รุกร่านเพื่อนรัก PT69 ผัวหึงผัวงอน
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Kantanaty เมื่อ 2022-11-9 17:20ติณ เสียงนาฬิกาปลุกในตอนเช้าทำให้ติณสะดุ้งตื่น รีบควานมือหยิบโทรศัพท์มากดปิดเสียงก่อนที่คนข้างตัวจะตื่น ติณเลื่อนตัวนั่ง ยืดแขนสุดบิดขี้เกียจ เอามือปิดปากแล้วหาว หันไปมองคนข้างๆที่ยังหลับสนิท ติณยิ้ม เอามือปัดผมที่ปรกหน้าของทศออก ค่อยๆลุกจากเตียง ถอดกางเกงวอร์มที่ใส่นอนหย่อนลงในตะกร้า หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำล้างหน้าให้ตื่น แม้จะเป็นปิดเทอมสั้นๆหลังสอบแต่ติณก็ยังต้องไปมหาลัย เห็นว่าจะให้ไปถ่ายวีทีอาร์โปรโมทมหาลัยเพื่อให้มีนักศึกษาเข้ามาสมัครในปีการศึกษาหน้า ติณในฐานะเดือนมหาลัยคนดังจะปฏิเสธก็ไม่ได้ ทั้งที่อยากจะพาทศไปเที่ยวแท้ๆ แต่คงต้องเลื่อนไปเป็นพรุ่งนี้แทน ติณเดินเช็ดผมออกมาจากห้องน้ำ นั่งลงเป่าผมให้แห้ง เล่นโทรศัพท์ไปพลาง ตอบไลน์รุ่นพี่เพื่อยืนยันว่าตัวเองจะไปช่วยงาน ติณมองนาฬิกา ลุกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดนักศึกษาถูกระเบียบ สวมเสื้อกันหนาวทับอีกที ตรงไปที่ครัวเปิดตู้เย็นดูว่ามีอะไรเหลือบ้าง ติณเปิดเตา ใช้ข้าวที่เหลืออยู่ผัดข้าวผัด ใส่เนื้อปูจากมื้อเย็นเมื่อวานลงไปเป็นข้าวผัดปูของโปรดของทศ ติณยังคงทำหน้าที่ดูแลทศดีเหมือนอย่างเคย แม้เวลาจะผ่านไปแต่ติณไม่เคยรักและห่วงใยทศน้อยลงเลย มีแต่จะมากขึ้นทุกวันด้วยซ้ำ ติณเอาข้าวที่ทำเสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะและใช้ฝาครอบ กลับเข้าไปในห้องนอน นั่งลงบนเตียงข้างๆทศ ลูบหัวของทศเบาๆอย่างอ่อนโยน ''กูไปก่อนนะ อย่าลืมตื่นมากินข้าวอะ'' ''อืออ'' ทศส่งเสียงทุ้มต่ำในลำคอเป็นการตอบรับ แต่ติณรู้ว่าทศแค่ส่งเสียงไปยังงั้นแหละ อีกพักใหญ่กว่าจะตื่น ติณหยิบกระเป๋า สวมรองเท้า ปิดห้องลงมาข้างล่างคอนโด ขับรถไปมหาลัย ใช้เวลาไม่นานก็มาถึง มหาลัยค่อนข้างเงียบเหงาเพราะเป็นช่วงปิดเทอม จะมีก็แต่พวกนักศึกษาที่ยังติดค้างงานต้องมาส่งเท่านั้น ติณเดินมาที่คณะของตัวเอง พวกรุ่นพี่กำลังตั้งกองเตรียมตัวถ่าย ''สวัสดีครับพี่'' ติณทักทายอย่างเป็นกันเองกับทุกคน ติณมีชื่อเสียงในเรื่องของความหน้าตาดีและเฟรนด์ลี่กับทุกคนมาแต่ไหนแต่ไร ปัจจุบันมีแฟนคลับมากมายบนโลกโซเชี่ยล ติณนั่งรอให้พวกรุ่นพี่เตรียมเซ็ต เป็นห่วงคนที่ห้องว่าจะตื่นมากินข้าวเช้าหรือเปล่า ''สวัสดีครับพี่ติณ'' ติณเงยหน้ามองเจ้าของเสียง ''อ้าว ว่าไงไอซ์'' ไอซ์เป็นรุ่นน้องในคณะที่มักจะเข้ามาทักติณอยู่บ่อยๆเป็นประจำ ''วันนี้มาคนเดียวเหรอครับ'' ''ใช่ครับ รายนั้นยังไม่ตื่นเลย'' ''มาคนเดียวก็แปลว่าโสดสิครับแบบนี้'' ไอซ์หยอด ติณมีคนคอยเข้าหาอยู่ตลอดแม้จะเปิดตัวเต็มที่ว่ามีทศเป็นแฟนแล้วก็ตาม แต่ติณก็ไม่เคยเล่นด้วยกับพวกนั้นเลย ''ไม่โสดครับ'' ติณตอบ ''ผมล้อเล่นน่ะครับ'' ไอซ์นั่งลงข้างติณ เขยิบเข้ามาจนเข่าชิดกัน ''แล้วปิดเทอมนี้พี่ติณจะไปไหนเหรอครับ'' ''น่าจะพาทศไปเที่ยวแหละ แต่ยังไม่รู้เลยว่าจะไปที่ไหน'' ''อ๋อ'' ไอซ์ทำหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่ แต่ก็มีบางคนนั่นแหละที่ติณไม่คิดจะเฟรนด์ลี่ด้วย เช่นคนที่กำลังเดินมานั่นไง ''เฮ้ย ว่าไงติณ'' ไททันทักอย่างอารมณ์ดี มีไม้แบตพาดอยู่ที่บ่า ''สวัสดีครับพี่ไททัน'' ''สวัสดีครับน้องไอซ์'' ไททันเองก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในมหาลัยเนื่องจากไปแข่งแบตคว้ารางวัลมามากมายด้วยฝีมือการเล่นที่ไม่เป็นรองใคร บวกกับนิสัยเฮฮาร่าเริงและหน้าตาที่ดูดีเอาการ ''วันนี้มาคนเดียวเหรอ'' ไททันถาม ติณยิ้ม ''เออ ทศมันนอนอยู่ที่ห้อง 'กู' มีอะไรหรือเปล่า'' ''เปล่านี่ แค่ถามดูเฉยๆเอง'' ไททันยิ้มตอบ ใบหน้าของไททันไม่สบอารมณืติณสักเท่าไหร่ ไททันเดินจากไป เป็นจังหวะเดียวกับที่พวกรุ่นพี่เรียกถ่ายพอดี ''ครับ'' ติณตอบรับเสียงเรียก ปรัอารมณ์และสีหน้าของตัวเองให้อารมณ์ดีก่อนจะลุกไปสมทบกับทุกคน
ทศ ทศลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะแสงแดดจากนอกหน้าต่างที่แยงตา เอามือขยี้ตาอย่างสะลึมสะลือ ค่อยๆหยีตามองไปข้างๆที่ว่างเปล่า ติณคงจะออกไปมหาลัยแล้ว ทศเลื่อนตัวขึ้นนั่งหาวอ้าปากกว้าง ยืดแขนสุดบิดขี้เกียจ หยิบโทรศัพท์มาดูเวลา 11โมงใกล้จะเที่ยง วันนี้ก็ตื่นสายเหมือนอย่างเคย ทศลุกจากเตียง หาวอีกรอบ เดินงัวเงียไปเปิดม่านให้แสงแดดสาดส่องเข้ามาในห้องได้อย่างเต็มที่ หยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปในห้องน้ำ สังเกตเห็นอะไรบางอย่างตรงกระจกจึงย้อนกลับมาดู มีโน๊ตสีชมพูใบเล็กที่ติณใช้ประจำติดอยู่ ทศหยิบมันมาอ่าน 'อย่าลืมแดกข้าวเช้า เดี๋ยวกูรีบกลับ รักมึง' ทศยิ้มอ่อน แปะมันเอาไว้ที่เดิม ตอนนี้ทั้งคู่แทบจะเรียกว่าอยู่กินด้วยกันแล้ว เพราะติณไม่ยอมกลับห้องเลย วันๆเอาแต่มานอนห้องของทศเป็นประจำ ทศเองก็ไม่ได้ว่าหรือไล่อะไร