Slave Village หมู่บ้าน(เซ็ก)บำบัดรัก ตอนที่ 4 เรื่องบังเอิญหรือชะตาลิขิต
#Slave Village หมู่บ้าน(เซ็ก)บำบัดรัก ตอนที่ 4 เรื่องบังเอิญ หรือ ชะตาลิขิตเรย์ไปหาหมอกหลังเลิกคลาส เพื่อจะขอบคุณที่ทำให้พวกเขานั้นกลับมารักและเข้าใจกันดี
"ขอบคุณ?"
"ใช่ ตอนนี้อาจารย์กับแฟน เรากลับมารักกันดีแล้ว"
"...แน่ใจหรอครับ"
หมอกถามยิ้ม ๆ ออกมา เรย์ที่ในตอนแรกนั้นยิ้มแก้มแทบปริแต่พอฟังหมอกพูดกลับรู้สึกไม่ดีชอบกล
"หมายความว่ายังไง แน่ใจอะไร"
"แน่ใจนะครับว่าทุกอย่างโอเค ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างที่…แปลก เช่นว่า อาจารย์ได้ในส่วนที่อาจารย์ต้องการ แต่แฟนของอาจารย์…….."
คำพูดของหมอกย้ำลงไปในความสงสัยของเขา ความจริงแล้ว เรย์ก็สงสัยในตัวเพชรเหมือนกัน แต่เขารู้ดีว่าเพชรเป็นคนปากแข็ง ยังไงอีกฝ่ายก็ไม่พูดออกมาแน่นอน 'ไม่พูด ไม่พูด ใช่แล้ว ในเมื่อไม่พูด งั้นให้หมอกอ่านใจก็ได้นี่นะ'
"ไว้ว่าง ๆ อาจารย์พาแฟนมาหาหมอกได้ไหม"
"ครับ แต่เร็วหน่อยก็ดีนะครับ"
หลังจากกลับไป เรย์ได้พูดคุยกับเพชรทันที และก็เป็นดังคาด เพชรนั้นไม่ยอมบอกเรื่องอะไรในใจให้กับเรย์รู้ เรย์จึงเกิดอาการน้อยใจ
"เพชรขอโทษนะ"
เพชรกล่าวบอกเรย์ตรง ๆ เขารู้ว่าเรื่องที่เขากำลังปิดบังเรย์นั้น เป็นเรื่องที่ไม่ดี แต่หากเขาพูดออกมาแล้ว ความเสียหายที่จะเกิดขึ้นมันอาจจะมากเกินกว่าที่เรย์จะรับไหม เขาจึงจำใจปิดบังต่อไป
ถึงแม้เพชรจะบอกเรย์ไปแล้วว่าเขาขอโทษและเสียใจที่พูดไม่ได้ ถึงเรย์จะบอกว่าไม่ว่าอะไรก็รับได้ทั้งนั้น แต่เพชรเองกลับไม่เชื่อมั่นพอว่าเรย์จะรับได้จริง ยิ่งเรย์บอกว่าจะพาเขาไปหาชมรมบ้านั่นอีก เพชรจึงตัดสินใจขับรถไปที่ชมรมรับจ้างทั่วไปเอง เพื่อเคลียร์กับเด็กที่ชื่อหมอกให้เลิกปั่นหัวเรย์เสียที
"ไหน! คนไหนชื่อหมอก ประธานชมรมรับจ้างบ้าอะไรนั่น!!"
