แล้วผมยังจำเป็นอยู่ไหม
สวัสดีครับ ผมธามเองนะครับ มาเล่าต่อกันดีกว่าผมกับต้าก็คบกันเหมือนเดิม เล่าก่อนเลย คือผมกับต้าทะเลาะกันบ่อยๆ ทะเลาะแบบไม่ได้ให้เลิกอ่ะ แต่ทะเลาะกันเรื่องที่ต้าจะหวงผม แบบหวงแรงอ่ะนะ ผมเข้าใจนะคำว่าหวง ถ้าผมไม่ฟังหรือเถียงมันนะ มันจะไปสูบบุหรี่ แล้วก็กินเหล้า คือมันก็เคยแบบเป็นเงี้ยประชด กินไปกินมาหน้าบวมเป่ง แล้วมาบอกให้ผมไปหาหน่อยคือมันก็ทำแบบนี้มาตลอด ผมก็ต้องยอมมันครั้งคราว แต่มันชอบหวงที่ผมแค่ไปคุยกับเพื่อนมัน ก็ไม่ได้คุยไรมากด้วยนะ แต่มันบอกผมพูดดีกับเพื่อนมัน พูดครับไรเงี้ย มันรู้ได้ไงน่ะหรอว่ามีเพื่อนมันทักมาหรือทักไปพูดคุยปกติ มันไปเช็คโทรศัพท์เพื่อนมันเลย ไม่เช็คกับผม นั่นแหละ ลงสตอรี่กินเหล้าเศร้าๆเมื่อไหร่คือน้อยใจ คือคบกับมันมาอ่ะ ได้รู้เลยว่ามันชอบเก็บความรู้สึก ไม่ค่อยพูด แต่ถ้ามันเกินความคิดมัน หรือมันไปเจออะไรมาก็มีมาโวยวายบ้างแหละ แต่ผมก็ทำหน้าที่ปลอบมัน ปรับความเข้าใจ
ซึ่งครั้งนี้นั่นแหละ ก็เกิดปัญหาแบบนั้น
เริ่มเลยคือ ถ้าจำได้ ย้อนไปตอนที่แล้ว ที่ทะเลาะกันจนไปมีอะไรกันที่บ้านน้องก็เพราะ เพื่อนน้องที่ชื่อพี คือน้องพีอ่ะอารมณ์คล้ายๆต้าเลย ผิวขาวกว่าหน่อย แต่ส่วนสูงไม่ต่างกัน คือมันก็ไม่ได้สูงมาก ต้าอ่ะเก็บความรู้สึก แต่ไอ้เจ้าพีอ่ะพูดมาก แล้วชอบเอาเรื่องลับๆ ความลับต้าไรเงี้ยมาบอก ไม่รู้มีอะไรลับนักหนา มาคุยกับผมทุกวัน ผมก็คุยกลับบ้าง แต่ออกแนวปรึกษามากกว่า ผมชอบปรึกษาเรื่องน้องต้านี่แหละ แบบทะเลาะไรเงี้ยก็มาปรึกษาน้องพี ส่วนมากพีปลอบนะ แต่ไม่ได้บอกให้ไปคุยกับต้า แต่จะออกแนว "ไม่เป็นไรหรอกพี่ ไอ้ต้าก็เป็นงั้น" ผมก็ไม่ได้คิดอะไร
แล้วคือต้าอ่ะมันจะมาหาผมตอนที่อยู่โรงเรียนประจำ ช่วงแรกเลยนะก็มีพีมาบ้าง แต่หลังๆนี่ไม่มีเลย ผมเคยถามต้า ต้าก็บอกช่างมันเหอะ อะไรประมาณเนี้ย ตอบปัดๆบ่อย ผมเลยไม่ได้ถาม แต่เห็นพีมาบอกเรื่องต้าทุกวันก็เลยไม่ได้คิดไร
จนวันนึงผมเปิดใจเรื่องเอ่อการกินเหล้าของน้องต้า คือก็แบบว่าน้องบอกมาเรื่องที่กิน เพราะมีเพื่อนมากินด้วย แต่ก็จริงที่เวลาน้องกินน้องจะเศร้า ผมก็ถามว่าแล้วคราวนี้จะกินทำไม น้องก็บอกเพื่อนชวนเฉยๆ ผมก็โล่งใจนึกว่าเพราะผมคุยกับพี เพื่อนน้องต้าหลายคนดีนะ ก็คุยกับผมได้อยู่ เวลาผมอยู่ด้วยจะไม่กวนต้าเลย เออก็นิสัยดีกันทั้งนั้น ผมก็ไปนั่งอยู่ด้วยวันนั้น แต่ไม่เจอพี ผมไม่ได้ถามต้า แต่ผมทักไปถามพี ว่าน้องไม่มาหรอ น้องบอกมาแค่ว่า"อ๋อ ผมไม่ว่าง" ผมก็เลย..
