ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหละครับ ตอนที่ 19 เส้นทาง
หลังจากเรื่องวุ่นๆทำเอาปุนระแวงไปหมด จนกระทั่งเซฟโทรมาหา"เป็นไงบ้าง ช่วงนี้ไม่มาฟิตเนสเลย"
"ยุ่งนิดหน่อยครับ"
"งั้นมาระบายหน่อยไหม จะได้สะบายใจ"
หลังเลิกงาน ปุนบึ่งรถไปยังฟิตเนสของเซฟทันที พอไปถึงก็ถามไถ่นิดหน่อยแต่ปุนไม่สะดวกใจจะเล่า เซฟเลยพาปุนไปเอาเหงื่อออก เอ่อ ด้วยการออกกำลังกาย
"แฮกๆๆๆ"
ปุนนั่งพักที่เก้าอี้ในห้อง พลางเอาผ้าผืนเล็กสีขาวซับเหงื่อตามหน้าและตัว นั่งพักไม่นาน เซฟที่สังเกตุเห็นก็เดินละจากลูกค้าคนอื่นมาหาปุน
"ช่วงนี้หนักเลยหรอ"
"นิดหน่อยครับ" เซฟพอเห็นท่าทีของปุนเลยพยักหน้ารับ ก่อนจะไปดูแลลูกค้าคนใหม่ ปล่อยให้ปุนได้ระบายออกมา
หลังจากปุนได้ปลดปล่อยผ่านการใช้แรง ก็ทำให้สมองโล่งขึ้นมาบ้าง ปุนเลยเดินไปที่ตู้ล็อคเกอร์เตรียมล้างตัวเพื่อจะกลับบ้าน แต่ระหว่างที่กำลังเปิดฝักบัวปล่อยให้น้ำไหลผ่านร่าง ก็มีเสียงดังมาจากห้องติดกัน
"อ่าาซ์ เบาๆสิครับ มีคนอยู่นะ"
"อืมมม หนูก็ปิดปากให้สนิทสิครับ"
"อ๊ะ พี่เซฟอะชอบทำแรง ผมจะทนได้ไง"
ปุนฟังไปก็ล้างตัวไปไม่ได้สนใจอะไร จนกระทั่งม่านกั้นฉากได้ถูกรูดเปิดออก หากเป็นแต่ก่อน เกิดกรณีแบบนี้ขึ้นปุนคงจะตกใจแล้วยกมือขึ้นปิดส่วนสงวนของตน แต่บัดนี้ ปุนกลับยืนใช้มือลูบล้างตัวต่อไม่ได้สนใจชายตรงหน้า
"อ่าาา ปุนนี่เอง พี่ก็นึกว่าใคร"
เป็นเซฟที่เปิดม่านกั้นออกพร้อมดันตัวของชายหนุ่มตัวเล็กคนหนึ่งเข้ามาจนตัวชนกับปุน น้องคนนั้นใช้มือลูบไปยังหน้าอกของปุน
"อูววว แน่นสุดๆไปเลย"
ชายคนนั้นลูบคลำไป ปากก็พูดชมไม่หยุด ปุนเลยยืนนิ่งให้ชายแปลกหน้าลูบไล้ไปทั่วตัว ส่วนเซฟก็เดินเข้ามาไซร้คอของปุน
"ช่ายยย ดีมากเลย พี่ปั้นเองแหละ ใช่ไหมครับปุน"
"อืมม ครับพี่เซฟ" พอปุนว่าจบเซฟก็ยื่นหน้ามาประกบปากเขาทันที น้องคนนั้นก็เลื่อนตัวลงไปเลียที่ยอดอก ก่อนจะคุกเข่าแล้วจับท่อนลำของปุนและเซฟชักไปพร้อมกัน ต่อด้วยอ้าปากแลบลิ้นเลียสวนหัวของปุนและเซฟผลัดกัน
