวใส่บั้นท้ายผมเรื่อย ๆ ...
“ระ...!!! แรงอีก...!!! แรงอีก...!!! แรงกว่านี้ได้ไหมครับ” พอผมรู้สึกถึงท่อนลำที่เคลื่อนเข้า-ออกรูผมอยู่นั้นว่ามันยังไม่ถึงใจ ผมเลยร้องบอกพี่เร็น พอพี่เขารับรูก็เพิ่มแรงกระแทกเขามาอีกจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกัน...
“โอ้ยยย...!!! เปิดซิงรูน้องนิว โคตรดีเลยคราบบบ...!!!” พี่เร็นแหงนหน้าขึ้นฟ้าแล้วร้องครางออกมาพร้อมกับซูดปากแล้วเอามือทั้งสองข้างของเขามาเขี่ยหัวนมผมเล่น พอเห็นแขนที่มีมัดกล้ามของพี่เร็นผมก็เอามือไปลูบ ๆ กำ ๆ เล่น แล้วผมก็จับมือพี่เขาออกจากการเล่นหัวนมผม... ผมเอามือไปจับไหล่พี่เร็นแล้วดึงเขาลงมาประกบปาก พี่เร็นก็เริ่มจูบผมอย่างเร่าร้อนทันที...
พี่เร็นจับผมเปลี่ยนท่ามาอยู่ในท่านอนตะแคงแล้วเย็ด แต่ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เลยบอกพี่เขาไปว่าขอเปลี่ยนท่า...
“น้องนิวอยากได้ท่าไหนครับ” พี่เร็นถามผมหลังจากที่เขาหยุดซอยในท่านอนตะแคงแต่ยังไม่ได้ถอนควยออก...
“อยากลองยืนหน้ากระจกอ่ะ เห็นในหนังเขาทำ อยากลองทำบ้าง” พอสิ้นคำพูดผม พี่เร็นก็ถอนควยออกแล้วอุ้มผมลุกออกจากเตียงแล้วเข้าไปในห้องน้ำทันที... พี่เร็นปล่อยผมลงยืนแล้วจับตัวผมหันหน้าเข้ากระจกบานใหญ่ในห้องน้ำที่อยู่ข้างประตูเชื่อมห้องแต่งตัว จากนั้นพี่เร็นก็เอามือข้างนึงจับเอวผม มืออีกข้างจับที่ควยเขาแล้วค่อย ๆ ดันเข้ามา...
“อ๊า.. ทะ... ทำไมมันเสียวจัง...” ผมร้องครางออกมาเพราะท่านี้ทำให้ปลายควยของพี่เร็นมันโดนจุดเสียวผมพอดี... พี่เร็นเริ่มกระแทกเย็ดผมแรง ๆ แบบไม่ปราณี ตอนแรกที่เขากระแทกแรง ๆ ผมรู้สึกเจ็บมาก ๆ แต่ก็ไม่บอกเขา แต่พอผมมองพี่เขาผ่านกระจก... ตัวพี่เร็นที่เริ่มมีเหงื่อผุดพร้อมกับตัวเปลือยเปล่าของเราที่มีท่อนลำพี่เร็นเชื่อมผสานกับรูผม บวกกับใบหน้าหล่อ ๆ กล้ามลีน ๆ สวย ๆ นั้น มันทำให้ผมรู้สึกเสียวขึ้นมาทีละนิด ๆ จนในที่สุดผมก็น้ำแตกเองที่หน้ากระจก...
พี่เร็นมองภาพนั้นผ่านกระจกด้วยท่าทีที่ตื่นเต้นพร้อมกับพูดกับผมว่า “น้องนิวทำไมเซ็กซี่จังครับ ชักจะหลงน้องนิวแล้วนะ”...
หลังจากที่ผมน้ำแตกไปพักใหญ่ ๆ แต่ควยผมก็ไม่มีท่าทีจะอ่อนลงเลย พี่เร็นเอามือข้างหนึ่งมาจับควยผมแล้วดึงเล่นสองสามที จากนั้นก็พูดแซวผมขึ้น...
“ขี้เงี่ยนจังเลยนะเรา เป็นแบบนี้ต่อไปท่าทางจะร่านควยแน่ ๆ ”... พอพี่เร็นพูดจบก็โน้มหน้าลงมาประปากปากแลกลิ้นกับผม... ผมเริ่มสังเกตเห็นเหงื่อพี่เร็นออกมาเยอะจนทั้งตัวเขาเริ่มมันวาว จู่ ๆ ผมก็มีความรู้สึกอยากจะชิมเหงื่อนั้นขึ้นมา ผมเลยจับเอวพี่เร็นที่กระแทกผมอยู่ให้หยุด พี่เร็นก็มองผมงง ๆ ...
