ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหลครับ ตอนที่ 66 ตอนจบ
ปุนหงุดหงิดในใจเป็นอย่างมาก โดยที่เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงหงุดหงิดขนาดนี้ ก่อนที่จะหันมาโฟกัสกับแฟลชไดรฟ์ตรงหน้า เขาเสียบมันเข้ากับ USB แล้วเลื่อนดูไฟล์ด้านใน ในนั้นมีข้อมูลการทุจริต การอยู่เบื้องหลังนักการเมืองท้องถิ่น การค้ามนุษย์รายการบัญชี โฉนดที่ดิน และสารพัดจนกระทั่งปุนเลื่อนมาเจอไฟล์วิดีโอ ปุนกดเปิดคลิปนั้นดู เป็นคลิปที่บอสอัดเอาไว้ที่คอนโดของเขา"ปุน ถ้าปุนได้ดูคลิปนี้ ผมคงไม่ได้อยู่กับปุนแล้ว ผมขอบคุณปุนที่ทำให้ผมมีความสุขในชีวิตเป็นครั้งแรกหลังจากผ่านเรื่องร้ายๆมา ทำให้ผมได้เจอกับความสุขอีกครั้ง เรื่องระหว่างเรา ถึงแม้จะจบไม่สวย แต่มันมีความหมายกับผมเสมอ ผมขอให้ปุนเข้มแข็งและใช้ชีวิตให้มีความสุข ให้ปุนมีชีวิตในแบบที่ต้องการ ได้อยู่กับคนที่รักและใส่ใจ โชคดีนะครับ"
หลังจากฟังจบ ปุนเริ่มรู้สึกถึงน้ำใสๆคลอที่เบ้าตา
"คุณปุนครับ คุณปุน เอ่อ ผมขอโทษครับ"
นทีที่เดินเปิดประตูมาเรียกปุนเพื่อจะคุยเรื่องการประชุมยอดขายประจำไตรมาส แต่ต้องชะงักเมื่อเห็นสีหน้าของปุนดูไม่ดีนักเลยจะเดินกลับออกจากห้อง
"ไม่เป็นไรครับพี่ที เข้ามาก่อนครับ"นทีเดินถือแฟ้มมาวางที่บนโต๊ะของปุนพร้อมนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
"คุณปุนโอเคไหมครับ"
"ครับ โอเคครับพี่"
"แต่พี่ว่าไม่โอเค มีอะไรปรึกษาพี่ได้นะ"
ปุนเงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะกลั้นใจถามนทีออกมา
"พี่ทีครับ พี่ว่า ถ้าคนคบกัน ควรโกหกกันไหมครับ"
ปุนถามนทีถึงเรื่องความสัมพันธ์ เพรราะดูจากตอนนี้ตั้งแต่ยังไม่คบ เหมือนกัสจะมีความลับหรือเรื่องโกหกเขาอีกมาก เพราะคติและความเห็นในเรื่องนี้ของเขาทั้งสองต่างกัน
"พี่ว่า การโกหกต้องดูที่เจตนา"
"ถึงเจตนาดี แต่การโกหกก็คือการโกหกนะพี่"
"มันก็ใช่ พี่ไม่เถียง เอางี้ พี่จะเล่าเรื่องของพี่ให้ฟัง"
"..."ปุนตั้งใจฟังนทีเล่าถึงความสัมพันธ์ของเขาและกันแฟนหนุ่ม
"บางทีการโกหก ก็อาจจะเป็นการปกป้องความรู้สึกของคนที่เรารัก หรืออาจจะเป็นการเยียวยาจิตใจของตัวเอง"
"..."
