DarkSide อีกด้านของคุณ 8 อีกด้านของพ่อภูผา 1
หลังจากกลับมาถึงหอพัก โทใช้เวลาประมวลผลกับเรื่องราวที่รับรู้มา แม้ว่าไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่เห็น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าภาพเหล่านั้นมาจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงมือขอโทยื่นหยิบสมุดไดอารี่ขึ้นมากำแน่น ในใจนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ถาโถม จากตอนแรกที่ตื่นเต้นที่ได้รับรู้ด้านมืดของผู้คนอื่น แต่พอมาเจอกับคนใกล้ตัว เขากลับทำใจยอมรับมันไม่ได้ การที่เราได้รู้เรื่องราวอีกด้านของคนรอบตัว ทำให้โทรู้สึกระแวงกับผู้คนรอบข้างมากขึ้น
คนที่อยู่รายล้อมเขา บางคนยิ้มแย้มมีความสุข บ้างก็ทุกข์ร้องให้เสียใจ แต่ลึก ๆ แต่ละคนกลับมีเรื่องปกปิด แต่เมื่อคิดได้แบบนี้ ความกังวลก่อนหน้าก็ค่อย ๆ คลายหายไป
ทุกคนต่างก็ต้องมีเรื่องแบบนี้สินะ เราเองก็ไม่ต่างจากคนอื่น…
เมื่อโทตกตะกอนความคิด แล้วมองถึงความเป็นจริง ว่าเขาเองหรือไม่ว่าใคร ต่างก็มีเรื่องที่ซุกซ่อนไว้กันทั้งนั้น และมันก็เป็นเรื่องส่วนตัว
ชายหนุ่มจับสมุดไดอารี่มาวางบนเตียงตรงหน้า ก่อนจะยื่นนมือจับปกสมุดแล้วเปิดพลิกไปด้านใน ทำให้เห็นว่าชื่อและข้อมูลของอาภูเขา ได้เลือนหายไปแล้วมีเพียงชื่อของพ่อตนหลงเหลืออยู่
โทชั่งใจมองภาพเบื้องหน้า ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะฉีกมันทิ้งดีหรือไม่ เขาพร้อมแล้วหรือที่จะรับมือกับเรื่องที่พ่อของเขาปิดซ่อนเอาไว้
ครืดดด ครืดดด ครืดดด
ไม่ทันที่จะได้ตัดสินใจ มือถือจากกระเป๋ากางเกงก็สั่นไปมา โทล้วงมือเข้าไปหยิบมือถือเปิดหน้าจอดู พบว่าเป็นชื่อของโก้ที่โทรหาตน
"ครับพี่โก้"
โททิ้งเรื่องกวนใจออกจากหัว แล้วหันมาสนใจบทสนทนาของอีกฝ่ายแทน
"โท กลับจากบ้านหรือยัง"
"กลับแล้วครับพี่ พึ่งถึงหอ"
"ดีเลย พี่จะไปหาอะไรกิน ไปด้วยกันนะ"
"เอ่อ จะดีหรอพี่"
"นะ ไปกินข้าวกับพี่หน่อยนะ นะครับโท นะ"
เฮ้อ โดนอ้อนแบบนี้ มีหรือจะปฏิเสธ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"โท ป่ะ"
หลังวางสายไม่นานนัก โก้ก็มาเคาะประตูห้องพักร้องเรียกโท ทำเอาโทสะดุ้งตัวด้วยความตกใจ
"เห้ยพี่ มาเร็วไปป่ะ"
"ฮ่า ๆ "
โก้ที่ไม่ได้ตอบอะไร ทำแค่ยืนหัวเราะหลังโทเปิดมาตูให้ ทั้งสองหนุ่มเลือกที่จะไปกินอาหารตามสั่งชื่อดังไม่ห่างจากหอพักหลังมอมากนัก
"โท เป็นไรเปล่า คิ้วม้วนหมดแล้ว"
โทไม่ทันรู้ตัวถูกโก้เอานิ้วชี้มาจี้หมุนที่หว่างคิ้ว ชายหนุ่มตกใจสะดุ้งตัวถอยจนอีกฝ่ายตกใจตาม
"เห้ย! พี่ขอโทษ!"
