เรื่องเสียวแก๊งมัธยม 4 : สีดาก็มีหัว...ใจ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย non07 เมื่อ 2023-7-18 09:55เรื่องเสียวแก๊งมัธยม 4
[*]ผิดไปแล้วหนอใจ ที่ผลักไสแก้วตา โปรดรับรู้แม่สีดาพี่พลาดไป -
จอห์น ม.4
https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/05/yC1nOz.jpg
หลังจากช่วงสุดสัปดาห์อันแสนเร่าร้อนของพวกเราทั้ง 5 คนได้ผ่านพ้นไป รุ่งเช้าของสัปดาห์ใหม่ก็ได้ก้าวเข้ามา ผมแต่งตัวชุดนักเรียนแบบปกติ ติดเข็มตราที่หน้าอกด้านขวา เดินออกมาหาอะไรรองท้องที่ห้องครัว
“อ้าว คุณหนู แต่งตัวเสร็จแล้วเหรอคะเสียงผู้หญิงวัยกลางคนมัดผมไว้ข้างหลังใส่ผ้ากันเปื้อนทักทาย”
“ครับ ป้าแมว เช้านี้มีอะไรกินบ้างครับเนี่ย” ผมหันไปตอบก่อนจะเหลือบมองไปที่โต๊ะกินข้าว
“ก็มี เบรกฟาสต์แบบที่คุณหนูชอบ ไส้กรอก เบคอน ไข่ดาว และก็ ขนมปังปิ้ง กับ นม ค่ะ”
“ขอบคุณมากครับ เดี๋ยวผมจะรีบทานให้เสร็จ จะได้ไม่เข้าเรียนสาย”
“งั้นป้าจะไปบอกลุงตู่ให้เตรียมรถให้พร้อมก่อนนะคะ ทานให้อร่อยนะคะ” พูดเสร็จก็รีบเดินออกไปหาคนขับรถคนเก่าคนแก่
ผมนั่งทานอาหารไปก็นึกไปถึงเรื่องราวที่ผ่านมาสด ๆ ร้อน ๆ ใช้ส้อมจิ้มไส้กรอกอวบ ๆที่ขนาดใกล้เคียงกับไส้กรอกของเด็กตี๋คนพี่ที่ผมเพิ่งกินไป มองไข่ดาวที่ถูกจิ้มจนไข่แดงแตกนองไปโดนเบคอน อืม..เป็นไข่แฝดซะด้วย โดนผมเจาะอีกแล้วนะ พูดไปก็เริ่มมีอารมณ์บางอย่างขึ้นมา กินได้ไม่กี่คำ ก็รู้สึกติดคอเลยดื่มนม อึก..อึก.. เลอะปากไปหมด ผมรีบเอาผ้ามาเช็ด ภาพนมข้นที่ราดขนมปังปิ้ง ทำเอาผมแทบสำลัก วันนี้มันอะไรกันเนี่ย นี่ผมหมกหมุ่นมากไปเหรอ ไม่อิ่มก็ต้องอิ่มล่ะ
ผมหยิบกระเป๋าสะพายสีฟ้าขึ้นมา แล้วเดินไปขึ้นรถที่สตาร์ทรออยู่ ก่อนจะหันไปที่ป้าแมวแล้วบอกว่า “ฝากทำความสะอาดห้องนอนผมทั้ง 2 ห้องด้วยนะ พอดีพาเพื่อนมาค้างน่ะครับ” แล้วก็ยิ้มให้
(ลุงกับป้าจะอยู่แค่วันจันทร์-วันศุกร์ ส่วนเสาร์-อาทิตย์ ผมต้องทำอะไรเอง พ่อ(แด้ด)กับแม่(ม๊า)ผมเขาอยากให้ผมทำอะไรเองบ้าง ก็ประมาณนี่แหละ ผมเลยมักจะพาเด็กๆมาสนุกกันช่วงสุดสัปดาห์อยู่เสมอๆ)
ระหว่างอยู่บนรถผมก็ไถไอจีเล่นไป เห็นสตอรี่ไอ้ไททันนั่งปั่นการบ้าน
ส่วนไอ้ฟิวก็กำลังจิบกาแฟตอนเช้า เหมือนอยู่มุมที่เดียวกัน
เลื่อนมาเป็นของไอ้เจม โพสรูปตัวเองถอดเสื้อโชว์ลงใน close friendหืม..ช่วงนี้เรากินเยอะไปนะ
ส่วนนิกแนกไม่ได้โพสอะไร
ผมเลื่อนไปดูจนเห็นโพสล่าสุดของไอ้ดิว ..นี่เป็นของขวัญที่ดีที่สุด.. -สร้อยข้อมือจี้ลูกบาส-
ผมกดปิดโทรศัพท์ด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เอนพิงเบาะหลังนอนพักสายตา ไม่อยากคิดถึงเรื่องมัน แต่ภาพหลาย ๆเหตุการณ์ตั้งแต่โรงยิม ไปจนถึงรถเบนซ์สีดำเปิดมันยังวนเวียน ไม่รู้ว่าผมหลับตาคิดถึงมันจนเวลาผ่านไปนานแค่ไหน ผมได้สติกลับมาเพราะลุงเรียกผม
“คุณหนูครับ ถึงแล้วครับ” ผมขยี้ตาก่อนจะเตรียมตัวลงจากรถ
“ขอบคุณครับลุง ตอนเย็นไม่ต้องมารับนะครับ เดี๋ยวผมกลับเอง” แล้วผมก็ลงจากรถไปเข้าโรงเรียนด้วยอาการมึน ๆ แทนที่อารมณ์สดใส…เฮ้อ..ไปแอบนอนที่ห้องพยาบาลดีกว่า
