ฝืน 2 ของคุณ ซุ่ม CP
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย snowprince108 เมื่อ 2023-3-14 04:34ตอนที่ 2
“ แกร๊ก .......................พบคุณแพรไหมค่ะ คุณสุพจน์”
เสียงลูกบิดประตู พร้อมกับเสียงของป้านงค์ ทำเอาสุพจฯสะดุ้งโหยงรีบชักมือกลับออกมาด้วยความเสียดาย เขาถอยกลับออกมายืนห่างจากตัวภรรยาเจ้าของบ้านพร้อมกับกล่าวตอบด้วยน้ำเสียง สุภาพ
“ สงสัยคุณแพรจะหลับสนิทครับป้า....ผมไม่กล้าปลุกเธอครับ........รบกวนคุณป้าช่วยปลุกเธอแล้วกัน”
พูดจบเขาก็หันหลังกลับเดินสวนหญิงชราผ่านออกไปยังห้องด้านนอก.......
“ เกือบซวยแล้วซิกู....แต่แหมเมียไอ้เก่งเนี้ยะแม่งน่าเอาชิบหาย มึงเอ้ยถ้าได้ล่อจะเอาให้ถึงเช้าเลย”
สุพจน์นึกขึ้นในใจ ขณะเดียวกันท่อนเอ็นในกางเกงเขากลับเริ่มพองคับขึ้นภายในจนรู้สึกอึดอัด เมื่อความคิดหวังเคลมสวาทเมียเพื่อนปรากฏขึ้นในสมอง
“อ้า....ห้า........นึกออกแล้ว เอาละวะเป็นไงเป็นกัน”
จบความคิดแผนการเสร็จสุพจน์ก็ล้วงโทรศัพท์ขึ้นมา
“เฮ้ย...วิทย์เหรอ นี้พี่พจน์นะ ............เองช่วยเอาของมาให้พี่ที่โรงแรมแถวสุขุมวิทหน่อยดิ...เออเอามา แบบชัวร์ๆหน่อยแบบอยู่ถึงเช้าเลยโว้ย.........เออๆๆๆๆ....ไว้คุยที่หลังอย่า ลืมนะโว้ย...แล้วเอ็งไปเตรียมห้องที่คอนโดให้หน่อยวางกล้องไว้ซัก 3-4 มุม โว้ย......เออ นั้นและ แบบเน้นๆ หน้ากับท่าหน่อย...........เดี๋ยวกูมีเงินให้ใช้... แต่อย่างลืมละมึง”
“โทษทีค่ะพี่พจน์.......แพรหลับนานไปหน่อยเข้าไปหาแล้วก็ไม่ยอมปลุกด้วย”
สุพจน์หันควับมาหาเจ้าของเสียงซึ่งตอนนี้เธอเดินออกมาทั้งชุดนอนตัวเดิมซึ่ง ห้องที่เขาและเธอยืนอยู่นี้มีแสงสว่างมากกว่าห้องเดิมที่เขาเข้าไปเห็น ....... ภาพที่ปรากฏของหญิงเจ้าเสียง......ทำเอาท่อนลำของสุพจน์ที่เริ่มจะอ่อนตัวลง กลับผงาดยิ่งขึ้นกว่าเดิม......แสงที่ส่องผ่านชุดนอนบางเบาเผยให้เห็นถึง เรือนร่างของหญิงสาวชัดเจนเป็นที่สุด เนินเนื้อบนหน้าอกที่ขาวเนียนพร้อมกับดอกบัวคู่งามภายใต้ชุดนอนบางๆ มียอดปทุมถันดันเด่นขึ้นมานั้น เล่นเอาสุพจน์ยิ่งทรมานมากขึ้น ด้านล่างเห็นเป็นเนินโคกสามเหลี่ยมนูนเด่นเหมือนหลังเต่าแนบสนิทกับเนื้อผ้า ขึ้นมาชัดเจน ไม่มีร่องรอยว่าเจ้าของร่างจะใส่เสื้อและกางเกงในไว้เลย ลำแสงที่สอดส่องนั้นยังเผยให้เห็นเอวคอดกิ่วปานจะขาดและสะโพกกลมกลึงที่ ผายออกตามวัยสาวสะพรั่งของเธอต่อกับท่อนขาเรียวงามภายใต้ชุดนอนนั้นยิ่งทำ ให้สุพจน์แทบจะกระโจนเข้าไปใส่ให้มันรู้แล้วรู้รอดไป
