บทหนึ่งของชีวิต ตอนแผนรัก…นักศึกษาฝึกงาน 8 ลืมตัว โดย Orama
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย orama เมื่อ 2024-6-15 17:49บทหนึ่งของชีวิตตอนแผนรัก…นักศึกษาฝึกงาน 8 ลืมตัว โดย Orama“เบาๆก็ได้พี่จะตะโกนทำไมนี่”“ได้ ๆ ว่าแต่จะให้ไปวันไหน”“ก็วันเสาร์ไง”“ไม่ใช่ หมายถึงจะให้ไปวันศุกร์หรือวันเสาร์”“งานทำบุญเช้าวันเสาร์ ส่วนพี่จะไปวันไหนก็เอาที่พี่สะดวกแล้วกัน...อย่าไปหลังงานก็พอ”“ถามแค่นี้ทำประชด......ได้ ๆ”“ไม่ได้ประชด...คิดซิคิด.....แล้วอย่าลืมพาเจ้าป้องไปด้วยละ”“เออน่า.......ไม่ลืมหรอก.....พวกแก่นี่เยอะขึ้นทุกวัน”ผมรู้สึกว่าเลือดมันฉีดขึ้นหน้าผมอย่างแรง“เดี๋ยวนี้พี่ต๊ะดูบ้า ๆ บอ ๆถ้าจะเครียดงาน หรือไม่ก็ประชุมมาก” กิ๊บเดินบ่นไปที่โต๊ะทำงานเลิกงานกำลังเตรียมตัวจะกลับบ้านน้องป้องเดินเข้ามาที่ห้อง มายืนหน้าโต๊ะทำงานผม“ว่าไงเรา”“ดีใจจังครับที่ได้ไปกับพี่ต๊ะอีก”ป้องพูดเหมือนกระซิบให้ได้ยินกันแค่สองคนอีกอย่างคนอื่นก็เตรียมตัวกลับบ้านกันหมดแล้ว“ไม่เจอกันหลายวันไม่ไปหาพี่ที่อพาร์ทเม้นเลย” “ไปมาหลายครั้งแล้วครับแต่ไม่เจอพี่ต๊ะ”อพาร์ทเม้นถ้าไม่ใช่เจ้าของห้อง เขาจะไม่อนุญาตให้ใครขึ้นไปจะต้องนั่งรอที่ร็อบบี้ หรือไม่ก็รอให้เจ้าของห้องมารับ“แล้วไม่รอพี่”“ไม่กล้ารอ อีกอย่างกลัวรบกวนพี่ต๊ะด้วยเห็นแต่ละวันพี่ต๊ะเอาแต่วิ่งไปประชุมโน่นนี่นั่นก็เครียดพอแล้ว”ตั้งแต่กลับมาจากขอนแก่นครั้งนั้นผมกับป้องมีอะไรกันที่อพาร์ทเม้นผมสองสามครั้งได้เพราะป้องเองก็ต้องรีบกลับหอกลับไปทำรายงานต่อ“แล้วไปวันไหนดี”“เออ....ก็แล้วแต่พี่ต๊ะ”“งั้นวันศุกร์เตรียมชุดมาเลยนะนอนที่อาร์ทเม้นพี่แล้วไปแต่เช้า”“ได้ครับ”ป้องพูดเสร็จก็ก้มหน้ารีบเดินออกไป“ป้อง ๆ เดี๋ยวกลับกับพี่ พี่ขับรถไปส่งที่หอ”“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมจะไปต่อกับเพื่อนๆ”ป้องหน้าแดงจนเห็นได้ชัด“เออ.....งั้นตามสบาย เจอกันวันศุกร์”วันนี้วันพุธ อีกสองวันก็ไปงานบ้านเจน วันนี้ไม่มีงานค้างเลิกงานผมเก็บของเพื่อเตรียมตัวกลับอพาร์ทเม้น*****************************วันศุกร์ผมไปประชุมที่กรมครึ่งวันเช้า แล้วไปคุยต่อกับเพื่อนอีกนิดนึงกลับมาถึงที่ทำงานประมาณบ่ายสองสำนักงานดูเงียบ ๆ ไม่รู้หายไปไหนหมด“อ้าวกิ๊บทำไมกองเราเงียบจังว๊ะ”“แหมพี่......ทำยังกะไม่เคยอยู่กองวันศุกร์ก็เป็นแบบนี้แหละ น้อง ๆ วันเสาร์ อีกอย่างหลายคนขอ ผอ.ไปบ้านพี่เจนแล้วก็มี”“แล้วเจนล่ะ”“พี่เจนขอ ผอ.ไปกับน้อง ๆตั้งแต่เที่ยงแล้ว ป่านนี้ถึงแล้วมั้ง”“แล้วใครไปมั่ง”“ก็ที่หาย ๆ ไปนั่นแหละพี่”กิ๊บเองก็สาระวนกับการเตรียมเอกสาร“อาทิตย์หน้าพี่มีประชุมอะไรอีกมั้ย”“ไม่น่าจะมีนะพี่ อีกอย่างหัดอยู่ทำงานที่กองบ้างเถอะน้อง ๆ เขาจะลืมหน้าพี่ต๊ะกันหมดแล้ว”“555555555555555”“หนูเอาเอกสารไปเสนอ ผอ.