ผม"เสียดายเนอะต้า"
ต้า"เสียดายไรหรอพี่"
ผม"ก็พีไม่ว่างมากินกับเราไง"
ต้า"ไอ้พีหรอ ทำไมทักไปอีกอ่อ"
ผม"ก็แค่ทักไปถามเฉยๆ"
ต้า"พี่เป็นไรต้องทักไปวะ"
ผม"ทำไมอ่ะ พี่ไม่เข้าใจไหนใครบอกทีได้ป่ะ"
คือ เพื่อนน้องก็อ้ำอึ้ง แต่ก็มีคนพูดมา "มันไม่ว่างเฉยๆแหละพี่" แต่หน้าต้าคือยังโกรธผมอยู่เลย ผมก็งงทำไมต้องโกรธด้วยอ่ะ
จนผมก็เก็บเรื่องนี้ไว้คิด จนเพื่อนน้องกลับไป ผมได้นอนกับน้อง คือผมบอกก่อนเลยผมได้เจอครอบครัวน้องแล้วนะ พ่อแม่น้องไม่ได้ว่าผมเลย ต้ามีพี่สาวด้วย ก็แบบดีไหมดีนะ เขาไม่ได้ยุ่งอะไรมาก แต่ก็ไม่ได้มาร้ายกับผม มันแยกกันเลยอ่ะ ความส่วนตัวในบ้านนี้คือที่!!
กลับมาประเด็นก่นน ก็นั่นแหละเพื่อนน้องกลับไป น้องจะอาบน้ำ ผมบอกไว้ก่อนเลย ต้าคือชอบให้ผมเข้าไปยุ่งตอนที่เขาแบบกำลังจะอาบน้ำ หรือกำลังแก้ผ้า ทำยังไงก็ได้อ่ะ คือเขาชอบผมอ้อน ต้าบอกผมเองเลย ก็แปลกๆใจอยู่ แต่น่ารักนั่นแหละ ผมเข้าไปหาน้อง
ต้า"ไม่โกรธ แต่อย่าพูดอีกเข้าใจนะ"
ผม"หนูบอกพี่ได้ไหม นะต้า"
ต้า"มันไม่ได้คุยกับผมและ ผมไล่มันออกจากลุ่ม"
ผม"ทำไมงั้นอ่ะ"
ต้า"ก็มัน.."
ผม"ไม่บอกพี่พี่จะรู้หรอ"
ต้า"มันจ้องจะแย่งพี่ไปจากผมไง"
ผม"ไม่จริงอ่ะ"
ต้า"ผมติดเล่นอ่อ เห็นผมเป็นงั้นแล้วหรอ"
ผม"ไม่ แต่พี่ไม่เข้าใจไง มันเกิดอะไรมากกว่านั้น"
ต้า"ก็แค่นั้นแหละ แค่นั้นแหละที่เป็นเหตุผลที่ผมไล่มัน"
ผมพูดไม่ออกเลย แต่ผมก็เข้าไปกอดน้องนะ ผมก็รู้สึกแย่กับตัวเองเหมือนกัน ทำให้น้องทะเลาะกัน
จน..มันผ่านไปสักพัก น้องเหมือนจะดีกัน ผมเลิกทักไปหรือคุยกับน้องพีตั้งแต่คืนนั้น จนน้องมาคืนดีกันผมก็ยินดี จนผ่านไปไม่นาน น้องต้าเริ่มเปลี่ยนไป แต่ผมก็พอจับสังเกตุได้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะอะไร เป็นเพราะผมคุยกับน้องพี คือต้าก็นั่งอยู่ด้วยแหละ แต่ผมแค่คุยกับน้องพี แค่นั้น น้องเปลี่ยนไปคือน้องซึม ตลอดเวลา จนวันนึงอ่ะ ผมเจอพีมันระหว่างวันในโรงเรียนนั่นแหละ แค่คุยตามภาษาคนรู้จัก มันเผลอจ๊ะเอ๋กับน้องต้าที่ผมกำลังไปหาน้อง ลองนึกอาการน้องมันนะ มันยืนค้างแล้วแบบน้ำตาไหลอ่ะ แล้วแบบบีบเสื้อตัวเอง คือมันเหมือนคนหมดความอดทนแล้ว ผมนี่แบบวิ่งตามน้องไป จนไปเจอน้อง