"กันน่ะ มันเป็นคนซื่อตรงมากนะ ตั้งแต่คบกันมา มีอะไรกันมันจะพูดจะบอกพี่ตรงๆเสมอ แต่เมื่อคบกันไปได้สักระยะ พอเริ่มปรับจูนได้ กันก็เริ่มหัดโกหกพี่"
"พี่กันโกหกอะไรพี่หรอครับ"
"ตอนที่คบกันแรกๆ พี่นอกใจของกัน หลายครั้งด้วย แต่กันไม่เคยพูดเลย มันรู้ทุกอย่างแต่เก็บเงียบ มาวันนึง พี่ไปเจอมันตอนที่ออกจากโรงแรมกับคนอื่น พอกลับบ้านมา พี่ถามกัน กันก็บอกว่า มันไม่เห็น แต่พี่มั่นใจมากว่ากันเห็น"
"แล้วทำไมพี่กันถึงโกหกล่ะครับ"
"พี่เคยถามกันนะ เหมือนที่ปุนถามพี่เลยว่าทำไมถึงโกหก....กันใันตอบมาว่า เพราะนั่นคือความสุขของพี่"
"พี่กันยอมหรอครับ"
"พี่ถามกันว่า เสียใจไหมที่พี่ไปนอนกับคนอื่น กันบอกมาว่ามันไม่เสียใจ เพราะมันรักพี่ในแบบที่พี่เป็น แม้พี่จะนอกกายกันก็ตาม ปุนคิดว่ากันพูดจริงหรือโกหกเพื่อให้พี่สะบายใจ"
"ผม...ผม...ไม่รู้ครับ"
"ใช่ ทุกวันนี้พี่ก็ยังไม่รู้เลยว่ากันโกหกหรือพูดความจริง แต่พี่รู้อย่างนึง ก็คือกันมันรักพี่ สำหรับพี่แค่นี้ก็พอแล้ว"
"..."
ปุนนั่งทบทวนตัวเองจนฟ้ามืด และได้รู้ตัวเองแล้ว ว่าตอนนี้อะไรคือสิ่งที่เขาต้องการ ปุนรีบลงจากตึกไปขึ้นรถแล้วกดมือถือโทรออกหากัส
ปุนขับรถไปยังหอกัสแต่กัสไม่ยอมรับสายจากเขา ปุนเลยโทรซ้ำอีกหลายครั้งแต่กลับไม่มีสัญญาณตอบรับ ปุนจึงกดโทรหาไปยังเบอร์ของเพื่อนอย่างมิก
"ไอ้มิก มึงอยู่กับน้องปอมไหมวะ"
"อะไรวะโทรมาหากูถามถึงเมียกู"
"เออสัส อย่าลีลา"
"เออๆ อยู่ๆ อยู่ที่ผับเนี่ยเเหละ"
มิกที่สัมผัสได้ว่าปุนนั้นดุจริงจังเลยเลิกแซวแล้วตอบไปตรงๆ ไม่นานปุนก็ขับรถมายังผับที่ปอมและทอยอยู่
"น้องทอยน้องปอม เห็นกัสบ้างไหมครับ พี่โทรหากัสหลายสายแล้วไม่รับเลย"
"ไม่เห็นนะพี่ ก่อนหน้านี้ผมโทรชวนมันมาแต่มันบอกว่าติดงานเลยมาไม่ได้"
ปุนหัวหมุน เพราะตอนนี้ไม่รู้ว่ากัสไปอยู่ที่ไหน เขาจึงขับรถกลับไปยังบริษัทเพื่อไปห้องทำงานของกัส แต่สิ่งที่เจอในห้องทำงานของกัสทำเอาเขาหัวเสียหนักกว่าเก่า เพราะที่เจอนั้นก็คือซองจดหมายสีขาว ปุนหยิบขึ้นมาอ่านก็พบว่ามันเป็นจดหมายลาออก
"ฮํลโหลครับลุงเก้า วันนี้กัสได้กลับบ้านไหมครับ"
"ไม่นะ ลุงยังไม่เจอมันเลย มีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า"
