ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหละครับ ตอนที่ 52 บททดสอบรอบแรก
บอสถูกโก้แบกมานอนที่ห้องรับแขกของบ้าน บอสหลับไปตั้งแต่น้ำแตกช่วงบ่ายจนถึงสายอีกวัน ตื่นมาก็หิวท้องร้องจนโก้ต้องไปทำอาหารมาให้กิน"ขอบใจพี่ ผมนอนนานขนาดนั้นเลยหรอ"
"เออดิ สงสัยเจอหนัก"
"อืม ก็นิดนึงอะ"
บอสแม้ว่าจะไม่ชอบโก้ แต่พอคิดดู จริงๆแล้วโก้ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ตั้งแต่เด็กก็ทำงานส่งตัวเองเรียน มันจะผิดก็ตรงที่พอโก้ทำงานแล้วได้เงินมาแบบง่ายๆ ก็เหลิงและหลงทางจนในที่สุดมาติดพนัน บอสชั่งใจครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยถามเพื่อหายสงสัย
"นี่พี่ ถ้าพี่เป็นอิสระ พี่จะทำอะไร"
"หึ อิสระหรอวะ กูยังไม่รู้เลยว่าชีวิตนี้จะหลุดออกไปได้ไหม นอกจากว่าจะตาย"
หน้าของโก้ที่ตอนแรกยิ้มเหมือนมีความหวัง แต่ตอบเสร็จก็หงอยซึมดังเดิม
"ทำไมวะพี่ มันยากขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมสิ้นหวังง่ายแบบนี้วะ"
"กูเคยหนีออกไปได้ครั้งนึง..."บอสเบิกตาโพลงตกใจในสิ่งที่โก้พูด
"เคยหนีได้ หนียังไง แล้วทำไมกลับมาอีก?"
"คุณเต้ย เขาไม่ใช่คนธรรมดา แบคเขาก็ใหญ่ ถ้ามึงคิดจะหนี มึงเลิกเหอะ"โก้เตือนบอสแล้วหลุบตาต่ำ ก่อนที่จะเดินไปที่ชั้นวางของแล้วหยิบแท็บเลทออกมาเปิดบางอย่างให้บอสดู
"ฮืออ ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ผมขอโทษ ฮืออออ"
บอสตาค้างนิ่งจ้องไปยังภาพเคลื่อนไหว เสียงร้องที่ได้ยินคือเสียงของคนตรงหน้าของเขา โก้ในสภาพเปลือยเปล่า ตามลำตัวถูกย้อมไปด้วยสีแดงจากเลือด ที่หน้าอกและแผ่นหลังมีรอยแส้ฟาดพาดยาว หน้าฟกช้ำ ปากแตกตาบวม
"กูเคยหนีออกไปได้ กูเลยไปแจ้งความ ตำรวจบอกให้กูนั่งรอ อีกครึ่งชั่วโมง พวกมันมาจับตัวกูจากโรงพัก"
"พะ พี่โก้..."บอสอยากจะปลอบใจโก้แต่ก็ไม่รู้จะหาคำไหนมาปลอบ
"นี่ยังน้อยนะ กูเคยแอบถ่ายคลิปในบ้านส่งให้นักข่าว แต่ไม่มีทีวีช่องไหนออกข่าวเลย แล้วมึงรู้ป่ะว่านักข่าวคนนั้นไปไหน"บอสไม่ได้พูดอะไร แต่โก้เดินไปหยิบหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งมาให้บอสดู พอบอสอ่านข่าวก็เข้าใจว่าทำไมโก้ถึงได้กลัวนัก
'สลด นักข่าวสาวช่องน้อยสีขับรถชนเสาไฟฟ้า ดับคาที่ คาดหลับใน'
"กูรู้ว่ามึงอยากจะหนี แต่ถึงมึงพ้นคุณเต้ยไป มึงจะเจอกับคนที่ใหญ่กว่า"
"คนที่ใหญ่กว่า ใครหรอพี่"
"อึก กู.."