น้องมันไล่ผมไปหาพี น้องมันหมดความอดทนกับผมแล้ว ผมน้ำตาคลอเลย คือเห็นคนตรงหน้า ต้ามันเม้มปากร้องไห้อ่ะ เข้าใจอารมณ์คนเก็บกดแล้วอ่ะ แต่ผมไม่ยอมไปไหนหรอก ผมได้แต่เข้าไปกอดน้อง แล้วบอกว่าผมจะไม่ทำอีกแล้วนะ ผมปลอบจนน้องนิ่ง เรานั่งซบกันอยู่ตรงที่ไม่มีคนอ่ะ คือเข้าแถวแล้วเราก็นั่งกันอยู่ ผมก็คุยกับน้องอ่ะนะ
ผม"พี่ขอโทษ รู้ไหมพี่ไม่ได้คุยกับใครเลยนะ นอกจากต้า"
ต้า"ผมหลีกทางให้พี่ไปคบกับมันแล้วนะ พี่ไปเหอะ"
ผม"พี่ไม่รู้นะว่าเราเจออะไรมาอ่ะ แต่พี่ไม่มีทางทำแบบนั้น"
ต้า"แล้วผมยังจำเป็นอยู่ใช่ไหม"
น้องสะอื้นตลอดเลยเวลาพูด มันจุกที่อกจริงๆ
ผม"พี่รักต้าที่สุดเลยนะ ถึงพี่จะไม่ค่อยได้พูดว่ารักหนูอ่ะ"
ต้า"ผมลืมคำว่ารักจากพี่ไปเลยอ่ะ ผมเอาแต่คิดว่าพี่ไม่รักผมแล้ว"
ผม"พี่รักต้ามากๆเลย ไม่มีทางจะไปหาใคร"
ต้า"ผมกลัวพี่หายไป"
ผม"พี่จะอยู่กับต้านะ"
ต้า"พี่เลิกคุยกับเพื่อนผมได้ไหม ทุกคน"
ผม"พี่เข้าใจแล้ว เพื่อความสบายใจของต้า"
ผมขอให้น้องกลับมาร่าเริง แต่พอพูดไปแบบนั้น น้องก็ขอมาว่า มีอะไรกับเขาตอนนี้ได้ไหม
เอาล่ะ คิดหนักนะ พูดมาแบบนี้ บทจะซึมก็ซึมแบบสุดๆ แต่ถ้าร่าเริงนะ โอ้โหคือผมนึกภาพไม่ออกเลยว่าตอนเศร้าเป็นไง เหมือนกับตอนเศร้าก็นึกแทบไม่ออก มันจะร่าเริงได้ไหม แต่ก็อย่างที่ผมเล่า จนน้องพาผมไปห้องน้ำตึกเรียน น้องบอกผมว่าขอให้ผมถอดหมดเลยได้ไหม ผมก็ต้องยอม แต่โคตรจะกลัวใครเข้ามา แต่ก็ไม่มีเลย จนน้องทำตามปกติของน้องจนได้เรื่อง ถ้ามันแตกข้างในก็พอล้างออกก็ว่ายากแล้ว แต่นี่ติดเสื้อ มันพุ่งไปเลอะ ล้างว่าเครียด กลิ่นติดเครียดกว่า ฮืออ ผมก็กลัวจนได้กลิ่นมาก กลิ่นมันเรื่องลืออยู่และ น้ำว่าวเนี่ย แต่ผมตกหลุมรักน้องนะเรื่องแบบคำพูดคำจาเวลาอ้อนๆ หรือพูดอีกอย่างว่าน้องจะชอบพูดมารักๆไรเงี้ย จนผมเคลิ้มตลอด น้องไม่เคยหื่นแบบจ๋าให้ผมเห็นเลย แค่แบบอยากแล้วก็เอา ส่วนมากก็อยู่ด้วยกันซะส่วนใหญ่ คือมันก็ลงตัวแบบแปลกๆ
ไว้มาเล่าต่อเรื่อยๆ ถ้ามีโอกาสนะฮับบ งานเย้อะะ
ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่ารักดี ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ เยี้ยมเลย ขอบคุณครับ {:5_137:}
หน้า:
[1]