ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหละครับ ตอนที่ 63 สารภาพรัก...อีกครั้ง (ไม่มีหวือหวา)
หลังประชุมเสร็จ ปุนเดินหน้าเครียดกลับไปยังออฟฟิศ นทีเห็นว่าสีหน้าเจ้านายของตนไม่ได้ เลยทำใจเคาะประตูก๊อก ก๊อก
"ครับ"
นทีเปิดประตูเข้ามาหลังปุนตอบรับ พร้อมเดินมาที่โต๊ะทำงานของปุนแล้วควักสิ่งของในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาวางไว้ที่บนโต๊ะทำงานของปุน
"กัสฝากไว้ให้ บอกว่าถ้าปุนกลับมาแล้วให้เอานี่ให้ด้วย"
ปุนมองสิ่งของที่กัสวางไว้ตรงหน้า มันคือลูกอมเม็ดกลมเล็กที่หลังซองจะมีข้อความต่างๆเขียนเอาไว้
"ขอบคุณครับพี่ที"
"ครับ"
หลังนทีให้ของเรียบร้อยก็กำลังจะเดินออกจากห้อง แต่ปุนได้เรียกนทีเอาไว้ก่อน
"พี่ทีครับ ผมวานอะไรพี่หน่อยสิครับ ผมได้ยินมาว่ามีผู้ถือหุ้น10% ที่เป็นผู้ถือหุ้นลับ พี่ทีช่วยผมสืบหาหน่อยได้ไหมครับ"
"ครับ ถ้าได้เรื่องพี่จะส่งข้อมูลให้นะครับ"
ปุนพยักหน้าให้นทีแล้วหยิบลูกอมตรงหน้าขึ้นมาจ้องพิจารณา พลันหันไปอ่านข้อความที่หลังซอง
'ท้อได้ แต่อย่าถอย'
ปุนอมยิ้มกับข้อความเสี่ยวๆหลังเปลือกลูกอม ก่อนที่จะใช้มือฉีกซองแล้วหยิบเข้าปาก ระหว่างที่กำลังหาข้อมูลที่ต้องการอยู่นั้น
ครืดดด ครืดดด ครืดดด
มือถือของปุนที่ตั้งระบบสั่นเอาไว้ได้ทำงาน ปุนเลยหยิบยกขึ้นมาดูพบว่าเบอร์ที่โทรมานั้นเป็นเบอร์แปลก
"สวัสดีครับ"
ปุนรับสายด้วยน้ำเสียงสุภาพเพราะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายคือใคร ถึงมีเบอร์ส่วนตัวของเขา
"สวัสดีครับคุณปุน"
พอฟังเสียงถึงรู้ว่าคนที่โทรมาคือคุณพัด
"ครับ คุณพัด มีอะไรหรือเปล่าครับ"
"ผมตัดสินใจ....จะร่วมงานกับคุณครับ"
"จริงหรอครับ"
"ครับ งั้นเดี๋ยวผมติดต่อเรื่องรายละเอียดอีกทีนะครับ ผมแค่โทรมาคอนเฟิร์ม"
"ครับคุณพัด เป็นเกียรติที่ได้ร่วมงานกันนะครับ"
หลังวางสาย ปุนได้ส่งข้อมูลคร่าวๆของพัดให้กับฟานเพื่อให้จัดการเรื่องเอกสารสัญญาจ้างต่างๆ ก่อนจะเซ็นสัญญา
เมื่อเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว หลังเลิกงานปุนเดินไปยังแผนก DCC เพื่อพบกัส
"เลิกงานแล้วครับคุณ ทำแบบนี้ไม่มีโอให้นะครับ"
ปุนยืนกอดอกที่หน้าห้องทำงานของกัส แล้วเอ่ยกล่าวคำขอบคุณหลังจากยืนมองกัสทำเอกสารอยู่นานสองนาน
"อ้าวปุน มาตั้งแต่เมื่อไหร่"
กัสสะดุ้งเสียงของปุนเลยเงยหน้าขึ้นมามอง
"พึ่งมาถึงนี่แหละ วันนี้เย็นว่างไหม"
กัสทำท่านึกอยู่ชั่วครู่ก่อนจะตอบปุนที่ยืนจ้องหน้าเขาอยู่
"อืม ว่างนะทำไมหรอ"
"คุณพัดที่เราไปติดต่อให้ทำงานออกแบบน่ะ เขายอมร่วมงานกับเรา และเขามีเลี้ยงบริษัทวันนี้ เลยชวนเราไปร่วมฉลองด้วย"
"หรอ แล้วบอกเราทำไมอะ"
กัสดึงสีหน้าก่อนจะถามออกไปด้วยความสงสัย
"ก็คุณพัด เขาชวนกัสไปด้วย ไม่ปฏิเสธนะ"
"เอ่อ..."
