เจ้าชายรองเท้าแตะ ตอนที่ 2
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Maximam เมื่อ 2023-6-6 15:26วันเวลาผ่านไปแอนดริวก็โดนแม่เลี้ยงและพวกพี่น้องนอกสายเลือดกลั้นแกล้งเสมอแต่แอนดริวก็รอดพ้น
มาได้ทุกครั้ง โดยที่เขานั้นลุกขึ้นสู้แบบมีสติ จึงทำให้ 3 แม่ลูกแพ้ภัยตัวเองเสมอ
"นี่แกจะไปไหน"
"เดินเล่น"
"ใครอนุญาต มามี๊ฉันยังไม่ได้อนุญาตให้เธอออกไปไหนนะ กลับมานะไอ้คนรับใช้"
แอนดริวไม่สนคำพูดของดิสนีย์และเดินออกไปจากบ้าน หลายสิบปีเเล้วที่แอนดริวไม่ได้ออกไปพ้นรั้วบ้าน
เขาเดินมาที่ทะเลสาบและนั่งพักผ่อนร่างกายเขาก็เริ่มถอดเสื้อผ้าออกจากร่างกายจนเปลือยเปล่าแล้วก็
ลงไปเล่นน้ำในทะเลสาบอย่างสบายตัวโดยที่เขาไม่รู้เลยว่ากำลังมีคนแอบมองเขาอยู่
"เจ้าชายบิวกิ้น"
"ข้าบอกเเล้วไงว่าให้เรียกอะไร"
"ท่านบิว"
"เฮ้อข้าบอกให้เรียกข้าวว่าอะไร"
"ไอ้บิว พะยะค่ะ"
"แล้วจะลงท้ายราชาศัพท์ทำไม พวกท่านทั้งหมดออกไปดูลาดราวอย่าให้ใครเข้ามาในนี้ได้"
"ครับ หัวหน้า"
เจ้าชายบิวกิ้นและองครักษ์พร้อมด้วยทหารอีก 5 นาย ได้แอบออกจากวังมาเที่ยวเล่นตามประสาหนุ่มโสด
และได้พบกับแอนดริวที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ...ทำไมเราต้องแข็งตัวด้วยว่ะ มันก็มีเหมือนเรา เราก็มีเหมือนมัน
หรือว่าเรา จะชอบผู้ชาย... เจ้าชายบิวกิ้นที่แอบดูอยู่นั้นก็จงใจเหยียบกิ่งไม้ให้เกิดเสียง
"ใคร ใครหนะ"
"ขอโทษทีเราเพิ่งเลิกงานกำลังจะกลับบ้านเลยแวะมาอาบน้ำล้างตัว"
"อย่าเพิ่ง ให้เราขึ้นไปก่อนหลับตาด้วย"
"ทำไม นายอายเหรอ"
"ไม่ใช่ว่าอาย แต่ไม่อยากให้ใครเห็นร่างกาย"
"ห่วงตัวอย่างกับผู้หญิงเลยนะนาย เราอาบด้วยนะ"
"เฮ้ยไอ้บ้า แก้ตรงนี้เลยเหรอ"
"ใช่ไง"
บิ้วกิ้นถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจากนั้นก็เปลือยกาบลงทะเลสาบว่ายน้ำไปหาแอนดริว สองหนุ่มในสภาพที่
เปลือยกายต่างก็หัวใจเต้นแรงเมื่อเนื้อตัวของเขาทั้งคู่ได้สัมผัสชนกัน ทั้งคู่เล่นน้ำด้วยกันแบบเขิน ๆ
"เราว่าเรากลับบ้านก่อนดีกว่า นายอยู่แถวไหนหรือ"
แอนดริวเอ่ยถาม บิวกิ้นจึงตอบว่า...
