เพื่อนรัก...กูรักมึง ตอนที่ 2
เมื่อกลับมาถึงห้อง กัฟก็จับการ์ตูนปะกบชิดกำแพงห้องจนหน้าแทบชิดติดกัน"ปล่อยเรา กัฟนายอย่าทำแบบนี้ได้ไหม"
"ทำไมว่ะ มึงหวั่นไหวเหรอ"
"ใช่กัฟ เราหวั่นไหว ถ้านายมองเราเป็นแค่เพื่อน นายอย่าทำกับเราแบบนี้ได้ไหม"
"กูขอโทษ แต่กูก็ไม่ชอบให้ใครใกล้มึง และก็ไม่ชอบให้มึงเข้าใกล้ใครนอกจากอีเจ๊กับไอ้พี"
"นายก็มีแฟนอยู่เเล้วนี่ เราไม่ใช่ตัวแทนของใครนะเว้ย เรามีเลือดเนื้อมีจิตใจ เราไม่ใช่ตุ๊กตายางนะ"
"แล้วใครว่ามึงเป้นตุ๊กตายางอะ การ์ตูน กูอยากรู้ว่าผู้ชายจูบกันมันเป็นไง"
"กู...ไม่ใช่หนูทดลองของมึงนะกัฟ ปล่อยกูเถอะ กูขอร้อง"
กัฟปล่อยตัวออกจาตัวการ์ตูน จากนั้นการ์ตูนก็เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ระหว่างนั้นกัฟก็กำลังถอดเสื้อผ้า
และโยนลงตะกร้าเขาก้เห็นในตะกร้ามีกางเกงในของการ์ตูนถอดอยู่ กัฟหยิบกางเกงในของการ์ตูนขึ้นมา
พร้อมแนบเข้าที่จมูก เขาสูดดมเข้าไปจนเต็มปอดจนปล่าช่อนอเมซอนของเขาตื่นตัว ....แปลกจัง ทำไม
กูไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับแอมแปร์เลยว่ะ แต่กับการ์ตูน หรือว่ากู....เป็นกย์จริง ๆ ว่ะ ไม่ได้ดิเตี่ยมึงต้องการหลาน
มึงต้องมีหลานให้เตี่ยยเว้ยไอ้กัฟ โอ๊ววววโอ๊วววววการ์ตูนนนเกงในมึงกลิ่มหอมสะอาดจัง โอ๊วววว..... กัฟดม
เกงในของการ์ตูนพร้อมกับชักว่าวไปด้วย การ์ตูนที่แอบเห็นก็ตกใจนิด ๆแต่ก็ต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น รอจน
กัฟน้ำแตก การ์ตูนจึงแกล้งทำเสียงดังเพื่อเปิดประตูห้องน้ำ
"อาบน่นจังตัวเล็กแค่นี่"
"ก็ไม่รู้ดิ เพื่อนายคิดถึงแอมแปรืเเล้วช่วยตัวเอง เราจะได้ไม่ออกมาขัดจังหว่ะ"
กัฟถึงกับหน้าแดงเมื่อการ์ตูนพูดขึ้นโดยที่เขาในใส่เกงในของการ์ตูนอยู่
"นั้นกู อาบน้ำก่อนละกัน"
"ตามสบาย"
การ์ตูนรู้เห็นทุกอย่าง จึงแกล้งทำเป็นผ้าหลุดเพราะกัฟปิดประตูห้องน้ำแต่ไม่สนิท ทันทีที่ผ้าหลุดร่างกายที่
ขาวเนียน ก้นลูกพีช และหำน้อย ๆ ที่แกว่งไปมา มันชั่งทำให้กัฟมีอารมย์อย่างมาก กัฟชักว่าวต่อรอบสอง
โดยดูการ์ตูนแก้ผ้าเช็ดตัวพร้อมทาครีมบำรุงผิวแบบที่ว่าโครตน่าเจสสสสสส
ในค่ำคืนที่ทั้งคู่ต้องนอนเตียงเดียวกัน กัฟไม่รู้ว่าตั้งใจหรือละเมอเขาพลิกตัวมากอดพร้อมกับบีบก้นการ์ตูน
"กัฟ กัฟปล่อยเรากัฟ"
"ทำไมว่ะ กอดไม่ได้ไง"
"มึงมีแฟนแล้วนะ"
"ทำไม หวงตัวไง"
"เออ ใช่ กูไม่ชอบเป็นเมียน้อยใคร"
"แต่กูอยากได้มึงเป็นเมียน้อยหว่ะการ์ตูน"
"ไอ้เชี้ยกัฟ"
"โอ๊ยย มึงชกกูทำไมเนี่ย แล้วนี่มึงจะไปไหน"
