พี่ขอ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย hackaci เมื่อ 2023-1-21 08:39สวัสดีครับ ผมจ้าวเองนะครับ ผมขอมาเล่าต่อ...คือว่าน้องบูม หลังจากวันนั้น น้องพาผมไปส่งบ้าน น้องบ้านอยู่ใกล้ผมมากๆ มากแบบมากๆเลย ไม่ไกล ซึ่งก็ไม่ได้เปิดตัวหรืออะไร เพราะที่บ้านผมถูกที่บ้านยูฝากดูแล้วอ่ะ ก็ยังชัดเจนว่าผมกับยูคบกันอยู่ พี่ยูก็เงียบขึ้น กลับมาเป็นเหมือนตอนแรก ตอนแรกคือที่ยังไม่ได้เริ่มคุยกัน ใช่ว่าจะดี แต่ไม่เลย เขาเงียบ ไม่ค่อยชวนไปไหน แล้วก็มีแต่พี่ซันที่ชวน ผมก็ไปนะ อยากจะดีกับยูเหมือนกัน ตอนนี้เหมือนยังไม่ดีกันอ่ะ แบบเขาก็คิดอะไรตลอด ผมถามก็ถามคำตอบคำ แล้วก็มีวันที่ผมไปเที่ยวกับพ่อแม่พี่ยู ยูก็ไปด้วยแหละ เขาพากันไปเลี้ยง เพราะปีใหม่ โณงเรียนผมก็จัด อะไรงี้ก็ผ่านมาแล้วแหละ (ระหว่างนั้นผมกับน้องบูมคุยกันตลอด มีอะไรกันบ้าง แต่ผมเป็นฝ่ายอมทุกข์เพราะยู มันอึดอัดอ่ะ คำพูดเขามันเหมือนเดิมเว่ย แต่ผมแค่รู้สึกไม่เหมือนเดิม) ก็เขาพาไปเลี้ยง แล้วทีนี้ยูบอกใกล้สอบถามผมว่าให้เขาติวให้ไหม ผมก็ดีเลยอยากจะอยู่กับยูมากขึ้น ผมไม่ได้พูดไปหรอก ผมก็ไม่ค่อยกล้าพูดอะไรเหมือนเดิม ยูนิ่งขนาดนั้นอ่ะ
แล้วทีนี้ก็พากันกลับบ้าน ผมก็กะจะนอนบ้านยูอ่ะแหละ แล้วยูก็สังเกตุว่าผมอ่ะปิดการแจ้งเตือน เพราะเขาส่งรูปส่งอะไรที่ถ่ายให้มาแล้วไม่ดัง เขาก็ถามผม
ยู"ปิดแจ้งเตือนหรอเบ๊บ"
ผม"อ๋อ ก็กลัวมันรบกวน"
ยู"ไม่เป็นไรเปิดไปเถอะเบ๊บ"
ผมไม่อยากเปิดเพราะอะไรน่ะหรอ น้องบูมทักมาบ่อยมากๆเลย ผมก็เปิดไปเพื่อความไม่เอ๊ะ แล้วก็มีจริงๆ น้องบูมเป็นคนที่แบบจี้เก่งมาก ทักรัวๆ ก็พอเข้าใจได้ น้องอยากคุย บางทีผมก็คิดนะ ผมไม่ค่อยมีความสุข เพราะผมเป็นฝ่ายผิดไง ผมเลยรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ แน่สิ แต่ก็ไม่อยากเลิกกับยู ไม่อยากเลิกคุยกับบูมเหมือนกันอ่ะ TT
ยู"เบ๊บวันนี้ผมไปนอนหอนะ"
ผม"อีกแล้วหรอ"
ยู"งั้นเอาโทรศัพท์มาดูสิ"
