อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้ / ** เรื่องราวจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP.1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 / น้องตั๋น
EP.2 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 1 : เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง / น้องเซน
EP.3 : มัธยมหรรษา Part 1 : ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่ง / เพื่อนหรั่ง (เดนนิส)
EP.4 : มัธยมหรรษา Part 2 : ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอน / เพื่อนนัท
EP.5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 : ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่คอยมอง / น้องป๋อง
EP.6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 : ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน / น้องเจี๊ยบและน้องไผ่
EP.7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 : เด็กม.3ขี้เหงา กับ เด็กป.5ข้างบ้านขี้เงี่ยน / น้องต้น
EP.8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 : ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ม.5 / พี่ก้อง
EP.9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสากับตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง / น้องเต้
EP.10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 : ซื้อคอหมูย่างแถมลูกชายคนขาย / น้องปัน
EP.11 : มัธยมหรรษา Part 3 : " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้องม.1ตัวท็อป ที่มีต่อรุ่นพี่ตัวท็อปม.5 / น้องคิม
EP.12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ / น้องเจมส์
EP.13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า / น้องทอม
EP.14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ / น้องแจ็ค
EP.15 : มัธยมหรรษา Part 4 : น้องลูกครึ่งม.ต้นสายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋าสายเปย์ / น้องจิมมี่
EP.16 : มัธยมหรรษา Part 5 : รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน / น้องหนุ่ม
EP.17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 : น้องป.6ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้านช่างยุขี้เอา / น้องเต้ย
EP.18 : มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย / เพื่อนโอม
EP.19 : มัธยมหรรษา Part 7 : My Brother My Hero ความรู้สึกที่ซับซ้อนและสับสนของเด็กชายม.1 / น้องไฉ้
EP.20 : มัธยมหรรษา Part 8 (จบภาค) : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2ทรงติ๋ม / น้องเจ
EP.21 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 6 (จบภาค) : หลังบ้านอลวน กับ เด็กแฝดแสบซนอลเวง / น้องบี
====================================
** บทนำ (ปฐมบท) ของภาคใหม่ ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง
จะอยู่ตอนท้ายของ EP21 <---- คลิกอ่าน **
EP.22 ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง ( เปิดภาค )
Part 1 : นี่เด็กหรือปลาฉลาม การจู่โจมที่คาดไม่ถึงในทะเล
<<---------------------------------------------------->>
ขอย้อนเรื่องราวไปตอนที่ผมอยู่ชั้นป.5 ซึ่งในตอนนั้นตัวของผมยังคงอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเก่า หมู่บ้านที่ผมได้พบกับเส้นทางคาวโลกีย์สายใหม่จากน้องตั๋น น้องคนแรกที่ฉุดให้ผมมาอยู่ในวงโคจรกับความชอบแบบนี้ ในตอนนั้นผมยังไม่ได้มีความสัมพันธ์กับน้องตั๋น ( ซึ่งตามไทม์ไลน์จะเป็นช่วงที่ผมอยู่ป.6 ) ซึ่งในช่วงนั้นผมยังชอบมองน้องๆผู้หญิงแถวบ้านที่อายุรุ่นราวคราวเดียวและใกล้เคียงกัน ที่น้องๆมักจะคอยแวะเวียนมาเล่นกับผมในสิ่งที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน มีทั้งเล่นแบบผิวเผินภายนอก รวมไปถึงเล่นแบบเอาจริงเอาจังสอดใส่จนสำเร็จความใคร่ ถึงผมจะไม่มีน้ำเงี่ยนในช่วงวัยนั้น แต่ผมก็พอเข้าใจได้ในอาการที่เรียกว่า " ถึงจุดสุดยอด " มันเป็นอย่างไร ในตอนนั้นคำว่าเด็กผู้ชายหรือเพศเดียวกันมันไม่มีอยู่ในหัวสมองของผมเลย ผมก็เป็นแค่เด็กประถมขี้เงี่ยนคนนึงที่หมกหมุ่นในเรื่องใต้สะดือในยามที่หัวของผมว่างๆและไม่มีอะไรทำ ยิ่งตอนที่ผมอยู่บ้านคนเดียวหรือนอนเล่นอยู่บนเตียงเฉยๆ หรือ..ในบางครั้งที่ผมออกไปเล่นตามสถานที่รกร้างละแวกบ้าน พอมีน้องๆผู้หญิงเข้ามาอยู่ใกล้ๆเกาะแกะผม โชว์เรียวขาขาวๆ หรือน้องบางคนนั่งไม่ระวังแหกแข้งแหกขาจนเราเห็นอวัยวะจุดสำคัญของพวกน้องๆ ( เด็กผู้หญิงวัยประถมในสมัยนั้น ยังไม่ค่อยนิยมใส่กางเกงในกัน ) การกระทำที่ไม่ระวังแบบนั้นของพวกน้องๆผู้หญิงแถวบ้าน มันก็เปรียบเสมือนน้องๆเป็นประธานพิธีกำลังตัดริบบิ้นเปิดงานปาร์ตี้ ปาร์ตี้คาวโลกีย์ที่มีแขกเหรื่ออย่างผม ต้องมาเอนจอยกับเรื่องราวสุดสยิวที่น้องๆเตรียมประเคนเรือนร่างให้ผมได้ลิ้มลอง
