เอาจริงๆ เราก็ไม่ควรแคร์ปากคนอื่นอยู่แล้วนะครับ ไม่ได้ให้เงินเราใช้ ใยต้องแคร์ เล่ายังไง ให้ผู้อ่านมีอารมณ์ร่วมได้สุดยอดมากกกครับ^^ ขอบใจ ครับ สังคมแบบนี้ ดูน่าอึดอัดครับ อยู่ที่ใครกล้าพูดให้ร้าย แล้วให้คนอื่นเชื่อ คนฟังก็ไม่มีตรรกะ ฟังเอามันส์ อย่างเดียว
สงสารพ่อดินมาก ยอมเป็นฝ่ายถูกกระทำ
แต่ถ้ามองอีกมุมนึง การที่ชาวบ้านให้ร้ายพ่อดินว่า เป็นขาหื่นในหมู่บ้าน ก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ผู้หญิงอื่นๆ ไม่กล้ามา ตอแย หรือมาอ่อย อีกก็ได้ หลังเกิดเรื่งนี้ พ่อดินก็เลยรอดมือชนี ทุกตัวจนคุณมินโตเป็นผู้ใหญ่แล้วเลื่อนสถานะเป็น แฟน แทน
แต่เรื่องนึงที่สงสัยมาตลอดตั้งแต่อ่านเรื่องพี่ยักษ์ที่รักจนจบคือ ลุงสิน กับป้าปูเขาคิดอย่างไรหลังจากรู้ว่าคุณมินไม่ได้มีความสัมพันธ์เป็นแค่ลูกเลี้ยงของพ่อดิน อย่าบอกว่าทั้งลุงป้ายังไม่รู้ความสัมพันธ์ที่แท้จริงของคุณมินกับพ่อดินนะ
ที่ทึ่งคือ ถ้าสุงป้ารูค้วามจริง และยอมรับสถานะคุณมินเป็นคู่ชีวิตพ่อดิน ด้วย ถือว่า ลุงป้าแกหัวสมัยใหม่ และใจกว้างมาก เพราะบ้านนี้เหลือลูกชายคนเดียว คงหวังว่าพ่อดินจะมีหลานให้ปู่ย่าได้อุ้ม
หวังว่าที่ถามมาคุณมินคงไม่ว่าอะไรนะครับ ถ้าถามแล้วกระทบจิตใจก็ขอโทษด้วย จะตามมาอ่านเรื่อยนะครับ เป็นแฟนครับ คุณมินแล้ว Kamanit007 ตอบกลับเมื่อ 2022-10-8 05:16
สังคมแบบนี้ ดูน่าอึดอัดครับ อยู่ที่ใครกล้าพูดให้ร้า ...
อันนี้ขอยกมาตอบกลับขึ้นเม้นใหม่น้า เพราะค่อนข้างยาวนิดนึง
ส่วนตัวไม่ได้รู้สึกอึดอัดใจที่จะเล่าจ้า ถึงช่วงเวลานั้นมันจะเป็นช่วงที่แย่ที่สุดของเราสองคนก็ตาม
ต้องบอกเลยว่าทีแรกทั้งพ่อแม่เราก็รับไม่ได้ ขอให้เลิก และขอให้ไม่ยุ่งเกี่ยวกับพี่เขาเหมือนกัน
แต่อย่างว่าระหว่างช่วงเวลาที่เราเติบโตเราอยู่กับพี่เขาตลอดอ่ะ
มันอาจจะดูเหมือนลูกอกตัญญูนะ แต่เราก็เลิกกับพี่เขาไม่ได้ เพราะเรามานั่งคิดทบทวนแล้ว เวลาที่เรารู้สึกแย่หรือลำบากใจ
ขอแค่ได้เห็นหน้าพี่เขา แค่พี่เขากอด เขาหอมกระหม่อมเราเบาๆ ทำเหมือนตอนที่เรายังเป็นเด็กๆแค่นั้นเราก็รู้สึกสบายใจขึ้นมากแล้ว
เราไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าเลิกหรือห่างกันไป เราจะหาคนแบบพี่เขาได้อีกมั้ย
คนที่แค่อยู่ด้วยกันก็รู้ใจไปหมดทุกอย่าง ไม่ต้องพูดอะไรมากมาย ก็เข้าใจแล้วว่าอีกฝ่ายกำลังคิดหรือรู้สึกอะไร
ก็ทะเลาะกันอยู่กับที่บ้านนานเหมือนกัน แต่สุดท้ายเขาก็ต้องยอม เรารู้ว่าในใจพ่อแม่เราก็คงรับไม่ได้หรอก เราเองก็รู้สึกผิด
แต่พี่เขาก็คือความสุขในชีวิตของเราอ่ะ เป็นเรื่องเดียวที่เราขอเป็นคนเห็นแก่ตัวในสายตาพ่อกับแม่
ส่วนลุงสินกับป้าปูหนักกว่า ทางนั้นคือรับไม่ได้เลย ป้าปูถึงกับมาคุยกับเราขอให้เลิก ป้าเขาก็พูดดีนะ
แถมพอเห็นป้าปูเขาร้องไห้เราก็ใจอ่อน แต่ว่า...พี่ดินเรียกเราไปคุยถามว่าป้าปูคุยอะไรกับเราบ้าง เหมือนพี่เขาจะดูออก
ซึ่งเราก็ต้องบอกพี่เขาทั้งหมดจริงๆ พี่เขาก็บอกว่าเดี๋ยวเขาจัดการเอง ไม่เป็นไร
แต่ถ้าป้าปูโทรมาคุยหรือพูดอะไรกับเราอีก ให้เราบอกพี่เขาทุกอย่าง ห้ามปิดบังและเก็บไปคิดคนเดียวเด็ดขาด
ซึ่งช่วงเวลานั้นอ่ะผ่านไปยากกว่าทางฝั่งบ้านเราอีก ลุงสินกับป้าปูถึงกับเสนอจะให้เงิน เพื่อขอให้เราเลิกกับลูกชายเขา
เขาบอกว่าเขารับไม่ได้จริงๆ...