"ไม่เป็นไรพี่ ไม่ต้องพูดก็ได้"
บอสแยกกับโก้แล้วกลับคอนโดมาอาบน้ำชำระล้างร่างกาย แล้วคุยกับปุนผ่านแชทนิดหน่อย ดูเหมือนช่วงนี้ปุนจะเครียดๆ บอสเลยไม่อยากกวนใจปุนมาก
วันต่อมา เต้ยติดต่อหาบอสบอกว่าให้ไปบ้านในตอนเย็น และให้เตรียมตัวให้พร้อม เพราะวันนี้จะมีการ 'ทดสอบผู้ถูกเลือกรอบแรก'
บอส เตรียมตัวเตรียมใจเป็นอย่างดี เพราะถ้าหากเขาผ่านรอบแรก เขาก็จะมีโอกาสทำสิ่งที่วางแผนไว้สำเร็จ แต่หากเขาทำพลาด นั่นหมายถึงเขาจะต้องพลาดโอกาสไปหนึ่งปีเต็ม
บอสมาถึงที่หมายก่อนเวลานัด เพื่อเตรียมตัวก่อน โดยมีโก้เป็นคนช่วยเหลือ
"บททดสอบรอบแรก ปีที่แล้ว ตอนนั้นมีคนลง6คน คุณเต้ยให้พวกเราขจัดความกลัว สร้างความกล้า"
"เหมือน ละลายพฤติกรรมหรอ"
"หึ ไม่ใช่ ตอนนั้น พวกกูถูกพาไปปล่อยที่สนามกีฬา คุณเต้ยให้เลือกของสามอย่าง"
"ของสามอย่าง?"
"ใช่ สิ่งของสามอย่าง แล้วเราจะใช้ได้แค่สามอย่างนั้น เราต้องเดินทางไปยังจุดที่ได้รับมอบหมาย"
"ก็ง่ายๆไหมครับ"
"หึ ของสามอย่างคือสิ่งที่พวกมึงพกติดตัว"
"ยังไงอะ"
"พวกมึงต้องแก้ผ้า แล้วในร่างกายต้องมีแค่ของทั้งสามอย่าง"
"...."เหมือนบอสจะเริ่มเข้าใจถึงความยากของบททดสอบแล้ว
"คุณเต้ย จะส่งคนแอบตามดูทุกคน แล้วคอยหักคะแนน"
"มีคะแนนด้วยหรอพี่"
"ใช่ คะแนนจะเริ่มตั้งแต่ตอนเลือกของ ใครเลือกของหลายชิ้นจะถูกหักคะแนนเป็นรายชิ้น ยิ่งเลือกน้อย ก็จะยิ่งโดนหักน้อย แล้วถ้าไปถึงจุดหมายแต่ของที่เลือกไม่ครบก็จะถูกหักคะแนน"
"ของไม่ครบ มีด้วยหรอพี่"
"อือ จะมีคนของคุณเต้ยคอยป่วน ปีที่แล้ว กูเลือกเสื้อ กางเกง แล้วก็รองเท้า ระหว่างทางกูถูกนักเลง วินมอไซต์มาหาเรื่องแล้วเอาเสื้อกับรองเท้ากูไป"
"เชี่ย"
"กูไม่รู้จะแนะนำมึงยังไง แต่กูขอให้มึงผ่านมาให้ได้ก็แล้วกัน"
พอถึงเวลานัด เต้ยให้บอสใส่เสื้อผ้า แล้วได้พาบอสไปร้านอาหารหรู บนโต๊ะอาหารมีคนทยอยกันมา บอสเห็นแต่ละคนก็ตะลึง เพราะมีทั้งนักการเมือง เจ้าของธุรกิจ แต่คนที่คนเหล่านั้นพามาและอยู่ในสถานะเดียวกับเขาก็ทำเอาบอสช็อคไม่น้อย หนึ่งในนั้นคือดารานักแสดง ที่หายไปจากวงการอย่างลับๆเมื่อสี่เดือนก่อน ยังมีนายแบบและคนที่หน้าตาดีอีกจำนวนหนึ่ง
