แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย pipolucky เมื่อ 2023-7-1 07:36 w* E. \+ {4 r1 W
3 N9 h* h1 |. A0 R7 w0 ^! b6 Y8 g
{:4_112:} ดีคร้าบ ก่อนจะกลับมาต่อกันด้วยเรื่อง "เจมส์ & ผอ โรงเรียน" ผมขอคั่นด้วย เรื่อง "บิ๊กบอส" ซึ่งเป็นเรื่องยาวในอดีต น่าจะแต่งโดย คุณกร 360 ถ้ามีโพสแล้วก็ขออภัยด้วย แต่เรื่องนี้ผมมีแค่ส่วนแรก ๆ ก็จะทะยอยลงเท่าที่มี เพื่อน ๆ คนไหนที่มี ก็ฝากแชร์ต่อด้วยล่ะกัน น่ะคร้าบ! {:4_101:}" ^" t' f9 z5 \5 D8 q% ?
^1 X5 U$ A r4 X+ x
* r; d# A$ p# n! T" L
) _! }3 K$ `) v5 X$ v1 E
ตอนที่ 1 ณ ห้องอาหาร ในโรงแรมดังแห่งหนึ่ง “ระหว่างนี้เป็นเวลาอาหาร เรื่องงานเอาไว้ก่อน ผมว่าคุณภู สั่งอาหารก่อนดีกว่า ส่วนเครื่องดื่มผมสั่งไว้แล้ว” นายนรากร นักธุรกิจสูงวัยกล่าวด้วยรอยยิ้มมีเสศนัย เมื่อหันมองเครื่องดื่มที่ตนสั่งมาและรินใส่ แก้วไว้แล้ว แต่ชายหนุ่มที่นั่งตรงหน้ายังไม่ยอมหยิบขึ้นดื่มสักที ได้แต่ลุ้นให้ชายหนุ่ม หยิบขึ้นดื่ม ถามต่อมาเหมือนเป็นการชวนคุยธรรมดา “เป็นอย่างไรเมื่อคืนสำเร็จตามที่แนะนำหรือเปล่า?” “หมายความว่าอย่างไร?” ภูริเชษฐ์ยิ้มตอบ “ให้คุณทายซิ” “ยัง” “ถูกต้อง คุณเป็นคนที่อ่านเหตุการณ์และอ่านใจผมได้ดีทีเดียว” “จะไม่บอกเหตุผลผมบ้างเหรอ” “ไม่มีครับ” ชายหนุ่มสั่นศีรษะอย่างแช่มช้า
/ }9 ~8 h* p: b: D
“แล้วคุณนรากรล่ะ ไม่อยากมีเลขาสาวอย่างผมบ้างเหรอ?” ; w/ w1 R# W% s- f7 Q
“ไม่หรอก แสดงว่าคุณไม่รู้ประวัติผมอย่างละเอียดละสิ” ว่าพลางหัวเราะอย่างมีความหมายตบไหล่ชายหนุ่มเบา ๆ : y! s; ~$ c$ e6 i
“ไม่ต้องมองผมแบบนั้นก็ได้ภูริเชษฐ์...เป็นอย่างที่คุณคิดนั้นแหละ นี้เห็นว่าเรากำลังจะทำธุรกิจร่วมกัน และผมถูกอัธยาศัยกับคุณ และเชื่อว่าคุณคงไม่นำความลับของผมซึ่งมีคนรู้ไม่กี่คนนอกจากเด็กของผมไปเปิดเผยที่ไหน” / h3 I; }- r3 }& `0 L1 c
“อย่างไรครับ” ภูริเชษฐ์แกล้งทำหน้าเซ่อ พาซื่อเหมือนไม่เข้าใจความหมาย ทั้งที่เขาไม่เคยคิดระแวงมาก่อน 6 k' ]/ O- j. y1 O" D