กัสนิ่งเงียบพูดอะไรไม่ออก ปุนเลยโมเมว่ากัสตกลง
หลังจากแยกย้ายกันกลับบ้านไปเตรียมตัว ปุนส่งโลเคชันให้กับกัสแล้วต่างขับรถมาจอดที่ร้านบุฟเฟ่ต์ชื่อดังย่านการค้า
ทั้งสองคนเดินเข้าไปในร้านด้วยท่าทีเกร็งๆ เพราะคนในร้านเต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาที่จับจ้องมาทางพวกเขา ไม่นานพัดก็เดินออกมาจากกลางวง แล้วแนะนำพวกเขาให้คนเหล่านั้นรู้จัก หลังแนะนำเสร็จก็พาไปยังโต๊ะของตน ปุนและกัสถึงไดรู้ว่าพัดนั้นได้ปิดร้านเลี้ยงฉลองเลยทีเดียว
พอนั่งทานกันไม่นาน ปุนกับพัดพูดคุยเรื่องธุรกิจนิดๆหน่อยๆ แต่พัดนั้นมีท่าทีที่ชัดเจนในการจับจ้องไปที่กัส จนปุนเริ่มสงสัย
"นี่ครับ กัสชอบกินอันนี้ใช่ไหม"
พัดคีบเนื้อจุ่มไปที่ไข่แล้วเอาขึ้นย่าง พอสุกก็นำไปจิ้มกับน้ำจิ้มที่มีกระเทียมกับพริกแล้วต่อด้วยจิ้มในถ้วยน้ำจิ้มก่อนจะยื่นใส่ถ้วยของกัส
"ขอบคุณครับคุณพัด"กัสยิ้มกล่าวขอบคุณแต่ในใจรู้สึกปะหลาดที่คนตรงหน้าทำเหมือนรู้จักกับเขา เพราะนอกจากย่างเนื้อให้แล้ว ยังเทคแคร์ดูแลไม่ขาด แถมยังพูดจาสนิทสนมรวมไปถึงพูดเรื่องที่เขาชอบออกมาอยู่บ่อยครั้ง พอหันไปหาปุนเหมือนปุนจะนั่งทานเงียบๆ
"ขอโทษนะครับ ทำไมคุณพัดเหมือนรู้จักผมเลย"
"อ้าวนี่กัสยังจำไม่ได้หรอ"พัดท่าท่าตกใจก่อนจะจ้องหน้ากัสเค้นให้นึก
"จำ จำอะไรหรอครับ ผมเคยเจอคุณพัดแค่สองครั้งเองครับ"
"กัส จำไม่ได้จริงๆสินะ ผมพัดไง"
"พัด?จำไม่ได้ครับ"
"พัด พนัส พอนึกออกยัง"
"พนัส?"