โทเห็นสีหน้าของโก้ที่รู้สึกผิดจริง เลยเอ่ยปากปัดไป
"ไม่เป็นไรครับพี่"
"โท…โอเคไหม พี่ขอโทษนะที่ชวนมา น่าจะให้โทพักหลังขับรถกลับมา"
หน้าอีกฝ่ายสลดทำเอาโทเองที่เป็นฝ่ายรู้สึกผิดแทน
"ไม่เป็นไรจริง ๆ ครับพี่ ผมเครียดเรื่องอื่นน่ะ"
"หรอ ปรึกษาพี่ได้นะ พี่ไม่คิดเงิน"
":P"
โทยิ้มให้อีกฝ่าย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ทั้งสองพากันกินข้าวแล้วพูดคุยกันเรื่องงานนิดหน่อย
"ไม่เอาสิ วันนี้วันหยุดนะ ไม่คุยเรื่องงาน" โก้ที่ถูกโทชวนคุยแต่เรื่องงานเอ่ยปากขัดเขาเอาไว้ หลังจากนั้นเลยเดินเงียบกันตลอดทาง โทเองไม่รู้จะชวนอีกฝ่ายคุยยังไง โก้เองก็ไม่ได้พูดอะไร จนมาถึงลานจอดรถ
"พี่โก้ครับ….."โทที่เงียบมานาน พอโก้ขับรถมาส่งเขาจังหวะที่ใกล้ถึงแล้วนั้น เขาได้ตัดสินใจพูดออกมา
"ยอมพูดแล้วหรอ?"โก้หยุดรถที่ข้างทางแล้วหันหน้ามองโท
"?"โทได้แต่ทำหน้างงใส่อีกฝ่าย ทั้งคู่จ้องกันแบบนั้นจนโก้เป็นฝ่ายยอมแพ้
"เราน่ะ มีปัญหาอะไรชอบเก็บไว้คนเดียว ถามไปก็ไม่ตอบ พี่เลยรอเราเป็นฝ่ายพูดเอง"โทอึ้งไปชั่วขณะ ไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นคนแบบนั้น
"เปล่าเสียหน่อย เวลามีเรื่องอะไรผมก็พูดตลอดแหล่ะ แต่ไม่ได้พูดกับพี่อะ ฮ่า ๆ"
โทตอบกลับขำ ๆ โดยไม่ทันสังเกตว่าหลังได้ฟัง รอยยิ้มของโก้กลับหายไปจากใบหน้า แต่ยังคงจ้องมองที่เขาอยู่
"....."โก้ไม่ได้พูดอะไรต่อ แล้วหันไปมองที่ทางด้านหน้านิ่ง จนโทหายขำแล้วสูดอากาศเข้าปอดเพื่อทำใจ….
"คืองี้พี่ สมมตินะ แค่เรื่องสมมติ สมมติว่าพี่รู้จักกับคน ๆ นึง เขาเป็นคนดีมากเลย นิสัย หน้าที่การงาน เพื่อนฝูง ครอบครัว ดีทุกอย่างเลย…."โท หยุดพูดแล้วจ้องหน้าโก้ที่กำลังตั้งใจฟัง
"....แล้วยังไงต่อครับ"
"คือ แล้ววันนึง พี่ดันรู้เข้าว่า คน ๆ นั้นอะ เขามีเรื่องที่ไม่ดีซ่อนอยู่"
"ผิดกฎหมายป่ะ?"
โทส่ายหน้า โก้จึงถามต่อ
"แล้วเรื่องนั้นเกี่ยวกับพี่ไหม?"
โทส่ายหน้าอีกรอบ
"แล้ว?"
"แล้ว?"
โทที่ถูกถามก็ถามกลับไปยังโก้ ซึ่งโก้เองก็ไม่ได้พูดอะไรจนทำให้โทเองก็ไม่รู้จะตอบอะไร สองคนนั่งจ้องหน้ากันครู่หนึ่งก่อนโก้จะถามย้ำ
"แล้วเรื่องนี้มันส่งผลยังไงกับพี่?"
