คุณครูสุดดื้อกับนายทหารสายโหด EP.1
ณ โรงเรียนในเขตพื้นที่ห่างไกลตัวเมืองที่เปิดสอนในระดับ ม.1 - ม.6 เป็นโรงเรียนที่มีทหารเข้ามาช่วยดูแลเรื่องความเรียบร้อยตามแบบฉบับของการบูรณาการความร่วมมือของโรงเรียนกับทางการทหาร
ผู้กองมอส หรือ ร.อ.มณฑล รักษ์ไทย รองผู้อำนวยการและหัวหน้างานฝ่ายปกครองที่แสนจะเฮียบ เนียบ
ดุ จนนักเรียนทุกคนแอบตั้งฉายาให้ว่า ไอ้โหดแห่งลุ่มแม่น้ำซองกาเลีย
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ ม.6/3 จะมีครูคนใหม่ย้ายมาสอนที่นี่หลังจากที่ครูคนเก่าย้ายไปสอนที่กรุงเทพโรงเรียน
เอกชนชื่อดัง แต่ว่าหนทางมันค่อข้างลำบากจึงทำให้คุณครูคนใหม่มาถึงช้ากว่าเวลาปกติ
"สวัสดีครับ ผมพิชยพัชร วัฒนาเสถียรกุล มารายงานเป็นครูที่โรงเรียนนี้ครับ"
"คุณมาสายไปครึ่งชั่วโมง คุณบ้าหรือเปล่าเนี่ย นามสกุลคุ้นหู เป็นอะไรกับท่านผู้พันเอกราช"
"นี่คุณ พูดอย่างกับที่นี่มีสนามบินเนาะ ผมเป็นอะไรกับท่านก็เรื่องของผมแล้วนี่คุณไม่ใช่ท่าน ผ.อ.ผู้บริหารนี่"
"ท่านมีประชุมเช้าที่จังหวัด ใครจะมานั่งรอคุณได้อยู่"
"นั้นก็ขอกราบประทานโทษครับท่านรองผู้อำนวยการ"
"คุณ"
เปิดฉากมาพระเอกอย่างผู้กองก็เปิดฝีปากกับนายเอกอย่างคุณครูพิชยพัชรเลยนะครับเนี่ย ทั้งครูท่านอื่น
และนักเรียนยังไม่มีใครกล้า ด้วยความดุของผู้กอง....
"ผมไม่เถียงกับคุณละ มาก็สายแถมยังเถียงผู้บัญชาการอีก"
"ทานโทษครับที่นี่โรงเรียน ไม่ใช่ค่ายทหาร"
"คุณ"
"ไหนไหนก็เฝ้าโรงเรียนมานานรบกวนพาผมไปที่ห้องที่จะให้เป็นครูประจำชั้นด้วยครับ"
"เขาเรียกครูที่ปรึกษา กันดานและโบราณนะคุณครู"
"นาย .....ครับท่านรองฯ"
ที่ห้อง ม.6/3
"เฮ้ย ๆ โหดมา โหดมา"
แท็กหัวโจกของห้องเรียนส่งสัญญาณให้เพื่อนรู้ตัวว่าผู้กองมอสมาที่ห้องเรียน
"นักเรียนเคารพ สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู"
"สวัสดีครับ ม.6/3 ทุกคน วันนี้ผมมีครูคนใหม่มาแนะนำ ครูเขาจะมาเป็นครูที่ปรึกษาให้กับพวกเธอ
แนะนำตัวให้เด็ก ๆ รู้จักสิคุณ"
"อ้าวคุณบอกมาแนะนำผม ไม่ได้บอกให้ผมแนะนำตัวเองนี่ครับ"
"โห.....สุดยอด"
นักเรียนถึงกับอึ้งเมื่อเจอครูย้อนศรผู้กองจอมโหดเพราะยังไม่มีใครกล้า
"โหอะไรกัน"
"นี่คุณเป็นบ้าหรือไง ดุเด็กแบบไม่มีเหตุผล"
"คุณชื่ออะไร"
"ตาบอดเหรอครับ วันนี้วันจันทร์ ผมใส่เครื่องแบบสีกากีมีป้ายชื่อ"
"คุณนี่มันทั้งดื้อและกวนผมมากเลยนะ เด็กดื้อยังโดนตี ครูที่ดื้อก็ต้องโดนเหมือนกัน"