“คุณคิดว่าผู้ชายอายุขนาดผม แม้ผ่านชีวิตแต่งงานมาแล้ว กลับไม่ค่อยควงภรรยาออกงานสังคมหรือไม่ก็หญิงสาว ซึ่งผิดวิสัยของคนวัยนี้ที่มีฐานะ หน้าที่การงานเพียบพร้อม มันไม่ใช่เพราะผมซื่อสัตย์ต่อภรรยาของผมหรอก เพราะนั่นเป็นเพียงฉากหนึ่งในชีวิตผม ความจริงผมไม่ได้ชอบผู้หญิงเลย ที่ต้องแต่งงานเพื่อรักษาสถานภาพทางสังคมและภรรยาผมก็เข้าใจดี เราก็มีอะไรกันบ้างตามประสาสามีภรรยา อีกอย่างผมเลี้ยงดูเธออย่างดีทีเดียว ทรัพย์มรดกทุกอย่างของผม เธอและลูกชายคนเดียวก็มีสิทธิ์เต็มที่หากผมเป็นอะไรลงไป มันอาจดูวิปริตผิดธรรมชาติไปบ้างเหมือนกันนะ แต่ผมรู้ตัวเองหรือจะเรียกว่าเข้าข้างตัวเองก็สุดแล้วแต่เถอะ แม้มันจะผิดธรรมชาติ สังคมไม่ยอมรับกับการมีความสัมพันธ์กับเพศเดียวกัน แต่ผมก็มีความสุขดีและความต้องการด้านเซ็กซ์ของผมนั้นมันก็ได้รับการผ่อนคลายคลี่คลายออกอย่างเหมาะสมในที่ทางของมัน ไม่ก่อความเดือดร้อนแก่ใคร” ) A# K3 `1 v" | A* }# M( ?9 P
นรากรเหลือบตามองภูริเชษฐ์อย่างมีความหมาย
- a" f: I. e$ \. Z% u
“ผมรู้สึกแปลกใจเรื่องที่คุณพูดเป็นอย่างมาก แต่ก็ยอมรับว่ามีอะไรหลาย ๆ อย่างในตัวคุณที่ผมไม่อาจเข้าใจได้และคาดการณ์ผิดไปหลายอย่างทีเดียว” เขาพูดเบา ๆ แต่เน้นหนักจริงจังในน้ำเสียง พร้อมกันก็ยิ้มที่มุมปาก
0 Z7 u. x: l, b5 M6 t" W6 u# h
“ถ้าเช่นนั้น ผู้ช่วยส่วนตัวของคุณทั้งคนขาวร่างสูงโปร่งกับคนผิวเข้ม กล้ามเป็นมัด ๆ ที่มาด้วยนั้นก็...”
0 E$ _% _: N7 S3 @
“เด็กของผมดูดีใช่มั้ยล่ะ”
" v( I% F1 u0 W
คราวนี้ภูริเชษฐ์ถึงกับอึ้ง มือจับซ้อนถึงกับสั่น ภาษิตว่าหนีเสือปะจระเข้ แต่นี่กูกำลังหนีนางแมวยั่วสวาทเมื่อคืน แต่ดันมาเจอเสือไบหรือนี่“เอ...จะให้ผมตอบอย่างไรดีล่ะ เพราะรสนิยมผมชอบขาว ๆ อวบ ๆ หน้าอกโต ๆ” นรากรส่งเสียงหัวเราะอย่างสมอารมณ์หมายเมื่อเห็นชายหนุ่มหยิบแก้วเครื่องดื่มที่ตนเตรียมไว้ให้รินผ่านลำคอจนหมดแก้ว สงสัยคงตื่นเต้นกับเรื่องที่รับรู้
) E1 s: z, b" m/ n! g- B' `
“ขออภัยผมถามคำถามที่คุณคงตอบไม่ได้ เพราะคุณกับผมรสนิยมเราไม่เหมือนกัน แต่ก็อย่างว่านั้นแหละ สองคนนั้นเพิ่งมาอยู่กับผมไม่ถึงปีเลย สองคนก่อนหน้านี้ ขออนุญาตไปใช้ชีวิตตามเส้นทางของเขาซึ่งผมก็ไม่ขัดข้องเพราะเท่าที่พวกเขาได้รับใช้ผมด้วยดีตลอดมา ซึ่งมันสร้างความสุขให้ผมอย่างเหลือล้นแล้ว สำหรับพวกเรามันเป็นการยากมากที่จะได้พบรักแท้ , X" r2 R4 y$ b9 K8 T Z. {
แต่ถ้าเกี่ยวกับการตอบสนองความต้องการทางร่างกายที่มันเรียกร้อง เราก็สามารถที่จะหาทางระบายได้ง่ายเหมือนกัน เพียงเพื่อผ่อนคลายโดยไม่มีพันธะอะไรผูกพันระหว่างกัน เข้าทำนองว่าน้ำแตกแยกทาง ก็ดูเหมือนไม่เกินเลยนัก จะว่าไปสองคนล่าสุดนี้ให้ความร่วมมือผมด้านนี้ดีเหลือเกิน ซึ่งแทบไม่เคยปฏิเสธหรือแสดงอาการรังเกียจผมเลย แต่นั้นแหละ หากพวกเขาเจอคนที่ถูกใจกว่า เขาก็พร้อมจะจากไปอย่างง่ายดาย ใครจะมาคิดฝากชีวิตไว้กับเกย์แก่ที่มีลูกเมียอยู่แล้วด้วย”