ผมปฏิเสธไป ผมปฏิเสธทุกรอบอ่ะ ไม่แปลกหรอกที่มันจะอึดอัด555 เพราะเขาเคยขอหลายรอบ ไม่สิ ทุกครั้ง ช่วงแรกผมก็มีลบแชทบ้างนะ แต่ก็เริ่มเห็นแก่ตัว ปฏิเสธไปหน้าด้านๆ จนยูเป็นแบบนี้ ผมถึงเป็นฝ่ายผิด ทำเขาเสียใจโต้งๆ แน่นอนว่ายูรู้ รู้อยู่แล้วล่ะ แต่เขาไม่ขอผมเลิก เพราะส่วนนึงก็ที่บ้าน อีกส่วนก็ผมขอร้อง
ยู"แล้วทำไมไม่เลิกคุยไปล่ะ"
ผม"เราเคยบอกเบ๊บแล้วว่าน้องที่สนิทด้วย"
ยู"ถ้าผมหมดความอดทน ผมจะตบหน้าตัวเองอีก"
แน่นอนว่าไม่ได้ขู่เล่นๆ เคยตบตัวเองมาแล้ว จริงๆ ผมร้องไห้อ่ะ แบบยูใจเย็นก่อน ช่วงนี้ก็ไม่ได้มีอะไรน้องบูมหรอก แค่คุย เพราะอยู่โรงเรียนเดียวกันอ่ะ มันห้ามไม่ทัน TT
ผม"พี่ยูเราขอโทษ"
ยู"คุณก็เอาแต่ขอโทษ ผมอึดอัด ผมบอกอะไรป๊าม๊าไม่ได้เลย"
ผม"ถ้าพี่บอก เราจะไม่ได้เจอกันเลยนะ"
ยู"จะทิ้งผมไปจริงๆใช่ไหม"
ผม"ทำไมเรารู้สึกว่ายูไม่ได้ต้องการเราแล้วอ่ะ"
ยู"ผมก็รู้สึก"
ผม"งั้นบอกป๊าม๊าเถอะ"
ยูโมโหอ่ะ ลากผมลงไปหาป๊าม๊า ให้ผมพูดด้วย แต่ผมไม่ได้กลัว เพราะถ้าผมรู้สึกคนเดียวคงกลัว แต่นี่แกก็รู้สึกหนิยู ผมก็เล่าถึงปัญหา ว่าเออคงจะเบื่อกันหรือว่ารู้สึกไม่โอเคกันแล้ว แต่ยูก็แทรกว่าเพราะผมมีคนอื่น แต่ผมก็ปฏิเสธไป เพราะยังไงเรื่องมันเกิดก่อนหน้านี้อีก ก่อนหน้าที่ผมจะไปคุยกับน้องบูม เพราะจริงๆควรเลิกกันไปตั้งแต่คราวก่อนแล้ว แต่ยูมาง้อผมเอง ก็มาถึงตรงนี้คงงงๆกัน รวมๆแล้วคือความรู้สึกของผมกับยูมันจบไปตั้งแต่ก่อนที่ผมจะคุยกับน้องบูมแล้วครับ แต่ถึงยังไงผมก็รู้สึกผิดนะครับที่กลับมาคบกับยูแล้วแท้ๆแต่ก็คุยต่อ ผมพูดกับป๊าไปพอสมควร เขาก็ถามยูว่าแน่ใจแล้วใช่ไหม ถ้างั้นทั้งป๊าแล้วม๊าจะไม่ยุ่งอะไร เพราะป๊าก็บอกเขาขอโทษที่ดูเหมือนจับมัดกันไว้ เลยปล่อยให้เป็นเรื่องของผมกับยูไปจัดการเอาเอง แล้วม๊าก็มีแบบเสียใจอ่ะ เขาพูดมาทำผมร้องไห้ ม๊าจะไม่ได้เจอผมแล้วใช่ไหม คือร้องไห้อ่ะจริง ผมก็พูดได้แต่ว่าผมขอโทษ เศร้ามาก ผมก็กอดป๊าด้วย เลยขอขึ้นไปเก็บของ ทำใจยากอ่ะ แต่หน้ายูผมไม่อยากจะมองเลย เขาไม่สนใจผมซะด้วยซ้ำ ผมก็ขึ้นไป เก็บของยูก็ถามว่าของที่ผมเอาให้จะเอาคืนไหม แต่ของเขาไม่เอาคืนนะ ผมก็เคยให้พวกเสื้อ หรือตุ๊กตา บ้าง ผมไม่เอาหรอก ผมก็พูดห้วนๆไป
ยู"ไม่พอใจทำไม ทั้งๆที่ทำเองแท้ๆ"
