ลมฝนกับสายฟ้า รักไร้ศักดินา ตอนที่ 2 คุณชายลุง (มาทำไม)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย MaxKPC เมื่อ 2022-8-30 00:20เช้าวันต่อมา ซึ่งเป็นเช้าวันเสาร์วันหยุดของสายฟ้า โจโจ้ และเพลงแคน สามหนุ่มที่เช่าบ้านอยู่
ข้าง ๆ
"ทำไรแต่เช้าครับ ลูกสาวข้างบ้าน"
สายฟ้าเอ่ยทักเมื่อเห็นลมฝนตากผ้าอยู่หลังบ้านซึ่งก็ตรงกันพอดี
"ผัดหมี่อยู่มั้ง"
ลมฝนตอบกลับแบบกวน ๆ สายฟฟ้าเลยกวนกลับ.....
"นั้นขอจานนึงสิครับตื่นมาเเล้วหิว ๆ "
"นี่นาย ก็เห็นว่าตากผ้าอยู่ ยังจะกวนอีก"
"อะนะ เออคุณจะไปส่งขนมตอนไหนเดี๋ยวผมขับรถไปให้"
"ตากผ้าเสร็จก่อน"
"ซักสะอาดนะคุณ เกงในขาวจั๊ว"
"ตัวนี้เหรอ ของพ่อฝนนะ นายสนเหรอ"
"หือ ของคุณดิ เอ๊หรือว่าคุณไม่ใส่"
"ทะลึ่งละนาย"
ระหว่างที่ลมฝนกำลังตากผ้าและสายฟ้าก็ตากผ้าของตัวเองเช่นกัน นุ๊กนิ๊กสาวสองสุดสวยที่คบหา
กับอ้าเพลงเเคน ก็ส่งเสียงเรียกหา......
"อ้ายเพลงแคน อยู่บ้านบ่นี่ ข่อยเอาปิ่นโตมาส่ง"
"อ้าว นึกว่าสาวเดริเวอรี่ที่ไหน เออนุ๊กนิ๊กเมื่อวานอ้ายเพิ่งกลับมาจากบ้านที่อุบล อ้ายเอาหมูยอมา
ฝากนำ"
"ป๊าดหมูยออ้ายคือใหญ่แท้ เขียวช้ำขนาดนี้ รัดหนังงยางมาเเน่นเลยสิ"
"เดี๋ยว ๆ พี่นุ๊กนิ๊ก ที่พี่พูดนี่หมายถึง....."
"หมูยอไงค่ะคุณหนู นี่เด้รัดหนังยางมาซะใบตองช้ำหมด"
"เออ คุณลมฝนครับ ผมเอามาฝาอาตุ๊กกับน้าน้อยด้วยนะครับ ให้นุ๊กนิ๊กทำอาหารเเซ่บ ๆ ให้กิน"
"ขอบคุณครับพี่ เพลงแคน เสร็จยังนายจะไปส่งขนมให้คุณหญิงเรียม"
"เสร็จแล้วครับ เดี๋ยวสารถีสตาร์ทรถรอ เฮ้ยไอ้แคน กินข้าวเช้ากันก่อนเลยเดี๋ยวกูขับรถพาคุณลมฝน
ไปส่งขนมก่อน"
"เออ ๆ เดี๋ยวกูกับไอ้โจ้กินก่อนละกัน นุ๊กนิ๊กจ๋า กินกันบ่"
"บ้าาาาาบักผีปอบ กินอิหยัง"
"กินเข่า นี่แหละ โอ๊ย คิดอิหยังกลางวันแสกๆ"
"หรือเจ้าบ่คิด"
"กะคิดคือเจ้าหละ"
หลังจากที่สายฟ้าขับรถมอไซต์คู่ใจพาคุณหนูลมฝนไปส่งขนม แม่น้อยก็ประกาศภาวะฉุกเฉินทันที
"นางนุ๊กนิ๊ก ตาตุ๊ก ประชุมครอบครัวด่วน"
"มีอะไรค่ะคุณนาย เจ้าขา"
"นั่นสิแม่ เรียกซะลั่นบ้านเลย"
"คุณชายพี่ของฉันจะมาที่บ้าน"
พ่อตุ๊กกับนุ๊กนิ๊กจึงพูดขึ้นพร้อมกันว่า.....
"ห๊ะ คุณชายรัชฏะ จะมา....."