แต่ในตอนนั้นทุกช่วงปิดเทอม ตัวผมจะมีกิจกรรมบางอย่างและช่วงเวลาในบางครั้งที่นำพาให้ผมไม่ต้องมาหมกหมุ่นกับเรื่องพรรค์นี้ กิจกกรมนั้นก็คือการไปเที่ยวในที่ทำงานของแม่ ซึ่งจะพูดคำว่า "เที่ยว" มันก็ไม่ถูกต้องนัก มันเหมือนกับตัวผมที่โดนแม่เอามาฝากเลี้ยงไว้ที่โรงงานซะมากกว่า แล้วพอแม่เลิกงานค่อยพาผมกลับบ้าน สำหรับผู้อ่านที่เคยอ่านเรื่องราวของผมผ่านตากันมาบ้าง จะรู้ว่าตัวผมนั้นได้สูญเสียพ่อไปในเมื่อครั้งอดีต ทำให้แม่ผมกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไปโดยปริยาย ซึ่งในตอนแรกแม่ได้จ้างญาติห่างๆมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับผม แต่มาในระยะหลัง..แม่ผมอยากจะเซฟเงินที่เหลืออยู่เพื่อไว้เป็นทุนในอนาคต แม่เลยทำการเลิกจ้างญาติคนนั้นไป บวกกับตัวผมที่เริ่มเติบโตมากขึ้นและพอที่จะดูแลตัวเองได้บ้าง ( ป.4-5 คือโตแล้วมั้ง 55 ) แม่เลยไว้ใจให้ผมอยู่บ้านคนเดียวในช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์หรือตอนปิดเทอม โดยที่แม่ผมฝากให้บรรดาพ่อแม่หรือพี่เลี้ยงละแวกบ้านช่วยดูแลเป็นหูเป็นตาให้ มันเลยเป็นช่องทางที่ทำให้ผมกับพวกน้องๆผู้หญิงละแวกบ้านได้มาเล่นเสียวและลิ้มลองประสบการณ์หื่นๆด้วยกัน โดยที่พ่อแม่ของน้องๆรวมไปถึงแม่ของผมไม่ได้เอะใจอะไร
แต่ในเมื่อแม่พาผมมาเล่นที่บริษัทในช่วงปิดเทอม ซึ่งผมก็ไม่ได้อิดออดอะไรมากนัก เพราะอย่างน้อยๆที่ทำงานของแม่ผม มันก็มีพื้นที่กว้างขวาง ใหญ่พอที่จะให้ผมได้วิ่งเล่นแบบสนุกสนาน แถมยังมีสวนออกกำลังกาย มีบ่อน้ำไว้ตกปลา มีสระว่ายน้ำขนาดหย่อมๆ มีโกดังเก็บของหลายแห่งที่เหมาะสมจะเล่นซ่อนแอบ มีสนามบาส สนามบอลและสนามตะกร้อ ที่ผู้บริหารสร้างเอาไว้เพื่อเป็นสวัสดิการให้กับพนักงานในบริษัท ได้ผ่อนคลายจากความตึงเครียดในการทำงาน บริษัทที่แม่ทำงานอยู่มีขนาดปานกลางค่อนไปทางใหญ่ โดยมีเจ้าของเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งพื้นที่ของโรงงานจะแบ่งเป็นสัดส่วนแบบชัดเจน ไล่มาจากหน้าบริษัท ออฟฟิศ โรงงานผลิต โกดังสินค้า และหอพักพนักงานจะอยู่ด้านในสุด ซึ่งพวกผมจะได้รับอนุญาตให้วิ่งเล่นได้เพียงภายนอกอาคารเท่านั้น ส่วนด้านในอาคารทุกๆที่ รวมไปถึงหอพักพนักงาน พวกเด็กๆอย่างพวกผม ไม่มีสิทธิ์ที่จะเดินย่างกรายเข้าไป
และสิ่งนึงที่ทำให้ผมชอบมาที่บริษัทกับแม่ในช่วงปิดเทอม นั่นก็คือ..เหล่าเพื่อนๆของผมที่อยู่ในช่วงวัยเดียวกัน ซึ่งแต่ละคนต่างก็มีพ่อแม่ทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนี้เหมือนกันกับผม ซึ่งเด็กขาประจำที่มาเล่นในช่วงปิดเทอมจะมีอยู่ด้วยกันทั้งสิ้นประมาณ 10 คน ในกลุ่มมีผู้ชายมากถึง 7 คน ในตอนนั้นผมเลยรู้สึกตื่นเต้นที่ผมจะได้มีเพื่อนเล่นที่เป็นผู้ชายบ้าง ไม่เหมือนที่ละแวกบ้านของผมที่มีแต่เด็กผู้หญิง มีเพียงแค่น้องตั๋นเพียงคนเดียวที่เป็นผู้ชาย และในบรรดาเด็กทั้งหมดจะมีหัวโจกอยู่ 1 คน หัวโจกที่ว่าก็คือ เฟิร์ส เด็กไทยเชื้อสายจีนที่หน้าตาหล่อเหลาเกินเด็ก ที่ผมว่าเฟิร์สเป็นหัวโจกนั่นก็เป็นเพราะว่า ตัวของเฟิร์สอยู่ในโรงงานนี้มาตั้งแต่เกิด พ่อแม่ของเฟิร์สมาพบรักกันในที่แห่งนี้ แม่ของเฟิร์สเป็นพนักงานบัญชีในออฟฟิศ ส่วนพ่อของเฟิร์สเป็นคนขายอาหารในแคนทีนที่ได้รับสัมปทานมาขายในบริษัท ถึงแม่ของเฟิร์สจะเป็นคนไทยแท้ แต่รูปร่างหน้าตาของเฟิร์สได้เชื้อจีนและความหล่อของพ่อมาแบบเต็มๆ มันเลยเป็นส่วนผสมให้เฟิร์สเป็นเด็กที่มีหน้าตาน่ารักและมีออร่าความหล่อจับตั้งแต่ยังเด็ก เฟิร์สมีน้องชาย 1 คน นั่นก็คือน้องโฟล์ค ที่ในตอนนั้นยังเป็นเด็กอนุบาลตัวกระเปี๊ยกขี้แย น้ำหูน้ำตาขี้มูกไหลเปรอะเต็มหน้าไปหมดในทุกๆครั้งยามที่ผมได้เจอะเจอกับน้อง
ถึงเฟิร์สในตอนนั้นจะอยู่ชั้นป.4 และมีอายุน้อยกว่าผม 1 ปี แต่เฟิร์สก็เรียกผมเฉยๆว่าไอติม โดยที่ผมก็ไม่ได้ติดขัดอะไร เพราะเอาจริงๆอายุผมห่างกันกับเฟิร์สเพียงแค่ 10 เดือนเท่านั้น ในตอนแรกเฟิร์สเฉยๆกับผมมาก แต่มาระยะหลังๆช่วงปีสองปีเฟิร์สติดผมแจและตามใจผมแทบจะทุกอย่าง ในตอนนั้นความสนิทที่เฟิร์สมีให้กับผม บางทีในบางจังหวะมันก็มากเกินกว่าที่เพื่อนผู้ชายจะมอบให้กันทั้งๆที่ผมกับเฟิร์สเพิ่งรู้จักกันแค่ปีสองปี อย่างที่ผมบอก..ในตอนนั้นตัวผมยังไม่ได้พิศวาสเด็กชายเพศเดียวกัน มันเลยทำให้ผมเฉยๆกับพฤติกรรมของเฟิร์ส แต่ยังไงผมก็รู้สึกดีที่มีเพื่อนผู้ชายมาสนิท มันเลยทำให้ผมได้เติมเต็มในสิ่งที่เด็กผู้ชายแมนๆที่พึ่งมีกิจกรรมการละเล่นในเวย์เดียวกัน ซึ่งมันเป็นแพชชั่นที่เด็กชายวัยประถมอย่างเราๆต่างเคยพบเจอและผ่านช่วงเวลานั้นกันมาแทบทั้งนั้น
