แค้นวิปริตจิตสั่งกาม ตอนที่ 32
.ข่าวการเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุของน้ำหวานดาราดังกลายเป็นประเด็นร้อนฉ่า ยิ่งกว่านั้นคดีสังหารโหดล้างบางในครอบครัวยังสร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าแก่ทีมสืบสวน แม้อาวุธที่ใช้สังหารยังไม่ใครมีปัญญาสันนิษฐานว่าคืออะไรกันแน่ ธนิกเพิ่งฆ่าคนด้วยวิธีประเจิดประเจ้อเป็นครั้งแรก เป็นนัยส่งสาสน์ท้าดวลต่ออำนาจกฎหมาย นับต่อจากนี้ บุคคลที่หมายหัวเป็นมะเร็งสังคมจะถูกหยิบยื่นความตายที่ทั้งทรมานและอเนจอนาถ ศพแล้วศพเล่า จนกว่าเต๋อจะเข้ามาร่วมสังฆกรรมเต็มตัวโดยการใช้โทรจิตควบคุมคนกลุ่มนี้ให้อยู่กับร่องกับรอย หรืออีกนัยหนึ่ง การกระทำของธนิกเป็นการโยนบาปให้เต๋อรู้สึกผิดและกดดันทางอ้อม..แต่ความจริงหาได้เป็นอย่างที่คิด เต๋อกำลังพะว้าพะวงกับเรื่องอื่น..ในงานศพน้ำหวานและครอบครัว เต๋อพรางตัวด้วยแว่นกันแดดร่วมเคารพศพ รอบตัวคับคั่งด้วยแขกเหรื่อในวงการต่าง ๆ ที่มีสายสัมพันธ์กับครอบครัวน้ำหวาน ญาติสนิทมิตรสหาย คนรู้จักในวงการบันเทิง เพื่อนศิลปินดารา แฟนคลับ รวมทั้งผู้สื่อข่าว..“อาเต๋อ ๆ!” เด็กน้อยคนหนึ่งวิ่งปรี่เข้ามาหาเต๋อพร้อมยกมือไหว้ น้องเก่งนั่นเอง ยังไม่ทันเต๋อจะได้รับไหว้ พลอยก็เข้ามาขัดจังหวะ..“น้องเก่ง. . .มานี่” พลอยกุลีกุจอดึงแขนเก่งให้ออกห่างจากเต๋อ ในแววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว..“ฉันจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครหรอก. . .สาบานจริง ๆ เชื่อใจเถอะ. . .” เธอฝืนยิ้มแสดงความเป็นมิตร แม้ในใจแทบอยากวิ่งเตลิดหนีหายไป ภูมิเข้ามาพบพอดี เต๋อทักทายและเกริ่นถึงช่องทางงานรายได้เสริมซึ่งเคยสัญญาไว้..“ภูมิขอบคุณมากเต๋อ. . .ขอบคุณจากใจ. . .แต่ไม่เป็นไร ที่โรงงานเห็นว่าภูมิพูดญี่ปุ่น-อังกฤษได้ ตอนนี้เป็นล่ามให้นายญี่ปุ่นแล้ว ภูมิดูแลครอบครัวได้แล้วล่ะเต๋อ” ภูมิหลบตาพูด จังหวะนี้พลอยถือโอกาสพาตนเองกับลูกชายหลบไปอีกทาง ..“ภูมิกับเต๋อ ยังเป็นเพื่อนกัน ยังหวังดี ไม่คิดทำร้ายกันอยู่ใช่ไหมเต๋อ” คำถามของภูมิเจือรอยยิ้มแห้งแล้ง..“ใช่สิ” เต๋อตอบสั้น ๆ..“ถ้างั้นภูมิขอร้อง เต๋อเลิกติดต่อกับครอบครัวภูมิได้ไหม ภูมิคิดว่าทุกคนลำบากใจ”...แม้เต๋อจะมีอำนาจลบความทรงจำได้ แต่ครั้งนี้กลับไม่ใช้ เขาเลือกที่จะไม่ตอบภูมิ แต่หันหลังเดินจากไปแทนวาจา..))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))))..