กัสช็อคอึ้งมองตรง เพราะไม่คิดว่าคนตรงหน้าเขาตอนนี้คือคนๆนั้น ปุนที่นั่งเงียบอยู่นานเลยสงสัยถาม
"อ่า คุณพัดไม่ได้ชื่อ นภัทรหรอครับ"ปุนคคิดว่าฟังผิดเลยถามย้ำ
"ใช่ครับ แต่นี่เป็นชื่อใหม่ครับ ชื่อเก่าผมคือ พนัส ครับ"พัดว่าแล้วหันไปจ้องหน้าของกัสพร้อมยิ้มให้กับกัส แต่กัสเองกลับหน้าเสีย แววตาของกัสเปลี่ยนไปกลายเป็นตาใสไหวสั่นอยู่ข้างใน
"ผมขอโทษครับ ผมจำไม่ได้จริงๆ"
กัสละสายตาจากคนตรงหน้าแล้วหันมาสนใจอาหารแทน หลังจากนั้นกัสเอาแต่กินจนปุนรู้สึกได้ว่ามีอะไรบางอย่าง เพราะพัดนั้นก็หน้าเสียหลังจากถูกกัสปฏิเสธ
"ขอโทษนะกัส"
พัดจ้องกัสแล้วกล่าวขอโทษก่อนจะลุกเดินออกจากโต๊ะแล้วไปคุยกับลูกน้องที่อยู่โต๊ะห่างออกไป
"กัส มีอะไรหรือเปล่า"
ปุนที่เห็นว่ากัสนั้นไม่ปกติจึงถามไป มองเห็นกัสก้มหน้าก้มตากินแทบไม่สนใจใครแบบนี้ ทำเอาเขารู้สึกผิดที่พากัสมาด้วย
"...."กัสส่ายหน้าบอกปุนแล้วกินต่อจนสำลักปุนเลยรีบยกแก้วน้ำยื่นให้กัสดื่ม พออาการดีขึ้น ปุนกำลังจะพูดต่อ แต่นทีดันโทรหาเขาเสียก่อน ปุนมองมือถือสลับกับคนตรงหน้า ก่อนจะตัดสินใจลุกออกจากโต๊ะเพื่อไปคุยโทรศัพท์
"เดี๋ยวเรามาแปบนะ พี่ทีโทรมาน่ะ"
กัสพยักหน้ารับแล้วมองตามปุนที่เดินไปยังหน้าร้านด้วยความรู้สึกสับสน
"พี่ที ได้เรื่องไหมครับ"
"ข่าวดีครับคุณปุน บังเอิญพี่กันเคยได้ยินมาว่า ผู้ถือหุ้นลับ เป็นหนึ่งในสามผู้ก่อตั้ง หรือก็คือเป็นคนสนิทของท่านประธานกับท่านรองครับ พ่อของพี่กันเคยทำงานให้กับท่านประธานสมัยก่อตั้ง ตอนนี้พี่เลยกำลังเดินทางไปบ้านพี่กันเพื่อจะถามท่านครับ"
"ขอบคุณมากครับพี่ที ถ้าได้เรื่องแล้วรายงานผมทันทีเลยนะครับ"
หลังจากวางสาย ปุนกำลังจะกลับโต๊ะ แต่เห็นพัดกำลังคุยกับกัสอยู่ สีหน้าของกัสดูแย่มากปุนเลยตรงดิ่งไปที่โต๊ะ แต่พอเขามาถึง พัดกลับเดินหนีไปแล้วทิ้งไว้เพียงกัสที่ยกน้ำดื่มขึ้นมาซดจนหมดแก้วแล้ววางแก้วลงกับโต๊ะอย่างแรงพร้อมใบหน้าที่ดูดีขึ้นแล้วยิ้มกว้างก่อนจะหันมาพูดกับปุนทำเอาปุนสับสน
"วันนี้ประชุมมาเป็นไงบ้าง"
"ก็...มีปัญหานิดหน่อยแหละ"
"หรอ เล่าให้ฟังหน่อยสิ"
ปุนมองกัสที่ตั้งใจฟังอย่างเต็มที่ แม้จะไม่ค่อยอยากเล่าให้ฟังแต่ไม่อยากให้กัสรู้สึกแย่เลยเล่าให้กัสฟัง
"สรุปก็คือฝ่ายนั้นมีหุ้นรวมกัน 45% ฝ่ายปุนมีหุ้น 35% ถ้าเกิดว่าหาผู้ถือหุ้นลับมาเพิ่ม 10% ฝ่ายปุนก็จะได้เพิ่มเป็น 45% เท่ากันกับอีกฝ่ายสิ"
"ใช่ แต่พี่ธันกำลังจัดการกับตัวแทนผู้ถือหุ้นอิสระ ถ้าสำเร็จ ทางเราก็จะมี 55%"
"แล้วปุนมั่นใจหรอว่าถ้าเจอผู้ถือหุ้นลับ เขาจะโหวตให้ท่านประธาน"
"มั่นใจสิ ถ้าเป็นคนที่คุณลุงสนิทด้วย ต้องช่วยคุณลุงแน่ ว่าแต่ เมื่อกี้นี้คุยอะไรกันหรอ"
กัสหันมามองปุนแล้วดึงสีหน้าเรียบอีกครั้ง ก่อนที่จะเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงกังวล
"พัดเขามาสารภาพว่าชอบเราน่ะ"
"หรอ แล้วกัสว่าไงอะ"
ปุนตกใจที่กัสเล่า ในใจของเขารู้สึกสับสน ทั้งที่เขาเป็นคนเชียร์พัดให้กัส แต่พอได้ฟังแบบนี้ เขากลับไม่รู้สึกยินดีเลยแม้แต่น้อย
"เราปฏิเสธไปน่ะ เพราะว่าเรามีคนที่ชอบอยู่แล้ว..."