ก่อนนะพี่”“เออ...ไปเถอะ”“อ้าวต๊ะวันนี้มึงอยู่สำนักงานได้หรอ”หัวหน้าฝ่ายผมพูดประชดขณะที่เดินเข้ามาในห้อง“แหมพี่.........ก็แล้วใครล่ะครับที่มอบให้ผมไปประชุมแทน”“ก็ให้คนอื่นไปประชุม กลับมาถามห่าอะไรแม่งก็ไม่รู้เรื่อง...มึงแหละดีสุดแล้วไม่ไปงานไอ้เจนหรอ” “ไปพี่ แล้วพี่ล่ะ”“พี่นัดแฟนพี่แล้ว กำลังไปรับลูกกะว่าจะไปนอนแถวสมุทรสาครสักคืน ตอนเช้าก็ไปบ้านไอ้เจนจะได้ไม่ต้องรีบตื่นอีกอย่างอยากพาลูก ๆ ไปเที่ยวด้วย”เออ.....ความคิดดี.....ไปหาโรงแรมนอนแถวนั้นก็น่าจะดีตอนเช้าจะได้ไม่ต้องรีบตื่น ขณะที่กำลังกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ ป้องก็เดินมาพอดี“เออป้อง.....เอาเสื้อผ้ามาแล้วใช่มั้ย”“ครับ” ผมดูนาฬิกาเกือบสี่โมงแล้วไม่น่าจะมีอะไร“กิ๊บ มีเอกสารอะไรให้พี่เซ็นอีกมั้ย”“ไม่มีพี่ ทำไมหรอ”“พี่ว่าจะกลับก่อน”“โอ้ย....จะไปไหนก็ไปเถอะพี่ หัวหน้าฝ่ายแกออกไปแล้ว”“อ้าวเมื่อกี้ยังคุยกับพี่อยู่”“เสร็จจากพี่นั่นแหละ...แกก็บอกหนูแล้วออกไปเลย”“หรอ แล้วนี่แกทำไมยังไม่กลับล่ะ”“คงอีกสักพักนะพี่..รอผัวมารับ”ผมบอกป้องให้ไปเอากระเป๋าแล้วเดินนำหน้าไปที่รถก่อนที่จะค่อย ๆ ขับรถออกไป แทนที่จะตรงไปอาร์ทเม้น ผมกลับเลี้ยวรถออกไปทางนครปฐมขับมุ่งหน้าไปเรื่อย ๆ “เออ...พี่ต๊ะจะไปไหนครับ”“ไปบ้านพี่เจนไง”“อ้าวไปวันนี้หรือครับ เห็นพี่บอกว่าไปพรุ่งนี้แต่เช้า”“เปลี่ยนใจไม่ได้หรอ............”“เออ........ได้ครับ”ผมขับรถตรงไปนครปฐม ป้องหันมาถามอีก“เออ...พี่ต๊ะหลงทางหรือเปล่าครับบ้านพี่เจนไปทางพระราม 2 ไม่ใช่หรอครับ”“อ้าวหรอ....ตายล่ะทำไงนี่”ผมพูดไปก็อมยิ้มไป“พี่ต๊ะมีอะไรปะ เห็นแปลก ๆ พูดไปอมยิ้มไป”ผมหันมาชำเรืองดูป้องที่มีแววกังวลเล็กน้อยที่คิดว่าผมขับรถหลงทาง“5555555 มันไปได้หลายทางกลัวพี่พาไปข่มขืนหรอ”“บ้า...พี่ต๊ะ....” ป้องหน้าแงขึ้นมาทันทีพร้อมกับเอามือมากุมมือซ้ายผมไว้แน่น“ผมคิดถึงพี่ต๊ะมากเลยนะครับ”ป้องจ้องหน้าผมแล้วพูดเบา ๆ “แล้วทำไมไม่ไปที่อาร์ทเม้นล่ะ”“เกรงใจนะครับอีกอย่างผมต้องกลับไปทำรายงานกับเพื่อน ๆ ด้วย”“ว่าแต่คิดถึงอย่างเดียวหรอ”“พี่ต๊ะง่ะ” ป้องบีบมือผมแน่นขึ้นผมเอามือซ้ายค่อย ๆ ไปลูบต้นขาป้องเบา ๆ ป้องยังคงกุมมือผมแน่นขึ้นพร้อมกับกดไว้ที่ต้นขา“หวงตัวจังนะ”“ไม่ได้หวงครับ..กลัวพี่ต๊ะไม่มีสมาธิขับรถ”“กลัวพี่หรือกลัวใจตัวเองกันแน่”“กลัวพี่ต๊ะแหละ” ป้องอายจนหูแดงมือขวาผมขับรถแล้วใช้มือซ้ายวางลงบนต้นขาป้องป้องเองก็เอามือกุมมือผมตลอด ผมขับรถมาเรื่อย ๆ จนถึงนครปฐมขับเลยออกไปทางราชบุรี“เออ...