กิจกาม กับ ผอ โรงเรียน ภาคต่อ ตอนที่ 1/2 [COPY]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-6-24 11:38{:4_112:} ดีคับ มาต่อกันเลย ! ดีกว่าว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากหนุ่มน้อยเจมส์ได้ทำกิจกามกับท่าน ผอ โรงเรียนแล้ว
ตอน ๘ ความลับเหมือนยาพิษ
นับตั้งแต่วันนั้น หลังจากเลิกเรียนแล้ว เจมส์จะไม่กลับบ้านทันทีเหมือนทุกครั้ง เขาจะเข้าไปนั่งอ่านหนังสือ ทำการบ้าน ทบทวนตำราที่ห้องทำงานผอ. เป็นประจำ รอจนกระทั่งท่านเสร็จงานแล้ว จึงกลับบ้านพักพร้อมกัน และมักจบลงบนเตียงเสมอ ก่อนที่จะลา ผอ.กลับบ้าน ซึ่งเขาได้บอกพ่อว่า
“ผมขออนุญาตไปติวหนังสือที่บ้าน ผอ.เพื่อเตรียมสอบเข้าโรงเรียนนายร้อยน่ะครับ พ่อ”
โดยที่พ่อเขาไม่สงสัยเลยว่า เหตุใดลูกชายสุดที่รักถึงได้กลายเป็นคนโปรดของผอ.คนใหม่ จนกระทั่งท่านยอมเสียเวลามาช่วยติวหนังสือให้ขนาดนั้น
“อย่าไปรบกวนท่านมากนะลูก มีงานอะไรที่พอช่วยท่านได้ก็ช่วย ที่สำคัญอย่าลืมหน้าที่ของตนคือการเรียนพยายามตั้งอกตั้งใจเรียนทบทวนวิชาให้มาก ๆ หากลูกขยันหมั่นติวกับลุงผอ.ท่านให้มาก ๆ ปีนี้ลูกสามารถสอบเข้าได้ดังหวังแน่นอน”
เขารับฟังคำสอนของพ่อด้วยความตั้งใจ ดังนั้นเขาจึงฝึกฝนทบทวนตำรา ทำให้การเรียนเขาทำคะแนนได้พัฒนาดีขึ้นมาก และผอ.ท่านไม่ได้ติวเขาเฉพาะเรื่องเซ็กส์อย่างเดียว ท่านติววิชาทุกอย่างให้เขาเต็มกำลัง บางทีหากท่านว่างจากงาน ก็จะติวหนังสือให้เขาตัวต่อตัว
แม้จะรู้สึกหวั่นใจในสิ่งที่ตนได้ไปมีความสัมพันธ์อย่างลึกซึ้งกับ ผอ.เกินกว่าความเป็นอาจารย์กับลูกศิษย์ และมันเป็นความสัมพันธ์ที่ยากจะรับได้สำหรับผู้เป็นพ่อแม่ แต่จนทุกวันนี้ ดูเหมือนพวกท่านไม่เคยระแคะระคายเลย เขาจึงได้แต่แอบโล่งอกที่เรื่องนี้มีเพียงเขากับท่าน ผอ.เท่านั้นที่รับรู้กันเอง
ด้าน ผอ.เอง นับวันที่ได้รู้จักใกล้ชิดสนิทสนมกัน ความรู้สึกที่มีต่อเด็กหนุ่มเริ่มเปลี่ยนไป จากที่ไม่ได้คิดอะไรมากนอกจากทำลงไปเพื่อตอบสนองความต้องการของตนและของเด็กหนุ่ม ก็เริ่มเห็นความตั้งใจจริงของเขากับการเตรียมสอบเข้าโรงเรียนนายร้อยให้ได้ดังนั้นนอกจากการสอนเรื่องบนเตียงแล้ว ก็จะแนะนำสำหรับเตรียมสอบให้เด็กหนุ่ม ซึ่งตอนนี้ก็พัฒนาไปมากเช่นเดียวกับลีลาบนเตียง