ชายแปลกหน้าเงยมองขึ้นบนก่อนจะเห็นปุนที่เป็นฝ่ายก้มหน้าดูดดุนเลียยอดอกของเซฟ เซฟก็กดหัวปุนเลื่อนลงจนหน้าปุนเลื่อนมาจ่อที่ท่อนลำขนาดใหญ่ของตน ปุนจึงไม่รอช้าอ้าปากครอบท่อนลำของเซฟเข้าไป ชายแปลกหน้าก็ดูดดุนท่อนลำของปุนต่อ
เซฟก้มมองเบื้องล่างก็เสียวซ่านไปทั่ว ก่อนจะใช้นิ้วเท้าเขี่ยเล่นกับท่อนลำของเด็กใหม่ที่เขาเพิ่งเจอ เซฟทนความเงี่ยนในภาพตรงหน้าไม่ไหว จับน้องให่โก่งก้นขึ้นแล้วทำการใช้นิ้วทะลวงเขี่ยรูสวาทสดใหม่ ตามด้วยท่อนลำของตนเอง
เซฟกระทุ้งแก่นกายเข้าไปในร่างของชายหนุ่ม พลันมือก็ยกเขี่ยหน้าอกของปุน ปุนก็กระทุ้งท่อนเอ็นเข้าปากของน้องใหม่ และกระเด้าแรงขึ้นเรื่อยๆเพื่อปลดปล่อยความเครียดออกมาจนน้ำของปุนแตกเต็มปากของเด็กใหม่ แต่น้องคนนั้นกลับชอบใจกลืนลงคอไปจนหมด
เซฟเองที่เห็นความร่านของเด็กใหม่ก็นึกสนุกหยุดกระเด้ายืนนิ่ง เด็กใหม่รู้งานบดตัวถอยหลังเพื่อให้รูกลีบของตนดูดกลืนท่อนเนื้อเข้าไปและทำอย่างเป็นจังหวะ
ปุนที่น้ำแตกแล้วเลยเปิดน้ำล้างตัวอีกรอบก่อนจะเดินแก้ผ้าออกไปที่ห้องล็อคเกอร์เพราะคิดว่าคงไม่มีคนแล้ว แต่ขณะที่เปิดล็อคเกอร์ได้ไม่นาน สายตาก็เหลือบไปเห็นชายหนุ่มหุ่นลีนกำลังมองมาทางเขาพร้อมนุ่งผ้าเช็ดตัว แต่ปุนก็ไม่ได้สนใจหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาสวมและเดินกลับออกไปขึ้นรถขับกลับบ้าน
เช้าต่อมาปุนก็ไปทำงานด้วยท่าทีปกติ ไม่ได้เครียดหรือระแวงเท่าก่อนหน้า พอบ่าย ก็มีการประชุมแผนกันตามปกติ หลังเลิกประชุม นทีก็มาหาปุนที่ห้อง
"คุณปุน ทางเราได้รับจดหมายเชิญให้ไปร่วมงานบ้านและสวน คุณปุนจะตอบรับไหมครับ"
"วันไหนครับ"
"อีกสามวัน ตอนแปดโมงครับ"
"เชิญแค่ผมหรอครับ"
"ไม่ครับ เชิญทุกแผนกครับ"
"...งั้น ตอบรับครับ รบกวนพี่เคลียร์คิวให้ด้วย"
"ครับ"
