บันทึกลับ (รัก) ฉบับไอติม EP 9 ตอน ม.ปลายตัวหื่น แสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อ ไร้เดียงสา กับ ตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง [ เริ่มเปิดเก็บ Zeny วันที่ 31/7/2566 ]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย TimmyTimmo เมื่อ 2023-7-12 23:46อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้/**เรื่องจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP 1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4EP 2 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 1 เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่องEP 3 : มัธยมหรรษา Part 1 ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่งEP 4 : มัธยมหรรษา Part 2 ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอนEP 5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่เคยมอง
EP 6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน
EP 7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 เด็ก ม.3 ขี้เหงา กับ เด็ก ป.5 ข้างบ้าน ขี้เงี่ยน
EP 8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ ม.5
===========================================
** ผมมีเรื่องจะชี้แจงให้ทราบ.. **
เรื่องใน EP นี้ ม.ปลายตัวหื่น แสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อ ไร้เดียงสา กับ ตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง เป็นตอนสุดท้ายที่ผมเขียน.. แต่.... อย่าเพิ่งตกใจไปครับ55 ที่ผมบอกว่าเป็นตอนสุดท้ายที่ผมเขียน ผมหมายถึงว่า...อ่า.. อืม.. ผมขอเขียนเท้าความสั้นๆละกัน
เมื่อ 10 กว่าปีก่อน หรือ 15 ปี ผมจำไม่ได้ละ ผมได้เขียนถึงเรื่องราวของตัวเอง ถ่ายทอดประสบกามของผม พิมพ์ลงในเวปบอร์ดเวปหนึ่ง ผมก็จำชื่อไม่ได้ละ.. ผมได้เขียนเรื่องราวของผม ประมาณ 6 ตอน
* ครั้งแรกของผม ... เกิดจากความแค้นUpgrade มาเป็น >> EP 1 ครั้งแรกของผม ... เกิดจากความแค้นต่อ เด็กป.4
* เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง Upgrade มาเป็น >> EP 2 เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง (ใช้ชื่อเดิม)
* มัธยมอมอร่อย *0* 1 Story 2 Part Upgrade มาเป็น >> EP 3 มัธยมหรรษา ตอน ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่ง กับ EP 4 มัธยมหรรษา ตอน ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอน ( ตอนนั้นขี้เกียจเขียนเลยรวบเรื่องราวเด็ก 2 คนมาเป็นเรื่องเดียว)
* กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร - - ตกนรกแหง่มๆ Upgrade มาเป็น >> EP 5 กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร ตอน ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่เคยมอง กับ EP 6 กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร ตอน ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน ( โดยในตอนนั้นผมเน้นเรื่องราวของป๋อง ซะเป็นส่วนใหญ่ส่วนเรื่องราวของ เจี๊ยบกับไผ่ ในบอร์ดเก่า ผมบิดเรื่องจากความจริงนิดหน่อย และผมเขียนสั้นๆแบบตัดจบตอนอยู่ในถ้ำเลย
* คลื่นเหงา เด็กข้างบ้าน Upgrade มาเป็น >> EP 7 เด็ก ม.3 ขี้เหงา กับ เด็ก ป.5 ขี้เงี่ยน ( โดยในตอนนั้นที่ตั้งชื่อ เพราะว่า ผมเพิ่งดูหนัง เรื่อง Sexphone คลื่นเหงา สาวข้างบ้าน จบพอดี เลยนำมาตั้งชื่อเรื่อง) (*ที่ บีม กวี เล่นกับ พอลล่า เทย์เลอร์ )
* เด็ก มอปลายตัวหื่น แสนเจ้าเลห์ กับ เด็กอนุบาล ช่างสงสัย ไร้เดียงสา Upgrade มาเป็น >>*คือตอนที่ทุกคนกำลังจะได้อ่าน*
ส่วนตอนของพี่ก้อง EP 8 : ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ ม.5 ในเวปบอร์ดเก่าผมไม่ได้เขียน เพราะตอนนั้นผมตั้งใจจะเขียนเฉพาะประสบการณ์กับเด็กๆของผมเท่านั้น แต่ในตอนนั้นผมก็คิดว่าจะเขียนตอน Special อีกทีเพื่อเล่าเรื่องราวพี่ก้อง / เท่ากับ EP 8 ผมได้เขียนเรื่องราวพี่ก้องที่เวปบอร์ดนี้เป็นที่แรก
หลังจากที่ผมลงเรื่องราวในเวปบอร์ดเก่า เขียนจนถึงตอน เด็กมอปลายตัวหื่น แสนเจ้าเล่ห์ กับ เด็กอนุบาลช่างสงสัย ไร้เดียงสา เสร็จ ในช่วงที่ผมก็กำลังเขียนเรื่องราวในตอนต่อไป อยู่ดีๆ เวปบอร์ดนั้นก็บินปลิวหายไปกับสายลม โดยไม่ทราบสาเหตุ ทำให้ผมในตอนนั้นถึงกับเคว้งเลย ดีนะที่ผมยังเซฟเรื่องราวของผมเก็บไว้ในไฟล์ wordหลังจากที่เวปบอร์ดนั้นปลิวไป ผมก็กลับไปใช้ชีวิตตามปกติ โดยที่ไม่ได้เขียนเรื่องราวของผมอีกเลย
จนเพื่อนผมคนหนึ่ง แนะนำให้ผมมาอ่านเรื่องเสียวที่ เวป g4guys แห่งนี้ เพราะเพื่อนผมรู้ว่าผมชอบอ่านเรื่องราวเงี่ยนๆ โดยเฉพาะ เรื่องประสบการณ์จริง ตอนแรกผมก็อ่านเรื่องราวของนักเขียนในเวปเพลินๆ อ่านจนทำให้ผมมีไฟที่จะเขียนเรื่องราวของผมอีกครั้ง ผมก็เลยลงมือพิมพ์เรื่องราวของผมผ่านกระทู้" บันทึกลับ (รัก) ฉบับไอติม " โดยนำเรื่องราวของผม 6 ตอน มาอัพเกรดใหม่ โดยใช้คำให้ถูกต้องมากที่สุด รวมถึง ถ้อยคำที่เขียนลงไปในเรื่องราวซึ่งในตอนนั้นที่ผมลงเรื่องราวลงในเวปบอร์ดเก่า เป็นช่วงที่ผมกำลังติดเด็กในร้านเกมส์แถวบ้าน ด้วยอารมณ์เสียวๆ ก็เลยลงเรื่องราวแบบลวกๆ รีบพิมพ์