หลังจากเข้าแถวเสร็จผมก็ออกมาจากห้องพยาบาล ด้วยความเป็นเด็กมีความประพฤติดีในสายตาของพวกมาซเซอร์และลูกของผู้สนับสนุนเงินบริจาครายใหญ่
ผมเดินไปที่ห้องเรียนชั้น 5 ก็เจอกับเพื่อนวิ่งเล่น นั่งเล่นมือถือกันโหวกเหวก วุ่นวายกันทั่วห้อง ปกติผมจะนั่งติดหน้าต่างแถวที่ 4 กับไอ้ดิว และแก๊งเพื่อน แถวถัด ๆมาแต่วันนี้ผมเดินเลยไปนั่งแถวหลังสุดที่ปกติไอ้ไททันจะมาแอบนอน ตอนนี้มันไปยืนมุงเล่นเกมส์อยู่แถวที่นั่งผมกับไอ้ดิวและไอ้ฟิว
“อ้าว ไมมึงมานั่งตรงนี้วะ”ไอ้ ‘ซี’ ที่อยู่ชมรมว่ายน้ำทักผมด้วยใบหน้าสไตล์โอปป้า ไม่รู้เป็นญาติกับจุงกิรึเปล่าว่าแต่ที่ห้องผมมันมีแต่หนุ่มฮอตเหรอฟะทำไมหันไปทางไหนก็มีแต่แบบนี้ มันไม่มีสมาธิเรียนว้อย
ซี ม.4
https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/22/FQdiif.png
“กูไม่ค่อยสบายว่ะ” พูดเสร็จก็ไปเอากระเป๋าวาง นั่งเก้าอี้ติดหน้าต่างเอนตัวมองไปที่ไอ้ซี “เป็นไรมากไหมวะ กูขอจับตัวหน่อย”มันลุกมานั่งข้าง ๆก่อนจะเอาหลังมือนุ่ม..นุ่มก็มาสัมผัสที่หน้าผากผม ไออุ่นจากมือของนักกีฬาว่ายน้ำ สัมผัสไปทั่วทั้งหน้า คอ แผ่นหลัง อีกนิดมันคงจับจอห์นน้อยแล้วล่ะ
“ไอ้ห่า..ซี พอก่อน ขนลุก” ลุกจริงๆครับ ต่อให้ผมเป็นผู้ชายแท้ๆก็รู้สึก มึงก็ดูเป็นห่วงกูเกินปายยย คิดรายกับกูป่ะเนี่ย “เออ..โทษทีวะ พอดีกูไม่เคยเห็นมึงเป็นแบบนี้”
มันพูดไปก็ยังคงใช้ส่วนนั้น(..มือ..)สัมผัส ถูไถตามร่างกาย คอ หน้าผาก พวกนั้นต่อไป เอากลับไปวัดไข้ที่บ้านไหมครับ พี่ซี ผมกำลังจะพูดในสิ่งที่คิด ก็มีมือยาวๆมาดึงแขนที่มีกล้ามออกจากผมไป
ดิว ม.4https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/05/yC1yak.jpg
“มึงจะทำอะไรไอ้จอห์นวะ ไอ้เชี่ยซี” เอาแล้วเสียงทุ้มๆเข้ม ที่คุ้นชินดังจากข้างหน้าผม“เปล่า..แค่กูจะวัดไข้เพื่อนกู มึงเป็นเชี่ยไรเนี่ย ปล่อยแขนกูได้แล้ว กูเจ็บ..” ไอ้ซีพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ พึ่บ..มันปล่อยมือไอ้ซี แล้วหันมาสนใจผมแทน “มึงไม่สบายเหรอ” เอามือมาจับ“ไม่ค่อยร้อนนะ ไหนอาการเป็นไง ปวดหัวรึเปล่า”เลิกเป็นห่วงกูเถอะวะถ้าไม่รัก..ก็ปล่อยกูไป“เปล่า..แค่ปวดหัวเฉยๆ” ผมจับมือมันสะบัดออกมันก็มองผมแบบงงๆก่อนจะบอกว่า“งั้นกลับไปนั่งที่เดิม เดี๋ยวกูจะดูแลมึงเอง…”“พอ..กูไม่ไป” ผมเงยหน้าไปมองมันด้วยสายตาที่มันก็คงรู้สึกได้ว่า ผมไม่โอเค “นะ ไปที่ของเรากันดีกว่า”มันพยายามส่งสายตาอ้อนวอน จับไหล่ผมลูบไปมา“กูอยากนั่งตรงนี้ มึงกลับไปเถอะ” ผมพยายามกดเสียงลงต่ำมันก็พยายามยื้อผมอยู่นานจนไอ้ซีทนไม่ไหว ลุกขึ้น ประจันหน้ากับไอ้ดิว“กูว่ามึงไปก่อนเถอะ เดี๋ยวกูดูแลมันเอง” ไอ้ดิวมองด้วยสายตาหาเรื่อง ผมจับแขนไอ้ดิวไว้ก่อนที่เรื่องจะบานปลาย“งั้นเดี๋ยวกูย้ายมานั่งตรงนี้เอง ไอ้ซีมึงลุกออกไป” “วันนี้กูอยากจะนั่งข้างๆไอ้จอห์น” ทั้งสองต่างก็โต้เถียงกันเริ่มรุนแรงขึ้น ผมอยากเอาผ้าคลุมล่องหนมาคลุมพวกมันสองคนแล้วโยนออกนอกห้องจะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงมันอีก
“เชี่ย..เพ็ญศรีมา..พวกมึงกลับไปนั่งที่” ไอ้ไททันรีบบอกทุกคน
ไอ้สองตัวนี้ก็ยังกัดกันอยู่ จนมิสเพ็ญครีเข้ามา บอกนาย ภัทรพงศ์ นั่งที่เดี๋ยวนี้ มันถึงยอมกลับไปแต่สายตากลับมองด้วยความไม่พอใจ
“นักเรียนเปิดไปหน้า 55 วันนี้เราจะมาเรียนถึง การวิเคราะห์วรรณคดีไทย ……” แล้วมิสเพ็ญครี ก็เล่านิทานจนพวกผมเกือบจะหลับ “เอาล่ะ..ไหนมีใครอยากออกมาวิเคราะห์ตัวละครในวรรณคดี ในหัวข้อนี้บ้าง” หญิงสูงวัยเกือบ 50 ได้ใช้เลเซอร์ชี้ไปที่ จอโปรเจคเตอร์ 3 ตัวเลือก
นักเรียนคิดว่าตัวละครเหล่านี้มีอุปนิสัยอย่างไร
[*]พระราม
[*]ขุนแผน
[*]พระอภัยมณี
แต่ก็ไม่มีใครลุกออกไป มิสเพ็ญศรีก็เลยชี้ไปที่ไอ้ฟิว มันก็ลุกขึ้นมาแบบงงๆ“เอ่อ..ตัวละครเหล่านี้ เป็นคนเจ้าชู้ครับ มีเมียหลายคน ผมไม่ชอบอุปนิสัยแบบนี้และไม่อยากให้เพื่อนๆเอานิสัยแบบนี้ไปใช้ในชีวิตประจำวัน ขอบคุณคับ”พอมันพูดเสร็จก็มีเสียงหัวเราะของคนทั้งห้อง ดัง..ครืน แถมยังแซวว่าออกมาจากปากคนที่คบน้องดาวกับน้องพิมพลอย ซ้อนกันอะนะ
“เกือบถูก..มีใครมีความเห็นต่างจากนาย รัชชานนท์ บ้าง” ไอ้ดิวรีบยกมือขอตอบ
“นาย ภัทรพงศ์ เชิญ” หญิงสูงวัยผายมือไปที่หนุ่มหล่อตัวสูง ที่หันมามองผมก่อนจะตอบ
“รัชชานนท์ พูดผิดไปอย่างครับ พระรามไม่ได้เป็นคนเจ้าชู้ รักเดียวใจเดียว ยอมฝ่าทัพบุกข้ามน้ำข้ามทะเลถึงเมืองของยักษ์ เพื่อหาหญิงอันเป็นที่รักหนึ่งเดียว คือนางสีดา…” ก่อนจะหันหน้ามามองผมอีกครั้ง หลายๆคนก็เริ่มแซว “วันนี้นางสีดานั่งหลังห้องอยู่กับทศกัณฐ์ว่ะ 555+” เสียงไอ้ไททันตัวชงคนเดิม
“ดังนั้นเราไม่อาจเหมารวมว่าพระรามเป็นคนหลายใจเหมือนขุนแผนและพระอภัยมณีได้ครับ อุปนิสัยของพระรามจึงน่าเป็นแบบอย่างให้พวกเรานำไปปฏิบัติ เขาเป็นไอดอลผมเลย ขอบคุณครับ” เพื่อน ๆต่างปรบมือให้กับไอ้ดิวจนมันทำหน้ายิ้มขอบคุณทุกคน
“เยี่ยมมาก นาย ภัทรพงศ์ เข้าใจแล้วใช่ไหม..นายรัชชานนท์..”ก่อนจะไปเพ่งมองไอ้ฟิว มันก็ก้มหน้าอายเพื่อนทั้งห้อง โถ่เด็กป.3ยังรู้ ไอ้นี่มัวแต่หมกหมุ่นวิชาเพศศึกษา(ยังมีหน้าไปว่าเขา)
“ขออนุญาติครับ..ผมขอโต้แย้งนายภัทรพงศ์” ไอ้ซียกมือขึ้น“เชิญจ้ะ นายชนรัฐ ” เอ๊ะทำไมดูพูดดีกับไอ้ซี แปลก ๆ
หนุ่มหล่อสไตล์เกาหลีลุกขึ้นก่อนจะหันไปส่งสายตาอาฆาตกับหน้าหนุ่มหล่อลูกครึ่ง แล้วก็มองผมด้วยสายตาอันแสนอบอุ่น อีกครั้ง โปรดอย่ามองหน้าพี่ถ้าไม่อยากโดนปี้เยี่ยงสัตว์
“ที่พระรามพูดไว้ เอ้ยนายภัทรพงศ์ บอกเป็นเพียงความจริงแค่ครึ่งเดียว..จริงอยู่ที่พระรามยอมบุกน้ำไปหา แต่เมื่อได้คืนมา กลับให้นางสีดาต้องพิสูจน์ตัวตนโดยการลุยไฟ แถมยังขี้หึงโมโหร้ายถึงขนาดสั่งฆ่าหญิงผู้เป็นที่รักที่กำลังท้องลูกแฝด นี่หรือครับ บุคคลที่ควรเอาแบบอย่าง ผมว่าถึงทศกัณฐ์จะมีเมียหลายคน แต่ก็น่าจะดีกว่าพระรามอยู่หลายชั้นอยู่นะ”
“ฮิ้วว…เอาว่ะ ทศกัณฐ์ก็มีหัวใจ เอาไงครับพระราม สู้ไหม” เสียงเชียร์รอบห้อง มิสเพ็ญศรีก็เอากะเขาด้วย “ว่าไงนางสีดามีอะไรจะชี้แจงไหม นายปฐมกานต์” เอาแล้วไงอยู่ดี ๆโดนพาดพิงซะอย่างนั้น