เพชรเดินไปถามกับนักศึกษาที่กำลังนั่งเล่นกันที่ศาลาหน้าหอ แต่ด้วยกริยาท่าทางของเพชรทำให้นักศึกษาบางคนกลัว แต่บางคนไม่พอใจจะเดินเข้ามาหาเรื่อง
"นี่ลุง เป็นใครวะเดินเข้ามาแหกปากโวยวาย นี่มันมหาลัยนะเว้ย พูดดีๆไม่เป็นไงวะ"
นักศึกษาที่เล่นบาสอยู่เดินเข้ามาหาเรื่อง เพชรพอได้สติคิดว่าที่ตัวเองทำไปก็ไม่ถูกเสียทีเดียว แต่จะให้เอ่ยขอโทษก็เสียฟอร์มจึงยืนนิ่งจนนักศึกษาถือลูกบาสเดินเข้ามาใกล้
"พอเถอะซี ผมหมอกเองครับ เชิญด้านนี้ครับคุณเพชร"
หมอกพูดกับเพื่อนก่อนจะหันมาบอกกับเพชร เพชรนิ่งอึ่งชั่วขณะที่เด็กคนนี้รู้ชื่อของเขา
"ผมไม่สนว่าคุณจะทำอะไร หรือมีพลังบ้าบออะไร แต่เลิกปั่นหัวเรย์ได้แล้ว แล้วก็คืนแหวนของเรย์มาด้วย"
"ใจเย็นครับ…"ไม่ทันที่หมอกจะว่าจบ เพชรก็ขัดขึ้นมาอีก
"จะให้ใจเย็นอะไร มีคนมาหลอกเอาแหวนแฟนผมไปไม่พอ ยังปั่นหัวแฟนผมอีก ห๊ะ จะให้ใจเย็นอะไรได้"
หมอกไม่รู้ร้อนรู้หนาว เดินไปนั่งโต๊ะด้วยความสะบายใจ แถมยังเชิญเพชรให้นั่งอีก
"ที่เป็นแบบนี้เพราะกังวลเรื่องที่ปิดบังอาจารย์เรย์หรอครับ"
"...!!!"
เพชรไม่ตอบแต่สีหน้าของเขาไม่พอใจอย่าางเห็นได้ชัด
"อาจารย์เรย์มาขอให้ผมทำให้ความรักของอาจารย์กับคุณกลับมาสวยงามสมบูรณ์แบบ"
"ที่ผมกับแฟนกลับมารักกัน เข้าใจกันเอง ไม่เกี่ยวกับคุณ"
"แน่ใจหรอครับ งั้น…"
จู่ ๆ หมอกก็ยื่นมือมาคว้าเข้าที่ข้อมมือของเขา และจับแน่น เพชรรู้สึกเหมือนไฟฟ้าช็อตชั่วขณะ ภาพในหัวขาวโพลน ก่อนที่หมอกจะปล่อยมือออก
"นี่คุณ…คุณทำอะไร"
"ผมกำลังทำตามข้อตกลง หนังสือสัญญานี้ อาจารย์เรย์เป็นคนเซ็นไว้ ไม่สามารถยกเลิกได้ และนี่สัญญาของคุณเพชร…"หมอกยื่นหนังสือสัญญาขึ้นมาพร้อมปากกา
"สัญญาบ้าอะไร ผมไม่เซ็น"
"หากคุณเซ็น ผมจะทำให้คุณและอาจารย์รักและเข้าใจกัน ไม่ว่ารสนิยม ความชื่นชอบเซ็กซาดิส นายทาสของคุณ ก็จะไม่เป็นปัญหาขัดขวางความรักของคุณทั้งคู่อีกต่อไป"
เพชรตกใจที่คนตรงหน้าพูดแบบนี้ออกมา เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เขาเก็บงำมันมาตลอด แม้กระทั่งแฟนที่คบกันมาเกือบ 7 ปี ก็ยังไม่รู้ เพชรเริ่มกังวลกับคนตรงหน้าที่รู้เรื่องราวของเขา
"ถ้าคุณตกลง ผมสามารถทำให้ความรักของพวกคุณกลับมาหอมหวานอีกครั้ง คุณจะไม่ต้องปิดบังความหลงไหลทางเพศของคุณอีกต่อไป"
"ผะ ผม ผม เรื่องนี้ผมบอกกับเรย์เองได้ ไม่จำเป็นต้องให้ชมรมนี้ช่วยหรอก"
หมอกที่ได้ฟังก็นั่งยิ้มกริ่มเบื้องหน้า และเลิกเซ้าซี้ แต่เป็นเพชรเองที่ตัวสั่นไหวตัดสินใจไม่ถูก ใจของเพชรตอนนี้เต็มไปด้วยความลังเล แม้เขาจะพูดแบบนั้น แต่ความเป็นจริงเขายังทำใจบอกเรย์ไม่ได้
หมอกหุบยิ้มแล้วพยักหน้ารับคำของคนตรงหน้าที่สีหน้าไม่สู้ดีนัก
"โอเคครับ ถ้างั้น…"
หมอกยื่นมือหยิบหนังสือสัญญาและปากกาคืน แต่ไม่ทันที่จะเก็บคืน…
"เดี๋ยว!!"