หลังกินข้าวเสร็จ ทุกคนถูกพาขึ้นรถตู้ ร่างกายของบอสค่อยๆร้อนขึ้น ตอนนั้นเองที่บอสพึ่งนึกได้ว่าโดนเข้าเต็มๆ คงเป็นยาในอาหารที่เขากิน แต่มาคิดได้ตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว เต้ยมองดูด้วยความพอใจ
"เอาล่ะ กูจะมีของให้พวกมีเลือก พวกมึงต้องเลือก แล้วสิ่งของที่พวกมึงเลือก คือสิ่งที่มึงพกติดตัวไว้ได้เท่านั้น กูจะจอดรถไว้ที่สวนสาฯ สิ่งที่พวกมึงต้องทำ คือไปยังโรงแรมที่เป็นเป้าหมาย ภายใน2 ชั่วโมง คนที่มาถึงเป็นคนแรก จะผ่านการทดสอบรอบแรก"
คนที่ถูกพามาต่างฮือฮากัน เพราะที่ๆจะไปเป็นโรงแรมม่านรูด เต้ยแจกแผนที่ให้ทุกคน
"เอาล่ะ เริ่มได้"
คนของเต้ย เดินถือกล่องใส่ของออกมา ก่อนที่จะเปิดกล่องออก ดารา นายแบบที่บอสรู้จักต่างพากันแก้ผ้าออกจนหมดอวดร่างกายกำยำและน้องชายที่ผงาดจากฤทธิ์ยา และเดินไปเลือกหยิบของ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อ กางเกง ถุงเท้า รองเท้า สร้อยข้อมือ นาฬิกา ต่างๆมากมายแล้วรีบเดินแยกกันไปเพื่อให้ถึงจุดหมาย
ทั้งหมดออกเดินทางจนเหลือเพียงบอส เต้ยเห็นบอสมองดูของที่เหลืออยู่ในกล่องก็ยิ้มอ่อน แล้วมองดูว่าบอสจะเลือกอะไร
บอสถอดเสื้อผ้าออกจนหมด แล้วเดินไปหยิบเนคไทด์สีฟ้าเส้นหนึ่งขึ้นมาถูกที่คอ อย่างที่สองคือตัวหนีบหัวนมที่มีโซ่คล้องหากัน อย่างที่สามคือห่วงรัดโคน
"เลือกแค่สามชิ้นได้...ใช่ไหมครับ"บอสหันไปถามเต้ย เต้ยที่มองบอสอย่างพอใจก่อนจะพยักหน้ารับ บอสเลยเดินออกจากจุดเริ่มทันที
"หึหึ ไอ้นี่มีแววแฮะ"
เต้ยหันไปพูดกับคนขับรถ ก่อนที่ทั้งสองคนจะเก็บของแล้วออกรถทันที
บอสออกเดินทางก็สังเกตุสิ่งต่างๆรอบตัว ระหว่างทางที่เขาเดิน ไม่มีคนอยู่เลย จนกระทั่งเจอเด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งที่เล่นบาสอยู่ในสนามกีฬา ผู้แข่งขันคนอื่นต่างพากันเดินเลี่ยงแสงไฟแล้วตามทางมืดๆ บอสเห็นถึงความผิดปกติของเด็กกลุ่มนี้
เด็กที่เล่นบาสทุกคนดูจะเล่นไม่เป็น แต่ก็อยู่เล่นจนดึก เด็กมีกันอยู่สี่คน แต่ข้างๆสนามมีรถจักรยานอยู่หกคัน เท่าจำนวนผู้แข่งขัน บอสเลยตัดสินใจเดินไปยังสนามบาสที่มีแสงไฟสปอตไลท์ส่องสว่าง