คือมีวันนึงผมไล่อ่านกระทู้จากท้ายๆไล่ขึ้นมา พอไล่อ่านเรื่องราวอื่นๆมาเพลินๆ จนผมมาสะดุด.. เจอเรื่องราวของผมในบอร์ดเก่าที่มีคน CP มาลงให้สมาชิกได้อ่าน ซึ่งผมลองเอาชื่อเรื่องมาเสิร์ชค้นหาดู มีเรื่องของผมทั้งหมด 3 เรื่องที่มีคน cp มาตั้งกระทู้ตั้งแต่เมื่อ 10 ปีที่แล้ว มีเรื่อง ครั้งแรกของผม... เกิดจากความแค้น , เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง และ มอปลายตัวหื่น แสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาล ช่างสงสัย ไร้เดียงสา
สรุปคือตอนที่ทุกคนกำลังจะได้อ่านนี้ ผมจะเปิดให้อ่านฟรีโดยไม่คิดค่า Zeny ละกัน [ผมจะขอเริ่มเก็บ Zeny 30/7/2566] เพราะกลัวว่าสมาชิกเก่าๆที่เคยอ่านเรื่องนี้มาแล้ว แล้วมาเสีย Zeny อ่านเรื่องนี้ของผมอีก มันจะทำให้เสียความรู้สึกป่าวๆ *-*แต่จะลองอ่านอีกรอบก็ได้นะครับ เพราะผมอัพเกรดใหม่แก้คำผิด เพิ่มสำนวนประโยคให้น่าอ่านมากยิ่งขึ้น
เรื่องที่แจ้งก็มีเพียงเท่านี้ครับ รับชมและอ่านเรื่องราวของผมต่อได้เลยครับ ขอบคุณครับ ^ ^
< เรื่องราวใน EP นี้ มีเนื้อหาเกี่ยวกับเด็กอายุน้อยตามชื่อกระทู้ คนไหนไม่ไหวผ่านได้เลยนะครับ >
===============================
EP 9 :
ม.ปลายตัวหื่น แสนเจ้าเล่ห์
VS
เด็กอนุบาลใสซื่อ ไร้เดียงสา กับ ตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง
===================================
เหตุการณ์ของผมที่เกิดขึ้นใน EP นี้ เกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผมได้เข้าเรียนในระดับชั้น ม.4 แล้ว ( ซึ่งสถานการณ์ในตอนนั้นที่โรงเรียน ผมจะขอยกยอดไปเล่าใน EP ที่ 11 ละกันนะครับ ) ส่วนสถานการณ์ทางบ้านของผม ดั่งที่ผมเคยบอกไปเมื่อใน EP 7 นอกจากผมจะมีหน้าที่ช่วยงานในร้านอาหารตามสั่งของอาคังแล้ว ผมก็ยังมีอีกหนึ่งหน้าที่ที่สำคัญ หน้าที่นั้นก็คือ การไปจ่ายตลาดกับอาลี่ตั้งแต่เช้ามืด ซึ่ง จ-ศ จะจ่ายตลาดที่ตลาดใกล้บ้าน ส่วน ส-อา ผมกับอาลี่ต้องไปจ่ายตลาดที่ตลาดค้าส่งใหญ่ ซึ่งผมกับอาลี่ต้องนั่งรถสองแถวไปค่อนข้างไกล แต่อาทั้งสองคงคำนวณต้นทุนไว้เรียบร้อยแล้ว เพราะตลาดค้าส่งใหญ่ ข้อดีคือพวกวัตถุดิบ ผักและเนื้อสัตว์ราคาจะถูกกว่าตลาดใกล้บ้าน ด้วยความที่วัน ส-อา ร้านอาคังจะมีลูกค้าเยอะมากกว่าวันธรรมดาทั่วไป ทำให้อาลี่ต้องไปซื้อของที่ตลาดค้าส่งเท่านั้นถึงจะได้กำไร
ซึ่งการเดินทางไปที่ตลาดค้าส่ง จะต้องนั่งรถสองแถวไป พอผมกับอาลี่นั่งสองแถวไปถึงที่หมาย ผมกับอาลี่ก็ต้องเดินเท้าต่อเข้าไปอีกประมาณ 200 - 300 เมตร ถึงจะเดินถึงตลาด เอาจริงๆ งานจ่ายตลาด สำหรับผมถือว่าเป็นงานสบายๆไม่ค่อยจะหนักมากนักเพราะว่าเวลาผมไปถึงตลาด อาลี่จะให้ผมไปนั่งแผงผักของเพื่อนอาลี่เขา แล้วอาลี่ก็จะเดินไปซื้อของตามแผงต่างๆ พอจ่ายเงินเสร็จอาลี่ก็ทิ้งของไว้ในแผงนั้นๆ แล้วจ้างคนเข็นของในตลาดไปเอาของตามแผงแล้วเข็นไปส่งที่ท่ารถสองแถวต่อจากนั้นก็ถึงจะเป็นหน้าที่ผมในการเอาของต่างๆ ขึ้นไปไว้ในสุดของรถสองแถว พอรถสองแถวถึงหน้าปากซอยบ้านผม ผมก็จะขนของลงจากรถสองแถว แล้วผมกับอาลี่จะขนของทั้งหมดเดินเข้าซอยจนมาถึงที่บ้าน ถึงจะเป็นอันเสร็จสิ้นหน้าที่การจ่ายตลาดของผม ซึ่งการทำแบบนี้จะทำให้อาลี่ประหยัดค่าเดินทางเป็นอย่างมาก ซึ่งถูกกว่าจ้างรถตุ๊กตุ๊กในตลาดเสียอีก
แผงผักที่อาลี่เอาผมไปฝากไว้เป็นของเพื่อนอาลี่เพื่อนของอาลี่มีชื่อว่า อารัตน์ ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กที่ต่างจังหวัด ซึ่งตัวอารัตน์กับสามีก็เดินทางลงมาแสวงโชคที่กรุงเทพฯเหมือนกับอาคังและอาลี่อารัตน์เป็นคนที่ใจดีมาก ช่วงแรกๆที่ผมไปนั่งที่แผงผัก ผมก็ไม่อยากจะนั่งเฉยๆ เลยช่วยหยิบผักใส่ถุงให้อาเค้า แต่อารัตน์แกก็เกรงใจผม แกเลยบอกให้ผมนั่งเฉยๆและไม่ต้องช่วยอะไร ถึงครอบครัวผมกับอาคังอาลี่ จะไม่ได้เกี่ยวข้องกันในทางสายเลือดกับอารัตน์แต่ก็เราสนิทกับครอบครัวอารัตน์มากพอสมควร (อารัตน์ก็รู้จักพ่อผม) ผมเลยนับถืออารัตน์เปรียบเสมือนญาติผู้ใหญ่คนนึงของผม อารัตน์แต่งงานมีสามีแล้ว ซึ่งสามีแกก็ขับรถตุ๊กตุ๊กอยู่ในตลาดค้าส่งนั้นแหละ
มีอยู่วันหนึ่ง เช้ามืดวันนั้นผมง่วงมาก เพราะในคืนนั้น น้องเซน(EP2) เกิดอารมณ์เงี่ยนเลยสะกิดให้ผมไปเย็ด จนแตกไป 2 น้ำ ทำให้ผมเพลียจัดจัด ผมไปตลาดค้าส่งด้วยสภาพที่สะลึมสะลือ พอผมไปถึงที่แผงผักอารัตน์ พอผมหย่อนตูดลง ผมก็นั่งหลับสัปหงกโดยทันที อารัตน์หันมาเห็นผมในสภาพนั้น แกก็เลยเป็นห่วงผม อารัตน์ฝากเพื่อนข้างแผงให้ดูแผงผักของแกให้ แล้วอารัตน์ก็พาผมขึ้นไปนอนที่ห้องของแก ห้องของอารัตน์อยู่ใกล้ๆแผงผักที่ตัวเองขายอยู่ ซึ่งเดินไม่ถึง 10 ก้าว ห้องของอารัตน์ เป็นอาคารพาณิชย์ที่เขาแบ่งซอยห้องให้คนเช่า โดยมีทั้งหมด 3 ชั้น ชั้นนึงแบ่งห้องให้เช่าได้ 2 ห้อง ส่วนห้องน้ำให้ใช้รวมกันในแต่ละชั้น ห้องของอารัตน์อยู่บนชั้น 3 ห้องริมในสุด ด้วยความที่อารัตน์กับสามีไม่ได้คิดที่จะลงหลักปักฐานที่กรุงเทพฯตั้งแต่แรก อาทั้งสองคนก็เลยหาเช่าห้องถูกๆใกล้ที่ทำมาหากินของแก วันใดวันหนึ่งพอเก็บหอมรอมริบได้เงินก้อน อารัตน์และสามีก็จะกลับไปทำมาหากินที่ต่างจังหวัดตามที่ตัวเองปรารถนา