“ผมไม่เห็นด้วยกับแนวคิดทั้งพระราม ทศกัณฐ์ หรือแม้แต่พระอภัยมณีและขุนแผน ทั้ง 4 บุคคลถูกเขียนขึ้นมาในยุคที่ยังเป็น ปิตาธิปไตยหรือสังคมชายเป็นใหญ่ ทำให้ตัวละครอย่างนางสีดา พิมพิลาไลย และ ผีเสื้อสมุทร ดูเป็นตัวร้ายในสายตาผู้อ่านครับ ถ้าเลือกได้ตัวละครฝั่งนางเอกก็อยากมีรักเดียวกับชายอันเป็นที่รักของพวกเธอเหมือนกัน ขอบคุณมากครับ”
ทุกคนต่างโห่ร้องอย่างสะใจ เมื่อผมพูดจบ “เหยดโด้..ยกนี้นางสีดาชนะน็อคว่ะ ฮี้ววว” พร้อมกับเสียงปรบมือชอบใจลั่นห้อง ก่อนที่มิสเพ็ญศรีจะกล่าวสรุปก็ใกล้เคียงกับที่ผมพูดไปนั่นแหละแล้วก็สอนบทเรียนถัดไป
ระหว่างเรียนไอ้ซีก็ดูห่วงใยผมแบบแปลกๆปกติเราแทบไม่ค่อยได้คุยกันด้วยซ้ำ อาจเพราะชมรมเราไม่ค่อยถูกกัน เนื่องจากไอ้ดิวมันค่อนข้างเกเร ไม่ค่อยยอมใครเวลามีปัญหา ยิ่งเป็นประธานชมรมที่อายุน้อย เวลาเจอกับรุ่นพี่คนอื่นๆที่เป็นประธานชมรม ตอนร่วมประชุมกันมันก็ไม่เห็นหัว เลยทำให้หลายๆคนไม่ชอบหน้ามัน ผมก็คอยอยู่ข้างๆไอ้ดิวมันมาตลอดเลยไม่ให้ไปยุ่งกับชมรมอื่น แถมยังคอยประสานงานเวลาต้องทำงานร่วมกันทำให้งานผ่านไปได้
ไอ้ดิวยังคงส่งรังสีอำมหิตมาอย่างต่อเนื่อง จนหมดคาบเรียน ผมก็กำลังจะลุกไปเรียนต่อไอ้กัปตันสุดหล่อก็มาจับมือผมดึงตัวออกมา ไอ้ซีก็กำลังจะห้าม แต่ผมก็บอกว่า “ไม่เป็นไร กูมีอะไรจะคุยกับมันเหมือนกัน”
มันพาผมไปคุยกันที่ห้องชมรม ถัดจากที่นั่นประมาณ 1 ชั้น มันชะเง้อไปมองในห้อง “ไม่มีคนอยู่พอดี”มันดึงแขนพาผมเข้าไปในห้องมาที่เตียงที่มีม่านกั้น
ผลักผมลงบนเตียงก่อนจะเข้ามาเอาตัวแทรก จ้องหน้าผมไว้ “มึงเป็นอะไรวะ ทำไมเย็นชากับกู ไม่มานั่งที่เดิม บอกกูมาดิ”“เปล่า กูไม่ค่อยสบาย..” มันรีบพูดดัก“มึงโกหก..เราคบกันมากี่ปี มึงโกรธกู ทำไมกูจะดูไม่ออก…บอกกูมาเถอะกูไปทำอะไรให้ วันศุกร์เรายัง…ดีดีกันอยู่เลย” มันพูดเสร็จก็เงียบไปพักนึง“มึง..อยากรู้ใช่ไหม” “ใช่”ผมกลั้นใจก่อนจะตอบไปว่า “...คือ..กู..” “ครืด…อ้าวพี่ดิว..พี่จอห์น มาทำอะไรครับเนี่ย” เสียงเด็กหน้าหวานที่เพิ่งเห็นเมื่อวันศุกร์
แฝดพี่ นิก ม.3https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/11/yyhyFP.jpg
แฝดน้อง แน็ก ม.3
https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/11/yyhMle.jpg
ริว ม.3
https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/11/yyk0fk.jpg
เราทั้งสองหันไปดู พวกเด็กทั้ง 3 คน ในชมรม ไอ้ริวไอ้นิกและไอ้แน็ก เหล่าบรรดาภรรเมียผมเข้ามาโดยไม่ได้นัดหมาย ไอ้นิกและไอ้แน็กดูเขินๆผม ไอ้ริวก็อายๆ “เอ่อ กูมา…คุยกันเรื่อง…งบชมรม ว่าแต่มึงเหอะ เข้ามาทำอะไรไม่เรียนไงวะ” ก่อนจะลุกออกจากตัวผม
“คือผมเข้ามาเอาของในล็อกเกอร์อ่ะครับ พอดีวันนี้มีเรียนพละ”ไอ้นิกบอกก่อนที่ทั้งสามจะเดินไปหยิบ
“เสร็จแล้วก็รีบออกไปพวกกูจะคุยกันต่อ” มันทำท่าโบกมือไล่พวกน้องๆ