บอสเดาไม่ผิด เด็กทุกคนที่เห็นนายแบบหล่อหุ่นแน่นเดินแก้ผ้าเข้ามากลับไม่มีทีท่าอะไร จนบอสเดินไปถึงกลับทำเป็นตกใจ
"น้อง พี่ขอยืมจักรยานหน่อยได้ไหมครับ"
"เชี่ย พี่โรคจิตหรอ มาแก้ผ้าแบบนี้"
"ใช่ พี่โรคจิต พี่ชอบโชว์ ทีนี้พี่ขอยืมจักรยานได้หรือยัง" เด็กพวกนั้นทำหน้าสับสนไปพักหนึ่ง เพราะบอสคงทำไม่เหมือนที่ถูกบรีฟมา
"หึ พี่ชอบโชว์จริงหรอ"
"ใช่ ไม่เชื่อหรอ"
บอสว่าจบก็แอ่นเอวไปด้านหน้าแล้วชักว่าวโชว์เด็กทั้งสี่คน
"เชี่ย ทำจริงด้วยว่ะ ผมให้พี่ยืมก็ได้ แต่พี่ต้องมีของมาแลกเปลี่ยน"
"น้องก็เห็นว่าพี่ไม่ได้ใส่อะไร จะแลกอะไรล่ะ"
"กะ ก็ไอ้นั่นไง ผมขอแลกไอ้นั่น"
เด็กคนนั้นชี้มาทางดุ้นของบอส บอสเลยเดินไปใกล้ๆแล้วถอดห่วงรัดโคนให้เด็กคนนั้นไป
"พี่จะเอาจักรยานพวกผมไปไหนหรอ"เด็กอีกคนเอ่ยถามขึ้น บอสเลยหันหน้าไปทางเด็กคนนั้น
"ไปที่โรงแรมม่านรูดอะ พี่นัดสาวเอาไว้"ว่าจบก็ชักว่าวอวดไปอีกที
"ถ้าพี่จะไปที่นั่น มันมีทางจักรยาน ตรงไปแล้วเลี้ยวขวาลงเนิน จะเป็นทางจักรยานยาวเลย"
"ขอบคุณมากครับน้อง"
บอสขับรถไปตามทางที่ว่าแล้วก็เจอทางจักรยานจริงๆ กะแล้วไม่ผิด งานนี้เขาคงผ่านไม่ยาก เลือกของมาน้อย โดนตัดคะแนนน้อย แถมยังอวดโชว์เด็กเพื่อแลกจักรยาน บอสตงิดกับที่่โก้บอก ว่าเต้ยพยายามให้ละความกลัว เพิ่มความกล้า ทางข้างหน้าคงมีอะไรมาทดสอบอีกสินะ
บอสขับรถมาจนสุดทางจักรยาน มันไปถึงทางที่เชื่อมกับถนนใหญ่ บอสเลยจอดจักรยานแอบไว้ แล้วเดินบนฟุตบาทอย่างไม่อายใคร เนื่องจากดึกขนาดนี้ รถโดยสารคงหมดแล้ว แถมรถยนต์ก็ไม่มีเลยเสียด้วยซ้ำเนื่องจากไม่ใช่ทางหลัก
แต่บอสต้องผงะเมื่อมีรถโดยสารปรับอากาศสีเขียวขับผ่านหน้า บอสตกใจวิ่งไปหลบข้างทางแม้ว่าจะไม่ทันแล้วก็ตาม รถคันนั้นจอดอยู่ที่ป้ายรอรถซึ่งห่างจากตัวเขาไม่กี่เมตร
บอสตั้งใจมองไปยังรถคันนั้น ซึ่งป้ายที่ท้ายรถก็เขียนชัดเจนว่าวิ่ง 6.00-20.00 แต่ตอนนี้จะสี่ทุ่มแล้ว บอสจึงมั่นใจว่านี่คงเป็นอีกหนึ่งบททดสอบ
บอสเดินอกภายไปยังป้ายรถ ไม่นานประตูรถก็เปิดออก บอสเดินขึ้นไปยังรถโดยสาร