พอผมถึงห้องอารัตน์ ผมเดินเข้าไปและมองสำรวจไปรอบๆ ห้องของอารัตน์เป็นห้องที่ค่อนข้างเล็ก (ห้องของผมที่นอนกับน้องเซนยังใหญ่กว่า) แต่ก็มี ทีวี ตู้เย็น พัดลม อุปกรณ์ขั้นพื้นฐานที่ตามบ้านต้องมีในสมัยนั้น ห้องของอารัตน์เล็กมาก เล็กเกินไปกว่าที่จะซื้อเตียงนอนมาวางไว้ในห้องนี้ ซึ่งเวลานอนอารัตน์จะใช้ฟูกนิ่มๆที่ยัดฝ้ายไว้ข้างใน ที่มันสามารถพับได้ ซึ่งในสมัยก่อนคนในต่างจังหวัดบางบ้านนิยมซื้อไว้นอนกัน สำหรับบ้านที่ไม่มีเตียง
จังหวะที่ผมกวาดสายตาสำรวจสิ่งต่างๆรอบห้อง สายตาของผมก็มาหยุดที่ สิ่งมีชีวิตก้อนเนื้อขาวๆเล็กๆที่ประทับหลับนอนอยู่บนฟูก นี่ถ้าผมไม่มองต่ำลงมา แล้วเผลอเดินไปอีก 2 ก้าว คงจะได้เหยียบก้อนขาวๆนุ่มนิ่มก้อนนี้เป็นแน่แท้ก้อนขาวๆนุ่มนิ่มที่อยู่ตรงหน้าก็คือ เด็กผู้ชาย ผิวขาว หน้าตาน่ารัก ผมยาวตามแบบฉบับเด็กอนุบาลที่ไว้กัน กำลังนอนอ้าปากเล็กๆ ทำให้เห็นริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ ที่ชวนให้น่าหลงใหล
" ไอติมจำ น้องเต้ ลูกของอาได้ไหม ที่ตอนนั้นแม่เราพาไอติมมาเยี่ยมตอนที่อาคลอด"อารัตน์พูด เพราะว่าเห็นผมกำลังยืนตะลึงแบบงงๆ กับเด็กชายที่นอนอยู่ตรงหน้า
" ตอนนี้น้องเต้ 5 ขวบแล้ว เรียนอยู่อนุบาล 3 เวลาผ่านไปเร็วเนอะ แปบๆเอง " อารัตน์พูดเสริม
ผมไม่ได้ตอบและพูดอะไรกับอารัตน์ เพราะในตอนนั้นผมเอาแต่จ้องมองน้องเต้ แล้วคิดภายในใจว่า
{ " โอ้ว แม่เจ้า.. เจ้าสมันน้อย เจ้าทำให้ราชสีห์เจ้าป่าอย่างข้า หิวกระหายต่อเนื้อหนังมังสาของเจ้ายิ่งนัก " }
ผมก็ลืมไปเลยว่าอารัตน์แกมีลูกชาย ในเมื่อแรกเห็นในตอนนั้นน้องเต้ยังเป็นทารกอยู่ ทำให้เหตุการณ์ในตอนนั้นไม่ค่อยจะอิมแพคพอ พอที่ผมจะเก็บความทรงจำอันนั้นไว้ในส่วนลึกของสมอง แต่ในตอนนั้นผมก็เริ่มมีความหลงใหลอย่างประหลาด กับเด็กชายตัวน้อยๆคนนี้ผมนอนคว่ำจ้องมองตอนที่น้องนอนหลับด้วยหัวใจที่กระสับกระส่าย จังหวะที่มีลมหายใจออกจากปากสีชมพูอ่อนของน้องเบาๆ มันทำให้หัวใจผมสั่นระริก น้องเหมือนตุ๊กตาเกรดพรีเมี่ยมที่ใครๆก็อยากจับจองและถือครองเป็นของตัวเองเสื้อนอนของน้องถกขึ้นมานิดนึง จนเห็นสะดือขาวๆอันบริสุทธิ์ผมลองเอานิ้วไปจิ้มๆที่แขนและที่แก้มรวมถึงที่พุงของน้อง ความรู้สึกตอนที่ผมเอานิ้วจิ้มผิวน้องนั้นมันนิ่มมาก นิ่มปานสำลีที่ทำมาจากฝ้ายที่ปลูกในดินแดนเทือกเขาหิมาลายัน
ในตอนนั้นที่ผมกำลังตะลึงพรึงเพริดกับทุกสิ่งทุกอย่างโดยรวมของน้องเต้ แต่จิตใต้สำนึกของผมก็หยิกเตือนสติผม ผมคิดไปต่างๆนาๆ[ความรู้สึกนี้มันคืออะไร] , [หรือว่าเป็นความรู้สึกที่เราอยากมีน้องชายแท้ๆตั้งแต่จำความได้ หรือว่าเรากำลังคิดเรื่องอย่างว่ากับน้อง] , [แต่ไม่เอานา น้องยังเด็กเกินไป] , [ไม่เป็นไรหรอก ทำเท่าที่ทำได้ละกัน] , [แต่เด็กวัยนี้ เก็บความลับไม่ค่อยอยู่นะ] , [เราก็ทำให้น้อง หลงเรารักเราก่อนสิ] ตอนนี้ความรู้สึกจิตใต้สำนึกมันตีรวนในหัวผมไปหมดเทวดา กับ ซาตาน ออกมาบินเชียร์รอบหัวของผมอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้ออกมานาน นานตั้งแต่ตอนผมคิดจะมีอะไรกับน้องเซนในห้องน้ำในตอน EP2แต่หลังจากที่ผมได้พินิจพิเคราะห์ชั่วครู่ ผมก็รีบเปิดศาลไคฟง แล้วขึ้นไปนั่งบนบังลังก์พร้อมกับตัดสินว่า ซาตาน เป็นฝ่ายชนะ....
ในเช้าวันนั้นผมก็ได้แต่นั่งนอนมองน้องเต้ที่ยังนอนหลับสบายสไตล์เด็กน้อยอย่างมีความสุขระหว่างวันในวันนั้นผมนั่งคิดแผนการต่างๆนาๆ ที่จะทำให้ผมได้ขึ้นไปนอนห้องอารัตน์ในทุกๆครั้งที่ผมไปตลาด รวมถึงแผนการพิชิตใจน้องเต้ ซึ่งในตอนนั้นผมก็ยังไม่รู้จักนิสัยใจคอของเด็กชายเต้วัย 5 ขวบดีพอ ดีพอที่จะตัดสินใจวางแผนการ
หลังจากวันนั้นในทุกๆครั้งเวลาที่ผมไปถึงแผงผักอารัตน์ ผมก็จะแกล้งทำเป็นง่วงทุกครั้ง โดยอ้างเหตุผลอันชอบธรรมไปว่า ในตอนกลางคืนผมนั่งอ่านหนังสือเรียนก่อนนอนเป็นประจำ เลยเป็นสาเหตุแห่งความง่วง ผมใช้แผนนี้บ่อยๆเข้า จนอารัตน์ขี้เกียจเดินไปส่งผมที่ห้อง แกเลยไว้ใจให้กุญแจห้องกับผม แล้วอนุญาตให้ผมสามารถเดินขึ้นไปแล้วไขกุญแจห้องเข้าไปนอนในห้องได้เลย(เยส แผนที่หนึ่งของผมก็สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี) แล้วอารัตน์ก็มีเสริมว่าให้ผมลงกลอนจากข้างในด้วย ถ้าอาลี่ซื้อของเสร็จ เดี๋ยวจะขึ้นไปเคาะห้องเรียกให้ลงมา (เยี่ยมเลย)
