ลูกชายขัดดอก EP.2
ภายในห้องนอนสีฟ้าขาวที่่มันไม่เหมาะกับเสี่ยมาดดุอย่างเสี่ยนนท์เลยสักนิด แต่ห้องนี้เสี่ยจ้างช่างตั๋งพ่อของต้อมมาทำให้เพราะเขาคิดว่าห้องนี้และพร้อมบ้านจะเป็นเรือนหอของเขาและต้อมในอนาคต
หลังจากเสี่ยนนท์ทำแผลตัวเองที่ขมับขวาเสร็จ ก็หันมามองร่างกายที่สลบนอนอยู่บนเตียงนอนสีขาว
ของต้อมที่ไร้ซึ้งเสื้อและกางเกง มีเพียงเเค่งกางเกงในสีฟ้าที่ปกปิดตรงนั้นอยู่ซึ่งเสี่ยนนท์ยังไม่ได้ถอด
มันออก เสี่ยนนท์มองดูต้อมด้วยจิตอันมีเสน่หาจนกระบอกปืนของเสี่ยนนท์แข็งตั้งขึ้นเป็นลำพาดซ้าย
เสี่ยนนท์จัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองออกหมดจนเหลือเพียงเเค่กางเกงในสีขาวตัวเดียว เสี่ยนนท์ออดทน
ต่อตันหาและราคะในใจเอาไว้ไม่อยู่ ก็เลย......
เสี่ยนนท์จัดการต้อมในขณะที่ยังสลบอยู่ โดยเริ่มจากการจูบและหอมส่วนต่าง ๆ ในร่างกายของต้อม
อย่างหื่นกระหายเพราะตั้งแต่เสี่ยนนท์รู้จักต้อมตั้งแต่ต้อมเข้ามาเรียน ม.1 โรงเรียนเดียวกับเสี่ย เสี่ยก็
รู้สึกรักและชอบเด็กชายคนนี้มาก เพราะอย่างเเรกเลยคือรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ แววตาที่น่าค้นหา บวกกับ
นิสัยที่เป็นเกย์แต่ไม่ร่าน แรดแต่พองาน เสี่ยนนท์จึงหมายปองต้อมตั้งแต่นั้นมาและไม่มีใครกล้าจีบต้อม
เพราะรู้ดีว่าถ้ายุ่งกับต้อม เสี่ยนนท์เก็บเเน่
"ต้อมครับ ต้อมรู้ไหมว่าพี่นนท์คนนี้รอวันนี้มานานมาก พี่รักต้อมนะครับ เป็นเมียะเถอะนะครับ"
เสี่ยนนท์พูดกับต้อมในขณะที่ต้อมเริ่มรู้สึกตัวและพอได้ยิน ต้อมจึงพยายามดิ้นหนี
"ปล่อยต้อมครับเสี่ย"
"ทำไมครับรังเกลียดพี่เหรอ"
"ใช่ครับ ผมเกลียดพี่"
"แต่พี่รักต้อมมากนะ"
"ไม่ ผมไม่ได้รักพี่ เอาผ้านวมมา"
"55 อายเหรอ พี่ปิดไฟก็ได้"
เสี่ยนนท์เอื้อมมือไปปิดไฟ จังหวะนั้นเป้าเสี่ยนนท์ก็อยู่ตรงหน้าต้อมพอดี มันอวบอูมและใหญ่มากกกกก
สมคำล่ำลือที่เขาว่า เสี่ยนนท์ 9 นิ้ว
ตอนนี้เสี่ยนนท์ตั้งใจยั่วอารมย์ให้ต้อมเงี่ยนจึงเเกล้งหย่อนตัวลงให้เป้าแนบหน้าต้อม กลิ่นควยเสี่ยนนท์หอม
และมีเสน่ห์มากเพราะเจลล้างยี่ห้อดังสูตรสีแดง ซึ่งเป็นยี่ห้อเดียวกับที่ต้อมใช้แต่ต้อมใช้สูตรสีฟ้า ตอนนี้ต้อม
ชักเริ่มอดใจไม่ไหวเเล้วกับไอ้พี่นนท์ ต้อมจึงอ้าปากและค่อยๆขบงับลำควยของพี่นนท์ จนมีน้ำใส ๆ ไหลซึม