แล้วช่วงนั้นที่เขารู้คือพี่ดินพึ่งจะอายุสามสิบปลายๆ ก็ถือว่าถ้าเลิกกับเราไปแล้วมีเมีย ก็ยังพอมีลูกได้
เราเองก็ทรมานใจนะ พอโตมาเราเข้าใจอ่ะ เรื่องที่เราสองคนทำมันผิด มันแทบจะไม่มีคนรอบตัวรับได้อยู่แล้ว...
ยอมรับว่าช่วงนั้นเราก็ทำตัวไม่ดีเหมือนกัน เราเริ่มไม่บอกพี่เขาถึงปัญหาที่เกิดขึ้น เริ่มไม่บอกว่าป้าปูโทรมาคุยอะไรกับเราบ้าง
เราเก็บไปนั่งคิดคนเดียวจนสุดท้ายเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันทั้งที่ยังอยู่ด้วยกัน
จนจำได้ว่าวิธีที่พี่เขาใช้คุยกับเราคือ เอาอัลบั้มรูปเก่าๆ มานั่งดูด้วยกัน ถ่ายด้วยกันตั้งแต่สมัยยังเป็นกล้องฟิล์ม สมัยที่เรายังเด็ก
เราก็ดูไป ก็หัวเราะมันก็ตลกอ่ะเนอะ เหมือนได้ย้อนวันเวลาเก่าๆ
จนพี่เขาพูดขึ้นมาว่า 'ไหนเราเคยคุยกันแล้วไง ว่ามีอะไรจะไม่ปิดบังกัน จะคุยกันทุกอย่าง หรือว่าตอนนี้หนูไม่ได้เหมือนเดิมแล้ว'
เราก็บอกไปว่าเราเหมือนเดิม เราเหมือนเดิมทุกอย่าง พี่เขาก็พยายามพูดว่างั้นถ้าเหมือนเดิมก็ต้องพูดได้สิ
เหมือนตอนที่หนูเป็นเด็ก หนูไม่ชอบใจอะไร หนูโกรธ หนูงอนอะไรพี่ หนูก็พูดออกมาทุกอย่างให้พี่ฟัง ให้พี่รับรู้ พี่จะได้เข้าใจว่าหนูกำลังคิดและรู้สึกอะไรอยู่
เราก็เลยระบายให้พี่เขาฟังหมดเลย เราเองก็ยังรักและอยากอยู่กับพี่เขาไปเรื่อยๆ ไม่อยากเลิก แต่เราก็สงสารป้าปูและเข้าใจหัวอกป้าปูกับลุงสินมากๆ
พี่เขาก็เลยบอกว่าขอให้เราอดทนนะ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราเจอปัญหามาด้วยกัน ปัญหามันจะไม่อยู่กับเราตลอดไป เชื่อพี่
ขอแค่อดทนผ่านช่วงนี้ไปให้ได้...