ในขณะที่ไอ้ริวกำลังจะเดินออกไป ไอ้นิกกับไอ้แน็กก็เดินมาหาผมทั้งคู่ ก่อนจะสะกิดกันบอกว่า “มึงพูดดิ ไม่มึงแหละบอก” จนไอ้ดิวโบกหัวพวกมัน “อ้ำ..อึ้งอยู่นั่นแหละ รีบพูดมา เร็วๆ”เชี่ย..มันจะบอกไรวะ เรื่องคืนนั้นเหรอ “เฮ้ย..เดี่ยว..” ผมพยายามห้าม“คือพวกผมจะมาขอลาอ่ะครับพี่ วันนี้ต้องไปงานแต่งเฮีย คงอยู่ซ้อมไม่ได้” ผมเบรกหัวเกือบทิ่ม“เออแค่ครั้งนี้นะว้อย ไปได้แล้ว ไอ้ริวล่ะไปกับพวกมันด้วยไหม” “ไม่ครับผมไม่ติดอะไร”ไอ้ริวรีบส่ายหัว กลัวโดนกัปตันเล่นอีกคน“งั้นพวกผมไปแล้วนะพี่ครืด…”ทิ้งให้ผมกับมันอยู่ในห้องด้วยความเงียบ “เมื่อกี้มึงจะพูดอะไรนะ”“คือ..กู..จะ..บอก..ว่า..กู….”“จบที่เธอแล้วฉันจะไม่เริ่มที่ใคร..(เสียงมือถือเข้า)” โอ้ยยย อะไรวะเนี่ย
ไอ้ดิวดูเบอร์ก่อนกดรับสายอย่างเร็วไว ครับ..ใช่ครับ แล้วมันก็พูดภาษาอิตาลีตอบกลับปลายสายมันทำท่าลุกลี้ลุกลนหลังจากวางสายก่อนจะ เข้ามาใกล้ๆหน้าผมแล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า
“ถ้ากูทำอะไรผิดมึงโกรธกูได้ จะทุบจะตีกูยังไงก็ได้ แต่กูขออย่างนึงได้ไหม..อย่าเย็นชาใส่กู หายหน้าไปแบบนี้เลยนะ” ก่อนจะจับมือผมไปแนบแก้มมัน ส่งสายตาอ้อนวอนขอการอภัยโทษ
“ดิวขอโทษนะครับ จอห์น..” มันเอามือมาจับคอผมแล้วใช้นิ้วโป้งเชยคางผมขึ้น ริมฝีปากแดงของมันโน้มเข้ามาจูบผมอย่าแผ่วเบา รสสัมผัสหวานๆที่ทั้งเราสองต่างโหยหาค่อยๆลิ้มลอง ชิมลิ้นกันและกัน อืมมม..อืออ..มันถอนจูบออกแล้วพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มๆว่า “จอห์น..ดิวชอบจอห์นนะ..”
“...”ผมรู้สึกหวั่นไหวกับความรู้สึกภายในเมื่อได้ยินคำนี้จากปากมัน “แต่กู…” มันเอานิ้วชี้มาปิดปากผมแล้วก็หอมแก้มผมหลายฟอด “จอห์นยังไม่ต้องบอกอะไรดิวตอนนี้หรอก..” ยิ่งเวลาไอ้หน้าหล่อมันแทนตัวเองว่าดิว เรียกผมว่าจอห์น เสียงสอง เสียงสาม ทำเอาผมละลายเหมือนกันนะ
มันยิ้มหวาน ก่อนจะพูดออกมาว่า “ดิวรู้ว่าดิวอาจไม่ดีในสายตาใคร แต่ในสายตาของดิวมีแต่จอห์นนะ” มันหอมแก้มผมอีกครั้งก่อนจะค่อย ๆจูบอีกทีแต่ครั้งนี้ดูโหยหา คะนึง ผมก็เริ่มใจอ่อน ..อือ..มันละออกจากปากผม“เดี๋ยวกูต้องไปจัดการธุระที่บ้านก่อน มึงวันนี้กูลานะ ฝากบอกมาสเซอร์ให้ด้วย”ผมก็เออออ ตามร่างสูงราวกับถูกสะกดจิต จากนั้นกัปตันสุดหล่อก็เดินจับมือพาไปส่งที่ห้องเรียน
“ไงมึงคืนดีกันแล้วสินะ”เสียงไอ้ไททันแซว“เออ จะว่างั้นก็ได้” ผมยิ้มอาย ๆ“ทุกคนสบายใจได้ ยังไงนางสีดาก็เลือกพระราม ไอ้ฟิวมึงเอามาเลย 100 นึง” “เออ ลืมไปเพื่อนกูแม่งยิ่งใจง่าย..โอ้ยย” ผมโบกมันไปทีนึง “เดี๋ยวก่อนนะไอ้นี่ เพราะมึงตอบโง่วๆเรื่องมันถึงลามขนาดนี้ ยังไม่รู้ตัว ”“กูไปแล้วนะ” แล้วมันก็ลูบหัวผมก่อนไป ทำเอาผมหน้าแดงเลย ไอ้ห่าน ต่อหน้าเพื่อนๆ เลยนะ ผมรีบวิ่งกลับไปที่โต๊ะราวกับเป็นเจ้าหญิงที่โดนเจ้าชายแตะตัวครั้งแรก ไอ้ซีที่นั่งอยู่ข้างๆก็เอามือมาลูบหัว อีกคนและ มันก็เอามือมาจับหัวผม เช็กไข้อีกรอบ “ตัวก็ไม่ร้อนแล้ว แต่หน้ามึงแดงๆนะ สีดาของพี่” ยัง..ยัง ไม่หลุดคาแรคเตอร์อีกนะ
“พอได้แล้ว แค่นี้กูก็เขินจะแย่แล้ว” แล้วมันก็แกล้งผมไปมา เราทั้งคู่ก็หัวเราะจนผมรู้สึกว่าเราสนิทกันมากกว่าเดิมนะ ดูๆไปมันก็น่ารักนะเนี่ย ปกติไม่เคยเห็นมุมนี้ของมันเลย สุดท้ายมันก็ชวนผมไปว่ายน้ำที่ชมรม ผมก็นึกอะไรไม่รู้ตอบตกลง (อ้าว..สีดาเห็นนางเงียบๆ..)
