รามายณะ (พระรามในใจยักษ์) EP.4 คืนรัก(ลืมไม่ลง)
หลายวันผ่านไป ความสัมพันธ์ของครูรามกับผู้กองยักษ์ก็อยู่ในลิมิตที่น่ารักมาขึ้นทุกวัน มีหยอกมีเย้าแต่คุณครูรามก็ยังไม่ยอมพลีกายให้กับผู้กองสักที จนวันนี้มาถึง
ในค่ำคืนแห่งราตรีกาลครูรามกับครูพายุ รวมทั้งครูส้มเช้งและครูปิงปองก็ออกท่องราตรีกันตามประสา
เพื่อน ในขณะที่ดื่มกันอยู่นั้นพายุก็ผุดไอเดียร์ในการที่อยากออกไปดูแข่งรถบิ๊กไบร์ทในค่ำคืนนี้
"เฮ้ยพวกเรา กูว่าคืนนี้หาไรสนุก ๆ ทำกันดีกว่า"
"อย่าบอกนะมึง ว่ามึงจะแก้ผ้าโชว์"
"บ้าไงอีเจ๊ เราไปดุเขาแข็งรถกันไหมคืนนี้ กูแอบได้ยินผู้กองสายฝนบอกว่าคืนนี้จะไปคุมสนามแข่ง"
"มึง เขาให้เฉพาะคนมีบัตรเข้าไม่ใช่เหรอ"
"ก็แอบเข้าไปไง เราเด็กเส้น"
"เชิญค่ะ กูกะอีเจ๊บายนะคะ ไม่ได้มีแฟนเป็นตำรวจ"
"นั้นกูไปคนเดียวก็ได้"
"เดี๋ยวไอ้พายุมึงจะแอบไปยังไง ถ้าถูกจับได้ก่อนผู้กองมาเจอซวยเลยนะมึง นั้นเดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อนมึงละกัน
ส่วนเจ๊กับปิงปองกลับหอก่อนก็ได้มีอะไรฉุกเฉินเดี๋ยวรามโทรหา"
"ไงก็ระวังตัวด้วยนะเว้ย พายุ มึงนี่แม่งดื้อชะมัด"
เมื่อสองหนุ่มแอบเข้ามาในสนามเเข่งได้ความซวยก็มาเยื่อน เมื่อการ์ดในงานจับได้ว่ามีผู้บุกรุกเข้ามาในงาน
"โห คนแม่งโคตรเยอะเลยหว่ะราม"
"ไอ้พายุ กูว่ามึงกะกูหลบ ๆ เเถวนี้ดีกว่านะ"
"ไมว่ะ ไหน ๆ ก็มาเเล้ว อย่ากลัวดิ"
"อ้าวเฮ้ยเเล้วมึงจะไปไหน พายุ พายุ"
พายุเดินเบี่ยงไปอีกทางโดยไม่รู้เลยว่าทางนั้นเป็นพื้นที่ลับที่จะมีการส่งยากัน ผู้กองสายฝนเห็นเข้าจึงเข้ามาดึง
ตัวพายุออกไปอีกทางพร้อมกับดุพายุชุดใหญ่ แต่รามนี่สิเจอพวกการ์ดเข้าให้เเล้ว
"เฮ้ยน้อง เข้ามมีบัตรไหม"
"บัตร เอ่อ...."