" v' |; }# Y6 n- {: o/ v
น้ำเสียงผู้พูดปนเศร้าเล็กน้อย ก้มหน้าตักอาหารเข้าปาก
6 f9 F8 Q4 D! v
ภูริเชษฐ์ชักลังเล มองหน้านรากรเหมือนจะค้นลึกลงไป % P+ }1 E9 V/ c" `/ O
“ไม่บอกผมไม่รู้จริง ๆว่าคุณเป็นพวกรักร่วมเพศ ลักษณะคุณไม่มีแววโน้มเอียงทางนั้นเลย”
/ o% H% n( O0 T1 o0 A' I+ o/ M
“อย่าเชื่อในสิ่งที่เห็นมากนักสิ บางอย่างมันมักไม่เป็นอย่างที่เราคิดเสมอไปหรอก” 0 `: U- Y; J* K5 U+ w$ q/ g
“พ่อผมรู้หรือเปล่า? ว่าเพื่อนรักท่านเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน”
8 w+ g: a: K2 @+ Q7 a% ^
“มันอาจจะรู้ ผมไม่อาจทราบได้ เพราะไม่เคยบอกมัน”
* {" K6 V" n$ Z: R# b) J3 C
ไม่พูดเปล่า นรากรดึงไหล่เขาเข้ามากอดไว้แน่น กระซิบประสบการณ์สยิวกับผู้ชายด้วยกันที่ริมหูเขาหน้าตาเฉย
0 M- B, R6 V% [$ ~ d4 [6 C+ h
ภูริเชษฐ์ร้องลั่นอย่างลืมตัว
% N6 C# p8 g" k. ~& {& P
“ตายห่า ตายโหงเลยคราวนี้” 1 y" c+ w" P5 m' B
ตาสีดำเข้มใต้วงคิ้วหนาดกขของนักธุรกิจอาวุโสเบิกตามาทางเขาอย่างเย้า ๆ ขยิบตาให้นิดหนึ่ง ; q J3 v) W* m3 {
“คนขาวกับคนดำเข้ม คุณชอบใครมากกว่ากัน” : s2 {* v. J; C4 c1 m9 d, E
อดถามต่อไปไม่ได้ # V. v4 q3 w) b! y; P4 s! B4 V
“พูดยาก คนผิวขาวชอบรับ ส่วนคนผิวดำเข้มจะชอบรุกมากกว่า”
1 | N' _" v8 b* ^
ภูริเชษฐ์สำลักเครื่องดื่มที่กำลังไหลลงคอ เอามือตบหน้าผากตนเองผาง แทบจะช็อคหัวใจหยุดเต้นทีเดียว นั่งนิ่งพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ นรากรซ่อนยิ้ม เอื้อมมือมาสัมผัสมือชายหนุ่มลูบไล้เป็นปูไต่อย่างลุ่มหลง
9 u6 k! B8 W6 W% `9 q7 G
“แปลว่า...คุณ...เอาทีละสองเลย” 6 F2 b( Q) W( a: y0 c, g
ในที่สุดเขาหลุดปากออกมาอย่างแผ่วเบาที่สุด เต็มไปด้วยความงุนงงมึนศีรษะ จับต้นซนปลายไม่ถูก 7 ^( a6 m2 F4 @0 E. ^
“ครับ!” ' G* D! c8 j" `" n
นรากรตอบอย่างภาคภูมิ แล้วย้อนถาม
0 q9 k- u4 A* r: |- f
“คุณรู้ได้อย่างไร?” ! p# z+ G3 ~4 D7 }3 P
“เพราะคุณบรรยายได้ละเอียดเหลือเกินในการร่วมรักกับสองคน ซ้ำคุณยังรับรองกับผมอีกด้วย”
9 |2 _: \0 R( `
“ไม่มีอะไรสนุกเท่าอีกแล้วสำหรับการเล่นเซ็กซ์แบบนี้ ตัวเราอยู่ตรงกลาง คนหนึ่งแอ่นตูดให้เราแทง ในขณะที่เราก็แอ่นตูดให้อีกคนแทง”