ผม"พูดใหม่"
ยู"ผมไม่พูดและ จริงๆคุณก็แค่อยากจะไปหาเด็กคุณ"
ผม"อ๋อใช่สิ จริงๆแล้วผมอาจจะไปโผล่ที่คอนโดซันก็ได้นะ"
ยู"ตอบมาเคยมีอะไรกับมันใช่ไหม"
ผม"แล้วแต่คุณจะคิดนะยูตะ"
ยู"คุณเป็นแค่เด็ก"
ผม"พี่ไม่ต้องมาพูดหรอก ผมจะเก็บของ"
ยู"จะนอนก็ไม่ได้ว่า เพราะผมจะไปนอนหอ"
ผม"ขอบคุณนะ แต่ไม่เป็นไรยู เดี๋ยวโทรให้ซันมารับ"
ยู"ถ้าคุณกล้าต่อหน้าผมก็ลองดู"
ผมคว้าไปหยิบโทรศัพท์เลย
ผม"ซันขอไปนอนด้วย"
พี่ซัน"ไอ้ยูอ่ะ"
ผมเปิดลำโพงด้วย
ผม"ผมอยู่คนเดียว"
พี่ซัน"จะมาก็มาดิ ให้ไปรับป่าว"
ผม"ก็ดี-"
เขาคว้าไปด่าพี่ซัน แล้ววางสายไปเลย ตอนนี้คือยูโมโหแหละ ก็...
ยู"ไม่รู้จะพูดไงดี แต่ผมบอกเลยนะเด็กอย่างคุณอ่ะผมจำไม่ลืมหรอก"
ผม"ผมเด็ด ผมรู้"
ยู"พี่กับมันอ่ะ ใครเด็ดกว่า"
ผม"ถามได้เนอะ ไม่บอกจะกลับบ้าน"
ยู"เดี๋ยวไปส่งถึงที่ครับไม่ต้องห่วง"
ผมก็โอเค แกล้งยั่วโมโหเขาได้นิดๆหน่อยๆก็พอแล้ว ผมพับเสื้อผ้าที่เอามาไว้เข้าที่ กะจะหันไปเอาโทรศัพท์ แต่ยูเขาถอดกางเกงออก
ผม"ทำไรอ่ะ-"
ยูเข้ามาจับจ่อของเขาตรงปากผมอ่ะ ผมก็โดนดันปากเข้ามา มันทำตัวไม่ถูกเลย แต่เขาก็ดันให้ผมอมเรื่อยๆ ผมมองค้อนเขาเลยอ่ะ แล้วบอกว่าไม่ชอบ ผมก็อมให้เขาอ่ะเนอะ เพราะยังไงมันก็อาจจะเป็นรอบสุดท้ายที่ผมทำให้เขา ผมก็ได้แต่คิดว่าผมจะไม่อาลัยอาวร เพราะทั้งตัวยู ทั้งนิสัยเขาแม่งดีจริงๆ แต่พอผมเจอความใกล้ชิดแบบนั้น ความกระหาย ความใหม่ด้วยมั้ง เป็นเพราะความคิดผมเองนะ ณ ตอนนั้น เขาทำไม่นานเขาก็แตก แล้วบอกจะไปส่งผมทันที แล้วก็พูดเสียงแข็งใส่ผมอีก ว่าผมอ่ะก็เป็นได้แค่เด็ก ประหนึ่งว่าตัวเองโตแล้วนะ เขาไม่สนใจหรอกไรเงี้ย แล้วเขาไปส่งแค่หน้าปากซอยแล้วก็กลับเลย ผมก็ไปบอกพ่อกับแม่ เขาบอกรู้แล้ว ป๊ายูโทรมาบอกแล้ว แต่เขาไม่ได้ว่าอะไรเพราะเข้าใจพวกผมยังเด็ก นั่นแหละ แล้วก็เสต็ปเดิม ผมไม่ได้บอกน้องบูมหรอกว่าผมเลิกแล้ว ผมแค่อยากจะคุยแล้วปรับนิสัยกันไปก่อน แล้วอีกอย่างช่วงผมสอบอีก ก็ต้องจัดการปัญหาชีวิตอื่นๆ
