ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหละครับ ตอนที่ 65 ความสัมพันธ์ที่สุกงอม (ไม่มีฉากหวือหวา)
"พรุ่งนี้ถึงกำหนดหมอนัดถอดเฝือกแล้วหนิ"อยู่ๆกัสก็เอ่ยปากออกมาขณะที่ทั้งคู่กำลังนั่งดูรายการโทรทัศน์อยู่
"อืมใช่ กัสรู้ไหมว่าพ่อกับแม่เราไปไหน ตั้งแต่เราออกจากโรงพยาบาลมาไม่เห็นพวกท่านติดต่อมาเลย"
กัสหันหน้ามามองตาของปุน ก่อนจะกระพริบตาแล้วหันกลับไปดูทีวีอีกครั้ง ก่อนจะพูดขึ้นมาลอยๆ
"พวกท่านคงกำลังตัดสินใจกันอยู่ล่ะมั๊ง"
"แต่เราป่วยนะ จะไม่มาเยี่ยมหน่อยหรอ ไม่ได้เจอกันมาตั้งนาน อย่างน้อย ก็น่าจะโทรหากันบ้าง..."
ปุนระบายความน้อยใจออกมา กัสหันหน้ามองปุนอีกครั้ง ก่อนจะพูดเปรียบเปรย
"ตอนแรกก็ไม่เชื่อหรอกนะ แต่เห็นแบบนี้แล้วเหมือนกันเป๊ะเลย"
"อะไร เหมือนอะไร"
"ปุนกับแม่อะ เหมือนกันเลย"
ปุนไม่รู้ว่าที่กัสพูดเป็นคำว่าหรือคำชม แต่เขายกยิ้มอ่อนเพราะรู้สึกดีกับคำๆนี้
"กัส..."
"หืม ว่า?"
"คืนนี้นอนด้วยดิ"
"ห๊ะ? ทำไมอะ มีอะไร"
"เปล่า ก็แค่..เหงาอะ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสอยู่ด้วยกันแบบนี้แค่ไหน"
"ไม่ต้องมา ก่อนหน้านี้มีโอกาสตั้งเยอะ ตอนนี้ทำมาเป็น"
"...."ปุนนิ่งไปทำหน้าเศร้า กัสหันมามองปุนที่หงอยแล้วรู้สึกสงสาร
"....อืม ก็ได้"
ทั้งสองคนนอนมองฝ้าเพดานท่ามกลางความมืด ในใจต่างมีเรื่องอยากคุย แต่ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากออกมาก่อน จนเป็นฝ่ายของปุน ที่ทำลายความเงียบ
"กัส กัส นอนยัง"
ปุนพูดเสียงกระซิบไปยังกัส กัสไม่ได้ตอบอะไร ปุนเลยหันหน้ากลับมองเพดานดังเดิม
"ยังไม่นอน มีอะไร"
หลังได้ยินเสียงกัสตอบกลับ หน้าของปุนมีรอยยิ้ม ก่อนที่จะขึ้นสี แล้วเค้นความกล้าพูดออกไปกับคนด้านข้าง
"ก่อนหน้านี้ที่บอกว่า...ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอก กัสพูดจริงเปล่า"
"นี่จะขอให้ช่วยเรื่องโหวตใช่ไหม"
กัสทำหน้าเอือมไม่คิดว่าปุนจะมาไม้นี้ แต่เปล่าเลย เขาคิดผิด เพราะสิ่งที่จะได้ยินต่อจากนี้ ทำให้กัสถึงกับตาโต จนต้องลุกไปเปิดไฟ
"กัสช่วย...ชักว่าวให้เรราหน่อยดิ"
"จะบ้าหรอ พูดไรออกมารู้ตัวป่ะ"