เพราะเวลาที่ติณอยู่จะคอยเก็บกวาดดูแลทำความสะอาดห้องให้ทศอย่างไม่มีที่ติ การสอบที่ผ่านมาทศทำได้ดีอีกเหมือนเคย แม้จะไม่ค่อยตั้งใจเรียนหรืออ่านหนังสือก็ตาม จะบอกว่าเรียนเก่งเป็นพรสวรรค์ก็ไม่ผิด หลังจากอาบน้ำเสร็จก็ไม่ลืมที่จะหยิบโน๊ตที่อ่างล้างหน้าออกมาด้วย เปิดลิ้นชักเล็กชั้นสองที่ล็อคเอาไว้ หย่อนโน๊ตแผ่นนั้นลงไปรวมกับโน๊ตอีกมากมายหลายแผ่นที่ทศเก็บสะสมมาตลอดตั้งแต่ใบแรกที่ติณให้ ทศล็อคลิ้นชักไว้เหมือนเดิม เปลี่ยนเสื้อผ้าหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟา หยิบเครื่องเกมออกมานอนเล่นเฉกเช่นที่ทำในทุกวันหยุด ทศไม่ใช่คนชอบเที่ยว ชอบใช้เวลาว่างอยู่คนเดียวที่ห้องมากกว่า เพราะทศน่ะเกลียดที่ที่คนเยอะเป็นไหนๆ จะออกไปเที่ยวได้ก็เฉพาะติณชวนหรือลากออกไปนั่นแหละ เพราะเวลาอยู่กับติณทศจะรู้สึกปลอดภัยจนเลิกอึดอัดเวลาอยู่ท่ามกลางผู้คน โทรศัพท์ของทศดังขึ้น คิดว่าติณคงจะโทรมาเตือนให้กินข้าวเช้าอีกเหมือนเคย แต่พอหยิบมาดูกลับพบว่ามันคือสายเรียกเข้าจากฟ้า เพื่อนในคณะที่สนิทกันมากขึ้นหลังจากร่วมแข่งบาสระดับเขตจนคว้าชัยชนะมาได้ ทศรับสาย ''ว่า'' ''โห รับสายดูรำคาญมากเลยนะ'' ''เออ กูเล่นเกมอยู่ แค่นี้แหละ'' ''เฮ้ยๆ เดี๋ยวสิวะเพื่อนทศ'' ทศมองบนถอนหายใจ ''มีอะไร'' ''มึงได้คะแนนทอปวิชาของอาจารย์วิชใช่มั้ยวะ'' ''ไม่รู้'' ทศตอบแบบนั้นเพราะว่าไม่รู้จริงๆ ไม่ได้สนใจเรื่องผลคะแนนสักเท่าไหร่ แค่ผ่านก็พอแล้ว ''เออ นั่นแหละ มึงช่วยมาติวให้กูหน่อยดิ'' ''ติว?'' ''เออ อาจารย์เค้าให้กูสอบใหม่แก้ได้ แต่คราวนี้ต้องทำให้ถึง80คะแนน ถ้าไม่ได้ก็Fเลย'' ทศเงียบ ''ยังอยู่ในสายปะวะ'' หน้าจอเครื่องเกมทศขึ้นโลโก้แสดงถึงชัยชนะ ''ไอทศ'' ''อยู่'' ''มึงจะมาติวให้กูมั้ยเนี่ย'' ''ไม่ ขี้เกียจ'' ''ไอสัส ใจดำจังวะทศ'' ''แค่นี้นะ'' ''ถ้ามึงไม่มาติวให้กู กูจะบอกไอติณ'' ''บอกไอติณเรื่องอะไรวะ'' ''ก็เรื่องนั้นไง ที่มึงสั่งท,,,'' ทศนึกขึ้นได้ว่าคือเรื่องอะไร ถอนหายใจออกมาอย่างปลงๆ ไม่น่าเล่าให้ฟ้าฟังเลยจริงๆ ''ที่ไหน'' ''แบบนี้ค่อยน่าคบหน่อยเพื่อนรัก'' ''กูไม่ใช่เพื่อนรักมึง'' ''เจอกันที่ร้านกาแฟหน้าซอยคอนโดมึงก็ได้ มึงจะได้ไม่ต้องออกมาไกล'' ''เออ'' ทศวางสายแล้วเล่นเกมต่อ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าลืมอะไรบางอย่าง หยิบโทรศัพท์มาเปิดอ่านข้อความของติณที่ส่งมาตั้งแต่เมื่อเช้า 'แดกข้าวหรือยัง' ทศมองไปที่ข้าวบนโต๊ะซึ่งยังไม่ได้แตะแม้แต่นิด 