"ปะ เปล่าครับ ถ้ากัสถึงบ้านแล้ว รบกวนลุงบอกกัสให้โทรหาผมหน่อยนะครับ"
"อ่าได้ๆ เดี๋ยวถ้ากัสมาลุงจะบอกให้ แต่วันนี้ไม่ใช่วันหยุดหนิ กัสจะกลับบ้านมาทำไม"
"เปล่าครับ แค่นี้ก่อนนะครับ"
ปุนตัดสินใจขับรถกลับไปยังผับอีกครั้งเผื่อกัสจะไปหาเพื่อนหลังจากเกิดเรื่อง แต่พอไปถึงก็ไม่พบกับกัส
"มีอะไรหรือเปล่าพี่ปุน ดูกระวนกระวายจัง"
"เปล่าครับ"
"เออว่าแต่พี่ปุนรู้ป่ะ ว่าไอ้กัสไปเจอกับรักแรกมันได้ไง"
"ห๊ะ อะไรหรอ"
"ก็ก่อนหน้านี้อะ มันมาดื่มกับพวกผมแล้วก็เล่าว่า มันจะได้ร่วมงานกับพัด เอ่อ คนที่มันเคยชอบตอนเด็กอะ พี่ทำงานที่เดียวกับมัน รู้ป่ะ ว่ามันไปเจอกันได้ไง"
"อะ อะไรนะ พัด! หรอ?"
"ใช่พี่"
"พัดกับปุนเคยคบกันหรอ?"
"เปล่าพี่ ตอนเด็กๆ ไอ้กัสกับพัดอะ สนิทกัน แล้วไอ้กัสแอบชอบพัด แต่มันไม่กล้าบอก จนพัดเปิดตัวคบกับแฟน"
"ใช่พี่ หลังจากนั้นนะ เวลามันชอบใจใครหรือใครถูกสเปคมัน มันจะชวนออกเดตเลย แต่ส่วนมากก็เดตด้วยกันไม่เกิน2ครั้ง แต่คนล่าสุดมันบอกว่าเป็นคนในที่ทำงานด้วย พี่พอจะรู้ป่ะ"
ในหัวของปุนที่ได้รับรู้เรื่องของกัสตอนนี้กลับประมวลผลเป็นภาพที่เกิดขึ้นมาไม่นาน เขาไม่รู้มาก่อนเลยว่าพัดกับกัสนั้นมีสถานะอะไรกัน ถึงแม้จะสงสัยแต่ไม่คิดว่าจะมีความสัมพันธ์กันแบบนี้
"ว่าแต่พี่ปุ....."ไม่ทันที่ปอมจะถามจบปุนรีบลุกออกจากร้านเพื่อไปยังบ้านของพัด เพราะคิดว่ากัสอาจจะมาหาพัด
ปัง ปัง ปัง
"กัส กัส กัสอยู่นี่ไหม"ปุนเดินไปเคาะประตูบ้านของพัดแล้วตะโกนหากัสดังลั่นไปทั่ว
"มาแล้ว มาแล้ว มีอะไรกันทำไมเคาะสะ...เสียงดัง"
"ขอโทษครับ ผมคิดว่าเป็นบ้านคุณพัด"ปุนเอ่ยขอโทษผู้ชายหน้าอ่อนที่อยู่ตรงหน้า และกำลังจะหมุนตัวกลับ
"อ๋อ ถะ ถูกแล้วครับ นี่บ้านของพัดครับ"
"หรอครับ แล้วคุณเอ่อ เห็นกัสมาที่นี่ไหมครับ"ปุนกระวนกระวายใจรีบร้อนถามหา
"ผมครับ กัส"
"มะ ไม่ใช่ครับ กัส กัสที่เอ่อ คุณเห็นคนหน้าตาแบบนี้ไหมครับ"
ปุนยกมือถือเปิดรูปกัสให้กัสดู กัสที่พอเห็นก็ปฏิเสธเพราะไม่เคยเห็นมาก่อน
"ขะ ขอโทษด้วยนะครับ"
"ครับไม่เป็นไรครับ ขอโทษที่มารบกวนนะครับ"