แต่ในทุกๆครั้งที่ผมได้มีโอกาสขึ้นไปที่ห้อง น้องเต้ก็ยังคงหลับเหมือนกับทุกๆครั้งที่ผ่านมาผมจะปลุกก็ไม่ค่อยกล้า เพราะผมยังไม่รู้นิสัยใจคอของน้องเต้เลย ถ้าผมไปปลุกน้องกวนการนอนของน้องเค้า แล้วอยู่ดีๆน้องเต้ตื่นขึ้นมาแล้วอาละวาด งานมันจะเข้าผมเอาแต่ถ้าจะลักหลับน้อง ผมก็ไม่เคยมีประสบการณ์การลักหลับใครมาก่อน (ถึงผมจะเคยโดนพี่ก้องลักหลับมาหมาดๆ ใน EP8 แต่ประสบการณ์ในตอนนั้น ก็ไม่ได้ช่วยอะไรผมมากนักได้ในตอนนี้ ) สุดท้ายผมก็ทำได้แค่เพียงหอมแก้มน้อง จุ๊บปากน้อง และแน่นอนในทุกๆครั้งที่ตัวผมโดนตัวน้องเต้ น้องเขาก็จะรู้สึกตัวแล้วพลิกตัวดิ้นไปมา
จนมาถึงวันหนึ่ง วันนั้นน้องเต้น่าจะร้อน น้องเต้เลยใส่กางเกงขาสั้นนอน ระหว่างที่ผมนั่งจ้องมองน้อง อยู่ดีๆน้องก็นอนดิ้นแล้วแยกขาออกจากกันผมก้มลงมองลอดตรงช่องว่างขากางเกงของน้องเต้ภาพที่ผมเห็นภายในกางเกงของน้องเต้นั้น เป็นภาพของจู๋น้อยๆของน้องที่ขาวเนียนมาก รวมถึงไข่ของน้องที่มีพวงขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับจู๋ของน้องในตอนนั้นใจผมก็ไม่ได้อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วผมอดใจไม่ได้ต่อสิ่งที่ผมเห็นเบื้องหน้าผมเอานิ้วเข้าไปสะกิดจู๋น้องเต้เล่น มันดุ๊กดิ๊กนุ่มนิ่ม นิ่มไม่แพ้แก้มของน้องช่วงที่ผมยังเอานิ้วเขี่ยจู๋น้องเล่นอย่างเพลิดเพลิน เหมือนแมวหนุ่มที่กำลังเอาอุ้งเท้าตะปปเขี่ยลูกหนูตัวน้อยๆเล่น เล่นจนถึงเวลาที่สมควรแล้วค่อยกลืนกินมันอย่างเอร็ดอร่อย พอผมเขี่ยเล่นไปได้สักพัก น้องก็เริ่มขยับตัว ผมก็เลยยกเลิกภารกิจพิชิตเจี๊ยวน้อง
และก็มาถึงอีกวันหนึ่งผมก็ไขกุญแจห้องเข้าไปตามปกติ พอผมเปิดประตูเข้าไป ผมก็ต้องตกใจ เพราะคราวนี้วันนี้และเวลานี้ น้องเต้ไม่ได้นอนหลับเหมือนกับทุกๆวันที่ผ่านมาน้องเต้นั่งยิ้มแฉ่งอยู่บนฟูกที่นอนของน้องเขา แล้วจ้องมาที่ผมด้วยสายตาอันตื่นเต้น สดใสและบริสุทธิ์
" เห็นแม่รัตน์บอกผมว่า ทุกเช้าวัน ส-อา พี่ไอติมจะมานอนบนห้อง จริงอย่างที่แม่รัตน์บอกเลย " น้องเต้พูดเสร็จแล้วยิ้มกว้างให้ผม
ไม่ทันที่ผมจะได้พูดอะไร น้องเต้ก็พูดต่อทันที่" พี่ไอติม มาเล่นกันเถอะฮะ "(ผมคิดในใจ [ยุ่งละกู] -*-)
ผมก็ทำอะไรไม่ถูกนะในตอนนั้น แต่ถ้าจะเป็นการดี ผมอยากให้น้องเต้นอนนิ่งๆ หลับแบบน่ารักจะดีซะกว่า ดีกว่าที่จะมาเต้นแร้งเต้นกาเย้วๆอยู่ข้างๆผม แล้วมาชวนผมเล่นของเล่น ของเล่นที่มันเลยวัยอย่างผมที่จะไปสนุกสนานกับสิ่งเหล่านั้นและจะดีซะกว่าที่จะได้มายินเสียงเจื้อยแจ่วเจรจา " พี่ครับๆๆๆ " ในทุก 10 วินาทีด้วยการที่น้องเป็นลูกคนเดียวเหมือนกับผม ดูทรงแล้วอารัตน์กับสามีก็คงไม่ได้พาน้องเต้ไปไหนมาไหนมากซะเท่าไหร่น้องเต้อ้อนผมมาก อ้อนผมตั้งแต่วินาทีแรกที่ตื่นมาเจอผมการที่น้องเต้เป็นอย่างนี้ ก็คงเพราะว่าน้องเต้คงอยากจะมีเพื่อนเล่น มีพี่ชายที่แสนดีที่จะสามารถเล่นกับน้องเค้าได้ตลอดเวลา และยามที่น้องเค้าต้องการ เลยทำให้น้องเวลาที่เห็นผม น้องเต้เลยดีใจมากเกินเบอร์อย่างที่เห็น
ผมก็เลยใจอ่อนและยอมเล่นกับน้องเค้า ของเล่นของน้องเต้ ส่วนมากก็เป็นพวกตุ๊กตุ่น ตุ๊กตา ซะเป็นส่วนใหญ่ผมก็เล่นกับน้องเต้ โดยการเอาตุ๊กตามาวางเรียงกัน แล้วใช้ลูกบอลปาใส่บ้าง บางทีผมกับน้องเต้ก็เอาตุ๊กตุ่นตุ๊กตามาต่อสู้กันแบบแมนๆ ผมกับน้องเต้เราทั้งสองคนสนิทกันเร็วมาก จนบางทีผมก็เอ็นดูปนหมั่นเขี้ยวน้อง เลยจับน้องอุ้มบ้าง อุ้มแล้วโยนขึ้นสูงๆให้น้องเสียวเล่น น้องก็หัวเราะชอบใจผมใหญ เราทั้งสองคนเอาตุ๊กตุ่นตุ๊กตาโยนเล่นไปทั่วห้อง เราทั้งสองคนทำทุกอย่างเพื่อให้มีความสุขและสนุก ในช่วงเวลา 2 ชั่วโมงที่เราเล่นด้วยกันในแต่ละวัน
ผมนอนดูน้องเต้เล่นไปหัวเราะไป ผมก็พลอยมีความสุขไปด้วยที่เห็นน้องเต้สนุกสนานและมีความสุข ผมนั่งคิดพลางมองน้องผมก็รู้สึกอิจฉา เด็กชายตัวน้อยๆ มันช่างไร้เดียงสาและใสซื่อซะจริง ไม่ต้องมารับรู้เรื่องราวปวดหัวในแต่ละวัน ที่คนหลายคนต้องเผชิญ ระหว่างที่ผมนั่งคิดอะไรเพลินๆมือผมก็กวาดไปเจอตุ๊กตาตัวนึงโดยบังเอิญผมหยิบมันขึ้นมาแล้วก็จ้องมอง ระหว่างที่ผมมองตุ๊กตาที่ผมถืออยู่ อยู่ดีๆก็มีความคิดหนึ่งแว่บเข้ามาในหัวมันคือแผนการร้ายที่อุบัติขึ้นในสมองของผม
จนมาถึงวันหนึ่ง วันนั้นผมก็ขึ้นไปนอนห้องอารัตน์ตามปกติ ผมเข้าไปในห้องแล้วลงกลอนประตูอย่างดี ส่วนน้องเต้ก็เหมือนเช่นเคย น้องยังคงนั่งยิ้มแฉ่งคอยที่จะเล่นกับผมอยู่
" วันนี้เราจะเล่นอะไรใหม่ๆกันนะ น้องเต้ " ผมพูดด้วยน้ำเสียงปกติและยิ้ม
" แต่เต้ต้องสัญญากับพี่ไอติมนะว่า จะยอมทำตามที่พี่บอกทุกอย่าง " ผมพูดและยังคงยิ้มเพื่อไม่ให้น้องระแวง
" ได้ครับพี่ชาย " น้องเต้ตอบมาด้วยเสียงสดใสแฝงด้วยความตื่นเต้น
" วันนี้พี่จะมาเล่นเป็นสัตว์ประหลาดโหดกินเด็ก โฮกกกกก " ผมพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆแล้วคำรามอย่างสัตว์ป่าบิ้วอารมณ์น้องเต้
" ฟังดูน่ากลัวจังครับ พี่ชาย " น้องพูด ถึงประโยคจะดูเหมือนกลัวแต่น้ำเสียงน้องดูตื่นเต้นที่จะได้เล่น