"?"
"มั่นใจใช่ไหมว่าทำได้"
เพชรถามเพื่อความมั่นใจ หมอกยิ้มรับแล้วยื่นหนังสือสัญญากับปากกามาคืน เพชรจึงได้ลงชื่อเซ็นสัญญา พร้อมถอดแหวนที่นิ้วให้กับหมอกไป
"สักครู่นะครับ"
หมอกที่จับแขนของเพชรเพื่อดูความทรงจำแต่ติดขัดบางอย่าง จึงได้ขอให้เพชรอยู่ก่อน เขาเดินมาดึงเก้าอี้เพชรออกมาเล็กน้อย ก่อนจะเดินวนรอบเก้าอี้ของเพชร
"อคานาสเลบ สเวด เชด เทอา อคานาสเลบ สเวด เชด เทอา"
เพชรนั่งฟังหมอกพูดภาษาแปลกๆ ก่อนที่สติของเขาจะวูบดับไป
หมอกเดินมายืนด้านหลังของเพชร แล้วใช้มือจับที่หัวของเพชรก่อนจะร่ายประโยคบางอย่างออกมา
"ฮาริส มิสเม นิครัน เมดเท อิน ซามา เทาเฮพ ฮิเด เอฟ ฟุนเกอ เด ออน ลีฟ ฟอ ไล้"
หมอกได้เข้าถึงข้อมูลที่ตนต้องการ ก่อนจะมองไปยังแผ่นหลังของเพชร ที่มีรอยสักคล้ายยันป้องกัน
"นี่เองสินะ ที่ทำให้เห็นไม่ชัด"
เพชรรู้สึกตัวอีกที เขากำลังนั่งอยู่บนรถของตัวเองที่จอดเอาไว้ ตอนนั้นเองที่เรย์โทรหาเขา เพชรจึงรับสายแล้วขับรถออกไป
เพชรกลับมาถึงห้องเห็นเรย์กำลังนั่งจ่อกับหน้าจอโน๊ตบุ๊คอยู่
"ทำอะไรอยู่หรอ"
เพชรถามพร้อมวางเสื้อคลุมและกระเป๋าเอกสารลงที่ชั้นเก็บของ และมุ่งไปหาเรย์แล้วใช้แขนสองข้างสอดไปด้านหน้าตัวของเรย์กอดแน่น ใบหน้าซบลงบนไหล่เพื่อผ่อนคลายพลางจินตนาการถึงสัญญาที่ทำไว้กับหมอก ในใจหวังให้มันได้ผล
เพชรนั้นรู้และเข้าใจดีว่าช่วงหลังมานี้ความสัมพันธ์ของเขาและเรย์นั้นกำลังระส่ำระสาย เขาคิดว่าที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเขาเองที่เปลี่ยนไป เขาไม่เรียกร้องหาเซ็กจากคู่รัก เพราะกลัวว่าเขาจะเผลอลงมือทำร้ายคนตรงหน้า แค่เขาเห็นผิวขานเนียนมีรอยแดงในใจก็รู้สึกผิดมากแล้ว แต่กลับกัน เด็กขายที่เขากระทำต่อหน้าเรย์นั้น ยิ่งบนร่างของแพนมีรอยที่เกิดจากเขา เขากลับรู้สึกสนุกและสะใจมาก รอยมือ รอยเท้า รอยดูดบนร่างของแพน มันช่างยั่วเพศเขาเหลือเกิน ใจจริงหากรอยพวกนั้นเกิดบนเรือนร่างของเรย์บ้าง จะดูเซ็กซี่เป็นบ้า แต่เขากลัวเรย์จะมองว่าเขาโรคจิตแล้วเลิกรากับตน จึงทำได้เพียงปกปิดเรื่องนี้เอาไว้
หมอกจะทำยังไง ให้เขานั้นได้เป็นตัวเองและเรย์สามารถรับได้ เขาคิดไม่ออกเลย เพชรละจากจินตนาการของตน แล้วหันไปสนใจแฟหนุ่มเบื้องหน้า
