เด็กแพทย์ขี้เงี่ยน PT89 น่ารักจนเกือบเลยเถิด (เหนือวา)
ลมเหนือ เหนือที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ โทรศัพท์ของเหนือดังขึ้น เหนือหยิบขึ้นมากดรับ ''ฮัลโหลครับแม่'' ''ฮัลโหลลูก ทำอะไรอยู่'' ''กำลังจะไปสอบน่ะครับ'' ''เอ้า สอบแล้วเหรอ ไม่เห็นบอกแม่เลย'' ''ใช่ครับ วันนี้วันสุดท้ายแล้ว'' ''สู้ๆนะลูก'' ''ครับแม่ แล้วแม่มีอะไรเหรอครับถึงโทรมา'' ''อ๋อ แม่จะบอกว่าปิดเทอมนี้จะกลับมาเชียงใหม่มั้ย มีแพลนว่าจะไปขึ้นดอยกัน ชวนวามาด้วยล่ะ'' ''เหนือขอดูก่อนนะครับ ถ้าไม่มีอะไรจะกลับไปครับ'' ''โอเคจ้ะ ตั้งใจสอบนะ'' ''ขอบคุณครับแม่ รักแม่นะครับ'' เหนือวางสายจากแม่ เช็ดผมต่อจนแห้ง เดินไปหยิบชุดนักศึกษาที่แขวนอยู่หน้าตู้มาใส่ นั่งลงเป่าผมจัดทรง เช็คความเรียบร้อยของตัวเองหน้ากระจก เอาของที่จำเป็นใส่กระเป๋า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความ 'พี่กำลังไปรับนะ' 'ครับ ผมเสร็จแล้ว' เหนือปิดห้องลงมาข้างล่าง ตรงไปที่ลานจอดรถ ขับรถออกไปที่คอนโดของวา ใช้เวลาไม่นานก็มาถึง เหนือเอาโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความ 'พี่ถึงแล้วนะ' 'โอเค กำลังลงไปครับ' เหนือยืนรออยู่สักพักวาก็เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มอันสดใสเหมือนอย่างเคย ''มานานยังครับเนี่ย'' ''เพิ่งถึงเอง'' ทั้งคู่ขึ้นมาบนรถ ตอนนี้ก็ผ่านมา1อาทิตย์แล้วหลังจากที่เหนือขอจีบวาวันนั้น เหนือไม่ได้ทำอะไรต่างไปจากเดิมมากนัก แค่ทำตามสิ่งที่ตัวเองคิดมากขึ้น ชัดเจนกับตัวเองมากขึ้น เหนือเอื้อมตัวมาคาดเข็มขัดให้วา วาเขินนิดหน่อย ''ขอบคุณครับ'' ''กินอะไรหรือยัง'' ''กินเรียบร้อยแล้วครับ'' เหนือพยักหน้า ขับรถออกมาจากคอนโดของวา ''แล้วอ่านหนังสือมาพร้อมสอบหรือเปล่า'' ''คิดว่าพร้อมนะครับ'' ''คิดว่าพร้อม ต้องพร้อมสิ'' เหนือขำ ''ก็วาอ่านแล้วงงนี่นา'' ''ที่ส่งมาถามพี่อะเหรอ'' ''ใช่ แต่ก็เข้าใจขึ้นเยอะแล้ว เพราะพี่ลมเหนือนั่นแหละ'' วายิ้ม สักพักเหนือก็ขับมาถึงมหาลัย วนหาที่จอด ทั้งคู่ลงมาจากรถ เดินไปที่คณะ ระหว่างทางคนต่างหันมามองทั้งคู่ เหนือนั้นเป็นคนดังของคณะแพทย์ ได้รับฉายาว่าเป็นเจ้าชายแห้งคณะแพทย์เพราะหน้าตาที่หล่อเหลา ฐานะที่บ้านก็ร่ำรวย