ถึงวันงาน ปุนได้พาคนในแผนกได้ไปร่วมงานนี้ด้วย งานนี้จัดโดยกลุ่มผู้ค้าและผู้รับเหมาที่รวมตัวกันเพื่อแสดงผลงาน ด้วยบริษัทของปุนที่ทำเรื่องธุรกิจการท่องเที่ยว และที่พักจึงได้ถูกเชิญมาด้วย ปุนเลยได้โอกาสพาพนักงานเพื่อสำรวจ
ในงานก็จะมีทั้งผู้รับเหมาที่โชว์ผลงานการออกแบบ ทั้งตึกอาคาร โรงแรม คอนโด รวมไปถึงผู้ผลิตที่แสดงสินค้าจำพวกเฟอร์นิเจอร์ ของใช้ต่างๆ ปุนก็เดินดูไปเรื่อยจนกระทั่งมีชายหนุ่มกำยำเดินมาหาปุน
"สวัสดีครับคุณปุน ผมขอเวลาคุยด้วยหน่อยครับ สะดวกหรือเปล่า" ปุนที่คุ้นหน้าชายตรงหน้า พอนึกดูดีๆก็เห็นว่าเป็นกัน พนักงานฝ่ายกฎหมายของบริษัท แต่ปุนก็นึกไม่ออกว่าทำไมฝ่ายกฏหมายถึงอยากคุยกับเขา? หรือมีเรื่องอะไรที่ต้องคุยกัน
ปุนเดินตามกันไปยังโซนสวนที่จัดโชว์ไม้ยืนต้นและไม้พุ่มประดับ ส่วนนี้คนค่อนข้างบางตา พอเห็นว่าสะดวกแล้ว กันก็หยุดเดินและหันหน้ามาทางปุน
"สวัสดีครับคุณปุน ผมกันครับฝ่ายกฎหมาย"
"ครับ ผมจำได้ ว่าแต่มีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ"
"เอ่อ เรื่องของ....นทีครับ!"
พอปุนได้ยินก็ตกใจนิดหน่อย ในหัวเริ่มคิดฟุ้งไปทั่ว ไม่รู้ว่ากันรู้อะไรมาถึงมาคุยกับเขาเรื่องนี้ แต่ก็พยายามทำสีหน้านิ่งเพื่อดูว่าอีกฝ่ายรู้อะไรแค่ไหน
"ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"พี่ขอโทษแทนนทีด้วยนะ"
กันขอโทษปุนด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ ทำเอาปุนเหวอไปเลย ไม่รู้ว่าจะมาแนวไหน
"ขะ ขอโทษอะไรครับ" ปุนทำซื่อเพื่อหาข้อมูลเพิ่ม
"ผมว่าคุณปุนคงรู้อยู่" รู้อะไรฟะ
"พี่ช่วยอธิบายเพิ่มหน่อยครับ พอดีผม ค่อนข้างสับสน"
"เอ่อ เอาเป็นว่า ผมขอโทาแทนนแฟนของผมด้วยนะครับ"
ปุนยิ่งงหนักไปใหญ่ แต่ไม่ทันที่ปุนจะถามก็มีชายอีกคนเดินเข้ามาทางพวกเขา พร้อมกล่าวทักทาย
"อ้าวพี่กัน มาอยู่นี่เอง ผมเดินหาทั่วงานเลย"
"มาหาพี่มีอะไรหรอ"
"นี่ไง ผมเอานี่มาให้"ชายคนนั้นยื่นซองเอกสารบางอย่างให้กับกัน และหันมาเห็นปุนพอดี เลยทำหน้าตกใจนิดหน่อย แต่ไม่พูดอะไร ปุนก็พอนึกได้ว่าคนนี้ชื่อว่ากัส คนที่เคยมาชวนเขาเดท