: T1 D1 @5 U0 N! z4 G
นรากรพูดอย่างไม่ละอาย
$ U/ y, ]8 P' a1 j5 ^* _* W2 u8 c
“ถ้าคุณไม่เชื่อ ก็ต้องทดลองด้วยตนเอง มันส์ยิ่งกว่าการขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าที่เขากล่าวกันเลยล่ะ” 3 {: h0 q* ]/ D
“คงไม่หรอกครับ” 1 X9 q [ \) B p* q' y/ {
เขาตอบอย่างหวั่น ๆ
' j# l' X1 B- ]4 L) O
“อย่าคิดอะไรมากสิครับ ผมก็เพียงเล่าให้คุณฟังเท่านั้น อีกอย่างคุณเป็นคนถามผมเองนะ นั่นประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งเป็นการแสดงความจริงใจของผมในการทำธุรกิจร่วมกับคุณ เห็นไหมว่าผมเปิดเผยตัวตนแท้จริงของผมให้คุณได้รับรู้ แสดงว่าผมจะไม่มีวันโกงคุณเป็นอันขาด ผมว่าคุณตกใจมาก เพราะคาดไม่ถึง สงบจิตสงบใจไว้พ่อหนุ่ม คนมองมาทางเราใหญ่แล้ว ทานอาหารกันต่อเถอะ นี่เครื่องดื่มผมรู้ว่าคุณชอบรสนี้ เลยจัดไว้ให้เป็นพิเศษเลย”
8 B2 b H A' Z$ Z
ภูริเชษฐ์ทานอาหารไปด้วยมองหน้าคู่สนทนาอย่างหวั่น ๆ ดีว่าเป็นเวลากลางวัน หากเป็นกลางคืน เขาก็ไม่รู้ว่าตนเองจะเป็นอย่างไร
( O, E" G( r6 P! M3 U) ^3 C$ S$ A
มันยิ่งกว่านางแมวยั่วสวาทตัวเมื่อคืนนีเสียอีก แน่ล่ะ เพราะมันเป็นเสือนี่ เสือไบเสียด้วย เขารีบรับประทานอาหารไปโดยไม่ยอมมองคู่สนทนาอีกเลย . v* ^3 v. J* R( |1 D
เมื่อเห็นชายหนุ่มนิ่ง นรากรจึงเป็นฝ่ายกล่าวขึ้นอีกครั้ง . U: M+ Y' R, o
“อย่าคิดมากเลยภู” เขาเรียกเพียงชื่อหน้าสั้น ๆ อย่างถือสนิท 7 O7 K5 h6 [+ H2 G
“ผมรู้สึกมึนจริง ๆ” 0 l0 {8 a+ U1 S5 o
ไม่พูดเปล่า เขาเอามือกุมศีรษะ สะบัดหน้าไปมา ^) o5 X' E7 H5 w
“เรื่องไร้สาระ อย่าถือเป็นอารมณ์เลย”
, G) D* _) \) F" f
“ผมไม่รู้จะถาม หรือจะพูดอย่างไรดี” " u1 v1 c2 A& X) Z* R
เขาพูดอู้อี้ รู้สึกมึนงง ตัวร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างประหลาด
5 L, N$ Z6 r7 h X
“ที่ไหน อย่างไร ใช่มั้ยที่คุณอยากรู้”
' ^6 M0 J# F& N$ G; |& k
นรากรกล่าวดักคอ
& Y9 b1 t" N' h. U- s+ f
“สองคนนั่นทำงานกับผมอย่างใกล้ชิด ติดตามไปไหนด้วยทุกหนทุกแห่ง งานทุกอย่างของผมก็ไว้วางใจพวกเขามากทีเดียว นั้นแหละคือโอกาสของเราที่ไม่มีใครระแคะระคายรู้แม้แต่พนักงานในบริษัทผมเอง บางครั้งอาจในห้องทำงานผมเอง หรือบนรถตู้ระหว่างนั่งกลับบ้านขณะรถติด เราก็เคย” 4 N, B( b. a/ p
“บ่อยขนาดไหน?”