สักพักผมก็ดึงตุ๊กตาจระเข้ยางออกจากตะกร้าของเล่นน้องเต้ตุ๊กตายางจระเข้ตัวนี้ในสมัยนั้นหาซื้อได้ตามตลาดนัดทั่วไป ขนาดของมันใหญ่พอๆ ควยของชายขายบริการเชื้อชาติแอฟริกันตัวท็อป ปากของจระเข้ยางจะยาวเหมือนจระเข้จริงตามสัดส่วน ปากล่างกับปากบนจะแยกออกจากกัน และที่พิเศษสุด ในปากของตุ๊กตาจะมีรูกล่องเสียงที่เวลาเราบีบตัวจระเข้ยางจะมีเสียง ปี๊บๆพอน้องเต้เห็นผมเอาตุ๊กตาจระเข้ยางออกมา น้องเต้ก็หัวเราะชอบใจใหญ่ หัวเราะที่จะเตรียมตัวเป็นอาหารอันโอชะของตุ๊กตาจระเข้ยาง
" น้องเต้ นอนเฉยๆนะ และอย่าลืมที่พี่บอก ต้องทำตามคำสั่งของพี่เท่านั้น " ผมพูดเสร็จ น้องเต้ก็พยักหน้าขานรับในสิ่งที่ผมบอก
" วันหนึ่งมีจระเข้ตัวหนึ่ง ที่ไม่ได้กินอะไรมาหลายวัน จระเข้ตัวนี้จะคลานขึ้นจากบ่อน้ำ เพื่อจะขึ้นมาล่าคนกินเป็นอาหาร " ผมพูดในขณะที่กำลังเอาจระเข้ยาง เดินไต่ไปบนหน้าท้องของน้องเต้ จนบางครั้งน้องจ๊กจี้จนทนไม่ไหวมีแอบหลุดหัวเราะออกมา
" จนมันเดินไปได้สักพัก ก็เจอกับเด็กชายน่ารักคนหนึ่ง มันไม่รอช้าเลยกระโดดเข้างับที่คอของเด็กคนดั่งกล่าว " ผมพูดในขณะที่เอาจระเข้ยางไปกดที่คอน้องเต้ เปรียบเสมือนว่ากำลังโดนจระเข้กัดน้องเต้หัวเราะชอบใจใหญ่ และน้องคงจั๊กจี้ที่คอ นอนดิ้นไปดิ้นมาเหมือนกับงูที่โดนไม้หน้าสามตี
" ด้วยเด็กชายคนนี้มีฤทธิ์มากและแรงเยอะ จึงสะบัดจระเข้ที่กัดอยู่ที่คอออกได้ แล้วเด็กชายคนนั้นกำลังจะวิ่งหนี แต่จระเข้ที่ยังคงหิวโหย ยังไม่ละความพยายาม จึงเอาปากไปงับที่น่องของเด็กชายผู้น่าสงสารคนนี้ " ผมพูดในขณะที่เอาจระเข้ยางไปงับที่น่องของน้องเต้ น้องเต้ก็ยังคงหัวเราะเอิ๊กอ๊ากชอบใจใหญ่ ( น้องเส้นตื้นดีจัง 55 )
สักพักผมก็จับน้องเต้พลิกให้นอนตะแคงข้าง โดยที่ให้หันก้นมาทางผม แล้วผมก็เล่านิทานต่อ" จระเข้ตัวนี้มันไม่ใช่สัตว์ธรรมดา แต่มันมีเวทมนตร์คาถา ใครคนไหนก็ตามที่หันมามองมัน จะต้องกลายเป็นหินไปตลอดกาล " ผมพูด พูดเพื่อที่จะย้ำน้องอีกรอบแบบกลายๆว่า ให้ทำตามที่ผมสั่งทุกอย่าง เพื่อที่ผมจะได้ปฎิบัตภารกิจที่สำคัญที่สุดในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า
" เด็กชายคนนี้ต่อให้โดนกัดที่ขาก็ยังวิ่งต่อได้ จระเข้ก็วิ่งไล่ตามจนทัน แล้วไปงับที่ก้นเด็กชาย " ผมพูดแล้วก็เอาจระเข้ไปกัดที่ก้นน้องเต้จากภายนอกกางเกง " แต่เด็กชายคนนี้ใส่กางเกงหนามาก ทำให้จระเข้กัดไม่เข้า จระเข้เลยจะมุดเข้าไปในกางเกงของเด็กชายคนนี้ เพื่อที่จะได้กัดก้นแบบถนัดๆ " พอผมพูดเสร็จ ผมก็เอาตัวจระเข้ยางมุดเข้าไปตรงช่องว่างขากางเกง แล้วเอาปากจระเข้ไปชนแทรกเข้าไปในร่องก้นน้องเต้มีอาการสะดุ้งนิดๆ แต่ก็ยังคงหัวเราะลั่นห้องด้วยความจั๊กจี้" แต่จระเข้กัดไมค่อยถนัดนัก เพราะในนั้นมันมืดมาก จระเข้เลยมุดออกมา แล้วใช้ปากงับกางเกงของเด็กชายคนนี้ลง " พอผมพูดเสร็จ ผมก็เอาจระเข้ยางไปงัดขอบกางเกงของน้อง แล้วลากยาวร่นลงมาจนสุดแก้มก้นล่างของน้องเต้
เป็นครั้งแรกที่ผมได้เห็นก้นของน้องเต้แบบเต็มๆตาก้นของน้องเต้ขาวและสวยมาก จนผมเผลออดใจไม่ไหวเนียนเอานิ้วไปจิ้มๆเล่น ก้นน้องเต้ทั้งนิ่มและเด้ง สมกับเป็นก้นของเด็กน้อยจริงๆ ระหว่างที่ผมกำลังมองก้นน้องเต้และกลืนน้ำลายด้วยความหิวโหย ผมก็เริ่มปฎิบัติการขั้นต่อไป โดยเอาหนังยางไปมัดปากจระเข้ยางให้มันอยู่ติดกัน ด้วยรูปร่างและสัดส่วนตรงปากจระเข้ยางพอมัดรวมกัน หัวมันจะดูทื่อๆ คล้ายกับหัวควยเด็กชายวัยประถม ป4-ป5หลังจากมัดปากจระเข้เสร็จ ผมก็เริ่มเล่านิทานต่อ.....
" ในตอนนั้นที่เด็กชายผู้น่าสงสารกำลังจะเพลี่ยงพล้ำจากการโจมตีของจระเข้ที่แสนดุร้ายหมอผีไอติมก็ปรากฏตัวขึ้น แล้วเสกคาถาอาคมดลบันดาลให้ มีสายสิญจน์มัดปากจระเข้ไว้ แต่จระเข้ยังไม่ยอมแพ้ง่ายๆ พยายามเอาจมูกของมัน มาชนภายในร่องก้นของเด็กชายผู้น่าสงสารต่อ " ผมพูดในขณะที่ผมกำลังเอา ปากจระเข้ที่มัดหนังยางไปทิ่มในร่องก้นชนรูตูดน้องเบาๆน้องเต้ก็ยังคงหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนานผมนอนตะแคงข้างประกบน้อง โดยเอาขาไปทางหัวน้อง แล้วผมเอาหน้าไปนอนใกล้ๆก้นน้องเต้ ผมเอามือขวายกแก้มก้นซ้ายของน้องเต้ขึ้น ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าทำให้ผมกลืนน้ำลายลงคออีกอึกใหญ่ ภายในร่องก้นน้องเต้นั้นขาวหมดจด ไม่มีรอยตำหนิใดๆเลยทั้งสิ้น รูตูดของน้องเต้มีสีเนื้อนวลๆอมชมพูอ่อนๆ เหมือนว่าในชีวิตตั้งแต่เกิดมาของน้องเต้ ไม่เคยมีอะไรเข้าและออกภายในถ้ำสวรรค์น้อยๆแห่งนี้
ในตอนนั้น ที่ผมกำลังสาละวนเอาปากจระเข้ยางถูไถไปมารอบบริเวณรูตูดของน้องเต้ สลับการเล่านิทานแต่งเรื่องไปเรื่อยเปื่อย เพื่อที่จะให้ผมมีเวลาเล่นสนุกกับร่องก้นของน้องเต้ให้นานเท่าที่จะนานได้ ผมเริ่มจะอดใจไม่อยู่ ผมเริ่มเอาปากจระเข้ยางถูไถไปมาให้แรงขึ้นแล้วมีบางจังหวะที่ผมลองเอาปากจระเข้ยางแยงเข้าไปในรูตูดของน้องเต้เบาๆผมเอาปากจระเข้ยางถูไถและแยงไปมาจนรูตูดของน้องจากสีชมพูอ่อนๆ กลายมาเป็นสีแดงระเรื่อ จังหวะที่ผมถอนปากจระเข้ยางออกมาจากรูตูดของเต้ รูตูดของน้องกำลังจะหุบลง ผมเห็นภาพตรงหน้าแล้วมีอารมณ์เงี่ยนมาก ในตอนนั้นผมขาดสติไปโดยสิ้นเชิง ผมเอาหน้าซุกเข้าไปในร่องก้นของน้อง ที่ในตอนนั้นผมยังแหวกแก้มซ้ายน้องขึ้นไว้อยู่ แล้วผมก็เอาลิ้นไปเลียตรงรูตูดน้องเต้ 1 ครั้ง