ในเย็นวันหนึ่ง................“วันนี้ก็ดึกมากแล้ว ลุงคิดว่าเจมส์กลับบ้านก่อนเถอะ” ผอ.กล่าวเมื่อเห็นว่าเด็กหนุ่มแสดงท่าอิดออด ไม่ยอมเก็บเอกสารการเรียนลงกระเป๋าเจมส์แม้จะยังไม่อยากกลับตอนนั้น เพราะหวังจะได้ต่อกับท่าน ผอ.อีกสักยก แต่เมื่อเห็นสายตาของผอ.ทำให้เขาพยักหน้าทำตามอย่างว่าง่าย
ผอ.เองได้เดินมาส่งจนกระทั่งมอเตอร์ไซด์เด็กหนุ่ม วิ่งลับตาพ้นรั้วโรงเรียนออกไป ความว้าวุ่นในใจทำให้ไม่สามารถตัดสินใจเดินกลับเข้าห้องพักที่เพิ่งใช้เป็นเวทีบรรเลงเพลงรักกับเด็กหนุ่มเมื่อครู่นี้ได้
แต่ก่อนนี้ ทุก ๆ เช้า ก่อนที่จะไปโรงเรียน แม้จะต้องรีบไปทำงาน แต่ ผอ หนุ่มต้องชักว่าวสำเร็จความใคร่ให้ตนเองด้วยห้านารีพิฆาตเป็นประจำเสมอ แต่ทุกวันนี้ไม่จำเป็นต้องทำเพราะมั่นใจว่ากลับจากที่ทำงานจะได้พบรอยยิ้มและแววตาแห่งความยินดีตลอดถึงการบีบนวดเอาใจจากเจมส์ แม้จะเหน็ดเหนื่อยสักปานใด แต่ป๋าคนนี้ก็รู้สึกหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ตลอดระยะเวลาที่ได้มีสัมพันธ์สวาทกับทูนหัวเป็นสิ่งที่ป๋ามีความสุขที่สุดเท่าที่ชายกลางคนคนหนึ่งจะสัมผัสได้
“ป๋าทั้งควยใหญ่และลีลาเด็ดอย่างนี้ ผมไม่มีวันเบื่อหรอก จะมาให้เล่นทุกวันเท่าที่มีโอกาสเลย”
เสียงออดอ้อนออเซาะของเจมส์ที่มักกระซิบให้ได้ยินเสมอหลังจากที่น้ำแตก ยิ่งยามที่เจมส์ได้พามังกรสำรวจถ้ำป๋าจนเหนื่อยแล้วก็มักซบลงกับหน้าอกหรืออ้อมกอด ทุกสัมผัสตลอดเรือนร่างเป็นสิ่งที่ป๋ามีความสุขที่สุด โดยเฉพาะเวลาได้เฝ้ามองใบหน้ายามหลับเปี่ยมไปด้วยความสุขของทูนหัว
“สุดสัปดาห์นี้ป๋าจะกลับบ้านหรือเปล่า หากป๋ากลับ ผมคงเหงาแย่ ไม่มีเพื่อน และมังกรผมมันคงรู้สึกว้าเหว่เพราะขาดถ้ำให้มันได้มุด”
หลายครั้งที่ผอ อยากปฏิเสธ แต่เมื่อสังเกตเห็นแววตาผิดหวัง ไม่พอใจของเจมส์แล้ว เจ้าตัวคงไม่รู้หรอกว่า สายตาที่เจ้าตัวมองมายังป๋าคนนี้นั้น มันทำให้รู้สึกหัวใจพองโตอย่างประหลาด แต่ถึงจะรู้สึกพอใจและมีความสุขขนาดไหน บางครั้งก็จำเป็นต้องตัดใจกลับบ้าน เพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัยของคนอื่นมากเกินไป
จนเมื่อเห็นว่าดึกพอสมควรแล้วผอ จึงย้อนกลับเข้ามาในบ้านพัก เดินตรงไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์กระป๋องขึ้นมาจิบเพื่อดับความคิดว้าวุ่น ความไม่สบายใจ ความกลัวที่ตามหลอกหลอนเขาเป็นประจำในระยะหลังนี้ ทำให้อดคิดไม่ได้ว่า พรุ่งนี้เกิดมีคนมาเจอเขากับเจมส์แก้ผ้านอนกอดกันอยู่...