. u; P9 i6 E+ R g8 i7 U( {
“แล้วแต่ผม ทั้งคู่เป็นผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาที่ดีมาก แต่ก็ไม่มากมายหรือรุนแรงเหมือนสมัยหนุ่ม ๆ หรอก เพราะเรี่ยวแรงมันถดถอยลง แต่ก่อนผมจะชอบรุก แต่หลังมักเป็นฝ่ายรับมากกว่า แม้เราไม่แข็งเต็มที่เราก็มีอารมณ์ร่วมได้ และมันก็สนุกและมีความสุขด้วย” ; O% f2 V& A6 F
“ทั้งสองมีปฏิกิริยาอย่างไรครั้งแรกที่คุณขอเอา เต็มใจ ไม่เต็มใจ พอใจหรือไม่พอใจ?” $ \. P# S! y1 W# g; s, [
“แรกคนผิวดำเข้มก็ไม่ยอมหรอก แต่เจอลูกตื๊อผมและผลตอบแทนเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำให้ยอม ส่วนคนผิวขาวไม่มีปัญหา ดูเหมือนจะชอบเสียด้วย แต่ขอให้คุณรู้ไว้เถอะว่าสองคนนั้น นอกจากเรื่องงานแล้ว เรื่องนี้พวกเขาก็ทำได้ดีมากทีเดียวไม่ว่ารุกหรือรับ” 7 | z M* |: p3 w! L3 _9 x
“ทั้งสองคน คุณชอบคนไหนมากกว่ากัน นี่ถามถึงความรู้สึกของคุณจริง ๆ” ' Q- t& ?5 T: e. Y' |3 Y3 u1 K0 E' }; g% P
“ผมไม่สนใจหรอก เพราะมันไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร เพราะในชีวิตผมอายุปูนนี้ผ่านผู้ชายมาเยอะเหมือนกัน สองคนนั้นก็คงคิดไม่ต่างจากผม เขามีหน้าที่ต้องทำอย่างไรก็ทำตามหน้าที่ เมื่อทำแล้ว ก็ทำให้มันดีที่สุดเท่านั้นเอง ทั้งคู่อาจไม่ชอบหรือเกลียดผมเลยก็ได้ ใครจะไปรู้ แต่ขณะที่ปฏิบัติหน้าที่ให้ผม พวกเขาทำได้ดีทีเดียว และดีกว่าเลขาเก่าหลาย ๆ คนของผมที่ผ่านมา”
4 c( O0 W- O& _$ d
จบคำพูดของนรากร ภูริเชษฐ์แทบสะดุ้ง เสียวถึงขั้วหัวใจ รู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว มึนศีรษะอย่างแรงจนแทบระเบิด หรือเป็นเพราะว่าเมื่อคืนคั่งค้างเก็บอารมณ์อยากของตนเกินไป ยิ่งได้มาฟังเรื่องพิสดารจากชายสูงวัยที่ตนนับถือ มันยิ่งเพิ่มความคั่งค้างเข้าไปอีกอย่างไม่รู้สาเหตุ จนสุดที่จะทนได้เขาขอตัวลุกจากโต๊ะอาหาร ไม่ลืมหยิบแก้วเครื่องดื่มขึ้นเทผ่านลำคอรวดเดียวลงไปอีกครั้ง หารู้ไม่ว่าในเครื่องดื่มนั้นผสมอะไรไว้และเขามัวแต่ตื่นเต้นกับเรื่องที่ได้รับรู้จนลืมสังเกตไปว่า คนที่นั่งข้าง ๆ แทบไม่หยิบเครื่องดื่มแอลกอร์ฮอร์ขึ้นดื่มเลยนอกจากน้ำเปล่าที่เขาสั่งมาภายหลัง 8 Z% l( K* }# T9 u- N) i, N8 A
“คุณจะไปไหน?”
' Q- x) `; s1 Q: v; L
นรากรร้องถามเมื่อเห็นเขาลุกพรวดพราด 9 [5 J2 Q( H5 `* U/ m+ y: f) {
“ผมรู้สึกมึนศีรษะ ขอไปหายากินข้างบนห้องพักสักครู่ คุณนรากรอ่านสัญญาไปก่อน เดี๋ยวผมลงมา” " V# ?2 c6 H' R6 {/ z
2 C4 R- H& u' H) }
