เสน่หาคุณชายเรือนครัว ตอนที่ 3 วังเวตาล
วังเวตาล คือศูนย์กลางการปกครองอาณาจักรเวตาลประเทศ การปกครองที่เป็นประชาธิปไตยอย่างเที่ยงเเท้ทุกคนสามารถลงเล่นการเมือและบริหารประเทศได้ และนี่จึงทำให้มหาจักรพรรดิ์ชนะการเลือกตั้งและเป็น
ประธานาธิบดีคนแรก คือ สมเด็จพระราชาธิบดีจักรพรรดิ์รามินทร ประธานาธิบดีเวตาล ออกนามโดยย่อว่า
สมเด็จฯประธานาธิบดีเวตาล ประชาชนส่วนใหญ่นิยมเรียกท่านว่า ท่านประธานาธิบดีรามินทร ท่านมี
พระอัครมหารานี 1 คน คือสมเด็จพระราชินีเกษแก้ว พระมหารานีเจ้า ท่านประธานาธิบดียังมีสมเอกเป็น
บุรุษอีก 1 คน คือ สมเด็จพระชายาทศรถ ทัศนานุกิจ กรมพระขุนองครักษ์ราชาธิบดี เดิมท่านเป็นราช
องค์รักษ์และรักแรกของท่านประธานาธิบดี แต่ด้วยความที่ยุคนั้นยังไม่มีการยอมรับ ท่านจึงไม่สามรถเปิด
ตัวราชองครักษ์ได้ จึงต้องจำนนต่อประเพณีแต่งงานกับพระนางเกษแก้ว ทั้ง 2 มีบุตรชายด้วยกัน 1 คน
คือ สมเด็จมกุฎราชกุมารมหาอุปราชย์น่านฟ้า
หลังการเวลาผันเปลี่ยนจากยุดพ่อ มายุคพี่ชาย จักรพรรดิ์มักมีเมียมากมาจารีต มหารานี 1 สนมเอก 4
อัครชายา 5 เจ้านางมีได้ถึง 10 แต่พอมายุคแห่งการเปลี่ยนแปลง ท่านประธานาธิบดีเลือกที่จะมีแค่ 2 คน
คือคนตามธรรมเนียม และคนที่รักที่สุด ท่านจึงได้บัญญัติไว้ว่า อันบุคคลใดมิได้รักใคร่เสน่หาห้ามบังคับ
ขู่เข่น ฝืนใจ ให้บุคคลเหล่านั้นลงเอยกัน
"ทั้งหมดนี้คือข้อมูลที่เจ้าควรรู้นะเพลง"
คุณป้าวาดจันทร์เเนะนำเรื่องราวให้เพลงได้ทราบ
"ครับคุณป้า"
"อะอะ ทุกคน วันนี้ฉันพาลูกบุญธรรมมาฝึกงานและทำงานในเรือนครัวเครื่องต้น เพลง"
"สวัสดีครับทุกคน"
"หน้าตาน่ารัก วัยน่าจะยังไม่ล่วง 16 นะคะคุณวาดจันทร์"
"ใช่ พ่อเพลงอายุเพิ่ง 15 ฉันเอามาช่วยงาน ตามตำราไปต้องลา มาต้องไหว้ เดี๋ยวป้าจะพาไปเฝ้าพระนาง
และพระสนมเอก"
"ครับคุณป้า"
วังทศรถนิเวศน์ ที่พักของพระสนมเอก
"ขอพระราชานุญาต พระสนมเอก ขอพระราชทานอภัยกระหม่อมิทราบว่ามหารานีประทับอยู่ด้วย"
"เราจะโกรธคุณวาดจันทร์ก็ตรงใช้คำศัพท์นี่เเหละ ตามสบายเถิด"
พระนางเจ้าพูดขึ้นเมื่อคุณป้าวาดจันทร์ใช้คำศัพท์ในการคุย คุณป้าเลยต้องขออภัยอย่างไว...
"ดิฉันลืมตัวเพค่ะ เอ๊ยค่ะ คุณหญิงเกษแก้ว"
"เอาเถิด คุณพี่หญิง คุณวาดจันทร์เดิมทีเป็นท้าววรจันทร์พระพี่เลี้ยงในท่านประธานาธิบดีข้าหลวงเก่า จะให้
เปลี่ยนมาสมัยใหม่ก็คงยากหน่อย แล้วนี่พาใครมาหรือ"
พระสนมอกเอยถาม...