อีกด้านหนึ่ง จอยเดินคุยโทรศัพท์ฉอด ๆ เป็นทองไม่รู้ร้อน พูดไปแล้วช่างน่าอิจฉาคนที่ถูกลงโทษในที่ปิดลับ เพราะเมื่อถูกลบความทรงจำทิ้งก็แทบไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย จอยสังเกตเห็นหนุ่มดวงหน้าหล่อคม ผมทรงไถข้าง สวมเชิ้ตแขนสั้น ทั่วแขนซ้ายสักลวดลายสื่ออารมณ์ทำนองหัวกะโหลก ไม้กางเขน ความตาย ส่วนแขนขวาข้างสะอาดหิ้วพวงหรีดดอกไม้สด เพียงเห็นครั้งแรกจอยก็ตกหลุมรักขอนอกใจแฟนแค่ในจินตนาการ..“มีดารามาเต็มเลยมึง อึดอัดทำตัวไม่ถูกว่ะ” จอยพูดผ่านมือถือ..“ไม่มีใครเค้ามาแอ๊คหล่อสวยเวลานี้หรอก มึงก็ทำตัวของมึงปกติแหละ” ปลายสายพูด..“เปล่า ๆ ผู้ชายหล่อ ๆ เพียบเลย ใครเป็นใครบ้างกูไม่ได้ติดตามข่าวสารหรอก รู้แต่รอบตัวมีแต่คนขาวออร่า ยังกะอยู่ในทุ่งเทพบุตร”..“เอ่อ. . .อีดอก. . .นี่งานศพเพื่อนมึงนะ”..“ไม่ได้คุยกันตั้งแต่มันเข้าวงการแล้วย่ะ มาเพราะสงสารอีหวานต่างหาก เดี๋ยวจะหาว่ากูลืมมัน อีห่ามีแต่มันน่ะลืมพวกกู”..หนุ่มผมไถข้างเข้ามาสะกิด จอยขนลุกซู่ที่ชายซึ่งหมายตาไว้เป็นฝ่ายเข้ามาหาเอง ตื่นเต้นจนขอให้เพื่อนถือสายรอก่อน..“. . .” จอยถึงกับงงเมื่ออีกฝ่ายไม่พูดไม่จาสักคำ เขาเป็นฝ่ายเข้าหาก่อนก็ควรเอ่ยอะไรออกมาบ้าง..ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เพียงยักคิ้วข้างเดียวบุ้ยใบ้ให้หญิงสาวใช้ความคิด..“อี. . .อี. . .” ..“อีเมฆ!!”..เมฆทำท่าจุ๊ปาก เขาไม่ต้องการเป็นจุดสนใจหรือพบปะคนโดยไม่จำเป็น หลังจากจอยหายโง่คิดว่าเมฆเป็นดาราแล้วจึงทักทายกันสองสามคำ เมฆหลอกป้อนคำถามหยั่งเชิงจอยว่ารู้อะไรเกี่ยวกับความผิดแปลกที่อุบัติขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่ากับเพื่อนร่วมรุ่นมาบ้าง น่าผิดหวังที่ถามผิดคน จอยเป็นเหยื่อถูกลบความทรงจำที่ได้รับผลกระทบน้อยจนไม่รู้เดียงสา แถมไม่ยอมไปงานเลี้ยงรุ่นเพราะติดแฟน เมื่อเห็นว่าสุงสิงไปก็ไร้ประโยชน์จึงขอปลีกตัวออกไป..เมฆ จตุรเทพดอกจิก มาเยือนงานศพน้ำหวานและครอบครัวหาใช่ด้วยจริงใจ แต่มีเหตุผลสองประการ..เหตุผลแรก ธุรกิจค้ายาเสพติดที่เขาทำร่วมกับพ่อ อยู่รอดมาได้นมนานก็เพราะสายสัมพันธ์อันดีที่มีกับครอบครัวน้ำหวาน พ่อของเมฆซึ่งติดธุระขอให้บุตรชายเป็นตัวแทนมอบพวงรีดแม้เจ้าตัวอยากหรือไม่อยากมาก็ตาม..และอีกเหตุผลหนึ่ง ความตายอันทารุณของน้ำหวานและครอบครัว กระตุ้นให้เขาต้องเผยตัวเร่งเคลื่อนไหวอะไรสักอย่าง เขาเป็นผู้หลบอยู่ในมุมมืดหาตัวยาก แต่การป้องกันที่ดีที่สุดในกรณีนี้ สำหรับเมฆคือผันตัวเป็นผู้ล่าเสียก่อนภัยจะเยือนมาถึง ซึ่งเขาประเมินตนเองไว้ว่าคงเป็นเหยื่อรายสุดท้ายที่เต๋อยังตามตัวไม่พบ..“กูว่ากูแม่นแล้วนะ. .ถ้าไม่มีคนขวาง. . .มันจบไปแล้ว” ..เมฆถอนหายใจรำพึงหน้าโลงบรรจุร่างน้ำหวาน ก่อนจัดวางพวงหรีดลวก ๆ แล้วเดินออกจากศาลา ..ขอบคุณนะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ
หน้า:
[1]