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เฟิร์สเติมเต็มความฟินให้กับผมไม่ได้นั่นก็คือ..ความสัมพันธ์ของพี่น้อง ในตอนแรกผมยอมรับว่าตัวผมอิจฉาที่เฟิร์สมีน้องชาย ท่านผู้อ่านที่เคยอ่านเรื่องราวของผมมา ก็จะรู้ว่าตัวผมในตอนเด็กนั้นมีสิ่งหนึ่งที่ผมโหยหาและอยากได้มาตลอดนั่นก็คือ น้องชาย แต่ก็มาติดตรงที่พ่อของผมลาโลกนี้เร็วเกินไปหน่อย เวลาที่ผมเห็นพี่น้องคนอื่นๆเดินจูงมือกันตามสถานที่ต่างๆ ผมก็พาลอิจฉาพวกเขาไปซะหมด แต่ในความอิจฉามันก็แอบซ่อนความรู้สึกดีๆที่ผมเฝ้ามองพฤติกรรมความสัมพันธ์อันดีระหว่างพี่น้อง แต่กับตัวเฟิร์สและโฟล์คนั้น เท่าที่ผมเห็นในแต่ละวัน ทั้งคู่ทะเลาะด่ากันแทบจะทุกวันและทุกช่วงเวลา ถึงอายุทั้งคู่จะห่างกัน 4-5 ปี แต่สรรพนามที่ทั้งคู่ต่างเรียกอีกฝ่ายมีแต่คำว่า " กูมึง " และเฟิร์สมักจะมีนิสัยเสียนิดๆตรงที่ชอบกลั่นแกล้งน้องชายของตัวเอง มีตั้งแต่เลเวลเบาลุกลามไปจนถึงเลเวลหนักถึงขั้นลงไม้ลงมือต่อกัน แต่ถึงโฟล์คจะขี้แยร้องไห้ในทุกๆครั้งที่โดนเฟิร์สแกล้ง น้องมันก็ฮึดสู้พี่ชายอยู่ตลอดตามกำลังที่ตัวเองมี ไม่ว่าจะเป็นการปาของใส่ เอาไม้ไล่ตี รวมไปถึงถ่มน้ำลายใส่ และบทสรุปในทุกๆครั้งที่ทั้งสองคนทะเลาะนั่นก็คือ.. พ่อของทั้งคู่ก็รีบมาห้ามปรามแยกออกจากกัน และจะเป็นเฟิร์สผู้พี่ที่โดนพ่อตีจนก้นลายแทบทุกครั้งที่มีเรื่อง
จนมาถึงวันหนึ่ง.. วันนั้นพวกผมก็พากันมาเล่นที่สวนออกกำลังกายของบริษัท ซึ่งในสวนก็จะมีต้นไม้น้อยใหญ่ รวมไปถึงบาร์เหล็กต่างๆที่บริษัทออกแบบมาให้พนักงานไว้ดึงข้อออกกำลังกายกัน ในตอนนั้นพวกผมที่เป็นผู้ชายก็พากันปีนป่ายไปมาในสวนตามที่ตัวเองจะปีนกันได้ ส่วนพวกผู้หญิงก็จะพากันนั่งเล่นใต้ต้นไม้ ระหว่างที่ผมกำลังโหนบาร์เล่น ผมก็เห็นเฟิร์สกำลังจดๆจ้องๆอะไรบางอย่าง ในตอนนั้นน้องโฟล์คก็วิ่งเข้ามาในสวนพอดี พอจังหวะที่โฟล์คเดินมายังจุดที่เฟิร์สวางแผนเอาไว้ เฟิร์สก็เอามือทั้งสองข้างกำบาร์เหล็กแล้วทิ้งน้ำหนักโหนตัวไปข้างหน้า แล้วเอาเท้าทั้งสองถีบเข้าที่ตัวของโฟล์คอย่างเต็มแรงพร้อมกับพูดว่า " ไอ้มดแดงกระโดดเตะ " ด้วยความแรงจากโมเมนตัมที่เฟิร์สโหนบาร์มาถีบ ทำให้น้องโฟล์คกระเด็นไปไกลพอสมควร จนทำให้ตัวน้องกลิ้งลงไปทับบ่อโคลนในสนามหญ้าจนร่างกายเนื้อตัวมอมแมมเต็มไปด้วยโคลน หลังจากนั้นน้องโฟล์คก็แผดเสียงร้องดั่งลั่นจนทุกคนในละแวกนั้นถึงกับแสบแก้วหู
" แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เหี้ยเฟิร์ส กูจะฟ้องพ่อ " น้องโฟล์คลุกขึ้น น้ำตาไหลอาบสองแก้มคละเคล้าไปด้วยโคลนเต็มใบหน้าที่เกิดจากการที่น้องเอามือที่เปื้อนโคลนมาเช็ดน้ำตา
" ฟ้องเหี้ยอะไรของมึง กูก็โหนของกูอยู่ดีๆ มึงมาวิ่งตัดหน้าทำไม " เฟิร์สพูดพร้อมกับเบะปากกวนประสาทน้องตัวเอง
" กูไม่เชื่อ กูวิ่งมาตอนแรก มึงยังไม่โหน พอกูวิ่งมาใกล้ๆมึงก็โหนมาถีบกู ฮือๆ " โฟล์คพูดพร้อมกับเดินเข้ามาหาพร้อมบวก
" ไม่เชื่อก็เรื่องของมึง ยังไงกูก็ไม่ผิด จริงไหมพวกเรา " เฟิร์สพูดยิ้มเยาะ แล้วหันมาถามความเห็นพวกเพื่อนๆในสนาม
" ใช่ๆ เฟิร์สมันก็โหนของมันอยู่ดีๆ มึงวิ่งเข้ามาทำไมไอ้โฟล์ค " เสียงอื้ออึงจากพวกเด็กๆตรงบริเวณนั้น ต่างพูดสนับสนุนเฟิร์สไปในทิศทางเดียวกัน อย่างที่ผมบอก ในกลุ่มเด็กอย่างพวกเราส่วนมากก็มีแต่เด็ก ป.2-ป.5 ในเมื่อเฟิร์สที่เป็นหัวโจกของกลุ่มพูดไปในทิศทางไหน คนอื่นๆในกลุ่มก็ว่าตามนั้น ไม่เว้นแม้กระทั่งกลุ่มผู้หญิงสองสามคนต่างก็เออออห่อหมกตามเฟิร์สไปด้วย เพียงเพราะว่าหนึ่งในนั้นแอบหลงใหลได้ปลื้มกับรูปลักษณ์หน้าตาอันหล่อเหลาของเฟิร์สและอยากได้มาครอบครอง
" ไอ้เหี้ยเฟิร์สมึงงงง " ในเมื่อตอนนั้นสถานการณ์รอบข้างมันรุมกระหน่ำน้องโฟล์คเด็กชายที่ตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม น้องในตอนนั้นก็เหมือนคนหัวเดียวกระเทียมลีบ ทำให้น้องไม่อาจจะทานทนได้และไม่มีทางเลือก จึงระบายความโกรธออกมาโดยการวิ่งเอาหมัดมาสาวต่อยเฟิร์สพี่ชายตัวเอง
[ พลั่กกก ] เสียงถีบเข้าที่ท้องของโฟล์ค เฟิร์สเอาเท้าถีบเต็มแรงจนโฟล์คถอยเซไปล้มลงตรงจุดเดิม พร้อมกับเสียงร้องไห้ที่ดังมากกว่าเดิมอีกเท่าตัว
ในตอนนั้น..ท่ามกลางเสียงหัวเราะที่ดังเซ็งแซ่จากทุกทิศทางของเพื่อนในกลุ่ม ผมกลับได้ยินเสียงร้องไห้สะอื้นของเด็กชายวัย 5 ขวบที่แว่วเข้ามาในหูผมแบบดังชัดมากกว่า แม้ว่าระยะของน้องโฟล์คจะห่างจากจุดที่ผมยืน ภาพของเด็กชายตัวน้อยที่เอามือไปจับที่ท้อง หน้าตาที่เหยเกร้องไห้แบบเต็มเหนี่ยวพร้อมกับเอามือเปื้อนโคลนมาปาดน้ำตาอีกรอบ น้องพยายามลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆเพราะว่ายังคงเจ็บท้องอยู่ น้องทำหน้าเศร้าหมองแล้วกวาดสายตามองไปมา เพื่อจับจุดพฤติกรรมของเพื่อนๆ ในตอนนั้นผมยอมรับว่า..ผมเริ่มนอยด์กับการแกล้งน้องของเฟิร์สมาได้สักพักละ บวกกับความรับไม่ได้ในใจที่ตัวเองไม่มีโอกาสได้มีน้องชายเหมือนกับใครคนอื่น แต่กับตัวเฟิร์สที่ได้รับโอกาสนั้น โอกาสที่ผมไม่มี แล้วตัวเฟิร์สยังมาทำพฤติกรรมแบบนี้กับน้องชายแท้ๆอีก ในตอนนั้นผมเลยทนไม่ไหว...
