ซีรีส์หนุ่มใหญ่ ตอน พาที บทที่ ๖ แผนกครีเอทีฟ
บทที่ ๖ แผนกครีเอทีฟทันทีที่ประตูห้องถูกปิดลง เสียงโห่ร้องของหนุ่ม ๆในแผนกครีเอทีฟก็ดังขึ้นพร้อม ๆ กัน มันทำให้พาทีทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียวเขาได้แต่คิดว่าตัวเองตัดสินใจผิดหรือเปล่าที่เข้ามาในห้องแต่ตอนนี้มันอาจจะสายเกินไปที่จะเดินกลับออกไปแล้วเขาได้แต่มองจ้องสมาชิกแผนกครีเอทีฟที่นั่งกระจายกันอยู่ตามมุมต่าง ๆ ในห้องย้งนั่งอยู่โต๊ะทำงานของตัวเอง ขณะที่เอื้อเอาเก้าอี้ของตัวเองมานั่งไม่ห่างจากย้งมากนักส่วนต้าร์กับบอมนั่งอยู่คนละด้านบนโซฟาขนาดยาวที่ตั้งอยู่ชิดกำแพงห้องด้านตรงข้ามกับประตูพาทีสูดลมหายใจก่อนจะค่อย ๆ ก้าวเดินเข้ามาที่กลางห้อง
“พวกเราพนันกันอยู่ครับว่าบอสจะมาไหม”เอื้อบอกกับผู้เป็นเจ้าของบริษัท พาทีเอ่ยถามออกไป
“แล้วใครชนะพนันบ้างล่ะ”
“ทุกคนยกเว้นพี่ย้งครับ”
พาทีหันไปมองย้ง คนที่ร่วมงานกับเขามายาวนานย้งมองพาทีอยู่ก่อนแล้ว เขาเอ่ยกับอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงที่เหมือนจะแสดงความผิดหวัง “ผมไม่อยากเชื่อเลยจริง ๆ นะว่าคุณจะมา”
“ทำไมผมจะไม่มาล่ะคุณย้ง”
“คุณจะให้เราดูมันจริง ๆ เหรอ”น้ำเสียงของหัวหน้าแผนกครีเอทีฟยังคงคลางแคลงใจ
“อย่าซีเรียสสิคุณย้ง วันนี้วันปาร์ตี้เดย์นะผมอยากให้พวกเราทุกคนผ่อนคลาย” พาทีบอกกับทุกคนตามบทที่เขาถูกบรีฟมาจากทีฆายุอีกทีแม้ว่าจะกระดากอายในสิ่งที่ต้องพูด แต่ทีฆายุก็สำทับมาว่านี่เป็นจุดสำคัญที่จะได้เห็นว่าทีมครีเอทีฟมีปฏิกิริยาอย่างไรเมื่อเขาเอ่ยประโยคนี้แล้วตอนนั้นเองที่ต้าร์เริ่มเผยตัวตนของเขาออกมา
“วู้ เอาเลยครับบอส ผมอยากเห็นชุดชั้นในของบอสแล้ว”
พาทีมองหนุ่ม ๆในห้องก็เห็นแววตาของหมาป่าที่หื่นกระหายกำลังจ้องมองเขาอยู่แม้จะเริ่มรู้สึกกลัวแต่พาทีก็ยังคงสวมบทบาทของเขาต่อไป
หนุ่มใหญ่เอามือของเขาขึ้นมาปลดกระดุมชุดเดรสที่เขาสวมใส่ออกพอกระดุมถูกปลดออกคอเสื้อก็ค่อย ๆร่นลงมาที่ไหล่ของเขาจนมันโชว์ให้เห็นสายเสื้อชั้นในพาทีเอามือของเขาจับคอเสื้อนั้นก่อนจะดึงมันลงมาตามแขนของเขา จากข้างขวาก่อนแล้วค่อยเปลี่ยนมาข้างซ้ายพอแขนเสื้อหลุดจากแขนของเขาทั้งสองข้าง มันก็คาอยู่ที่บริเวณเนินอกที่หนั่นแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อคนในห้องมองเห็นสายชุดชั้นในที่พาทีสวมใส่
พาทีเอามือทั้งสองข้างจับชุดที่คาอยู่ที่อกของเขาแล้วค่อย ๆ รูดมันลงมา เสื้อที่ฟิตกระชับสัดส่วนนั้นค่อย ๆ เลื่อนลงมาช้า ๆคนในห้องมองตาตามไม่กะพริบ พวกเขาเห็นเสื้อชั้นในผ้าลูกไม้ซีทรูที่บางจนมองเห็นหน้าอกและหัวนมของเขาได้อย่างค่อนข้างชัดเจน