"อ้าวพ่อหนุ่ม จะไปไหนล่ะ"บอสเห็นว่าหน้าคนขับกับบัตรประจำตัวคนขับเป็นของจริง เลยเดาว่าลุงคนนี้คงเป็นพนักงานจริงแต่ถูกจ้างมา บอสเลยออกกายขึ้นมา เอามือกุมเป้าของตัวเอง
"อะ เอ่อ ปะ ไปที่ตรงนี้อะครับ" บอสเอื้อมมือหยิบแผนที่ออกมาโชว์ลุง ลุงก็พยักหน้า บอสเลยจะเดินไปนั่ง
"เดี๋ยวพ่อหนุ่ม ค่ารถยังไม่จ่าย"
"อะ อ้อ ลืมไป ขอโทษครับ"บอสจะควักเงินจ่ายแต่ลืมไปว่าไม่ได้พกมา
"ผะ ผมลืมอะครับ"
"ไม่ได้นะพ่อหนุ่ม ขึ้นรถลุงมาแล้ว"
"ตะ แต่ผมไม่ได้เอาเงินติดตัวมาเลยครับ เอางี้ ลุงออกให้ผมก่่อน แล้วจดเบอร์ให้ผมได้ไหมครับ เดี๋ยวผมโอนคืนให้"
"ไม่ได้พ่อหนุ่ม ลุงจะรู้ได้ไงว่าจะไม่โกง"ลุงจ้องมาที่คอของบอส
"งั้น เอาไอ้นั่นแทนได้ไหม ที่พนักงานออฟฟิศเขาใส่กันอะ"
บอสจับเนคไทด์แล้วถามย้ำกับลุง
"เออ อันนี้แหละ ใกล้วันเกิดลูกชายลุงแล้ว ลุงขอแลกเอาไปเป็นของขวัญให้ลูกชายได้ไหม"
บอสเห็นดังนั้นเลยพยักหน้ารับ
"อะ อ๋อ ดะ ได้ครับ"
บอสค่อยๆปลดเนคไทด์ออกแล้วยื่นให้ลุง ตามด้วยหาที่นนั่ง ตอนนี้ทั้งตัวเหลือแค่แผนที่กับตัวหนีบนม ถ้าเจอทดสอบอีกจะทำไงล่ะทีนี้
ไม่ทันจะได้คิด รถก็มาจอดที่ป้ายต่อไป จู่ๆมีพวกนักเลงสามคนเดินขึ้นมาบนรถ แล้วพากันนั่งคุยกัน
"โชคดีนะมีลุง ไม่งั้นพวกผมไม่รู้จะกลับบ้านยังไงเลย"
"ว่าแต่ทำไมลุงขับดึกจัง ผมนึกว่ารถหมดสองทุ่ม"
เด็กนักเลงเอ่ยปากถามลุง ทำเอาบอสรู้สึกไม่ดี
"วันนี้พิเศษน่ะ ลุงได้ยินมาว่าเขาทำลองเดินรถระบบใหม่"
"ระบบอะไรหรอลุง"
"โอย ลุงก็ไม่รู้หรอก หัวหน้าบอกให้มาลุงก็มา"
ยิ่งฟังบอสยิ่งตระหนก ไม่รู้ว่าพวกนี้เล่นเนียนหรือมันบังเอิญจริง
ตอนนี้บอสที่นั่งหลังงสุด ทั้งสามคนมองเห็นแค่หัว บอสนั่งไปไม่คิดอะไร นักเลงพูดคุยกันตามปกติ ปกติเสียจนบอสไม่แน่ใจว่าพวกนักเลงนี่เตี๊ยมมาหรือเปล่าจนกระทั่ง
"เห้ยมึง อย่าคุยดัง มีคนนั่งอยู่" ทั้งสามคนพากันหันมามองบอส แล้วก้มหัวขอโทษ บอสพยักหน้ารับแต่ร่างกายนั้นสั่น อยู่ไม่สุข
เด็กสามคนคุยกันจนไปถึงป้ายรอรถ แต่ไม่มีใครขึ้นมา ตอนนั้นเหมือนกำลังซุบซิบอะไรกันบางอย่างก่อนจะมีคนหนึ่งเดินมาทางบอส พอเดินมาถึงเบาะหลังสุดก็ตะลึงที่เห็นบอสในสภาพเปลือยเปล่า
"เชี่ย พวกมึง มาดูนี่ดิ"บอสไม่รู้จะหลบยังไงเลยนั่งนิ่งเอามือกุมเป้าไว้