" ไปๆ แบร่ๆ วิ่งไปฟ้องพ่อเลย ไอ้เด็กขี้แย " เฟิร์สทำท่าทางล้อเลียนแลบลิ้นให้กับน้องชาย พร้อมกับเสียงหัวเราะของเหล่าบรรดาเพื่อนๆที่เหมือนกับวงออเครสต้าที่บรรเลงเสริมเครื่องดนตรีหลักอย่างเฟิร์สที่ได้แสดงจบไป
" พอได้แล้ว เฟิร์ส นายจะแกล้งน้องชายนายไปถึงไหน " ผมเดินมาหาโฟล์คแล้วดึงเอาตัวน้องมากอด โดยที่หน้าของน้องซบลงที่หน้าอกของผม
" แล้วทำไมไอติมถึงไปเข้าข้างมันด้วยละ " เฟิร์สหน้าเสียนิดๆ เพราะแต่ก่อนผมไม่เคยต่อปากต่อคำกับเฟิร์สเลย
" เราเข้าข้างคนที่ถูก ไม่เข้าข้างคนที่ทำผิด " ผมพูดและทำหน้าดุใส่เฟิร์ส พร้อมกับเอามือลูบหัวโฟล์คเพื่อปลอบน้อง
" ได้ นับตั้งแต่วันนี้ กลุ่มเราไม่ต้อนรับไอติม " เฟิร์สทำหน้าเลิ่กลั่ก พูดเหมือนคนกำลังกล้าๆกลัวๆที่จะหยั่งเชิงอะไรสักอย่าง
" ไม่มีปัญหา เรามาไม่มาก็ไม่เดือดร้อนอะไร ที่บ้านเราก็มีเพื่อนเยอะแยะ งั้นนับตั้งแต่วันพรุ่งนี้เราจะไม่มาที่นี่อีก " ผมพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้งนิดๆ
" ไม่ๆ ไอติม เราพูดเล่น นายอย่าหนีจากเราไปนะ " เฟิร์สพูดโบกมือไปมาเหมือนกับว่ากำลังขอโทษผมกลายๆ ในตอนนั้นผมยังเด็กเลยไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเฟิร์สที่ดูแหม่งๆและแปลกพิกล
" ก็นายไม่ต้อนรับเราเข้ากลุ่มแล้วหนิ แล้วเราจะมาทำไม ไปกันเถอะโฟล์ค " ผมพูดเสร็จก็หันหลังเดินไปพร้อมกับน้องโฟล์ค โดยที่มือของผมยังคงโอบกอดปลอบน้องอยู่
" เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้โฟล์ค ไอ้น้องเวร ไอติมเลยโกรธกู ไอ้เหี้ย " เฟิร์สแผดเสียงด่าน้องชายตัวเองไล่หลังเราสองคนมา
ผมพาน้องโฟล์คมาที่ก๊อกน้ำข้างบ่อปลา ผมเอามือไปรองน้ำที่ไหลออกจากหัวก๊อก แล้วเอามาชะโลมลูบไล้ใบหน้าของน้องเพื่อเช็ดคราบโคลนออก ถึงน้องโฟล์คจะอายุ 5 ขวบและอีกไม่กี่เดือนก็ขึ้นป.1แล้ว แต่น้องก็ยังคงยืนเฉยและหลับตาพริ้มให้ผมเช็ดหน้าจนสะอาด ผมถอดเสื้อยืดของตัวเองมาชุบน้ำแล้วเช็ดใบหน้าของน้องโฟล์คอีกรอบนึง ในตอนนั้นที่ผมกำลังเช็ดหน้าน้อง น้องโฟล์คก็เขยิบตัวมากอดผมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผม ในตอนนั้น..น้องไม่มีคำพูดอะไรใดๆทั้งสิ้น น้องมีเพียงแค่สายตาที่จ้องมองผมพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆที่มอบให้ ในตอนนั้นผมเดาไม่ออกว่าน้องโฟล์คกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว แต่สำหรับตัวผมในตอนนั้น..รู้สึกได้ว่าตัวผมกำลังมีความสุขในโมเมนต์อารมณ์ของคนอยากมีน้องชาย น้องชายที่ผมรัก น้องชายที่ผมอยากปกป้อง น้องชายที่ผมอยากดูแล ในตอนนั้นความรู้สึกของผมที่มีต่อน้องโฟล์ค ก็เป็นแค่แบบพี่ชายกับน้องชายเท่านั้น และไม่ได้คิดเกินเลยอะไร ( เพราะตอนนั้นผมยังไม่ได้ชอบแนวนี้ )
พอผมเช็ดหน้าของน้องจนสะอาดหมดจด ผมเอามือไปจับแก้มนิ่มๆที่ขาวเนียนของน้องทั้งสองข้างเบาๆ ผิวหน้าที่ขาวมากจนผมมองเห็นเส้นเลือดบางๆบนผิวหน้า จมูกเล็กๆมีสันคมหน่อยๆ ตาโตเหมือนแม่ของน้องที่ดูน่ารัก ริมฝีปากเด็กน้อยที่เรียวสวยสีออกชมพู ภาพของเด็กชาย 5 ขวบที่มองผมด้วยความรู้สึกที่ปลาบปลื้ม ที่ในตอนนั้นผมไม่ได้คาดคิดและหยั่งรู้อนาคตได้เลยว่า เด็กชายที่ยืนตรงหน้าที่กำลังกอดผมอยู่ในตอนนี้ ซึ่งในอีก 6-7 ปีข้างหน้า น้องจะเป็นเด็กของเราอีกคนนึงที่มีความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งและยากที่ผมจะลืม
มี 170 ซื้อ คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้ จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
ขอบคุณครับกระผม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย TimmyTimmo เมื่อ 2023-6-25 05:50 EP.1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 / น้องตั๋น
EP.2 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 1 : เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง / น้องเซน
EP.3 : มัธยมหรรษา Part 1 : ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่ง / เพื่อนหรั่ง (เดนนิส)
EP.4 : มัธยมหรรษา Part 2 : ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอน / เพื่อนนัท
EP.5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 : ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่คอยมอง / น้องป๋อง
EP.6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 : ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน / น้องเจี๊ยบและน้องไผ่