การ์ตูนชกปากกัฟเข้าไป 1 หมัดพร้อมลุกจากเตียงและสะพายเป้หนังสือกำลังเดินออกจากห้อง กัฟเลยวิ่ง
มาขวางเอาไว้
"กูจะย้ายหอ หลีก"
"ไม่ มึงอยู่กับใครไม่ได้นอกจากกู"
"แล้วมึงจะให้กูอยู่ในฐานะอะไร เพื่อน หรือ ชู้ ถ้าชู้กูไม่อยู่ กูไม่ได้อยากมาเป็นชู้หรือเป็นเมียน้อยเมียเก็บ
ของใคร"
"กูไม่รู้ความรู้สึกของกู แต่กูไม่ให้มึงไป การ์ตูน อยู่กับกูนะ"
"มึงเห็นแก่ตัวมากอะ ปล่อยกูเถอะ"
"กูบอกว่าไม่"
และเเล้วกัฟก็ลากตัวการ์ตูนขึ้นไปบนเตียงจากนั้นกัฟก็จูบปากและปลุกปล้ำการ์ตูนอย่างไม่ปราณีด้วยราคะ
และตัณหาที่เขาไม่เคยได้ลงกับใคร แม้แต่แอมแปร์เองก็ตามกัฟยังไม่เคยเสียความบริสุทธิ์ของหัวปลาช่อน
อเมซอนให้ใครนอกจากกัฟ
"ปล่อยกูนะ กัฟ ปล่อยกู"
"ไม่ กูไม่ปล่อย กูไม่เคยทำแบบนี้กับใคร กูทำกับมึงคนแรก"
"กูไม่เชื่อ มึงมีแฟนแล้วมึงจะไม่เคยเลยเหรอ"
"มึงก็พิสูจน์สิว่าของกูยังสด"
"ไม่ กูไม่อม กูไม่เคย"
กัฟบีบปากการ์ตูนแล้วยัดปลาช่อนอเมซอลขนาด 8 นิ้วเข้าไปในปากของการ์ตูนมันแน่และคับปากมาก
หัวไม่คล้ำแถมยังชมพูสดอีกซะด้วย
"อมไป อมดีดี อย่ากัด ถ้ากัด ตูดมึงพังแน่ โอ๊ววววโอ๊วววววเสียวจังเลย ไม่เคยเสียวอะไรขนาดนี้เลยโอ๊ววว"
กัฟจัดการเย็ดปากของการ์ตูนจนในที่สุดกัฟก็น้ำแตกใส่ปากการ์ตูน และบังคับการ์ตูนกลืนน้ำลงไปจนหมด
จากนั้น กัฟก็จัดการถอดเสื้อผ้าการ์ตูนออก
"มึงยังสดยังซิงอยู่นี่"
"มึงจะทำไร อย่านะ"
"ไม่ทำก็ได้แต่มึงห้ามคิดหนีกูไปไหน และกูจะถือว่ามึงคือคนแรกของกู"
"กูใส่เสื้อผ้าได้ไหม"
"ไม่ได้ คืนนี้มึงกับกูต้องนอนแก้ผ้าด้วยกัน และเวลาที่อยู่ด้วยกันมึงต้องใส่แค่กางเกงในตัวเดียวเท่านั้น"
"ไอ้กัฟ ...."
"ไม่มีไอ้ มีแต่....ผัว"
เช้าวันรุ่งขึ้น ในขณะที่กัฟและเพื่อน ๆ ยืนซื้อข้าวกันอยู่นั้น แอมแปร์ก็แทรกกลางระหว่างกัฟกับการ์ตูน
"อุ๊ย ขอโทษที กัฟค่ะทำไมเมื่อคืนรีบกลับอะค่ะ แอมแปร์ยังไม่ได้พากัฟขึ้นทัวร์ที่ชั้น 7 เลยนะ แล้วนี่ใคร"
"นี่การ์ตูน รูมเมทเรา"
"หวังว่ากัฟคงไม่กินรูมเมทนะ"
"ก็ไม่แน่ ถ้ากัฟคึก แอมแปร์มีอะไรเหรอ"
"ก็มากินข้าวเช้ากับที่รักไงค่ะ เออการ์ตูนจ๊ะ ซื้อข้าวให้ด้วยนะเอาอะไรก็ได้ น้ำด้วยแก้วนึง"
"อ้าวอีนี่เป็นง้อยไงมึง"
"ทำไมฉันใช้เเกเหรออีพีพี"
"ไม่เป็ไรครับพี่พีพี เดี๋ยวการ์ตูนจัดการให้ครับ"
"การ์ตูน นี่วิญญาณนางเอกเข้าร่างหรือไง"
"พี่โอปอลล์ครับ ยืมส้นเข็มหน่อยสิครับ"
"ได้สิ"
และแล้วความมันส์ก็บังเกิดเมื่ออาหารที่ซื้อมาพร้อมกับน้ำสตอเบอร์ที่ปั่นโดยส้นสูงเจ๊โอปอลล์ การ์ตูนนี่
แสบสุด ๆ
"555 ในที่สุดอีแอมแปร์ก็กินน้ำล้างส้นสูงกู"
