อ่านเรื่องราวก่อนหน้า : ** เพื่อความอรรถรสในการอ่านเพราะเรื่องราวจะร้อยเรียงเป็นไทม์ไลน์ อาจจะมีการพูดถึงบุคคลใน EP ก่อนหน้า และ อาจมีเรื่องราวใน EP นี้ / ** เรื่องราวจะเรียงตาม EP ไม่ต้องสนใจ Part ข้างหลังครับ**
EP.1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 / น้องตั๋น
EP.2 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 1 : เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง / น้องเซน
EP.3 : มัธยมหรรษา Part 1 : ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่ง / เพื่อนหรั่ง (เดนนิส)
EP.4 : มัธยมหรรษา Part 2 : ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอน / เพื่อนนัท
EP.5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 : ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่คอยมอง / น้องป๋อง
EP.6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 : ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน / น้องเจี๊ยบและน้องไผ่
EP.7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 : เด็กม.3ขี้เหงา กับ เด็กป.5ข้างบ้านขี้เงี่ยน / น้องต้น
EP.8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 : ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ม.5 / พี่ก้อง
EP.9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสากับตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง / น้องเต้
EP.10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 : ซื้อคอหมูย่างแถมลูกชายคนขาย / น้องปัน
EP.11 : มัธยมหรรษา Part 3 : " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้องม.1ตัวท็อป ที่มีต่อรุ่นพี่ตัวท็อปม.5 / น้องคิม
EP.12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ / น้องเจมส์
EP.13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า / น้องทอม
EP.14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ / น้องแจ็ค
EP.15 : มัธยมหรรษา Part 4 : น้องลูกครึ่งม.ต้นสายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋าสายเปย์ / น้องจิมมี่
EP.16 : มัธยมหรรษา Part 5 : รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน / น้องหนุ่ม
EP.17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 : น้องป.6ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้านช่างยุขี้เอา / น้องเต้ย
EP.18 : มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย / เพื่อนโอม
EP.19 : มัธยมหรรษา Part 7 : My Brother My Hero ความรู้สึกที่ซับซ้อนและสับสนของเด็กชายม.1 / น้องไฉ้
EP.20 : มัธยมหรรษา Part 8 (จบภาค) : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2ทรงติ๋ม / น้องเจ
EP.21 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 6 (จบภาค) : หลังบ้านอลวน กับ เด็กแฝดแสบซนอลเวง / น้องบี
EP.22 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 1 (เปิดภาค) : นี่เด็กหรือปลาฉลาม การจู่โจมที่คาดไม่ถึงในทะเล / น้องโฟล์ค
EP.23 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 2 : ครั้งเดียวเกินพอกับเด็กพารานอยด์ ความรู้สึกและความต้องการของเด็กชายคนหนึ่งที่ผมหยั่งไม่ถึง / น้องตั้ม
====================================
** บทนำ (ปฐมบท) ของภาคใหม่ ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง
จะอยู่ตอนท้ายของ EP21 <---- คลิกอ่าน **
EP.24 ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง
Part 3 : ไก่หยอกหมา เจอ หมาหยอกไก่คืนแบบจุกๆ
กับ ปฏิบัติการมังกรปิดปากถ้ำต้านวายุ
<<---------------------------------------------------->>
ผมเชื่อว่า..คงมีผู้อ่านบางคนที่มีเพื่อนแนวนี้กันมาบ้างในชีวิต กับพฤติกรรมของเพื่อนบางคนในกลุ่ม ที่ชอบทำแบบนี้กับตัวเรา ซึ่งการกระทำ " แบบนั้น " เราไม่รู้ว่ามันเกิดจากอะไรในจิตใจของคนที่ทำ ซึ่งเอาจริงๆเป็นผมก็ไม่กล้าทำ " แบบนั้น " ต่อหน้าคนรอบข้างหรือแม้กระทั่งคนที่สนิทกัน บางครั้งผมก็คิดว่า..การที่คนๆนึงจะทำ " แบบนั้น " ขึ้นมาได้และยังทำต่อหน้าคนอื่น มันอาจเกิดจากการที่ตัวเขาอยากจะเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง ประมาณว่าตัวเขาคนนั้นต้องการใช้ " สิ่งนั้น " ในการสร้างตัวตนและเป็นซิกเนเจอร์เอกลักษณ์เฉพาะตัว เพื่อให้คนรอบข้างสัมผัสได้ถึงตัวตนของเขา ประมาณว่า..ถ้ามี " สิ่งนั้น " เกิดขึ้นมา ตัวตนของคนๆนั้นจะผุดขึ้นมาในหัวสมองคนรอบข้างโดยอัตโนมัติ แต่อีกนัยนึง..เรากลับมองว่าคนๆนั้นชอบที่จะเป็นตัวของตัวเองในแบบฉบับเฉพาะ ที่เป็นคนที่ไม่แคร์ใครหรือสิ่งใดๆบนโลกใบนี้ ประมาณว่ากูจะทำ " แบบนี้ " แล้วใครจะทำไม และไม่สนใจด้วยว่าคนรอบข้างจะมองตัวเขาว่าเป็นคนแแบบไหน และเจ้าตัวก็ไม่แคร์ด้วยว่าสายตาของคนรอบข้างจะรังเกียจใน " สิ่งนั้น " ที่เขาทำหรือเปล่า และการกระทำนั้นที่ผมกำลังจะพูดถึง...นั่นก็คือ " การผายลม " หรือตามประสาชาวบ้านที่พูดกัน..มันก็คือ " ตด " นั่นเอง