แม้ในตอนแรกจะรู้สึกดีที่กัสปฏิเสธ แต่พอประโยคหลังกลับรู้สึกแย่ยิ่งกว่า
"ระ หรอ อื้ม"
ปุนยิ้มรับพยักหน้าให้กับกัส กัสหันมามองปุนนิ่งๆพร้อมยื่นมือมาจับกับมือของปุน
"คนๆนั้น ก็คือคุณ...."กับค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมาจางๆ ปุนที่ได้ฟังก็ตกใจชะงักมือกลับ จนกัสเองก็หน้าเสียที่ปุนมีปฏิกริยาแบบนี้ พอรู้ตัวว่าทำให้คนตรงหน้ารู้สึกแย่ขนาดไหน ปุนเลยคว้ามือของกัสขึ้นมาจับ กัสสะบัดมือออกเล็กน้อยแต่ปุนก็คว้าหมับ จับแล้วบีบ
"อะ เอ่อ เมื่อกี้ กัสว่ายังไงนะ"
"เราบอกว่า เราชอบปุน"
"ชอบ หมายถึง?"
"ชอบก็หมายถึงชอบ"
"ชอบแบบ แฟน..หรอ"
"ใช่ เราสองคน ลองคุยกันดูไหม ยังไม่ต้องคบก็ได้ แค่คุยๆกันก่อน"
"แต่ก่อนหน้านี้กัสเคยขอเราเดต...."
"นั่นมันนานแล้ว แล้วอีกอย่าง เราไม่ได้ชอบปุนคนนั้นแล้ว ปุนที่หยิ่ง นิ่งขรึม ตอนนี้เราชอบปุนที่ใจดี ใส่ใจ เห็นอกเห็นใจคนอื่น และยังชอบช่วยเหลืออีก"
ปุนชะงักไปชั่วขณะแล้วมองกัสด้วยความรู้สึกต่างๆที่ถาโถมเข้ามา ในชีวิตเขาไม่ค่อยมีเพื่อนพอมีคนเข้ามาต่างก็จ้องหาผลประโยชน์ บางก็เข้ามาเพื่อความสุขภายนอก แต่หลังจากนั้น..ไม่มี ไม่มีเลย
พอมีคนที่รู้สึกดีด้วย ต่างก็ต้องห่างหายกันไป ทั้งน้ำเหนือ ทั้งบอส ที่แม้เขาจะพยายามรั้งไว้ขนาดไหน ก็ไปจากเขากันหมด ตอนนี้เขาเหลือเพียงกัสที่คอยอยู่เป็นเพื่อน และหากเขาเลื่อนสถานะของกัสจากเพื่อนมาเป็นคนรู้ใจ แล้วมีเรื่องอะไรที่ทำให้เขาต้องแยกจากกันอีกล่ะ เขาจะทำยังไง เขาจะการันตีได้ไงว่าถ้าเปิดใจคบกับกัส แล้วกัสจะไม่จากเขาไปอีก....
กัสจ้องเข้าไปในดวงตาของปุนเหมือนรู้คำตอบ แต่เขาไม่ได้กล่าวโทษปุน เพียงแค่ปล่อยมือของปุนออกแล้วยิ้มให้กับปุนเหมือนอย่างที่เคย
"เราไม่รีบ เก็บไปคิดให้ดีก่อน ถ้าตัดสินใจแล้วค่อยบอกเรานะ ไม่ว่าปุนจะเลือกแบบไหน เรายอมรับในการตัดสินใจของนาย"
"..."