"ก็แบบว่า ผิดหวัง ไม่คิดว่าคน ๆ นี้จะมีเรื่องแบบนี้"
"อืม พี่ว่าถ้าเขาไม่แสดงออกให้คนอื่นรู้ แสดงว่าเขาก็คงอยากให้มันเป็นเรื่องส่วนตัว ถ้าพี่บังเอิญไปรู้เข้า ถ้ามันไม่เป็นปัญหาก็ไม่อยากยุ่ง แต่ถ้ามันเป็นเรื่องที่ไม่ดีที่ส่งผลต่อพี่หรือเขาในอนาคต ก็อาจจะต้องคุย…"
"....ขอบคุณครับพี่โก้"
"ว่าแต่ไปรู้อะไรมา หึหึ ไหนบอกพี่ซิ"
โทไม่ตอบอะไร แต่พลางนึกถึงเรื่องที่เขาเห็นโก้กับ…. -///-
"เห้ย เรื่องอะไรทำไมหน้าแดง เกี่ยวกับพี่ป่ะ"
"บ้า…ไม่เกี่ยว เปล่าเสียหน่อย"
"หึหึ…"
โก้ขับรถมาส่งโทที่หอพักดังเดิม แต่ก่อนจะส่งโทลงจากรถ โก้ได้พูดประโยคหนึ่งขึ้นมาก่อนที่เขาจะลง
"ต่อไปนี้ ถ้ามีเรื่องอะไร คุยกับพี่ได้นะ…"โทไม่ได้ตอบอะไร เมื่อเขาลงจากรถ โก้ก็ขับออกไปโดยทันที
โทขึ้นห้องพักของตนด้วยความรู้สึกแตกต่าง เขาหยิบสมุดเล่มนั้นขึ้นมามองอีกครั้ง ก่อนจะตัดสินใจนำวันไปวางไว้บนโต๊ะทำงาน แล้วหยิบผ้าเช็ดตัวพร้อมอุปกรณ์อาบน้ำเดินออกจากห้องไป……
__________
"เถ้าแก่ครับ ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"
โทได้ยินเสียงลูกน้องที่ร้านของพ่อเอ่ยบอกกับพ่อ แล้วความมืดตรงหน้าก็แปรเปลี่ยนเป็นภาพของพ่อเขาที่ร้านขายวัสดุก่อสร้าง
"เออ ๆ " ภูผาเอ่ยตอบลูกน้อง โดยยังคงก้มหน้าดูเอกสารบางอย่างที่บนโต๊ะด้วยความสนใจ ไม่นานนักหลังลูกน้องกลับหมด ภูผาก็ปิดร้านแล้วขับรถไปสำรวจพื้นที่
ที่ ๆ ภูผามานั้น เป็นตึกร้างที่เจ้าของที่ต้องการจะรื้อทิ้งแล้วสร้างใหม่ ภูผาจึงได้ขับรถเข้ามาดูสถานที่จริง แม้ในตอนนี้เวลาก็ใกล้มืดแล้วเมื่อดูจากสีของท้องฟ้าในยามนี้
พ่อหม้ายลูก 3 เดินสำรวจพื้นที่โดยรอบ ก่อนจะตัดสินใจเดินฝ่าดงหญ้าเพื่อไปดูโครงสร้างภายในที่ชำรุดทรุดโทรม แต่เมื่อเดินลึกเข้าไปในตัวอาคารได้ไม่มากนัก ทำให้เขาได้ยินเสียงแปลก ๆ ดังขึ้นมาคล้ายเสียงคน ในตอนแรกนั้นเขาจะรีบเดินกลับเพราะคิดว่าเจอดีเข้าแล้ว แต่เมื่อเสียงที่ดังตามมานั้นยิ่งดังขึ้นเรื่อย ๆ แถมยังเป็นเสียงที่เขานั้นคุ้นเคย
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าซ์ เพี๊ยะ"
เสียงร้องครางของผู้หญิงไม่ต่างกับคลิปที่เคยดูจากอินเทอร์เน็ต ทำให้ร่างของเขาชะงักไปชั่วขณะ ภูผายืนชั่งใจชั่วครู่ ก่อนจะทำใจดีสู้เสือเดินเข้าไปด้านในอีกครั้ง เท้าเหยีบบันไดทีละขั้นส่งตัวขึ้นไปยังชั้นสองช้า ๆ จนกระทั่งสายตาของเขา โผล่พ้นขอบปูนนชั้นสอง เผยให้เห็นบุคคลกลุ่มหนึ่งที่กำลังทำกิจกรรมกันอยู่
"เห้ย!!"