เรื่องราวเด็กของผมในEPนี้ มันอยู่ในทำนองและหมวดหมู่ที่ผมจัดเอาไว้ว่าเป็นหมวด " ผีจับยัด " นั่นก็หมายถึงว่า.. เด็กของผมในEPนี้ เป็นเด็กที่ผมไม่ได้เป็นเป้าหมายชายตามองหรือสนใจในตัวตนของน้องเลยตั้งแต่แรกเห็น ซึ่งจะต่างจากเด็กบางคนในก๊วนน้องสนามบอลที่ผมชอบตั้งแต่แรกเห็นและผมก็รู้สึกอยากได้ในทันทียามที่มีโอกาส เช่น..น้องโฟล์คEP22 รวมไปถึงน้องไม้ที่ตัวน้องเหมือนร่ายมนต์ดำอะไรบางอย่างใส่ผม ทำให้ผมหลงรักหัวปักหัวปำ หรือจะเป็นน้องนิคที่เปรียบเสมือนแรร์ไอเทมชั้นสูงที่ผมไม่อาจที่จะเอื่้อมถึงได้ และที่ผมบอกว่าเด็กคนนี้เปรียบเสมือนว่าเป็น ผีจับยัด นั่นก็เป็นเพราะน้องคนนี้ไม่ได้มีปูมหลังสตอรี่อะไรกับผมทั้งนั้น ไม่มีเหตุการณ์ในอดีต ไม่มีการไปจีบน้องแต่อย่างใด และไม่มีสัญญาณใดๆที่บ่งบอกว่าน้องคนนี้อยากจะมาเกลือกกลั้วกับผม น้องคนนี้ก็เปรียบเสมือนสายลมที่พัดผ่านมามอบความเย็นให้ผมในช่วงฤดูร้อนที่มีอากาศแบบร้อนจัด และแน่นอนคนอย่างผมที่ขี้ร้อนอยู่แล้ว ถ้ามีทำเลตรงไหนหรือพื้นที่ตรงจุดใดที่มอบความเย็นให้กับผมได้ ผมก็ต้องรีบไขว่คว้าจับจองมันทันที โดยที่จะไม่ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไป
เรื่องราวมันเกิดขึ้นแบบไม่ได้ตั้งใจในช่วงเย็นของวันหนึ่ง...ซึ่งวันนั้นก็อยู่ในช่วงไทม์ไลน์ก่อนหน้าที่ผมจะได้สมหวังขย่มเย็ดตูดงอนๆของน้องตั้มEP23 ซึ่งวันนั้นก็เป็นวันที่แสนธรรมดาวันนึงที่ผมได้ไปเตะบอลที่สนามบอลตามปกติ หลังจากที่พวกผมและน้องคนอื่นๆในสนามเตะบอลกันเสร็จแล้ว ซึ่งจริงๆมันก็ถึงเวลาที่เราต้องสมควรเลิก ซึ่งเป็นเวลา 19.00 ของทุกๆวัน ในตอนนั้นน้องๆเพื่อนๆพี่ๆบางคนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มก๊วนหลักของพวกผม ก็พากันแยกย้ายกันกลับบ้าน ( อย่างที่ผมบอกไป ถึงน้องๆในภาคนี้จะมีตัวหลักถึง 14 คน รวมไปถึงน้องบีEP21 ไอ้เบญ น้องแตงโม แต่ก็ยังมีคนอื่นๆที่มาเตะบอลเป็นขาประจำในสนาม ซึ่งสมาชิกในสนามทั้งหมดที่เป็นขาประจำก็จะมีกันประมาณ 25 คน อย่างที่ผมเคยบอกไปในภาคเกริ่นนำ ) ส่วนพวกผมที่บ้านของแต่ละคนอยู่กันใกล้ๆในละแวกนี้ ก็จะพากันมานั่งข้างสนามพักเหนื่อยกัน ซึ่งในแต่ละวันก็จะนั่งพุดคุยกัน 15-20 นาทีถึงจะพากันเดินกลับบ้าน และแน่นอนวันนี้ก็เป็นอีกวันที่พวกผมมานั่งกันที่ข้างสนามเพื่อพักเหนื่อยและเปลี่ยนรองเท้ากันก่อนกลับบ้าน
" วันนี้พี่ไอติมโคตรดุดันอ่ะ ยิงทีเป็นตุงตลอด โคตรเทพ " น้องหนึ่งพูด น้องหนึ่งจะรู้สึกตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก เวลาเห็นใครเล่นดีในสนาม ไม่ใช่แค่เฉพาะตัวผม
" จริง ลูกยิงไกลลูกนั้น เข้าไปได้ไง ไม่อยากเชื่อสายตา ตีนหนักจริงๆ พี่ไอติมโคตรเก่ง " น้องบีพูดพร้อมกับเอามือมาขย้ำแก้มผมอย่างปลาบปลื้ม
" เว่อร์ไป ใครก็ยิงได้ลูกแบบนั้น ไม่เห็นแปลก ทำเป็นตื่นเต้น " น้องเอแฝดพี่ของบี พูดลอยๆขึ้นมา
[ เพี๊ยะ ] " ขี้อิจฉาอีกแล้วนะมึง ร้อยวันพันปีกูก็ไม่เคยเห็นมึงยิงไกลได้แบบนั้น " น้องเอพูด หลังจากที่เดินไปตบกบาลเกรียนๆของแฝดพี่ซะดังสนั่นลั่นทุ่ง
" ไอ้เหี้ยบี กูเจ็บ มาตบหัวกูทำไม่เนี่ย อูยยย " น้องเอร้องด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับเอามือลูบหัวตรงจุดที่โดนตบ
" ยอมรับนะว่าไอติมยิงหนัก แต่ส่วนนึงก็ต้องให้เครดิตกับไอ้เจมส์มันด้วยนะ 55 เพราะมันเบี่ยงตัวหลบ " เพื่อนเฟิร์สพูดแซวผม
" โหยยย ใครจะกล้ารับ ยิงมาขนาดนั้น มือหักตัวแตกกันพอดี " น้องเจมส์EP12พูด ส่งสายตาจิกให้ผม ( ทำหน้าชวนเงี่ยนมาก น่าจับเย็ด 55 )
" เอ้า กล้าๆหน่อย เล่นเป็นผู้รักษาประตูกลัวบอลได้ไงฮึ " ผมพูดแกล้งแซวน้องเจมส์
" โทษไอ้เจมส์ ไม่ได้หรอก ต้องโทษไอ้เหี้ยจามัน เป็นกองหลังภาษาอะไร ไม่เข้าไปบล็อกพี่ไอติม โคตรอ่อน " น้องเอพูดแบบหงุดหงิด พร้อมกับตื่นตัวระแวงดูท่าที กลัวว่าน้องบีจะเดินอ้อมมาตบหัวอีกรอบ
" อ้าว บักห่าหนิ กูก็ย่านเด้อ ขาหักไผ้สิรับผิดชอบ บ่เอาหนำเด้อ " น้องจาบ่นเพื่อนเป็นภาษาอีสาน
" ไอ้ห่า พูดลาวอีกแหละ ฟังไม่รู้เรื่องโว้ย ไปๆกลับๆพวกเรา " น้องหนึ่งพูดว่าจา พร้อมกับลุกขึ้นยืน
" เฮ้ยๆๆ นี่ๆพวกเรา จะไปว่า พี่ติมยังไม่เคยโดนกูรับน้องเลยเลยนี่หว่า ตั้งแต่มาเล่นบอลที่สนาม " น้องจาพูดแลดูตื่นเต้นมากพร้อมกับเดินมาหาผมอย่างช้าๆ และมองไปมองมาระหว่างเพื่อนแบบมีพิรุธ
" เฮ้ยๆ อย่านะมึง กูรู้เลยว่ามึงจะทำอะไร " น้องแตงโมพูดห้าม แต่ในตอนนั้นตัวผมเริ่มระแวงขึ้นมาบ้างแล้ว เหมือนผมไม่รู้อะไรบางอย่างเพียงคนเดียว ในขณะที่คนอื่นๆทั้งหมดรู้เรื่องดี