เรียนก็ดี เพอร์เฟคไปซะทุกอย่าง ถึงจะมีนิสัยที่ดูเย็นชาและเข้าถึงยากจนบางคนก็เรียกว่าเจ้าชายน้ำแข็ง แต่นั่นก็เป็นสเน่ห์ที่น่าค้นหาทำให้มีคนแอบปลื้มเหนืออยู่ไม่น้อย ช่วงหลังมานี้ฉายาเจ้าชายน้ำแข็งดูจะใช้ไม่ค่อยได้ซะแล้ว เพราะปกติเหนือนั้นจะดูเงีบและนิ่งขรึมอยู่ตลอดเวลา แต่ตอนนี้กลับยิ้มแย้มแจ่มใสดูใจดีมากขึ้น นั่นก็เพราะคนที่อยู่ข้างๆนี่เอง วาเองก็มีคนในคณะแอบชอบอยู่ไม่น้อย ตัวเล็กน่ารัก สดใสเข้ากับคนอื่นได้ง่าย เล่นดนตรีเก่งร้องเพลงเพราะ คลิปร้องเพลงขอจีบวันนั้นดังไปทั่วอินเทอร์เน็ตทำให้คนรู้ทั้งมหาลัย หลายคนต่างงงเพราะคิดว่าเหนือนั้นชอบน้ำเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน จู่ๆก็มาคุยกับรุ่นน้องในคณะซะงั้น แต่เวลาทั้งคู่อยู่ด้วยกันเหนือจะดูหล่อและอบอุ่นขึ้นกว่าปกติ ทำให้คนชอบคู่นี้มากขึ้นเรื่อยๆ ''วันนี้มีสอบกี่ตัว'' เหนือถามวา ''มีสามตัวครับ แล้วก็หมดละ พี่ลมเหนือล่ะครับ'' ''สองตัว หมดแล้วเหมือนกัน'' ''จะได้พักสักที วาไม่ได้ร้องเพลงมาตั้งหลายวันละเนี่ย'' เหนือขำ ''ก็ร้องให้พี่ฟังก็ได้นี่'' ''วาหมายถึงร้องเพลงที่ร้านสิ'' ''แล้วไม่อยากร้องให้พี่ฟังเหรอ'' เหนือจ้องหน้าวาทำให้วาเขินจนหันหน้าหนี ''เปล่า ร้องได้'' วาตีแขนของเหนือ เหนือยิ้ม ยื่นมือไปจับมือของวา วาตกใจนิดหน่อยเพราะไม่ทันตั้งตัว เหนือทำเหมือนไม่มีอะไร จูงมือวาเดินเข้าไปในคณะ คนที่นั่งอยู่ต่างหันมามองแล้วยิ้มกันใหญ่ พอโดนมองมากๆวาก็เขิน แต่ก็ไม่อยากปล่อยมือ ''เราสอบห้องไหน'' ''306ครับ'' ''เดี๋ยวพี่เดินไปส่ง'' ''ไม่ต้องก็ได้ครับ พี่ลมเหนือไปสอบเถอะ'' ''พี่สอบห้อง408ต้องผ่านอยู่แล้ว ไม่ต้องคิดมากหรอก'' ''ก็ได้ครับ'' เหนือกับวาเดินขึ้นมาที่ชั้น3 เพื่อนของวาที่เห็นส่งสายตาแซวกันใหญ่ วาจะปล่อยมือแต่เหนือคว้ามาจับไว้เหมือนเดิม ''อายเหรอ'' ''เปล่าครับ..แค่เขิน'' เหนือยิ้ม ''ไม่อายก็ดีแล้ว'' เหนือจูงมือวามาหากลุ่มเพื่อน ''สวัสดีครับพี่เหนือ'' ''สวัสดีค่ะพี่เหนือ'' เพื่อนของวาทักทายเหนือ ''สวัสดีครับ พี่พาวามาส่ง ฝากดูแลวาด้วยนะครับ'' ''ได้เลยค่ะ จะดูแลอย่างดีเลย'' วาเขินจนหน้าแดง เหนือลูบหัวของวา เพื่อนๆที่ดูอยู่ต่างเขินตามไปด้วย ''ตั้งใจสอบนะ เลิกแล้วเจอกัน'' ''ครับ'' เหนือยิ้มแล้วเดินจากไป เพื่อนดึงวาลงไปนั่ง ''แหม ตัวเล็กตัวน้อยเลยนะมึง'' ''อย่าแซวดิ'' ''ต้ังใจสอบนะ โห ถ้าเค้าพูดแบบนั้นกับกูนะ กูเกียรตินิยมแน่นอน'' ''เว่อน่า'' วาเองก็หุบยิ้มไม่ได้เหมือนกัน
วายุ วานั่งอยู่ในห้องสอบ เอามือลูบหัวของตัวเอง 'ตั้งใจสอบนะ เลิกแล้วเจอกัน' คำพูดของเหนือยังคงดังก้องอยู่ในหัว รอยยิ้มที่แสนอบอุ่นนั่น ไหนจะน้ำเสียงนุ่มๆนั่นอีก วาแทบไม่อยากเชื่อเลยสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเรื่องจริง ที่ผ่านมาวารักเหนือข้างเดียวมาตลอด ไม่คิดเลยว่าวันหนึ่งจะโดนรุ่นพี่ที่แอบชอบมาทั้งชีวิตขอจีบแบบนี้ ''ไอวา'' เพื่อนสะกิดหลัง ''ส่งกระดาษคำตอบมาดิ'' ''เอ้า เออๆ โทษๆ'' วาหยิบกระดาษคำตอบของตัวเองไว้แล้วส่งต่อที่เหลือให้เพื่อน วาเหม่อจนไม่รู้ว่าเค้าเริ่มแจกกระดาษคำตอบกันแล้ว ''แหม คิดถึงพี่เหนืออยู่หรือไง'' ''เออ คิดถึงอยู่'' ''อย่าคลั่งรักให้มันมากเลยมึงอะ'' ''แอบชอบเค้ามาตั้งแต่ไม่ถึง10ขวบ ขอคลั่งหน่อยเถอะ'' วาเองก็พยายามไม่แสดงออกมากเกินไปเหมือนกัน ไม่อยากคลั่งรักเหนือเกินไป วาฟุบหน้าลงกับโต๊ะ แทบจะรอให้สอบเสร็จไม่ไหวแล้ว ทางด้านของเหนือ เหนือนั่งรออาจารย์เรียกเข้าห้องสอบอยู่หน้าห้อง ''ไอเหนือ!'' เปาส่งเสียงเรียกมาแต่ไกล พวกเพื่อนคนอื่นก็เดินตามมาข้างหลังด้วย ''ทำไมขึ้นมาก่อนวะ'' ''กูไปทำธุระมานิดหน่อย เลยเลยมานี่เลย'' ''ธุระที่ไปส่งน้องวายุที่ห้องสอบอะเหรอ'' อ๊อฟแซว ''รู้ได้ไงวะ'' ''ก็ตอนกูขึ้นมาเห็นน้องโดนเพื่อนล้ออยู่'' เหนือเอามือกุมหน้า ไม่น่าทำแบบนั้นเลย ว่าแล้วว่าไอพวกนี้มันต้องรู้แล้วเอามาล้อแน่ ''ไม่ล้อๆ กูเข้าใจๆ'' อ๊อฟตบไหล่ของเหนือ ''ดีจังเลยนะ อิจฉาจังเลย'' น้ำนั่งลงข้างๆ ''น้ำก็เคยมีคนมาส่งทุกวันไม่ใช่เหรอ'' โชกุนพูดขึ้น ทุกคนหันไปมอง ''ขอโทษๆ เราลืมตัวน่ะ'' ''ไม่เป็นไร ก็มันจริงนี่นา'' น้ำยิ้ม อาจารย์เรียกให้ทุกคนตั้งแถวเตรียมเข้าห้องสอบ การสอบผ่านไปได้อย่างราบรื่น วาทำข้อสอบได้อย่างผ่านฉลุยเพราะเหนือทำสรุปให้เมื่อคืน เหนือมักจะติวหนังสือให้วามาตั้งแต่สมัยเด็กแล้ว วาเป็นคนที่เรียนเก่งแต่หัวไม่ค่อยไวสักเท่าไหร่ ได้เหนือนี่แหละที่คอยช่วยเสมอมา ตั้งแต่เด็กยันตอนนี้ที่อยู่มหาลัย