ชายคนหนึ่งในกลุ่มที่หันมาสบตากับภูผาพอดีจึงร้องลั่นพร้อมชี้นิ้วมายังเขา ภูผาตกใจเร่งฝีเท้าลงจากบันไดเตรียมออกจากบ้านร้าง แต่ชายหนุ่มที่ไล่ตามมาก็ตะโกนเรียกไม่หยุด
"เห้ยน้องหยุดก่อน น้อง"ชายหนุ่มยังคงวิ่งจนมาถึงปากทาง แต่ร่างเขากลับหยุดชะงักเมื่อเสียงเรียกจากอีกฝ่ายดังขึ้น
"น้องสนใจร่วมวงเปล่า?"
ร่างขของภูผายืนนิ่งจนชายที่ตามมาวิ่งทันเขา ภูผาหันไปมองด้านหลังเจอกับชายหนุ่มหุ่นล่ำที่ใบหน้าสวมด้วยหมวกโม่งยืนหอบหายใจอยู่
"แฮก แฮก วิ่งเร็วเป็นบ้า แฮก แฮก"
ชายแปลกหน้ายังคงจ้องมองภูผา เขาเองก็จ้องไปยังร่างเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายที่ตอนนี้ยืนแก้ผ้าจังก้าอยู่ตรงหน้า เมื่อชายคนนั้นเห็นว่าภูผามองจ้องตนตั้งแต่หัวจรดเท้า พอจังหวะที่สายตาภูผามองถึงช่วงกลางลำตัว เจ้าตัวเลยใช้มือสาวชักจนมันแข็งท้าสายตา
"สนใจเปล่าน้อง แค่มาดูก็ได้"
ด้วยความช็อค ภูผาไม่ได้ตอบอะไร ชายแปลกหน้าจึงจับแขนของภูผารั้งไว้
ฟึด!
ภูผาสะบัดแขนออก แต่ยังคงยืนนิ่งมองจ้องไปยังชั้นสองของบ้านร้างที่อยู่ไม่ไกลนัก ชายแปลกหน้าจึงเอื้อมมาจับแขนภูผาอีกรอบ คราวนี้เขาไม่ได้ปฏิเสธ ชายแปลกหน้าจึงลากแขนของภูผาเดินตามกลับเข้าไปยังบ้านร้าง จนภูผาไปยืนอยู่ที่หน้ากลุ่มสวิงตรงหน้า
"อ๊าาาซ์ อ๊าาาซ์ ม๊วฟ ม๊วฟ อึก อึก อึก"
เสียงหญิงสาวร่างเพรียวที่นอนแหกขาอยู่กลางวงร้องคราง พร้อมอ้าปากดูดเลียท่อนเนื้อที่ถูกยื่นจ่อหน้า
"สนป่ะ เมียพี่เอง"ชายแปลกหน้าที่ลากแขนเขามาเอ่ยขึ้นที่ข้างลำตัว โทยืนมองดูพ่อของเขาที่ยืนจ้องกลุ่มสวิงในบ้านร้าง เขามองดูก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาเองก็อายุขนาดนี้ ย่อมเข้าใจดีว่าจะเป็นอย่างไรต่อ แต่โทนั้นไม่ได้รู้สึกแย่หรือรู้สึกผิดหวังเหมือนก่อนหน้า แถมยังรู้สึกผิดกับตัวเองที่เขานั้นละเลยพ่อของตนมานานขนาดไหนแล้ว
ภาพในอดีตหวนเข้ามาในหัวของโท ครั้งยังเป็นเด็กในตอนที่พ่อของตนมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาพัวพัน โทเอกและตรีรวมหัวกันเพื่อไม่ให้พ่อยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น ซ้ำยังยกเรื่องแม่ขึ้นมาพูดจนทำให้พ่อของเขาเสียใจ และสัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนอีก เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น ทำให้โทรู้สึกผิดเป็นอย่างมากที่คำพูดในวัยเด็กกำลังทำร้ายพ่อของเขา
