มาลองกันใหม่
สวัสดีครับ ผมจั๊ม ต่อจากตอนนี้เนอะ ผมสำนึกผิดไม่ทันจริงๆ แต่ผมดีใจนะที่นาวินเลือกที่จะไปจากผม แล้วภายในคืนนั้น พันซ์มันก็ทักมาถามว่าเกิดไรขึ้นไหม ผมก็เล่าไป มันบอกมันเตือนแล้ว ผมก็เข้าใจที่มันพูด แล้วคือน้องวิทเพื่อนนาวินทักมาถามว่าผมเป็นไรไหม ผมไม่กล้าตอบ ผมไม่กล้าที่จะคุย ผมไม่อยากทำให้ใครรู้สึกแย่อีกแล้วอ่ะ ผมฟุ้งซ่านมากเชื่อไหม แล้วผมอยู่คนเดียวในห้องฝนก็ตก แบบฟุ้งซ่านจริงๆ แล้วก็มีคนมาหาผม เบิร์ดมันมาหาผมทำไม ตอนนั้นผมได้แค่คิดแบบนั้นเบิร์ด"จั๊มมึงโอเคป่าววะ"
ผม"มึงตากฝนมาทำไม"
เบิร์ด"ทำไมวะ รู้ว่าตัวเองมีคนเข้าหาเยอะแล้วยังจะไปหาเรื่องใส่ตัวอีก"
ผม"มึงกูทำคนเจ็บอีกแล้วอ่ะ"
เบิร์ด"เป็นไงล่ะ"
ผม"อืม แล้วมาเนี่ยจะกลับไง รอฝนซาก่อนไหม"
เบิร์ด"ให้กูนอนด้วยไง"
ผม"ขอบคุณนะเบิร์ด กูไม่เอาแล้ว ยอมแพ้ตัวเองไม่ได้แล้วอ่ะ กูต้องหักห้ามใจ"
เบิร์ด"กูเห็นด้วย แล้วที่กูมา ไม่ได้จะทำให้มึงใจแตก แต่กูอยากจะมาอยู่ข้างๆมึง"
ผม"อืมกูรู้ นอนกับกูนะ พรุ่งนี้พาไปหาพันซ์หน่อย"
เบิร์ด"อืมเอาดิ"
นั่นแหละครับ ผมได้เบิร์ดมาปลอบ ผมต้องยอมหักห้ามใจ ผมว่าผมทำได้แน่ๆ แต่ที่ผ่านมา ผมแค่วนเวียนกับคนเก่าไม่จบ แต่ตอนนี้จบแล้ว แหละ...
ก็อีกวัน เบิร์ดมันพาผมไปหาพันซ์ คราวนี้ธันมุนมาด้วย มาขอโทษเรื่องที่เกิด มันบอกส่วนนึงเป็นเพราะมัน ผมโอเค เพื่อนๆก็โอเคกับการเริ่มต้นใหม่ของผม แต่แล้ว เรื่องไปถึงหูภีม ภีม/จั๊ม
ผม/ว่าไงภีม
ภีม/ให้ไปหาไหม
ผม/เราอยู่บ้านพันซ์ อยากจะมาหรอ
ภีม/มาเล่าให้ผมฟังไหม อยากไหม
ผม/ภีม เรากลัว
ภีม/กลัวเราอ่ะหรอ
ผม/กลัวว่าเราจะยอมภีม แล้วเราทำภีมก็เจ็บอีก
ภีม/อยู่กับผม นะจั๊ม
ผมหายไปสักพัก ไปร้องกับพวกพันซ์ แล้วก็ไม่ได้ตอบแชตภีมอีก จนภีมมาบ้านพันซ์ มาถึงผมนั่งซึมอ่ะ มันมาดูผม แล้วคุยกับพวกพันซ์นิดหน่อย ดึงตัวผมไป ผมไม่รับรู้อะไรอ่ะ กลัวว่าผมจะทำภีมเจ็บอีก ผมถูกพาไปบ้านตัวเอง แม่ผมอยู่น่ะสิ ภีมมันก็บอกแม่ผมว่าผมซึมนิดหน่อย อยากจะพาไปบ้าน แม่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร มาถามผมจนผมบอกไป ตอนนี้ภีมก็เอ่ยปากบอกมาว่าเขาจะดูแลเอง พอได้คำจากปากภีมผมร้องไห้ใส่เลยอ่ะ มันก็พาผมขึ้นมาบนห้องผมก่อน