กัสที่เปิดไฟแล้วยืนมองปุนที่ตรงประตูห้องด้วยความตกใจ
"ระ ระ รู้สิ ก็ก่อนหน้านี้กัสบอกว่าถ้ามีไรให้ช่วยก็บอก เนี่ยเราแขนเจ็บ ไม่ได้ทำมาตั้งหลายวัน อึดอัดจะแย่"
"มืออีกข้างล่ะ"
"มันไม่ถนัด"
"แล้วพรุ่งนี...เห้อม เอาจริงหรอ"
"อืม"ปุนพยักหน้าอ้อน กัสมองปุนที่ทำตัวอ้อล้อเขาก็ถึงกับถอนหายใจแล้วเดินกลับขึ้นเตียง
"มันใช่เรื่องไหม ถ้าเล่าให้ใครฟังอายเขาตายเลย คนที่เคยสารภาพรักแต่โดนปฏิเสธขอให้ชักว่าวให้"
"คิกคิก เออ คนฟังตลกตายเลย"
"นี่ปุนไม่คิดว่าปุนทำแบบนี้มันเหมือนเป็นการให้ความหวังเราหรอ"
"....หรือว่าเรากำลังให้ความหวังกัสอยู่"
ปุนเผลอพูดออกมากับตัวเองเบาๆ แต่กัสที่นั่งใกล้ๆก็ได้ยิน เลยทำตัวไม่ถูก
"มาๆๆ ชักให้เสร็จๆจะได้นอนๆ"
กัสทำใจดีสู้เสือเอื้อมมือไปจับเป้าของปุนที่กำลังแข็งค้างอยู่
"อืมม อ่าา แบบนั้น อูยยย"
กัสได้ยินปุนครางก็รู้สึกเสียวขึ้นมาเหมือนกัน แต่กลั้นใจลูบคลำให้กับปุนระบายอารมณ์
"อ่าาา แบบนั้น ชักเลยได้ไหม เราไม่ไหวแล้ว"
ปุนใช้มือข้างที่ไม่บาดเจ็บจับมือของกัสล้วงเป้าตัวเอง แล้วจับมือของกัสชักให้เขา ทางกัสที่ถูกบังคับให้จับแท่งเนื้อร้อนแข็งกลางลำตัวก็สติหลุด เคลื่อนมือตามมือของปุนอย่างง่ายดาย
"อูยย อ่าาาซ์ แบบนั้นเลย เอาออกมาชักเลยนะ"
ปุนจับกางเกงนอนของตัวเองดึงลงไปกองที่ต้นขาทำให้แท่งเนื้อดีดผึงขึ้นมาท้าสายตาของกัส ตาของกัสจ้องแท่งเนื้อหัวแดงระเรื่อตรงหน้าทำให้เขาเขินอายขึ้นมา
"โห เคยเห็นแต่ในเน็ต ไม่รู้ของจริงจะใหญ่ขนาดนี้"
"หืม ชักสิ รออะไร"
ปุนจับมือของกัสชักให้เขาอีกครั้ง กัสก็ทำตามอย่างว่าง่าย มือของกัสสองข้างถูกนำมาประกบกันแล้วชักให้กับปุน
"อู้วว อู้ววว เสียว เสียว อ่าา ซี๊ดดดด"
"อ๊ะ อ่าา จะแตกหรือยะ ยังอะ"กัสถามพร้อมกระเดือกน้ำลายลง ตาจ้องไปยังหัวแดงไม่วางตา ปุนเห็นกัสจ้องตาไม่กระพริบจึงใช้มือกดหัวของกัสลงมาช้าๆจนตาของกัสอยู่ห่างท่อนลำไม่ถึงคืบ
"อ่าา อ้าปากหน่อยสิ" ไม่รู้ว่ากัสกำลังคิดอะไร แต่เหมือนเขากำลังถูกสะกด พอปุนพูดจบเขาค่อยๆอ้าปากออกอย่างห้ามมิได้ ตอนนั้นปุนใช้โอกาสกดหัวกัสลงมาพร้อมแอ่นเอวสวนขึ้นจนหัวแดงมาชนกับริมฝีปากอมชมพู