EP.7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 : เด็กม.3ขี้เหงา กับ เด็กป.5ข้างบ้านขี้เงี่ยน / น้องต้น
EP.8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 : ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ม.5 / พี่ก้อง
EP.9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสากับตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง / น้องเต้
EP.10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 : ซื้อคอหมูย่างแถมลูกชายคนขาย / น้องปัน
EP.11 : มัธยมหรรษา Part 3 : " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้องม.1ตัวท็อป ที่มีต่อรุ่นพี่ตัวท็อปม.5 / น้องคิม
EP.12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ / น้องเจมส์
EP.13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า / น้องทอม
EP.14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ / น้องแจ็ค
EP.15 : มัธยมหรรษา Part 4 : น้องลูกครึ่งม.ต้นสายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋าสายเปย์ / น้องจิมมี่
EP.16 : มัธยมหรรษา Part 5 : รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน / น้องหนุ่ม
EP.17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 : น้องป.6ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้านช่างยุขี้เอา / น้องเต้ย
EP.18 : มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย / เพื่อนโอม
EP.19 : มัธยมหรรษา Part 7 : My Brother My Hero ความรู้สึกที่ซับซ้อนและสับสนของเด็กชายม.1 / น้องไฉ้
EP.20 : มัธยมหรรษา Part 8 (จบภาค) : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2ทรงติ๋ม / น้องเจ
EP.21 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 6 (จบภาค) : หลังบ้านอลวน กับ เด็กแฝดแสบซนอลเวง / น้องบี
====================================
** บทนำ (ปฐมบท) ของภาคใหม่ ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง
จะอยู่ตอนท้ายของ EP21 <---- คลิกอ่าน **
EP.22 ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง ( เปิดภาค )
Part 1 : นี่เด็กหรือปลาฉลาม การจู่โจมที่คาดไม่ถึงในทะเล
<<---------------------------------------------------->>
ขอย้อนเรื่องราวไปตอนที่ผมอยู่ชั้นป.5 ซึ่งในตอนนั้นตัวของผมยังคงอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านเก่า หมู่บ้านที่ผมได้พบกับเส้นทางคาวโลกีย์สายใหม่จากน้องตั๋น น้องคนแรกที่ฉุดให้ผมมาอยู่ในวงโคจรกับความชอบแบบนี้ ในตอนนั้นผมยังไม่ได้มีความสัมพันธ์กับน้องตั๋น ( ซึ่งตามไทม์ไลน์จะเป็นช่วงที่ผมอยู่ป.6 ) ซึ่งในช่วงนั้นผมยังชอบมองน้องๆผู้หญิงแถวบ้านที่อายุรุ่นราวคราวเดียวและใกล้เคียงกัน ที่น้องๆมักจะคอยแวะเวียนมาเล่นกับผมในสิ่งที่ผู้ใหญ่เขาทำกัน มีทั้งเล่นแบบผิวเผินภายนอก รวมไปถึงเล่นแบบเอาจริงเอาจังสอดใส่จนสำเร็จความใคร่ ถึงผมจะไม่มีน้ำเงี่ยนในช่วงวัยนั้น แต่ผมก็พอเข้าใจได้ในอาการที่เรียกว่า " ถึงจุดสุดยอด " มันเป็นอย่างไร ในตอนนั้นคำว่าเด็กผู้ชายหรือเพศเดียวกันมันไม่มีอยู่ในหัวสมองของผมเลย ผมก็เป็นแค่เด็กประถมขี้เงี่ยนคนนึงที่หมกหมุ่นในเรื่องใต้สะดือในยามที่หัวของผมว่างๆและไม่มีอะไรทำ ยิ่งตอนที่ผมอยู่บ้านคนเดียวหรือนอนเล่นอยู่บนเตียงเฉยๆ หรือ..ในบางครั้งที่ผมออกไปเล่นตามสถานที่รกร้างละแวกบ้าน พอมีน้องๆผู้หญิงเข้ามาอยู่ใกล้ๆเกาะแกะผม โชว์เรียวขาขาวๆ หรือน้องบางคนนั่งไม่ระวังแหกแข้งแหกขาจนเราเห็นอวัยวะจุดสำคัญของพวกน้องๆ ( เด็กผู้หญิงวัยประถมในสมัยนั้น ยังไม่ค่อยนิยมใส่กางเกงในกัน ) การกระทำที่ไม่ระวังแบบนั้นของพวกน้องๆผู้หญิงแถวบ้าน มันก็เปรียบเสมือนน้องๆเป็นประธานพิธีกำลังตัดริบบิ้นเปิดงานปาร์ตี้ ปาร์ตี้คาวโลกีย์ที่มีแขกเหรื่ออย่างผม ต้องมาเอนจอยกับเรื่องราวสุดสยิวที่น้องๆเตรียมประเคนเรือนร่างให้ผมได้ลิ้มลอง