'แดกแล้ว' 'โกหก มึงเพิ่งตื่นอะดิ' 'รู้ดีแล้วจะถามทำไม' 'ถามเพราะเป็นห่วงมึงนี่แหละ อย่าลืมแดก' 'เออ' ทศมานั่งที่โต๊ะกินข้าว ยกฝาครอบออก ตักข้าวผัดปูเข้าปากกินอย่างเอร็ดอร่อย ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าช่วงหลังมานี้ไปกินอะไรที่ไหนก็ไม่อร่อยเท่าอาหารที่ติณทำให้ คงเพราะความเคยชินล่ะมั้ง ทศกินข้าวเช้าจนหมด เอาจานไปล้าง ทศถอนหายใจ ไม่อยากออกไปข้างนอกเลย แต่ทำไงได้ จะให้ติณรู้เรื่องนั้นไม่ได้เด็ดขาด ไม่งั้นคงน่าอายน่าดู ทศหยิบชีทใส่กระเป๋าแล้วลงมาข้างล่างคอนโด ขับรถไปร้านกาแฟหน้าปากซอยคอนโด จอดรถแล้วเดินเข้าไปในร้าน ''สวัสดีครับ'' เจ้าของร้านดูมีอายุใส่แว่นท่าทางใจดีทักทายอย่างเป็นมิตรเหมือนเคย แฟนหนุ่มหุ่นล่ำที่นั่งเช็ดแก้วอยู่ข้างๆทำหน้างอเหมือนหวงที่แฟนตัวเองทักทายผู้ชาย ''อเมริกาโน่เย็นครับ'' ทศสั่ง เดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งฟ้านั่งรออยู่ก่อนแล้ว ''ว่าไงเพื่อนรัก'' ''อย่าเรียกกูแบบนั้น'' ทศมองตาขวางใส่ ''เออน่า ช่วยกูหน่อย กูไม่รู้จะไปพึ่งใครแล้ว'' ''แล้วไอเอกล่ะ'' ฟ้ากับเอกนั้นตัวติดกันแทบจะตลอดเวลา เอกเองก็ไม่ได้เรียนแย่อะไรด้วย ไม่น่าจะต้องถึงขั้นมาขอให้ทศติวให้ ''มีเรื่องกันนิดหน่อย แต่ช่างมันเถอะ รีบๆดีกว่า กูไม่อยากรบกวนมึงนาน'' ''ก็คิดได้นี่'' ทศเอาชีทออกมา เด็กเสิร์ฟเอากาแฟมาเสิร์ฟ แต่วางค่อนข้างแรงทำให้ทศเงยหน้าไปมอง พบว่าคือแฟนของเจ้าของร้านที่หน้าตาบอกบุญไม่รับ ''สาย มานี่'' เสียงเจ้าของร้านดังมาจากตรงเค้าท์เตอร์ ''ครับพี่เฟย'' คนที่ชื่อสายเดินออกไป ทศมองบนอย่างรำคาญ ทำให้นึกถึงติณเวลาเจอไททันเลยให้ตายสิ ทศเริ่มติวให้ฟ้า ให้พูดคือนั่งบังคับให้ฟ้าอ่านชีทแล้วทำโจทย์มากกว่า ทศเป็นคนที่เรียนเก่งก็จริงแต่ให้ติวคนอื่นนี่ไม่ใช่ของถนัดของทศเลย แต่ก็ทำเท่าที่ทำได้นั่นแหละ แม้ในใจจะบ่นอยู่ตลอดก็ตาม ''โห ติวหนังสือกันอยู่เหรอวะ ไม่น่าเชื่อ''
ไททัน ไททันทักทายอย่างร่าเริงเหมือนเดิม นั่งลงข้างทศโดยที่ไม่ได้ขอ ทศเขยิบตัวออกห่างนิดหน่อยพอเหลือที่ให้ไททันเบียดนั่ง ''ติววิชาอะไรกันวะ'' ฟ้ายื่นชีทให้ดู ''มึงไม่ผ่านเหรอวะทศ'' ไททันโอบไหล่ ''ผ่าน ที่ไม่ผ่านคือไอเหี้ยนี่'' ทศตอบ ยกแขนของไททันออก ไททันยิ้มอ่อน ยกมือสั่งกาแฟด้วย ''มึงมาทำอะไร'' ทศถาม ''ก็มากินกาแฟไง'' ''ไม่ใช่ มาทำอะไรตรงนี้ กูจะติวให้ไอฟ้า'' ''เอ้า