แล้วเรื่องมันเงียบไปสักพักใหญ่เลยนะ ก็ผ่านต้นปีมาได้อาทิตย์กว่าๆ ผมเห็นว่าเป็นวันเกิดเขาอ่ะแหละ แต่มันไม่ได้เกิดอะไร แต่เขาปลดบล็อคผม ผมรู้เพราะชอบเข้าไปอ่านข้อความบ่อยๆ รู้สึกดีส่วนตัวอ่ะ ก้เห็นแล้วแหละว่าปลดบล็อค แต่ก็ไม่ได้ทักไปอะไร จบเจ๊าไม่เร้าหรือ
กับพี่ซันก็ไม่ได้ติดต่อ เพราะแค่วันนั้นคงจะรู้แล้ว แต่ไม่รู้ว่าทะเลาะกันไหม แต่ระหว่างเนี้ยผมไม่ได้เปิดใจคุยกับบูมมากนัก เอาง่ายๆคือยังรู้สึกไม่ใช่อ่ะ ถึงบางเรื่องมันจะดี แต่ก็แค่เด็กขี้เงี่ยนคนนึง ที่คารมแพรวพราวมาก แต่มากเกินไปทำให้รู้สึกอึดอัด ผมก็แปลกคน แต่นั่นแหละน้า
แล้วก็ต่อเลยคือ เพื่อนนักบาสของผมอ่ะยังไม่ลืมเนอะ จุดเริ่มต้นเลยอันนี้ คือมันก็มาคุยๆ เรื่องเล่นบาสอ่ะแหละ แล้วก็บอกไปเล่นอีก มันเล่นมาเรื่อยๆเลยพวกเนี้ย แล้วประมาณว่ามันคุยกับเพื่อนแล้วมันหลุดปากมาคุยกับเพื่อนอีกคนว่าไอ้พี่ยูมันฝากดูผมหนิใช่ป่าว ณ ตอนนั้นคือผมตารุกวาวด้วยนะ คืออยากรู้อ่ะ อีเพื่อนที่โดนยูฝากมันก็ด่าว่าจะพูดทำไม พี่ยูไม่ให้พูด ผมก็กร่อมให้มันปริปากออกมา จนได้เรื่องว่ายูอ่ะ ไม่มีใครเลย ไม่เห็นแม้แต่ใครจะมาคุยกับยู แล้วยังบอกอีกว่าถึงขั้นฝากรายงานเรื่องผม แล้วอีกอย่างคือทำผมเฟลตัวเอง คือมันบอกผมว่าวันเกิดพี่เขาอ่ะ พวกพี่ซันก็มาเล่นกันปกติ แล้วพวกพี่มันกะจะเซอร์ไพรส์ แล้วพวกเพื่อนผมอ่ะไปดูด้วย แล้วตอนหลังเซอร์ไพรส พี่ซันเดินมาถามว่าผมอ่ะไม่มาหรอ ยูก็บ่นๆว่าผมอ่ะใจร้าย มันก็เฟลอ่ะเนอะ รู้ว่าเขาตั้งตารอ แต่ความสัมพันธ์มันก็จบแล้วนะ ทำไมผมต้องมานั่งเฟล แล้วผมก็ไม่ได้อยากจะไปเซอร์ไพรส์เขานะเพราะความคิดผมยังยึดหลักว่าเราเลิกกันแล้ว แต่จนอีกวันมันก็พูดๆกันว่าจะไปเล่น มีนไม่ได้มาชวนผมหรอก แต่เตรียมชุดแถมนัดกันด้วย ผมก็แอบได้ยิน เลยใช้เวลาตัดสินใจครึ่งวันจนขอไปกับพวกมัน ผมก็บอกเดี๋ยวผมไปซื้อของในห้างก่อน แล้วค่อยต่อรถไปดู ตอนเย็นผมไปห้างเลย เดืนไปคิดไปเลือกซื้อไรดี แต่เจอพี่ซันเดินซื้อของกับอีกคนออกแนวทอมๆ แต่ก็ดูสนิทกันดี แล้วคือตอนแรกเห็นแค่นี้ เพราะสังเกตุแค่ชุด เขาใส่ชุดนักบาสมา พี่ซันอ่ะ แล้วมองผ่านไปข้างหลัง ยูใส่ชุดปกติมา ผมก็ทักไปหาพี่ซันเลย บอกเก็บเงียบไว้ก่อน
ผม"พี่ซัน ยูไม่เล่นอ่อ"