เพี๊ยะะะะะะะะะะะะ ผู้กองตีเข้าที่ก้นแน่น ๆ ด้วยมือจนก้นสะเทือน ก็แหงหละครัะบทั้งแน่นทั้งงอนขนาดนี้
"นี่คุณ กล้าดีไงมาตีก้นผม"
"หรือคุณจะให้ผมทำโทษแบบวัยเรา เม้าท์ทูเม้าท์"
"ไอ้โรคจิต นักเรียนครับ ครูชื่อเป๊กนะครับ พิชยพัชร วัฒนาเสถียรกุล จบวิชาเอกสังคมศึกษา ยินดีและ
ดีใจนะครับที่ได้มาสอนที่นี่ และได้มาเป็นครูที่ปรึกษาให้พวกเราทุกคนด้วย"
"เย้.... พวกเราได้ที่ปรึกษาใหม่แล้ว"
"สุดยอดสุดยอด"
"เงียบ ถึงแม้จะมีครูที่ปรึกษาแต่ผมก็ยังเป็นที่ปรึกษาร่วมฉะนั้น ห้ามดีใจจนเกินขีด พวกคุณกับผมยังต้อง
เจอกันจนกว่าจะจบปีการศึกษา ทราบไม่ทราบ"
"ทราบครับ/ค่ะ"
"ดีมาก คาบเเรกวิชาคณิตของผม คุณมีสอนห้องไหนก็ไปซะปะ"
"ตารางสอนผมหละครับคุณรอง"
"ติดต่อรับที่ฝ่ายวิชาการสิครับ ผมฝ่ายปกครอง"
"นี่คุณ"
"เครื่องแบบข้าราชการเป็นอะไรที่ทรงเกียรติ รบกวนแก้เครื่องแบบให้พอดีตัวไม่ใช่เข้ารูปแบบนี้ โรงเรียน
ไม่ใช่โรงละคร"
"นี่ก่อนว่าผม รบกวนดูตัวเองก่อน"
"แล้วคุณจะไปไหน"
"ไปห้องวิชาการไง"
"ต้นน้ำ"
"ครับครู"
"พาครูเขาไปห้องวิชาการแล้วก็ยกสมุดวิชาคณิตของเราที่โต๊ะครูในห้องปกครองมาด้วย ทิวไปช่วยเพื่อน"
"ครับครู ไปกันครับ"
"ที่เหลือเรียน"
ในขณะที่เดินอยู่นั้น
"เรา 2 คน ชื่อต้นน้ำกับทิวใช่ไหม"
"ใช้ครับผมต้นน้ำ เป็นหัวหน้าห้องครับ"
"ผมทิวครับ เป็น.....เป็นแฟนหัวหน้าห้อง"
"หึย ไอ้บ้า เกรงใจครูเขา"
"ตามสบายครูหัวสมัยใหม่เข้าใจ LGBTQ+ เออว่าแต่ทำไมโรงเรียนนี้มีครูที่เป็นทหารเยอะจัง"
"โรงเรียนเราอยู่แนวชายแดนครับครู มันกันดารไม่ค่อยมีครูย้ายมา พวกพี่ทหารเขาก็เลยเรียนต่อครุศาสตร์
แล้วมาสอนที่โรงเรียนนี้ครับ ส่วนใหญ่ก็คนพื้นที่"
"แล้วอีตาโหดนั้น" ต้นน้ำเลยตอบครูเป๊กว่า...
"อ่อ ที่จริงครูเขาไม่โหดนะครับ แต่ตั้งแต่ แฟนครูเขาย้ายไปสอนที่กรุงเทพและเลิกลากันครูก็ดูเปลี่ยนไป
ดุมากขึ้น โหดขึ้น แต่ก็ไม่เคยทำโทษนักเรียนด้วยการตีนะครับ ส่วนใหญ่จะโดนลงโทษแบบทหาร ล่าสุด
พวกผมก็เพิ่งโดนทำโทษให้ลอกท่อภายในโรงเรียน"
"หือ เรื่องอะไรอะ" ทิวจึงตอบว่า....
"ก็ไอแท็กเเละเพื่อนในห้องตั้งฉายาให้แกว่าไอ้โหดแห่งลุ่มแม่น้ำซองกาเลีย"
"55555 ถ้าครูรุ่นเดียวกับพวกเธอครูคงโดนด้วยจะเป็นแกนนำเลยแหละ"
"ครูรอผม 2 คนแปปนะครับ เดี๋ยวผมเข้าไปเอาสมุดในห้องผู้กองครูมอสก่อน" เมื่อ 2 หนุ่มคู่จิ้นออกมา
จากห้องฝ่ายปกครอง....