"อ่าาซ์ ค่อยๆเลียนะ แลบลิ้นเลียช้าๆ อร๊างงงง อย่างนั้น" กัสแลบลิ้นแล้วตวัดเลียตรงหัวช้าๆ ลิ้นอุ่นสร้างความเสียวให้ปุนไม่น้อย คราวนี้ปุนค่อยๆกดหัวกัสลงอีกจนหัวเข้าเต็มปากกัส ปุนยังคงดันต่อจนท่อนลำเขาเข้าไปลึกจนสุดโคน กัสรู้สึกหายใจไม่ออกเลยพยายามดันหัวออกแต่ปุนที่กำลังเสียวใช้มือกดหัวกัสจนกัสใช้มือกวัดแกว่งไปทั่วตัวจนตีเข้ากับหน้าท้องของปุน ปุนเลยร้องเจ็บแล้วคลายมือออกจากหัวของกัส
"โอ๊ย แฮก แฮก แฮก ทำบ้าอะไรเนี่ย เกือบหายใจไม่ออก แฮก แฮก เฮือกกกก"
"ทะ โทษที มันเสียวนี่น่า มาลองใหม่นะ สัญญารอบนี้ไม่กดแล้ว"
กัสชั่งใจชั่วครู่ก่อนจะค่อยๆก้มลงดูดเลียท่อนลำของปุน
"อ่าา ใช่ ดูดเลย ดูดเหมือนดูดไอติม อะ โอ๊ยย เก็บฟัน เก็บฟันด้วย อูยย ซี๊ดดด"
"แพรบ แพรบ แพรบ"
"อ๊ะ จะแตก จะแตก โอ๊ยยยย ปรี๊ดดดดดด"
กัสดูดให้ปุนจนปุนจะแตกเขาที่ไม่รู้จังหวะเลยถูกปุนพุ่งใส่ขอจนสำลักน้ำว่าวปุนน้ำตาไหล
"แคก คแก แคก อะแหะ อึก เอือก"
"ทะ โทษ กัส เป็นไงมั่ง ฮ่าๆ ดูสิจมูกแดงหมดเลย"
กัสใช้มือตีปุนเบาๆแก้เขิน และยังคงสำลักต่อ ปุนที่เสร็จแล้ว เลยใช้มือขยำเป้าของกัส กัสจะถดตัวถอยหนีแต่ตอนนี้ร่างของกัสรู้สึกไร้เรี่ยวแรง
ปุนจับตัวของกัสนั่งหายใจแผ่วๆที่หัวเตียง แล้วซุกหน้าลงกับเป้าของกัสพร้อมอ้าปากครอบท่อนลำของกัสจากภายนอกจนกางเกงกัสชุ่มไปด้วยน้ำลาย ก่อนที่ปุนจะใช้มือที่ไม่บาดเจ็บควักเอาน้องชายของกัสแหวกออกมาลอดทางขากางเกงแล้วบรรจงแลบลิ้นเลีย
จังหวะกัสเสียวนั้นได้เผลอใช้มือกดหัวของปุน ปุนเลยดิ้นจนหลุดแล้วเงยหน้ามองกัส
"ขะ ขอโทษ ก็มันเสียวนี่"
"เป็นไง เข้าใจแล้วใช่ไหม"ปุนถามย้อน กัสพยักหน้ารับ หน้าของกัสร้อนผ่าวแดงไปยันกกหู ปุนค่อยๆเลื่อนตัวขึ้นมาสบตากับกัส ก่อนจะเลื่อนหน้าไปขบที่ใบหูของกัสแล้วงับติ่งหูเบาๆ พร้อมเลื่อนหน้าออกมาบรรจงจูบไปที่ปากของกัส ทั้งสองนัวเนียกันจบกัสที่ถูกลิ้นของปุนดุนอยู่ก็เบือนหนีหลบออกมาหายใจ
ปุนพอใจกับผลงานของตัวเองแล้วกดร่างของตัวเองทับร่างของกัสบดจูบอยู่แบบนั้นก่อนจะพลาดทับแขนตัวเองจนต้องสะดุ้งตัวถอยออกมา
"โอ๊ะ เชี่ย เจ็บ"
"ปะ ปุนเป็นไงบ้าง"
"มะ ไม่เป็นไร เผลอทับแขนตัวเองอะ ต่อนะ"