"..."
"เราขอโทษนะกัส เรากลัว กลัวว่าถ้าคบกับกัสแล้ว เราอาจจะเสียกัสไปอีกคน...."
"..."
กัสพยักหน้ายอมรับ และคิดว่าตนนั้นมั่นใจในตัวเองมากเกินไป แต่อย่างน้อยก็ได้สารภาพความรู้สึกออกมา อย่างน้อยไม่ต้องเก็บมันไว้ เหมือนในอดีต ที่เขาไม่ยอมพูดความในใจออกมากับพัด!
ไม่ทันที่ทั้งสองคนจะได้คุยกันต่อ มือถือของปุนก็ได้สั่นขึ้นเนื่องจากนทีนั้นโทรหาเขา กัสที่เห็นว่านทีโทรหา และรู้ว่าเรื่องนี้มันสำคัญกับปุน อีกอย่าง ถึงปุนจะอยู่ต่อก็ใช่ว่าจะมีอะไรดีขึ้น
"รับเถอะ เราว่าพี่ทีคงมีเรื่องสำคัญจะบอก"
"ขอโทษนะ"
ปุนกล่าวขอโทษด้วยความเสียใจจริง ก่อนจะลุกไปรับสายของนทีนทีมีเรื่องด่วนเพราะข้อมูลที่ได้มานั้นสำคัญมาก จึงได้ขอตัวกลับก่อน กัสมองหลังปุนเดินห่างออกไปจนกระทั่งลับสายตา
หลังกินเลี้ยงเสร็จ พัดกลับมายังบ้าน พอลงจากรถ เขาได้คว้าคอของกัสขึ้นมาจูบอย่างหื่นกระหาย ให้สมกับที่เขารอคอยมานานหลายปี
เสียงจ๊วบจ๊าสบดังลั่นบ้านตั้งแต่หน้าประตูยันขึ้นไปชั้นสองของบ้าน พัดจูบจนไม่ให้อีกฝ่ายได้มีโอกาสหายใจเข้าปอดจนอีกฝ่ายต้องดันหน้าของพัดออก พัดมองดูใบหน้าที่เขาตามหามาหลายปีแล้วยิ้มอย่างพอใจก่อนจะจับมือของกัสเดินขึ้นไปบนเตียง
พัดบรรจงจูบกัสอย่างอ่อนโยนต่างจากเมื่อครู่ แล้วค่อยๆใช้มือปลดเปลื้อชุดของอีกฝ่ายรวมถึงตัวเองอย่างช้าๆค่อยเป็นค่อยไป
"ขอโทษนะครับ ดูสิ แดงหมดเลย ม๊วฟ"
"อ๊ะ"กัสที่ถูกอีกฝ่ายดูดคอเสียงดัง พอถอนปากบนต้นคอก็เกิดรอยแดงเพิ่มมาอีกรอย
พัดใช้มือเรียวลูบไล้ไปยังส่วนเว้าโค้งของร่างกายอีกฝ่ายด้วยความเสน่หา ก่อนที่จะดึงตัวอีกฝ่ายมานอนที่ขอบเตียง แล้วคุกเข่าลงกับพื้นใช้มือทำรักให้กัสจนท่อนลำแข็งชูชัน ใบหน้าของพัดเลื่อนไปยังดุ้นสวาทช้าๆ พัดใช้จมูกเขี่ยไปตามแนวสันเอ็นแล้วสูดดมกลิ่นหอมรัญจวน
ลมหายใจอุ่นๆที่ราดรดไปบนแก่นกายทำให้ร่างกัสกระตุกเกร็ง พัดพอใจกับผลลัพธ์จึงยกยิ้มมุมปากแล้วแลบลิ้นออกมาเลียตั้งแต่ไข่ไล่ยันโคนพร้อมเลียกลางดุ้นเอาลิ้นวนที่เส้นลึงค์ ตามด้วยการฉกลิ้นกับเงี่ยงที่บานอยู่ตรงหน้า
พัดค่อยๆละหน้าของเขาออกมาจากส่วนแข็งหนา แล้วไปซุกอกกัดจูบลูบเลียกับหัวนมของกัส ใบหน้าของเขาถูไถไปตามแผ่นอกของกัสด้วยความโหยหา ก่อนจะหยัดตัวลุกแล้วจับท่อนลำของตนชักจนแข็งแล้วใช้แก่นเนื้อตบไปที่ใบหน้าของกัส