"เฮ้ย นั่นเด็กกู โทษทีบัตรVIP 2 ที่กูลืมบอกไป"
"โอเคพี่ยักษ์ ทีหลังบอกก่อนนะพี่เดี๋ยวผมโดนนายเล่นงาน"
"เคเค โทษทีเว้ย"
ที่มุมอับลับตาคน ผู้กองยักษ์ก็พารามออกมาคุย
"ขอบคุณนะ"
"ขอบคุณอะไร มาทำไม รู้ไหมว่ามันอันตราย"
"แล้วนายยังมาได้ ทั้งที่นายเป็นตำรวจ นี่งานบังหน้าของงานสีเทาใช่ไหม"
"เงียบนะราม เเล้วนี่มากับพายุใช่ไหม"
"ใช่ พายุหายไป"
"ไม่ต้องห่วง ไอ้สายฝนคงเจอตัวพายุเเล้ว"
"นั้นนายก็ปล่อย ผมจะกลับบ้าน"
"คิดว่าจะออกไปได้หรือไงรู้ไหมว่าผมต้องจ่ายบัตรเพิ่มเพื่อปิดปากอีก 20,000"
"โห ทำไมมันเเพงจัง นั้นนเงินเดือนออกผมคืนให้ก็ได้ ปล่อยผม"
"ไม่ปล่อย คุณรู้ใช่ไหมงานนี้มีรายชื่อคุณพ่อและพี่ชายคุณด้วย และถ้าเขารู้ว่าคุณแอบมาที่งานนี้คุณคง"
"เอ่ออ .... นายอย่าบอกคุณพ่อกับพี่ลักษณ์นะ ผมยอมคุณเเล้ว"
"จริงอ่ะ"
"จริง อยากได้อะไรก็เอาเองดิ"
"คุณพูดเองนะ รามายณะ"
ผูกองพารามออกไปจากงานโดนที่ลักษณ์รู้แผนการนี้เเล้วจึงให้เพื่อนรักจัดการลงโทษน้องชายในแบบที่ควร
จะเป็นไปตามนั้น ผู้กองพารามมาที่คอนโดของผู้กองเเล้วพาขึ้นไปที่ห้อง ไม่ต้องรอช้า เมื่อปิดประตูห้องเเล้ว
ล็อค ร่างกายอันน่าถนุถนอมของรามก็ถูกผู้กองพาขึ้นมาบนเตียงนอนนุ่ม ๆ ทั้งคู่ต่างก็กอด จูบ ดูด ไซร้
จนเสื้อผ้าไม่เหลือติดตัว ลีลารักของรามช่างเร้าร้อนมาก เร้าร้อนจนยักษ์ติดใจและไม่คิดว่ารามที่ดูเงียบ ๆ
เรียบร้อยจะเผ็ดแซ่บเป็นต้มเล๊งแบบนี้
"โอ๊วววราม รามครับ ขย่มเก่งจังเลยราม โอ๊ยยยย"
"เสียวมากเลยครับ โอ๊วววนาย นายยยย โอ๊ววววว"
"ราม"
"ว่า"
"เรียกผมว่าพี่ได้ไหม คุณเองก็เพิ่ง 30 ส่วนผม 35 เรเป็นแฟนกันได้ไหม"
"ให้เป็นเรื่องของเวลาดีกว่านะครับ รามไม่อยากเจ็บช้ำรอบสอง เจ็บแค่ตูดก็พอเเล้วครับ พี่ยักษ์ โอ๊วววว"
ทั้งคู่ต่างจัดบทรักอันเร้าร้อนในแบบที่เป็นตัวเองจนในที่สุดทั้งคู่ก็ถึงจุดสุดยอดรามน้ำแตกเต็มหน้าท้องของ
ผู้กองยักษ์ ส่วนผู้กองยักษ์ก็จัดสดแตกใส่ลำใส้ใหญ่ของครูรามเเบบเต็มเหนี่ยว ก่อนที่จะอุ้มครูรามไปอาบน้ำ
ล้างงตัวที่ห้องน้ำ จนสะอาดปราศจากน้ำรักตกค้าง รามก็ออกมาเเต่งตัวเตรียมที่จะกลับ
"จะไปแล้วเหรอ"
"ใช่ เสร็จ แตก จบ"
"โห แต่พี่ยังติดใจเราอยู่เลยนะพระราม"
"มือมีก็ชักว่าต่อเองดิ ผมจะกลับหอผมเเล้ว ไม่อยากนอนทับรอยใคร"