ผมลากแขนพี่เร็นมาที่เตียงแล้วผลักให้เขานอนลง จากนั้นผมก็กระโดดขึ้นไปคร่อม... พี่เร็นมองหน้าผม ส่วนผมมองเม็ดเหงื่อตามใบหน้ากับลำคอแล้วก็บนตัวของพี่เร็น จากนั้นผมก็เอาหน้าเข้าไปซุกที่ซอกคอเขา สูดดมเอากลิ่นไอของพี่เร็นเข้าไปจนเต็มปอดแล้วแลบลิ้นเลียเหงื่อของเขาเข้าปากเพื่อชิม
“กินเหงื่อพี่เหรอ” พี่เร็นพูดถามผม ผมเลยผละออกมามองหน้าเขา “เหงื่อพี่เร็นอร่อยจัง... นิวของกินนะ” ผมพูดจบก็พุ่งหน้าลงไปหน้าอกของพี่เร็นแล้วเลียเหงื่อที่ผุดอยู่เต็มอกของพี่เขาทันที... “หึหึ เอาเลยครับ อยากินอยากชิมอะไรพี่ก็เอาเลย”... ผมจัดการเลียเหงื่อของพี่เร็นจนแทบจะหมดทั้งตัวเขา หลังจากที่พอใจ ผมก็หยิบเอาขวดเจลมาบีบเทลงไปที่ตัวพี่เร็น เขาสะดุ้งนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรกับการกระทำของผม... ผมเอามือไปละเลงลูบไล้ให้เจลสัมผัสกับทุกส่วนของท่อนบนพี่เร็นเสร็จ ผมก็เอาเจลมาบีบลงไปที่ท่อนควยที่แข็งราบของพี่เร็นตรงหน้าท้อง จากนั้นก็จับมันชักขึ้นชักลงสองสามทีแล้วก็ค่อย ๆ ไถลก้นลงไปจ่อกับท่อนลำนั้น...
ผมจับให้ท่อนลำนั้นตรงปากรูแล้วค่อย ๆ ดันตัวเองเข้าไปหาท่อนลำจนมั้นเขามาในรูผม จากนั้นผมก็นอนทาบลงที่ตัวพี่เร็นแล้วเริ่มสไลด์ตัวขึ้น-ลงบนตัวพี่เขา ส่วนท่อนลำของพี่เร็นก็เคลื่อนเข้า-ออกในรูผม...
“อ้าาา... ร่านจริง ๆ เลย” พี่เร็นร้องครางออกมาแล้วเอามือไปประสานกันไว้ที่ท้ายทอยแล้วนอนมองดูผมที่เป็นคนคุมเกมส์เอง... ไม่นานพี่เร็นก็บอกว่าเขาใกล้จะเสร็จ ผมก็เลยบอกเขาว่า “พี่เร็นต้องแตกในนิวนะครับ”... พี่เร็นยิ้มกว้างพร้อมกับตอบรับคำขอของผม จากนั้นเขาก็จับผมออกจากตัวแล้วพลิกตัวผมลงนอนแทนที่เขา... เรากลับมาอยู่ในท่ามาตรฐาน จากนั้นพี่เร็นก็เริ่มเร่งความเร็วกระแทกเอวใส่ผมรั่ว ๆ ถี่ ๆ...
ภาพที่ผมเห็นนั้นติดตาผมมาจนถึงปัจจุบันนี้... ร่างกายที่มันวาวไปด้วยเจลกับกล้ามเนื้อที่เป็นมัดสวย ผิวขาว ๆ กับใบหน้าหล่อ ๆ นั้นกำลังจ้องมองมาที่ผมพร้อมกับสีหน้าที่บ่งบอกว่าเขากำลังมัวเมาในการกระแทกกระทั้น... ไม่กี่อึดใจต่อมา พี่เร็นก็เร่งความเร็วในการซอยขึ้น กล้ามเนื้อของเขาเกร็งตัว แล้วในที่สุดเขาก็ส่งเสียงครวญครางพร้อมกับความรู้สึกของผมที่สัมผัสได้ว่าท่อนลำของพี่เร็นที่กระตุกอยู่ในรูผมนั้นกำลังปลดปล่อยน้ำอุ่น ๆ เข้ามาเป็นระรอก ๆ ... พี่เร็นล้มฟุบลงมาบนตัวผมพร้อมกับหอบหายใจรดต้นคอผมอย่างหนัก... แขนที่แข็งแกร่งของเขาสอดเข้ามาที่ด้านหลังของผมแล้วกอดผมไว้แน่...