[ ปู๊ดดดดด ] " หอมบ่อ้าย อิอิ " น้องจาโก่งตูดมาใกล้ๆหน้าผมและตดใส่ผม ในขณะที่เพื่อนๆน้องๆในสนามพากันหัวเราะ
" หอมบ้าอะไร โคตรเหม็นเลย อะไรตายอยู่ในตูด " ผมตกใจมากไม่คิดว่าน้องจะมาเล่นกับผมแบบนี้ แต่ผมก็ไม่ได้โมโหอะไร เพราะในโรงเรียนก็มีเพื่อนของผมบางคนที่ชอบเล่นแบบนี้ แต่ในตอนนั้นมันรู้สึกเหม็นจริงๆเลยพูดออกไป
[ เพี๊ยะะะ ] " มึงทำกับพี่ไอติมที่แสนดีแบบนี้ได้ไง ไอ้เหี้ยจา " น้องหนึ่งเดินมาตบหัวของจาดังสนั่น แต่ด้วยอารมณ์แบบเพื่อนหยอกกัน ไม่ใช่ว่าน้องหนึ่งจะมาปกป้องตัวผมอะไรเบอร์นั้น
" โอย สมองกูเสื่อมแล้วมั้งเนี่ย " จาพูดพร้อมกับเอามือลูบที่หัว ส่วนเพื่อนในสนามคนอื่นๆก็พากันหัวเราะอย่างครื้นเครง และพวกเราก็พากันเดินกลับบ้าน
หลังจากวันนั้นมา...น้องจาก็คอยสบโอกาสที่จะมาแกล้งผมโดยการตดใส่ ไม่ว่าจะเป็นที่ข้างสนามยามที่ผมออกมานั่งพักเหนื่อย หรือจะเป็นในช่วงที่เรามารวมตัวกันนั่งพักเหนื่อยหลังจากที่เตะบอลเสร็จก่อนที่เราจะแยกย้ายกันกลับบ้าน หรือแม้กระทั่งยามที่ผมอยู่ในสนาม น้องจาก็จะมีเดินมาใกล้ๆแล้วแกล้งผายลมใส่ ซึ่งมันก็มีกลิ่นบ้าง ไม่มีกลิ่นบ้างตามแต่ว่าวันนั้นน้องกินอาหารอะไรเข้าไปในช่วงระหว่างวัน ในเหตุการณ์แต่ละครั้งกับพฤติกรรมที่น้องจาคอยมาหยอกผมโดยการตดใส่ ผมก็ตั้งคำถามขึ้นมาในหัวนิดๆว่า..ทำไมช่วงนี้น้องจาถึงชอบมาหยอกผม โดยที่ก่อนหน้านั้นน้องไม่เคยมาวอแวใกล้ตัวผมเลย หรือแม้แต่การคุยกันระหว่างผมกับน้องแทบจะนับคำได้เลย อย่างที่ผมเคยบอกไปในตอนต้น น้องจาก็เป็นหนึ่งในเด็กที่สนามบอลที่ไม่ได้แสดงออกถึงความตื่นเต้นต่อการมีตัวตนของผมที่สนามบอลในฐานะเพื่อนหน้าใหม่ ในตอนแรกน้องจายังเป็นเด็กเงียบๆเหมือนไม่ค่อยกล้าเข้ามาคุยกับผม เหมือนกับเด็กอีสานเดินทางเข้ามาเที่ยวในกรุงเทพฯเป็นครั้งแรก และดูตื่นคนในโลกของคนเมืองกรุงจนไม่กล้าคุยกับคนแปลกหน้า น้องจาจะดูประหม่าทุกครั้งยามที่ผมอยู่ใกล้ๆในช่วงต้น ถึงน้องจาจะดูร่าเริงตลกโปกฮาในกลุ่มเพื่อนในช่วงวัยเดียวกัน แต่กับตัวผมนั้น..มันเหมือนกับว่าตัวน้องตั้งกำแพงบาเรียมากั้นตัวผมกับน้องไว้ตั้งแต่แรกยามที่พบเจอกัน
ซึ่งผมยกเหตุผลหลายๆอย่างมาตอบคำถามในใจของผม.. การที่น้องกล้ามาหยอกผมในช่วงนี้ มันอาจจะเกิดจากการที่น้องน่าจะปรับตัวให้ชินจากการมีตัวตนของผมได้บ้างแล้ว ในเมื่อตัวผมเริ่มสนิทกับคนอื่นๆในสนาม ไม่ว่าจะเป็นเฟิร์ส น้องโฟล์ค น้องตั้ม น้องไม้ น้องหนุ่ม น้องเอและน้องบี และคนอื่นๆอีกหลายคนในสนามทั้งรุ่นเล็กรุ่นโต มันเลยทำให้น้องจาทำลายกำแพงที่ก่อไว้ตั้งแต่แรกและเปิดรับมิตรภาพใหม่ๆจากคนหน้าใหม่อย่างผม และการเปิดรับมิตรภาพใหม่ของน้องนั้น มันก็รวมไปถึงการรับน้องที่น้องทำให้กับผมในสนาม การผายลมของน้องก็เหมือนกับการเจาะผิวหนังหรือสักรอยสักสลักไว้บนผิวกายของชาวเผ่าป่าเถื่อนในป่าลึก ที่เจ้าของเผ่าทำจารึกไว้ว่า ข้ายอมรับในตัวของเจ้าว่าเป็นคนในเผ่าเดียวกัน
ถึงในตอนนั้น..น้องจาจะมีไปแกล้งตดใส่คนอื่นอยู่บ้าง แต่น้องก็ยังคงเห่อในการตดใส่คนหน้าใหม่แบบผม ผมสังเกตว่าในทุกๆครั้งที่น้องไปผายลมใส่คนอื่นๆ น้องก็จะได้ของกำนัลกลับมาอย่างจุกๆ ไม่ว่าจะโดนตบหัวเกรียนๆ โดนถีบ โดนไล่เตะ โดนบีบคอ (แบบเล่นๆ) จากเพื่อนๆรุ่นพี่รุ่นน้องในสนาม แต่น้องก็ยังหัวเราะเอิ๊กอ๊ากไม่ได้เดือดร้อนหรือทุกข์ใจจากความเจ็บปวดที่เพื่อนๆของเขามอบให้หลังจากที่น้องจาไปแกล้งตดใส่พวกเขา ซึ่งต่างจากผมที่น้องจามักไม่โดนอะไรแบบนั้นจากผมเลย หลังจากที่น้องมาผายลมใส่ ผมก็ทำได้แค่เพียงพูดว่า " โหย อะไรเนี่ย ซกมกจัง " หรือไม่ก็ " เฮ้ย ตดแบบนี้ไปขี้เถอะ " ในตอนนั้นผมก็เริ่มคิดแล้วว่า...การที่น้องมาหยอกตดใส่ผมบ่อยมากกว่าคนอื่นในสนาม มันเป็นเพราะว่าผมไม่มีปฎิกิริยาแอคชั่นตอบโต้กลับไปแรงๆเหมือนกับคนอื่นในสนามหรือเปล่า หรือไม่ก็..น้องอาจจะเล่นเกมโดยการตั้งมิชชั่นภารกิจเอาไว้ว่า ถ้าไม่สามารถทำให้ผมของขึ้นได้จากการที่น้องมาทำเรื่องซกมกใส่ น้องก็จะไม่เลิกหรือหยุดที่จะผายลมใส่ผม จนกว่าภารกิจที่น้องจาตั้งเอาไว้จะสำเร็จลุล่วงตามที่ตัวเองตั้งเป้าหมายเอาไว้
จนอยู่มาวันนึง.. วันนั้นผมก็มาเตะบอลที่สนามตามปกติ พอถึงเวลาเลิก..พวกเราทั้งหมดก็พากันมานั่งที่ข้างสนามพักเหนื่อยตามปกติ พอนั่งพักเหนื่อยกันได้สักพักก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน ในตอนนั้นผมก็ยังคงนั่งพักอยู่โดยที่คนอื่นๆเดินออกไปหมดแล้ว ซึ่งการที่ผมยังคงนั่งอยู่ไม่เดินกลับไปพร้อมพวกนั้น เพราะในตอนนั้นผมจะกลับคอนโดผมที่หน้าตลาด ซึ่งมันจะอยู่คนละทางกับพวกน้องๆคนอื่นๆ ในตอนนั้นผมก็เห็นน้องจากำลังฝึกเดาะบอลอยู่ในสนาม ซึ่งเหตุผลที่น้องจายังไม่กลับก็เป็นเพราะบ้านน้องอยู่ติดใกล้กับสนามบอลเลย น้องเลยไม่ได้กังวลเรื่องเวลามากกว่าคนอื่นๆ พอน้องเดาะบอลได้สักพักก็เลิก แล้วน้องก็หันมาเจอผมที่กำลังนั่งอยู่ข้างสนาม น้องจาเลยเดินดิ่งมาหาผม..