"นี่เพลง บุตรของคุณเพชรรัช บุตรชายเจ้าเมืองหน้าด้านทะเล คุณเข้ามาเป็นสะใภ้อีกคนในบ้าน แล้วเด็ก
คนนี้มีเเววในเรื่องอาหารและขนม ดิฉันเลยอยากนำมาฝึกฝนเเละช่วยงานคุณหญิงใหญ่ และคุณชายรองค่ะ"
"ผมขอฝากตัวกับคุณหญิงใหญ่และคุณชายรองด้วยนะครับ"
"ช่างพูด ดูสุขุมและถ่อมตนดี เอาหละฉันกับคุณชายจะรับเอาไว้ ดีเลยได้ช่วยคุณชายทำอาหารต้อนรับ
อาคันตุกะที่จะมาร่วมยินดีกับท่านประธานาธิบดีเวตาล"
"เหนื่อยหน่อยนะเพลง อยู่เรือนต้นถึงจะท้ายบ้านแต่ก็สำคัญ เพราะมนุษย์ต้องกินอาหารเป็นหลัก งานของ
ท่านประธานาธิบดีเวตาลและคุณหญิงใหญ่ก็มีมาก ดังนั้น ทุกมื้อเราจึงต้องเต็มที่"
"นั้นพี่กลับเรือนก่อน ขอบคุณคุณชายมาก ๆ ที่ช่วยออกแบบบัตรเชิญ"
"ไม่เป็นไรครับ คุณหญิงไม่ช่วยสอนภาษาต่างประเทศให้ ผมก็คงออกแบบไม่ได้ จะสื่อยังไง"
เมื่อกลับมาถึงเรือนครัว เพลงก็ต้องลงมือเตรียมทำมื้อเที่ยงให้เรือนใหญ่โดยมีคุณชายทศรถ พระสนมเอก
มาดูฝีมือ
"คล่องแคล้วดีนี่ เห็นไหมทำอาหารไม่ทำเป็นต้องเป็นหญิง ชายก็ทำได้ เครื่องแกงพร้อมหรือยังเพลง"
"พร้อมครับ"
"มา เดี๋ยวฉันจะสอนทำพะแนงหมู แล้วก็ยำมือนาง"
"หือ ยำมือนาง ท่านทานด้วยหรือครับ"
เพลงถามอย่างสงสัย เพราะเจ้ามือนางมันคือตีนไก่พระสนมเลยตอบกลับว่า....
"เหตุใดจะกินไม่ได้เด็กน้อย ในยามตกยากคนเราก็ต้องกินแทบทุกอย่างที่มี การกินคือกินเพื่ออยู่ กินเพื่อ
ให้มีพลังในการพัฒนาช่วยเหลือประชาชน อีกอย่างเราก็คนเหมือนกันจะชาวบ้านหรือผู้ปกครอง หาก
ชาวบ้านยังกินอาหารพื้นมือง แล้วเรากินหรูอยู่แพง เราก็จะไม่เข้าใจความทุกข์ชาวบ้านได้เลย"
"อ่อ ผมเข้าใจเเล้วครับ ความมั่นคงของฐานะคือการโน้มลงหาไม่ใช่คำสรรเสริญ"
"ดี นั้นก็เริ่มแกงได้ ผัดหัวกะทิให้แตกมัน ตามด้วยพริกแกงพะแนง ,,,,,,,,,"
พระสนมเอกมองดูเพลงทำอาหารอย่างสุขใจ เด็กคนนี้ฝีมือดีไม่เบา
"อืม รสชาติใช้ได้ ความจำดีนี่ บอกเพียงครั้งก็ทำได้ มาเตรียมยำมือนางต่อ คุณป้าปริกสอนวิชา"
"เพค่ะ เอ๊ย ค่ะคุณชายรอง เอ้านี่เครื่องยำ ยำไปให้เต็มที่ เพลงเอ๊ย..."
ยายปริก ผู้จัดการห้องครัวพูดขึ้น พระสนมเอกเลยบอกไปว่า....