เพี๊ยะ เพี๊ยะ
"โอ๊ะ โอ๊ย โอ๊ย อ่า อ่า อืม อืม อึก อ๊อก อ๊อก"
กัสร้องครางหลังจากถูกดุ้นฟาดตีที่ใบหน้า ก่อนที่ดุ้นนั้นจะถูกจับถูไถไปทั่วหน้าของเขาแล้วมาหยุดที่ริมฝีปากบาง กัสถูกพัดใช้มือบีบคางจนเผยอปากออกแล้วโดนพัดแทงเอ็นร้อนเข้าปากและกระเด้าทันทีจนแทบสำลัก
"อ่า อ่า อ่า ดูดด้วย ดูดแรงๆ แบบนั้น ใช้ลิ้น อืม เลีย เลย ใช่ ตรงนั้น อ่าาา"
"อ๊อก อ๊อก อ๊อก"
พัดพอใจกับการกระทำของกัสอย่างที่สุด เลยถอนเอ็นออกมาเพื่อให้กัสสูดเอาอากาศเข้าปอด พัดเดินลงจากเตียงแล้วไปยืนที่ด้านหลังของกัส พร้อมจับขาของกัสยกขึ้นพาดไปที่บ่าของตัวเอง แล้วจับท่อนลำเเข็งตั้งตรงเขี่ยไปที่รูปากทาง แล้วจับส่วนหัวยัดเข้าไปด้านใน พอได้จังหวะพัดดันส่วนลำเข้าไปลึกจนสุดโคนทำเอากัสร้องตาเหลือก น้ำตาไหลออกจากเบ้าเพราะความเจ็บที่ถูกแท่งเนื้อสดทะลวงเข้ามาโดยไม่เบิกทาง ไม่หล่อลื่นและป้องกันใดๆ
"อึก อืออ ฮือออ เจ็บ โอ๊ยย เอาออกก่อน ฮืออ เจ็บ"
กัสปล่อยโฮน้ำตาไหลอาบแก้ม พัดค่อยๆเอนตัวลงทับร่างของกัสแล้วยื่นหน้าไปจูบกัสพร้อมทั้งใช้ลิ้นเลียน้ำตาของกัสที่กำลังไหลออกมาอย่างแผ่วเบา
"ขอโทษครับกัส อ่าาา พัดขอโทษ อึก อืมม"
พัดแช่แก่นกายไว้ภายในของกัส จนเขาทนต่อแรงบีบตอดของผนังลำใส้กัสไม่อยู่ ค่อยๆยับสะโพกกระแทกเอวตะบันเย็ดกัสจนร้องเสียงหลง
"อ้าาซ์ อ๊ะ อ่าาา อืออออ อาา อา อาา"
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
พัดไม่สนใจเสียงร้องของกัส และยังตะบันบั้นเด้าเย็ดกัสอย่างแรงจนหูรูดของกัสแดงระบม
"อ๊ะ จะแตกแล้วกัส พัดจะแตกแล้ว อ่าาาา"
ปรี๊ดดดดดดดดด
"แฮก แฮก แฮก ชอบไหมครับ มีความสุขไหมครับ ชอบสิ่งที่พัดทำให้ไหมครับ"
พัดทิ้งตัวลงนอนหอบข้างๆร่างของกัส
"อะ อืม อืมม ชอบครับ"
กัสนอนหอบและระบมไปพร้อมกัน จนพัดเริ่มหาายเหนื่อย
"อ๊ะ กัยังไม่เสร็จเลยนี่นา"
พัดใช้มือบรรจงชักว่าวให้กับกัสจนท่อนเนื้อค่อยๆผงาดแข็งตั้งขึ้น พัดใช้มือตบไปที่แก้มก้นของกัสที่กำลังบานแดง
"เบ่งออกมากัส ใช่ เบ่งออกมา อืมม แบบนั้น เพี๊ยะ"
พัดเอามือรองที่ใต้ฐานก้นของกัส แล้วให้กัสเบ่งเอาน้ำเชื้อของตนที่เพิ่งแตกออกมา พร้อมตบเร่งให้กัสเบ่งจนได้มาพอสมควร พัดใช้น้ำเงี่ยนเหล่านั้นทาไปที่บนทท่อนเอ็นของกัส แล้วจับชักแทนน้ำหล่อลื่น