“เออ....คือ.....พีพีพีพี ....พี่พี่..กลัวทำให้น้องแพรตื่นน๊ะครับ”
เขากล่าวตอบด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก พร้อมกับก้มหน้ามองพื้นเบื้องล่างด้วยเกรงว่าเจ้าของร่างจะผิดสังเกตอาการ ตื่นเกรงของเขาและอาจทำให้เสียแผนการที่วางไว้คืนนี้ได้
“แหมไม่เห็นต้องเกรงใจกันเลยค่ะ.....ป้านงค์บอกแพรเรื่องคืนนี้แล้วค่ะเดี๋ยวแพรไปอาบน้ำแป๊ปนึงแล้วจะรีบลงมา”
สิ้นเสียงสาวเจ้าก็หันหลังกลับเดินออกไปยังบันได้เพื่อขึ้นไปชั้นสอง สุพจน์เองก็เงยหน้าและมองตามออกไปยังเบื้องหลังของหญิงสาวพุ่งสายตาไปยัง ด้านหลังเมียเพื่อนคนสวย ด้วยรูปร่างที่สูงระหงสมส่วน เรียวคอที่ขาวปานหยวกกล้วยตลอดถึงแผ่นหลัง สะโพกพายกลมกลึงและก้นที่งามงอนของเจ้าของร่างที่ค่อยๆก้าวขึ้นบันได้ ยิ่งทำให้สุพจน์ต้องรีบใช้มือดันดุ้นเนื้อที่ตอนนี้ผงาดตุงเต็มกางเกงเอาไว้
“อุ้ย...... แค่เห็นยังน้ำเกือบแตกเลย วุ้ย......แม่คุณเอ้ย.......กูเป็นไอ้เก่งแม่งจะล่อไม่เว้นวันเลยวันนี้ถ้า ไม่มีป้านงค์นะ ....ฮืมม......แต่ไม่เป็นไรคืนนี้ละโว้ย......จะเอาให้ครางเชียวละมึง”
แพรวาเองเมี่อเดินเข้าห้องนอนสิ่งแรกที่ทำคือเปิดเลิกชายชุดนอนที่ใส่อยู่ เปิดขึ้นดูความผิดปกติในร่องหรืบที่มันเฉอะแฉะขึ้นมาโดยที่เธอเองก็ไม่รู้ เหมือนกันว่ามันเกิดได้ยังไง
“เอ...เมื่อกี้เราฝันแปลกๆ...เหมือนพี่เก่งกำลังมีลูบๆแถวนี้…หรือว่า.....แต่พี่พจน์คงไม่กล้าหรอกมั้งป้านงค์ก็อยู่นี้นา.....”
แล้วเธอก็สลัดความคิดสงสัยทิ้งไปเดินต่อเขาไปในห้องน้ำที่มีอยู่ในห้องนอน บรรจงขัดสีฉวีวรรณทุกซอกทุกมุม...เพื่อเตรียมตัวไปงานเลี้ยงเย็นนี้ ซึ่งเธอกับเอกผู้เป็นสามีในระยะหลังนั้นแถบจะไม่ได้ออกงานด้วยกันเลยก็ว่า ได้
{:5_132:} ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอต่อ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ อารายจาสวยจนอดใจไม่ไหวปานน๊านนน... {:5_136:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ{:5_124:}{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ
หน้า:
[1]