ภีม"กูยังไม่อยากพามึงไปอ่ะ กูจะอยู่กับมึงเองดีไหม"
ผม"ภีม เราไม่เอาได้ไหม ไม่อยากไปหาภีมแล้วเราทำภีม-"
ภีม"เจ็บหรอ แล้วถ้าภีมดูแล ภีมรักจั๊ม อยู่ด้วยกันแบบนี้ จั๊มยังอยากทำภีมเจ็บหรอ"
ผมส่ายหน้าเลย ผมสำนึกผิดไม่ไหว
ภีม"อืม งั้นเรามาลองกันใหม่"
ผม"ภีม เราอยากให้ภีมเชื่อใจเราอีกครั้งคงไม่ได้แล้วอ่ะ"
ภีม"ภีมรู้ อะไรที่เป็นจั๊มเราก็เชื่อไปซะหมด"
ผมลุกไปนั่งตักมัน
ผม"ภีม ไม่ต้องรักเราก็ได้ แต่เราอยากทำให้ภีมมีความสุขได้ไหม"
ภีม"เช่น"
ผม"ไปอาบน้ำกันได้ไหม เราโคตรเน่าอ่ะ"
ภีม"หายงอแงแล้วอ่อ"
ผม"ไม่อยากทำภีมเบื่ออ่ะ"
ภีม"จะเบื่อได้ไง แล้วนี่มีคนทักมาบ้างป่าว"
ผม"อือ พงษ์ แล้วก็คนที่คาดว่าถ้าตอบแล้วโดนจีบแน่ๆ"
ภีม"แล้วงี้จั๊มของผมจะไปอีกไหมเนี่ย"
ผม"ถ้าใครทักมา ไม่ตอบ ไม่คุย ไม่-"
ภีม"ใครทักมาก็โทรมาหาภีม"
ผม"เอางั้นก็ได้ ภีมเชื่อใจเราอีกครั้งได้ไหมอ่า"
ภีม"บอกไปแล้ว"
ผมนี่ไปหอมแก้มเขาเลย นั่นแหละ ผมนับเป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับผมมากๆเลย ผมจะไม่ยอมปล่อยให้เขาไปอีกแล้ว ขอโทษทุกคนนะครับที่ทำให้ผิดหวังกับนิสัยส่วนตัวของผม แต่ผมอยากจะบรรยายให้ทุกคนรับรู้ถึงความรู้สึกผมบ้างเหมือนกัน ฝากติดตามด้วยครับ ไว้ถ้ามีอะไรผมจะมาเล่านะ
ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย earth7 เมื่อ 2022-8-1 23:00
เอาแบบนี้จริงๆ เหรอจั้ั้ม อือๆ นาวินก็ดี ภีมก็โอเค ตามไม่ทันจริงๆ มาเร็วเคลมเร็ว ถ้าหากคำว่า เลิกกัน ใช้บ่อย สุดท้ายมันก็ไม่มีความหมายนะ รักๆ เลิกๆ มัธยมขนาดนี้ มหาลัยไม่ต้องพูดถึงเลย 555 สุดท้ายเป็นกำลังใจให้ ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่ต้องรักให้เป็นถ้ารักไม่เป็นมันก็จะกลับมาทำร้ายเรานะ และอย่าลืมรักตัวเอง#ไม่คาดหวัง = ไม่ผิดหวัง
สนุกมากครับ รอ ตอน ตอไป ขอบคุณครับ ผมว่าจั๊มอ่ะ คนเข้าหาเยอะมั้ง เลยทำให้ผิดใจกับคนอื่นบ่อยๆ แต่ดีแล้วแหละที่มีคนรองรับขนาดนี้ เป็นกำลังใจในการเริ่มต้นใหม่ที่ดีครับ ยิ่งอ่านยิ่งสนุกครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ เสียวมากครับบบ
หน้า:
[1]