กัสเสียวหลังจากถูกชักโดยมีน้ำอสุจิเป็นสารหล่อลื่น พัดค่อยๆจับท่อนลำกัสตั้งตรง แล้วขึ้นค่อมบนตัวของกัส ก่อนจะค่อยๆกดตัวลงมาชนกับหัวอมชมพูของกัส แล้วใช้มือถอกหนังลงจนสุดก่อนจะกดตัวลงอีกจนหัวใหญ่ผลุบเข้าไปในตัวของพัด
พัดกดตัวลงจนสุดแล้วค่อยๆขย่มตัวขึ้นลงช้าๆเพื่อทำรักให้กับกัส พัดเห็นว่ากัสนั้นไม่ร้องครางเลยคิดว่ากัสไม่เสียวแล้ว หยัดตัวขึ้นนิดหน่อยก่อนจะหมุนตัวหันหน้าไปยังปลายเท้าเตียงแล้วดันตัวเข้าออกอีกครั้ง พัดหมุนตัวเองแล้วขย่มให้กัสไปตามเข็มนาฬิกาทั้ง4ทิศจนกัสเริ่มครางออกมา
พัดพอใจขึ้นมาระดับหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นออกจากตัวของกัส แล้วจับกัสนอนกลางเตียง จับสะโพกของกัสดันขึ้นจนขาสองข้างของกัสพาดเลยหัวตัวเอง เข่าของกัสมชนกับที่นอนข้างๆหัวทำให้ท่อนลำของกัสจ่อที่ใบหน้าของตัวเอง พัดจับดุ้นของกัสชักรัวๆ แล้วจับมันพาดตั้งตรงไปที่ด้านบน ก่อนที่พัดจะขึ้นค่อมแล้วนั่งลงบนควยของกัสที่ถูกรั้งขึ้นสูงแล้วขย่มทันที
กัสกำลังเอาพัดในท่าที่เหมือนกัสเป็นคนถูกเอาเสียมากกว่า พัดกดตัวขย่มแรงจนกัสนั้นทนไม่ไหว จังหวะที่กำลังจะแตก พัดได้ลุกออกจากตัวของกัสแล้วใช้มือชักรูดท่อนเอ็นของกัสจนสุดโคนถี่ๆจนกัสปล่อยน้ำเงี่ยนพุ่งรดหน้าของตัวเอง จากนั้นพัดก็เข้าไปดูดเลียน้ำเชื้อบนหน้าของกัสแล้วจูบกันก่อนจบกิจกรรม
กัสได้ไปต่อที่ร้านเหล้ากับปอมและทอย พร้อมเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้เพื่อนรักฟัง หลังจากที่ปุนไปคุยโทรศัพท์ พัดได้กลับมาหาเขาอีกรอบ และสารภาพว่าพัดคือเพื่อนสนิทของกัสในตอนเด็ก ซึ่งกัสจำได้อยู่แล้ว พอได้ยินชื่อ พัด พนัส เขาก็นึกออกทันทีว่าตรงหนน้าเขาคืออดีตเพื่อนสนิทที่เขาแอบชอบตอนเรียน แต่ตอนนี้เขาไม่ได้สนใจพัดแล้ว
มีแต่พัดคนเดียวที่โหยหาเขาจนต้องหาแฟนที่ชื่อเดียวกับเขา แล้วให้แฟนศัลกรรมใบหน้าให้ออกมาคล้ายกับกัสในตอนเด็กที่เขาจำได้ และทันทีที่กลับถึงบ้าน เขาได้ร่วมรักกับแฟนหนุ่มโดยจินตนาการถึงกัสตัวจริงที่พึ่งแยกจากกันไม่นานอย่างถึงพริกถึงขิง
ติดตามอยู่นะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_129:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ เยี่ยมครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]