"ทำแบบทดสอบออนไลน์ ลองดูไหม"
เรย์หันหน้าจอโน๊ตบุ๊คให้เพชรดู พร้อมอธิบายข้อมูลต่างๆให้เพชรฟัง
"เอามือถือเพชรมาหน่อย อะนี่สำหรับคู่รัก ทำพร้อมกันเลยนะ"
เพชรส่งมือถือให้กับเรย์เพื่อสแกนคิวอาร์โค้ดบนจอก่อนเรย์จะส่งมือถือคืนเพชร ทั้งสองมานั่งลงที่โซฟาข้างๆกัน พร้อมเริ่มทำแบบทดสอบคู่รัก
"คุณจำความรู้สึกวันครบรอบ 1 ปีได้หรือไม่ อืม จำได้"
เรย์อ่านคำถามของตัวเองแล้วเอ่ยตอบเบาๆ พลางหันหน้ามาดูในมือถือของเพชร กลับรู้สึกเอะใจเล็กน้อย
"อ้าว ไม่ได้ถามคำถามเดี๋ยวกันหรอ"
เพชรมองดูคำถามในหน้าจอของตัวเอง ที่ถามว่า จำวันสำคัญของแฟนได้หรือไม่
"สงสัยจะแรนด้อมหรือเปล่า"
เพชรเอ่ยบอกความคิดเห็น เรย์เลยเสนอไอเดีย
"งั้น แยกกันทำนะ แล้วมาดูคะแนนกันว่าใครจะได้เยอะกว่า"
เรย์ขยับตัวไปนั่งโซฟาเดี่ยวด้านขวา แล้วทำท่าสนุกกับแบบทดสอนออนไลน์ชุดนี้ เพชรพยักหน้ารับแล้วไปนั่งที่โซฟาเดี่ยวด้านซ้ายตรงข้ามกับเรย์
เพชรอ่านคำถามในใจแล้วตอบไปทีละข้อ แต่เริ่มรู้สึกเอะใจขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคำถามในช่วงแรกนั้นเป็นคำถามทั่วไป แต่พอพ้นข้อที่ 15 คำถามที่ถามกลับเป็นคำถามที่เฉพาะเจาะจง
'คุณนอนกับแฟนครั้งล่าสุดเมื่อไร'
เมื่อวาน
'คุณเริ่มสนใจเซ็กแบบซาดิสเมื่อไร'
เพชร ตกใจกับคำถาม แต่ไม่ได้แสดงออกทางสีหน้า พร้อมนึกถึงช่วงเวลานั้น มันเกิดขึ้นหลังวันครบรอบ 5 ปี รุ่นพี่ที่รู้จักกันผ่านโปรแกรมแชทออนไลน์ที่เขาเคยระบายเรื่องงาน มันเป็นโปรแกรมที่ไม่ระบุตัวตน เพชรจึงโพสด่าหัวหน้างานคนก่อน แล้วรุ่นพี่คนนี้มารับฟัง หลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆโดยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นใคร
มีครั้งหนึ่งที่รุ่นพี่คนนี้ส่งลิงก์หนึ่งมาให้เพชร ก่อนจะบอกว่าขอโทษเพราะส่งผิด แต่ข้อความไม่สามารถลบออกได้ วันนั้นเพชรไม่กดเข้าไปดูและคุยกันตามปกติ แต่วันต่อมา เขาสงสัยว่าเป็นลิงก์อะไรจึงเปิดเข้าไปดู ภาพที่เขาเห็นทำหัวใจสูบฉีด คลิปวิดีโอที่ฉายออกมาจากลิงก์นั้น เป็นหนังโป๊ที่เป็นแนวซาดิส และการเล่นเฉพาะกลุ่ม เพชรที่ไม่เคยดูแนวนี้มาก่อน ตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก นิ้วเรียวเลื่อนเม้าไปเรื่อย ตาของเขาจ้องภาพตรงหน้าค้างไม่กระพริบ ก่อนที่จะกดสุ่มเปิดคลิปหนึ่งขึ้นมาดู