นรากรมองตามชายหนุ่มที่ลุกขึ้นเดินตรงไปยังลิฟต์อย่างหมายมั่น ขณะเดียวกันโดยไม่อ่านสัญญาหยิบปากกามาเซ็นต์อย่างง่ายดาย พร้อมกับถือติดมือเดินตรงไปยังเคาท์เตอร์ขอกุญแจห้องพักสำรองภูริเชษฐ์ โดยอ้างว่าเจ้าของห้องพักที่เป็นเพื่อนกันไม่สบาย จนป่านนี้ยังไม่เห็นลงมาทานข้าวกลางวัน ขอขึ้นไปดูหน่อย พร้อมกับยื่นเอกสารที่ตนเซ็นแล้วให้พนักงานดู เมื่อเห็นว่าพนักงานไม่ยอมมอบกุญแจสำรองให้ 0 s5 Y0 x, N, d/ s
“นี่เป็นเอกสารสัญญาที่เรานัดกันเซ็น แต่ผมไม่เห็นเขา เลยเป็นห่วง”
: K! I6 C% e/ @: {
สุดท้ายพนักงานต้อนรับก็หยิบกุญแจสำรองยื่นให้ นรากรรับมากำไว้ในมือด้วยแววตามุ่งมั่น...โดยไม่ต้องห่วงอะไร เมื่อเข้าห้องแล้ว ภูริเชษฐ์รีบปลดกระดุมเสื้อเชิตออก โยนทิ้งบนเตียงอย่างไม่แยแส ขณะเดียวกันก็รีบปลดตะขอกางเกงออก เอาเท้าเตะเข้าฝาผนังห้องพัก ล้มตัวลงนอน รู้สึกร้อนฉ่าวูบวาบอย่างไรพิกล หัวใจสูบฉีดเลือดในกายแล่นสับสนไปหมดหูลั่นอื้อ ตาลาย เขาเป็นอะไรไปนี่ ไม่เคยรู้สึกเงี่ยนอย่างนี้มาก่อน หรือว่าเป็นเมื่อคืนเขาทรมานตนเองเกินไป
2 c4 k. H& `) |. T) @2 v. M& g/ L
ขณะที่นรากรเอง เมื่อคำนวณว่าขณะนี้ภูริเชษฐ์คงเข้าห้องพักเรียบร้อยและยาก็คงออกฤทธิ์แล้ว เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่วางไว้อย่างนั้น เขาใช้กุญแจสำรองไขเข้าไปอย่างแผ่วเบา และก็พบภาพที่ตนปรารถนาจะเห็นอยู่แล้ว แต่ก็แกล้งส่งเสียงถามเข้าไป
) v: r. ]+ Z4 q
“ภู! เป็นอย่างไรบ้าง เป็นอะไรมากไหม?
5 V( L$ T; W; z* Q
ภูริเชษฐ์ร้องละล่ำละลักออกมา “ผมไม่เป็นไรครับ” / y' C2 j* C: {1 a; i
รู้สึกตกใจเป็นอย่างยิ่ง ขืนให้เกย์เฒ่าเห็นเขาในสภาพนี้ มิเสร็จเลยเหรอ รีบกลัดกระดุมเสื้อให้มิดชิดเหมือนเดิม แต่เจ้ากรรมไม่รู้ว่าตนเองเตะกางเกงเข้ามุมไหนของห้อง กำลังพยายามสะกดจิตเรียกสติกลับคืนมาระลึกว่าระหว่างเดินเข้ามา เขาเดินเข้ามาอย่างไร ก็หันไปเจอกางเกงที่ถอดกองออกอยู่แล้วกับพื้น ไม่ทันที่จะหยิบกางเกงมาสวมใส่ให้เรียบร้อย วงแขนทั้งสองของเขาที่กำลังจะสวมกางเกงอยู่นั้นก็ถูกรวบไว้อย่างแน่น
) h2 g7 L! ~$ Q* b" @9 ]6 {* I
เขาตกใจอย่างสุดขีด ผงะล้มกับเตียงนอน แต่ก็ผงะหนีได้เพียงแค่นั้น เนื่องจากร่างของเขาถูกร่างของคนผู้เข้ามาใหม่ผลักลงไปนอน มือจับมาที่กางเกงของเขาที่สวมขึ้นมายังไม่ถึงเข่านั้น " V$ y) p! b( _! Z: p* e! W
คำสั่งจากสมองบอกว่า ให้ใช้มือทั้งสองข้างผลักร่างนั้นออกหรือไม่ก็ใช้เท้าทั้งสองข้างเตะให้กระเด็นติดประตูไปเลย แต่ก็เหมือนไร้เรี่ยวแรง มือข้างหนึ่งของเขาถูกจับไปประกบกับลำควยของอีกฝ่ายอย่างตั้งใจ แม้ว่ามันจะอยูในกางเกง แต่ก็กำลังขยายตัวขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อถูกมือเขาสัมผัส เลือดในกายทุกหยดยิ่งทวีความร้อนขึ้นไปอีก รู้สึกร้อนฉ่าไปทั้งเรือนร่างราวกับโดนไฟลน เมื่อสัมผัสกับการบดการขยับเขยื้อนอย่างแช่มช้า แต่รุนแรงและหนักหน่วงของตะโพกที่ตอนนี้นั่งทับกลางลำตัวเขาไว้