"เหตุใดจึงพูดเช่นนั้น"
"ก็คุณชายรองให้ดิฉันสอน มีเครื่องก็ใส่ แล้วก็ยำๆๆๆ"
"ยำแบบคนกินสิครับคุณป้าปริก ยำแบบนั้นผักก็ช้ำกลิ่นเหม็นเขียวของผักก็ออก เจอน้ำยำรสจัดอีก คงจะ
อร่อยนะครับ เพลง"
"ครับ คุณชายรอง"
"ทำน้ำยำตามสูตรที่บอก จากนั้นนำมือนางลงยำกับน้ำยำ แล้วใส่ผักลงคลุกเคล้าพอเบามือระวังผักช้ำ"
"ครับ"
ที่ห้องอาหารเรือนใหญ่
"อือ กับข้าวเที่ยงนี้รสชาติไม่เหมือนเดิม ทศไม่ได้ทำหรือ"
"ครับ ท่านคุณพี่ วันนี้ได้เด็กมาช่วยงานเป็นลูกบุญธรรมคุณวาดจันทร์ กระผมเลยให้ลองวิชา"
"หือ... ชายหรือหญิง"
"LGBTQ+ ครับ เห็นว่าเป็นที่หมายตาของอุปฑูตวัชรายุทธ บุตรชายของพันโทวิทยา"
"ฝีมือไม่เลว พระนางเจ้าคิดว่าอย่างไร"
"ดิฉันเห็นดังว่าค่ะ รสมือหนักกว่าคุณทศรสยำเปรี้ยวแซ่บชวนกิน แต่ผักไม่ช้ำ"
"ใช่ครับ คุณหญิงพี่รับทานไหวไหม กระได้สั่งเปลี่ยน"
"มิต้องค่ะ คุณชาย หญิงทานได้อร่อย ปกติไม่ทานเผ็ด แต่นี่เผ็ดแบบน่ากินต่อเรื่อยๆ เดี๋ยวหญิงฝากของ
ไปให้เด็กของคุณชายทศด้วยนะคะ จะไปให้เองคงไม่ทัน บ่ายต้องพาทีมกาชาติขึ้นเหนือช่วยภัยน้ำท่วม
ฝากคุณทศช่วยคุมงานวังหลังด้วยนะคะ"
"ยินดีครับ ขอบคุณแทนเพลงด้วยนะครับสำหรับของ"
หลังจากที่ทานมื้อเที่ยงเสร็จ สมเด็จฯประธานาธิบดีกับสมเด็จพระราชินีห่งเวตาล พร้อมด้วยมกุฎราชกุมาร
ก็ขึ้นเครื่องบินไปช่วยเหลือประชาชนที่ประสบภัยน้ำท่วม ก่อนไปสมเด็จฯประธานาธิบดีได้ตั้งพระสมเอกขึ้น
รักษาราชการแทน
"เพลง"
"ครับคุณชายรอง"
"พระนางเจ้าฝากของให้เธอ วันนี้เธอทำให้ทั้ง 2 ท่านเจริญอาหาร มีพลังในการออกทำงานบ่ายนี้ มารับไว้"
"ขอบพระคุณครับ"
"ฝึกฝนฝีมือบ่อย ๆ นะ เราจะได้วางมืองานครัวแล้วออกจับปืนรบบ้าง จับแต่ตะหลิวกระทะมานานละ"
"เหตุใดคุณชายรองจึงพูดเช่นนั้นค่ะ ดิฉันฟังแล้วหดหู่ราวกับจะมีสงคราม"
"ตอนนี้การล่าอาณาเขตเริ่มลุกล้ำเข้มาใกล้เวตาลมาก กลุ่มฑูตก็ทำงานกับเต็มทีในการเจราจา แต่ก็จะ
วางใจไม่ได้ ทางเหนือมีอุทกภัย เมืองด่านทะเลก็เพิ่งสงบจากโจร ดินแดนด้านตะวันออกก็กำลังโดนดั้งขอ
จ้องชิง ยิ่งท่านประธานธิบดีไม่อยู่ที่ศูนย์กลางแบบก็ยากที่วางใจ"
"แต่ท่าน ก็แต่งตั้งคุณชายรองเป็นผู้รักษาราชการแทน ก็ไม่น่าเกิดอะไรนะคะ"
"ยาก หัวเก่าที่ยังค่ำครึยังมีมาก เมียที่เป็นชายอย่างเรา ยากที่จะมีคนยำเกรง เอาหละเราก็เตรียมอาหาร
ให้พร้อมทุกเมื่อ หากทางกาชาติต้องการอาหารเพิ่มเราได้ส่งให้ทัน"
"ค่ะ คุณชายรอง" ...........
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ nnnn ขอบคุณมากครับ mm ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ใจจ้า ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณคับ {:5_119:} {:5_142:}{:5_142:} สนุกมากครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณ คราบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.
หน้า:
[1]
2