ในคลิปเป็นการร่วมเพศของผู้ชายสองคน ที่มีอุปกรณ์เสริมต่างๆมากมาย เพชรมองดูชายสองคนมีเซ็กโดยใช้อุปกรณ์ช่วยไม่ว่าจะเป็นเชือก เทียน แส้ และอุปกรณ์อื่นๆ เพชรรู้สึกแปลกกับตัวเอง น้องชายของเขาดุนตุงกางเกงหลังจากดูคลิปนั้น
วันต่อๆมา เพชรก็เข้ามาส่องเว็บนี้ที่คอยอัพเดทเรื่อยๆ มีทั้งคลิปจากคนทั่วไปที่ถ่ายเองไปจนถึงคลิปจากค่ายหนังที่มีการจัดฉาก มุมกล้อง รวมไปถึงนักแสดงหน้าตาดีอีกมากมาย จนเพชรเปิดใจสอบถามรุ่นพี่ที่ส่งลิงก์มา ว่าเขานั้นเปิดลิงก์ดูแล้ว รุ่นพี่ตกใจมากและกล่าวขอโทษกับเขา แต่เพชรไม่ได้ต่อว่าแถมยังปรึกษารุ่นพี่อีก และหลังจากวันนั้น ในหัวของเพชรก็มีแต่เรื่องนี้ เขาไม่สามารถมีอารมณ์กับคลิปโป๊ทั่วไปได้อีก ทำให้เขาเริ่มไม่รู้สึกกับการร่วมรักทั่วไป แต่จะให้เล่นรักรุนแรงกับแฟนอย่างเรย์ เขาก็กลัวว่าเรย์จะรับไม่ได้ ทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มจืดจางลงไป
'คุณกลัวคนรักรับไม่ได้กับรสนิยมของคุณหรือไม่'
เห้ย คำถามแบบนี้ มันไม่ตรงไปหรอวะ เพชรตกใจกับคำถามที่โชว์จนเรย์ที่ทำอยู่เงยหน้าขึ้นมามอง แต่สีหน้าของเรย์ก็ไม่สู้ดีนัก เพชรจึงยิ้มให้กำลังใจเรย์แล้วก้มทำแบบทดสอบต่อ
ใช่
เพชรพิมพ์ตอบ
'คุณไม่อยากเลิกกันเพราะความแตกต่างเรื่องรสนิยมใช่หรือไม่'
ใช่
'คุณอยากฟื้นฟูความสัมพันธ์ และก้าวเดินต่อไปด้วยกันใช่หรือไม่'
ใช่
'คะแนะของคุณคือ 15+'
เอ้า อะไรวะ แค่นี้หรอ
"เพชรทำเสร็จแล้วหรอ ได้เท่าไหร่อะ"
เพชรละจากมือถือแล้วส่งให้กับเรย์ดู
"หืม เหมือนกันเลย"
เรย์พูดออกมาด้วยความประหลาดใจ จะดีใจก็ไม่ใช่ จะตกใจก็ไม่เชิง เพชรอยากจะถามว่าคำถามของเรย์เป็นแบบไหน จะเหมือนกันหรือเปล่า แต่กลัวว่าหากถูกเรย์ถามกลับจะไปไม่เป็นเลยเลือกที่จะเงียบ
ติ๊ง ติ๊ง
เสียงข้อความเข้ามือถือของคนทั้งคู่ เรย์จึงส่งมือถือคืนเพชร ทั้งสองกดอ่านข้อความพร้อมกัน
"คุณได้รับรางวัลจากการทำแบบทดสอบ สนใจอ่านต่อที่ www……."