...เมื่อคิดมาถึงจุดนี้แล้ว เจมส์เอ๋ย.. ความสุขของเราทั้งคู่จะยาวนานแค่ไหน เราทั้งคู่ต้องยุติมันก่อนที่จะให้ใครอื่นมายุติมัน แต่เมื่อได้เห็นหน้าเจมส์ ป๋าก็ไม่สามารถหักห้ามใจตนเองได้สักที แต่เมื่อทุกครั้งที่เจมส์กลับบ้าน ทำไมมันรู้สึกโดดเดี่ยว เหงาสุดเหงา แม้จะพยายามเตือนสติตนเองว่าความสัมพันธ์ของเราเป็นสิ่งที่ผิดทั้งศีลธรรมและจริยธรรมเป็นอย่างมาก ที่สำคัญผิดกฎหมายร้ายแรงด้วย แต่นั่นแหละ ทำไมป๋าถึงห้ามใจตนเองไม่อยู่สักครั้ง นี้แหละนาที่เขากล่าวว่า เปรียบความรักเหมือนดั่งยาพิษ
ขณะที่กำลังตกอยู่ในห้วงพะวงนั้น จู่ ๆ ประตูก็มีเสียงเปิดประตูผลั๊วะเข้ามาโดยไม่มีการเคาะก่อน ผอ.ใจหายวาบด้วยความตกใจ ตรงข้ามกับเสียงและแววตาของชายวัยใกล้เคียงกันที่เพิ่งโผล่เข้ามาอย่างถือวิสาสะ
“คิดอะไรอยู่เหรอครับท่าน ผอ.” สีหน้าและแววตาของผู้มาใหม่มีรอยยิ้มหยันแอบแฝง
“ขวัญอ่อนจริง ๆ น่ะครับ แค่นี้ก็ตกใจด้วย”
ผอ.ไม่สนใจตอบโต้ เพียงแต่มองผู้มาใหม่คนนั้นที่เดินเข้ามาใกล้ด้วยสายตำหนิและไม่พอใจที่เห็นผู้มาใหม่ไม่แสดงอาการรู้สึกผิดหรือกล่าวขอโทษตนสักคำ
“มีธุระอะไรดึกดื่น ถึงได้เข้ามาโดยไม่เคาะประตูแบบนี้”
น้ำเสียงห้วน ๆ
แทนที่ชายผู้มาใหม่จะตอบคำถามตรง ๆ กลับพูดยอกย้อนแฝงไว้ด้วยความนัยบางอย่างทำเอาเจ้าของห้องถึงกับสะดุ้ง
“ผมก็มาแบบนี้ของผมทุกครั้ง แต่ ผอ.คงมัวแต่ทำอะไรอยู่ จึงไม่รู้ว่าผมมักเข้ามาในเวลาแบบนี้เสมอ โดยเฉพาะเวลาหลังเลิกเรียน”
พูดทิ้งค้างไว้แค่นั้น แล้วจ้องมอง ผอ.หนุ่มอย่างมีความหมาย
“ผมมีเรื่องบางอย่างมาเสนอ ผอ."
"เรื่องอะไร"
"ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้น ไม่มีอะไรน่าตกใจหรอก และรับรองว่าเรื่องนี้จะไม่แพร่งพรายออกไปให้คนอื่นรู้แน่นอนแม้แต่”พูดทิ้งค้างไว้แค่นั้น แล้วจ้องมอง ผอ.หนุ่มอย่างมีความหมายผอ.ยังคงนิ่งเงียบ เดินไปหยิบเบียร์อีกกระป๋องส่งให้ผู้มาใหม่ เขาเข้าใจดี ว่า ความลับที่ตนคิดว่าปกปิดดีแล้วนั้น มันไม่ได้ปกปิดอย่างที่คิด บางทีมันจะอาจจะล่วงรู้ไปสู่ใครหลายคนแล้วก็ได้ ซึ่งแน่ล่ะ มันอาจส่งผลต่อตำแหน่งหน้าที่การงานหรือบางทีอาจถึงขั้นติดคุกหลายปีทีเดียว
“ขอบคุณครับ” น้ำเสียงผู้มาใหม่มีแววเยาะเย้ยอย่างเป็นต่ออยู่ในที เมื่อยื่นมือมารับเบียร์กระป๋องจากเจ้าของบ้าน
“ท่าน ผอ.จะไม่ถามผมสักหน่อยเหรอว่าผมต้องการอะไรสำหรับปิดบังความลับของผอ. ถ้ารองนรินทร์รู้ ผอ.คงไม่พ้นคุกแน่นอน”
ผอ.นั่งมองสำรวจรูปร่างแขกมิได้นัดหมาย ไม่วางสายตา ไม่ได้รู้สึกสักนิดเลยว่า สิ่งที่ตนได้ทำลงไป จะมีสายตาอื่นมารู้เห็นได้ถึงเพียงนี้ แล้วทันทีโดยที่ไม่ทันตั้งตัว ชายผู้มาใหม่ก็มานั่งลงข้าง ๆ ก็ลูบไล้ไปตามลำตัวและเรียวขาที่อยู่ในกางเกงขาสั้น โดยไม่คิดว่า เขาจะมีความรู้สึกอย่างไร