" พี่ติมยังไม่กลับบ้านเหรอ วันนี้ไม่ไปกับพวกไอ้โฟล์คมันเหรอ " น้องจาถามผมแล้วแสดงสีหน้าสงสัยผมนิดๆ ( น้องจาเป็นหนึ่งเพียงไม่กี่คนในสนามที่ชอบเรียกชื่อเล่นผมสั้นๆว่าติม เหมือนกับเพื่อนที่โรงเรียน )
" ไม่อ่ะ วันนี้พี่จะกลับไปคอนโดพี่เลย " ผมพูดในใจคิดว่า..[ จริงๆแล้วอีกเหตุผลนึงที่ผมไม่เดินกลับพร้อมกับพวกน้องโฟล์ค เพราะน้องโฟล์คในตอนนั้นกำลังโดนจิตวิญญาณชายแท้เข้าครอบงำจิตใจ น้องเลยทำมึนตึงกับผม ซึ่งถ้าในตอนที่น้องหลงใหลได้ปลื้มผมเป็นปกติ น้องจะอ้อนขี่หลังผม และต้องเป็นผมที่ต้องแบกน้องไปส่งบ้านน้องก่อน ผมถึงจะกลับคอนโด ]
" อ่อ ว่าแต่ จายังไม่เคยไปห้องพี่ติมเลย ครั้งก่อนที่ไปฟัง The Shock กัน จาก็ไม่ได้ไป " น้องพูดพร้อมกับถอดเสื้อมาเช็ดเหงื่อตามลำตัวรวมไปถึงใบหน้า
" ถ้าว่างๆก็ไปดิ พวกคนอื่นๆก็รู้เบอร์ห้องพี่ " ผมพูดพร้อมกับถอดรองเท้าสตั้ดกับถุงเท้า เพื่อที่จะได้ใส่รองเท้าแตะเดินกลับบ้าน
" ไม่เอาอ่ะ กลัวแม่ดุ " น้องจาพูด สีหน้าแสดงความหวาดกลัวออกมานิดๆ ( แปลว่าแม่น้องน่าจะสายโหด )
" แปลกนะ บ้านคนอื่นๆ พี่ก็เห็นจาไปได้ " ผมพูดแล้วจ้องมองน้อง
" ก็บ้านคนอื่น แม่ผมรู้จักพ่อแม่พวกมันหมด แถมก็รู้จักกันมานานแล้ว แต่พี่ติมยังใหม่อยู่มั้ง แม่น่าจะไม่ให้ผมไป " น้องพูดมุบมิบปาก
" อ่อ เข้าใจละ " ผมพูดและกำลังจะยันตัวยืนขึ้น เพื่อที่จะกลับบ้าน
[ ปู้ดดดดด ] " หอมบ่อ้ายติม อิอิ " น้องจาเดินมาโก่งตูดตรงหน้าผมและผายลมใส่ก่อนที่ผมจะยืนขึ้น
[ พรืดดด ] " ไม่ค่อยมีกลิ่นนะ นี่แน่ะ " ด้วยสัญชาตญาณตอนนั้นของผมบวกกับความหมั่นเขี้ยวที่น้องชอบมาตดใส่ ผมเลยเอามือทั้งสองข้างดึงกางเกงบอลโดยที่นิ้วผมเกี่ยวขอบกางเกงในของน้องจา ดึงรวบลงมาพร้อมกันโดยทันทีแบบอัตโนมัติ
ในตอนนั้น...ผมก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ภาพแก้มก้นของเด็กม.1อีสานบ้านๆ ถึงแก้มก้นจะไม่ได้งอนใหญ่ แต่ขนาดมันก็สวยแบบพอเหมาะพอเจาะน่าขยำ ผิวแก้มก้นสีดำแดงที่ชโลมไปด้วยหยาดเหงื่อมันสะท้อนเปล่งประกายด้วยแสงสปอร์ตไลท์ในสนามที่เปิดไว้อยู่ รูตูดสีนวลๆร่องก้นเนียนๆที่มันโชว์อยู่ใกล้หน้าของผมในตอนนี้ ซึ่งผมไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า..ผิวกายภายในของน้องจามันจะเนียนต้องตาต้องใจแบบผิดคาดกับผมมากขนาดนี้ ซึ่งในตอนแรกผมยอมรับว่า..ผมสบประมาทน้องอยู่นิดๆ เพราะจากการที่น้องมาคอยผายลมตดใส่ผม ทำให้ผมมองน้องและคิดไปเองว่าน้องจาน่าจะเป็นคนที่สกปรกพอดู แต่กับผิวแก้มก้นของน้องจาที่เนียนสวยและสีผิวดำแดงที่มันไปสะกิดใจผมให้นึกถึงน้องปันEP10โดยทันที บวกกับท่อนบนของร่างกายน้องที่สวยงามบอดี้หุ่นดีแบบเด็กๆซึ่งในตอนนั้นปราศจากเสื้อมาปกปิดร่างกาย เพราะว่าน้องได้ถอดเสื้อเพื่อเอามาเช็ดเหงื่อตามลำตัวในก่อนหน้านั้น ในช่วงเวลาสำคัญที่ผมกำลังตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า...
" เย้ยย อ้ายติม ถอดกางเกงผมลงเฮ็ดหยัง " น้องเขยิบตัวสะดุ้งโหยงไปข้างหน้าในทันที แล้วรีบดึงกางเกงขึ้นมาใส่อย่างรวดเร็ว
" ก็อยากมาแกล้งพี่เอง 55 ก็ต้องเจอแกล้งกลับ ว่าแต่ผิวก้นเรียบดีนะ คิดว่าจะมีกลากเกลื้อนตุ่มสิวอะไรแบบนั้นซะอีก " ผมแซวน้องกลับแบบลืมตัวยังสลัดความหลงใหลนั้นไม่หลุด เลยมีคำพูดแนวเต๊าะน้องนิดๆ
" ก็จาอาบน้ำทุกวันเช้าเย็น มันจะสกปรกได้ไง " น้องยังคงอายม้วนต่วนจากการที่โดนรุ่นพี่อย่างผมเห็นของสงวนอย่างก้นของน้อง
" อ่อ..เหรอ ดีๆ " ผมพูดแกล้งทำหน้ากวนๆใส่น้อง
" หลังจากพรุ่งนี้ไป ผมจะแกล้งตดใส่พี่ติมคนเดียวเลย " น้องพูดแล้วยิ้มเยาะผมสลัดความอายออกไปได้
" แกล้งตดใส่ พี่ก็จะถกกางเกงเราลงทุกครั้ง..ลองดูสิ " ผมพูดแล้วแกล้งเดินไปใกล้ๆน้อง ส่วนน้องก็เขยิบตัวห่างๆถึงจะยิ้มสู้ แต่ก็ระวังตัว
" ไม่....กลัว " น้องจายื่นหน้ามาท้าทายผม
" งั้น คราวหน้า พี่แค่ไม่ถอดอย่างเดียวแหละ พี่จะเอานิ้วสวนเขาไปในรูตูดเรา อุดไว้ให้ตดแตกในลำไส้ใหญ่เราเลย " ผมพูดแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัยพร้อมกับเดินเข้าหาน้องจา
" นิ้วเล็กๆอย่างพี่อุดรูตูดผมไม่ได้หรอก มันเล็กไป ตดผมก็ออกมาอยู่ดี 55 " น้องพูดทำหน้าท้าทายผม แต่ตัวน้องก็เดินถอยหลังหนีผมแบบระแวง
ในตอนนั้นผมไม่ได้พูดอะไรตอบกลับน้องไป ผมเพียงแค่คิดในใจว่า.. [ ไอ้เด็กคนนี้มันกำลังท้าทายผม มันกำลังท้าทายอำนาจมืดอันแสนหื่นของซาตานขี้เงี่ยนอย่างผม ] ในตอนนั้นน้องจาไม่ได้รับรู้เลยว่าการรับบทเล่นเป็นหมาหยอกไก่มาตั้งแต่แรก แต่บัดนี้ขั้วอำนาจมันกำลังจะเปลี่ยนฝั่งแล้ว และน้องจาต้องมารับบทเป็นไก่ลูกเจี๊ยบตัวน้อย ที่โดนหมาพันธุ์บางแก้วสุดเท่แสนทรนงตัวนี้หยอกคืนกลับบ้างแบบจุกๆ ผมเดินไปใกล้ๆน้องแล้วพูดว่า " จา เอ็งท้าทายผิดคนแล้ว หึหึ " พอน้องจาได้ยินผมพูดแบบนั้นก็ทำหน้างงๆ โดยที่ตัวน้องไม่ได้ล่วงรู้เลยว่าในอนาคตข้างหน้าจะเจอกับอะไร....
มี 155 ซื้อ คุณต้องจ่าย 5 Zenny เพื่ออ่านกระทู้นี้ จ่ายเงินสำหรับกระทู้นี้
สุดยอด
ขอบคุณครับผม
{:5_135:}{:5_135:}
สุดยอดมากก
สนุกมากครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ{:5_135:}
งูยยยย น้องจา ชอบเลยแบบนี้
ขอบคุณครับ.