"โห ขยันเกินไปเปล่า เอามาให้พี่เองเลยหรอ ให้ลูกน้องเอามาให้ก็ได้"
"หึ ขยันอะไรล่ะพี่ ช่วงนี้ใกล้เปิดตัวโครงการใหม่ งานโคตรเยอะ คนในแผนกก็ยุ่งจนแทบไม่ได้พัก นี่ก็เอาไปให้พี่แต่พี่ไม่อยู่ตลอด เห็นว่าพี่จะมางานนี้เลยตามเอามาให้"
"คนไม่พอก็ไปขอHRเพิ่มสิ"
"หึ ขออะไรล่ะพี่ เขาจ้องจะลดคนอยู่"
"ฮ่าๆ สู้ๆนะ แล้วก็ขอบใจมากนะสำหรับนี่"กันพูดพร้อมชูซองเอกสาร กัสก็หันมามองปุนนิดหน่อยก่อนจะขอตัวไป
ปุนที่รอว่าจะยังไงต่อ แต่กันก็ขอตัวไปก่อนทำเอาปุนยืนงงด้วยความสงสัยกับเรื่องก่อนหน้า
พอเดินกลับเข้าไปในงาน ปุนก็เห็นกับเลขาของเขากำลังยืนคุยกับกันด้วยท่าทีสนิทสนมแต่ไม่อยากเข้าไปยุ่งด้วยเลยเดินไปหยิบเครื่องดื่มแล้วเดินไปดูเฟอร์นิเจอร์
ระหว่างที่กำลังเดินดูพวกโซนออฟฟิศ ก็เห็นกัสกำลังดูตู้และชั้นเก็บเอกสารอยู่ ปุนเลยเดินเข้าไปทักทาย
"นายใช่กัส เพื่อนของทอยรึเปล่า"
"ใช่ นึกว่าจะจำกันไม่ได้แล้ว"กัสพูดออกมาทั้งที่กำลังลูบจับตัวสินค้า ไม่ได้หันมามองปุนด้วยซ้ำ แถมพูดจบก็เดินไปดูของอีกชิ้นไม่ได้สนใจเขาเลย ทำเอาปุนหงุดหงิด
"นี่ ผมยังไม่รู้เลยว่าคุณทำฝ่ายไหน"
"DCC"
"อ๋อ ถึงว่า เลยดูแต่ของพวกนี้"
"...."
"นี่คุณไม่อยากรู้บ้างหรอว่าผมทำแผนกไหน"
"หัวหน้าฝ่ายการตลาดและการขาย ผมทำตำแหน่งนี้เรื่องแค่นี้ผมรู้อยู่แล้ว"ปุนอึ้ง ไม่รู้จะคุยอะไรต่อ เลยเดินดูของใช้ต่างๆในออฟฟิศตามกัสไป
แรกๆก็เดินตามห่างๆ พอหลังๆปุนก็เดินเข้าไปใกล้ และพอได้ดูสินค้าชิ้นเดียวกัน ต่างฝ่ายต่างก็แสดงความคิดเห็น พอคุยกันไปเรื่อยๆก็คุยถูกคอ ตกเที่ยง ทั้งคู่เลยชวนกันไปหาอะไรกิน
"นี่ผมไม่คิดเลยนะ ว่าจะได้มากินข้าวกับคุณแบบนี้"กัสเอ่ยขึ้นมาขณะกำลังรออาหาร ในร้านอาหารข้างทาง ห่างจากที่จัดงานประมาณหนึ่งกิโลเมตร
"ผมก็เหมือนกันไม่คิดว่าจะได้มากินข้าวกับคนที่ชวนผมเดทแบบนี้"
"นั่นมันอดีตป่ะ พูดทำเพื่อ?"