เงาทะมึนดำสนิท ลุกขึ้นยืนตระหง่านอยู่ด้านหน้าโชฟานั่งของผอ.อีกครั้ง“ผอ.เก่งเหลือเกินนะครับ ในการหลอกรองนรินทร์ได้อย่างสนิท”
“นายต้องการอะไร?”ผอ.รู้สึกหายใจไม่ถนัด อย่างไม่สร่างจากตะลึง แขกไม่ได้รับเชิญค่อย ๆ ดื่มเบียร์ที่รับมาจากผอ“จริงหนา! เห็นครั้งแรกผมยังอดแปลกใจไม่ได้ที่เห็นคุณเจมส์เล่นบทรัก เอากับผอ.ได้ดุเด็ดเผ็ดมันเหลือเกิน ถ้าไม่เห็นกับตา ได้ฟังคนอื่นพูดคงไม่มีทางเชื่อแน่นอน”
ว่าพลางร่างนั้นก็ดื่มเบียร์ที่เหลืออยู่ไม่ถึงครึ่ง ระหว่างนั้นผอ. ยังคงนั่งนิ่ง จ้องมองพฤติกรรมของอีกฝ่ายอย่างใช้ความคิด ขณะที่ร่างนั้นดื่มจนหมดกระป๋องก็ เอื้อมไปหยิบบุหรี่ในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาสูบ หรี่ตาปรือ ๆ มองมาทางผอ. พร้อมด้วยรอยยิ้มเต็มไปด้วยความนัยแอบแฝง
“นายเข้ามาในนี้ได้อย่างไร? พูดอะไรไม่เห็นเข้าใจเลย!”ผอ. กล่าวขึ้น ขยับขากางเกงที่ถูกถลกขึ้นเมื่อครู่ให้แนบสนิท ขณะที่สายตายังคงจ้องมองอีกฝ่ายที่ยืนเท้าสะเอวด้วยกิริยายั่วยวนอย่างเป็นต่อ
“ผอ.คงลืมไปแล้วว่าผมเป็นนักการภารโรงที่นี่ และรองนรินทร์พ่อคุณเจมส์ก็ไว้วางใจผมมาก ถึงขนาดให้กุญแจของห้องเรียนเกือบทุกห้องให้ผมเป็นคนดูแล รวมทั้งบ้านพักของผอ.หลังนี้ด้วย ผมก็มาของผมเป็นปกติเพราะได้รับคำสั่งจากรองนรินทร์ให้มาช่วยดูแล คอยรับใช้ ผอ.อย่างใกล้ชิด แม้ที่ผ่านมาผมอาจไม่ได้รับใช้เต็มที่ เพราะมีคุณเจมส์คอยรับใช้อย่างดีอยู่แล้ว แต่วันนี้อย่างไรผมก็มาแล้ว และเป็นการมาสวนกันกับการกลับบ้านของคุณเจมส์พอดี มันช่างบังเอิญเหลือเกินที่คุณเจมส์กลับบ้าน แล้วผมได้เข้ามาแทนที่ตรงนี้”
ผอ.ยันกายลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว จ้องหน้าคนที่อยู่ตรงหน้า สั่นน้อย ๆ ด้วยอาการตกใจยังไม่หมดสิ้นไป
“นายต้องการอะไรถึงได้มายืนพูดแบบนี้ในบ้านพักฉัน”“เดี๋ยวน่า!...ใจเย็น ๆ ไม่มีอะไรต้องเร่งร้อน อย่างไรคืนนี้เราก็มีเวลาทั้งคืนเพื่อพูดคุยตกลงกัน”
ผอ.ถึงกับหน้าถอดสี เพราะประโยคนี้เป็นประโยคที่ตนได้พูดกับเจมส์ในคืนแรกที่มีอะไรกัน
“อย่าเพิ่งกระโตกกระตากอะไรนักเลย และไม่ต้องออกปากไล่ผมเด็ดขาด ผอ.รู้ดีไม่ใช่เหรอว่า หากผอ.ปฏิเสธข้อเสนอของผม ชีวิต หน้าที่การงานผอ.จะจบอย่างไร แล้วคุณเจมส์คนที่ผอ.ไปเกี่ยวพันด้วยจะเป็นอย่างไร? ไม่ต้องมองผมด้วยสายตารังเกียจขนาดนั้น ผมชอบพูดดี ๆ เอาอกเอาใจบ้างเล็กน้อย ติดสินบนนิด ๆ หน่อย ๆ อย่าคิดเอาความเป็นผอ.มาข่มขู่ผมเลย มิฉะนั้น ความลับอาจไม่เป็นความลับก็ได้”
ผอ. กัดริมฝีปากแน่น พูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ ชำเลืองแวบที่ใบหน้าคู่สนทนา ปรับอารมณ์ให้เย็นลง
“ถ้าผมไม่จู่โจมแบบนี้ ผมคงไม่มีโอกาสได้เห็นผอ.เล่นบทรักกับคุณเจมส์อย่างถึงพริกถึงขิงทุกวันหรอก”“นายพูดเรื่องอะไร?”