ออกมา
"โอ๊วววว ต้อม ต้อมครับ โอ๊ยยยยเสี่ยวครับต้อม โอ๊ววววว"
เสี่ยนนท์ครางพร้อมกับกระเด้าเข้าปากต้อมซึ้งต้อมได้ถอดเกงในเสี่ยออกเเล้ว เสี่ยพอใจต้อมมากที่เล่นตัว
แต่พอดี โดยที่ลึกๆแล้ว ต้อมก็แอบมีใจให้เสี่ยเหมือนกัน
"อร่อยไหม"
"บ้า รกนะเรา"
"ทำไม มีกลิ่นเหรอ"
"เปล่า"
"พี่ถอดของเรานะ"
"ไม่ ไม่ให้ดู ผมอาย"
"อายอะไรทำอย่างไม่เคยให้พี่ดู ลืมไปเเล้วเหรอตอนเข้าค่าลูกเสือแล้วต้อมผ้าหลุด"
"พอเเล้ว ไอพี่นนท์ เขินนะเว้ย"
"ต้อม"
"ครับ"
"รู้ไหมว่าเวลาเขินกับเวลาที่ไม่ดื้อ ต้อมแม่งโคตรน่ารักเลยหว่ะ"
"น่ารักสู้เด็กในแคตตาล็อคพี่ได้หรือเปล่าหละ"
"ต้อมน่ารักกว่า เพราะต้อมคือตัวจริงของพี่"
ทันใดนั้นพี่นนท์ก็ก้มลงจูบปากต้อมอีกครั้งพร้อมกับบดขยี้อีกรอบ จนในที่สุดต้อมก็ยอมเปิดปากแลกลิ้น
กับพี่นนท์ นนท์ดีใจมากที่ต้อมยอมเขาเเล้วจากนั้นนนท์ก็ดึงเกงในต้อมจนขาดออก นนท์มีนิสัยชอบซาดิส
หลายคนที่เคยโดนนนท์เย็ดมันนอนจับไข้เป็นสัปดาห์
"เฮ้ยพี่นนท์ ฉีกทำไม"
"เดี๋ยวซื้อให้ใหม่ พี่...รวย ว๊าววว"
"ว๊าวววอะไร"
"ตัหมอยซะสั้นเลยนะครับ สะอาดแบบนี้สิพี่ชอบ"
"โอ๊ยย พี่นนท์ พี่นนท์ครับต้อมเสียวครับพี่ พี่นนท์ครับ โอ๊ยยย"
เสี่ยนนท์จัดการซุกไซร้และดูด อม เลียที่พวงของต้อมและก็กล้วยหอมลูกใหญ่ที่ไม่แพ้กับของเสี่ยนนท์ ต้อม
ลำควยเอียงนิดๆ สีคล่ำหน่อย ๆ แต่หัวยังแดงชมพูน่ากินมาก ๆ ควยของต้อมยังไม่ผ่านการใช้งานกับใคร
นอกจากมือเข้าเอง เสี่ยนนท์จับต้อมยกขาแล้วเลียปากทางที่มันปิดมิดชิดไร้ขนเเละเนียนมาก ๆ
"อย่าครับพี่นนท์ ผมไม่พร้อม"
"ทำไม พี่สัญญาว่าจะทำเบา ๆ "
"ไม่เอา กลัวแจกของ ผมไม่ได้คีน"
"555"
"ขำอะไร"
"ขำความไร้เดียงสาของเราไง ได้นั้นพี่ของแค่ถูร่องก้นได้ไหม สัญญาว่าจะไม่เสียบ"
"ครับ"
เสี่ยนนท์จับต้อมคลิกคว่ำแล้วเอาลำควยทาบร่องก้นแล้วเย็ด ถึงแม้จะไม่ได้เสียบเข้ารูแต่เสี่ยนนท์ก็ฟินมาก
เนื้อตูดแน่นๆ กลมๆ เนียนๆ มันปลุกอารย์เสือร้ายอย่างเสี่ยมากๆ ในส่วนต้อมเองก็รู้สึกชอบและเสียวแบบ
บอกไม่ถูก เขาไม่เคยโดนแบบนี้นอกจากการชักว่าวด้วยมือของเขาเอง ทั้งคู่ตอนนี้ต่างมีความสุขและมีอารมย์
ร่วมกันอย่างมาก จนไม่ช้า....