"จะไปส่งเราเหรอ"
"เปล่าจะบอกให้นายรีบกลับ แถวนี้มันอันตราย"
"เอ่อ...นาย นาย นาย"
แอนดริวใส่เสื้อผ้าเสร็จก็รีบเดินจากเจ้าชายบิวกิ้นไปทั้งๆที่เจ้าชายกำลังอยากจะถามชื่อแต่ก็ไม่ทัน เจ้าชาย
รู้สึกชอบกับหนุ่มบ้านป่าคนนี้เข้าให้แล้วสิ
แต่แอนดริวนี่สิเมื่อกลับมาถึงบ้านก็ไม่สามารถเข้าบ้านได้เพราะถูกยายแม่เลี้ยงใจร้านล็อคประตูรั้วไม่ให้เข้า
จะปีนก็ไม่ได้เพราะรั้วถูกทาด้วยน้ำมันพืช แต่นี่ก็ใช่ว่าจะทำอะไรแอนดริวได้ แอนดริวเดินไปที่รั้วบ้านด้าน
ทิศใต้จากนั้นเข้าก็เป็นช่องลับเข้าไปในห้องใต้ดินแล้วตัดระบบไฟในบ้านทั้งหมด โชคดีที่วันนี้คุณเทียร่า
คุณมองเล่ และคุณเภสัช (แก๊งแป้งเย็น) ไม่อยู่บ้านพอดี งานนี้ยิ่งสนุกไปใหญ่ เพราะ 3 คนนั้นไม่รู้จัก
ห้องลับใต้ดิน
"มามี๊ลืมจ่ายค่าไฟหรือเปล่าค่ะ ทำไมไฟดับแบบนี้"
"ฉันจ่ายหมดแล้วนะ เเล้วพวกคนใช้ก็ไม่อยู่ด้วยอะ โอ๊ยยยย"
"ก็คุณแม่นั่นแหละครับเชื่อยายดิสนีย์เป็นไงหละไอ้แอนดริวก็ไม่อยู่อีกคนแล้วระบบไฟฟ้าใครจะซ่อม"
"นี่พี่อย่ามาโทษหนูนะ"
"ไม่สน ฉันร้อนมากกกกกกกก ไปตามช่างมาซ่อม"
"มืดป่านนี้ใครจะมาซ่อมให้หละ พวกแกก็นอนร้อน ๆ ไปนี่แหละ"
"ไม่เอาครับคุณแม่"
"ไม่เอานะคะมามี๊"
3 แม่ลูกตอนนี้ตีกันบ้านแทบแตกแต่แอนดริวกลับนอนหลับชิว ๆ ในห้องใต้ดินอย่างสบายใจ มีเครื่องฟอก
อากาศ มีอาหาร มีน้ำเย็นๆ ให้ดื่มอีก
หลายวันต่อมา
ได้มีการประกาศออกสื่อให้หนุ่มๆสาวๆอายุไม่เกิน 30 ปีเข้าร่วมงานเลี้ยงและร่วมเต้นรำกับเจ้าชายบิวกิ้น
เพื่อให้เจ้าชายเษกสมรส ทุกคนในเมืองต่างก็ดีใจเเละเตรียมตัดชุดอย่าหรูหรา ไม่เว้นแม้แต่เดววิทกับดีสนีย์
"แม่ ช่างตัดชุดนี้เขาจะตัดเสร็จเมื่อไหร่หนูอยากเห็นชุดของหนู"
"นัั่นสิครับแม่ เจ้าชายคงต้องพอใจในตัวลูกมาก ๆทั้งหล่อทั้งล่ำทั้งความกำยำของลูก"
"โอ๊ยฝันกลางวันแล้วคะคุณพี่ขา ยังไงเจ้าชายก็ต้องเลือกสาวสวยอย่างน้อง"
"เลือกพี่"
"เลือกน้อง"
"ก็บอกว่าต้องเลือกพี่"
"พี่ แต่หนูว่ามีอยู่คนนึงที่ไม่ได้เลือกนะ5555"
"ใช่ นั่นแกจะไปไหนไอ้คนรับใช้"
"เตรียมชุด"
"ต๊ายยยย ขี้ข้าอย่าแกหรือจะไปงานกะลาดินเนอร์"
"กาล่าคะคุณแม่ กะลาจะไปนั่งขอทานหรือไง ไหนมาดูสิชุดอะไร"
"อย่านะ"
"เอามานี่ อุ๊ต๊ะ ทักซิโด้สีครีมต๊ายยยสวยไหมน้องสาวพี่"
"สวยสิพี่แต่น้องว่ามันต้องมีลูกเล่นสักหน่อย"
"พวกแกจะทำอะไร"
"ก็ตัดแต่งชุดแกไง5555555"
3 แม่ลูกรุมแกล้งแอนดริวด้วยการตัดและฉีกชุดของแอนดริวที่พ่อส่งมาให้จนไม่เหลือชิ้นดี
"5555อุ๊ยตายละชุดขาดหมดเลย อย่างนี้แกก็ไม่ได้ไปแล้วสิ"