“ผมเห็นจริงๆ นะ...ผอ.” ภารโรงลากเสียงอย่างยียวนอีกครั้ง
ผอ.จ้องตาอีกฝ่ายอยู่นาน จนเหงื่อไหลซึมออกมา แต่ยังฝืนหัวเราะออกมาเบา ๆ“นายเห็นจริงเหรอ?”
“ถ้าไม่จริง ผมคงไม่กล้ามายืนคุยกับ ผอ.อย่างนี้หรอก ผมไม่อยากเชื่อเลยว่าผอ.จะมีลีลาเด็ดจนสามารถมัดใจคุณเจมส์จนต้องมาบรรเลงบทรักด้วยกันแทบทุกวันแบบนี้”ภารโรงกล่าว
“ผมอยากรู้ว่า หากมีคนรู้ความลับของผอ. คนเก่งอย่างผอ.จะทำตัวอย่างไร แล้วมันก็พิสูจน์ให้เห็นว่า ผอ.กลัวความผิด กลัวเสื่อมชื่อเสียงเหมือนกัน”
“ใคร? กัน จะไม่กลัวความผิด กลัวเสื่อมเสียชื่อเสียงบ้าง”ไม่ทันที่ผอ.จะทำอะไรต่อไป ก็โดนภารโรงที่รูปร่างแข็งแรงกำยำกว่า รวบเอาร่างเข้ามาอยู่ในวงแขนปานครีมหนีบนั้น พร้อมกับเสียงหัวเราะ ลูบไล้ตามเรือนร่าง ผอ. เหวี่ยงร่างผอ.ไปบนโซฟา ยืนถ่างขาเท้าสะเอว จ้องมองดู ผอ ที่นั่งนิ่งตรงหน้าด้วยประกายตาลุกวาว
“ประเดี๋ยวผอ.จะรู้จักผมดีขึ้นชนิดลืมไม่ลงเลยแหละ ผมจะทำให้ ผอ.เข่าอ่อนยิ่งกว่าคุณเจมส์ทำอีก เด็กทำให้มันจะไปสนุกอะไร?”
ภารโรงส่งเสียงคำรามแน่นในลำคอด้วยอารมณ์หลากหลายและหื่นกระหายเป็นอย่างยิ่งผอ.ยังคงนั่งนิ่งไม่แสดงอาการพอใจหรือขัดขืน ปล่อยทุกอย่าง สุดแล้วแต่ภารโรงจะทำ เพราะรู้ตัวดีว่าขัดขืนไปก็ปล่าวประโยชน์ ภารโรงทรุดตัวฮวบลงบนโซฟาข้าง ๆ โอบรอบตะโพกแข็งแกร่ง เรียวแน่นเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่อยู่ในกางเกงขาสั้น โดยไม่สวมกางเกงใน พลิกตัวสะบัดกลับไปกลับมาเพื่อสำรวจเรือนร่างผอ.ให้เต็มตา ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนทับบนหน้าอกแข็งแกร่งผอ.นั้น
“สัญญาได้ไหมว่าเมื่อนายได้สิ่งที่ต้องการจากฉันแล้ว นายจะเก็บเรื่องของฉันกับเจมส์ไว้เป็นความลับ ถ้านายไม่รักษาสัญญา ฉันอาจต้องกลายเป็นฆาตกรเพื่อปิดความลับจากนายเองก็ได้”
อย่างไม่สนใจอะไร ภารโรงใช้ริมฝีปาก ลากดุนไปตามหน้าผากผอ. เลื่อนต่ำลงมาเรื่อย ๆ กระทั่งปลายคางอันบึกบืนที่เกลี้ยงเกลาจากการโกนสะอาดเรียบร้อย กลิ่นครีมโกนหนวดยังกรุ่นกำจาย ขณะเดียวกันผอ.พยายามที่จะไม่แสดงอาการตอบสนองภารโรง ไม่ว่าจะโดนไซร้หรือกระตุ้นอารมณ์เพียงไรก็ตาม