"ให้ครูช่วยไหม"
"ไม่เป็นไรครับครู แค่ 23 เล่มเอง เดี๋ยวผม 2 คนแบ่งกันถือ"
"นี่ครับครูห้องวิชาการ ติดต่อช่องนี้ก็ได้ครับครู"
"ขอโทษนะครับมารับตารางสอนครับ"
"ของครูหรือนักเรียนครับ เอ่ยเป๊ก"
"ไอ้ก้อง เอ๊ยไม่ดิหมู่ก้อง ไม่คิดว่าจะได้เจอ"
"555 โลกมันกลม เอออะนี่ตาราางสอนของนาย แล้วนี้ก็งานที่ครูคนเก่าเขาทำค้างไว้ รองมอสฝากให้นาย
ทำต่อ"
"หือ รับน้องกันเลยนะ"
"555 โชคดีนะเพื่อนงานนี้ต้องทำร่วมกับผู้กองมอส"
"ขอย้ายกลบทันไมเนี่ย"
"555"
"ขอบใจนะเพื่อน ครูว่างนี่ตารางสอนรอบเช้า มีแต่สอนสังคม 6/3 กับ หือ ให้ครูสอนแค่ 6/3"
"ดีเลยครับครู เอ่อเดี๋ยวผมไปก่อนนะครู"
"เธอสองคนมีไลน์ไหม แอดครูหน่อย"
"นี่ครับครู เดี๋ยวผมดึงเข้ากลุ่มนะไลน์ห้องนะครับ"
"เดี๋ยว มีตาโหดนั้นอยู่ด้วยไหม"
"มีครับครู"
"นั้นก็คุยกันระวัง ๆ"
ช่วงพักกลางวันต้นน้ำ ทิว ปอแก้ว แท็ก แอนดริว และกัส ก็ลงมาทานข้าวโดยมีครูเป๊กมาร่วมแก๊งด้วย
"ครูครับ ทางนี้"
"โอเค ที่นี่มีอะไรทานบ้าง"
"อร่อยหลายร้านครับครู"
"ปะปะ เดี๋ยวครูเลี้ยงเอง"
"อย่าครับ/ค่ะ"
"มีไรอ่า"
"เดี๋ยวพวกผมโดน ปค.เล่นงานครับตีตัวเสมอครู"
"ก็ช่าง ปค.ดิครับ ทั้งห้องครูก็สนิทกับพวกเธอมากสุด ถือว่าพี่เลี้ยงน้อง"
"ไม่ได้ คุณอย่าทำให้เด็กผมนิสัยติดสบายภายใต้สินบน"
"สินบนอะไรคุณผู้กอง"
"ไม่มีที่ไหนทำ ครูจะเลี้ยงอาหารเด็กนักเรียน"
"ผมไง"
"คุณนี่แม่งโคตรดื้อเลยหว่ะ"
"เอ่อครูครับ ใจเย็นก่อนครับ ถ้าครูเป๊กอยากเลี้ยงข้าวพวกผมครูเป๊กไปที่นี่กับผมดีกว่าครับ"
"ได้สิต้นน้ำ นำทาง"
"นี่ครับครู ไงฮาซา ได้ไรกินยัง" ฮาซาเด็กชายจากฝั่งเพื่อนบ้านที่ดูซอมซ่อเนื่องด้วยที่บ้านเขายากจน
ไม่มีเงิน เเละเขาก็มักโดนเพื่อนแกล้งบ่อยๆ ยิ่งวันไหนที่บีมเพื่อนที่สนิทเพียงคนเดียวของเขาไม่มาด้วย
ฮาซาก็ไม่ต่างอะไรกับหมาน้อยในฝูงหมาใหญ่...
"ยังเลยครับพี่ ผมเอ่อ"
"ไม่มีเงินทานข้าวอะสิ ปะไปกินกับครู" ผู้กองเดินมาจับแขนฮาซาลุกขึ้นจากที่เขาหลบมาแอบอยู่ข้างกำแพง
ผนังโรงอาหาร เป๊กจึงถามผู้กองว่า....