ปุนเข้าไปนั่งสงบสติอารมณ์อยู่ในรถ ก่อนที่เขาจะนึกขึ้นมาได้ ว่ากัสจะไปที่ไหน พอนึกได้เขาก็รีบขับรถไปยังที่หมายทันทีโดยไม่สนใจเลยว่าแขนพึ่งจะหายได้ไม่นาน
ปุนขับรถโดยที่ไม่พัก กว่าจะมาถึงที่หมายก็เกือบสว่าง ภาพที่ปุนมองไปยังเบื้องหน้า คือภาพของกัสที่กำลังนั่งกอดเข่าอยู่บนพื้นหญ้า มองไปยังทะเลสาปที่กำลังสะท้อนแสงของดวงอาทิตย์ยามเช้า ปุนยิ้มดีใจที่เขามาถูกที่แล้วรีบเดินไปหาคนตรงหน้า
ปุนหยัดตัวนั่งลงข้างๆกับกัส แล้วใช้แขนสองข้างเหยียดตรงเอนไปด้านหลังพร้อมขาสองข้างยืดเหยียดตรงไปด้านหน้าเพื่อคลายปวด
"ปุนมาหาเราหรอ"
กัสยังคงมองไปยังเบื้องหน้าโดยไม่สนใจปุนแล้วเอ่ยถามเสียงเรียบนิ่ง
"ใช่"
"มาขอโทษเราหรอ"ปุนยิ้มที่กัสถามคำถามนี้ออกมา เลยแหย่เจ้าตัวไป
"เราเป็นคนโกรธ กัสสิต้องขอโทษเรา"
กัสที่ทำทรงขรึมพอเจอกับประโยคนี้ของปุนถึงกับหลุดทรงออกมา
"ที่โทรหาเราถี่ๆ ไปหาเพื่อนเรา ตามหาเรา เพื่อจะมาให้เราขอโทษเนี่ยหรอ"กัสวีนโมโหใส่ปุน ปุนเลยหลุดยิ้ม
"นะ นี่รู้หรอว่าเราไปหาปอม อย่าบอกนะว่าเตี๊ยมกันอะ"กัสที่ถูกจับได้จึงเก็กหน้าอีกครั้งแล้วนั่งมองพระอาทิตย์ขึ้นช้าๆ
"เปล๊า"
"แหม เสียงสูงเชียว ถ้าเราเดาไม่ถูกว่าอยู่ที่นี่คงรอเก้อคนเดียวเลยสิ"
"หึ ไม่ได้รอเสียหน่อย ก็แค่...มาผ่อนคลาย"
"หรอ ปากแข็งนักนะ แล้วเรื่องลาออกล่ะ"ปุนใช้มือบีบคางของกัสจนปากกัสยู่เข้าหากัน
"-3- เราเบื่องานนั้นแล้วเลยลาออก อันนี้ไม่เกี่ยวกับปุนเลย"
"จริงหรอ"ปุนปล่อยคางกัสออกแล้วหันมานั่งคุยดีๆ
"อืม คิดมาสักพักแล้ว อยากกลับมาอยู่บ้าน บรรยากาศดีๆ ส่วนหุ่นก็ทิ้งเอาไว้กินปันผล"ปุนพยักหน้ารับการวางแผนของกัส
"แล้ว ทำไมต้องโกหกเรื่องแฟนด้วยด้วย"
"ทำไม โกหกอะไร"
"ก็...กัสเคยบอกว่ายังซิง แต่ไม่ใช่ไม่เคยมีแฟน เราถามเพื่อนกัสมา ทอยบอกว่ากัสแค่แอบชอบเฉยๆ"
"อืม ก็ใช่ ก็มันมีคนที่ชอบมาปรึกษาปัญหาหัวใจอะ แล้วถ้าเราบอกไปว่าไม่เคยมีแฟน ใครเขาจะเชื่อถือล่ะ"
"หึ เจ้าเล่ห์นักนะ แล้วที่เคยบอกว่าชอบเรา อันนี้ชอบจริงป่ะ"
"จริงดิ เคยชอบจริงๆทำไมอะ"
"ก็...กัสชอบโกหก เลยไม่รู้ว่าอันไหนเชื่อถือได้ อย่างตอนนี้บอกเราว่าเคยชอบเรา แต่จริงๆอาจจะยังชอบอยู่ก็ได้"
"..."