“อย่าทำอะไรบ้า ๆ” เสียงผอ.เฉียบขาดหนักแน่น เมื่อเห็นว่าภารโรงพยายามดุนลิ้นเข้ามาในปากของตนที่ไม่ยอมเปิดอ้ารับ ขณะเดียวกันภารโรงเมื่อเห็นว่าผอ.คงไม่ยอมดูดปากแลกลิ้นกับตนแน่ จึงไม่กล้าเสี่ยง เพราะหากดุนลิ้นเข้าไป อาจโดนผอ.กัดลิ้นขาดได้ จึงได้แต่เพียงปล่อยมือเปะปะอย่างนิ่มนวลสอดเข้าไปในเสื้อยึดที่ผอ.สวมใส่อยู่ สัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อที่เคร่งครัด ของกล้ามเนื้อบริเวณหน้าอกอันปกคลุมไปด้วยขนอ่อนสัมผัสได้อย่างหยาบๆนั้น ผอ.อุทานด่าภารโรงออกมาคำหนึ่ง พยายามที่จะขัดขืนและดันร่างที่ทับนั้นออก แต่เหมือนว่ากำลังที่มีอยู่ไม่สามารถต้านทานกำลังของอีกฝ่ายได้
“ผมทนเงี่ยนเพราะ ผอ.และคุณเจมส์มาหลายเดือนแล้ว”
“เกี่ยวอะไรกับเจมส์”ผอ. ดันศีรษะภารโรง ให้เงยหน้าขึ้นมาพูดคุยกันให้รู้เรื่อง
“ผมเห็นผอ.เอากับคุณเจมส์ในบ้านพักนี้มาสามเดือนแล้ว”
“ไอ้บ้า! มาข่มขู่อะไรกันอีก”
“แน่นอน!..ผมมันบ้า บ้าแบบไหนนะเหรอ ก็บ้าแอบมองดูผู้ชายเย็ดกันอย่างเมามันส์โดยไม่สนใจอะไรรอบข้างเลย ผมยอมรับเลยว่า คุณเจมส์แม้จะเป็นเด็กหนุ่ม แต่ลีลาเหลือร้ายเหลือเกิน เห็นกระแทกแต่ละที ผอ.ถึงกับสะดุ้งเฮือก ครางทูนหัวของป๋า ! ภาพเหล่านั้นมันทำให้ผมเงี่ยนเป็นบ้า จนต้องงัดของตนเองออกมาชักตามโดยไม่รู้ตัว และเงี่ยนขนาดไหนเหรอ ขนาดว่าพอผมเห็นผอ.กับคุณเจมส์เข้ามาบ้านนี้ ผมก็ตามเข้ามาเพื่อแอบดูทุกครั้งนั่นแหละ จนกระทั่งอดใจไม่ได้ต้องเปิดเผยตัวออกมาให้ ผอ.เห็นในวันนี้”
“อย่าเห็นว่าฉันยอม แล้วจะมาอำกันเล่นง่าย ๆ ฉันไม่หลงกลนายหรอก”
“ผอ.กับคุณเจมส์ เย็ดกันบนเตียงนอน บางวันก็ในห้องน้ำ บางวันก็ในครัว บางวันก็โต๊ะทำงาน คราวนี้ลองบอกผมซิว่า ผมโกหก ผอ.หรือเปล่า”
โปรดติดตามตอนต่อไป{:4_89:}
ภารโรงน่าจะเด็ดนะผอ. ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ สนุกๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ลุงภารโรงนี่เอง นึกว่าพ่อของเจมส์ ดีใจแทน ผอ ได้ควยใหม่เพิ่มอีกหนึงอัน อยากรู้จัง ผอ จะร่านควยได้ขนาดไหนนะ {:5_135:}{:5_143:} {:5_136:} ขอบคุณครับ สนุกมากครับ {:5_136:}{:5_136:} {:5_142:}{:5_142:} อ่านเพลินเสียวสนุก ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]
2