"โอ๊ยยยต้อมพี่ไม่ไหวเเล้ว ต้อมครับ ต้อม โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
เสี่ยนนท์น้ำแตกคาร่องก้นของต้อมจนน้ำไหลลงมาเสี่ยนนท์จึงใช้จังหวะนี้สอดควยเข้าไปในรูตูดของต้อม
"โอ๊ยยยยยยไอ้เสี่ยไหนบอกไม่เสียบไง"
"555 ทำพี่เลือดออกขนาดนี้ คิดว่าจะไม่ให้พี่เสียบเหรอ"
"โอ๊ยยยพี่เอาออกมันปวดท้องครับ โอ๊ยยยย"
"อย่าเกร็ง ทำตัวตามสบาย"
"สบายเหี้ยไรหละ เจ็บตูด โอ๊ยยยเอาออก เอาออกโอ๊ยยยยยเจ็บ"
เสี่ยนนท์แกล้งแย่เล่นๆเเต่ด้วยความที่ได้น้ำอสุจิเปิดทางจึงทำให้หัวควยของเสี่ยเข้าไปในรูตูดของต้อม
"โอ๊ยย พอ พอเเล้วมันปวดท้อง โอ๊ยยยไม่ไหวเเล้ว"
"เฮ้ยยยย"
ต้อมผลักเสี่ยออกเเล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไป เขาคิดว่ามันต้องใช่แน่ๆ เขาอายมากถ้ามันอย่างนั้นจริงๆ แต่เมื่อนั่ง
ที่ชักโครกเเล้วสิ่งที่ออกคือเลือด ไม่ใช่ของอย่างว่า แน่นอนครับว่าวันนี้ต้อมไม่ได้กินอะไรทั้งวันและต้อม
ก็ดูแลระบบขับถ่ายเป็นอย่างดีไม่มีอะไรผิดพลาดแน่ แต่ด้วยความบริสุทธิ์ของรูตูดแม้เข้าเเค่หัวก็ทำเอา
เลือดออกเลยหรือนี่
"ต้อมครับ ต้อม เป็นอะไรหรือเปล่าครับ ต้อมครับ"
ต้อมไม่ตอบรับ เสี่ยนนท์จึงถามอีกรอบ...
"ต้อมครับ เป็นอะไรหรือเปล่า ถ้าเรื่องนั้นไม่ต้องอายพี่นะ มันเป็นเรื่องปกติพี่ไม่ได้รังเกลียดนะต้อม"
เสี่ยนนท์พูดเเบบนี้ต้อมก็แอบยิ้มแบบเขิน ๆ ก่อนตอบไปว่า....
"ไม่ต้องมาพูดดีเลย ขอผ้าเช็ดตัวด้วยจะอาบน้ำกลับบ้าน"
"ไม่ ไม่ให้กลับ อาตั๋งไลน์มาบอกตั้งแต่เช้าต้อมยังไม่ได้กินอะไร นั้นก็แสดงว่าต้อมคงไม่ได้อายเรื่องนั้น"
"จะเรื่องอะไรก็แล้วเเต่เสี่ยไม่ต้องยุ่ง"
"ไม่ยุ่งได้ไงก็เลือดต้อมติดที่หัวอนาคอนด้าพี่ เปิดประตู"
"ไม่ จะเข้ามาทำไม"
"จะเปิดดีดีหรือจะให้พังเข้าไป"
"เออ ก็ได้"
เสี่ยนนท์เห็นต้อมยื่นเปลือยกายอยู่ในห้องน้ำร่างกายต้อมมันน่าปล้ำมาก ตัวไม่ใหญ่แต่เนื้อแน่นทุกส่วน
ต้อมเองก็มองเสี่ยนนท์แก้ผ้าเดินมาด้วยความเขินอายจนหน้าแดง เสี่ยตัวใหญ่ดูสมาร์ทผิวสีน้ำผึ้้ง มีขน
ร่ำไรทั้งตัวสเป็คต้อมมากโดยเฉพาะขนอกและใต้สะดือลงไป
"โอ๊ยย เอาน้ำมาฉีดก้นทำไม มันแสบ"
"เฉย ๆ"
"ผมทำเองได้ พี่ทำให้ทำไม ไม่รังเกลียดเหรอ"