เพื่อนนั่งด้วยไม่ได้เหรอวะ'' ''ที่มันแคบ'' ''มึงหาว่ากูเกะกะเหรอ'' ''เออ'' ''มึงพูดเล่นแหละ'' ''พูดจริงๆ'' ''ไอเหี้ยนี่ ขอนั่งด้วย กูเหงานะ'' ทศส่ายหัวอย่างปลงๆ ไม่อยากเถียงความยาวสาวความยืด ติวให้ฟ้าต่อโดยมีไททันนั่งดูดกาแฟอยู่ข้างๆ คอยเอามือวางบนบ่าหรือโอบไหล่ทศอยู่บ่อยๆ แต่ทศก็ไม่ได้อะไร ไม่สนใจซะมากกว่า ''แล้วมึงได้ตกลงกับสโมสรไหนบ้างหรือเปล่าวะทศ'' ''กูยังไม่สนใจ'' ''ทำไมวะ ติดต่อกันมาเยอะเลยไม่ใช่เหรอ นี่เป็นโอกาสที่ดีนะเว้ย'' หลังการแข่งบาสระดับเขตที่ทศคว้าชัยชนะมาได้ มีสโมสรและแมวมองติดต่อมามากมายเพื่อทาบทามตัวทศ ฝีมือการเล่ยของทศนั้นเทียบเท่ากับมืออาชีพเลยทีเดียว แต่ทศนั้นยังตัดสินใจไม่ได้ และมันยังไม่ใช่เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ จึงได้แต่ผลัดไปเรื่อยๆ ''มึงจะมายุ่งวุ่นวายกับกูทำไมวะ'' ''เอ้า เพื่อนกูกูก็ต้องยุ่งสิ'' ''กูไม่เห็นมึงจะยุ่งแบบนี้กับคนอื่น'' ''ก็กูอยากยุ่งกับมึงนี่นา'' ไททันเอาหัวถูไหล่ทศ ทศกระชากแขนออกทำเอาไททันเกือบหน้าทิ่ม ไททันขำ เอากาแฟขึ้นมาดูดจนหมดแก้ว เสียงประตูร้านถูกเหวี่ยงเปิดออกจนกระดิ่งที่แขวนอยู่ตรงประตูส่งเสียงดัง เสียงฝีเท้าตรงมาที่โต๊ะของทศ ทศเงยหน้าขึ้นก็ตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นติณ ''อ้าว มึง ๆม่ได้ถ่ายงานให้มออยู่เหรอ'' ทศลุกขึ้นเดินมาหาติณ ติณมองไททันตาขวาง ไททันยิ้มแล้วโบกมือให้น้อยๆ ''มึงออกมาทำอะไร'' ''กูออกมาติวให้ไอฟ้า มันจะติดF'' ติณมองไปที่ฟ้าที่ทำหน้าตากลัวแล้วหันไปมองไททันอีกครั้ง ''แล้วไอนั่นล่ะ สอบตกด้วยเหมือนกันเหรอ'' ''เปล่าหรอก เราแค่ผ่านมาน่ะติณ พอดีกาแฟร้านนี้เค้าอร่อย เลยมากินบ่อยๆ'' ''แต่มันไกลจากหอไททันไม่ใช่เหรอ'' ติณถามยิ้มๆ แต่รอยยิ้มนั้นไม่มีความเป็นมิตรเลยสักนิด ''ไม่ไกลหรอก ของดีขนาดนี้ ไกลแค่ไหนเราก็จะไปกิน'' ไททันมองทศตอนที่พูด ติณรู้สึกฉุนมากแต่พยายามกลั้นอารมณ์ไว้ เพราะในร้านมีพวกนักศึกษารุ่นน้องอยู่ด้วย ติณนั่งลงข้างฟ้า ฟ้าที่รู้งานลุกขึ้นแล้วสลับที่ให้ทศมานั่งข้างติณ ไททันจับชายเสื้อทศไว้ ''มึงจะไปไหน'' ''ไปนั่งฝั่งนู้น'' ทศสะบัดมือไททันออกแล้วไปนั่งอีกฝั่ง ไททันดูไม่ค่อยพอใจนัก ทศหันไปมองติณ ติณหลบสายตาและไม่พูดอะไร หน้าตาดูไม่พอใจ ''แล้วเป็นยังไงบ้าง'' ''เหนื่อย'' ติณตอบแค่นั้น ทศพยักหน้าและไม่ถามอะไรติณต่อ กลับมาติวให้ฟ้า เพราะคิดว่าถ้าคนไม่อยากพูดก็ไม่ควรตื๊อ จะอารมณ์เสียกว่าเดิมเปล่าๆ หลังจากติวเสร็จทั้งหมดก็ออกมาจากร้าน ''ขอบคุณมึงมากนะทศ'' ''ถ้ามึงยังFอยู่ก็ไปดรอปซะ'' ''โห มีกำลังใจขึ้นเยอะ ไปละติณ'' ติณโบกมือลา ฟ้าแยกตัวไป เหลือเพียงสามคน ''ไปไหนกันต่อวะ'' ''กลับ'' ''ไปหาอะไรกินกันก่อนมั้ย'' ทศหันไปหาติณ ''มึงหิวมั้ย'' ติณส่ายหน้า ''กูเหนื่อย อยากกลับห้อง'' ทศพยักหน้า ''ไม่ไป พวกกูกลับละ'' ''อะไรวะ ติณเหนื่อยคนเดียวนี่ มึงไม่ได้เหนื่อยซะหน่อย ไปกับกูแค่สองคนก็ได้'' ติณมองไททันด้วยสายตาที่อยากจะพุ่งเข้าไปต่อยเต็มที ติณกำลังจะเดินเข้าไปหาไททันแต่ทศบีบไหล่ไว้ทำให้ติณหยุด ติณหันมาหาทศ ''กูก็เหนื่อย กลับ'' ติณพยักหน้าแล้วเดินตามทศไป ไททันมองทั้งคู่ด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทั้งคู่กลับมาถึงห้อง ''แล้วทำไมมึงถึงตามไปที่ร้านถูก'' ติณยื่นโทรศัพท์ให้ มีคนถ่ายรูปตอนที่ไททันโอบไหล่ทศลงทวิต 'เอ๊ะ คู่นี้ยังไงนะ' 'นั่นดิ เห็นตัวติดกันบ่อยๆด้วย' 'มิน่า ทำไมไม่ค่อยออกสื่อกับพี่ติณ คบซ้อนนี่เอง' ทศโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟา ''มึงเชื่อคนพวกนี้ด้วยเหรอ ไร้สาระชิบหาย'' ''เปล่า กูไม่ได้โมโหเรื่องนี้ โมโหที่มึงให้มันโอบต่างหาก'' ''ก็กูไม่ได้คิดอะไร'' ''แต่กูคิดไงทศ'' ติณขึ้นเสียงทำให้ทศชะงักไปนิดหน่อย ติณเอามือก่ายหน้าผาก ''กูขอโทษ กูเหนื่อย ขอไปพักก่อน'' ติณเดินเข้าห้องนอนไป ทศถอนหายใจ ก่อนจะเดินตามเข้าไปในห้อง ทศนั่งลงข้างๆติณ โอบไหล่ของติณไว้ เลื่อนมือที่จับบ่าของติณขึ้นไปเรื่อยๆ ''กูเหนื่อย ยังไม่ได้อาบน้ำด้วย'' ติณจับมือของทศออกแต่ทศขืนไว้ บีบที่ต้นคอของติณ ''ทีงี้ทำมาเป็นเล่นตัวนะไอสัส งอนแบบนี้มึงนั่นแหละที่ควรจะเป็นเมีย'' ''ใครงอนอะไรมึง'' ''ก็มึงไง ทำหน้าเป็นส้นตีนอยู่เนี่ย ไม่งอนเรียกว่าอะไรวะ'' ยังไม่ทันที่ติณจะตอบอะไร ทศจับคอเสื้อและกระชากติณเข้าไปประกบปากจูบ ติณไม่ขัดขืนและจูบตอบ เอามือประคองหน้าของทศไว้ บดขยี้ริมฝีปากกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ทศกัดริมฝีปากของติณแล้วดึง ''เจ็บ'' ติณมองตาขวาง ''ปกติก็ชอบไม่ใช่เหรอ'' ''เออ'' ติณกัดปากทศกลับ ทศยิ้มมุมปาก กดจูบหนักหน่วงยิ่งกว่าเดิม สอดลิ้นเข้าไปในปากของติณ ลิ้นของทั้งคู่ตวัดพัวพัน แลกลิ้นแลกน้ำลายกันอย่างเร่าร่อน ทศดันอกของติณให้ลงไปนอน ขึ้นไปนั่งค่อม