"อีเจ๊ กูว่านะการ์ตูนกับไอ้กัฟมันต้องอัพแอนด์ดาวน์กันแล้วแน่เลยหว่ะ"
"กูก็ว่างั้นแหละ"
ที่โต๊ะอาหาร
"มาแล้วครับพี่แอมแปร์"
"นี่แกงอะไรอะ"
"ก็ปลาแรดผัดผงกระหรี่ มะม่วงแรดน้ำปลาหวาน แล้วก็น้ำสตอเบอรี่ปั่นสูตรพิเศษ"
"นี่แก กล้าว่ารุ่นพี่เหรอ"
"เดี๋ยว ๆ อีแอมแปร์ มึงกับพวกกูรุ่นเดียวกัน ที่สำคัญการ์ตูนอายุเท่าเราแค่อ่อนเดือน"
"กัฟ กัฟต้องจัดการมันนะ ไม่งั้นแอมแปร์ฟ้องเตี่ยกัฟนะคะ"
"กัฟครับ การ์ตูนผิดอะไร ก็พี่เขาบอกเอาอะไรก็ได้ กัฟ การ์ตูนผิดหรือครับ"
"แอมแปร์ กัฟว่าแอมป์แปร์ไปสั่งเองดีกว่านะ อะดื่มน้ำเย็น ๆ ให้ชื่นใจก่อน"
กัฟหยิบน้ำมาป้อนแอมแปร์โดยไม่รู้เลยว่าน้ำแก้วนี้การ์ตูนเอาส้นรองเท้าเจ๊โอปอลล์ลงไปคน
"ชื่นใจไหม"
"กัฟป้อนแบบนี้ก็ชื่นใจสิค่ะ นั้นแอมไปคณะก่อนนะคะ เจอกันคะ"
เมื่อแอมแปร์ไปและแล้วศรัตนูหัวใจก็มา วีและเพื่อนซื้อมื้อเช้ามาฝากการ์ตูน
"น้องการ์ตูนครับ พีซื้อไส้กรอกอิสาน ไส้กรอกรมควัน แล้วก็ปลาช่อนเผาเกลือมาฝาก"
"ปลาช่อน หื๊บบบ ฮื๊บบบบบ" การ์ตูนถึงกลับแแสลงพร้อมคลื้นใส้เมื่อเห็นปลาช่อนตัวเบ่อเร่อ ...เป็นไงมึง
ปลาช่อนกูอร่อยไหม โอ๊วววโอ๊ววววววโอ๊ววววไอ้ช่อนลูกพ่อออออออ.... เสียงครางของกัฟก้องขึ้นมาในหู
และหัวสมองจนการ์ตูนต้องวิ่งไปอ๊วกที่ห้องน้ำ
"เฮ้ย น้องเป็นไรว่ะ เดี๋ยวไปดูก่อน"
"ไม่ต้องเลยพี่เพื่อนรักของผม ผมไปดูเอง กินไปเลยปลาช่อนพี่อะ"
"อีเจ๊"
"ว่าไงอีพี"
"กูว่าที่เราคิดน่าจะใช้ เก้งรับร้อยทั้งร้อยมักแสลงอาหารที่ใกล้เคียงกับสิ่งที่เจอ"
"ห๊าาา นั้นแสดงว่า .....เขากินปล่าช่อนกันแล้ว"
"กูว่าไม่เหลือ"
"เดี๋ยวนะน้อง น้องสองตัว เอ๊ย สองคน คิดว่าการ์ตูน กับไอ้กัฟ ......"
"ใช่ค่ะพี่่วี"
"โอ๊ะโอ๊ะโอ๋ยยยย หัวใจล้มเหลว"
"โอ๊ยพี่ มาเป็นพระเอกลิเกเลย มาไหนๆก็ซื้อมาเเล้ว ใส่จานค่ะไอ้พี่ที่เหลือน้องหิว"
"อีพีรุ่นพี่นะมึง อีนี่"
"เออหน่า พี่เขาไม่ถือสาเราหรอก อะอะกินๆ"
"มึงไม่แสลงเหรออีพี"
"ไม่อะ ระดับกูต้อง อนาคอนด้า"
"ดอก...... "
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ccขอบคุณครับmmmmmmmmmmm ดีมาก {:5_129:}{:5_129:}{:5_129:} ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุณมากๆเลยนะครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ Intra ตอบกลับเมื่อ 2022-7-7 07:13
เมนูนี้ยืมไปเสนอเพื่อนหน่อยนะครับ
5555 ยินดีครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ คับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ เมนูนี้ยืมไปเสนอเพื่อนหน่อยนะครับ ขอบคุณครับ.
หน้า:
[1]