“แมวไม่อยู่หนูร่าเริง มึงดูสิ เพื่อนมึง” ฟิว หนุ่มแว่นตี๋ สูงโปร่ง ผอมไม่ค่อยมีกล้าม ส่วนใหญ่บริหารแต่ข้อมือบอกกับเพื่อนซี้ หน้าตาตรงสเปคสาวคอนแวนต์จนถึงกับมีตบกันแย่งหนุ่มฮอตคนนี้
ฟิวม.4
https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/22/FxH6r9.png
“เออ เพื่อนกูฮอตทำไงได้ จะแดกหมดทั้งโรงเรียนอยู่แล้ว แต่มึงก็ใช่ย่อยนะไหน คลิปใหม่ที่มึงบอกเด็ด เอามาใหม่ดิกูเผลอลบไป” ไททัน ลีดคนดัง อยากมีแฟนแต่โคตรหื่น จีบสาวไม่เป็น ฉายาหล่อแต่หื่น
ไททัน ม.4
https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/22/FxHrdJ.jpg
“อยู่ในฮาร์ดดิสก์ที่บ้านกูวะ วันนี้ไปก็ไปเอาที่บ้านกูดิ จะได้ไปทำรายงานของประเสริฐด้วย”
“เออ..คืนนี้กูไปค้างละกัน อยากปลดปล่อยมาหลายวันและ เสาร์อาทิตย์ก็ไปช่วยป๊าเฝ้าร้านทองที่เยาวราช เหนื่อยชิบหาย”
แล้วมันสองตัวก็ชวนผมไปนอนที่สนามหลวง คือหมายถึงเล่นว่าวที่บ้านไอ้ฟิวครับ แก๊งผมก็แบบนี้แหละ คบกันตั้งแต่เด็กเห็นตั้งแต่หัวยันหำ ไม่มีอายกันแล้ว ผมก็ปฎิเสธไปคืออยากพักผ่อนบ้าง แล้วผมกับไอ้ซีก็ตัวติดกันราวกับรู้จักกันมานาน นั่งติดกันทุกคาบเลย จนมาถึงตอนเย็น ผมก็ไปที่สระว่ายน้ำกับไอ้ซี แต่ผมไม่ได้เล่นนะ เพราะว่าต้องไปซ้อมบาสที่ชมรมเลยมาส่งมันทั้งที่ใจอยากโดดลงไปเล่นให้รู้แล้วรู้รอดไป
มึงไม่ลงมาเล่นแน่นะ ไอ้ซีถามผมย้ำอีกครั้ง กูก็อยากเล่นว่ะ แต่วันนี้กูนัดน้องไว้แล้ว โทษที วันเสาร์ล่ะกัน กูไม่ได้ไปไหน มึงว่างไหมได้ งั้นเสาร์ 10 โมง กูไปรับนะ เค ..ห้ะ มึงรู้จักบ้านกูเหรอ “เมื่อก่อนกูไปส่งมึงบ่อยๆ” มันพูดเสร็จก็หยุดไปพักนึง “เออ..ช่างมันเถอะ กูจำได้น่า ซอย เจริญกรุง 58 ใช่ไหมล่ะ” “ใช่ ๆ เออไม่ต้องมารับก็ได้นะกูเกรงใจ..”ทำสายตาตัวบางร่างเล็กอ่อยเหยื่อ“กูพูดแล้วคำไหนคำนั้น” พ่อหนุ่มโอ้ปปาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นงั้นกูไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ ผมก็นั่งรอมันอยู่ตรงหน้าสระ ดูเด็กๆ หนุ่มโดดน้ำตูมตาม อืม..น่ากิน..ดีนะแต่ละคน อูม ๆทั้งนั้น หุ่นนี่ไม่แพ้นักบาสเลย ผมก็มองดูอาหารตาเพลิน ระหว่างรอผู้ชายเปลี่ยนเสื้อผ้า “ทายซิใครเอ่ย..”มือมาปิด “ไม่เล่นไอ้ซี…” “ผิด..ทายใหม่” เสียงคุ้นๆนะ ใครวะ ผมเงียบไปจนอีกฝ่ายทนไม่ไหว“อ้าว…ลืมพี่ซะแล้วเหรอเนี่ย วันฟิตงบพี่อุตส่าห์ช่วยอนุมัติเพิ่มให้นะ”“พี่ไบร์ท !!” “ถูกต้องนะคร้าบบ…เก่ง ๆแบบนี้พี่คงต้องให้รางวัลหน่อยแล้ว” “ห่ะ..ไม่เป็นไรครับ” ผมรีบหันหน้าไปหาท่านประธานนักเรียนคนปัจจุบัน จุดสูงสุดของโรงเรียน ฉายา เทพบุตรสายฟ้าหล่อเหลาน่าหลงใหล ดวงตาที่เย้ายวน รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ และร่างกายที่สมส่วนราวกับถูกเทพสร้างสรรค์ขึ้นมา
พี่ไบร์ท ประธานนักเรียนhttps://sv1.picz.in.th/images/2023/05/22/FxHuQD.png