แต่ในตอนนั้นทุกช่วงปิดเทอม ตัวผมจะมีกิจกรรมบางอย่างและช่วงเวลาในบางครั้งที่นำพาให้ผมไม่ต้องมาหมกหมุ่นกับเรื่องพรรค์นี้ กิจกกรมนั้นก็คือการไปเที่ยวในที่ทำงานของแม่ ซึ่งจะพูดคำว่า "เที่ยว" มันก็ไม่ถูกต้องนัก มันเหมือนกับตัวผมที่โดนแม่เอามาฝากเลี้ยงไว้ที่โรงงานซะมากกว่า แล้วพอแม่เลิกงานค่อยพาผมกลับบ้าน สำหรับผู้อ่านที่เคยอ่านเรื่องราวของผมผ่านตากันมาบ้าง จะรู้ว่าตัวผมนั้นได้สูญเสียพ่อไปในเมื่อครั้งอดีต ทำให้แม่ผมกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวไปโดยปริยาย ซึ่งในตอนแรกแม่ได้จ้างญาติห่างๆมาเป็นพี่เลี้ยงให้กับผม แต่มาในระยะหลัง..แม่ผมอยากจะเซฟเงินที่เหลืออยู่เพื่อไว้เป็นทุนในอนาคต แม่เลยทำการเลิกจ้างญาติคนนั้นไป บวกกับตัวผมที่เริ่มเติบโตมากขึ้นและพอที่จะดูแลตัวเองได้บ้าง ( ป.4-5 คือโตแล้วมั้ง 55 ) แม่เลยไว้ใจให้ผมอยู่บ้านคนเดียวในช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์หรือตอนปิดเทอม โดยที่แม่ผมฝากให้บรรดาพ่อแม่หรือพี่เลี้ยงละแวกบ้านช่วยดูแลเป็นหูเป็นตาให้ มันเลยเป็นช่องทางที่ทำให้ผมกับพวกน้องๆผู้หญิงละแวกบ้านได้มาเล่นเสียวและลิ้มลองประสบการณ์หื่นๆด้วยกัน โดยที่พ่อแม่ของน้องๆรวมไปถึงแม่ของผมไม่ได้เอะใจอะไร
แต่ในเมื่อแม่พาผมมาเล่นที่บริษัทในช่วงปิดเทอม ซึ่งผมก็ไม่ได้อิดออดอะไรมากนัก เพราะอย่างน้อยๆที่ทำงานของแม่ผม มันก็มีพื้นที่กว้างขวาง ใหญ่พอที่จะให้ผมได้วิ่งเล่นแบบสนุกสนาน แถมยังมีสวนออกกำลังกาย มีบ่อน้ำไว้ตกปลา มีสระว่ายน้ำขนาดหย่อมๆ มีโกดังเก็บของหลายแห่งที่เหมาะสมจะเล่นซ่อนแอบ มีสนามบาส สนามบอลและสนามตะกร้อ ที่ผู้บริหารสร้างเอาไว้เพื่อเป็นสวัสดิการให้กับพนักงานในบริษัท ได้ผ่อนคลายจากความตึงเครียดในการทำงาน บริษัทที่แม่ทำงานอยู่มีขนาดปานกลางค่อนไปทางใหญ่ โดยมีเจ้าของเป็นชาวต่างชาติ ซึ่งพื้นที่ของโรงงานจะแบ่งเป็นสัดส่วนแบบชัดเจน ไล่มาจากหน้าบริษัท ออฟฟิศ โรงงานผลิต โกดังสินค้า และหอพักพนักงานจะอยู่ด้านในสุด ซึ่งพวกผมจะได้รับอนุญาตให้วิ่งเล่นได้เพียงภายนอกอาคารเท่านั้น ส่วนด้านในอาคารทุกๆที่ รวมไปถึงหอพักพนักงาน พวกเด็กๆอย่างพวกผม ไม่มีสิทธิ์ที่จะเดินย่างกรายเข้าไป
และสิ่งนึงที่ทำให้ผมชอบมาที่บริษัทกับแม่ในช่วงปิดเทอม นั่นก็คือ..เหล่าเพื่อนๆของผมที่อยู่ในช่วงวัยเดียวกัน ซึ่งแต่ละคนต่างก็มีพ่อแม่ทำงานอยู่ที่บริษัทแห่งนี้เหมือนกันกับผม ซึ่งเด็กขาประจำที่มาเล่นในช่วงปิดเทอมจะมีอยู่ด้วยกันทั้งสิ้นประมาณ 10 คน ในกลุ่มมีผู้ชายมากถึง 7 คน ในตอนนั้นผมเลยรู้สึกตื่นเต้นที่ผมจะได้มีเพื่อนเล่นที่เป็นผู้ชายบ้าง ไม่เหมือนที่ละแวกบ้านของผมที่มีแต่เด็กผู้หญิง มีเพียงแค่น้องตั๋นเพียงคนเดียวที่เป็นผู้ชาย และในบรรดาเด็กทั้งหมดจะมีหัวโจกอยู่ 1 คน หัวโจกที่ว่าก็คือ เฟิร์ส เด็กไทยเชื้อสายจีนที่หน้าตาหล่อเหลาเกินเด็ก ที่ผมว่าเฟิร์สเป็นหัวโจกนั่นก็เป็นเพราะว่า ตัวของเฟิร์สอยู่ในโรงงานนี้มาตั้งแต่เกิด พ่อแม่ของเฟิร์สมาพบรักกันในที่แห่งนี้ แม่ของเฟิร์สเป็นพนักงานบัญชีในออฟฟิศ ส่วนพ่อของเฟิร์สเป็นคนขายอาหารในแคนทีนที่ได้รับสัมปทานมาขายในบริษัท ถึงแม่ของเฟิร์สจะเป็นคนไทยแท้ แต่รูปร่างหน้าตาของเฟิร์สได้เชื้อจีนและความหล่อของพ่อมาแบบเต็มๆ มันเลยเป็นส่วนผสมให้เฟิร์สเป็นเด็กที่มีหน้าตาน่ารักและมีออร่าความหล่อจับตั้งแต่ยังเด็ก เฟิร์สมีน้องชาย 1 คน นั่นก็คือน้องโฟล์ค ที่ในตอนนั้นยังเป็นเด็กอนุบาลตัวกระเปี๊ยกขี้แย น้ำหูน้ำตาขี้มูกไหลเปรอะเต็มหน้าไปหมดในทุกๆครั้งยามที่ผมได้เจอะเจอกับน้อง
ถึงเฟิร์สในตอนนั้นจะอยู่ชั้นป.4 และมีอายุน้อยกว่าผม 1 ปี แต่เฟิร์สก็เรียกผมเฉยๆว่าไอติม โดยที่ผมก็ไม่ได้ติดขัดอะไร เพราะเอาจริงๆอายุผมห่างกันกับเฟิร์สเพียงแค่ 10 เดือนเท่านั้น ในตอนแรกเฟิร์สเฉยๆกับผมมาก แต่มาระยะหลังๆช่วงปีสองปีเฟิร์สติดผมแจและตามใจผมแทบจะทุกอย่าง ในตอนนั้นความสนิทที่เฟิร์สมีให้กับผม บางทีในบางจังหวะมันก็มากเกินกว่าที่เพื่อนผู้ชายจะมอบให้กันทั้งๆที่ผมกับเฟิร์สเพิ่งรู้จักกันแค่ปีสองปี อย่างที่ผมบอก..ในตอนนั้นตัวผมยังไม่ได้พิศวาสเด็กชายเพศเดียวกัน มันเลยทำให้ผมเฉยๆกับพฤติกรรมของเฟิร์ส แต่ยังไงผมก็รู้สึกดีที่มีเพื่อนผู้ชายมาสนิท มันเลยทำให้ผมได้เติมเต็มในสิ่งที่เด็กผู้ชายแมนๆที่พึ่งมีกิจกรรมการละเล่นในเวย์เดียวกัน ซึ่งมันเป็นแพชชั่นที่เด็กชายวัยประถมอย่างเราๆต่างเคยพบเจอและผ่านช่วงเวลานั้นกันมาแทบทั้งนั้น
