ผมชื่อ ต้อล เป็นครูพละโรงเรียนประถมแห่งหนึ่งในจังหวัดทางภาคตะวันออก ช่วงวันหยุดผมยังรับงานเป็นเทรนเนอร์อิสระสอนเวทตามยิมในจังหวัดด้วย หลายปีก่อนผมถูกส่งไปอบรมหลักสูตรกู้ชีพฉุกเฉินกับหน่วยงานของรัฐเลยได้รู้จักกับพี่คนนึงชื่อ ชาติ ทำงานเป็นหัวหน้าแผนกช่างเครื่องในโรงงานผลิตอะไหล่ยนต์ของญี่ปุ่นที่นิคมอุตสาหกรรมในจังหวัด ช่วงที่อบรมหลายสัปดาห์ได้จับคู่่ทำกิจกรรมด้วยกันบ่อย ๆ เลยค่อนข้างสนิทกันมาก ส่วนนึงก็อาจเป็นเพราะวัยเราใกล้ ๆ กัน ชอบออกกำลังกายเล่นกีฬาเหมือน ๆ กัน ถึงแม้ว่าพี่ชาติจะอายุ 36 ปี มีครอบครัว มีลูกโตใกล้จะเข้าวัยรุ่นแล้ว แกก็ยังใส่ใจสุขภาพและดูแลตัวเองดีมาก
ช่วงที่อบรมผมต้องจับคู่ฝึกวิธีปั้มหัวใจคู่กับแก เลยได้มีโอกาสผลัดกันเล่นบทบาทสมมุติเป็นคนหมดสติ เลยได้ใกล้ชิดถึงเนื้อถึงตัวกันบ่อย ๆ หลายครั้งผมก็แอบมีอารมณ์ด้วยความดูดีแบบดิบ ๆ บ้าน ๆ ตามสไตล์หนุ่มโรงงาน
หลังจบหลักสูตร เราก็ยังติดต่อกันบ่อย ๆ ทั้งทักทายถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ จนกระทั้งวันหนึ่งแกมีเรื่องทุกข์ใจอยากหาคนระบายเลยนัดผมไว้ว่าจะขับรถมารับผมหลังเลิกงานไปหาอะไรดื่มกินกันและจะปรับทุกข์ด้วย
วันนั้นผมมีกิจกรรมต้องใส่ชุดลูกเสือร่วมงานที่จัดขึ้นในโรงเรียน พอแกเลิกงานช่วงบ่าย แกก็ขับรถมาจากที่ทำงานมารับผมถึงหน้าโรงเรียน ผมก็เลยได้ติดรถๆปกับแกในชุดลูกเสือแบบนั้น ตอนเจอแก พี่ชาติก็อยู่ในชุดหมีแบบช่างซ่อมเครื่องยนต์จากโรงงานโดยที่ยังไม่เปลี่ยนชุดมาเหมือนกัน
แกพาผมไปนั่งรถกินลมชมวิว ชวนคุยสารพัดเหมือนเคย จนสุดท้ายก็ไปจุดแวะพักข้างทางที่เป็นจุดชมวิวนักท่องเที่ยว แล้วเอาเครื่องดิ่มและกับแกล้มที่ซื้อมา มานั่งกินกันตรงนั้นแล้วคุยกันไปด้วย ซึ่งปกติแถวนี้คนจะคึกคักโดยเฉพาะช่วงวันหยุด แต่วันนั้นเป็นวันธรรมดาและคนส่วนใหญ่ก็ไม่เดินทางเท่าไหร่เพราะหลายพื้นที่ยังล๊อกดาวน์กันอยู่ ก็เลยมีแค่เราสองคนนั่งดื่มกันกันตรงนั้นแบบแทบจะไม่มีใครผ่านไปมาเลยด้วยซ้ำ
ช่วงที่อบรมผมต้องจับคู่ฝึกวิธีปั้มหัวใจคู่กับแก เลยได้มีโอกาสผลัดกันเล่นบทบาทสมมุติเป็นคนหมดสติ เลยได้ใกล้ชิดถึงเนื้อถึงตัวกันบ่อย ๆ หลายครั้งผมก็แอบมีอารมณ์ด้วยความดูดีแบบดิบ ๆ บ้าน ๆ ตามสไตล์หนุ่มโรงงาน
หลังจบหลักสูตร เราก็ยังติดต่อกันบ่อย ๆ ทั้งทักทายถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ จนกระทั้งวันหนึ่งแกมีเรื่องทุกข์ใจอยากหาคนระบายเลยนัดผมไว้ว่าจะขับรถมารับผมหลังเลิกงานไปหาอะไรดื่มกินกันและจะปรับทุกข์ด้วย