ภายในห้องเงียบกริบ เงียบจนพาทีได้ยินเสียงกลืนน้ำลายของใครบางคน
“ตอนที่สั่งมาก็ไม่คิดว่าจะใส่ได้หรอกนะ”พาทียังกล่าวติดตลก แต่คนในห้องไม่ได้รู้สึกขำไปด้วย เหมือนทุกคนจะใจจดใจจ่อรอคอยชมสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้มากกว่า
“ที่บอสบอกว่าซื้อชุดชั้นในมาคู่กันแบบนี้ก็หมายความว่าถ้าท่อนบนเป็นซีทรูแบบนี้ ท่อนล่างก็จะ....”ต้าร์พูดไม่จบประโยค แต่เอื้อก็ช่วยเสริมต่อให้ว่า
“ไม่เหลืออะไรให้จินตนาการเหมือนกัน”แล้วทั้งสองหนุ่มก็กลืนน้ำลายลงคอพร้อมกัน
“ผมอยากเห็นชุดชั้นในท่อนล่างของบอสแล้วสิครับ”ต้าร์ไม่รอให้พาทีเว้นจังหวะนาน เขารีบร้องขอสิ่งที่ต้องการทันที
พาทีรู้สึกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนนี้มันช่างใกล้เคียงกับบทที่ทีฆายุเตี๊ยมเขาเอาไว้ไม่มีผิดพอคิดได้ดังนี้เขาจึงนึกถึงคำพูดที่เด็กหนุ่มนักศึกษาฝึกงานได้บอกเขาเอาไว้
“ถ้าสถานการณ์จริงเป็นไปอย่างที่ผมคิดไว้มั่นใจได้เลยครับว่าคนในแผนกครีเอทีฟต้องเป็นแบบที่ถูกร้องเรียนในใบคำร้องคุณพาทีต้องรีบจบแผนการนี้ทันที อย่าให้มันเกินเลยไปกว่านี้นะครับ”
“คุณจะให้ผมทำอย่างไรเพื่อจบเรื่องนี้ต้องถอดชุดออกให้พวกนั้นดูผมใส่ชุดชั้นในเหรอ”
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกครับแต่เราจะหักหลังพวกเขาเพราะเราพอจะได้ข้อมูลที่เราต้องการแล้ว คุณพาทีก็แค่ถอดกางเกงชั้นในออกจากตัวแล้วส่งให้พวกนั้นดูแล้วก็บอกว่านี่ไงชุดชั้นในที่พวกคุณอยากดู แค่นั้นเลยครับคุณพาทีไม่ต้องเปลืองตัวอะไรทั้งนั้น”
พาทีหัวร่องอหายกับตอนจบที่หักมุมของทีฆายุตอนนั้นเขารู้สึกสนุกไปกับแผนของเด็กหนุ่มที่บอกเขา ขณะที่พาทีกำลังย้อนคิดไปถึงคำพูดระหว่างเขากับทีฆายุก่อนหน้านี้อยู่ ๆ เสียงของเอื้อก็ปลุกเขาขึ้นจากห้วงคิด
“บอสครับ โชว์กางเกงในเลยครับ”
พาทีจ้องมองหมาป่าที่กำลังหื่นกระหายทั้งฝูงเขาพูดกับตัวเองในใจว่า
‘ได้ จะปิดจบเรื่องนี้แล้วนะ’
แล้วพาทีก็ค่อย ๆ ดึงชายกระโปรงชุดเดรสสั้นนั้นขึ้นมาอย่างช้าๆ สายตาทั้งสี่คู่จ้องมองไปตามมือของหนุ่มใหญ่แบบแทบไม่กะพริบตาพอมือเขาดึงชายชุดเดรสขึ้นมาถึงช่วงหน้าขาใกล้ ๆ กางเกงชั้นใน มือของพาทีก็เปลี่ยนจากการจับที่ชายกระโปรงชุดเดรสมาจับที่ของกางเกงชั้นในแทนแต่ในขณะที่เขาเตรียมจะดึงกางเกงชั้นในลงเพื่อเอามันออกมาโชว์ให้ทุก ๆ คนดูตามบทที่ได้เตี๊ยมไว้กับทีฆายุอยู่ ๆ เสียงของย้งก็ดังสวนขึ้นมาว่า