"ฮ่าๆๆๆ"
"ทำมาขำ เพราะคุณแหละ ไม่ยอมมา"
"เอ๊า ตอนนั้นผมติดธุระเลยมาไม่ได้"
"ช่างเหอะ เรื่องมันแล้วก็ให้แล้ว"
"แล้วคิดยังไงถึงชวนผมเดทอะ"
"ก็สนใจไง เลยชวนเดท"
"แล้วตอนนี้ยังสนใจอยู่ป่ะ"
ปุนถามออกมากวนๆ ทำเอาคนตรงหน้าหมั่นใส้ และก็ขำออกมา
"อืมม ก็นิดหน่อย แต่ก็เข้าใจได้ ผมสนใจใครก็ชวนเดท ถ้าคุยกันถูกคอก็ไปต่อ แต่ถ้าไม่ก็จบ ส่วนคนที่ไม่ได้ตอบรับ ผมก็เคารพในการตัดสินใจ เพราะคิดว่าเขาเลือกแล้ว"
"อืม ตรงดี ผมชอบนะ"
"หึ"
"หึอะไร"
"เปล๊าาาา"
"เสียงสูงเชียว"
"ผมก็แค่ ไม่รู้สิ คุณบอกว่าชอบเพราะคำตอบผมตรง แต่เท่าที่สัมผัสมา พวกคุณมีแต่คนที่ไม่จริงใจ ใช้คำพูดหาผลประโยชน์ รู้สึกย้อนแย้ง" กัสพูดจริงจังขึ้นมา ปุนก็คิดตาม
"แล้วคุณไม่คิดว่า คนอย่างผมเจอแต่คนที่พูดจาหาแต่ผลประโยชน์ ไม่อยากหาคนจริงใจบ้างหรอ"
"......"
"......"
ทั้งคู่เงียบไป ต่างคนต่างตกใจในคำตอบ แม้ตัวปุนเอง แต่โชคยังดีที่พนักงานเสิร์ฟได้ถืออาหารมาเสิร์ฟให้ทั้งคู่ เลยหันไปสนใจอาหารแทน
"มา มื้อนี้ผมเลี้ยงเอง"
กินเสร็จ ปุนก็เปิดกระเป๋าตังค์หยิบเงินออกมา
"ไม่ต้องคุณ จ่ายใครจ่ายมัน"
"ไม่เป็นไร ถือว่าผมเลี้ยงที่ผิดนัดคราวก่อน"
"หมายความว่าไง?"กัสงงเลยถามปุนเพราะไม่เข้าใจที่เขาพูด
"ก็ คราวที่แล้วคุรชวนผมไปเดทแต่ผมไม่ได้ไป คราวนี้ ถือว่าผมไถ่โทษที่ไม่ได้ไป"
"ไม่เอาอะ ผมไม่ชอบเอาเปรียบใคร"
"ไม่เป็นไร เอาไว้รอบหน้าคุณค่อยเลี้ยงผมคืน" คราวหน้าหรอ? หึหึ ปุนก็ตกใจที่พูดแบบนั้น ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่มันเป็นเหมือนการชวนเดทอีกรอบเลยแหะ กัสเองก็นิ่งในใจคิดไม่ต่างกับปุน
หลังกินข้าวเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับไปที่งาน และดูงานช่วงบ่ายด้วยกันจนจบ ก่อนที่จะแยกย้าย ปุนได้เสนอตัวขับรถไปส่งกัส แต่กัสปฏิเสธ ปุนก็ตื้อต่อจนกัสยอม แต่กัสให้ปุนมาส่งที่บริษัทแทน
พอบอกลากันเสร็จ ปุนก็กำลังจะกลับ แต่สายตาพลันหันไปเจอกับกันที่ล็อบบี้ เลยเดินเข้าไปหาเพื่อจะคุยเรื่องที่ค้างคา กันได้พาปุนไปนั่งคุยที่สวนด้านข้างบริษัท
"คุณปุนมีอะไรหรอครับ"
"ผมไม่ชอบอะไรค้างคาครับ แล้วที่คุณกันพูดที่งาน มันคือเรื่องที่ค้างคาสำหรับผม"
"ครับ แล้วคุณปุนอยากรู้อะไรครับ"
"เรื่องที่ผมอยากรู้ คือทั้งหมดที่คุณกันรู้"
ต่างฝ่ายต่างเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่กันจะถอนหายใจออกมาแล้วเริ่มอธิบาย
ขอบคุณฮะ อ่านแล้วชอบมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_124:}{:5_119:} ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ดีจัง แบบนี้ชอบ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ{:5_137:} ขอบคุณครับ