ซึ่งเราก็เชื่อพี่เขาอดทน เราอดทนด้วยกันมาตลอด จนเวลาค่อยๆผ่านไป
ถึงทุกวันนี้ลุงสินกับป้าปูจะยังรับไม่ได้เหมือนเดิม
แต่ท่าทีก็ดูอ่อนลงกว่าแต่ก่อนเยอะ ไม่ค่อยพูดถึงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของพวกเราแล้ว
ทำนองว่าเวลาที่พี่ดินพาเราไปเยี่ยมพ่อกับแม่เขา ลุงสินกับป้าปูก็จะทำเหมือนกับว่าเราไม่ได้เป็นแฟนของพี่ดิน แต่ยังคงเป็นมิน ที่เป็นลูกเลี้ยงของพี่เขาอยู่
ก็คือเวลาคุยกันไม่ได้ถามอ่ะว่าพวกเราอยู่กรุงเทพฯ ใช้ชีวิตคู่เป็นอะไรยังไง ลุงกับป้าเขาจะไม่พูดถึงส่วนนั้น... จะถามไปเรื่องอื่นๆแทน
แล้วก็เหมือนจะไม่พูดถึงเรื่องให้พี่ดินแต่งงานมีลูกแล้ว... เพราะทางลุงสินเองก็ไปรับหลานเขามาเลี้ยงเหมือนกัน แต่หลานชายลุงสินเขาโตแล้วนะอายุ18-19
แต่ว่าตอนนี้มีเมียและมีลูกแล้วจ้า...
พอเรากลับมาก็คุยกันนะ พี่ดินก็เลยบอกว่า ที่นาอ่ะ ยกให้หลานคนนี้ไปเลยก็ได้ ถ้าในอนาคตเด็กมันยังอยู่กับป้าปูลุงสิน
เพราะยังไงก็ถือว่ามันก็อยู่เป็นเพื่อนพ่อกับแม่เขา เพราะพี่ดินคงอยู่ด้วยไม่ได้ และคงกลับไปอยู่ด้วยไม่ได้แล้ว
ก็นะถ้าพวกเราพากันไปอยู่ที่นั่นคิดว่าปัญหาน่าจะรายวันและคงเลิกกันในที่สุดแน่ๆ
พี่ดินเลยต้องตัดสินใจเลือกที่จะมาซื้อคอนโดอยู่กรุงเทพฯ กับเรา แล้วพอมีวันหยุด มีเวลาว่างก็จะพาเราแวะไปเยี่ยมลุงกับป้าเขาสักที
ชีวิตคู่ของพวกเราที่ดูเหมือนราบรื่นและมีความสุข แต่ก็ต้องแลกมากับความไม่สบายใจลึกๆ
เราทั้งคู่รู้ดีว่า มันเหมือนการกระทำที่เห็นแก่ตัว
เพราะสภาพแวดล้อมและวัฒนธรรมของพวกเราหล่อหลอมให้เราอยู่ในกรอบและต้องเชื่อฟังพ่อแม่มาตลอด
แต่เหมือนช่วงหลังพวกเราดูหนังและซีรี่ย์ฝรั่งด้วยกันบ่อยอ่ะ ก็เริ่มซึมซับวัฒนธรรมเหล่านั้นมากขึ้น
ค่อนข้างเปิดโลกพอสมควร
พี่ดินเคยบอกเราว่า โลกมันกว้างนะ มันอาจไม่ใช่เราแค่คู่เดียวบนโลกใบนี้หรอก
ที่ใช้ชีวิตคู่แบบขัดใจคนในครอบครัว พี่เขาบอกว่าไม่คิดว่ามันแปลกหรือรู้สึกพิเศษมั่งหรอ ที่พวกเรากลับยังอยู่ด้วยกันจนถึงทุกวันนี้
นั่นสิเนอะ มันก็ทั้งแปลกและก็พิเศษจริงๆนั่นแหละ เราถึงได้อยากเอามาเล่าให้คนอื่นฟัง อยากแบ่งปันประสบการณ์ให้คนอื่นได้อ่านบ้าง
นี่เราก็เผลอตอบซะยาวเลย 555555
ยังไงก็ขอบคุณที่ให้ความสนใจและติดตามเรื่องราวของพวกเราน้า
ขอบคุณครับ Vitamin25 ตอบกลับเมื่อ 2022-10-10 18:57
อันนี้ขอยกมาตอบกลับขึ้นเม้นใหม่น้า เพราะค่อนข้างย ...
ต้องนับถือคุณมินกับพี่ดินจริงๆ ที่ฟังเสียงหัวใจของตัวเอง เพราะทั้งคู่ก็เป็นคนที่รัก พ่อแม่มาก ต้องใช้ความอดทนขนาดไหน ถึงทนแรงเสียดทานได้มากขนาดนี้
ขอให้รักกัน ดูแลหัวใจของกันและกัน ไปจนแก่เฒ่านะครับ ข้ามโลกเลย เขียนได้เยอะมาก สมกับที่รอเลย อ่านหนำใจเลย ขอบคุณครับ {:5_123:} ขอบคุณครับ{:5_146:} มันผ่านไปแล้วค่ะช่างหัวแม่งมัน สงสารพ่อดินเลย อุตส่าห์หื่นแบบลับๆแล้วแท้ๆ
ปล.หยอกๆนะแต่เอาใจช่วยทั้งสองคน
หน้า:
1
[2]