“แตกแล้วครับ......... พี่แตกในน้องนิวคนแรกนะครับ....” พี่เร็นพูดจบก็ยืดตัวขึ้นมาจูบกับผมแล้วก็เอาหน้ากลับไปซบอยู่ที่อกผมต่อ...
พี่เร็นอุ้มผมออกจากเตียงแล้วพาผมเข้าไปอาบน้ำ พอเราออกจากห้องน้ำก็เห็นสภาพเตียงที่ดูแล้วไม่น่าจะนอนได้ถ้าไม่ทำความสะอาด พี่เร็นก็เลยอุ้มผมไปนอนที่ห้องพี่เขาแทน พอแผ่นหลังผมสัมผัสกับเตียง ตาผมก็จะหลับทันที แต่พี่เร็นเขาก็บอกให้ผมรอเขาแป๊บนึง...
พี่เร็นกลับเข้ามาพร้อมกับยา 3 เม็ดกับน้ำแก้วหนึ่ง เขาบอกให้ผมกินผมก็กินโดยที่ไม่ได้ถามว่ายานั้นคือยาอะไรบ้าง จากนั้นพี่เร็นก็ขึ้นเตียงมานอนข้างผมแล้วผมก็หลับไป...
วันถัดมาผมตื่นสายเอามาก ๆ พอลืมตาขึ้นมาก็ไม่เห็นพี่เร็นนอนอยู่ข้าง ๆ... ผมลุกอออจากเตียงแล้วเดินไปที่ห้องแต่งตัว... กระเป๋าลากเขาไม่อยู่แล้ว... ผมเลยเดินออกจากห้องนอนของเขาแล้วกลับเข้ามาห้องนอนตัวเอง... พอผมเปิดประตูเข้ามาก็เจอพี่เร็นกำลังจัดผ้าปูเตียงใหม่อยู่ เขาทักผมว่าผมเป็นยังไงบ้าง ผมก็บอกว่าปวดเนื้อตัวนิดหน่อย กับรู้สึกเจ็บ ๆ ที่ช่องทางด้านหลัง แต่ไม่ได้มากมาย...
หลังจากที่พี่เร็นเปลี่ยนผ้าปูเสร็จ ผมกับพี่เร็นก็เอาแต่นอนอยู่ในห้องดูหนังกัน... พี่เร็นต้องไปสนามบินตอนบ่าย 3 ครึ่ง โดยที่ป๊ากับม๊าและผมจะไปส่ง...
พอตอนเที่ยง หลังจากที่กินข้าวเสร็จ พี่เร็นก็ชวนผมขึ้นห้อง เรามีเซ็กกันต่ออีก 2 รอบ แตกกันคนละ 2 น้ำ และพี่เร็นก็เย็ดสดผมเหมือนเดิม อิอิ...
ผมกับป๊าม๊ามาส่งพี่เร็นที่สนามบิน หลังจากพี่เขาเช็คอินเสร็จ ก่อนที่พี่เขาจะเข้าไปที่เกต เขาเดินมาหาผมแล้วกอดผม... แล้วจู่ ๆ น้ำตาผมก็ไหล สุดท้ายแล้วผมก็ร้องไห้ออกมา... พอพี่เร็นเห็นผมร้องไห้เขาก็ร้องไหตามผม ส่วนป๊ากับม๊าก็แค่ยืนยิ้มมองดูพวกเราอยู่ห่าง ๆ
“ถึงที่นั่นแล้วพี่จะโทรมานะ” พี่เร็นพูดจบก็เดินเข้าไปที่ด้านในเกต ม๊าเดินมาจับไหลผมแล้วพาผมเดินกลับออกไปจากตัวอาคารเพื่อที่จะขึ้นรถกลับบ้าน...
ตอนประมาณ 4 ทุ่มนิด ๆ พี่เร็นก็โทรมาหาผมบอกว่ากำลังจะขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ ผมก็อวยพรให้เขาเดินทางปลอดภัย...
หลังจากผ่านไปได้ 2 วัน พี่เร็นก็โทรกลับมาหาผม พอครั้งถัด ๆ มาก็เปลี่ยนเป็นวิดีโอคอลกัน... เราคุยกันตลอดแทบจะวันเว้นวัน
พอผมเปิดเทอม ม.6 ผมก็เริ่มมีเวลาคุยกับพี่เร็นน้อยลงเพราะผมต้องเตรียมตัวเตรียมความพร้อมหลาย ๆ อย่างเพื่อที่จะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ...