"..."
"แล้วถ้ายังชอบอยู่จะทำไม"
"ก็ถ้าเกิดว่าคนที่เราชอบ กำลังชอบเราอยู่..."
"..."
"เราก็จะขอเขาเป็นแฟนอะ กัส เป็นแฟนกันไหม...."
กัสจ้องหน้าของปุนค้างแบบอึ้งๆ ก่อนจะหลับตาแล้วยื่นหน้าไปจูบกับปุนท่ามกลางบรรยากาศของธรรมชาติที่ต้อนรับวันใหม่
กัสขับรถพาปุนกลับไปยังบ้านสวนของตัวเองเพราะปุนนั้นขับรถมานานร่างกายเริ่มเพลีย ระหว่างทาง ปุนก็ถามกัสในความสงสัยต่างๆ
"ตอนนี้กัสยังมีอะไรโกหกเราป่ะ"
"ถามไมอะ"
"เปล่า แค่อยากรู้"
"หึ เยอะเลยล่ะ แล้วเราก็จะโกหกนายอีกเยอะ เยอะ เยอะมากๆ"
"ทำไมอะ ทำไมถึงโกหก ความจริงใจเป็นพื้นฐานของความไว้ใจนะ"
"หึ เพราะเรื่องบางเรื่อง ไม่รู้จะสะบายใจเสียกว่า หรือปุนจะบอกว่าเราไว้ใจปุนได้ ปุนไม่มีเรื่องที่กังวลหรือปกปิดเราหรอ"
"ใช่"
"แน่ใจหรอ"
"แน่ที่สุด"
"งั้น เล่าเรื่องของคนที่ชื่อเซฟกับโรมให้ฟังหน่อยสิ"
"เห้ย!!!"ปุนทำหน้าตกใจที่ได้ยินชื่อของทั้งสองจากปากของกัส
"หึ เห็นไหมล่ะ การคบกัน โกหกกันบ้างก็ได้ มีพื้นที่ส่วนตัวของใครของมัน แค่แชร์เรื่องสุขบ้างทุกข์บ้าง แต่ไม่ต้องแชร์ทุกเรื่อง"
พอปุนได้ฟังก็เริ่มเข้าใจตรรกะของกัสเพิ่มขึ้นมาบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมดเสียทีเดียว คงต้องใช้เวลาปรับจูนอีกยาว
"อ้าว เจอกันแล้วหรอ พ่อยังไม่ทันได้บอกเลย"
หลังจากมาถึงบ้าน เก้าก็รีบทักทั้งสองคนทันที กัสรีบใช้นิ้วชี้ทาบปากส่งสัญญาณบอกให้เก้าเงียบ
"อ๋อ นี่ถ้าเกิดว่าเราหาไม่เจอ ก็จะให้ลุงเก้าโทรบอกเราใช่ป่ะ ฮ่าๆๆๆๆ"
"ชิ ไม่ต้องเลย"
กัสเดินหน้าเขียวเข้าบ้านไป ส่วนปุนก็อยู่คุยกับเก้านิดหน่อย
6 เดือน ผ่านไป
หลังจากปัญหาและอุปสรรคต่างๆผ่านพ้นไป ตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนเก็บเกี่ยวผลผลิตแห่งความสุข ธรได้เกษียณตัวเองเป็นที่ปรึกษาให้กับ CEO คนใหม่อย่างธัน แล้วใช้เวลากับปืน เก้า และพิมในการเดินทางรอบโลก
ปุนได้ลาออกจากตำแหน่งแล้วเข้าเป็นกรรมการรอกินปันผลเหมือนกับกัส และได้ย้ายมาอยู่กับกัสที่บ้านสวน โดยการแบ่งโซนแยกกันกับเก๋ เก๋ได้ทำดอกไม้สดโดยมีแดนเป็นคนจัดการเรื่องการหาตลาดและหาลูกค้า โดยทำงานร่วมกับบอสคนแรกของแดนที่ในเมืองอีกต่อ