"ใช่ คุณชายพี่จะมาพัก 2 3 วัน นางนุ๊กนิ๊ก"
"คุณนายขา หนูขอลาป่วย 3 วันค่ะ"
"เเม่ พ่อขอลากิจ 3 วัน"
"นี่ มันจะอะไรกันแค่พี่ชายฉันมาแค่นี้"
"คุณนายขา คราวก่อนที่มา หนูทอดปลาไหม้ไปนิดเดียว โดนบ่น 7 วัน 7 คืน ยังหลอนอยู่เลยค่ะ"
"อยู่บ้านกันทุกคนนี่เเหละ"
"โถ่แม่.... แม่ก็รู้ว่าพี่ชายแม่เขาไม่ชอบหน้าพ่อ ขืนอยู่เจอหน้าก็ทะเลาะกันอีก พ่อไปนะ ขอโทษครับ
ของทางนีสสสสส"
ในขณะที่พ่อตุ๊กกำลังเดินผ่านหน้าชายวัย 50 ต้น ๆ ที่ยังดูดีสมาร์ท ไปนั้น.....
"จะไม่ทักทายกันหน่อยเหรอ"
"สวัสดีครับ ......เฮ้ยคุณชายพี่...."
"ใช่ ฉันเอง ยังจำกันได้"
"ไม่เจอซะหลายปี แก่ขึ้นเยอะเลยนะครับ"
"นี่ ฉันเพื่อนเล่นแกเหรอห๊ะ ต่ำ"
"คุณชายออก 6 แต้มเหรอ"
"แก"
เเน่นอนครับว่าเมื่อคุณลุงเจอพ่อตุ๊กเป็นอันต้องมีเรื่อง แม่น้อยจึงเข้ามาห้ามทัพพี่ชายเเละสามี....
"ใจเย็นค่ะคุณพี่ สวัสดีค่ะ มาเเเล้วหรือค่ะ"
"ก็นานพอที่จะได้ยินคนใช้กับผัวหล่อนจะเก็บผ้าหนีฉันนั่นแหละ"
"อุ๊ย คุณพี่มาเหนื่อย ๆ นั่งพักก่อนนะคะ นุ๊กนิ๊ก ไปเอาน้ำกับของว่างมาให้คุณชายพี่ ไป"
"เจ้าค่ะคุณนาย"
"เดี๋ยว เอาน้ำแร่ฉันไปใส่แก้วมา ฉันไม่กินน้ำกรอง เฝื่อนคอดื่มยาก"
"เพค่ะ เอ๊ย ค่ะคุณชาย"
ทันใดนั้น เพลงแคนก็เดินข้ามาในบ้านพร้อมกับปิ่นโตมาส่ง
"นุ๊กนิ๊กจ๋าาาา อ้ายเอาปิ่นโตมาส่ง"
"ใครอะน้อย คนสวนเหรอ"
"ไม่ใช่ค่ะคุณพี่ คนเช่าบ้านค่ะ"
"เช่าบ้าน ????"
"อ้ายแคนนี่ คุณชายรัชฏะ พี่ชายคุณนาย คุณลุงของคุณลมฝน"
"อ่อ.... สวัสดีครับคุณลุง ไหนอาตุ๊กบอกว่าน่ากลัว ดูออกจะใจดี ถึงจะแก่แล้วแต่ก็น่าจะใจดี"
เมื่อได้ยินคำว่าแก่จากที่จะปล่อยผ่าน อารมย์คุณชายก็ขึ้นทันที........
"ใครลุงเเกไม่ทราบ นี่ดูฉันคุณชายมีเชื้อมีสกุล ไม่ใช่แก ต่ำ ไร้การอบรมสั่งสอน หนังสือสมบัติ
ผู้ดีหันซื้อมาอ่านหรือไม่ก็ต้มกินไปบ้างนะ และอีกอย่างฉัน ไม่ใช่ญาติข้างไหนของแก ให้เรียกฉัน
ว่าคุณชายเท่านั้น เข้าใจ"
"ขอรับ"
"ดี ไปล้างรถ"
"ครับ เฮ้ย ผมไม่ใช่คนล้างรถครับ ผมคนเช่าบ้าน"
จังหวะนั้น ลมฝนกับสายฟ้าเดินเข้ามาพอดี
"ขอบใจนะนาย ที่ขับรถพาไปส่งขนมบ้านคุณหญิงน้าเรียม"
"ยินดีครับ ถ้าจะให้ดีวันนี้อยากกินข้าวต้มมัด คุณทำให้หน่อยได้ป่ะ"
"ไม่ว่าง"
"น๊าน๊าา ขอแบบถั่วดำเยอะๆ กล้วยเน้น ๆ"
"ไปหาซื้อกินเองนู้นป๊ายยยยยยยยยยย เว้ยยยยคุณลุง สวัสดีครับ"
ลมฝนถึงกับเบรกกลางอากาศ คุณชายลุงจึงตอบกลับว่า....