ภูผามองภาพเบื้องหน้าด้วยความสนใจ แต่เมื่อมองออกไปรอบวงกลับเห็นกล้องมือถือที่ตั้งถ่ายอยู่หลายมุมก็เกิดอาการตกใจ เหมือนชายแปลกหน้าจะรู้เลยดึงตัวของภูผาออกจากบริเวณนั้นชั่วครู่
"น้อง ชื่ออะไรล่ะเรา"
"..."ภูผาไม่ได้ตอบ ชายแปลกหน้าพยักหน้าก่อนที่จะถอดหมวกโม่งออก ทำให้เห็นใบหน้าภายใต้หมวก ซึ่งชายแปลกหน้าคนนี้ก็ไม่ได้หน้าตาดีมากมายอะไร แต่ถ้าบวกหุ่นไปแล้วก็จัดว่าดีระดับนึงเลย
"พี่ชื่อโรจ นะ พี่ทำคลิปขายในกลุ่มไลน์แนวสวิง น้องสนใจไหม"ภูผาไม่ตอบแต่สายตายังคงจ้องมองไปยังกลุ่มสวิงไกล ๆ
"ไม่ต้องห่วง คลิปพี่เซนเซอร์แล้วก็เซฟทุกคน ดูสิ" โรจเอ่ยบอกพร้อมชี้ไปยังชายในกลุ่มที่ทุกคนนั้นมีเครื่องปกปิดใบหน้ากันหมด ส่วนแฟนสาวก็มีหน้ากากเล็กปิดที่ตาทั้งสองข้าง
ไม่นานนัก ภูผาที่เจรจากับโรจก็เดินกลับเข้ามายยังโซนสวิง พร้อมสวมหน้ากากรูปใบหน้าคนสีดำที่ครอบปิดทั้งหน้า ยืนจจังห้าอยู่ข้างกลุ่มสวิง
ขณะที่ยืนมองดูภาพหญิงสาวถูกผู้ชายหลายคนรุมลงแขก แก่นกายของภูผาก็เริ่มแข็งตัว โรจเห็นดังนั้นจึงใช้มือของตนลูบไล้ไปทั่วร่างแล้วปลดกระดุมเสื้อของภูผาออก มือหนาสอดคลึงเข้าไปบีบกำหน้าอกแน่น อีกข้างก็ปลดเข็มขัดแล้วดึงกางเกงแสลคลงไปกองที่ข้อเท้า ภูผายกขาสะบัดกางเกงออกจากขา
โรจยิ้มพอใจใช้มือจับเข้าที่เป้าของภูผา ก่อนที่จะลงมือปลดปราการชั้นสุดท้ายออก ทำให้ท่อนลำที่แข็งปั๋งดีดเข้าตีที่สะดือของภูผา มือของโรจจับเอ็นร้อนชักรัวจนแข็งชูชัน
เมื่อทำให้ภูผาพร้อมแล้ว โรจก็หยิบถุงยางขึ้นมาแกะแล้วสวมครอบไปที่เอ็นใหญ่ พร้อมชะโลมเจลจนชุ่มแล้วดันตัวของภูผาไปยืนกลางวง คนที่สวิงอยู่ก่อนหน้าหลีกทางให้กับภูผาจนเขามายืนตรงหน้าของหญฺญงสาว
โทมองดูภาพพ่อของตนก้มลงคุกเข่าใช้มือสาวน้องชายสองสามครั้ง แล้วจับหัวเงี่ยงบานยัดเข้าไปในกลีบเนื้อสีคล้ำ พร้อมแอ่นเอวดันแก่นกายเข้าไปจนสุดด้าม!!!
ขอบคุณครับ {:5_136:} ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณมากครับ สุดยอด เยี่ยมครับ สุดยอดเลยครับ เสียวโคตร อ่นกี่ทีก็เงี่ยนครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุฯณครับ อย่างเสียง ขอบคุณครับ ชอบสถานการณ์แบบนี้ แอบดูคนเย็ดกัน แอบดูคนเล่นชู้กัน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณรรับ ขอบคุณครับสำหรับผลงาน ขอบคุณครับ