หลังจากอาจารย์ปล่อยทุกคนก็ทยอยออกมาจากห้อง ''ข้อแรกมึงตอบอะไร'' ''กูก็ไม่แน่ใจ ูตอบA'' ''ไอสัส ชิบหายละ กูตอบC'' เป็นเรื่องปกติที่หลังจากออกจากห้องสอบแล้วจะต้องถามกันว่าตอบอะไร วาเก็บกระเป๋าเตรียมจะลงไปข้างล่าง ''วา'' เหนือโผล่มาตอนไหนก็ไม่รู้ทำให้วาสะดุ้งเล็กน้อย ''พี่ลมเหนือ'' ''สอบเสร็จแล้วใช่มั้ย'' ''ครับ พี่ลมเหนือล่ะครับ'' ''พี่เสร็จก่อนเราได้สักพักแล้ว เลมารอแถวๆหน้าห้อง'' ''จริงๆไม่ต้องรอผมก็ได้ครับ ผมเกรงใจ'' ''ต้องรอสิ ก็อยากเจอนี่'' วาเขินจนหน้าแดง เหนือเอากระเป๋าของวาไปถือ ''ไม่ต้องก็ได้ครับ'' ''ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ'' ''เอ่อ..ครับ'' วาแอบยิ้ม หันไปก็เจอเพื่อนที่เบะปากใส่อย่างอิจฉา วาขำเบาๆ ทั้งคู่ลงมาจากอาคาร เอาจริงเหนือก็เกร็งอยู่เหมือนกัน ไม่รู้ว่าจะจีบกันต้องทำยังไง ถือกระเป๋าให้มันน่ารักดีเลยอยากลองทำดู เห็นอ๊อฟถือให้ปิ่นบ่อยๆแล้วปิ่นดูจะชอบ ''สอบเป็นยังไงบ้าง'' เหนือถาม ''ทำได้ครับ ต้องขอบคุณพี่ลมเหนือเลยนะเนี่ย'' ''ไม่ต้องเลย เมื่อเช้ายังพูดอยู่เลยว่างง'' ''ก็ไม่งงเพราะอ่านสรุปของพี่ไง'' วากอดแขนของเหนือแล้วเอาหัวถู ทำเอาเหนือเขินจนหยุดเดิน วาที่รู้ตัวก็เขินตาม รีบผละออก ''ขอโทษครับ'' ''ไม่เป็นไร'' เหนือจับมือของวาดึงเข้ามาชิดตัวมากขึ้น ''อ้อนได้ พี่ไม่ว่า'' คำพูดที่ดูไม่คิดอะไรของเหนือแต่ทำเอาวาใจเต้นแรงไปหมด ''พูดอะไรเนี่ย'' วาผลักเหนือแล้วเดินหนี ''เอ้า วา'' เหนือเดินตามวาไป ทั้งคู่มาที่ลานจอดรถ ขึ้นมาบนรถของเหนือ ''อยากไปไหนมั้ย'' ''ไม่รู้สิครับ'' ''อยากกินขนมมั้ย'' ''อยาก'' ''ตาลุกวาวเลยนะ'' ''ก็พี่ลมเหนือบอกจะพาไปกินตั้งนานแล้วยังไม่ได้พาไปเลย'' ''ก็ช่วงนั้นมันยุ่งนี่ โอเค วันนี้จะพาไปกิน'' ''ขอบคุณครับ'' วายิ้มกว้าง เหนืออมยิ้มแล้วขับรถออกมาจากมหาลัย ''สวัสดีค่ะ โมโม่จังเองนะคะ วันนี้จะทำหน้าที่ดูแลมาสเตอร์ทั้งสองท่านเอง'' ผู้หญิงใส่ชุดเมดหน้าตาน่ารักทำท่าทางมุ้งมิ้งอยู่ที่โต๊ะ วาปรบมือดูชอบใจเอามากๆโดยมีเหนือที่นั่งอึดอัดอยู่ ทั้งคู่มาที่ร้านเมดคาเฟ่ที่มีผู้หญิงใส่ชุดเมดคอยเดินตามโต๊ะ ร้านตกแต่งอย่างน่ารัก น่ารักยันอาหารในเมนูเลยด้วย เหนือรู้สึกอึดอัดและไม่เข้ากับที่นี่อย่างแรง