"เชี่ย พี่โคตรกล้าอะ"
"แม่ง ผมคุ้นหน้าพี่จังวะ เชี่ย ใช่จริงด้วย พี่ที่อยู่ในโฆษณาไง พวกมึงดู"เด็กอีกคนเปิดมือถือแล้วยกมาเทียบกับบอส ทั้งสามคนนั่งข้างๆบอสแล้วมองดูอย่างสนใจ
"พี่ พี่เป็นนายแบบหรอ ทำไมมาแก้ผ้าบนรถอะ"
"เห้ย นมโคตรดี ผมขอจับดูหน่อยได้ป่ะ เชี่ย ของจริงว่ะ แน่นสัส"อีกคนนึงถามบอสแต่ไม่รอคำตอบใช้มือลูบขยำกับหน้าอก แก่นกายของบอสนั้นสั่นไหวพร้อมน้ำสีใสที่ไหลยืดลงพื้น
"พี่ แล้วพี่หนีบนมไว้ ไม่เจ็บหรอ"เด็กอีกคนใช้มือเขี่ยตัวหนีบ
"กะ ก็ เจ็บนิดหน่อย"
บอสที่เริ่มรับมือกับเรื่องที่เกิดขึ้น เอ่ยปากออกมาเป็นครั้งแรก เด็กที่ถามเลยดึงตัวหนีบออกจากนมของบอส
"อ่า ซี๊ดดด เบาๆครับพี่เจ็บ"
"โทษทีพี่"เด็กคนที่ดึงว่าแล้วกดเปิดปากตัวหนีบมาหนีบคืนจนบอสครางอีกรอบ
"ผมขอถ่ายรูปหน่อยได้ไหมพี่ แฟนผมโคตรชอบพี่เลย"
"มะ ไม่ดีมั๊งน้อง"
"นะพี่ ผมถ่ายกับพี่ ไม่ให้เห็นควยหรอก แค่ติดหน้าพี่ เอาไปอวดแฟน"
เด็กคนนั้นว่า บอสไม่กล้าขัดขืน เพราะกับคนพวกนี้ถ้าไปทำให้โกรธบอสกลัวว่าเรื่องจะยิ่งแย่ เลยยอมถ่ายด้วยแต่โดยดี
เด็กคนนั้นมานั่งติดกับบอสแล้วให้เพื่อนถ่ายให้ เพื่อนน้องก็ถ่ายตั้งแต่ช่วงอกขึ้นไปให้เห็นเหมือนบอสถอดเสื้อแค่นั้น บอสก็โล่งอก แต่มือของเด็กทั้งสามไม่วายลูบไล้ตามร่างกายของเขา
"เชี่ย พี่ออกกำลังกายบ่อยป่ะ กล้ามแน่นสัส"
"นี่พวกมึงดูดิ คนอะไรวะ รูปร่างหน้าตาแม่งดี แถมควยแม่งยังใหญ่อีก ผมแม่งอิจฉาพี่เลยว่ะ"
"มะ ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ"
"เออ จริงด้วย ไหนมึงลองกำดูดิ"
เด็กสองคนคุยกันแล้วเอามือถอกลำของบอสลงจนสุดก่อนจะใช้มือกำรวบแล้วเอามือต่อกัน
"เชี่ย สองกำยังโผล่โคตรยาว"
"พี่ เงี่ยนหรอ"
"มึงก็กล้าถามเนอะ ดูน้ำไหลเยิ้มขนาดนั้น"
"ผมชักให้ไหมพี่ ถือว่าตอบแทนที่พี่ให้ผมถ่ายรูปด้วย"
"มะ ไม่เป็นไรครับน้อง ดะ เดี๋ยวพี่ก็ลงแล้ว"
"เอาน่าพี่ ไม่ต้องเกรงใจ ผมเห็นพี่ทรมาณแล้วสงสาร"
ทั้งสามคนไม่ฟังคำบอส และลงมือชักว่าวให้บอสช้าๆ คนนึงกำโคน คนนึงลูดท่อนลำ อีกคนฝันหัวควยจากน้ำหล่อลื่นจนบอสดิ้นทุรนทุราย