ขอบคุณครับ
ในที่สุดก็มาต่อแล้ว ดีใจ ขอบคุนนะ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับผม
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณนะครับ สนุกทุกตอน ควรค่ากับการรอคอยมากครับ :victory:
ขอบคุณคับ
EP.1 : ครั้งแรกของผม...เกิดจากความแค้นต่อเด็กป.4 / น้องตั๋น
EP.2 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 1 : เล่นกับลูกอาในห้องน้ำจนเป็นเรื่อง / น้องเซน
EP.3 : มัธยมหรรษา Part 1 : ร้อนรักห้องคหกรรม กับ เด็กชายนายลูกครึ่ง / เพื่อนหรั่ง (เดนนิส)
EP.4 : มัธยมหรรษา Part 2 : ร้อนรักห้องน้ำชาย กับ เด็กชายนายก้นงอน / เพื่อนนัท
EP.5 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 1 : ความทรงจำดีๆ กับ เด็กชายที่เราไม่คอยมอง / น้องป๋อง
EP.6 : กาลครั้งหนึ่ง เมื่อเราบวชเณร Part 2 : ทริปธุดงค์หื่น 2 รุม 1 ถ้ำสะเทือน / น้องเจี๊ยบและน้องไผ่
EP.7 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 1 : เด็กม.3ขี้เหงา กับ เด็กป.5ข้างบ้านขี้เงี่ยน / น้องต้น
EP.8 : ญาติกัน(เอา)มันดี Part 2 : ตูดฉีกในคืนที่พายุโหมกระหน่ำ เสียซิงครั้งแรกให้กับญาติผู้พี่ม.5 / พี่ก้อง
EP.9 : ม.ปลายตัวหื่นแสนเจ้าเล่ห์ VS เด็กอนุบาลใสซื่อไร้เดียงสากับตุ๊กตาจระเข้ยางของน้อง / น้องเต้
EP.10 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 2 : ซื้อคอหมูย่างแถมลูกชายคนขาย / น้องปัน
EP.11 : มัธยมหรรษา Part 3 : " ผมเห็นพี่เป็นไอดอล " คำพูดของรุ่นน้องม.1ตัวท็อป ที่มีต่อรุ่นพี่ตัวท็อปม.5 / น้องคิม
EP.12 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 3 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กน้อย คิดค่าจ้าง 2 น้ำ / น้องเจมส์
EP.13 : 2 เดือนแห่งความสุข กับ 1 วันที่ทุกข์ระทม ตกหลุมรักเด็กชายข้างบ้านย่า / น้องทอม
EP.14 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 4 : ส่งข้าวกล่องให้เด็กหื่น แถม น้ำซุปขาวข้นกลืนลื่นคอ / น้องแจ็ค
EP.15 : มัธยมหรรษา Part 4 : น้องลูกครึ่งม.ต้นสายขอ กับ พี่ม.ปลายลุคป๋าสายเปย์ / น้องจิมมี่
EP.16 : มัธยมหรรษา Part 5 : รุ่นพี่ตัวแสบเพื่อนพี่สาว กับ เด็กเก็บกดน้องชายเพื่อน / น้องหนุ่ม
EP.17 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 5 : น้องป.6ดาวยั่วขี้อ่อย กับ พี่ชายข้างบ้านช่างยุขี้เอา / น้องเต้ย
EP.18 : มัธยมหรรษา Part 6 : เพื่อนรักนักบาส กับ ภารกิจสอน Sex ในสถานที่หลบภัย / เพื่อนโอม
EP.19 : มัธยมหรรษา Part 7 : My Brother My Hero ความรู้สึกที่ซับซ้อนและสับสนของเด็กชายม.1 / น้องไฉ้
EP.20 : มัธยมหรรษา Part 8 (จบภาค) : มนต์รักรถสองแถว ความสัมพันธ์แบบงงๆ กับ เด็กม.2ทรงติ๋ม / น้องเจ
EP.21 : หมู่บ้านจิตหงุดเงี้ยว Part 6 (จบภาค) : หลังบ้านอลวน กับ เด็กแฝดแสบซนอลเวง / น้องบี
EP.22 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 1 (เปิดภาค) : นี่เด็กหรือปลาฉลาม การจู่โจมที่คาดไม่ถึงในทะเล / น้องโฟล์ค
EP.23 : ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง Part 2 : ครั้งเดียวเกินพอกับเด็กพารานอยด์ ความรู้สึกและความต้องการของเด็กชายคนหนึ่งที่ผมหยั่งไม่ถึง / น้องตั้ม
====================================
** บทนำ (ปฐมบท) ของภาคใหม่ ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง
จะอยู่ตอนท้ายของ EP21 <---- คลิกอ่าน **
EP.24 ก๊วนเด็กสนามบอลอลเวง
Part 3 : ไก่หยอกหมา เจอ หมาหยอกไก่คืนแบบจุกๆ
กับ ปฏิบัติการมังกรปิดปากถ้ำต้านวายุ
<<---------------------------------------------------->>
ผมเชื่อว่า..คงมีผู้อ่านบางคนที่มีเพื่อนแนวนี้กันมาบ้างในชีวิต กับพฤติกรรมของเพื่อนบางคนในกลุ่ม ที่ชอบทำแบบนี้กับตัวเรา ซึ่งการกระทำ " แบบนั้น " เราไม่รู้ว่ามันเกิดจากอะไรในจิตใจของคนที่ทำ ซึ่งเอาจริงๆเป็นผมก็ไม่กล้าทำ " แบบนั้น " ต่อหน้าคนรอบข้างหรือแม้กระทั่งคนที่สนิทกัน บางครั้งผมก็คิดว่า..การที่คนๆนึงจะทำ " แบบนั้น " ขึ้นมาได้และยังทำต่อหน้าคนอื่น มันอาจเกิดจากการที่ตัวเขาอยากจะเรียกร้องความสนใจจากคนรอบข้าง ประมาณว่าตัวเขาคนนั้นต้องการใช้ " สิ่งนั้น " ในการสร้างตัวตนและเป็นซิกเนเจอร์เอกลักษณ์เฉพาะตัว เพื่อให้คนรอบข้างสัมผัสได้ถึงตัวตนของเขา ประมาณว่า..ถ้ามี " สิ่งนั้น " เกิดขึ้นมา ตัวตนของคนๆนั้นจะผุดขึ้นมาในหัวสมองคนรอบข้างโดยอัตโนมัติ แต่อีกนัยนึง..เรากลับมองว่าคนๆนั้นชอบที่จะเป็นตัวของตัวเองในแบบฉบับเฉพาะ ที่เป็นคนที่ไม่แคร์ใครหรือสิ่งใดๆบนโลกใบนี้ ประมาณว่ากูจะทำ " แบบนี้ " แล้วใครจะทำไม และไม่สนใจด้วยว่าคนรอบข้างจะมองตัวเขาว่าเป็นคนแแบบไหน และเจ้าตัวก็ไม่แคร์ด้วยว่าสายตาของคนรอบข้างจะรังเกียจใน " สิ่งนั้น " ที่เขาทำหรือเปล่า และการกระทำนั้นที่ผมกำลังจะพูดถึง...นั่นก็คือ " การผายลม " หรือตามประสาชาวบ้านที่พูดกัน..มันก็คือ " ตด " นั่นเอง
