พ่อที่ดีที่สุดของผม ตอนที่ 2 กางเกงในกะหรี่ [สะกดจิต]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nakintr เมื่อ 2022-7-13 17:51ตอนที่ 2 กางเกงในกะหรี่
เมื่อวานถึงแม้ผมจะดีใจที่เจอพ่อ แต่ก็กลับเจอพนักงานส่งของน่าอารมณ์เสีย เพราะผมแค่เซ็นชื่อรับของว่า กะหรี่ เจ้าพนักงานชั้นต่ำเหล่านั้นก็มองหน้าผม ก็นั่นมันชื่อผม จะให้ผมเซ็นชื่อว่าอะไรล่ะ? จริงไหมครับ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไร ผมก็แค่พาพ่อของผม ที่ผมไม่รู้ชื่อจริง เดินรอบบ้าน สำรวจห้องต่างๆ จนมาถึงห้องนอนใหญ่ของผม ที่ผมตั้งใจแต่งอย่างบรรจงด้วยเฟอร์นิเจอร์นำเข้าจากอิตาลี ที่มันกำลังจะกลายเป็นของพ่อในอีกไม่กี่นาทีต่อจากนั้น
“กูจะนอนห้องนี้”
“แต่นี่มันห้องของผมนะครับพ่อ”
“กูไม่สน บ้านมึงออกจะใหญ่ มึงไปนอนห้องคนใช้สิ” ให้ตายเถอะ ถึงเป็นพ่อของผมก็ตาม แต่จะให้ผมไปนอนห้องแบบนั้นนี่มันเกินไปหน่อยนะ ผมกำลังจะง้างปากเถียง ก่อนที่พ่อจะพูดขึ้นมา
“มึงไม่ต้องเถียงกู ห้องแคบๆ เล็กๆ แบบนั้นแหละ สมกับกะหรี่อย่างมึง เชื่อสิไอ้ลูกกะหรี่”
ใช่! ห้องนั้นแหละ โคตรเป็นห้องที่ใช่ของผมเลย ทั้งแคบ ทั้งเล็ก แถมเก่า แล้วก็เหม็นอีก ทั้งห้องมีแค่เสื่อผืน กับหมอนใบ ช่างเหมาะกับกะหรี่แบบผมซะจริง เมื่อคืนผมแทบนอนไม่หลับเลยครับ เพราะรู้สึกฟินกับห้องนอนใหม่มาก ควยผมแข็งไปหมด ยิ่งผมนอนเสื่อด้วยแล้ว โหย ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมแต่ก่อนผมทนนอนที่นอนใหญ่ขนาดนั้นไปได้ ต้องขอบคุณพ่อของผมที่เสียสละนอนที่นอนนุ่มๆ อันนั้น และให้ผมมีความสุขในห้องนอนขนาดกะทัดรัด พร้อมกับเสื่อสากๆ และหมอนแข็งๆ แบบนี้
เช้านี้ตื่นมาด้วยอาการปวดเมื่อยตามตัว ผิวผมก็เต็มไปด้วยรอยเสื่อ แต่ผมมีความสุขมากที่ได้นอนในห้องคนรับใช้ ตื่นเช้ามานี่กางเกงในผมน้ำเยิ้มไปหมดเลย วันนี้ผมต้องไปบริษัทครับ พอตื่นขึ้นมาผมเลยรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวในห้องนอนของผม ไม่สิ ห้องนอนของพ่อ ผมต้องย่องเข้าไปครับเพราะพ่อผมยังนอนหลับอยู่ พอผมอาบน้ำเสร็จออกมาก็เจอพ่อผมยืนอยู่ในห้องแต่งตัว
“ไงมึง เมื่อคืนหลับสบายไหม”
“สบายมากเลยครับพ่อ”
“ว่าแต่นั่นมึงกำลังใส่อะไรน่ะ?” พ่อผมทักในขณะที่ผมกำลังใส่บ็อกเซอร์คาลวิน ไคลน์
“แต่งตัวไปทำงานครับพ่อ”
“ไม่ ที่มึงใส่อยู่น่ะ อะไร?”
“บ็อกเซอร์ครับ”
“มึงคิดว่ากะหรี่อย่างมึงสมควรใส่บ็อกเซอร์มั้ย” เป็นอีกครั้งที่พ่อผมถามคำถามแปลกๆ ผมใส่ของผมอย่างนี้มานานแล้ว และที่สำคัญผมมีเป็นคอลเลคชั่นเลยด้วย ทั้งผ้าฝ้าย ผ้าไหม ขอบเงิน ขอบทอง มีลาย ไม่มีลาย แต่เอ๊ะ กะหรี่ที่ผมเคยเห็นเขาใส่บอกเซอร์ หรือไม่ใส่ หรือใส่ หรือไม่ใส่กันนะ?