วันนั้นผมมีกิจกรรมต้องใส่ชุดลูกเสือร่วมงานที่จัดขึ้นในโรงเรียน พอแกเลิกงานช่วงบ่าย แกก็ขับรถมาจากที่ทำงานมารับผมถึงหน้าโรงเรียน ผมก็เลยได้ติดรถๆปกับแกในชุดลูกเสือแบบนั้น ตอนเจอแก พี่ชาติก็อยู่ในชุดหมีแบบช่างซ่อมเครื่องยนต์จากโรงงานโดยที่ยังไม่เปลี่ยนชุดมาเหมือนกัน
แกพาผมไปนั่งรถกินลมชมวิว ชวนคุยสารพัดเหมือนเคย จนสุดท้ายก็ไปจุดแวะพักข้างทางที่เป็นจุดชมวิวนักท่องเที่ยว แล้วเอาเครื่องดิ่มและกับแกล้มที่ซื้อมา มานั่งกินกันตรงนั้นแล้วคุยกันไปด้วย ซึ่งปกติแถวนี้คนจะคึกคักโดยเฉพาะช่วงวันหยุด แต่วันนั้นเป็นวันธรรมดาและคนส่วนใหญ่ก็ไม่เดินทางเท่าไหร่เพราะหลายพื้นที่ยังล๊อกดาวน์กันอยู่ ก็เลยมีแค่เราสองคนนั่งดื่มกันกันตรงนั้นแบบแทบจะไม่มีใครผ่านไปมาเลยด้วยซ้ำ
พี่ชาติ เล่าเรื่องปัญหาครอบครัวให้ฟังที่ว่าเมียแกจะเลิกกับแกแล้วเอาลูกกลับไปอยู่บ้านตาด้วย บางช่วงเล่าไปก็ร้องไห้ไป ผมก็ได้แต่ปลอบตามประสาน้องชายคนนึงที่มีประสบการณ์โดนหญิงบอกเลิกมาบ้าง เรานั่งคุยกันอยู่นานจนเย็น แกก็ดื่มไปเยอะ ส่วนผมที่ไม่ใช่สายดื่มก็จิบแต่น้ำอัดลมอย่างเดียว พอแกเริ่มเมาบางช่วงแกก็ออกปากชมผมว่า หนุ่มหล่อ หุ่นดี อย่างผมไม่น่าเชื่อว่าสาวจะบอกเลิก หรือไม่น่าเคยอกหักกะเขา ผมก็ได้แต่ตอบปฏิเสธไปแบบเขิน ๆ พอใกล้จะมืดค่ำผมก็เลยอาสาจะขับรถขากลับไปส่งที่บ้านให้
ตอนจะไปที่รถผมก็ขอกุญแจรถกับแก แต่ก็เหมือนว่าดูแกจะเมาจนหากุญแจไม่เจอ แกให้ผมช่วยลองล้วงค้นกุญแจในกระเป๋าข้างชุดหมีของแกดู ผมก็เลยให้แกยืนตรง ๆ แล้วเอามือคลำกระเป๋าที่ของชุดหมีทั้งส่วนด้านบนและด้านล่าง ถ้าใครผ่านมาเห็นคงรู้สึกแปลกที่ผู้ชายในชุดลูกเสือสีกากีขาสั้นแบบเต็มยศกำลังยืนประกบหลังตรวจตัวผู้ชายอีกคนในชุดหมีแบบช่างเครื่องยนต์กันในที่แจ้งแบบนี้ แต่ก็อย่างที่บอกเลยครับ แถวนั้นไม่มีใครผ่านไปมาเลย ทั้งที่มีถนนใหญ่แต่ก็ค่อนข้างเปลี่ยวมาก
ผมคลำทั่วทั้งบนและล่างก็ค่อนข้างมั่นใจว่าด้านบนไม่มีกุญแจแน่ เลยลองพยายามเอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหลังคลำหากุญแจไปมาด้วยความระมัดระวังเพราะกลัวมือจะไปคลำโดนอย่างอื่นเข้า แล้วในที่สุดผมก็เจอกุญแจในนั้น แต่มือผมก็ดันไปสัมผัสถึงน้องชายแข็ง ๆ อุ่น ๆ ที่ตุงอยู่ใกล้กางเกงในพี่ชาติด้วย