เรื่องราวเด็กของผมในEPนี้ มันอยู่ในทำนองและหมวดหมู่ที่ผมจัดเอาไว้ว่าเป็นหมวด " ผีจับยัด " นั่นก็หมายถึงว่า.. เด็กของผมในEPนี้ เป็นเด็กที่ผมไม่ได้เป็นเป้าหมายชายตามองหรือสนใจในตัวตนของน้องเลยตั้งแต่แรกเห็น ซึ่งจะต่างจากเด็กบางคนในก๊วนน้องสนามบอลที่ผมชอบตั้งแต่แรกเห็นและผมก็รู้สึกอยากได้ในทันทียามที่มีโอกาส เช่น..น้องโฟล์คEP22 รวมไปถึงน้องไม้ที่ตัวน้องเหมือนร่ายมนต์ดำอะไรบางอย่างใส่ผม ทำให้ผมหลงรักหัวปักหัวปำ หรือจะเป็นน้องนิคที่เปรียบเสมือนแรร์ไอเทมชั้นสูงที่ผมไม่อาจที่จะเอื่้อมถึงได้ และที่ผมบอกว่าเด็กคนนี้เปรียบเสมือนว่าเป็น ผีจับยัด นั่นก็เป็นเพราะน้องคนนี้ไม่ได้มีปูมหลังสตอรี่อะไรกับผมทั้งนั้น ไม่มีเหตุการณ์ในอดีต ไม่มีการไปจีบน้องแต่อย่างใด และไม่มีสัญญาณใดๆที่บ่งบอกว่าน้องคนนี้อยากจะมาเกลือกกลั้วกับผม น้องคนนี้ก็เปรียบเสมือนสายลมที่พัดผ่านมามอบความเย็นให้ผมในช่วงฤดูร้อนที่มีอากาศแบบร้อนจัด และแน่นอนคนอย่างผมที่ขี้ร้อนอยู่แล้ว ถ้ามีทำเลตรงไหนหรือพื้นที่ตรงจุดใดที่มอบความเย็นให้กับผมได้ ผมก็ต้องรีบไขว่คว้าจับจองมันทันที โดยที่จะไม่ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดลอยไป
เรื่องราวมันเกิดขึ้นแบบไม่ได้ตั้งใจในช่วงเย็นของวันหนึ่ง...ซึ่งวันนั้นก็อยู่ในช่วงไทม์ไลน์ก่อนหน้าที่ผมจะได้สมหวังขย่มเย็ดตูดงอนๆของน้องตั้มEP23 ซึ่งวันนั้นก็เป็นวันที่แสนธรรมดาวันนึงที่ผมได้ไปเตะบอลที่สนามบอลตามปกติ หลังจากที่พวกผมและน้องคนอื่นๆในสนามเตะบอลกันเสร็จแล้ว ซึ่งจริงๆมันก็ถึงเวลาที่เราต้องสมควรเลิก ซึ่งเป็นเวลา 19.00 ของทุกๆวัน ในตอนนั้นน้องๆเพื่อนๆพี่ๆบางคนที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มก๊วนหลักของพวกผม ก็พากันแยกย้ายกันกลับบ้าน ( อย่างที่ผมบอกไป ถึงน้องๆในภาคนี้จะมีตัวหลักถึง 14 คน รวมไปถึงน้องบีEP21 ไอ้เบญ น้องแตงโม แต่ก็ยังมีคนอื่นๆที่มาเตะบอลเป็นขาประจำในสนาม ซึ่งสมาชิกในสนามทั้งหมดที่เป็นขาประจำก็จะมีกันประมาณ 25 คน อย่างที่ผมเคยบอกไปในภาคเกริ่นนำ ) ส่วนพวกผมที่บ้านของแต่ละคนอยู่กันใกล้ๆในละแวกนี้ ก็จะพากันมานั่งข้างสนามพักเหนื่อยกัน ซึ่งในแต่ละวันก็จะนั่งพุดคุยกัน 15-20 นาทีถึงจะพากันเดินกลับบ้าน และแน่นอนวันนี้ก็เป็นอีกวันที่พวกผมมานั่งกันที่ข้างสนามเพื่อพักเหนื่อยและเปลี่ยนรองเท้ากันก่อนกลับบ้าน
" วันนี้พี่ไอติมโคตรดุดันอ่ะ ยิงทีเป็นตุงตลอด โคตรเทพ " น้องหนึ่งพูด น้องหนึ่งจะรู้สึกตื่นตาตื่นใจเป็นอย่างมาก เวลาเห็นใครเล่นดีในสนาม ไม่ใช่แค่เฉพาะตัวผม
" จริง ลูกยิงไกลลูกนั้น เข้าไปได้ไง ไม่อยากเชื่อสายตา ตีนหนักจริงๆ พี่ไอติมโคตรเก่ง " น้องบีพูดพร้อมกับเอามือมาขย้ำแก้มผมอย่างปลาบปลื้ม
" เว่อร์ไป ใครก็ยิงได้ลูกแบบนั้น ไม่เห็นแปลก ทำเป็นตื่นเต้น " น้องเอแฝดพี่ของบี พูดลอยๆขึ้นมา
[ เพี๊ยะ ] " ขี้อิจฉาอีกแล้วนะมึง ร้อยวันพันปีกูก็ไม่เคยเห็นมึงยิงไกลได้แบบนั้น " น้องเอพูด หลังจากที่เดินไปตบกบาลเกรียนๆของแฝดพี่ซะดังสนั่นลั่นทุ่ง
" ไอ้เหี้ยบี กูเจ็บ มาตบหัวกูทำไม่เนี่ย อูยยย " น้องเอร้องด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับเอามือลูบหัวตรงจุดที่โดนตบ
" ยอมรับนะว่าไอติมยิงหนัก แต่ส่วนนึงก็ต้องให้เครดิตกับไอ้เจมส์มันด้วยนะ 55 เพราะมันเบี่ยงตัวหลบ " เพื่อนเฟิร์สพูดแซวผม
" โหยยย ใครจะกล้ารับ ยิงมาขนาดนั้น มือหักตัวแตกกันพอดี " น้องเจมส์EP12พูด ส่งสายตาจิกให้ผม ( ทำหน้าชวนเงี่ยนมาก น่าจับเย็ด 55 )
" เอ้า กล้าๆหน่อย เล่นเป็นผู้รักษาประตูกลัวบอลได้ไงฮึ " ผมพูดแกล้งแซวน้องเจมส์
" โทษไอ้เจมส์ ไม่ได้หรอก ต้องโทษไอ้เหี้ยจามัน เป็นกองหลังภาษาอะไร ไม่เข้าไปบล็อกพี่ไอติม โคตรอ่อน " น้องเอพูดแบบหงุดหงิด พร้อมกับตื่นตัวระแวงดูท่าที กลัวว่าน้องบีจะเดินอ้อมมาตบหัวอีกรอบ
" อ้าว บักห่าหนิ กูก็ย่านเด้อ ขาหักไผ้สิรับผิดชอบ บ่เอาหนำเด้อ " น้องจาบ่นเพื่อนเป็นภาษาอีสาน
" ไอ้ห่า พูดลาวอีกแหละ ฟังไม่รู้เรื่องโว้ย ไปๆกลับๆพวกเรา " น้องหนึ่งพูดว่าจา พร้อมกับลุกขึ้นยืน
" เฮ้ยๆๆ นี่ๆพวกเรา จะไปว่า พี่ติมยังไม่เคยโดนกูรับน้องเลยเลยนี่หว่า ตั้งแต่มาเล่นบอลที่สนาม " น้องจาพูดแลดูตื่นเต้นมากพร้อมกับเดินมาหาผมอย่างช้าๆ และมองไปมองมาระหว่างเพื่อนแบบมีพิรุธ
" เฮ้ยๆ อย่านะมึง กูรู้เลยว่ามึงจะทำอะไร " น้องแตงโมพูดห้าม แต่ในตอนนั้นตัวผมเริ่มระแวงขึ้นมาบ้างแล้ว เหมือนผมไม่รู้อะไรบางอย่างเพียงคนเดียว ในขณะที่คนอื่นๆทั้งหมดรู้เรื่องดี
[ ปู๊ดดดดด ] " หอมบ่อ้าย อิอิ " น้องจาโก่งตูดมาใกล้ๆหน้าผมและตดใส่ผม ในขณะที่เพื่อนๆน้องๆในสนามพากันหัวเราะ