พี่ซัน"ห้ะ"
ผม"ยูอ่ะ พี่ยูไม่เล่นบาสหรอ"
พี่ซัน"อ่อ มันไปไหนมาไม่รู้ ไม่ได้หยิบเสื้อผ้าติดมา ทำไมอ่ะ"
ผม"เจ๊ ซื้อเสื้อผ้าให้เขาหน่อย เดี๋ยวโอนให้"
พี่ซัน"เอาดิ สีไร จะแกล้งมันหรือเอาดีๆ"
ผม"ขอดีๆ ให้เจ้าตัวไปเลือก พี่ก็ออกตัวแทนไปเลย เคมั้ยครับ"
พี่ซัน"อ่า จะได้เจอไหม"
ผม"เจอๆๆ เดี๋ยวไปเจอกันที่สนาม"
พี่ซัน"ค่ะหนู"
เลี่ยน อร๊ายยย55555 ผมยิ้มและ ได้ของขวัญที่สมควรจะให้++ แล้วก็มองไปเจอร้านเค้กพอดี คิดในใจแบบอุ๊ยน่ากินเอง555 แต่ไปซื้อแบบแกล้งๆดีกว่า เลือกๆหน้าอยู่ มีเสียงคุ้นๆมาสั่งกาแฟ ผมหันไปมองตกใจเลย ยูตะ… ผมรีบเอากระเป๋ามาปิดหน้า ยูก็บอกจะซื้อไรก็ซื้อเขาจะจ่ายให้ ผมก็จิ้มๆไป
ผม"ขอบคุณครับ"
ยู"คิดเงินรวมครับ"
พนักงานเขาก็ถามเลือกเป็นแบบเขียนหน้าด้วยไหม ผมก็พยักหน้าไป พอเขาถามให้เขียนว่าอะไร ผมรีบขอกระดาษมาจดเลย "พี่ยูสุดหล่อ"ละกัน5555 ผมชูให้เขาดู เขาก็เดินไปนั่งรอ นิ่งๆ แต่ผมเห็นแล้วเขาเลือกชุดมาแล้ว ผมก็ไม่พูดทำเงียบเล่นโทรศัพท์ คุยกับพี่ซัน
ผม"ผมโป๊ะแตก"
พี่ซัน"มันเจอเราเร็วกว่าที่พี่คิด"
ผม"เอ้า ทำไมทำงี้"
พี่ซัน"ก็แค่บอกว่ามีเด็กซื้อให้ มันก็ถามพี่ พี่ก็ตอบไปแค่ว่าอยู่ในห้างสักที่ มันก็วิ่งไป"
ผม"พี่ซัน"
พี่ซัน"ซอรี่"
ผม"ขอบคุณนะ"
ผมหันมาสนใจเขาและ
พี่ยู"หน้าพี่มีไรติด"
ผม"พี่ใส่หมวก ไม่ชิน"
พี่ยู"ไม่เคยสนใจหรอกคุณอ่ะ"
ผม"เอ้า ไม่เคยสนใจใครมากกว่าพี่หรอก แต่ไม่ต้องเก็บไปคิดนะ พูดไปงั้นแหละ"
พี่ยู"เด็ก"
ผมทำหูทวนลม รอเค้กเสร็จ ก็เดินออกมาจากร้านแล้ว เขาได้กาแฟก่อนผม แต่ก็นั่งรอ ผมได้ก็เดินออกมาเลย เขาเดินตามมา เหมือนฟิลแฟนหวงเหมือนกัน ทำมาเป็นเดินตาม เขาถามผมจะไปไหน ผมก็ถามจอดรถไว้ไหน เขาทำเป็นหัวเราะในลำคอ พอเขาพูดมาผมก็เดินนำไปไม่สนอะไร พอเดินลงไปชั้นจอดรถ จะเดินไปทางที่เหมือนจะไม่ใช่มั้ง เขาเดินมาจับมือผมให้เดินตามเขาไป เดินไปที่รถเขา ป้ายแดงเอาออกไปซะและ แล้วผมก็กะจะขึ้นซ้อนเขา เขาก็หันมามองเร้กที่ผมถือ
ยู"เข้าใจเลือกดี"
ผม"ชอบใช่มะ"
ยู"ชอบ"
ผม"ตั้งใจเลือกสุด"
ยู"ก็แน่นอนสิ ก็ผมชอบคนเลือก"