ผมยืนคิดอยู่สักพัก ก่อนจะได้ข้อสรุปว่า “กะหรี่ไม่ใส่บ็อกเซอร์ครับพ่อ”
“งั้นมึงรอเหี้ยไร ถอดบ็อกเซอร์ที่มึงใส่ แล้วเอาบ็อกเซอร์ที่มึงมีทั้งหมดไปทิ้งขยะนอกบ้าน เดี๋ยวนี้!” ผมไม่รอช้า รีบถอดบ็อกเซอร์คาลวิน ไคลน์ออก ถึงแม้จะเสียดายอยู่หน่อยๆ แต่พอคิดได้ว่ามันไม่เหมาะกับกะหรี่อย่างผม ผมก็รู้สึกเสียดายน้อยลงนะ เสร็จแล้วผมก็โกยบ็อกเซอร์ในตู้ทั้งหมด เดินไปทิ้งที่ถังขยะนอกบ้านในสภาพเปลือยเปล่า แล้วผมก็เดินกลับขึ้นมาหาพ่อข้างบน
“เก่งมากกะหรี่” ควยผมแข็งอีกแล้ว คราวนี้น้ำเยิ้มออกมาด้วย
“แล้วผมจะใส่อะไรครับพ่อ”
“ไม่ต้องห่วง กูเตรียมไว้ให้มึงแล้ว เอาอันนี้ไปใส่สิ” ผมมองสิ่งที่พ่อยื่นให้ผมมา มันเป็นกางเกงในจีสตริงสีลูกไม้สีชมพู ข้างบนมีโบเล็กๆ ติดอยู่ ผมไม่รอช้ารีบเอามาใส่ทันที
“เหมาะกับมึงจริงๆ ด้วยไอ้กะหรี่ ไม่เสียแรงที่ซื้อมาเป็นโหล” ผมเห็นด้วยกับพ่อมาก สีชมพูอ่อนๆ ช่วยเสริมให้ผิวสีขาวของผมสว่างขึ้นมาอีก และดีเทลลูกไม้กับโบก็ช่วยเพิ่มความเซ็กซี่ให้กับควยผมที่อยู่ข้างใน พ่อผมนี่ตาถึงจริงๆ
“อ้อ ต่อไปนี้มึงห้ามใส่กางเกงเวลาอยู่บ้านนะ จะใส่จะถอดก็ไปทำที่ประตูหน้าบ้าน มึงรีบไปทำงานได้แล้ว เดี๋ยวทำงานสายนะ” พ่อผมออกคำสั่งใหม่ พร้อมกับไล่ให้ผมไปทำงาน
“ได้เลยครับพ่อ ขอบคุณสำหรับกางเกงในให้กะหรี่นะครับ” แล้วผมก็รีบใส่เสื้อเชิ้ต สวมเสื้อนอกทับ ถือกางเกงไว้ในมือ ก่อนจะลงมาใส่กางเกงและรองเท้าที่ประตูบ้าน แล้วขับรถออกมาทำงาน
จบตอนที่ 2 กางเกงในกะหรี่
--------------------------------------------
สวัสดีครับ อันนี้ก็เป็นตอนที่สองของเรื่องราวของกร หรือ กะหรี่ นะครับ ต่อจากนี้ผมจะพยายามอัพเดทสัปดาห์ละครั้ง แต่เวลาไม่แน่นอน ถ้าใครมีไอเดียอะไรบอกผมได้ตลอดเลยนะครับ :)
เพิ่มเติม ตอนนี้ผมลงตอน 3 ที่รี้ดอะไรท์แล้วนะครับ ใช้ชื่อเดียวกันเลย สามารถตามไปอ่านได้ครับ :)
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติดตามชีวิต ก ร ต่อเลยครับ เขียนดีมากครับ จบเร็วไปหน่อย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ คำสั่งเเรงจรืงครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ เริ่มโหดขึ้นเรื่อยๆเลย {:6_196:}{:6_180:}{:6_196:} สนุกมากครับ ถ้ามีภาพประกอบเยอะๆจะดีมาก ขอบคุณครับ สู้ๆนาค่าบบบบบ ทำไมอ่านๆแล้วดูเหมาะไปทางแนวทาสกะซาดิซนะ 5555+ ว่าไปอิอิ ขอบคุณนะเเซ่บมาก สนุกมากครับ