"จ้าาพ่อคุณ ไม่จีบกันให้เสร็จก่อนหละฮะ ตามสบายเลย ฉันรอได้ ไงน้อยเเกเลี้ยงลูกไงให้ให้ใครมา
ออเซาะเกาะเเขนแบบนี้"
"ใครครับลมฝน"
"คุณลุงพี่ชายของแม่"
"อ่อ สวัสดีครับคุณลุง"
เมื่อเห็นหน้าสายฟ้าคุณลุงก็ชักใจอ่อน เพราะความหล่อ ล่ำ ก้ามแน่น หน้าคม แต่ทว่าความปากกวน
ของสายฟ้า จึงเผลอพูดไปว่า....
"โหดูดีนะครับเนี่ย ดูดีแบบคนแก่ แก่แล้วยังดูดี"
"ใครแก่ไม่ทราบ และใครเป็นลุงแก อ่อดูหน้าก็รู้ไม่มีคนอบรมสั่งสอนใช่ไหม นี่ฉันจะบอกให้เอาบุญเข้า
ร้านหนังสือนะ และก็หนังสือสมบัติผู้ดีหันซื้อมาอ่านหรือไม่ก็ต้มกินไปบ้างนะ และอีกอย่าง ฉัน
ไม่ใช่ญาติข้างไหนของแก ให้เรียกฉันว่าคุณชายเท่านั้น เข้าใจ"
"ครับ"
"ดี ไปล้างรถ"
"ได้ครับ"
"เฮ้ย นายสายฟ้า คุณลุงครับนี่นายสายฟ้า คนเช่าบ้านครับไม่ใช่คนสวนครับ"
"เดี๋ยว ๆ2 รอบละที่ฉันได้ยิน เช่าบ้านอะไรกันน้อย"
"แม่ครับเดี๋ยวลมฝนขอตัวซื้อของทำข้าวต้มมัดก่อนนะครับ"
หลังจากที่ลมฝนออกไปกับสายฟ้า แม่น้อยจึงคุยกับพี่ชาย.....
"อะไรนะน้อย แกเอาบ้านของเจ้าคุณพ่อกับคุณหญิงแม่ ไปปล่อยให้คนเช่า"
"คุณขา รายได้ครอบครัวนะคะ เดือนละ 6,500 บาท ปล่อยไว้ก็ฝุ่นเกาะ"
"เหลวไหล แกคิดได้ไง บ้านเจ้าคุณพ่อเอาไปให้คนไม่รู้หัวนอนปลายเท้ามาเช่าแบบนี้ ไปกับฉัน
เดี๋ยวนี้"
"ไปไหนค่ะคุณพี่"
"ก็ไปไล่พวกมันออกจากบ้านไง คืนนี้ฉันจะค้างบ้านนั้น"
"คุณพี่ขา คุณพี่"
แม่น้อยพยายามที่จะขัดขวางคุณลุง แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะคุณชายลุงได้บุกไปที่บ้านหลังนั้นที่ให้เช่าซึ่งอยู่
ข้างๆ กับบ้านหลังใหญ่ของแม่น้อย
แต่เมื่อมาถึงก็พบว่า......
"เฮ้ยยยยยยยย อะไรเนี่ย"
คุณลุงตกใจเสียงดังเมื่อเห็นชายหนุ่มรุ่นหลานอย่างโจโจ้ที่นุ่งเพียงผ้าขนหนูเดินออกมาจากห้องน้ำ โจโจ้เลย
พูดว่า.....
"เฮ้ยยย ป้าน้อย ใครครับเนี่ยเเล้วเข้ามามีอะไรหรือเปล่าครับ ไอ้สายฟ้าจ่ายค่าเช่าเเล้วนี่ครับ"
"ฉันก็จะมาไล่พวกแกออกไง"
"คุณพี่ขา เย็น ๆ ก่อนค่ะคุณพี่ ถ้าไล่พวกเขาออกเเล้วจะไปไปอยู่ไหนหละค่ะ"
"วัดไง มีตั้งหลายศาลา"
เมื่อคุณชายลุงพูดแบบนี้ โจโจ้ต้องจัดการซะละ.....
"เอ้าลุง ไหงพูดแมว ๆ แบบนี้หละครับ ผมเช่าบ้านกับป้าน้อยนะครับไม่ใช่ลุง คนเดียวที่จะไล่พวกผมออก
ได้คือ.....