"ไม่ครับ ก็พี่ทำให้คนที่พี่รักนี่ครับ รังเกลียดทำไม จะว่าไปแล้ว ต้อมก็น่ากินเหมือนกันนะ"
"บ้าไง ผมไม่ใช่อาหารนะ โอ๊ยย เบาๆ"
เสี่ยนนท์กับต้อมอาบน้ำให้กันทุกซอกทุกมุม ถึงแม้ต้อมจะยังไม่แตกแต่เสี่ยก็โอเคกับคืนนี้มากเพราะความ
บริสุทธิ์ของต้อมถูกเสี่ยจัดการเป็นคนแรก และต้อมก็คือคนรักคนเเรกของเสี่ย
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เสี่ยก็สั่งลูกน้องออกไปซื้ออาหารมาให้ ต้อมต้องอยู่แต่ภายในห้องเพราะเสี่ยไม่ต้องการ
ให้ใครเห็นเรือนร่างของต้อมที่มีเพียงเกงบ็อกเซอร์ของเสี่ยตัวเดียว คืนนั้นหลังจากกินข้าวเสร็จทั้งคู่ก็นอน
ด้วยกันจนเช้า เสี่ยจึงพาต้อมมาส่งที่บ้าน
"สวัสดีครับ อาตั๋ง"
"สวัสดีเสี่ย ต้อมทำไมเดินแบบนั้นว่ะลูก"
"พ่ออะ ยังถามอีก ขำไรเสี่ย"
"เปล่า ๆ เอ่อ เดี๋ยวเที่ยงพี่มารับไปกินข้าว"
"ไม่ว่าง งานมีทำ ข้าวบ้านมี"
"ได้นั้นเที่ยงนี้พี่จะมากินข้าวที่บ้านนี้ อาตั๋งสะดวกไหมครับ"
"เดี๋ยวผมต้องออกไปหน้างานที่นครปฐมหนะครับ น่าจะกลับดึก"
"ดึกแน่ครับสุพรรณบุรีกับนครปฐมขับรถอย่างน้อยไปกลับก็ 2 วัน"
"ใช่ครับเสี่ย ยังไฝากด้วยนะครับ"
"พอเลย ทั้งพ่อทั้งเสี่ย บ้านเราอยู่เขตรอยต่อ ขับไป 1 ชม.2 วันนี้ไม่เวอร์เลยเนอะ"
"เออ หน่า พ่อไปละเอ็งก็อยู่บ้านดีดี แต่พ่อก็ห่วงหว่ะ เสี่ยครับถ้าผมจะฝาก...."
"ได้ครับคุณพ่อ ผมจะดูแลให้ดี คุณพ่อสบายใจได้"
"เดี่ยวเสี่ย ไม่เรียกพ่อผมว่าอาเเล้วเหรอ"
"ก็เรียกอาไม่ชิน เรียกพ่อชินกว่า"
"เสี่ยตอ"
"ตอตำใจ"
"ตอแหลนี่แหละ"
ไม่รู้ว่าผมคิดถูกหรือไม่ที่ทำแบบนี้ ที่เข้าไปยืมเงินเสี่ยนนท์มาจนต้องให้ลูกรับผิดชอบดอกเบี้ย แต่ตอนนี้
ที่ผมรู้ก็คือว่า ลูกชายผมนั้นมันคงรู้ใจตัวเองแล้วหละว่าเสี่ยนนท์คือใครในชีวิตมัน.....
ฝากติดตามต่อในซีรีส์นิยาย เรื่อง หงส์เหนือบัลลังค์มังกร เร็ว ๆ นี้นะครับ
ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_126:}{:5_126:}{:5_126:} เยี่ยม {:5_140:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ {:5_124:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกๆ โหเก้านิ้วนะเมิง ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ชอบครับ {:5_135:}{:5_135:}{:5_135:}{:5_135:} ดีๆๅๆๆๆ