พอผมปิดเทอม 2 ช่วงเดือนตุลาฯ พี่เร็นก็บินกลับมาที่ไทยแล้วก็ต่อเครื่องมาหาผมที่บ้านทันที และพี่เร็นก็มีของมาฝากผมอีกเช่นเคยนั่นคือ “ดิลโด” กับ “ไข่สั่น” และ “ตูดกระป๋อง” พร้อมกับแผ่นหนัง GV แบบออริจินอล และก็ดิลโดไม่ได้มีแค่ชิ้นเดียวด้วย เพราะมีถึง 3-4 ขนาดที่พี่เขาซื้อมาฝากผม... รอบนั้นพี่เร็นมาได้แค่ 4 วัน แต่เป็น 4 วันที่ผมมีความสุขที่สุด เราทั้งคู่แทบจะไม่ออกไปไหนกันเลย เอาแต่อยู่ในห้องกับเล่นเซ็กกับเล่นของเล่นกันอย่างเดียว...
แล้วครั้งนั้นก็เป็นครั้งแรกที่พี่เร็นสอนให้ผมเป็นฝ่ายรุกโดยที่พี่เร็นเป็นฝ่ายรับให้ผม แต่ก็แค่ครั้งเดียวที่พี่เร็นให้ผมรุกเขา...
ตอนที่ผมไปเรียนที่ต่างประเทศปีแรก ช่วงใกล้ ๆ ปลายปี พี่เร็นบอกผมว่าเขาจะแต่งงาน... ตอนนั้นผมก็รู้สึกหวิว ๆ ไปหลายอาทิตย์เหมือนกัน แต่เรื่องอย่างนี้ผมก็ทำใจไว้แล้วล่ะ... สุดท้ายผมก็เลือกซื้อของฝากสองสามชิ้นแล้วส่งเป็นของขวัญวันแต่งงานไปให้พี่เร็นแทน เพราะงานแต่งผมไม่สามารถลาเรียนไปได้...
ตอนที่ผมเรียนปี 2 ช่วงปิดเทอม ผมก็ได้เจอพี่เร็นอีกครั้ง เพราะพี่เร็นเลือกบินมาหาผมถึงซิดนีย์แทนที่จะบินไปเยี่ยมปู่กับย่าที่กรุงเทพฯ ตอนนั้นเขามา 15 วัน ผมก็พาเขาไปเที่ยวแทบจะทุกวัน และพี่เร็นก็พูดให้ผมฟังว่าเขากำลังจะเป็นพ่อคน ผมก็แสดงความยินดีพร้อมกับซื้อของฝากไปให้ภรรยาของเขาด้วย และก็เช่นเคย ตลอดเวลา 15 วัน พี่เร็นก็ทำให้ผมแทบจะคลานลงจากเตียงทุกวัน อิอิ...
ตอนผมเรียนปี 3 ช่วงปิดเทอมผมกะว่าจะกลับบ้าน แต่เฮียหนึ่งกับเฮียนัทหาเรื่องอยากมาเที่ยวที่นี่เลย เลยจัดทริปพาที่บ้านบินมาหาผม และก็มีบ้านของพี่เร็นบินมาด้วย และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่ผมได้เจอหน้าภรรยาของพี่เร็น เธอคนนั้นสวยมาก ๆ ผมก็คุยกับเธอไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่เพราะเธอพูดภาษาอังกฤษไม่ได้... ตอนนั้นคนที่บ้านผมมา 13 วัน ส่วนพี่เร็นกับที่บ้านเขามากันแค่ 9 วัน... แต่ก็เป็น 9 วันที่ผมมีความสุขที่สุด... คนที่บ้านที่มาหาผมกับบ้านพี่เร็นต่างก็พากันนอนพักที่โรงแรม... แต่พี่เร็นจะหนีมานอนที่อพาร์ทเม้นท์กับผมทุกคืน โดยที่ผมจะนั่งรถไฟไปรับในตอนค่ำทุก ๆ วัน หึหึ...
ปี 4 ของชีวิตมหาลัยในซิดนีย์ ผมแทบจะไม่อยากกลับบ้านเลย ต่างจากตอนแรกที่ผมมาแล้วคิดถึงบ้านแทบจะทุกวัน... ตอนนั้นผมไม่ค่อยได้เรียนอะไรเยอะเท่าไหร่ในปีเรียนปีสุดท้าย ผมเลยมีเวลาไปทำกิจกรรมอื่น ๆ กับเพื่อนเยอะหน่อย... ปีนั้นทั้งปีผมไม่ได้เจอพี่เร็นเลย เพราะเขาไม่มีเวลาว่างบินมาหาผม เราได้แต่มองหน้าแล้วก็คุยกันผ่านหน้าจอมือถือหรือโน้ตบุคเท่านั้น…
หลังจากที่เรียนจบแล้วกลับไทย ผมก็ได้เจอกับช่างอาร์ท ตอนนั้นช่างอาร์ททำให้ผมนึกถึงพี่เร็น แต่ผมก็ไม่เคยพูดให้เขาฟัง...