"เดี๋ยวคุณผู้กองคุณรู้ได้ไง"
"ก็ฮาซา เป็นเด็กฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน บ้านเขาจนวันนี้แม่เขาคงไม่ได้ห่อข้าวมาให้แน่นอน"
"ใช่ครับครู น้องน่าสงสารมากครับ อยู่ ม.2 แต่ก็โดนแกล้งบ่อย ๆ "
"แล้วหนูไม่มีเพื่อนเหรอครับ"
"มีครับแต่วันนี้เขาไม่มา"
"ปะปะเดี๋ยวครูซื้อข้าวให้ทานนะ"
"ขอบคุณครับครู"
ทั้งหมดต่างก็ซื้ออาหารมาทานรวมกันและแบ่งให้ฮาซา ผู้กองมอสก็ดูมีมุมใจดีเหมือนกันนะเนี่ย
"กินไป ไม่ต้องกลัว บ่ายนี้ครูมีไปสอนคณิตห้องเธอนี่"
"ครับครู"
"แล้วเจ้าบีมไม่มาเหรอวันนี้"
"บีมไม่สบายครับ อยู่วัดกับหลวงตา"
"แล้วไปหาหมอหรือยัง ครูประจำชั้นรู้เรื่องไหม"
"รู้ไปเขาก็ไม่สนหรอกครับครู ครูอรษาเอาใจแต่เด็กมีฐานะซัพพอร์ตโรงเรียน"
"หือ ได้ไงเป็นครูนะะเว้ยเลือกปฏิบัติกับเด็กได้ไง ฮาซาหนูมาเรียนอย่างไร"
"เดินครับ จ-ศ ผมพักอยู่วัดกับบีม ส-อาผมก็จะกลับไปบ้านที่ฝั่งนู้น"
"เราเป็นเมียนม่าหรือ"
"ผมเป็นมอญครับ"
"หือดีเลย แม่ครูก็มีเชื้อสายของมอญนั้นเย็นนี้ครูจะไปเยี่ยมบ้านเรานะ"
"อย่าเลยครับครูบานผมไม่น่าไปหรอกครับ"
"แต่ครูจะไป"
"กินไปคุณอย่าดื้อดึง หน้าที่ของครูอรษาที่ต้องไป"
"นี่คุณเป็นฝ่ายบริหารประสาอะไร พวกเด็ก ๆ ก็พูดอยู่ว่าครูอรษาไม่สนใจเด็กสองคนนี้ หรือจะรอให้เด็ก
ฆ่าตัวตายอย่างในข่าวก่อน"
"นั้นผมไปด้วย"
"ให้พวกเราไปด้วยนะครู"
"ได้สิ ไปกัน แต่ พ่อแม่พวกเธอ"
"สบายครู ช่วงนี้ใกล้หวยออกแม่ผมหาแต่หวย กับเกร็งเลยกับแม่ไอ้ปอแก้ว"
"หลากหลายจริง ๆ เนอะ อะนี่กินเยอะ ๆ ผอมแห้งหมดแล้วเรา"
ดูไปดูมาก็เหมือนพ่อแม่ดูแลลูก ๆ เลยนะเนี่ย ครูเป๊กมีเสน่ห์มากเวลายิ้มจนบางทีผู้กองก็แอบมองดูรอยยิ้ม
ของครูเป๊กอยู่บ่อย ๆ
"แฮ่มครู ตาเยิ้มแล้วครับ"
"แอนดริว รู้มาก เออเดี๋ยวพวกเรา 5 ตัวช่วยไรครูหน่อยดิ"
"ไม่ใช่ลอกท่อใช่ไหมครู"
"เอ็งก่อนเลยคนเเรกไอ้แท็ก ครูอยากให้พวกเราช่วยแกล้บอกว่าบ้านพักครูที่นี่ผีดุโดยเฉพาะหลังที่ครูเป๊ก
จะไปอยู่"
"จะดีเหรอครู" กัสเอ่ยถาม
"ดีดิ แลกกับการโดนดุ 2 วัน"
"หือครู 2 สัปดาห์"
"เออ ๆ ตกลงตามนี้"
"ว่าแต่ครูจะให้ครูเป๊กไปพักกับครูพอร์ชเหรอ"
"ไอ้แท็ก เตรียมซ่อมคณิตศาสตร์"
"โอ๊ะๆ ครู ถือว่าผมไม่ได้พูด"
เอ๊...........ผู้กองคิดไรอยู่เนี่ยหรือว่าจะชอบคครูเป๊กเข้าให้แล้ว.........
ขอบคุณครับ ชอบครับ ขอบคุณลง
ขอบคุณค {:5_137:} ทหารนี่ใจง่ายจัง555 เสร็จแน่ ขอบคุณครับ วันแรกก็ได้{:4_105:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ {:5_126:}{:5_126:}{:5_126:} ขอบคุณคราบ ขอบคุณ ขอบคุณครับ {:5_135:} น่ารักๆ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