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เฟิร์สเติมเต็มความฟินให้กับผมไม่ได้นั่นก็คือ..ความสัมพันธ์ของพี่น้อง ในตอนแรกผมยอมรับว่าตัวผมอิจฉาที่เฟิร์สมีน้องชาย ท่านผู้อ่านที่เคยอ่านเรื่องราวของผมมา ก็จะรู้ว่าตัวผมในตอนเด็กนั้นมีสิ่งหนึ่งที่ผมโหยหาและอยากได้มาตลอดนั่นก็คือ น้องชาย แต่ก็มาติดตรงที่พ่อของผมลาโลกนี้เร็วเกินไปหน่อย เวลาที่ผมเห็นพี่น้องคนอื่นๆเดินจูงมือกันตามสถานที่ต่างๆ ผมก็พาลอิจฉาพวกเขาไปซะหมด แต่ในความอิจฉามันก็แอบซ่อนความรู้สึกดีๆที่ผมเฝ้ามองพฤติกรรมความสัมพันธ์อันดีระหว่างพี่น้อง แต่กับตัวเฟิร์สและโฟล์คนั้น เท่าที่ผมเห็นในแต่ละวัน ทั้งคู่ทะเลาะด่ากันแทบจะทุกวันและทุกช่วงเวลา ถึงอายุทั้งคู่จะห่างกัน 4-5 ปี แต่สรรพนามที่ทั้งคู่ต่างเรียกอีกฝ่ายมีแต่คำว่า " กูมึง " และเฟิร์สมักจะมีนิสัยเสียนิดๆตรงที่ชอบกลั่นแกล้งน้องชายของตัวเอง มีตั้งแต่เลเวลเบาลุกลามไปจนถึงเลเวลหนักถึงขั้นลงไม้ลงมือต่อกัน แต่ถึงโฟล์คจะขี้แยร้องไห้ในทุกๆครั้งที่โดนเฟิร์สแกล้ง น้องมันก็ฮึดสู้พี่ชายอยู่ตลอดตามกำลังที่ตัวเองมี ไม่ว่าจะเป็นการปาของใส่ เอาไม้ไล่ตี รวมไปถึงถ่มน้ำลายใส่ และบทสรุปในทุกๆครั้งที่ทั้งสองคนทะเลาะนั่นก็คือ.. พ่อของทั้งคู่ก็รีบมาห้ามปรามแยกออกจากกัน และจะเป็นเฟิร์สผู้พี่ที่โดนพ่อตีจนก้นลายแทบทุกครั้งที่มีเรื่อง
จนมาถึงวันหนึ่ง.. วันนั้นพวกผมก็พากันมาเล่นที่สวนออกกำลังกายของบริษัท ซึ่งในสวนก็จะมีต้นไม้น้อยใหญ่ รวมไปถึงบาร์เหล็กต่างๆที่บริษัทออกแบบมาให้พนักงานไว้ดึงข้อออกกำลังกายกัน ในตอนนั้นพวกผมที่เป็นผู้ชายก็พากันปีนป่ายไปมาในสวนตามที่ตัวเองจะปีนกันได้ ส่วนพวกผู้หญิงก็จะพากันนั่งเล่นใต้ต้นไม้ ระหว่างที่ผมกำลังโหนบาร์เล่น ผมก็เห็นเฟิร์สกำลังจดๆจ้องๆอะไรบางอย่าง ในตอนนั้นน้องโฟล์คก็วิ่งเข้ามาในสวนพอดี พอจังหวะที่โฟล์คเดินมายังจุดที่เฟิร์สวางแผนเอาไว้ เฟิร์สก็เอามือทั้งสองข้างกำบาร์เหล็กแล้วทิ้งน้ำหนักโหนตัวไปข้างหน้า แล้วเอาเท้าทั้งสองถีบเข้าที่ตัวของโฟล์คอย่างเต็มแรงพร้อมกับพูดว่า " ไอ้มดแดงกระโดดเตะ " ด้วยความแรงจากโมเมนตัมที่เฟิร์สโหนบาร์มาถีบ ทำให้น้องโฟล์คกระเด็นไปไกลพอสมควร จนทำให้ตัวน้องกลิ้งลงไปทับบ่อโคลนในสนามหญ้าจนร่างกายเนื้อตัวมอมแมมเต็มไปด้วยโคลน หลังจากนั้นน้องโฟล์คก็แผดเสียงร้องดั่งลั่นจนทุกคนในละแวกนั้นถึงกับแสบแก้วหู
" แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไอ้เหี้ยเฟิร์ส กูจะฟ้องพ่อ " น้องโฟล์คลุกขึ้น น้ำตาไหลอาบสองแก้มคละเคล้าไปด้วยโคลนเต็มใบหน้าที่เกิดจากการที่น้องเอามือที่เปื้อนโคลนมาเช็ดน้ำตา
" ฟ้องเหี้ยอะไรของมึง กูก็โหนของกูอยู่ดีๆ มึงมาวิ่งตัดหน้าทำไม " เฟิร์สพูดพร้อมกับเบะปากกวนประสาทน้องตัวเอง
" กูไม่เชื่อ กูวิ่งมาตอนแรก มึงยังไม่โหน พอกูวิ่งมาใกล้ๆมึงก็โหนมาถีบกู ฮือๆ " โฟล์คพูดพร้อมกับเดินเข้ามาหาพร้อมบวก
" ไม่เชื่อก็เรื่องของมึง ยังไงกูก็ไม่ผิด จริงไหมพวกเรา " เฟิร์สพูดยิ้มเยาะ แล้วหันมาถามความเห็นพวกเพื่อนๆในสนาม
" ใช่ๆ เฟิร์สมันก็โหนของมันอยู่ดีๆ มึงวิ่งเข้ามาทำไมไอ้โฟล์ค " เสียงอื้ออึงจากพวกเด็กๆตรงบริเวณนั้น ต่างพูดสนับสนุนเฟิร์สไปในทิศทางเดียวกัน อย่างที่ผมบอก ในกลุ่มเด็กอย่างพวกเราส่วนมากก็มีแต่เด็ก ป.2-ป.5 ในเมื่อเฟิร์สที่เป็นหัวโจกของกลุ่มพูดไปในทิศทางไหน คนอื่นๆในกลุ่มก็ว่าตามนั้น ไม่เว้นแม้กระทั่งกลุ่มผู้หญิงสองสามคนต่างก็เออออห่อหมกตามเฟิร์สไปด้วย เพียงเพราะว่าหนึ่งในนั้นแอบหลงใหลได้ปลื้มกับรูปลักษณ์หน้าตาอันหล่อเหลาของเฟิร์สและอยากได้มาครอบครอง
" ไอ้เหี้ยเฟิร์สมึงงงง " ในเมื่อตอนนั้นสถานการณ์รอบข้างมันรุมกระหน่ำน้องโฟล์คเด็กชายที่ตัวเล็กที่สุดในกลุ่ม น้องในตอนนั้นก็เหมือนคนหัวเดียวกระเทียมลีบ ทำให้น้องไม่อาจจะทานทนได้และไม่มีทางเลือก จึงระบายความโกรธออกมาโดยการวิ่งเอาหมัดมาสาวต่อยเฟิร์สพี่ชายตัวเอง
[ พลั่กกก ] เสียงถีบเข้าที่ท้องของโฟล์ค เฟิร์สเอาเท้าถีบเต็มแรงจนโฟล์คถอยเซไปล้มลงตรงจุดเดิม พร้อมกับเสียงร้องไห้ที่ดังมากกว่าเดิมอีกเท่าตัว
ในตอนนั้น..ท่ามกลางเสียงหัวเราะที่ดังเซ็งแซ่จากทุกทิศทางของเพื่อนในกลุ่ม ผมกลับได้ยินเสียงร้องไห้สะอื้นของเด็กชายวัย 5 ขวบที่แว่วเข้ามาในหูผมแบบดังชัดมากกว่า แม้ว่าระยะของน้องโฟล์คจะห่างจากจุดที่ผมยืน ภาพของเด็กชายตัวน้อยที่เอามือไปจับที่ท้อง หน้าตาที่เหยเกร้องไห้แบบเต็มเหนี่ยวพร้อมกับเอามือเปื้อนโคลนมาปาดน้ำตาอีกรอบ น้องพยายามลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆเพราะว่ายังคงเจ็บท้องอยู่ น้องทำหน้าเศร้าหมองแล้วกวาดสายตามองไปมา เพื่อจับจุดพฤติกรรมของเพื่อนๆ ในตอนนั้นผมยอมรับว่า..ผมเริ่มนอยด์กับการแกล้งน้องของเฟิร์สมาได้สักพักละ บวกกับความรับไม่ได้ในใจที่ตัวเองไม่มีโอกาสได้มีน้องชายเหมือนกับใครคนอื่น แต่กับตัวเฟิร์สที่ได้รับโอกาสนั้น โอกาสที่ผมไม่มี แล้วตัวเฟิร์สยังมาทำพฤติกรรมแบบนี้กับน้องชายแท้ๆอีก ในตอนนั้นผมเลยทนไม่ไหว...