"เห้ยมึง เขยิบไปหน่อยดิ กูไม่ถนัดว่ะ"เด็กคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนที่บอสจะถูกจับไปนั่งอยู่เบาะกลาง แล้วขนาดด้วยเด็กสองคนด้านข้าง อีกคนนั่งคุกเข้าอยู่ด้านหน้า นี่ถ้ามีคนขึ้นรถมาจะเห็นบอกแก้ผ้าควยโด่ได้อย่างชัดเจนเลย
เด็กที่กำโคนอยู่นึกสนุก แล้วลิ้นออกมาเลียไปที่หน้าอกของบอสจนบอสสะดุ้งตัว
"เชี่ยมึงไปแกล้งพี่เขา"
"กูอดไม่ได้ว่ะแม่ง มึงดูดิ ผิวขาวเนียนฉิบหาย เนียนกว่าแฟนกูอีก"
"เออก็จริง ผมขอลองหน่อยนะพี่"คนที่ว่าในตอนแรกกลับเห็นด้วย แล้วซุกหน้าไซร้กับร่างกายของบอส
"เชี่ยมึง จักแร้พี่เขาก็ไม่มีกลิ่นเลย ขนแม่งสวยอีก พี่ทำอะไรมาหรือเปล่า" บอสถูกคนหนึ่งเอาจมูกดมฟุดฟิดแล้วเอ่ยชมออกมา
"เอ่อ กะ ก็เล็มๆขนนิดหน่อย"
"พวกมึงอย่าชวนพี่เขาคุยดิวะ พี่อยากแตกยัง"เด็กที่คุกเข่าอยู่ตรงพื้นพูดบอกเพื่อนก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาแล้วถามกับบอส บอสไม่ตอบเด็กคนนั้นแต่พยักหน้ารับ เด็กคนนั้นเลยฝนหัวอย่างไวจนบอสอั้นไว้ไม่อยู่
บอสกระดกก้นขึ้นเกร็งตัวแล้วปล่อยน้ำสีขาวพุ่งทะลักออกมาจนมันพุ่งเลยหัวของน้องด้านหน้าไปลงพื้น และละลอกหลังก็พุ่งไปติดกับผมของน้องคนนั้น ไม่วายยังมีละลอกอื่นตามมาอีกเป็นระยะจนหน้าเเละเสื้อผ้าของเด็กคนนั้นเลอะเปรอะไปหมด
"เชี่ย อีะ เชี่ย อูยย พะ พี่ขอโทษ"เด็กที่เลอะทำท่าตกใจแล้วหาอะไรเช็ด แต่ไม่มี เพื่อนทั้งสองพากันมองอย่างสนใจ
"พี่ทำมันเลอะ พี่จัดการให้มันเลย"
บอสที่ได้ฟัง ไม่รู้ในตอนนั้นคิดอะไร เดินไปหาน้องที่เลอะ แล้วก้มหัวเลียน้ำรักของตัวเองที่ติดอยู่ตามเสื้อผ้าของน้องคนนั้น ทำเอาเด็กคนนั้นยืนตัวเกร็ง
ครืดดดด เอี๊ยดดดด
"ถึงแล้วพ่อหนุ่ม"
เสียงรถจอดที่ป้ายรอรถพร้อมลุงคนขับรถตะโกนบอกมาจากด้านหน้า บอสเลยบอกลาเด็กทั้งสามแล้วถอดตัวหนีบหัวนมเอาไว้ให้คนที่ตัวเลอะน้ำว่าว
"นี่พี่ให้ ถือว่าเป็นคำขอโทษที่พี่ทำเลอะ"
เด็กคนนั้นรับไว้แล้วบอสก็เดินลงจากรถด้วยสภาพเปล่าเปลือย มีเพียงแค่แผนที่ติดตัวเท่านั้น แล้วท่อนเอ็นที่พึ่งแตกไปไม่นานก็ค่อยๆแข็งขึ้นมาจนขนานกับพื้นอีกรอบ