"อะ อืม"
ทั้งสองยังคงจูบบดกันอยู่ก่อนที่ปุนจะเลื่อนหน้าลงต่ำแล้วเล่นกับยอดอกของกัสที่ตอนนี้แข็งเป็นไตพร้อมป้านนม
สุดท้าย ปุนเลื่อนหน้าลงต่ำจนมาจ่อที่เเท่งเนื้อขนาดใหย่ ปุนพึ่งสังเกตุว่าท่อนลำของกัสตอนแข็งตัวนั้นมีขนาดใหญ่มาก ใหญ่พอๆกับโรอุนเลย ต่างกันที่หัวของปุนนั้นยังไม่เปิด ปุนจึงใช้มือของตนกำท่อนลำแล้วถอกหนังล่นลงมา
"อ๊ะ อ๊ะ เสียว อ๊ะ เสียว เสียว"
ปุนใช้มือถอกหนังออกจนสุดแล้วมองดูท่อนลำขนาดมหึมาสีขาวหัวชมพูสวยจนทนไม่ไหวต้องบรรจงแลบลิ้นเลียไปยังหัวบริสุทธิ์
"อ่าา กัสยังไม่เคยหรอ"
"อะ อืม"
"แพรบ แพรบ"ดูจากสีของดุ้น นอกจากไม่เคยเย็ด คงไม่ค่อยชักว่าวด้วย เพราะไม่มีร่องรอยการเสียดสีเลย
"อ๊ะ แตก แตกแล้วอ่าา"
ปุนที่กำลังเลียรูฉี่อยู่ ก็ถูกน้ำของกัสพุ่งทะลักออกมา น้ำขาวข้นเป็นวุ้นจำนวนมหาศาลไหลทะลักออกมากองอยู่ที่โคน กลิ่นค่อนข้างคาวแต่มันกลับหอมหวนเย้ายวนให้ปุนใช้ปากซดดูดมันจนเป็นเสียง ซูด ซ้าด ซูดดด แพรบ แพรบ
ปุนดูดกินน้ำของกัสจนหมด แล้วเขาก็หยัดตัวลุกขึ้น จับท่อนลำที่แข็งปั๋งอีกครั้งของเขาขึ้นไปจ่อที่หน้าของกัส กัสก็อ้าปากดูดเลียให้ปุนอีกครั้งจนเสร็จกิจแล้วพากันไปล้างตัวก่อนจะกลับมานอน
วันต่อมา กัสและปุนทำตัวปกติเหมือนเมื่อคืนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่สองคนต่างจำภาพเหตุการณ์ได้แม่น พอเอาเฝือกออกแล้ว กัสก็กลับหอของตน ส่วนปืนก็กลับมาบ้านพร้อมกับพิม แล้วทั้งสองบอกกล่าวขอโทษกับปุน
ปุนที่ตอนนี้เขาไม่ใช่เด็กน้อยที่เอาแต่ใจอีกแล้ว เขาผ่านประสบการณ์ผิดหวังมาพอจะรับรู้ถึงความเสียใจของผู้เป็นพ่อ แม้ว่าเขาจะรู้สึกสูญเสียแค่ไหน แต่พ่อของเขานั้นสูญเสียมากว่า23ปี แถมยังต้องเก็บเรื่องราวที่เกิดขึ้นเอาไว้ในใจเพียงคนเดียว มันต้องทรมาณขนาดไหนกันเชียว ปุนทำได้เพียงกอดปลอบพ่อของตน
"พ่อกับแม่ปรึกษากันแล้ว พวกเราตกลงกันว่าจะแล้วแต่ปุน ปุนอยากให้พ่อแม่กลับมาอยู่ด้วยกัน หรือว่าแยกกันอยู่เหมือนเดิม แล้วแต่ปุนเลย"
ปุนคิดว่าข้อตกลงนี้มันเกิดขึ้นเพราะเขาประสบอุบัติเหตุุณ์ และเขาไม่อยากเป็นคนบังคับชีวิตของใคร