" ไปๆ แบร่ๆ วิ่งไปฟ้องพ่อเลย ไอ้เด็กขี้แย " เฟิร์สทำท่าทางล้อเลียนแลบลิ้นให้กับน้องชาย พร้อมกับเสียงหัวเราะของเหล่าบรรดาเพื่อนๆที่เหมือนกับวงออเครสต้าที่บรรเลงเสริมเครื่องดนตรีหลักอย่างเฟิร์สที่ได้แสดงจบไป
" พอได้แล้ว เฟิร์ส นายจะแกล้งน้องชายนายไปถึงไหน " ผมเดินมาหาโฟล์คแล้วดึงเอาตัวน้องมากอด โดยที่หน้าของน้องซบลงที่หน้าอกของผม
" แล้วทำไมไอติมถึงไปเข้าข้างมันด้วยละ " เฟิร์สหน้าเสียนิดๆ เพราะแต่ก่อนผมไม่เคยต่อปากต่อคำกับเฟิร์สเลย
" เราเข้าข้างคนที่ถูก ไม่เข้าข้างคนที่ทำผิด " ผมพูดและทำหน้าดุใส่เฟิร์ส พร้อมกับเอามือลูบหัวโฟล์คเพื่อปลอบน้อง
" ได้ นับตั้งแต่วันนี้ กลุ่มเราไม่ต้อนรับไอติม " เฟิร์สทำหน้าเลิ่กลั่ก พูดเหมือนคนกำลังกล้าๆกลัวๆที่จะหยั่งเชิงอะไรสักอย่าง
" ไม่มีปัญหา เรามาไม่มาก็ไม่เดือดร้อนอะไร ที่บ้านเราก็มีเพื่อนเยอะแยะ งั้นนับตั้งแต่วันพรุ่งนี้เราจะไม่มาที่นี่อีก " ผมพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้งนิดๆ
" ไม่ๆ ไอติม เราพูดเล่น นายอย่าหนีจากเราไปนะ " เฟิร์สพูดโบกมือไปมาเหมือนกับว่ากำลังขอโทษผมกลายๆ ในตอนนั้นผมยังเด็กเลยไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเฟิร์สที่ดูแหม่งๆและแปลกพิกล
" ก็นายไม่ต้อนรับเราเข้ากลุ่มแล้วหนิ แล้วเราจะมาทำไม ไปกันเถอะโฟล์ค " ผมพูดเสร็จก็หันหลังเดินไปพร้อมกับน้องโฟล์ค โดยที่มือของผมยังคงโอบกอดปลอบน้องอยู่
" เพราะมึงคนเดียวเลยไอ้โฟล์ค ไอ้น้องเวร ไอติมเลยโกรธกู ไอ้เหี้ย " เฟิร์สแผดเสียงด่าน้องชายตัวเองไล่หลังเราสองคนมา
ผมพาน้องโฟล์คมาที่ก๊อกน้ำข้างบ่อปลา ผมเอามือไปรองน้ำที่ไหลออกจากหัวก๊อก แล้วเอามาชะโลมลูบไล้ใบหน้าของน้องเพื่อเช็ดคราบโคลนออก ถึงน้องโฟล์คจะอายุ 5 ขวบและอีกไม่กี่เดือนก็ขึ้นป.1แล้ว แต่น้องก็ยังคงยืนเฉยและหลับตาพริ้มให้ผมเช็ดหน้าจนสะอาด ผมถอดเสื้อยืดของตัวเองมาชุบน้ำแล้วเช็ดใบหน้าของน้องโฟล์คอีกรอบนึง ในตอนนั้นที่ผมกำลังเช็ดหน้าน้อง น้องโฟล์คก็เขยิบตัวมากอดผมแล้วเงยหน้าขึ้นมามองผม ในตอนนั้น..น้องไม่มีคำพูดอะไรใดๆทั้งสิ้น น้องมีเพียงแค่สายตาที่จ้องมองผมพร้อมกับรอยยิ้มเล็กๆที่มอบให้ ในตอนนั้นผมเดาไม่ออกว่าน้องโฟล์คกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว แต่สำหรับตัวผมในตอนนั้น..รู้สึกได้ว่าตัวผมกำลังมีความสุขในโมเมนต์อารมณ์ของคนอยากมีน้องชาย น้องชายที่ผมรัก น้องชายที่ผมอยากปกป้อง น้องชายที่ผมอยากดูแล ในตอนนั้นความรู้สึกของผมที่มีต่อน้องโฟล์ค ก็เป็นแค่แบบพี่ชายกับน้องชายเท่านั้น และไม่ได้คิดเกินเลยอะไร ( เพราะตอนนั้นผมยังไม่ได้ชอบแนวนี้ )
พอผมเช็ดหน้าของน้องจนสะอาดหมดจด ผมเอามือไปจับแก้มนิ่มๆที่ขาวเนียนของน้องทั้งสองข้างเบาๆ ผิวหน้าที่ขาวมากจนผมมองเห็นเส้นเลือดบางๆบนผิวหน้า จมูกเล็กๆมีสันคมหน่อยๆ ตาโตเหมือนแม่ของน้องที่ดูน่ารัก ริมฝีปากเด็กน้อยที่เรียวสวยสีออกชมพู ภาพของเด็กชาย 5 ขวบที่มองผมด้วยความรู้สึกที่ปลาบปลื้ม ที่ในตอนนั้นผมไม่ได้คาดคิดและหยั่งรู้อนาคตได้เลยว่า เด็กชายที่ยืนตรงหน้าที่กำลังกอดผมอยู่ในตอนนี้ ซึ่งในอีก 6-7 ปีข้างหน้า น้องจะเป็นเด็กของเราอีกคนนึงที่มีความสัมพันธ์แบบลึกซึ้งและยากที่ผมจะลืม
กลับมานั่งอ่านเพื่อตรวจทานคำผิดเลยรู้สึกว่าตอนนี้มันยาวจังแฮะ555ดีที่ใส่บทนำของภาคนี้ในท้ายเรื่องของEPที่แล้วค่อยๆอ่านกันนะครับ อิอิ
{:5_123:}{:5_132:}{:5_135:}
ชอบๆ สึดยอด ขอบคุณครับ ยาวมากกแต่ชอบๆๆ ขอบคุณมากนะครับ ชอตฟิล จนอึดอัดแทนเลย แรร์ไอเทมเลยมั้ย โฟล์คเนี่ยยย กว่าจะได้
นึกว่าน้องจะเคยโดนแล้วซะอีก ดูเงี่ยนเร็ว ขอบคุณมากนะครับ เวลาอ่านทีไรคิดว่าอยู่ในสถานการณ์นั้นด้วยจริงๆทุกที มาต่อไวๆนะครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ชอบความก๋ากั่น แสบๆของน้องดีครับ ประทับใจที่เวลาเปลี่ยนไปยังไง น้องก็ยังไม่ลืมยังเข้าหามาทักทาย น่ารักมากครับ อย่ารื้อฟื้นความจำสักที ฮ่าา ขอบคุณครับ ยาวสะใจเลยตอนนี้ สนุกมากครับ ก็ยังสงสัย ทำไมน้องถึงอมเป็น แลัวให้... สอดใส่ได้ง่าย น้องเคยกับใครแล้วหรือเปล่า มาเล่าที่ยาวๆแบบนี้ชอบมากเลยอ่านจุใจดีขอบคุนนะ แอบอิจฉาอยากมีเด็กๆบ้าง แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย TimmyTimmo เมื่อ 2023-6-26 21:08
baannana ตอบกลับเมื่อ 2023-6-26 20:33
ก็ยังสงสัย ทำไมน้องถึงอมเป็น แลัวให้... สอดใส่ได้ง่าย น้องเคยกับใครแล้วหรือเปล่า
จริงๆก็อยากถามครับ แต่เราจะมีเซ้นส์นิดๆ ตรงเด็กคนไหนสมควรถาม ไม่สมควรถาม หรือถามไปแล้วน้องจะตอบหรือเปล่า แล้วหลังจากถามน้องจะเตลิดหนีหายไปไหม กลับกันก็เหมือนผมนี่แหละ ซึ่งน้องๆหลายคนก็ถามผมว่าเคยมาหรือเปล่า ผมก็ชั่งใจว่าควรจะตอบไปในทางไหนที่มันส่งผลดีกับผมที่สุดส่วนมากผมจะถามกับน้องที่คุยเรื่องอย่างว่าแบบสนิทใจกับผม อย่างเช่นน้องต้นEP7 ที่เคยเล่าว่าเคยโดนใครทำมาก่อน (ที่ผมลงใน Other Story)แต่ด้วยพฤติกรรมของน้องโฟล์คที่มาๆหายๆ ผมเลยไม่กล้าที่จะถามเพราะกลัวน้องจะหนีเตลิดไป และมันจะทำให้ผมอดครับ 55 / ขอบคุณครับสำหรับคอมเม้น และขอบคุณครับที่ติดตามกัน *-*
..
แต่จะมีน้องใน 14 คนในภาคนี้บางคน เคยเล่าว่า....โดนทำมาก่อน รอติดตามครับว่าจะเป็นEPไหน