“อย่าถอดมันออกมานะคุณพาที กางเกงชั้นในมันจะไม่มีค่าถ้าไม่ถูกสวมใส่ ผมอยากเห็นมันตอนอยู่บนร่างของคุณที่เรามาอยู่ในห้องนี้ก็เพราะเราอยากเห็นคุณใส่มันให้พวกเราดูไม่ใช่ถอดมันออกมาให้พวกเราดู”
พาทีชะงักมือที่จับขอบกางเกงชั้นในค้างอยู่อย่างนั้นไม่ทันได้ตั้งตัวว่าจะโดนอีกฝ่ายดักทางได้ ตอนนี้สถานการณ์ในห้องไม่เหมือนกับที่ถูกเตี๊ยมไว้โดยทีฆายุ
พาทีรู้สึกช็อก
ตอนนั้นเองที่ย้งพูดขึ้นมาว่า
“อย่าซีเรียสสิคุณพาที วันนี้วันปาร์ตี้เดย์นะคุณอยากให้พวกผมทุกคนผ่อนคลาย ไม่ใช่เหรอครับ ถ้าอย่างนั้นแสดงมันให้เราดูเลยสิครับ”
เสียงฮือของหนุ่ม ๆ แผนกครีเอทีฟดังขึ้นทันทีเมื่อย้งพูดจบพวกเขาส่งเสียงเชียร์มายังพาทีอย่างพร้อมเพรียงกัน
“ถอดเลย ถอดเลย ถอดเลย”
เสียงนั้นดังไม่ยอมหยุดมันโจมตีไปที่โสตประสาทของเขา จนพาทีสติหลุดตอนนั้นเองที่มือของเขาเปลี่ยนจากการจับที่ขอบกางเกงชั้นใน เปลี่ยนกลับมาจับที่ชายกระโปรงชุดเดรสดังเดิมพาทีไม่รู้ตัวเลยว่าเขาค่อย ๆ ดึงชายกระโปรงดังขึ้นมาเรื่อย ๆจนมันร่นขึ้นมาจนเผยให้เห็นสิ่งที่ทุกคนรอชมในทีสุด
มันคือกางเกงชั้นในซีทรูสีดำลายลูกไม้ที่มีความยาวปิดบังร่างกายในส่วนสงวนแค่เพียงคืบเดียวเท่านั้น
ทุกเสียงที่ดังอยู่ก่อนหน้านี้เงียบกริบพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
ภาพพาทีใช้มือจับชุดเดรสที่มากองอยู่รวมกันที่บริเวณหน้าท้องของเขาเผยให้เห็นท่อนบนทีสวมเสื้อชั้นใน และท่อนล่างที่สวมกางเกงชั้นในซึ่งเป็นแบบซีทรูทั้งคู่ มันจึงแทบปกปิดอวัยวะส่วนที่ควรปกปิดไม่ได้เลยภาพนั้นทำเอาต้าร์ร้องเผลอครางออกมาว่า
“เหี้ยเอ๊ย ใส่ชุดชั้นในอย่างไรให้เหมือนแก้ผ้าวะ เห็นควยหมดทั้งพวงเลยสมใจกูจริง ๆ”
มวลอารมณ์ในห้องนำพาให้ความรู้สึกของคนในห้องแตกกระเจิงพาทีรู้สึกหน้าชาเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของต้าร์ สติของเขาเริ่มกลับมา เขาเห็นสายตาคนในห้องจับจ้องมองมาที่เรือนร่างเกือบเปลือยเปล่าของเขาด้วยแววตาแบบที่เขาไม่เคยเจอมาก่อนเขาเริ่มนึกถึงข้อความในใบคำร้องที่ถูกส่งมาและเริ่มเข้าใจความรู้สึกของคนเหล่านั้น
“ไหน ๆ ก็ขนาดนี้แล้วคุณถอดชุดผู้หญิงออกจากตัวเถอะคุณพาที”
ไม่รู้ทำไมพาทีทำตามคำบอกของย้งอย่างง่ายดายเขาดึงมันขึ้นไปด้านบนจนชุดหลุดออกมาจากตัวเขา พาทีโยนชุดนั้นออกไปแต่เขาดันโยนมันไปตกอยู่ในมือของต้าร์ที่นั่งอยู่บนโซฟาต้าร์หยิบชุดเดรสนั้นขึ้นมาสูดดม เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นกายของบุรุษเพศจากชุดนั้นไม่รู้ทำไมกลิ่นนั้นมันกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาขึ้นมาได้ต้าร์มองกลับมาที่ภาพพาทีในชุดเกือบชีเปลือย แล้วส่งเสียงครางออกมาอีกครั้งว่า