" พี่ไอติมครับ อะไรอ่ะ " น้องพูดแบบตกใจนิดๆกึ่งประหลาดใจ พร้อมกับหันมามองที่ก้นตัวเอง
" พี่บอกแล้วไงว่า อย่าหันมามอง น้องเต้ไม่ทำตามที่พี่บอก พี่ไม่เล่นด้วยละ " ผมพูดด้วยน้ำเสียงแกมดุเล็กๆ แล้วผมก็เก็บตุ๊กตาจระเข้ยางลงในตะกร้าตามเดิม แล้วผมก็นั่งนิ่งไม่คุยกับน้อง จนอารัตน์มาเคาะประตูเรียกให้ผมกลับบ้าน ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินออกจากประตู ผมเหลือบไปมองน้องเต้นิดนึง น้องเต้ทำหน้าตาเศร้ามาก เศร้าจนทำให้ผมสงสารน้องจับใจ
พอมาถึงวันหนึ่ง ผมก็ขึ้นไปที่ห้องของอารัตน์ตามปกติพอผมเปิดประตูเข้าไป น้องเต้ก็รีบวิ่งมาเกาะที่ขาผมแล้วร้องไห้
" พี่ไอติมครับ ฮือๆ น้องเต้จะไม่ดื้อกับพี่ไอติมอีกแล้ว เต้จะทำทุกอย่างตามที่พี่ไอติมบอกครับ ฮือๆ " น้องร้องไห้สะอึกสะอื้น
" โอ๋ๆ อย่าร้องนะ น้องเต้คนเก่งของพี่ พี่ไม่โกรธน้องเต้แล้ว ไม่เอาๆหยุดร้อง " ผมพูดปลอบน้องด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
" จริงๆนะครับพี่ไอติม ฮือๆ ฮึบ "น้องเต้พูดด้วยน้ำเสียงดีใจ แล้วกักเสียงร้องไห้ของตัวเองที่จะออกมาจากลำคอในทันที โดยที่น้ำตายังคลอเต็มทั้งสองตา
ผมเอาชายเสื้อไปเช็ดน้ำตาของน้องเต้ออกแล้วพูดว่า " งั้นพี่ขออีกอย่างนะ เรื่องระหว่างเราที่เล่นกันสองคน ไม่ต้องไปเล่าให้พ่อแม่หรือใครต่อใครฟังนะ มันเป็นความลับระหว่างเราสองพี่น้อง สัญญานะ "
" ได้ครับพี่ไอติม เต้สัญญา " น้องพูดยิ้มแฉ่ง พลางเอานิ้วก้อยยื่นมาให้ผม เพื่อให้ผมเกี่ยวก้อยกับน้องเค้าด้วย
" อีกอย่างที่พี่ไม่อยากให้บอกอารัตน์ เพราะที่พี่กำลังจะเล่น มันมีน้ำด้วย ถ้าอารัตน์รู้ แม่น้องเต้จะโกรธพี่ที่พี่เล่นน้ำในห้อง แล้วอารัตน์จะไม่ให้พี่ขึ้นมาอีกคือเอายังงี้เรื่องที่เราเล่นกันทุกเรื่องห้ามบอกใครแค่นั้นเอง น้องเต้เข้าใจที่พี่พูดใช่ไหม " ผมพูดร่ายยาว
" ไม่ๆครับ เต้จะไม่บอกใครครับ เต้กลัวพี่ไอติมจะไม่มาเล่นกับเต้อีก " น้องพูดในขณะที่ดวงตาของน้องกำลังจะมีเขื่อนแตกอีกครั้ง
" ดีมากครับ น้องเต้คนดีของพี่ " ผมพูดจบ เลยตีเนียนไปหอมที่แก้มนิ่มๆของน้อง เพื่อเป็นของขวัญการเป็นเด็กดี น้องเต้ถึงกับยิ้มหน้าบาน ซึ่งตอนนั้นผมไม่รู้ว่าน้องเต้เขินหรือน้องเต้รู้สึกอบอุ่นที่มีพี่ชายหอมแก้มแบบทะนุถนอม
ผมบอกกับน้องเต้ว่า วันนี้ผมจะเล่นละครนิทานต่อจากตอนเดิมในคราวที่แล้ว ผมจับน้องเต้ให้นอนตะแคงข้างไปทางขวาเหมือนเดิม ต่อจากนั้นผมก็เอาขันน้ำมา แล้วยกแกลลอนน้ำดื่มที่อยู่ภายในห้อง เทลงไปในขันน้ำ แล้วผมก็เดินเอาขันน้ำมาวางใกล้ๆตัวน้องเต้ผมถกกางเกงขาสั้นของน้องลง แล้วเอาขาซ้ายน้องออกจากขากางเกง โดยที่กางเกงยังคาไว้ที่หัวเข่าด้านขวาของน้องเต้แล้วผมก็จัดแจงให้น้องเต้ชันขาซ้ายด้านบนขึ้น โดยให้ปลายเท้าซ้ายเหยียบบนต้นขาขวาของน้องเพื่อที่จะทำให้ผมแหวกก้นน้องได้สะดวกมากขึ้นพอผมจัดท่าทางเสร็จหมดแล้ว ผมก็เอาหนังยางไปมัดปากจระเข้ยางตามเดิม แล้วเอาปากของมันจุ่มลงไปในขันน้ำ...
พอผมจุ่มเสร็จ ผมก็เอาไปแหย่ตรงรูตูดของน้องเต้ พลางพูดบอกน้องเต้ไปว่า " จระเข้ถึงจะโดนหมอผีไอติมเสกสายสิญจน์มัดปากเอาไว้ แต่มันก็ไม่ละความพยายามที่จะต่อสู้กับเด็กชายคนนั้น มันเอารูระหว่างปากบนกับปากล่างสูบน้ำเข้าไปในตัว แล้วพ่นน้ำใส่เด็กชายเพื่อทำการต่อสู้ "พอผมพูดเสร็จ ก็แกล้งเอาจระเข้ไต่ตัวน้องขึ้นไป แล้วผมก็เอื้อมมือที่จับตุ๊กตาจระเข้ยางโชว์ให้น้องเต้เห็นว่า ปากของจระเข้ยางนั้นกำลังชุ่มไปด้วยน้ำที่ผมเตรียมมา
พอครั้งที่ 2 ผมก็นอนตะแคงประกบท่าเดิม โดยหันขาไปทางหัวน้อง โดยที่หน้าผมจะอยู่ใกล้ๆก้นของน้องเต้ผมใช้มือขวาแหวกแก้มก้นซ้ายน้องขึ้นแบบสุดเท่าที่จะสุดได้ แล้วผมก็ค่อยๆเขยิบใบหน้าตัวเองเข้าไป โดยระวังเพื่อไม่ให้ส่วนอื่นบนใบหน้าโดนภายในร่องก้นน้อง ผมเอาลิ้นเลียกวาดไปทีนึงตรงรูตูดของน้องเต้น้องเต้ถึงกับหัวเราะคิกคักด้วยความเสียวปนจั๊กจี้ผมก็ได้ใจเลยลงลิ้นรัวๆ เลียตวัดไปมาตรงรูตูดของน้องอีกครั้งนึง น้องถึงกับบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านระหว่างที่ผมเลียผมก็ถมน้ำลายปล่อยน้ำลายไว้ส่วนนึง แล้วเลียตวัดกินน้ำลายที่สัมผัสตรงบริเวณรูตูดของน้องรูตูดเด็กน้อยมันช่างอร่อยหอมหวานยิ่งนัก
ผมผละหน้าออกมา แล้วเอาปากจระเข้ยางมาแก้หนังยางออก แล้วเอาแก้วน้ำตักน้ำในขันราดเข้าไปในปากจระเข้ยาง ทำให้น้ำส่วนใหญ่ไหลเข้าไปในกล่องเสียงภายในปากจระเข้ยางพอผมเทเสร็จก็เอาหนังยางมัดปากจระเข้ยางแบบหลวมๆ เพื่อเอาไว้ปล่อยน้ำได้สะดวก ผมเอาปากจระเข้ยางถูไถไปมาตรงร่องก้นน้องเต้ ถูไปถูมาจนร่องก้นน้องจากขาวๆเป็นสีแดงระเรื่อ พอถูไปสักพัก ผมก็เอานิ้วไปเขี่ยที่รูตูดน้อง แล้วแยงนิ้วเข้าไปรูตูดเบาๆ รูตูดน้องมีเผยอรูขยาย ตอบโต้นิ้วของผม จังหวะที่รูตูดน้องกำลังเปิดออก ผมเอานิ้วชักกลับออกมา แล้วเอาปากจระเข้ยางจิ้มเข้าไปแทน แล้วบีบตัวจระเข้ยางปล่อยน้ำในท้องของมัน พุ่งผ่านรูกล่องเสียง จนไหลเข้าไปในรูก้นของเต้