ถอดเสื้อของตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นล่ำที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อจากการเล่นกีฬา แสงจันทร์จากนอกหน้าต่างที่ทอดลงบนซิกแพคแน่นตรงหน้าท้องยิ่งทำให้ทศดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก ทศบีบปากของติณให้อ้า ถุยน้ำลายใส่แล้วประกบปากจูบต่อ มือสอดเข้าไปใต้เสื้อของติณลูบไล้ไปมา เลื่อนมือลงต่ำไปที่เป้าของติณ คลำจนมันแข็งสู้มือ ทศถอดเสื้อของติณออก หุ่นของติณนั้นล่ำมากกว่าเดิมมาก อกหนาไหล่กว้าง กล้ามแขนเป็นมัดๆ ซิกแพคที่หน้าท้องเรียงกันเป็นแพ ทศยื่นหน้าไปเลียใบหูของติณ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำคอ เลื่อนลงมาไซร้ซอกคอของติณ ''อึก อะ'' ดูดคอของติณจนเป็นรอยจ้ำแดง เลื่อนหน้าต่ำลงไป ตวัดลิ้นเลียหัวนมของติณ ''อาาา'' ดูดหัวนมของติณเน้นๆจนติณเสียววาบไปทั้งตัว ลากลิ้นเลียลงไปตามร่องกล้ามหน้าท้อง ปลดเข็มขัดของติณ ถอดกางเกงของติณออก ควยติณแข็งเป็นลำอยู่ในกางเกงในสีขาวตัวเล็ก ทศดึงกางเกงในของติณลง ควยใหญ่ยาว14นิ้วของติณเด้งออกมาตั้งโด่ตรงหน้าทศ ทศจับควยของติณชักขึ้นลงก่อนจะเอาเข้าปากแล้วดูดอย่างเมามันส์ ''อาา สัส'' ติณคราง เอามือสางผมของทศ ทศชักควยของติณขึ้นลงพร้อมกับดูดเสียงดัง เน้นๆตรงหัวจนติณเสียวตัวงอ ติณดึงทศให้ยืนขึ้น ถอดกางเกงของทศออก ควยใหญ่ยาว11นิ้วของทศแข็งเต็มที่ ติณถอกควยของทศลง หัวควยบานแดงโผล่ออกมา ตวัดลิ้นเลียหัควยของทศรัวๆเน้นๆ ''ซี้ดดด'' ติณเลียไปตามแง่งควยของทศ ลากลิ้นเลียลงไปตามลำควยยาว ทศจับหัวติณไว้เอาควยยัดปาก เด้งเอวเย็ดปากติณไม่ยั้ง ''ออก ออก'' ควยทศใหญ่คับปากติณไปหมด กระแทกเข้ามาลึกจนติณสำลัก ถอนปากออก น้ำลายติณไหลเยิ้มติดควยทศมา ทศนอนกลับหัวหันขาไปด้านหัวของติณ ควยติณจ่อหน้าทศอยู่ ทศเอาควยติณเข้าปากแล้วดูด ติณจับควยของทศตั้งขึ้น ถอกลงแล้วตวัดลิ้นเลียตรงหัวดูดเน้นๆ ทั้งคู่69กันอย่างเมามันส์ ติณเด้งเอวเย็ดปากของทศเป็นจังหวะ ''ออก ออก ออก'' ควยติณใหญ่คับปากทศไปหมด แทงเข้ามาลึกจนทศเกือบสำลัก ทศเลื่อนตัวลงไป ยกขาติณขึ้นสูง รูตูดสีชมพูระเรื่อของติณขมิบไปมาดูแน่น ''สวยดีนี่'' ทศยื่นหน้าไปเลียรูตูดของติณ ''ซี้ดด'' ติณคราง เอามือขยำผมทศ ทศตวัดลิ้นเลียรูตูดของติณไปมา ใช้ลิ้นดุนตรงรูทางเข้าที่มีไรขนบางๆ เลียรูตูดของติณอย่างมูมมามจนแฉะชุ่ม ทศเอานิ้วเขี่ยตรงรูของติณ ''อยากเย็ดล่ะสิ'' ติณมองลงมาพร้อมกับรอยยิ้มกวนๆ ''อย่ามาท้าทายกูนะ'' ทศเลื่อนตัวขึ้นมานั่ง เอาควยที่แข็งเต็มที่ถูไปมาตรงรูของติณ ''มึงจะยอมกูหรือไง'' ''ไม่ยอมหรอก'' ''แล้วจะถามหาพ่อมึงเหรอ'' ''ไม่ยอมหรอก...