"ถ้าผมไม่ได้ไปพวกแกทั้ง 3 ก็ไม่ได้ไปเช่นกัน"
"แกจะทำอะไรฉันได้ อุ๊ย ทำไมรู้สึกปวดท้อง"
"ใช่แม่เหมือนท้องจะเสีย"
"เฮ้ออออสงสัยยาถ่ายจะทำงาน นั้นก็นั่งถ่ายให้สบายตูดเลยนะ 5555"
"แก... อีบ้า"
แอนดริวจึงแม้จะจัดการ 3 แม่ลูกนั้นได้แต่ก็ไม่มีชุดไปงานอยู่ดี ในขณะทีเขานั่งเล่นอยู่ในสวนกุหลาบ
สีขาวนั้น 3 แม่ลูกกอาการดีขึ้นแล้สวรีบหอบสังขารกันไปที่งานเลี้ยงในพระราชวัง
"แอนดริว แอนดริวลูก"
"ท่านพ่อ ท่านมาทำไมเดี๋ยวพวกมันก็รู้หรอก"
"พ่อมาพาลูกไปที่งานเลี้ยง คุณยายตัดชุดให้ลูกใหม่ ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดให้หล่อ"
"แต่.... ลูกไม่มีรองเท้านะครับท่านพ่อ"
"ใครบอกก็ที่ลูกใส่อยู่นี่ไง"
"รองเท้าแตะเนี่ยนะ"
"ใช่ สิ่งเดียวที่จะทำให้ลูกสะดุดตาเจ้าชายบิวกิ้นได้ก็รองเท้านี่หละ"
แอนดริวรีบอาบน้ำแต่งตัววอย่างหล่อแล้วรีบไปงานโดยมีคุณพ่อเป็นสารถีขับรถม้าไปให้
ณ พระราชวังเปิดตัวเจ้าชายบิวกิ้น รัชทายาทแห่งซีเอสวาย
เจ้าชายบิวกิ้นเดินออกมาที่สีหบัญชรด้วยความปิติและคิดว่าจะได้เจอชายหนุ่มที่เขาอาบน้ำด้วย เจ้าชาย
พยายามมองหาแต่แล้วก็ไม่เจอตอนนี้เจ้าชายชักไม่อยากออกงานเเล้วสิ
"ข้า ในฐานะพระราชา ขอขอบคุณทุกท่านที่มางานนี้ ข้าจัดงานนี้ขึ้นก้เพื่อให้เจ้าชายบิวกิ้นลูกของข้า
ได้เลือกคู่ ลูกชายข้าเป็นLGBTQ+ ข้าจึงให้สิทธิแก่คนทุกเพศมาร่วมงาน และะหวังว่าจะมีคู่ชีวิตของลูก
ข้า อยู่ในงานนี้"
ทุกคนต่างเต้นรำและสนุกสนานกันเต็มที่ เพื่อให้เป็นที่สนใจแกเจ้าชายบิวกิ้นทุกคนต่างออกลีลากันเต็มที่
"ถูกใจใครบ้างไหม บิวกิ้น"
"ไม่เลยฮะท่านพ่อ ข้าอยากได้เจอคนที่ข้าหมายปอง"
"เขาเป็นใคร"
"เป็นหนุ่มชาวบ้านที่ข้าได้เจอมา เขาดูน่ารัก นิสัย มารยาท ต่างจากเด็กชนบททั่วไป"
"ถ้าลูกกับเขาได้เป็นเนื้อคู่กันอย่างไรเขาก็ต้องมางานนี้"
เจ้าชายเดินออกมาที่ด้านหลังวังภายในสวนราตรีที่เป็นพื้นที่ส่วนตัวในการทำภาระกิจปลดปล่อยอารมย์
แบบเอ้าดอ เจ้าชายนึกถึงหน้าของแอนดริวแล้วก็ปลดตะขอกางเกงออก จากนั้นก็เอาปืนพกประจำกาย
ออกมารูดเล่น ร่างกายที่เปลือยเปล่า ไรขนที่ดกดำตั้งแต่ใต้สะดือลงไปยังชวนให้เจ้าชายคิดถึงแอนดริวเสมอ
เมื่อเจ้าชายเสร็จภาระกิจ ก็ถึงเวลาที่ต้องเลือกคู่ ในขณะที่ประตูวังกำลังจะปิด
"ช้าก่อนนนน ยังมีอีกคน"
ราชรถจอดเทียบประตูวังทุกสายตาต่างจ้องมาที่รถม้าคันนี้ และแล้วเจ้าชายรองเท้าแตะก็ลงจากรถ
"ว๊าววว หล่อมาก หล่อจริง ๆ แต่เอ๊....ทำไมรองเท้า"
"นั่นสิ แล้วเจ้าชายจะเลือกเหรอ"
"ไม่แน่ ถ้าเขาเป็นคู่กัน"
3 แม่ลูกก็หันมาพบและก็รู้เลยว่า.....