บอสเดินเข้าไปยังโรงแรมม่านรูด บอสเดินไปหาพนักงานที่เคาเตอร์อย่างไม่อาย พร้อมถามถึงห้องที่ระบุในแผนที่
"เอ่อ น้อง พี่ขอถามหน่อย ก่อนหน้านี้มีผู้ชายแก้ผ้ามาติดต่อบ้างหรือยัง"
"อืม ไม่มีนะพี่ วันนี้พี่เป็นคนแรกเลยที่มาติดต่อผม ด้วยชุดนี้"พนักงานตอบและแซวบอสมาด้วย บอสก็ยิ้มรับและขอบคุณ ก่อนจะเดินไปยังห้องที่ถูกจองเอาไว้แล้ว
แปะ แปะ แปะ
เสียงปรบมือดังขึ้นจากในห้องทันทีที่บอสเปิดประตูเข้าไป
"เยี่ยม เยี่ยมมากเลยครับ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคุณนายแบบ"
"ผมผ่านไหมครับ"
"แหม ฉลุยเลยครับ ผมไม่คิดเลยนะครับว่าจริงๆแล้วคุณจะมีความกล้า และความมุ่งมั่นขนาดนี้ ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิ ว่าที่คุณทำถึงขนาดนี้ เพราะอยากเป็นผู้ถูกเลือก หรือว่า คุณชอบแบนี้จริงๆ"
บอสคิดตามที่อีกฝ่ายพูด ก็เริ่มเห็นด้วย เพราะตอนนี้เขาแทบไม่รู้สึกอายเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ไม่แน่ใจว่าที่เป็นแบบนี้เพราะฤทธิ์ยาในอาหารหรือเปล่า หรือคำพูดที่เต้ยและพรรคพวกพูดกล่อมเขา ไม่แน่ นี่อาจจะเป็นหนึ่งในจิตวิทยาที่ทำให้เขาหลงกลก็เป็นได้
__________ก่อนอื่นต้องขออภัยที่ตัวอักษรและการจัดหน้าทำให้อ่านยากนิดนึงนะครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเหมือนกัน
เนื่องในวันนี้คือคืนสิ้นปี เลยขอเลื่อนมาลงวันนี้แทนนะครับ เจอกันอีกทีก็สัปดาห์หน้าเลย
และในโอกาสนี้ ผมขอแสดงความยินดีกับทุกคนที่อยู่รอดฝ่าฟันกันมาได้จนผ่านพ้นปีเก่า เพราะปีนี้ปัญหาและอุปสรรคทางสังคมนั้นมากมายเสียเหลือเกิน และขออวยพรให้ผู้อ่านทุกคนมีความสุขมากๆมากขึ้นไปอีกในปี 2566 ส่วนความทุกข์ที่มีก็ขอให้น้อยลง
สุขสันต์วันปีใหม่ครับ
ติดตามอยู่นะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดยอดเลยนายบอส {:5_120:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ อ่านจนไม่ได้หลับได้นอนเลยเนี่ย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ {:5_146:}{:5_146:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_119:}{:5_119:} ขอบคุณมากครับ{:5_137:}
หน้า:
[1]
2