" น้ำจระเข้ที่พ่นออกมา เย็นจังครับ " น้องเต้พูดแบบใสซื่อ แต่ไม่ได้หันกลับมามอง เพราะกลัวผมจะโกรธ
และก็เหมือนเดิม ผมก็เอาจระเข้ยางไต่ตัวน้องขึ้นไปบนไหล่ แล้วไปยื่นให้ดูตรงหน้า ยื่นให้เห็นว่ามีน้ำไหลที่ปากจระเข้ยางตัวนั้น พอผมยื่นเสร็จก็ดึงจระเข้ยางกลับมา แล้วผมก็พูดว่า " ต่อไปจระเข้มันจะปล่อยน้ำอุ่นๆ ออกมานะ น้องเต้อย่าตกใจไปนะ " น้องเต้ตอบผมกลับมาคำเดียวสั้นๆว่า " ครับ "ผมนอนตะแคงข้างประกบดันหันหัวมาทิศทางเดียวกับน้องในขณะนั้นน้องเต้ยังนอนชันเข่าอยู่ ผมจับตรงข้างก้นน้องแล้วเขยิบออกมาเบาๆผมถอดกางเกงคาไว้ครึ่งก้น แล้วควักควยของผมออกมา ควยผมที่แข็งมานานมากแล้ว แข็งตั้งแต่เล่นก้นน้องเต้ จนตอนนี้น้ำหล่อลื่นไหลชุ่มหัวควยผมเต็มไปหมด
ผมถอกควยของผม จนโชว์หัวควยที่สีแดงแกมม่วง ผมเอาหัวควยของผมถูไถไปมาในร่องก้นน้องเต้ แทนเจ้าจระเข้ยางหน้าโง่ที่โดนผมหลอกใช้ หลอกใช้เพื่อกรุยทางในการสำรวจถ้ำสวรรค์ขนาดเล็กที่เกิดใหม่ ผมถูไถเก็บเกี่ยวความเสียวจากพื้นที่รอบๆปากถ้ำ ในขณะที่ผมเอาควยถูไถในร่องก้นน้องเต้ ผมก็เอามือชักควยผมไปด้วย โดยระวังไม่ให้มือผมไปโดนแก้มก้นน้อง ผมก้มลงมองไปยังจุดพื้นที่สำรวจปากถ้ำ ผมเห็นควยอุ่นๆของผมถูไถไปมาในร่องก้นระหว่างแก้มก้นนิ่มขาวๆอันบริสุทธิ์ผมถูไถอยู่นานพอสมควร โดยที่น้องเต้ยังนอนนิ่งและไม่มีพูดอะไรออกมา
ผมเอาหัวควยลากผ่านรูตูดน้องเต้ ถูไปถูมาจนผมเริ่มทนไม่ไหว ผมเอาควยดึงออกมาชักว่าวข้างแก้มก้นน้อง ระหว่างที่ชักผมก็เอามือขวา แล้วใช้นิ้วชี้นิ้วกลางนิ้วนางและนิ้วก้อย ดันแหวกแก้มก้นซ้ายของน้องเต้ขึ้นให้มากที่สุด แล้วใช้นิ้วโป้งที่เหลือเขี่ยๆที่รูตูด แล้วแหย่เข้าไปนิดนึง แล้วผมก็เอานิ้วโป้งยกรูตูดน้องเต้ให้อ้าออกในทิศทางเดียวกันกับแก้มก้นที่ถูกยกผมเอามือซ้ายชักควยตัวเองจนมั่นใจว่า น้ำใกล้จะระเบิดแล้วในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า จนสุดท้ายผมมั่นใจว่าได้จังหวะนั้นแล้ว ผมเลยบรรจงเอาหัวควยผมไปจ่อปิดที่รูตูดน้องที่กำลังอ้ารับน้ำทิพย์จากสวรรค์ในลำควยของผม
พอผมเอาหัวควยจ่อปิดรูตูดของน้องเต้ที่กำลังอ้า ผมก็ดึงนิ้วโป้งออก เพื่อให้หูรูดรูตูดน้องเต้เกาะติดชิดกับส่วนบนของหัวควยผมในขณะที่นิ้วอื่นๆยังคงแหวกแก้มก้นของน้องเต้อยู่ ผมชักกระตุ้นลำควยผมอีก 4-5 ที สุดท้ายน้ำเงี่ยนของผมทั้งหมดก็พุ่งเข้าไปในรูตูดของน้องเต้ ผมแช่หัวควยคาปิดรูตูดไว้จนลำควยผมกระตุกน้ำเงี่ยนของผมจนหมด ผมชักควยผมออกมาแล้วก้มไปดูที่รูตูดน้อง ผมพยายามเอานิ้วเกลี่ยๆที่รูตูดน้องเต้ ให้หุบปิดปากถ้ำเพื่อกักน้ำทิพย์ของผมไว้ในตัวน้อง ให้มันทำหน้าที่เคลือบผนังอ่อนในรูตูดน้องแล้วให้ความอุ่นเท่าที่มันจะทำให้น้องเต้รู้สึกได้
ผมจัดแจงรีบใส่กางเกงตัวเอง แล้วเอาปากจระเข้ยางไปจุ่มน้ำ แล้วเอาไปยื่นที่หน้าของน้องเต้เหมือนเดิมอย่างที่เคยทำมา น้องก็พูดออกมาด้วยความใสซื่อว่า " น้ำจระเข้มันอุ่นดีจัง "
ผมบอกน้องว่านิทานจบแล้ว แล้วเราทั้งสองคนก็ช่วยกันเก็บของ ผมยังย้ำกับน้องเต้ว่า เรื่องนี้ห้ามเอาไปบอกใคร ซึ่งน้องเต้ก็รับปากผมและบอกกับผมว่า ตัวน้องจะไม่บอกใครแน่นอน เพราะกลัวว่าผมจะโกรธน้อง และกลัวว่าผมจะโดนห้ามมาเล่นกับน้องอีก พอผมเก็บทุกอย่างเสร็จผมก็นอนลงบนฟูกกับน้อง แล้วผมก็กอดน้อง น้องเต้ก็กล้าที่จะเอาขามาก่ายผม ผมบรรจงหอมแก้มน้องเต้ และผมกับน้องเต้ก็นอนกอดกันอย่างมีความสุขในเช้ามืดวันนั้น
หลังจากวันนั้น ผมก็มีโอกาสได้เล่นเสียวกับน้องเต้อีกตลอดในช่วงเวลา 1 ปีแต่ผมก็ไม่ได้ทำบ่อยมากจนเกินไป จนทำให้น้องสงสัย หรือว่าลึกๆน้องอาจจะรู้ว่าสิ่งที่ผมทำคืออะไร แต่น้องอาจจะแค่ไม่พูด อันนี้ผมก็ไม่อาจรู้ในใจของน้องเต้ได้มีบางวันน้องอาจจะนอนดึก พอผมขึ้นมาบนห้องน้องก็ยังหลับอยู่ บางทีผมก็ไม่ปลุกน้อง ผมชอบนอนมองดูน้องเต้เวลาหลับ มันก็ให้ความสุขกับผมอีกแบบหนึ่งบางวันผมก็หมั่นเขี้ยว อยากจะลองสกิลการลักหลับของตัวเอง แกล้งเอาควยไปถูไถที่ปากน้องบ้าง เอาลิ้นเลียไปมาที่ริมฝีปากน้องบ้าง เอาปากลองอมไปที่จู๋น้อยๆของน้องบ้าง แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะมันเลยเวลาหลับลึกของคนเรามาแล้ว พอมีอะไรไปโดนตัวนิดหน่อยน้องก็จะตื่นมีบางวันน้องงอนผมแล้วก็ร้องไห้ งอนที่ผมไม่ค่อยชอบปลุกน้องเวลาที่ผมขึ้นมาบนห้อง
จนมาถึงวันหนึ่งช่วงนั้นผมกำลังเรียนอยู่ชั้น ม.5 เทอม 1ระหว่างที่ผมยืนซื้อ คอหมูย่าง 1 ในของโปรดผมที่ร้านข้างบ้านผมผมก็ได้ยินเสียงอาคังกับอาลี่ทะเลาะกันเสียงดัง แต่ก็ไม่ได้รุนแรงอะไรมาก แค่มีปากเสียงกันในความเห็นที่ไม่ลงรอยกัน จังหวะที่ผมจะจ่ายเงิน น้าผู้หญิงคนขายคอหมูย่างก็พูดกับผมว่า.." อยู่มาปีกว่า น้าก็เพิ่งเห็น 2 คนนี้ทะเลาะกันก็วันนี้แหละ "