" หอมบ้าอะไร โคตรเหม็นเลย อะไรตายอยู่ในตูด " ผมตกใจมากไม่คิดว่าน้องจะมาเล่นกับผมแบบนี้ แต่ผมก็ไม่ได้โมโหอะไร เพราะในโรงเรียนก็มีเพื่อนของผมบางคนที่ชอบเล่นแบบนี้ แต่ในตอนนั้นมันรู้สึกเหม็นจริงๆเลยพูดออกไป
[ เพี๊ยะะะ ] " มึงทำกับพี่ไอติมที่แสนดีแบบนี้ได้ไง ไอ้เหี้ยจา " น้องหนึ่งเดินมาตบหัวของจาดังสนั่น แต่ด้วยอารมณ์แบบเพื่อนหยอกกัน ไม่ใช่ว่าน้องหนึ่งจะมาปกป้องตัวผมอะไรเบอร์นั้น
" โอย สมองกูเสื่อมแล้วมั้งเนี่ย " จาพูดพร้อมกับเอามือลูบที่หัว ส่วนเพื่อนในสนามคนอื่นๆก็พากันหัวเราะอย่างครื้นเครง และพวกเราก็พากันเดินกลับบ้าน
หลังจากวันนั้นมา...น้องจาก็คอยสบโอกาสที่จะมาแกล้งผมโดยการตดใส่ ไม่ว่าจะเป็นที่ข้างสนามยามที่ผมออกมานั่งพักเหนื่อย หรือจะเป็นในช่วงที่เรามารวมตัวกันนั่งพักเหนื่อยหลังจากที่เตะบอลเสร็จก่อนที่เราจะแยกย้ายกันกลับบ้าน หรือแม้กระทั่งยามที่ผมอยู่ในสนาม น้องจาก็จะมีเดินมาใกล้ๆแล้วแกล้งผายลมใส่ ซึ่งมันก็มีกลิ่นบ้าง ไม่มีกลิ่นบ้างตามแต่ว่าวันนั้นน้องกินอาหารอะไรเข้าไปในช่วงระหว่างวัน ในเหตุการณ์แต่ละครั้งกับพฤติกรรมที่น้องจาคอยมาหยอกผมโดยการตดใส่ ผมก็ตั้งคำถามขึ้นมาในหัวนิดๆว่า..ทำไมช่วงนี้น้องจาถึงชอบมาหยอกผม โดยที่ก่อนหน้านั้นน้องไม่เคยมาวอแวใกล้ตัวผมเลย หรือแม้แต่การคุยกันระหว่างผมกับน้องแทบจะนับคำได้เลย อย่างที่ผมเคยบอกไปในตอนต้น น้องจาก็เป็นหนึ่งในเด็กที่สนามบอลที่ไม่ได้แสดงออกถึงความตื่นเต้นต่อการมีตัวตนของผมที่สนามบอลในฐานะเพื่อนหน้าใหม่ ในตอนแรกน้องจายังเป็นเด็กเงียบๆเหมือนไม่ค่อยกล้าเข้ามาคุยกับผม เหมือนกับเด็กอีสานเดินทางเข้ามาเที่ยวในกรุงเทพฯเป็นครั้งแรก และดูตื่นคนในโลกของคนเมืองกรุงจนไม่กล้าคุยกับคนแปลกหน้า น้องจาจะดูประหม่าทุกครั้งยามที่ผมอยู่ใกล้ๆในช่วงต้น ถึงน้องจาจะดูร่าเริงตลกโปกฮาในกลุ่มเพื่อนในช่วงวัยเดียวกัน แต่กับตัวผมนั้น..มันเหมือนกับว่าตัวน้องตั้งกำแพงบาเรียมากั้นตัวผมกับน้องไว้ตั้งแต่แรกยามที่พบเจอกัน
ซึ่งผมยกเหตุผลหลายๆอย่างมาตอบคำถามในใจของผม.. การที่น้องกล้ามาหยอกผมในช่วงนี้ มันอาจจะเกิดจากการที่น้องน่าจะปรับตัวให้ชินจากการมีตัวตนของผมได้บ้างแล้ว ในเมื่อตัวผมเริ่มสนิทกับคนอื่นๆในสนาม ไม่ว่าจะเป็นเฟิร์ส น้องโฟล์ค น้องตั้ม น้องไม้ น้องหนุ่ม น้องเอและน้องบี และคนอื่นๆอีกหลายคนในสนามทั้งรุ่นเล็กรุ่นโต มันเลยทำให้น้องจาทำลายกำแพงที่ก่อไว้ตั้งแต่แรกและเปิดรับมิตรภาพใหม่ๆจากคนหน้าใหม่อย่างผม และการเปิดรับมิตรภาพใหม่ของน้องนั้น มันก็รวมไปถึงการรับน้องที่น้องทำให้กับผมในสนาม การผายลมของน้องก็เหมือนกับการเจาะผิวหนังหรือสักรอยสักสลักไว้บนผิวกายของชาวเผ่าป่าเถื่อนในป่าลึก ที่เจ้าของเผ่าทำจารึกไว้ว่า ข้ายอมรับในตัวของเจ้าว่าเป็นคนในเผ่าเดียวกัน
ถึงในตอนนั้น..น้องจาจะมีไปแกล้งตดใส่คนอื่นอยู่บ้าง แต่น้องก็ยังคงเห่อในการตดใส่คนหน้าใหม่แบบผม ผมสังเกตว่าในทุกๆครั้งที่น้องไปผายลมใส่คนอื่นๆ น้องก็จะได้ของกำนัลกลับมาอย่างจุกๆ ไม่ว่าจะโดนตบหัวเกรียนๆ โดนถีบ โดนไล่เตะ โดนบีบคอ (แบบเล่นๆ) จากเพื่อนๆรุ่นพี่รุ่นน้องในสนาม แต่น้องก็ยังหัวเราะเอิ๊กอ๊ากไม่ได้เดือดร้อนหรือทุกข์ใจจากความเจ็บปวดที่เพื่อนๆของเขามอบให้หลังจากที่น้องจาไปแกล้งตดใส่พวกเขา ซึ่งต่างจากผมที่น้องจามักไม่โดนอะไรแบบนั้นจากผมเลย หลังจากที่น้องมาผายลมใส่ ผมก็ทำได้แค่เพียงพูดว่า " โหย อะไรเนี่ย ซกมกจัง " หรือไม่ก็ " เฮ้ย ตดแบบนี้ไปขี้เถอะ " ในตอนนั้นผมก็เริ่มคิดแล้วว่า...การที่น้องมาหยอกตดใส่ผมบ่อยมากกว่าคนอื่นในสนาม มันเป็นเพราะว่าผมไม่มีปฎิกิริยาแอคชั่นตอบโต้กลับไปแรงๆเหมือนกับคนอื่นในสนามหรือเปล่า หรือไม่ก็..น้องอาจจะเล่นเกมโดยการตั้งมิชชั่นภารกิจเอาไว้ว่า ถ้าไม่สามารถทำให้ผมของขึ้นได้จากการที่น้องมาทำเรื่องซกมกใส่ น้องก็จะไม่เลิกหรือหยุดที่จะผายลมใส่ผม จนกว่าภารกิจที่น้องจาตั้งเอาไว้จะสำเร็จลุล่วงตามที่ตัวเองตั้งเป้าหมายเอาไว้
จนอยู่มาวันนึง.. วันนั้นผมก็มาเตะบอลที่สนามตามปกติ พอถึงเวลาเลิก..พวกเราทั้งหมดก็พากันมานั่งที่ข้างสนามพักเหนื่อยตามปกติ พอนั่งพักเหนื่อยกันได้สักพักก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน ในตอนนั้นผมก็ยังคงนั่งพักอยู่โดยที่คนอื่นๆเดินออกไปหมดแล้ว ซึ่งการที่ผมยังคงนั่งอยู่ไม่เดินกลับไปพร้อมพวกนั้น เพราะในตอนนั้นผมจะกลับคอนโดผมที่หน้าตลาด ซึ่งมันจะอยู่คนละทางกับพวกน้องๆคนอื่นๆ ในตอนนั้นผมก็เห็นน้องจากำลังฝึกเดาะบอลอยู่ในสนาม ซึ่งเหตุผลที่น้องจายังไม่กลับก็เป็นเพราะบ้านน้องอยู่ติดใกล้กับสนามบอลเลย น้องเลยไม่ได้กังวลเรื่องเวลามากกว่าคนอื่นๆ พอน้องเดาะบอลได้สักพักก็เลิก แล้วน้องก็หันมาเจอผมที่กำลังนั่งอยู่ข้างสนาม น้องจาเลยเดินดิ่งมาหาผม..