"ทหารจับมันออกไป นี่มันคือโจรที่ปล้นบ้านฉันวันก่อน"
"ห๊ะ ใช่เหรอ"
"ใช่สิ มันเข้าไปลักเสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายหวังมางานนี้ หนอยไอ้ขี้ขโมย จับมัน"
"หยุดนะ"
เสียงเจ้าชายดังขึ้น และวิ่งมาที่แอนดริว พร้อมกับพูดขึ้นว่า......
"นี่ คือคนที่ข้าเลือกเเล้ว เขาคือเจ้าชายของข้า"
"แต่นี่มันโจรนะคะเจ้าชาย"
"เธอ 3 แม่ลูกมากกว่าที่เป็นโจร"
"ท่านเศรษฐี ท่านยังไม่ตาย"
"ใช่ ข้ายังไม่ตาย เพราะลูกข้าช่วยข้าเอาไว้ไงนางแม่มด"
"ท่านพ่อ ข้าขอลูกชายท่านมาอยู่ในฐานะเจ้าชายแห่งข้าได้หรือไม่"
"ถ้าแอนดริวไม่ขัดข้อง ข้าก็ยินดี"
"แอนดริว ข้ารักเจ้ามากนะ ข้าจัดงานนี้ก็เพื่อหวังได้เจอเจ้า เจ้าหละ...."
แอนดริวหอมแก้มเจ้าชายแทนคำตอบ จากนั้นทั้งคู่ก็ออกไปเต้นรำด้วยกัน
งึกงึกงักงัก มันเป็นงึกงึกงักงัก มันเป็นกระอึกกระอัก ..........
"มหาดเล็ก เจ้าเปิดผิดเพลง"
"ขออภัยพะยะคะ My Heart Will Go On ""พระองค์จะให้ข้าใส่เกือบแตะจริงๆหรือ"
"ใช่ เจ้าคือรานีของข้าและคนแรกแห่งราชวงศ์ที่ใส่รองเท้าแตะเต้นรำกับข้า จากนี้ไปชีวิตของเจ้าให้ข้า
ดูแลนะแอนดริว"
"ถึงแม้ไม่ใช้เจ้าหญิงในนิยาย ก็อยากให้เธอเป็นเจ้าชายของชีวิตจริง"
"ไม่จริง ไม่จรี๊งงงงงงงงงงงง"
3 แแม่ลูกถูกจับตัวไปคุมขังในฐานะที่พยายามฆ่าชิงทรัพย์ท่านเศรษฐี แต่ด้วยที่ว่าแอนดริวขอชีวิต 3
คนนี้ไว้ ทั้ง 3 จึงมีหน้าทีทำความสะอาดคอกม้า และทำความสะอาดวิหารเทพเจ้าไปตลอดชีวิต
ส่วนท่านเศรษฐีก็เปิดศูนย์การเรียนรู้ทำเหล้าพื้นเมือง ให้คนในเมืองมีรายได้จากการขายสุราให้ต่างถิ่น
และคนในท้องถิ่นได้กินเหล้าดีราคาถูก
เจ้าชายบิวกิ้นกับเจ้าชายแอนดริวก็ครองรักกันอย่างมีความสุข และปกครองเมืองต่อจากพระบิดาแถม
ยังขยายอาณาเขตจนกลายเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ ภายใต้การปกครองของพระราชาที่เป็นLGBTQ+
ขอบคุณมากครับ ไม่มีscene เย่กัน5555 ข อ บ คุ ณ ค รั บ ขอบคุณครับ {:5_142:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ สนุกมากๆ ทั้งเงี่ยนทั้งขำ เอาแนวขำๆแบบนี้อีกนะครับ ชอบมากๆ เริ่ด บอกได้คำเดียวว่าเริ่ด แต่อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะคับ เจ้าชายพอจะมีพี่ชายหรือน้องชายเหลืออยู่ป่าวคับ 555 สนุกมากครับ ขอบคุณครับ สั้นๆ สนุกๆ ขอบคุณ
หน้า:
[1]