"อย่าแล้วแต่ผมสิครับ มันเป็นชีวิตของพ่อกับแม่ ตัดสินใจกันเองเลยครับ ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ผมยอมรับมันได้ครับ"
".."ทั้งคู่ไม่พูดอะไร ได้แต่กอดปลอบปุน เป็นครั้งแรกที่ปุนรู้สึกอบอุ่นจากการกอด ความอบอุ่นมันต่างจากการกอดคนรัก เพราะนอกจากอบอุ่นแล้ว เขายังรู้สึกปลอดภัย
และแล้ว วันประชุมวิสามัญก็มาถึง อเนกไม่รอช้าหลังกล่าวเปิดการประชุม เขาได้ทำการกล่าวอ้างเหตุผลของการประชุมครั้งนี้ ไม่ต่างจากครั้งก่อน แต่รอบนี้ ฝั่งของปุนมีกัสมาด้วยทำให้ปุนมั่นใจว่าผลโหวตจะเสมอกันที่ 45 : 45 เหลือเพียงคนของธันที่จำนำชัยชนะมาให้
แอ๊ดดด
เสียงประตูห้องประชุมเปิดออก มีผู้ชายสองคนเดินเข้ามาภายในห้องประชุม และคนที่ปุนเห็นก็ผงะ ไม่คิดว่าจะเป็นเขาคนนี้
"ขออภัยที่มาช้านะครับ พอดีพึ่งเคยมาครั้งแรกเลยหลงทางนิดหน่อยครับ"
มิว เอ่ยกล่าวกับกรรมการทุกคน ปุนนั้นใจไม่ดี เพราะมิวนั้นเป็นหนึ่งในนักลงทุนรายใหญ่ของเคอาร์ ปุนหันไปมองธันแล้วส่งสายตาคาดคั้นธัน ธันกระพริบตาแล้วพยักหน้าให้ดูต่อไป
ทั้งสองคนที่มาใหม่นั้นเดินไปนั่งเก้าอี้ที่ถูกเตรียมเอาไว้ และคนที่มากับมิวได้เปิดไมค์แล้วพูดขึ้น
"เอ่อ ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ พวกผมสองคนเป็นตัวแทนของกรรมการอิสระ ที่ดูแลและปกป้องผลประโยชน์ของผู้ถือหุ้นรวม10%ครับ"
อเนกยิ้มในใจและมองไปที่มิว เพราะเขานั้นทำงานให้กับเคอาร์และมิวก็เป็นนักงทุนของเคอาร์ แสดงว่าเคอาร์ส่งมิวมาช่วยเขาแน่ เขาจึงมั่นใจเต็มร้อย
"ครับ ถ้ามากันครบแล้ว ผมขอให้ทุกท่าเริ่มทำการโหวตกันได้เลยครับ ใครที่เห็นด้วยกับการขายโรงงานผลิตเฟอร์นิเจอร์ภายในเครือ ดีซีวาย กรุ๊ป ขอให้โหวตครับ"
"ต่อไปใครที่ไม่เห็นด้วยกับการขาย ขอให้โหวตครับ"
หลังจากทำการโหวต ระหว่างรอประกาศผลนั้น ปุนหันไปหาธันด้วยสายตาที่รู้สึกงุนงง ธันบอกให้ปุนใจเย็นไว้
"ผมรวมของหุ้นที่ประกาศไม่ขาย อยู่ที่ 55%ครับ ดังนั้น การประชุมในครั้งนี้ ถือเป็นสิ้นสุดครับ"
"อะไรกัน พวกคุณโกงผลโหวตใช่ไหม คุณมิว คุณโหวตให้พวกนั้นหรอ คุณมันบ้าไปแล้ว"
อเนกเริ่มโวยวายหลังจากผลโหวตประกาศออกมา และเริ่มเกิดการมีปากเสียงกันจนกระทั่ง
ปึง!!!