" พี่ติมยังไม่กลับบ้านเหรอ วันนี้ไม่ไปกับพวกไอ้โฟล์คมันเหรอ " น้องจาถามผมแล้วแสดงสีหน้าสงสัยผมนิดๆ ( น้องจาเป็นหนึ่งเพียงไม่กี่คนในสนามที่ชอบเรียกชื่อเล่นผมสั้นๆว่าติม เหมือนกับเพื่อนที่โรงเรียน )
" ไม่อ่ะ วันนี้พี่จะกลับไปคอนโดพี่เลย " ผมพูดในใจคิดว่า..[ จริงๆแล้วอีกเหตุผลนึงที่ผมไม่เดินกลับพร้อมกับพวกน้องโฟล์ค เพราะน้องโฟล์คในตอนนั้นกำลังโดนจิตวิญญาณชายแท้เข้าครอบงำจิตใจ น้องเลยทำมึนตึงกับผม ซึ่งถ้าในตอนที่น้องหลงใหลได้ปลื้มผมเป็นปกติ น้องจะอ้อนขี่หลังผม และต้องเป็นผมที่ต้องแบกน้องไปส่งบ้านน้องก่อน ผมถึงจะกลับคอนโด ]
" อ่อ ว่าแต่ จายังไม่เคยไปห้องพี่ติมเลย ครั้งก่อนที่ไปฟัง The Shock กัน จาก็ไม่ได้ไป " น้องพูดพร้อมกับถอดเสื้อมาเช็ดเหงื่อตามลำตัวรวมไปถึงใบหน้า
" ถ้าว่างๆก็ไปดิ พวกคนอื่นๆก็รู้เบอร์ห้องพี่ " ผมพูดพร้อมกับถอดรองเท้าสตั้ดกับถุงเท้า เพื่อที่จะได้ใส่รองเท้าแตะเดินกลับบ้าน
" ไม่เอาอ่ะ กลัวแม่ดุ " น้องจาพูด สีหน้าแสดงความหวาดกลัวออกมานิดๆ ( แปลว่าแม่น้องน่าจะสายโหด )
" แปลกนะ บ้านคนอื่นๆ พี่ก็เห็นจาไปได้ " ผมพูดแล้วจ้องมองน้อง
" ก็บ้านคนอื่น แม่ผมรู้จักพ่อแม่พวกมันหมด แถมก็รู้จักกันมานานแล้ว แต่พี่ติมยังใหม่อยู่มั้ง แม่น่าจะไม่ให้ผมไป " น้องพูดมุบมิบปาก
" อ่อ เข้าใจละ " ผมพูดและกำลังจะยันตัวยืนขึ้น เพื่อที่จะกลับบ้าน
[ ปู้ดดดดด ] " หอมบ่อ้ายติม อิอิ " น้องจาเดินมาโก่งตูดตรงหน้าผมและผายลมใส่ก่อนที่ผมจะยืนขึ้น
[ พรืดดด ] " ไม่ค่อยมีกลิ่นนะ นี่แน่ะ " ด้วยสัญชาตญาณตอนนั้นของผมบวกกับความหมั่นเขี้ยวที่น้องชอบมาตดใส่ ผมเลยเอามือทั้งสองข้างดึงกางเกงบอลโดยที่นิ้วผมเกี่ยวขอบกางเกงในของน้องจา ดึงรวบลงมาพร้อมกันโดยทันทีแบบอัตโนมัติ
ในตอนนั้น...ผมก็ต้องตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า ภาพแก้มก้นของเด็กม.1อีสานบ้านๆ ถึงแก้มก้นจะไม่ได้งอนใหญ่ แต่ขนาดมันก็สวยแบบพอเหมาะพอเจาะน่าขยำ ผิวแก้มก้นสีดำแดงที่ชโลมไปด้วยหยาดเหงื่อมันสะท้อนเปล่งประกายด้วยแสงสปอร์ตไลท์ในสนามที่เปิดไว้อยู่ รูตูดสีนวลๆร่องก้นเนียนๆที่มันโชว์อยู่ใกล้หน้าของผมในตอนนี้ ซึ่งผมไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า..ผิวกายภายในของน้องจามันจะเนียนต้องตาต้องใจแบบผิดคาดกับผมมากขนาดนี้ ซึ่งในตอนแรกผมยอมรับว่า..ผมสบประมาทน้องอยู่นิดๆ เพราะจากการที่น้องมาคอยผายลมตดใส่ผม ทำให้ผมมองน้องและคิดไปเองว่าน้องจาน่าจะเป็นคนที่สกปรกพอดู แต่กับผิวแก้มก้นของน้องจาที่เนียนสวยและสีผิวดำแดงที่มันไปสะกิดใจผมให้นึกถึงน้องปันEP10โดยทันที บวกกับท่อนบนของร่างกายน้องที่สวยงามบอดี้หุ่นดีแบบเด็กๆซึ่งในตอนนั้นปราศจากเสื้อมาปกปิดร่างกาย เพราะว่าน้องได้ถอดเสื้อเพื่อเอามาเช็ดเหงื่อตามลำตัวในก่อนหน้านั้น ในช่วงเวลาสำคัญที่ผมกำลังตกตะลึงกับภาพที่อยู่ตรงหน้า...
" เย้ยย อ้ายติม ถอดกางเกงผมลงเฮ็ดหยัง " น้องเขยิบตัวสะดุ้งโหยงไปข้างหน้าในทันที แล้วรีบดึงกางเกงขึ้นมาใส่อย่างรวดเร็ว
" ก็อยากมาแกล้งพี่เอง 55 ก็ต้องเจอแกล้งกลับ ว่าแต่ผิวก้นเรียบดีนะ คิดว่าจะมีกลากเกลื้อนตุ่มสิวอะไรแบบนั้นซะอีก " ผมแซวน้องกลับแบบลืมตัวยังสลัดความหลงใหลนั้นไม่หลุด เลยมีคำพูดแนวเต๊าะน้องนิดๆ
" ก็จาอาบน้ำทุกวันเช้าเย็น มันจะสกปรกได้ไง " น้องยังคงอายม้วนต่วนจากการที่โดนรุ่นพี่อย่างผมเห็นของสงวนอย่างก้นของน้อง
" อ่อ..เหรอ ดีๆ " ผมพูดแกล้งทำหน้ากวนๆใส่น้อง
" หลังจากพรุ่งนี้ไป ผมจะแกล้งตดใส่พี่ติมคนเดียวเลย " น้องพูดแล้วยิ้มเยาะผมสลัดความอายออกไปได้
" แกล้งตดใส่ พี่ก็จะถกกางเกงเราลงทุกครั้ง..ลองดูสิ " ผมพูดแล้วแกล้งเดินไปใกล้ๆน้อง ส่วนน้องก็เขยิบตัวห่างๆถึงจะยิ้มสู้ แต่ก็ระวังตัว
" ไม่....กลัว " น้องจายื่นหน้ามาท้าทายผม
" งั้น คราวหน้า พี่แค่ไม่ถอดอย่างเดียวแหละ พี่จะเอานิ้วสวนเขาไปในรูตูดเรา อุดไว้ให้ตดแตกในลำไส้ใหญ่เราเลย " ผมพูดแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัยพร้อมกับเดินเข้าหาน้องจา
" นิ้วเล็กๆอย่างพี่อุดรูตูดผมไม่ได้หรอก มันเล็กไป ตดผมก็ออกมาอยู่ดี 55 " น้องพูดทำหน้าท้าทายผม แต่ตัวน้องก็เดินถอยหลังหนีผมแบบระแวง
ในตอนนั้นผมไม่ได้พูดอะไรตอบกลับน้องไป ผมเพียงแค่คิดในใจว่า.. [ ไอ้เด็กคนนี้มันกำลังท้าทายผม มันกำลังท้าทายอำนาจมืดอันแสนหื่นของซาตานขี้เงี่ยนอย่างผม ] ในตอนนั้นน้องจาไม่ได้รับรู้เลยว่าการรับบทเล่นเป็นหมาหยอกไก่มาตั้งแต่แรก แต่บัดนี้ขั้วอำนาจมันกำลังจะเปลี่ยนฝั่งแล้ว และน้องจาต้องมารับบทเป็นไก่ลูกเจี๊ยบตัวน้อย ที่โดนหมาพันธุ์บางแก้วสุดเท่แสนทรนงตัวนี้หยอกคืนกลับบ้างแบบจุกๆ ผมเดินไปใกล้ๆน้องแล้วพูดว่า " จา เอ็งท้าทายผิดคนแล้ว หึหึ " พอน้องจาได้ยินผมพูดแบบนั้นก็ทำหน้างงๆ โดยที่ตัวน้องไม่ได้ล่วงรู้เลยว่าในอนาคตข้างหน้าจะเจอกับอะไร....