ผมอึ้งในความเพอร์เฟคของรุ่นพี่ ม.5 จนกระทั่งไอ้ซีมาช่วยเรียกสติไว้ “มึง..กูเสร็จแล้ว..อ้าว..พี่ไบร์ท!!?” “เรียกผมว่าประธาน..ด้วยครับ ตอนนี้ยังอยู่ในโรงเรียน” พี่ไบร์ทหันไปมองไอ้ซีแล้วพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ“คะ..ครับท่านประธาน” ผมเห็นมันก้มหน้าตัวสั่น “คุณชนรัฐ กัปตันคุณไม่อยู่เหรอ”“เห็นว่าวันนี้ไม่เข้าชมรมนะครับ” “โอเค งั้นพี่ไม่กวนแล้วนะครับ น้องจอห์น หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกบ่อยๆนะครับ” ก่อนจะยิ้มหวานแต่ดูมีเลศนัย แล้วจับไหล่ผม“ครับพี่ แล้วเจอกันนะครับ”ผมหยักหน้าพร้อมยกมือไหว้ก่อนจะมองเห็นเขาค่อยๆเดินออกไปจากบริเวณสระว่ายน้ำ“มึง..อย่าไปยุ่งกับพี่เขานะ กูขอเตือนด้วยความหวังดี”“ทำไมวะ พี่เขามาทักกูเอง กูไม่ได้ไปยุ่งสักหน่อย”“เออ เชื่อกูเถอะ ถ้ามึงไม่อยาก..เจอเรื่องที่ไม่ดี กูพูดได้แค่นี้” ผมก็เชื่อมันแล้วก็ดูมันว่ายน้ำ อือหือ ให้สามคำ ‘อวบ - ยาว - แซ่บ’เป้าที่เปียกดูรัดของภายในจนมันเกือบจะล้นออกมา มันก็ว่ายไปว่ายมาแล้วก็ให้ผมจับเวลา ทำแบบนี้สักพัก “กาลครั้งนั้นยังอบอุ่นในใจ รู้สึกทุกครั้งว่าเธอยังดูแลฉันใกล้ ๆ เหม่อมองฟ้าแล้วถอนหายใจ เหมือนเราได้พูดกัน..” ผมหยิบมือถือมาดู อ้าว..ไอ้น้องริว มันคอลมา ผมกดรับสาย “ฮัลโหล ว่าไงมึง”“พี่อยู่ไหนแล้วครับ ผมรออยู่ที่ชมรมนานแล้ว ไม่เห็นพวกพี่เลย” เสียงมันดูร้อนลน “เออ..โทษทีวะพี่ลืมไป เดี๋ยวจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ” ผมก็กดวางสายแล้วรอไอ้ซีว่ายมา ขอตัวลาไปชมรม ไอ้ซีก็ไม่ว่าอะไร
ซี ม.4https://sv1.picz.in.th/images/2023/05/22/FQ7RTz.jpg
มาถึงชมรม ผมก็เห็นไฟเปิดอยู่ พอดูนาฬิกา โห เกือบจะหกโมงแล้ว ผมโคตรรู้สึกผิดเลย ไอ้ริวมันรอหลายชม.แล้ว พอเข้าไป ผมก็เห็นมันนอนซุกตัวอยู่บนโซฟา มีผ้าห่มอยู่ ตอนมันหลับนี่น่ารักอยู่นะ เลยเผลอตัวไปลูบหัวจนมันตื่น อืออ..มันบิดขี้เกียจก่อนจะขยี้ตามองผม แล้วใส่แว่นที่ผมเพิ่งเคยเห็นมันลุคนี้ “อ้าว พี่จอห์น หวัดดีครับ มันเอามือมาไหว้ผม” “เออ หวัดดี โทษทีว่ะกูลืมบอกไปวันนี้ไอ้ดิวมันไม่อยู่เลยไม่ได้ซ้อม ป่ะกลับบ้าน” “ครับพี่ พอมันกำลังจะลุกผมก็เห็นที่หัวเข่ามันพันแผลไว้” “ขามึงไปโดนอะไรมา เมื่อเช้ายังไม่มีเลยนี่” “ก็..พอดีผมไปลองเล่นกับพวกทีม B(แซม, ไนท์ ,เดียว ,เกมส์ และ แบงค์) แล้วเกิดล้มก็เลย..” มันพูดไปก็“เป็นอะไรมากไหมมึง” ผมรีบไปดูแผลมัน มีเลือดซึมๆมาเล็กน้อย “แค่ถลอกครับพี่ ไม่ต้องห่วงผมไหวแน่ แข่งครั้งแรกต้องทำให้ดีที่สุด” โหยิ่งมันพูดแบบนี้ผมยิ่งรู้สึกแย่มากกว่าเดิม “ความรับผิดชอบกู กูผิดเอง ขอโทษนะมึง”กูน่าจะมาบอกมึงก่อน
“ไม่เป็นไรครับ ป่ะกลับกันเถอะ” มันทำท่าจะลุก ผมก็เห็นมันจะล้ม เลยช่วยพยุง ร่างของคนพี่เลยโผกอดมันจมอก ไออุ่นของมันและผมต่างถ่ายเทความร้อนให้แก่กัน กลิ่นเหงื่อและสาปเด็กหนุ่มก็ลอยมาเตะจมูก ผมพยายามถอยแต่สมดุลของเราไม่ดี ทำให้ผมล้มไปทับมัน ดังแอ้ก โชคดีไม่โดนขามันเพราะมันยกขาข้างที่เจ็บไว้ ท่าทางของเรามันค่อนส่อไปในแง่นั้น ผมรับลุกออกจากตัวมัน แต่มือของร่างบางที่โอบเพราะสัญชาติญาณก็ยังไม่ปล่อย ใบหน้าขาว รอยยิ้มหวาน สัมผัสของร่างกายเราที่ปะทะกันจากส่วนกล้ามท้องลงมา..หน้าตามันดู..อ่อยผมรึเปล่านะ ยิ่งผมดันตัวออก มันยังกอดคอผมแน่น ทำให้ส่วนล่างของเราถูไถกัน ผมเริ่มรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงช่วงล่างของเราทั้งสองที่ดันกันแน่นขึ้นทุกที ความอดทนที่มีก็เริ่มค่อยๆหายไป ผมเลื่อนใบหน้าลงไปหารุ่นน้องที่ตอนนี้ดูท่าว่า..ต้องการ..อะไรบางอย่าง ผมดันท่อนล่างประกบดันเข้าออกจนน้องเริ่มคราง ริมฝีปากชมพูนั้นเผยอออกผมรีบโน้มตัวเข้าไป..