ทุกอย่างในห้องประชุมใหย่เงียบลงอีกครั้งหลังธรตบโต๊ะอย่างแรงไปทีนึง
"คุณอเนกครับ ผลโหวตก็ออกมาแล้วต่อหน้าผู้ถือหุ้นทุกคน คุณทำแบบนี้ถือเป็นการไม่ให้เกียรตินักลงทุนนะครับ"
"หึ พวกมึง พวกมึงจะ.."
"เงียบ! คุณไม่มีสิทธิ์พูด ท่านกรรมการคครับ ผมได้รับเอกสารชิ้นหนึ่ง ที่เป็นหลักฐานในการทุจริตคอรัปชัน ซึ่งผมประหลาดใจเป็นอย่างยิ่ง ที่ในนั้น มีรายชื่อของคุณอเนกอยู่ด้วย ดังนั้น เพื่อเป็นไปตามกระบวนการ ผมจึงขอให้ตั้งคณะตรวจสอบและหากพบความผิดจริง เราจะดำเนินคดีอย่างถึงที่สุดครับ"
หลังจากธรว่าจบ กรรมการก็ฮือฮากันไป และกันได้เปิดประตูห้องพร้อมทีมกฏหมายมาพาตัวอเนกออกไป
หลังการประชุมเป็นไปด้วยดี ตอนนี้บริษัทก็กลับมามีเสถียรภาพมากขึ้น
"พี่ธัน ทำไมถึงจับแค่คุณอเนกล่ะครับ คนอื่นๆที่โหวตสวนเราก็น่าจะถูกซื้อไปหมดหนิครับ"
"หึ ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก หากกรรมการที่เหลือโดนด้วย นักลงทุนที่ไหนจะกล้ามาเสี่ยงกับเรา จัดการแค่ตัวใหญ่ไปตวัน้อยๆหรือจะกล้าหือ"
"ว่าแต่ ทำไมคุณมิวที่เป็นนักลงทุนของเคอาร์ถึงมาเป็นกรรมการอิสระได้"
"หึหึ ความลับ"
ธันว่าจบแล้วก็เดินยิ้มพอใจออกไป กัสเดินมาชวนปุนไปหาอะไรกินที่ศูนย์อาหาร ขณะกำลังกินข้าวกันอยู่นั้น โทรทัศน์ได้มีการแถลงข่าวที่กำลังถ่ายทอดสด
"ท่านคะ จริงหรือไม่คะที่คนของเคอาร์ยุ่งเกี่ยวกับการทุจริตคอรัปชัน"
นักข่าวได้เปิดฉากถามโฆษก ของเคอาร์ หลังอเนกถูกจับตรวจสอบไม่นาน เคอาร์ก็รีบจัดแถลงทันทีเพราะหุ้นของเคอาร์เริ่มร่วง
"ข่าวเร็วเนอะ พึ่งประชุมเสร็จไปเอง"
"ใช่ เร็วมากเลย"ปุนดูข่าวก็รู้ว่านี่คือแผนของพี่ธัน
"แต่ว่าเคอาร์ก็รับมือเร็วนะ รีบจัดแถลงการณ์หลังเกิดเรื่องแบบนี้ เหมือนเตรียมมาเลย"
"..."ปุนไม่ได้ตอบแต่ฟังข่าวต่อ
"เรากำลังตรวจสอบเรื่องนี้อย่างใกล้ชิดครับ และทางเราจะร่วมมือกับเจ้าหน้าที่อย่างเต็มที่ครับ"