ส่วนปุนกับกัสได้ทำแปลงดอกไม้ทานได้สำหรับจัดแต่งหน้าสินค้า และแปรรูปชาดอกไม้ ดอกไม้อบแห้งที่โดยกำลังสร้างโรงงานอยู่ไม่ไกลจากบ้านสวนมากนัก เพื่อประหยัดค่าขนส่ง
นทีและก้องตอนนี้ได้ย้ายไปเป็นผู้จัดการโรงแรมสาขาเชียงใหม่ ตอนนี้นทีเริ่มอิ่มตัวกับเซ็ก จึงได้ใช้ชีวิตรักผัวเดียวเมียเดียวกับกัน สมกับที่กันรอคอย
ไอซ์และเดียร์ พนักงานในแผนกของปุน ได้ถูกเลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการงานของตนเพราะบริษัทได้แยกฝ่ายนี้ออกเป็นสองแผนก
โรมและเซฟผู้เป็นคนเปิดประสบการ์ให้กับปุน ได้เจาะตลาดใหม่ เนื่องจากเซฟที่ชอบถ่ายภาพอยู่แล้วจึงเปิดสตูดิโอถ่ายแบบเป็นของตัวเอง ส่วนนิตยสารที่เซฟจะถ่าย เป็นแนวไหน คงรู้กันดีอยู่แล้ว
หลังจาก6ดือนผ่านไป ความสัมพันธ์ของกัสและปุน ยังคงราบรื่นดี ดีแบบ ดีวันดีคืน ในช่วงกลางดึกขณะที่ปุนเดินหากัสไม่เจอ จึงได้ไปดูที่โรงงาน พอไปถึงก็ได้ยินเสียงประหลาดที่ออกมาจากด้านใน ปุนจึงได้แอบดูผ่านรูกำแพง
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ ผมจะแตกแล้วครับ อ๊ะ จะเสร็จแล้ว อ้าาาาซ์"
"แฮก แฮก แฮก มาใครต่อ"
เสียงของกัสที่เอ่ยถามยามเฝ้าโรงงานที่กำลังแก้ผ้าชักว่าวยืนดูเพื่อนร่วมงานโดนกัสทะลวงประตูหลัง
"อืม ผมครับ ผมต่อ"
กัสไม่รอช้า ดึงตัวชายนั้นลงมานั่งทับท่อนลำของตนที่ใหญ่ยาวตอนนี้เริ่มสีคล้ำขึ้นเล็กน้อย
ตับ ตับ ตับ ตับ ตับ
ปุนยืนมองกัสที่นั่งยองๆบนพื้นแลล้วออกแรงบดควยกระแทกท่อนเนื้อใส่ตัวยามเฝ้าโรงงาน โดยมียาม2คนก่อนหน้านอนหมดแรง และยามอีกสองคนกำลังยืนชักว่าวรอคิว
ยามที่ยืนชักอยู่ด้านข้างเดินมาด้านหน้า คนนึงนั่งยองๆส่งลำเข้าปากรับ อีกคนเดินชักควยเอามาจ่อที่หน้ากัส กัสอ้าปากอมท่อนลำให้อีกฝ่าย มือที่ว่างก็ชักว่าวให้กับฝ่ายรับจนแตก เสร็จก็ถูกกัสผลักไปนอนกับคนที่พัก แล้วดึงตัวคนที่โดนเขาดูดเมื่อกี้มานั่งทับท่อนลำของเขาที่ยังแข็งไม่ลดละ ยามที่ว่างก็เอาเอ็นเนื้อมาสอดแทรกตรงกลางระหว่างหน้า กัสและยามคนที่สี่ก็ผลัดกันดูดเลีย