“ไม่อยากเชื่อว่ากูจะมีอารมณ์กับภาพผู้ชายแก้ผ้า”
“ใจเย็นมึง นั่นบอสมึงนะ” บอมที่นั่งอยู่ใกล้ ๆ กันส่งเสียงเตือนสติอีกฝ่าย
พาทีพอได้สติ เขาก็คิดว่าควรจบเรื่องนี้ได้แล้วมันเกินเลยกว่าที่เขาได้เตี๊ยมกับทีฆายุเอาไว้แล้ว เขาจึงบอกกับทุกคนว่า
“ผมถือว่าภารกิจคอมพลีทแล้วนะ”
ว่าแล้วพาทีก็เดินตรงไปยังต้าร์เขาไปหยุดยืนตรงหน้าห่างจากคนที่นั่งอยู่ไม่กี่คืบ พาทียื่นมือออกไปเพื่อขอชุดเดรสที่ต้าร์ถืออยู่ในมือคืนแต่จังหวะนั้นต้าร์ไม่ได้สนใจมองหน้าคนที่เดินเข้ามาเลยเพราะระดับสายตาของเขาตอนนี้อยู่ตรงกึ่งกลางลำตัวของพาทีพอดี และนั่นทำให้เขาเห็นท่อนลำที่นอนคุดคู้อยู่ในกางเกงชั้นในซีทรูนั้นได้อย่างเต็มตา
พอต้าร์ไม่ตอบสนองสิ่งที่เขาร้องขอพาทีจึงพูดย้ำอีกครั้ง
“ผมขอชุดคืนด้วย” ต้าร์ได้สติเขากำลังจะส่งชุดคืนให้พาทีแต่ก็ต้องชะงักมือไว้เมื่อย้งพูดขึ้นมาว่า
“คุณไม่มีขนตามตัวเลยเหรอคุณพาที ผมเห็นตอนคุณชูแขนขึ้นที่รักแร้คุณไม่มีขนเลยสักเส้น แล้วที่ท่อนล่างคุณด้วย แม้จะไม่ได้เห็นชัด ๆแต่ก็เหมือนว่าจะไม่มีขนเลยนะ”
“ผมจัดการเอามันออกเพราะต้องใส่ชุดนี้”พาทีเอ่ยตามน้ำออกไปเมื่อแผนกครีเอทีฟไม่ยอมจบกิจกรรมนี้
“คุณเอามันออกยังไง ผิวตรงส่วนนั้นไม่เป็นหนังไก่เหรอ”
“ไม่นะ คุณอยากมาดูมันใกล้ ๆ ไหมล่ะ”ไม่รู้ทำไมพาทีจึงออกปากเชื้อเชิญอีกฝ่ายออกไป อาจจะเพราะรู้สึกว่าไหน ๆ ก็ไหน ๆเรื่องก็มาถึงขนาดนี้แล้ว เขาไม่อยากให้พวกนี้รู้สึกว่าเขาเขินอายหรือไม่เต็มใจแต่จะทำให้มันเป็นธรรมชาติที่สุดเพื่อให้เรื่องนี้จบลงอย่างเป็นธรรมชาติที่สุดด้วยเช่นเดียวกัน และถ้าเขายอมปล่อยให้เรื่องมันดำเนินต่อไปเขาอาจจะได้พบข้อมูลอะไรที่ต้องการเพิ่มก็เป็นได้
ย้งพอถูกเชื้อเชิญเขาจึงลงจากโต๊ะทำงานแล้วเดินตรงมายังที่ที่พาทียืนอยู่โดยมีเอื้อลุกตามมาสังเกตการณ์ใกล้ ๆ อีกคน
พอทั้งหมดเดินมาถึงตัวเขา พาทีก็ค่อย ๆเอามือของเขายกขึ้นไปประสานกันไว้ที่ท้ายทอยโชว์ให้เห็นสิ่งที่อยู่ใต้วงแขนอย่างชัด ๆ อีกรอบ
“ผมขอสัมผัสได้ไหม ไม่ถือว่าเป็นการคุกคามอะไรคุณใช่ไหม”
ย้งเอ่ยถาม ยังไม่ทันที่พาทีจะได้ตอบอะไรต้าร์ก็เอ่ยขึ้นมาก่อนว่า
“บอสยินยอมพร้อมใจทุกอย่างตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้แล้วและเป็นคนถอดชุดให้พวกเราดูเองครับพี่ย้งไม่ถือว่านี่เป็นการคุกคามทางเพศใช่ไหมครับบอส”