พี่ต๊ะจะไปไหนแน่ครับ”ป้องอดสงสัยไม่ได้“ไปอัมพวา”“ที่ไหนครับ”“อ้าว ก็บ้านพี่เจนไง”“บ้านพี่เจนอยู่แถวดอนหอยหลอดนี่ครับ”“เออน่า แถวนั้นมีโรงแรมให้นอนที่ไหนล่ะเราไปนอนที่อัมพวาก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปแต่เช้าก็ทัน”จริง ๆแล้วก็อยากพาป้องเที่ยวเพื่อขอบคุณที่ช่วยงาน ถือเป็นของขวัญชิ้นหนึ่งที่อยากจะมอบให้เพราะเวลาที่ป้องได้ไปเที่ยวที่ไหนดูป้องมีความสุขมาก ๆ และครั้งนี้ก็เช่นกันผมขับมาเรื่อย ๆ พระอาทิตย์ตกแตะขอบฟ้าแต่ยังพอมองเห็นผมขับรถผมเลี้ยวเข้าไปในตลาดน้ำดำเนินสะดวก ช่วงทางเข้าจะมีรีสอร์ทให้พักเยอะช่วงนี้ไม่ใช่ช่วงไฮซีซั่น ดังนั้นห้องพักราคาจะไม่แพงมากแถมไม่ต้องจองล่วงหน้าด้วย“เออ.....นี่ดำเนินสะดวกนี่ครับพี่ต๊ะยังไม่ถึงอัมพวา”“เปลี่ยนใจนอนที่นี่ดีกว่า”“พี่ต๊ะนี่เปลี่ยนใจง่ายจัง”“555555555555555”ผมเลี้ยวรถเข้าไปในโรงแรมที่อยู่ทางเข้าตลาดน้ำดำเนินสะดวกผมได้ห้องพักเป็นบ้านหลังเล็กๆอยู่ริมแม่น้ำ เซ็กอินเสร็จก็พาป้องเดินมาที่ตลาดน้ำซึ่งห่างจากโรงแรมที่ผมพักประมาณกิโลกว่า ๆ เดินมาเรื่อย ๆ พอถึงตลาดน้ำคนบางตาเลยหาอาหารกินแถวนั้นมีร้านอาหารหลายร้านเลยเข้าไปบรรยากาศเย็นสบายเราสั่งอาหารสามสี่อย่างมากินกับป้องสองคน“ป้องเคยมามั้ย”“ไม่เคยมาครับ”“อ้าว...แล้วรู้ได้ไงว่าที่นี่ตลาดน้ำดำเนินสะดวก”“แหม...ป้ายตัวเท่าช้างขนาดนั้น”เออ...ผมก็ลืมไป 55555555555“แล้วพี่ต๊ะเคยมาหรอครับถึงดูคุ้นทางจัง”“เคยมากับป้องครั้งแรก”“............................”ป้องทำหน้างง ก่อนที่จะยื่นมือไปหยิกผม“โอ้ย.................”“นี่แนะ...........เจ้าสำนวนดีนักแสดงว่าเคยมากับคนอื่น”“ก็เคยมาสัมมนาสองครั้งกับใครบ้างก็ไม่รู้จักเพราะมากันตั้ง 50 กว่าคน........แต่มาพักเองแบบนี้ยังไม่เคยมา เพิ่งมากับป้องครั้งแรก” ผมพูดเสร็จก็ทำตาหวานเยิ้มใส่ป้อมป้องเองก็คงรู้ความหมายและคงรู้ว่าลองผมทำตาหวานเยิ้มแบบนี้คืนนี้ต้องคงต้องเจอศึกหนักแน่ ๆ
หายไปนานคงยังไม่ลืมต๊ะคนนี้นะครับ....ช่วงปลายงบประมาณก็จะยุ่ง ๆ หน่อยแบบนี้ทุกปี
ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ โอ้ย พ่อยอดกระดอหอม หายไปนานเลย เลิกเป็น FC แล้ว ..งอน kongkangman ตอบกลับเมื่อ 2022-8-27 20:14
โอ้ย พ่อยอดกระดอหอม หายไปนานเลย เลิกเป็น FC แล้ว ..งอน
ใจเย็นครับ 555555:'( ขอบคุณครับ หายคิดถึงได้นิดหน่อยดูแลสุขภาพด้วยนะ มาแล้วดีใจ ขอบคุณครับ ใช้งบไม่หมดเหรอถึงยุ่ง กรีดร้องเบาๆ มาซะที สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากค้าบ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ติดตามตลอดครับ ขอบคุณพี่ต๊ะครับ ติดตามต่อครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ คิดถึง มาต่อบ่อยๆนะครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2