ผมก็เลยถามกลับไป" แล้วน้า 2 คนผัวเมีย ในชีวิตคู่ไม่เคยทะเลาะกันเลยรึ " (ผมก็ดันไปสอดเรื่องครอบครัวเค้าอีก55)
" ไม่เคยหรอก แต่ถ้าจะมี ก็คงไม่ทะเลาะต่อหน้าลูกๆของน้าหรอก มันไม่ดีกับเด็ก " น้าคนขายพูดพลางมองไปที่ลูกชาย ป.5 ของตัวเอง ที่น้องกำลังเทถ่านลงในเตาข้างๆที่แม่ตัวเองยืนอยู่
ผมเอาคอหมูย่างมานั่งกินที่โต๊ะม้าหินอ่อนในสวนของบ้าน สักพักอาลี่ก็เดินมาหาผม แล้วแกก็บอกว่า อาทิตย์หน้าเราไม่ต้องไปตลาดค้าส่งอีกแล้ว อาคังกับอาลี่จะลดเมนูอาหารลง เพราะอาคังตรวจเงินที่ได้เทียบกับที่จ่ายไป กำไรน้อยมากน้อยเกือบจะเทียบเท่ากับต้นทุน แกเลยจะลดเมนูแล้วหาซื้อของจากตลาดใกล้ๆบ้านแทน ( จะไม่ขาดทุนได้ไง ไม่เคยทำบัญชีรายรับรายจ่าย แถมชอบให้ข้าวกับอาหารเยอะกว่าร้านอื่นๆ เพื่อดึงลูกค้ามาร้านตัวเองยังไม่รวมแถมโน่นนี่ แม้กระทั่งค่าแรงที่อาลี่จิ๊กเงินจากเก๊ะมาให้ค่าแรงโดยที่อาคังไม่รู้อีก )
ผมเอนตัวลงนอนบนเก้าอี้หินอ่อน แล้วมองไปบนท้องฟ้า ในขณะที่ปากยังเคี้ยวคอหมูย่างอย่างเอร็ดอร่อย การที่ผมไม่ได้เจอน้องเต้อีกแล้ว ผมก็เสียใจอยู่นะ แต่ในตอนนั้นผมห่วงความรู้สึกของน้องเต้มากกว่า ว่าจะเสียใจแค่ไหนที่จะไม่ได้เจอผมอีกแล้ว น้องเต้จะทำใจได้ไหม ผมก็คงคิดว่าน้องเต้คงทำใจได้แหละ แต่จะใช้เวลานานแค่ไหนก็อีกเรื่อง จนสุดท้ายน้องเต้ก็คงลืมพี่ชายคนนี้ ลืมเรื่องราวที่เราทำระหว่างกัน ลืมความลับที่เราทั้งสองคนเอาไปซุกไว้ในหีบแล้วโยนทิ้งลงไปในมหาสมุทรที่ลึกที่สุด ลึกจนน้องอาจจะจำอะไรไม่ได้เลยตอนที่น้องโตเป็นหนุ่ม
แต่สำหรับผม ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นเป็นภาพที่น้องใส่ชุดนักเรียน ป.1 น้องรบเร้าให้อารัตน์ใส่ให้ตั้งแต่เช้ามืด เพียงเพื่อรอให้พี่ชายอย่างผมได้เห็น ได้ชม และได้เยินยอว่า น้องเต้ของผมหล่อมากแค่ไหนในชุดยูนิฟอร์มประถมศึกษา ผมได้แต่คิดว่า ความรู้สึกที่ผมมีให้กับน้องเต้ต่างกับน้องคนอื่นๆ ผมอยากได้น้องเต้มาเป็นน้องชายจริงๆอยากได้มากจนทำให้ผมรู้สึกผิดในบางครั้งที่ผมเคยมีอะไรเกินเลยกับน้องเค้า
Other Story :** มีครั้งนึง ที่ผมไม่สบายเป็นไข้หวัด น้องเซน(EP2) เลยไปทำหน้าที่แทนผม และน้องเซนก็คงง่วงเหมือนกับผมนั้นละ อารัตน์เลยพาขึ้นไปนอนข้างบนพอเข้าห้องไป น้องเต้เห็นน้องเซนถึงกับตกใจ แล้วร้องไห้โวยวายโหยหาพี่ไอติม จนน้องเต้โดนอารัตน์ดุไปชุดใหญ่ถึงจะเงียบลงได้ ซึ่งเหตุการณ์นี้อารัตน์เป็นคนเล่าให้กับผม
After Story : ปัจจุบันนี้ผมก็ไม่เคยได้เจอน้องเต้อีกเลย ตั้งแต่ที่อาลี่ตัดสินใจไม่ไปซื้อของที่ตลาดค้าส่งส่วนข่าวคราวอารัตน์และน้องเต้ เห็นอาลี่เคยบอกว่า อารัตน์กับสามีและน้องเต้ ย้ายไปอยู่ที่ต่างจังหวัดแล้ว หลังจากที่ผมกับอาลี่หยุดไปซื้อของที่ตลาดค้าส่งได้ประมาณ 2 ปีปัจจุบันน้องคงเป็นหนุ่มหล่อแล้ว แต่ก็ไม่แน่ วันใดวันนึงผมคงจะได้เจอกับน้องเต้อีกครั้งแน่ๆ ไม่ที่ใดก็ที่หนึ่ง
============================
ตอนต่อไปจะเป็นตอนที่ผมตั้งใจจะเขียนต่อเมื่อประมาณ 15 ปีที่แล้ว แต่ที่ผมก็ไม่ได้เขียน สาเหตุก็เป็นไปตามที่ผมเขียนไว้ในบทเกริ่นนำ ก่อนที่ผมจะเริ่มเรื่องในตอนนี้
<< เรื่องหน้าเป็นประสบการณ์กับเด็กคนที่ 11 ของผม ใน EP 10>>
ตอน : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว
Part 2 : ซื้อคอหมูย่าง แถม ลูกชายคนขาย
ขอบคุณครับ. สนุกมากครับ ขอบคุณคับ จะคอยติดตามผลงานคับ ขอบคุณ ขอขอบคุณ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณรครัย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับรออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ(ตอนนี้เคยมีคนโพสต์ในกระทู้แล้วจริง ๆ อย่างที่คุณบอกแต่ว่าคุณเขียนใหม่อีกครั้งก็ได้รายละเอียดมากกว่าเดิมนะครับ) ได้ไปบอกลาน้องเต้ไหมครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย TimmyTimmo เมื่อ 2022-10-20 22:32
theera ตอบกลับเมื่อ 2022-10-20 13:32
ได้ไปบอกลาน้องเต้ไหมครับ
ไม่ได้ไปเลยครับ สาเหตุคือ
1. ตอนนั้นอาคังยังเข้มงวดการออกไปไหนมาไหนของผมอยู่ ผมไปไหนได้ไม่ไกลกว่าละแวกบ้าน และทางไปโรงเรียนกับทางไปตลาดคนละทาง จะแวะไปก็กลัวอารัตน์หลุดปากบอกอาทั้งสองว่าผมมาเที่ยวเล่น
2. ด้วยความชะล่าใจของผมด้วย คงคิดว่าต้องมีสักวันที่อาลี่จะไปเยี่ยมอารัตน์บ้าง ผมจะได้ขอไปด้วย แต่แกก็ไม่ได้ไป อาลี่ไปอีกทีก็ไปช่วยอารัตน์ยกของขึ้นรถย้ายกลับ ตจว. ซึ่งตอนนั้นที่อารัตน์ย้าย ตามไทม์ไลน์ตอนนั้นผมย้ายไปอยู่คอนโดแล้วครับ ไม่ได้ติดต่อกับอาลี่อีกอีกอย่างผมก็ไม่คิดว่าอารัตน์จะย้ายกลับ ตจว.เร็วกว่าที่คิดไว้ครับ
3. ตอนเข้ามหาวิทยาลัย ผมเป็นอิสระจากอาคังแล้วครับ กะว่าจะไปเยี่ยม แต่ก็มารู้จากอาลี่อีกที อารัตน์กับน้องเต้ก้ย้ายกลับ ตจว.แล้ว ขอบคุณมากๆครับ ขอบคุนครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2