“คุณเรียนรู้เร็วดีนี่ ถ้าคุณอยากลองสัมผัสมันผมก็ไม่มีปัญหาอะไร”
ย้งยิ้มด้วยความพึงพอใจได้ยินดังนั้นเขาจึงเอามือไปลูบที่รักแร้ของพาทีเมื่อโดนมือสัมผัสพาทีสะดุ้งตัวขึ้นมานิดหนึ่งด้วยความเสียวเขาไม่เคยเกิดความรู้สึกแบบนี้มาก่อน ความรู้สึกมันช่างแปลกประหลาด แตกต่างจากตอนที่เขามีอะไรกับภรรยา
“มันเรียบเนียนดีจริง ๆ เลยคุณพาที”
ย้งพูดไปเอามือลูบไปไม่หยุดทำให้เอื้ออยากทดลองดูบ้าง เขาจึงเอามือไปลูบตรงบริเวณใต้วงแขนอีกข้างของพาที
“เนียนจริง ๆ ด้วยครับ”
“ข้างล่างก็น่าจะเนียนไม่แพ้กันนะผมขอลงไปดูมันหน่อย”
ย้งพูดจบก็ละมือจากรักแร้ แล้วค่อย ๆย่อตัวลงมาสายตาหยุดอยู่ที่บริเวณกึ่งกลางลำตัวของพาทีตอนนี้อวัยวะที่เคยนอนสงบนิ่งอยู่ภายใต้ชุดชั้นในสตรีซีทรูลายลูกไม้นั้นเหมือนจะมีอาการตื่นตัวขึ้นมาเล็ก ๆความบางเบาของชุดชั้นในนั้นทำให้คนที่อยู่โดยรอบเห็นการตื่นตัวนี้ได้อย่างชัดเจน
“ควยคุณตื่นแล้วคุณพาที อยากให้ผมช่วยอะไรไหม”
“มันคงต้องการออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ตอนนี้แขนผมไม่ว่าง คุณช่วยดึงมันออกให้ผมทีสิ”
เสียงของพาทีกระเส่าอย่างเห็นได้ชัดย้งมองกลับขึ้นไปก็เห็นเอื้อกำลังใช้ลิ้นเลียที่ใต้วงแขนของพาทีอยู่ ย้งมองที่หน้าของพาทีเขาเห็นพาทีหลับตา สีหน้าแสดงออกถึงความเสียวซ่านอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายของพาทีเองก็มีอาการสั่นเกร็งเช่นเดียวกันเมื่อย้งมองลงมาที่กึ่งกลางลำตัวนั้นอีกครั้ง ก็พบว่าท่อนลำที่เหมือนกำลังจะแข็งตัวก่อนหน้านี้ตอนนี้มีอาการตื่นตัวอย่างเต็มที่ มันแผดผงาดทำองศาตั้งขนานกับพื้นโลก ชูส่วนหัวบานร่าสีชมพูสวยให้ทุกๆ คนได้เห็น ความแข็งเกร็งนั้นทำให้กางเกงชั้นในสตรีนั้นดูตึงรัดไปหมด ย้งไม่รอช้าเอามือของเขาจับที่ขอบกางเกงชั้นในดึงมันลงมากองที่หน้าขาเพื่อช่วยปลดปล่อยสิ่งนั้นทันทีที่ได้เป็นอิสระมันก็ชูคอผงกหัวขึ้นลงเหมือนจะกล่าวขอบคุณคนตรงหน้าที่ช่วยปลดปล่อยมัน
---------------------------------
ขอบคุณครับ {:5_146:}{:5_146:}{:5_146:} ทำไมผมเสียวได้ขนาดนี้ อย่างกับผมเป็นพาทีเสียเอง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะฮะ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ เหตุการณ์พาไปไกลแล้วนะครับ {:5_149:}{:5_149:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ บอส เงี่ยนซะแล้ว ขอบคุณ คับ สุดยอด ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ บอสเสร็จพวกนั้นแน่ๆ