& u* U4 ~' E3 l+ j$ Y# O8 o& N; ~ s
ภูริเชษฐ์มองหน้าอีกฝ่ายที่มองมาอย่างหมายมั่นปั้นมือ หมดท่าจริง ๆ คราวนี้ มันเป็นเพียงอนุสสติส่วนลึกที่ร้องเตือนอย่ไกลแสนไกลเท่านั้น เขากำลังจะหมดความยับยั้งชั่งใจ หรือปกป้องตนเองเสียแล้ว 9 ?. Z8 L1 _. a4 H5 q1 x( W/ ~
ใจว่าจะผลัก แต่มือกลับถูกเข่าของอีกฝ่ายกดไว้แน่น ขณะที่มือของอีกฝ่ายค่อยไขว่คว้า ควานเคล้นมาตามเรือนร่างของเขา ค่อย ๆ ไต่เรื่อย ๆ ลงไปยังกางเกงในตัวจิ๋วที่เหลืออยู่บนเรือนร่างขณะนี้ J. G9 b ]4 [+ l9 |: `) u) c; \
“ไอ้แก่บ้าตัณหา แกจะทำอะไรฉัน” ได้ยินเสียงตนเองพูดออกไปเท่านั้น ปากก็โดนปากของอีกฝ่ายประกบติดทันที โดยที่เสียงยังไม่ผ่านพ้นลำคอออกมาด้วยซ้ำ
5 w; z! ~9 z. I9 B
“อย่าคิดต่อต้านและขัดขืน เป็นของอาเถอะ” เสียงกระซิบแผ่วใสดังที่ริมหู
7 N( y, U+ Z+ S2 a
เขารวบรวมแรงกายเฮือกสุดท้ายก่อนที่จะโดนเขมือบ ดิ้นสุดกำลังที่มีอยู่ ถีบร่างที่กำลังค่อมทับมานั้นกระเด็นพ้นจากเตียงไป อย่างไม่สนใจว่าคนนั้นจะเป็นอย่างไร เขาลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมจะสู้ยิบตา + G( _) ]0 J! K0 E6 a# A
“คุณ!...คุณบ้าไปแล้วเหรอ นี่คุณกำลังคิดทำอะไรผม” 2 L$ K# M0 B% T3 L) y
“อาก็อยากไปสวรรค์กับภูนะสิ” 3 R! J+ m' J4 S
“ออกไป คุณมาทางไหนไปทางนั้นเลย”
3 k3 \! X* ]0 Z
ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพยายามเข้ามาประชิดตัวเขาอย่างไร เป็นโดนผลัก หรือบางครั้งก็ถึงกับเตะต่อยไปก็มี แต่ดูเหมือนยากจะต้านทานความบ้าระห่ำของเจ้าร่างเสือไบได้ + `' j, K; f. J1 o3 i, Z3 U0 I
ด้วยฤทธิ์ยาผสมแอลกอร์ฮอร์ทำให้เขาไม่สามารถทำอะไรได้ดั่งใจปรารถนาได้มากนัก อีกอย่างไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์รุนแรงจนถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันและกัน จนอาจเป็นสาเหตุขึ้นโรงขึ้นศาล ซึ่งหากเป็นดังนั้น เขาก็ไม่รู้จะตอบคำถามของตำรวจอย่างไร บอกว่าโดนวางแล้วถูกข่มขืน ใครจะไปเชื่อ ความเงียบปกคลุมชั่วขณะต่างฝ่ายต่างคลุมเชิงกันและกัน
& h. e& @7 y2 P" R8 S! i
“อย่าขัดขืนเลยภู ยานี้แรงมากนะ หากไม่ได้รับการบำบัดระบายออกอย่างเหมาะสม อาจทำหัวใจวายเฉียบพลันได้” 3 j; M6 p4 q3 S
“ไม่ต้อง ต่อให้หัวใจผมวาย ผมก็ไม่ต้องการให้คุณมาช่วย” 4 L1 c! l9 e+ @; t" g+ K9 u
“แล้วภูจะทำอย่างไร?” น้ำเสียงของนรากรอ่อนโยน หวานไพเราะ ไม่แสดงอาการโกรธสักนิด แม้จะโดนผลัก โดนเตะต่อยไปหลายที “ผมก็นั่งชักว่าวตรงนี้แหละ”
* d( v4 b# f2 X# A( [
“คิดหรือว่าแค่นั้นจะช่วยได้ มิหมายความว่าต้องนั่งชักจนมือเป็นง่อยเลยเหรอ” “คุณนี่มันชั่วจริง ๆ” ; U y# D" V C