(...ตู้ด…)เสียงริงโทนมือถือจากภายนอก ดังขึ้น“ฮัลโหล..กำลังจะมาปิดห้องชมรมเนี่ย” ผมรีบถอนตัวออกจากรุ่นน้อง แล้วหันไปตามเสียงเห็นเงาลุงยามกำลังจะมาปิดห้องข้าง ๆหันไปประคองน้องริวแล้วออกไปจากห้องทันที ลุงยามก็งงๆ ไม่คิดว่ามีคนอยู่ ผมก็ขอโทษบอกว่าน้องมันขาเจ็บเลยให้มันพัก ลุงยามเลยไม่ได้ว่าอะไร แล้วเราก็มารอแท็กซี่หน้าโรงเรียน เราสองคนต่างก็เงียบ
“เอ่อ..พี่จอห์น..”เป็นน้องริวที่เป็นฝ่ายทักก่อน“ว่าไงครับ”ผมหันไปมองน้องที่ดูนั่งรอรถอยู่ข้างๆผม“ไปส่งผมที่คอนโดได้ไหมครับ อยู่ใกล้ ๆแถวนี้เอง”“อยู่คนเดียวเหรอ” ถามโดยไม่คิดอะไร“ปกติอยู่กับพี่ชายครับแต่วันนี้พี่ไม่อยู่” น้องพูดด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ ผมเอ็นดูถึงกับไปลูบผมให้“อยากให้พี่ไปส่งแน่นะ...” ผมย้ำอีกครั้งด้วยน้ำเสียงกระซิบที่ข้างหู“..อือ..” รถแท็กซี่คันสีแดงมา ผมเดินไปโบก แล้วเปิดประตูพาน้องเข้าก่อนจะตามเข้าไปปิดประตู “ซอยสมเด็จเจ้าพระยา 11 ครับ” น้องบอกลุงคนขับแท็กซี่ รถค่อยๆเคลื่อนตัวผ่านไปจากโรงเรียนช้า ๆ ระหว่างนั้นสายตาผมก็สะดุดกับป้ายทะเบียนรถ ‘ยส 6969’
เอ..คืนนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้างน้าาาา…อยากรู้ก็คอมเมนต์รอไว้เลยค้าบ (^ _ ^)EP.นี้ เปิดหลายตัวละครหน่อยแต่รับรองคุ้มค่าแน่นอนครับ ไว้ผมจะอัพรูปสายๆหน่อยนะครับขออภัยที่ให้รอนาน ตอนนี้น่าจะปรับจูนอะไรหลายๆอย่างได้แล้ว ขอให้สนุกกับโลกของจอห์นต่อได้เลยครับ
ติดตามตอนอื่นๆได้ที่นี่ครับ
นี่เป็นตอนพิเศษนะครับ------>โย่ว และนี่คือเสียงเด็กโดนงัด(18+)พี่ชายผมเป็นประธานนักเรียน อีพี 1 (18+)พี่ชายผมเป็นประธานนักเรียน อีพี 2 (18+)พี่ชายผมเป็นประธานนักเรียน อีพี 3(18+)
นี่เป็นตอนหลักนะครับ------>ตอนที่ 1ตอนที่ 2(18+)ตอนที่ 2.5(18+)ตอนที่ 3 Part 1ตอนที่ 3 Part IIตอนที่ 3 Part III(18+)ตอนที่ 3 Part IV(18+)ตอนที่ 4ตอนที่ 5ตอนที่ 6ตอนที่ 7ตอนที่ 8ตอนที่ 9ตอนที่ 10ตอนที่ 10.1ตอนที่ 10.2ตอนที่ 11ตอนที่ 11.1ตอนที่ 11.2ตอนที่ 11.3-1ตอนที่ 11.3-2ตอนที่ 11.4ตอนที่ 12 Part 1(20++)ตอนที่ 12 Part 2(20++)
ถ้าสนุก ชอบใจ อย่าลืมกดไลค์กดแชร์กันนะครับคอมเมนต์ ติชม ได้เรื่อยๆเลยครับ ผมจะอ่านทุกเมนต์เลย
ดิวนี่ยังไงกันแน่นะ
แต่ที่แน่ๆ รอตอนริวก่อนละ 55555 ตัวละครเยอะจริงๆครับ รอตอนต่อไปนะครับ ขอบคุณมากนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ. เป็นช่วงที่รอเลย เผด็จศึกน้องสักที ลุ้นเลย ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ริว ร้าย ขอบคุณมากค้าบบ ขอบคุณมากค้าบบ
หน้า:
[1]
2