ป้าน้อยครับ"
"ฉันเป็นพี่ยายน้อยทำไมจะไม่มีสิทธิ์ ปากยังไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมยังจะมาปากดี"
"จะทดสอบไหมหละครับว่าหมดกลิ่นน้ำนมหรือยัง"
"แก เถียงคำไม่ตกฟาก"
"ก็ไม่ต่างจากหมาเห่าใบตองแห้ง ลุงจะพูดอะไรก็ชั่ง ผมไม่ไป จบนะ"
"คุณพี่ กลับกันก่อนเถอะคะ ไปทานข้าวที่บ้านน้องก่อน"
"ตกลงแกจะไม่ไล่มันออกใช่ไหม ไอ้เด็กปากเสีย"
"ป้าน้อยครับ พี่ชายป้าน้อยชื่ออะไรครับ"
"คุณชายเหน่ง"
"อ่อ นี่ลุงเหน่ง พูดเยอะเเล้วกลับบ้านไปกินกินข้าวกินยาความดันป่ะ เข้ามาก็พูดไม่หยุด"
"แก... ไอ้เด็กปากหมา ต่ำ ไม่มีใครอบรมสั่งสอนหรือไง ว่าง ๆ หัดซื้อมาอ่านบ้างนะหนังสือสมบัติผู้ดี ฉันมี
ศักดิ์เป็นถึงคุณชาย ไม่ใช่ญาติข้างไหนของแกอย่ามากเรียกฉันว่าลุง"
"ก็ได้ครับป้า นั้นรบกวนป้าน้อยพาป้าเหน่งกลับบ้านด้วยนะครับ ผม จะนอน สมบัติผู้ดีคงสอนป้าเหน่งนะครับ
ว่าผู้ดีย่อมไม่รบกวนผู้อื่น ยิ่งมีศักดิ์เป็นคุณชายด้วยเดี๋ยวคนจะนึกว่าไพร่ ขอรับ ฝากตากผ้าขนหนูใด้ผมด้วย"
โจโจ้สุดแสบเล่นดึงผ้าขนหนูออกแล้วโยนให้คุณชายลุงพร้อมฝากไปตาก โอ๊วววดีนะที่โจโจ้ใส่เกงบ็อกเซอร์ไว้
ป้าน้อยถึงกับปิด และพาพี่ชายออกจากบ้าน ดูท่าพ่อตุ๊กจะได้ลูกมือร่วมปราบคุณชายลุงแล้วหละงานนี้....
"คุณพี่ค่ะ ทานข้าว ทานขนมให้ใจเย็นก่อนค่ะ"
"นุ๊กนิ๊กโว๊ย"
"ขาคุณผู้ชาย"
"อย่าลืมหมากลืมพลูด้วยหละ ยาเส้นบุหรี่ม้วนด้วย"
"เก็บไว้ยัดปากแกเองเถอะ นี่ฉันต้องปวดหัวทั้งในบ้านและข้างบ้านเลยเหรอเนี่ยแม่น้อย"
"คุณพี่ก็อย่าไปยุ่งกับเขาสิค่ะ นั่นอะรายได้น้องเลยนะ"
"อันโคแก่เห็นหญ้าอ่อนยามฝนพร่ำ ช่างน่าหม่ำคำหวานรสหญ้านี้"
พ่อตุ๊กเอ่ยแซวเพราะได้ยินเสียงทะเลาะระหว่างคุณชายลุงกับโจโจ้ แต่เอ๊....เหมือนพ่อตุ๊กจะโดนด่ากลับยังไงน๊า...
"แก่เคยกินเหรอ ถึงรู้ว่าหญ้ามันรสหวาน"
"นี่ตาตุ๊ก แกจะไปไหนก็ไปป่ะ"
"นั้นพ่อไปร้านไอ้เฮียฮ้อนะแม่"
"แล้วแต่แกเลย ขากลับซื้อข้าวสารเข้ามาด้วยข้าวจะหมด"
"จ้าแม่ แล้วคุณชายจะทานหญ้าไหมขอรับเดี๋ยวผมเกี่ยวมาให้"
"เก็บไว้แตกเลือด( ภาษาใต้ แปลว่าแ_กหรือรับประทาน) เองเถอะ"
5555โจโจ้แน่ๆ มาปราบคุณชายลุง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ คราบ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อ่านเพลินเลย ขอบคุณ คุณชายเจอคู่เทียบแล้ว จะเป็นยังไงต่อครับ สนุกมากครับ Man100 ตอบกลับเมื่อ 2022-8-30 01:31
อ่านแล้วก็สนุกและขำๆดีครับ ขอแบบนี้…ไม่ต้องมีอะไรใ ...
ขอบคุณนะครับ จะพยายามเดินเรื่องให้ดีที่สุดครับ อ่านแล้วก็สนุกและขำๆดีครับ ขอแบบนี้…ไม่ต้องมีอะไรให้เครียดนะ
ดูๆ ไปคุณชายลุงเป็นพวกเก็บกดเหมือนกันนะ จะมีโมเมนต์สงบเสงี่ยมบ้างไหมน้อ? ใครจะกล้ามาจีบนะนั่น {:5_119:}
หน้า:
[1]