“ผมจะแจ้งตำรวจจับคุณ” 1 H7 H5 u& _) W) R3 w: O! J4 a4 q
“ใครจะเชื่อภู ถ้าภูแจ้ง อาก็จะแจ้งเหมือนกัน” นรากรยิ้มอย่างเป็นต่อ ชี้ให้ดูตามร่างที่มีรอยผลัก ต่อย เตะ จนเขียวเป็นปื้น “ดูรอยแผลตามร่างอาสิ เอาแผลนี้ให้ดู รับรองตำรวจต้องเชื่อว่าอาถูกภูทำร้าย แล้วเขาก็จะสอบสวน” ' I% |; S& \$ K a0 S
“ก็ให้มันรู้ไป” เขาตอบอย่างกระชากเสียง . \7 T7 { H! n! q& u$ ?3 V
“อาจะบอกว่าภูข่มขู่ทำร้ายร่างกายให้เซ็นสัญญาฉบับนี้ เพราะตอนแรกอาไม่ยอมเซ็นง่าย ๆ ภูเลยบังคับทำร้ายร่างกาย อากลัวก็เลยเซ็นให้ และก่อนขึ้นมานี้ อาได้บอกพนักงานแผนกต้อนรับว่า จะมาคุยกับหลานเรื่องสัญญาที่ไม่ค่อยเป็นธรรมเท่าไหร่” ' Z: U# {8 Q; S
เสียงหัวเราะกังวานใส อย่างเป็นต่อ ไม่หัวเราะเปล่า นรากรขยับตัวเข้ามาประชิดร่างที่ยืนอย่างจำยอม ประคองนั่งลงบนเตียง ค่อยโน้มตัวลงมาจูบที่ต้นคอ มืออีกข้างสอดเข้ามาลูบไล้เข้ามาใต้เสื้อเชิ้ตที่ไม่ได้ปิดกระดุม ทั้งจูบทั้งไซร้คางไปตามซอกคอของเขาอย่างหลงใหลสักพัก แล้วจึงลูบมือไล่ต่ำลงมาเรื่อย ๆ จนกระทั่งมาถึงขอบกางเกงในล้วงมือเข้าไปปลดมันเลื่อนต่ำลงไป จนกระทั่งหัวมังกรที่โดนพิษยาเข้าไป แข็งราวกับท่อนหิน ดีดผึงออกมาภายนอก เมื่อมันมองเห็นทางอิสรภาพของมัน จากนั้นใช้มือสองข้างดึงเสื้อเขาออกจากแขน จนท่อนบนเปลือยให้เห็นร่างที่มีกล้ามเป็นมัด หน้าอกแข็งแกร่ง เป็นลอนสลวย ' S0 A( G6 {0 Z. u$ D1 x" ^' o7 Q
อย่างหมดความเป็นตัวของตัวเอง ตั้งใจจะนั่งนิ่งเฉยเหมือนท่อนหิน ปล่อยตัวตามสบายสุดแล้วแต่ผู้สูงวัย จะทำอะไร อย่างปลงใจ แต่แทนที่ร่างจะกายเป็นท่อนหินไม่มีความรู้สึกยินดี ยินร้าย อย่างที่คิด กลับเป็นสิ่งอื่นที่มันเป็นท่อนหินแทน มันแข็งจนเป็นท่อนหินจริง ๆ หากแม้ถูกบิดก็คงหักได้ทีเดียว แข็งอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแข็งมาก่อน รู้สึกแต่เพียงว่าถูกจับยกขาขึ้นสูงแล้วกางเกงในสิ่งที่เหลือปิดตัวอันน้อยนิด ก็หลุดออกจากร่างเขาไป ได้แต่นอนหลับตาอย่างจำยอม หมดความยึดเหนี่ยวใด ๆ ทั้งสิ้น ได้แต่นึกขอโทษภรรยาในใจ พี่ขอโทษด้วย พี่ไม่ได้ต้องการให้เป็นอย่างนี้ / @1 B9 V' P8 b, U5 ]
! J$ x' w' I( Z% i2 z' h
2 f1 M" v3 v' B* jโปรดติดตามตอนต่อไป {:4_74:}
4 {/ y9 G! U2 w& [ a, h0 }4 F, g2 \( W; m
2 {9 ~ h- w; F% B5 o9 E' v0 T; i/ e, I! G \- W
) Y+ R; i" t6 `8 k' r
) q' q8 [7 j$ I% Q% L$ P, b ?
| 
ค้นหาสมาชิก
โพสต์ 2023-7-1 07:36:43
ดันกระทู้
ปักหมุดกระทู้
ล๊อคกระทู้
การ์ดสีสัน
โพสต์ 2024-10-6 00:28:23
โพสต์ 2024-10-5 23:10:14
โพสต์ 2023-7-5 06:13:58
โพสต์ 2023-7-5 04:12:07