ผม"ตลกหน่า"
เขาก็ตั้งใจขับรถ ผมก็นั่งไปเรื่อยๆ แล้วก็ใกล้ถึงผมก็กระตุกเสื้อเขา ผมโดนดึงมือไปกอดเขาเฉย ผมก็พูดไปว่าเดี๋ยวให้ผมเดินเข้าไปก่อน เขาก็ดึงมือผมไปกอดอยู่แบบนั้นจนถึงลานจอดรถ เอาและ เขารีบถอดหมวกแล้วมาห้ามผมไม่ให้ลง
ผม"อะไรของพี่"
ยู"ถ้าคิดว่าที่ผมทำมันยังไม่ชัดเจน งั้นผมจะบอกคุณเป็นครั้งสุดท้าย"
ผม"อืมเอาสิ ผมอยากจะฟัง"
ยู"ผมชอบคุณอีกแล้ว"
ผม"อืม พูดต่อ"
ยู"จ้าวพี่ขอได้ไหม พี่ขอให้เรากลับมาคบกันอีก"
ผม"ผมไม่เคยมีใครพูดแบบนี้ให้เลยอ่ะ เพราะปกติผมจะแย่แบบนี้แหละ แล้วก็ถูกเขาทิ้ง"
ยู"พี่ไม่ทิ้ง พี่ลองคิดดูแล้ว พี่คงดีไม่-"
ผมเข้าไปกอดเลย เขากอดผมเหมือนกัน ผมก็นึกไอเดีย ร้องแฮปๆเขาแม่งตรงนั้นแหละ ผมก็พยายามแกะเค้ก แต่เขาก็เข้ามาจูบ
ยู"พี่ไม่ต้องการอะไรนอกจากเบ๊บ"
ผม"สุขสันต์วันเกิด แล้วก็วันคบรอบ4เดือนของเรานะครับ"
ผมนับรวมแม่งเลย ครบรอบ 4 เดือนแล้วอ่ะ นานมากนะ คบตั้งแต่ 11 ธันวา จนถึงตอนนี้ สุดจริง ยูเขาอุ้มผมเลย 5555
ยู"ขอบคุณนะครับเบ๊บ ผมจะพาไปเปิดตัวกับที่บ้าน"
ผม"อยากเจอแน้วว"
ยู"เอาเวลาเล่นไปหาป๊าม๊าผมดีกว่า"
ผม"จริงหย๋อ แค่นั้นหย๋อ"
เขายิ้มเจ้าเล่ห์ 55555 ก็ขับพาไปบ้านเลย ไปเปิดตัวทำป๊าม๊าตกใจไปอีก เขาก็บอกกะแล้ว ผมอ่ะน่ารักยูทนไม่ได้หรอก เขาบอกมา ผมก็เขินตาย แล้วก็ขึ้นไปขอโทษยูเรื่องทั้งหมด บล็อคน้องบูมต่อหน้าเขาไป เขาตบหน้าตัวเอง แต่ก็เขาบอกเขาแค่ฝันไป ผมร้องไห้ขอร้องให้เขาไม่ตบตัวเองอีกอ่ะ ผมนอนกอดเขาร้องจะเป็นจะตาย เขาก็พูดขอโทษทีหลังจะไม่ตบตัวเองแล้ว ไม่ตบตูดเด็กดื้อแทน ผมก็ถวายบัวให้เลย 2ดอกจุๆ ร้องเสียวไม่ไหว
ขอบคุณครับ เขียนนานไปหน่อย จะเขียนทีก็มีเรื่องเข้ามาทุกที luv luv g4guys…
ต้องใจเย็นอีกนิดไหมครับทั้งสองคนเลย งุย ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ปรับการเข้าใจกันได้เหรอ{:5_117:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบๆ มาตามต่อนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ{:5_146:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับผม
หน้า:
[1]
2