เรย์อ่านข้อความที่ได้รับ ออกเสียง
"ว่าละแบบทดสอบมีถามเบอร์ด้วย"
เพชรบ่นอุบนิดหน่อยก่อนจะลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาน้ำดื่ม
เรย์ไม่ได้สนใจอะไรพร้อมกดเข้าลิงก์เพื่ออ่านรายละเอียด
"เพชร ดูนี่สิ เขาบอกว่าคู่ของเราได้รับรางวัลด้วย"
เรย์ดีใจยิ้มยื่นคอมให้กับเพชรดู เพชรไม่ได้สนใจและเก็บขวดน้ำพร้อมเดินมานั่งที่โซฟากลาง เรย์เองก็ขยับมานั่งข้างๆ
"หึ โฆษณาอะแหละ ดีไม่ดีอาจเป็นไวรัส อย่าไปคลิกมั่วนะ"
เพชรหันไปเตือนแฟนพร้อมหยิบรีโมทเปิดทีวี เพื่อดูข่าวทั่วไป เรย์ยังคงสนใจอ่านข้อมูลนั้นต่อ
"หืม ไม่นะเพชร ดูนี่สิ เขาบอกว่าเราได้รับรางวัลเป็นตั๋วชมหมู่บ้านบำบัดรักฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย"
พอเห็นว่าไม่มีค่าใช้จ่าย อาจจะไม่ใช่การขายของ แต่ก็ไม่แน่ เดี๋ยวนี้การโกงมันก็มีหลายแนว เผลอๆบอกว่าฟรี แต่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมหรือไม่ก็ค่าอื่นๆมาแทน คนโลภมักโดนหลอกเสมอ
"หึ บอกว่าฟรี เดี๋ยวมันต้องเก็บสักอย่างแหละ" เพชรหันไปบอกกับแฟนหนุ่ม เรย์จึงอ่านให้ฟังต่ออีก
"ไม่นะ เขาบอกว่า อย่างเดียวที่ให้คู่รักเตรียมไปคือ ความปรารถนาที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์"
'ความปรารถนาที่จะฟื้นฟูความสัมพันธ์' แปลกมากทริปนี้เหมือนมันเกิดมาเพื่อพวกเขาเลย
"นี่ดูสิ เรย์ลองอ่านความคิดเห็นจากในเน็ต เขาบอกว่าหลังจากกลับมาพวกเขารักกันมากกว่าเดิมด้วยแหละ"
เรย์พูดด้วยความดีใจพร้อมอ่านคอมเม้นตัวอย่างให้กับเพชรฟัง เพชรเองยังคงรู้สึกแปลกใจ
"แต่เราจะไปกันยังไง เรย์หยุดงานได้หรอ"
เรย์หน้าหมองลง เพชรเองเลยหันไปปลอบ ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากไปนะ แต่ดูหลายๆอย่างมันไม่ค่อยน่าเชื่อถือเท่าไรนัก เพชรทำได้เพียงโอบไหล่ของเรย์แล้วปลอบใจ
"ไม่นะเพชร ดูนี่สิ"
จู่ ๆ เรย์ก็ร้องด้วยน้ำเสียงสดใสขึ้นมา พลางซูมวันและเวลาให้กับเพชรดู เพชรอ่านกำหนดเวลา มันดันตรงกับวันหยุดยาวที่ใกล้จะถึง แถมยังคาบเกี่ยววันครบรอบของพวกเขาด้วย มันจะบังเอิญเกินไปหรือเปล่า
"วันหยุดยาวพอดีเลยเพชร แถมยังคาบกับวันครบรอบด้วย ถือว่าไปฉลองกันที่นั่นเลยนะ ไปนะ น้าาาา"
เพชรยังคงแปลกใจ อะไร ๆ มันเป็นใจเกิดไป หรือนี่จะเป็นสิ่งที่หมอกสัญญาเอาไว้…
"อะ อะ ก็ได้ ไปก็ได้!"
ขอบคุณครับ {:5_136:} {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_135:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากค้าบบ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกแน่ๆ เลย ขอบคุณครับ รอติดตามเลยครับ ขอบคุณค่ะ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2