อยากจะลุกออกไปมาก แต่พอเห็นวายิ้มแบบนั้นแล้วก็ได้แต่นั่งอยู่กับที่ ทั้งคู่สั่งอาหาร ''เอาอันนี้ครับ'' ''อ๊ะ ไม่ได้นะคะ ถ้าจะสั่งอาหาร จะต้องร่ายมนต์ก่อน'' วาทำท่าหัวใจตามเมดคนนั้นแล้วร่ายมนต์ ''โอม เอาอันนี้ครับ'' เหนือหันไปอีกทางเพราะจะหลุดยิ้มกับท่าทางน่ารักของวาเมื่อกี๊ ''โอมเพี้ยง จะรีบเสกมาให้เลยนะคะ แล้วอีกท่านล่ะคะ'' ''เอ่อ ผมไม่ท่องมนต์ได้มั้ยครับ'' ''ไม่ได้นะคะ ต้องร่ายมนต์สิ อาหารจะได้ออกมาอร่อย'' ทุกอย่างมันน่ารักจนเหนือเลี่ยน ที่ไม่เลี่ยนก็คงมีแค่วาที่นั่งตั้งตารอดูเหนือร่ายมนต์นี่แหละ เหนือจำใจต้องทำมือรูปหัวใจ ''โอม น้ำเปล่า'' วาเอามือปิดปากหันไปอีกทางเพราะหลุดขำกับท่าทางแข็งทื่อของเหนือ เมดเองก็เหมือนจะแอบขำด้วย ''โอเคค่ะ จะรีบมานะคะ'' เมดเดินออกไป วาหัวเราะออกมาเต็มที่ ''ไม่ต้องมาหัวเราะเลย พามาทำอะไรเนี่ย'' ''น่ารักจะตาย เมื่อกี๊พี่เหนือก็น่ารักนะ'' ''น่ารักบ้าอะไรล่ะ'' วายังคงหัวเราะเหนืออยู่ ทำท่าทางล้อเลียนเสียงต่ำ ''โอม น้ำเปล่า'' แล้วหัวเราะต่อ เหนือเอามือขยี้ผมของวาอย่างหมั่นเขี้ยว ''ชอบใจใหญ่เลยนะ'' ''ก็พี่ลมเหนือน่ารักดีนี่นา'' ''คนที่น่ารักก็มีแต่เราเท่านั้นแหละ'' โต๊ะข้างๆถึงกับหันมามองทั้งคู่แล้วยิ้ม ทั้งคู่รีบกลับไปนั่งที่ของตัวเอง สักพักอาหารก็มาเสิร์ฟ เป็นขนมหวานหน้าตาน่ารักจนไม่กล้ากิน ''น่ารักจัง'' วาเอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปอาหาร เหนือยิ้ม เอาโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปวา ''อืม น่ารัก'' เหนือเขินเวลาที่คนมองแต่พอเห็นวามีความสุขก็ไม่สนใจอะไร หลังจากกินเสร็จทั้งคู่ก็ออกมาจากร้าน ''วาขอโทษนะครับ'' ''หืม ขอโทษอะไร'' ''ก็พี่เหนือไม่ชอบที่น่ารักแบบนั้นไม่ใช่เหรอ'' ''เปล่านี่'' ''หน้าพี่มันฟ้องขนาดนั้น'' เหนือขำ เอามือลูบหัววา ''วาชอบอะไรพี่ก็ชอบด้วยนั่นแหละ เป็นแบบนั้นมาตลอดนี่'' รอยยิ้มของเหนือทำให้วาหันหน้าหนีอีกครั้ง ''หันหน้าหนีพี่ทำไมล่ะ'' ''ก็พี่ทำหน้าแบบนั้นอะ'' ''หน้าแบบไหน'' ''แบบหล่อ'' เหนือหัวเราะ ''ไม่ชอบเหรอ'' ''ชอบ'' วาหันมามองตาสู้ทำให้เหนือเป็นฝ่ายหลบตาเอง วาขำ ''วันนี้ดื้อนะ'' ''วายังไม่ได้ทำอะไรเลย ดื้อตรงไหน'' วาแลบลิ้นใส่ เหนือเขกหัววาเบาๆ อยู่กับวาทีไรเหนือรู้สึกไม่เป็นตัวเองทุกที หรือจริงๆแล้วนี่คือเหนือตอนปกติจริงๆกันแน่นะ เหนือขับมาส่งวาที่คอนโด ''กลับดีๆนะครับพี่ลมเหนือ'' วากำลังจะลงจากรถแต่เหนือจับแขนวาไว้ วาหันมามอง ''ขอขึ้นไปข้างบนได้มั้ย'' สายตาของเหนือที่มองมานั้นดูอ้อนวอนแปลกๆ ''เอ่อ ครับ ได้สิ'' เหนือลงมาจากรถ ทั้งคู่ขึ้นลิฟท์ไปที่ห้องของวา วาเปิดประตูห้องให้เหนือเข้าไปแล้วปิดประตูตามหลัง ''พี่ลมเหนือนั่งก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยววาเอาน้ำมาให้'' ''ไม่เป็นไรๆ'' เหนือนั่งลงที่โซฟา วานั่งลงข้างๆ ลังเลนิดหน่อยก่อนที่จะเอนหัวพิงไหล่ของเหนือ เหนือยิ้ม ''วันนี้ขอบคุณที่พาไปกินขนมนะครับ'' ''ไม่เป็นไร อยากไปไหนอีกก็บอกได้'' ''ครั้งหน้าไปที่ที่พี่ลมเหนืออยากไปบ้างดีมั้ยครับ'' ''ที่ที่พี่อยากไปเหรอ'' เหนือคิด ''พี่ไม่รู้เลยว่าอยากไปไหนน่ะสิ'' ''ไม่ต้องรีบคิดหรอกครับ ถ้าพี่ลมเหนืออยากไปไหนเมื่อไหร่ก็บอกเลย วาจะไปด้วย'' ''เหรอ'' ''อื้ม'' เหนือสางผมของวาเล่น ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อ แต่แค่ได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ก็รู้สึกดีมากแล้ว ''แต่ก่อนเวลาเราไปห้องกันเราทำอะไรนะ'' ''ก็เล่นดนตรี ร้องเพลง เล่นเกม จะว่าไปแต่ก่อนก็สนุกดีนะครับ ไม่ต้องคิดอะไรเยอะแบบนี้เลย'' "คิดอะไรล่ะ ตอนนี้เราก็ยังทำแบบนั้นได้นี่'' เหนือลุกขึ้นเดินไปหยิบกีตาร์มาส่งให้วา ''ร้องเพลงให้ฟังหน่อย'' วายิ้ม รับกีตาร์มาปรับสายแล้วเริ่มดีด ''ละลายหมดแล้ว เวลาที่เรานั้นใกล้กัน ห้ามไม่ไหว หัวใจฉันเหมือนมันจะระเบิด ล่องลอยไปแล้ว เธอทำให้ใจฉันเตลิดทนไม่ไหว ฉันควรจะพูดทุกความในใจ'' เหนือเอามือเท้าคางฟัง ''แต่มันติดๆขัดๆอยู่ทุกครั้ง อึกๆอักๆอยู่อย่างนั้น พอถึงเวลาจริงๆก็ไม่กล้า มีคำในใจเป็นพันล้าน ถ้าเก็บต่อไปก็คงบ้าตายเข้าสักวัน'' วาร้องไปยิ้มไปจนเหนืออดยิ้มตามไม่ได้ เสียงใสๆของวาดังไปทั่วห้อง ''ก็เลยรวบรวมเอาคำว่ารัก คำที่มันล้นภายในใจ เป็นบทเพลงที่ฉันตั้งใจมอบให้เธอฟัง เรียบเรียงจากเสียงของหัวใจ ที่รักได้ยินไหม เพลงรักนี้เป็นของเธอเท่านั้นและเพลงนี้มีชื่อว่าเธอ'' ตาของทั้งคู่สบกัน เหนือกดกีตาร์ของวาลง ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ วาใจเต้นแรงไปหมด หน้าของทั้งคู่ใกล้กันจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย ''พี่ขอจูบวาได้มั้ย'' วาเขินไปหมด พูดอะไรไม่ออก ได้แต่พยักหน้า เหนือเอามือประคองท้ายทอยของวาดึงเข้ามา ประกบปากจูบวาเบาๆ ริมฝีปากของทั้งคู่แนบชิดกันพร้อมกับหัวใจของทั้งสองที่เต้นแรง ริมฝีปากของวานั้นนุ่มมาก รสชาติหวานเหมือนขนม ริมฝีปากหนาของเหนือนั้นอุ่นจนวาร้อนผ่าวไปทั้งหน้า หน้าแดงไปถึงใบหู เหนือเริ่มจูบมากขึ้น ริมฝีปากของทั้งคู่บดขยี้กันอย่างแผ่วเบา ''อืออ'' วาส่งเสียงครางในลำคอ เหนือโอบเอวของวาดึงเข้าไปชิดตัวมากขึ้น เหนือสอดลิ้นเข้ามาในปากของวา ลิ้นของเหนือค่อยๆรุกล้ำเข้ามาเรื่อยๆ วารู้สึกเหมือนจะละลายในอ้อมกอดของเหนือ เหนือผละออก มองหน้าของวา ''พี่..กลับก่อนดีกว่า'' ''ดีเหมือนกันครับ'' เหนือลุกขึ้น หยิบกระเป๋า ''พรุ่งนี้เจอกันนะ'' ''กลับดีๆครับ'' เหนือเดินออกไป วาจับริมฝีปากของตัวเอง เมื่อกี๊ จูบไปแล้ว จูบแรกจริงๆของวา ความรู้สึกเมื่อกี๊มันอธิบายไม่ถูก แต่มันดีมากๆ ดีแล้วที่เหนือนั้นหยุดก่อน วามองเป้าของตัวเองแล้วรู้สึกเขินไปหมด เหนือยืนหายใจแรงอยู่หน้าประตู ใบหน้าและสายตาที่หยดย้อยของวาเมื่อกี๊ ถ้าไปต่อมากกว่านี้เหนือต้องไม่ไหวแน่ น่ารักจังครับ น่ารักอ่ะ เหนือวา หวานมากกกกก
น้ำเรา จะหวานแบบนี้ไหมนะ หวานนนนน เมื่อจะได้กันสักที เป็นคู่ที่ลีลาที่สุดลชวนเรื่องละ55555
น้ำหายไปเลย อย่กเห็นผัวจริงๆของน้ำละ เคคู่กับโชกุน สมน้ำสมเนื้อดี 55555
{:4_112:} เหนือวา หวานชะมัดเลย:loveliness: {:5_137:} รอบอกแม่ ๆ ทั้งสองก่อนนะ แล้วค่อยขยับไปขั้นที่มากกว่าจูบ ก็ยังคงเส้นคงวาเหมือนเดิม ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ทั้งที่ใจทั้งสองอยากจะฟัดกันจะตายอยู่แล้ว 55555555คู่อื่นเขาเอากันจนถ้าท้องได้ลูกคงโตกันหมดละ 5555555 หันมาดูคู่นี้สงสัยต้องมีพิธียกขันหมากผูกข้อไม้ข้อมือกันก่อนถึงจะได้กัน555555 ทนไม่ไหวๆๆ ดีจังครับ {:7_295:} {:7_295:} หวานกันมากกกก ก็รอมาตั้งนานแล้วอะเนาะ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ {:7_295:} {:7_317:} กระหนุงกระหนิงน่ารักครับ น่าจะจบลงด้วยดีอีกคู่หนึ่งครับ