จนช่วงเดือนตุลาฯ พี่เร็นก็มาเยี่ยมปู่กับย่าที่กรุงเทพฯ นั่นจึงเป็นการพบกันระหว่างผมกับพี่เขาหลังจากไม่เจอหน้ากันเกือบ 2 ปี... วันนั้นพี่เร็นก็มีเรื่องที่ทำให้ผมปะหลาดใจอย่างหนึ่งคือเขาหย่ากับภรรยาของเขาแล้ว แต่ลูกก็ยังดูแลร่วมกันอยู่... และครั้งนั้นก็เป็นครั้งที่ทำให้ผมจำได้ไม่ลืมอีกเช่นกัน... หลังจากที่ผมเจอพี่เร็นที่กรุงเทพฯ พี่เร็นก็บินกลับบ้านมากับผม... หลังจากที่เราเข้าห้องนอน พี่เร็นก็เอากระเป๋าลากใบเล็กให้ผม แล้วบอกให้ผมแกะดู ปรากฏว่าข้างในนั้นมี sex toy เยอะมาก ๆ แต่ที่เยอะที่สุดกว่าชนิดอื่นก็คงจะเป็นดิลโด... พี่เร็นบอกว่าแต่ละปีเขาจะซื้อของพวกนี้แล้วส่งมาเก็บไว้ที่บ้านแม่เขาที่กรุงเทพฯ เขาบอกผมว่าเข้าตั้งใจจะให้ของพวกนี้เป็นของขวัญวันเรียนจบของผม... ผมได้ยินก็หัวเราะออกมาเสียงดัง... แต่พอผมหยุดหัวเราะก็บอกเขาด้วยท่าทางจริงจังไปว่า...
.
.
“ดิลโดอันไหน หรือควยแท่งไหน ก็สู้ควยที่เย็ดผมอันแรกไม่ได้หรอก” ;P
.
.
พอผมพูดจบ คืนนั้นทั้งคืนผมก็เอาแต่ร้องครางกับการกระทำของพี่เร็นทั้งคืน...
.
.
หลังจากนั้น ทุก ๆ เดือนตุลาคมฯ ของทุก ๆ ปี จะเป็นช่วงที่ผมเฝ้ารออยากให้มันมาถึงเร็วที่สุด......
.
.
ตอนนี้ผมเขียนเรื่องนี้ก็เดือนพฤษภาคมแล้ว......
อีก 5 เดือนเองอ่ะเนอะ พี่เร็น...... ^^
.
.
.
………………………………… END …………………………………
จบแล้วครับกับเรื่องเล่าประสบการณ์การโดนเปิดซิงครั้งแรกของผม ({:7_313:})...
อ่านแล้วเป็นยังไงช่วยเม้นต์เป็นกำลังในห้องหน่อยนะครับ…
และก็ขอขอบคุณมาก ๆ ไปยังท่านนักอ่านที่มอบ พลังน้ำใจ กับ zenny ให้ผมหลาย ๆ ท่าน ขอบคุณจริง ๆ ครับ…
แล้วเจอกันใหม่เรื่องหน้านะครับ…
นิว NJ.
สนุกมากครับ ความทรงจำที่ดีๆครับ ยินดีด้วยครับ ขอบคุณครับ เติมความทรงจำกันทุกปีเลยเนอะ ขอบคุณที่มาเล่า ชอบมากครับ ยินดีด้วยครับ ขอบคุณมากครับ อ่านแล้ว อิจฉาคุณนิวเลย 5555 ขอบคุณครับ. ขอบคุณมากนะครับ {:5_135:} น่ารักมาก พี่ชายแบบนี้ รักจริง ๆ {:5_135:} เป็นความทรงจำที่ดี และเป็นปัจจุบันที่ดี ขอให้มีความสุขในทุกๆวันคับ ขอบคุณคับ ชอบมากครับ จะติดตามต่อไปเรื่อย ๆ ครับ ชอบๆ น้องที่ดี พี่ชอบ{:7_321:} ผู้นำพาเข้าสู่วงการ Sex Toy คือคนนี้นี่เอง รอด้วยเลยอีกห้าเดือน ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สุดยอดมากครับ เขียนเล่าเรื่องได้เก่งและสนุกมากครับ ท่อนแรกที่กลายมาเป็นท่อนประจำ
ขอบคุณคับ