"แล้วถ้าเป็นเรรื่องจริงล่ะคะท่าน มีหลักฐานที่เคอาร์โอนเงินผ่านลล็อบบี้ยิสต์ และนักการเมืองท้องถิ่นด้วย ท่านไม่รู้เลยหรอคะ"
"เอ่อ ตอนนี้ทางเรากำลังตรวจจสอบครับ"
"กลุ่มคนที่เคอาร์สนับสนุน มีนักการเมือง ล็อบบี้ยิสต์ และเอกสารที่เป็นหลักฐานระบุว่ามีการพัวพันกับการค้ามนุษย์ด้วย ท่านจะปฏิเสธเรื่องนี้ยังไงคะ"
"เอ่อ ตอนนี้ทางเรากำลังตรวจสอครับ และจะอำนวยความสะดวกให้เจ้าหน้าที่ได้ดำเนินการอน่างเร็วที่สุด หากพบความผิดจริง เราจะดำเนินคดีให้ถึงที่สุดครับ"
หลังจากนั้นก็มีเสียงนักข่าวตะโกนถามอีกมากมายแต่โฆษก ก้มหัวแล้วเดินกลับเข้าบริษัทไป
หลังกินข้าวเสร็จ กัสเดินมาส่งปุนที่ห้องทำงานและมีท่าทางอ้ำๆอึ้งๆ ปุนจับสังเกตุได้เลยถามกัสว่ามีอะไรหรือเปล่า
"เอ่อ คือ จริงๆแล้ว ก่อนหน้านี้อะ"
"อืม มีอะไร ว่ามาเลย"
"คือ ในจดหมายของบอส จริงๆแล้วมันมีมากกว่านั้น"
"..."ปุนที่ได้ยินเรื่องที่กัสเล่า เลยตั้งใจฟัง
"จริงๆแล้ว บอสเขียนเพิ่มมาว่า เขาทิ้งแฟลชไดรฟ์ไว้ที่นิติคอนโด ให้ปุนไปเอาด้วย แต่ว่าช่วงนั้น เรารู้สึกเหมือนมีคนกำลังตามดูปุนอยู่ เราเลยไม่ได้บอกแล้วก็...ไปเอามาเก็บไว้เอง ขอโทษนะ"
"..." ปุนฟังจบก็นิ่งเงียบไป ใบหน้าเริ่มแสดงอารมณ์ที่ไม่ค่อยพอใจ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรแล้วไปนั่งลงบนเก้้าอี้ทำงานของตัวเอง กัสที่เห็นท่าทีของปุนก็รู้สึกไม่ดี
กัสเดินออกมาจากห้องพร้อมน้ำตาคลอเบ้า เพียงแค่พูดถึงบอส ปุนก็เปลี่ยนเป็นคนละคน 'คงยังไม่ลืมบอสสินะ' กัสกลับมาที่ออฟฟิศของตัวเอง แล้วพลางนึกถึงเรื่องราวของตัวเขาเอง ตั้งแต่เจอปุนครั้งแรกแล้วขอเดตจนถูกปฏิเสธ ต่อมาก็เจอกันโดยบังเอิญที่ร้านเหล้า เรื่องราวระหว่างเขากับปุนที่ผ่านมา 'คงถึงเวลาแล้วสินะ'
สนกมากเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เยี่ยมมากพี่ธัน {:5_146:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ เสียวแซ่บมาก กัสได้เสียวแล้ว ชอบไหมครับ ขอบคุณครับ. ขอบคุณครับ เยี่ยมครับ สนุกมากครับ
หน้า:
[1]