ถ้าเป็นคนอื่น ถ้ามึงอยากทำ กูก็จะให้มึง'' ทศมองหน้าของติณที่ดูจริงใจกับสิ่งที่พูดออกมา ทศยิ้ม โน้มตัวลงไปจูบหน้าผากของติณ ''มึงยอมกูเกินไปแล้ว'' ''ที่ผ่านมาเหนื่อยกว่านี้เยอะ เรื่องแค่นี้กูยอมได้ แต่ถ้ามึงยอมกูด้วยก็จะดีมาก'' ''ฝันไปเหอะ'' ติณทำหน้าผิดหวัง ''กูจะคิดดู'' ติณยิ้มออก ''ถ้ากับมึงไม่เป็นไรหรอก'' ติณดึงทศลงมาจูบ ''แต่ถึงมึงไม่อยากกูก็ไม่บังคับมึงหรอกนะ กับมึง ให้แค่จูบกูก็แตกได้'' ''เว่อสัส'' ติณขำ กำควยของตัวเองกับทศแล้วชักขึ้นลง ''อาาา ซี้ดด'' ทศคราง ควยของทั้งคู่แนบแน่นเสียดสีกันไปมา ติณชักเร็วขึ้นอีก ''อะ อ้าา!'' น้ำแตกออกมาเลอะควยทศ ทศจับมือของติณชักเร็วขึ้น ''อาา เย็ดแม่ ซี้ดด!'' น้ำควยทศพุ่งกระฉูดออกมาเลอะหน้าท้องติณ ทศทิ้งตัวนอนลง ติณดึงทศเข้ามากอดแน่นจนน้ำควยของทั้งคู่เลอะหน้าท้องของทั้งสอง ''แล้วมึงจะยอมกูเมื่อไหร่ล่ะทศ'' ''มึงก็ยอมกูก่อนสิ'' ''ตกลงนะ'' ''ไม่ตกลง ไอสัส กูคิดดูก่อน'' ติณหัวเราะ กอดทศแน่นขึ้นอีก เอาหัวซุกอกอ้อน ทศยิ้มบางๆ เอามือลูบผมของติณเบาๆ ''ผมกูเปื้อนหมด'' ''เรื่องของผมมึงสิ'' ''ไปอาบน้ำกัน'' ''กูจะนอน'' ''เหม็นคาว'' ''คาวมึงด้วยนั่นแหละ'' ติณขำ ''งั้นค่อยอาบ'' ''เออ'' ทศนิ่งเงียบเหมือนคิดอะไร ''ไอติณ'' ''ว่าไง'' ''อาทิตย์หน้าว่างมั้ย'' ''กูว่างเสมอแหละถ้าเป็นมึง มีอะไรอะ'' ''เอาดีๆ'' ''วันศุกร์ยกคลาส ว่างติดกันสามวัน ทำไม จะพากูไปเที่ยวเหรอ'' ''พูดมาก'' ''เอ้า กูแค่ตอบที่มึงถาม'' ทศเอามือปิดปากดึงติณเข้ามาจมอก ติณหัวเราะเบาๆ แล้วทั้งคู่ก็นอนกอดกันจนหลับไป
{:5_126:} ไททันจะรู้ตัวไหมยิ่งเข้ามาใกล้คู่นี้มากเท่าไหร่ยิ่งจะทำให้ตัวเองถูกกันออกไปมากกว่าเดิมขึ้นเรื่อย ๆ และเขาก็จะยิ่งรักกันมากกว่าเก่าเข้าไปอีก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกดีครับ สนุกมากครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ชอบที่มุมแบบนี้บ้าง
แต่อยากให้ทศยอมตินมากกว่านี้ครับ
หมั่นไส้ไททัน{:7_306:}//แอบอยากให้ติณเปิดซิงทศ{:7_307:} สนุก น่ารัก ทศซื้ออะไรให้ตินหรออยากรู้ ขอบคุณครับ ไททันมายุ่งกับทศมากเกินไปละ ยิ่งทศรู้ฟีดแบ็คแย่ๆจากคนที่มองทศแบบนี้ อีกไม่นานน่าจะได้มีแตกหักกับไททันแน่ๆ ขอบคุณครับ {:7_306:} ขอบคุณครับ. ขอบคุณมากครับ