"รามเป็นคนแรกที่พี่พามาคอนโด รามคือเจ้าที่ของเตียงพี่"
"พูดบ้าไรของพี่ ผมจะกลับหอเเล้ว"
"เช้าค่อยกลับ คืนกลับตอนนี้ไอ้ลักษณ์ฆ่าพี่เเน่ ขอให้คืนนี้พี่ได้กอดรามทั้งคืนได้ไหม"
"ไม่ได้ เสร็จ แตก จบ"
"แต่พี่ไม่จบ"
"อย่า อย่ครับพี่ยักษ์ ปล่อยราม ปล่อยรามนะครับ ให้รามมั่นใจพี่มากกว่านี้ก่อนได้ไหม รามยังไม่อยากเจ็บ
ซ้ำสอง ถ้าพี่รักรามพี่รอรามได้ไหม"
"ได้สิ พี่จะรอวันที่รามพร้อม อยู่กับพี่นะ สัญญาว่าคืนนี้พี่จะไม่ทำอะไรเรา ขอแค่ได้นอนกอดราม"
พระรามต้องเปลี่ยนชุด ใส่ชุดนอนที่ได้นอนพร้อมอยู่ภายใต้อ้อมกอดของทศกัณฐ์ ยักษ์ตัวร้ายที่สามารถ
เผด็จศึกพระรามได้ เเต่ว่าพายุหละป่านนี่คงเป็นดิเปสชั่นตกกระหน่ำไปเเล้วไหมเนี่ย
ที่ห้องของพายุ ผู้กองสายฝนพาพายุมาส่งที่ห้องพักเมื่อมาถึงห้อง
"พายุรู้ไหมว่ามันอันตรายแค่ไหนที่เข้าไที่นั้น"
"ก็พายุอยากดูแข่งรถนี่"
"มันไม่ได้มีเเค่เเข่งรถเท่านั้นพายุ งานนี้เป็นงานที่่มีสีเทาแอบบแฝง อันตรายสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ
ทำไมคุณมันดื้อแบบนี้เนี่ย"
"ผมขอโทษพี่สายฝน"
"ขอโทษ เเล้วมันจะหายไหมกับสิ่งที่ทำ"
"เเล้วพี่จะให้ผมทำยังไงพี่จึงจะหายโกรธ"
"ทำไงดีหละ พายุก็น่าจะรู้"
พายุเดินไปปิดไฟพร้อมกับผลักตัวผู้กองลงนอนแล้วขึ้นคร่อม
"นี่ใช่ไหมสิ่งที่ผู้กองอยากได้"
"ผมอยากได้ทั้งกายและใจของคุณ ไม่ใช่แค่อารมย์ที่อยากจะเยเท่านั้น"
"คนอย่างผม ถ้าไม่มีใจก็ไม่ให้เย ทำโทษผมสิครับ ไก่อ่อน"
"เเล้วคุณจะรู้ว่าผมอะได่ชนตัวฉกาด"
"โอ๊ววโอ๊ยยยเจ็บ เจ็บครับ โอ๊วววโอ๊ยยย ผู้กองพายุเจ็บครับ โอ๊ยยยโอ๊ยยยเบา ๆ โอ๊ยยย..........."
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_120:} แก เขาได้กันแล้ววววว {:5_133:}{:5_124:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ Man100 ตอบกลับเมื่อ 2022-10-22 06:07
สรุปพ่อกับพี่ชายพระรามทำธุรกิจค้ายาด้วยเหรอครับ?
ถ ...
ต้องตามต่อครับ ว่าจะยังไง
ขอบคุณนะครับที่เข้ามาคอมเม้นท์ ขอบคุณครับ สนุกครีบ ชอบๆ สรุปพ่อกับพี่ชายพระรามทำธุรกิจค้ายาด้วยเหรอครับ?
ถ้าทศกัณฐ์รักเดียวใจเดียว…ก็ถือว่าน่าอิจฉาพระรามมากๆเลยนะ :) ในชีวิตจริงถ้าเจอคนที่ดีแล้ว รักษาดูแลกันให้ดีนะครับ ^^ ได้เสียทั้งพระเอกทั้งพระรองนะ
หน้า:
[1]