กัสนั่งพักแล้วปล่อยให้ยามขย่มเอง จนพอมีแรงกัสจับขาของยาวที่รับอยู่เกี่ยวเอวของตนแล้วค่อยๆหยัดตัวลุกขึ้นยืน พร้อมกระเด้าเอวแทงสวนเข้ารูสวาทยามในท่าลิงอุ้มแตง ยามคนสุดท้ายเดินอ้อมหลังกัสแล้วใช้ลิ้นเลียไซร้ตามลำตัวของกัสก่อนที่กัสจะปล่อยน้ำที่สองออกมา
กัสนั่งหอบหลังน้ำแตกไม่นาน ยามคนสุดท้ายที่หลงเหลืออยู่ก็จัดการผลักกัสนอนลงกับพื้นแล้วพาดตัวสัล69กันจนท่อนลำของกัสตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งสองประชันฝีปากผลัดกันดูดจนทั้งสองปล่อยน้ำเงี่ยนออกมาพร้อมกัน
ปุนที่ควักท่อนเอ็นของตนออกมาชักแล้วแอบมองดูเมียของเขาผลัดเอายามจนครบทุกคน พอกัสน้ำแตกแล้ว ก็สามารถเอาต่อได้อีกจนหมดไปถึง3น้ำ ก่อนจะลุกขึ้นแต่งตัวปุนจึงรีบผละออกมาแล้ววิ่งกลับบ้าน
ไม่นานกัสก็เข้ามาในบ้านแล้วตรงไปอาบน้ำล้างตัวในห้องน้ำจนสะอาดสะอ้าน
"ไปไหนมาหรอครับหืม"
"ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่หรอ"
กัสแก้ปมผ้าเช็ดตัวออกแล้วเดินไปนั่งคุกเข่าถวายบัวให้กับปุนที่อารมณ์ค้าง ก่อนจะนอนหงายแหกขาให้ปุนกระเด้าเย็ดบนพื้น
"หืม เมียใครเนี่ย สุดยอดเลย"
"อ่าซ์ อ่าซ์ อ่าซ์ อ่าซ์ ก็เมียของผัวไงครับไงครับ อ๊าาาซ์"
ภายในระยะเวลา6เดือน กัสได้แรดเอากับคนไปทั่ว แต่สุดท้ายก็กลับบ้านมานอนแหกหีให้ปุนเย็ดจนแตกในทุกครั้ง หึเป็นไงล่ะครับเมียของผม ดูสิว่าร่านขนาดไหน แต่ไม่ว่าเมียผมจะร่านยังไง
'ร่านกว่าเมีย ก็ผมนี่แหละครับ'
_____________
จบไปแล้วกับเรื่องนี้นะครับ กว่าจะลงจบก็กินเวลาไปนานเหมือนกัน
สำหรับเรื่องนี้ในเล่มอีบุ๊คมีตอนพิเศษ10ตอนแต่จะไม่ได้ลงต่อให้ในนี้นะครับต้องขออภัยด้วย
ส่วนสัปดาห์หน้าจะเป็นเรื่อง
slave village หมู่บ้าน(เซ็ก)บำบัดรัก
ตามด้วย dark side อีกด้านของคุณ
เรื่องเสียวหนุ่มโสด และบันทึกนายขุนตามลำดับ
ขอให้สนุกกับการอ่านครับ สนุกมาเลยครับพี่ {:5_128:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากเลยครับ ขอบคุณครับ {:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ นึกว่าจะได้บอสกลับมา ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สุดยอดมากๆ ครับ ตามมา จนจบ ขอบคุณมากครับ
หน้า:
[1]
2