อาบัติ รักต้องห้ามของเราและนาย ตอนที่ 1
เรื่องนี้เป็นเรื่องราวที่สมมติและแต่งขึ้นจากจินตนาการ โดยได้แรงบัลดาลใจจากธรรมนิยายลีลาวดีเรวัตตะ โดยเนื้อเรื่องนี้เขียนขึ้นใหม่เพื่อความบันเทิงในการอ่าน หากไม่เหมาะสมประการใดแจ้งได้ครับ
อธิป หนุ่มหล่อลูกชายท่านเศรษฐีอโนทัย เจ้าของกิจการคุมท่าเรือและท่าเกวียนขนส่งสินค้า เศรษฐีเป็นพ่อหม้ายที่รักลูกชายคนนี้มาก อธิปคือหัวแก้วหัวแหวนที่สร้างเงินสร้างทองให้กับท่านเศรษฐี
เพราะตั้งเเต่เกิดมา อธิปก็มีวาจาที่นุ่มนวลน่าหลงไหล หากเป็นสตรีอธิปก็คงนางกวักดีดีนี่เอง
"พ่ออธิป จะไปไหนเล่า"
"ลูกว่าจะไปดูงานที่ท่าเกวียนสักหน่อยครับ ช่วงนี้ขนส่งสินค้าแทบทุกวัน เผื่อลูกมีอะไรที่พอช่วยได้"
"เฮ้ย มีคนงงาน มีหัวหน้างานก็ให้มันคุมไปสิลูกเอ๊ย นี่พ่อว่าจะชวนเอ็งไปจวนของโกเซ็งสักหน่อย"
"ไม่เแป็นไรครับคุณพ่อ หากนายไม่ลงมือทำจะคุมคนได้อย่างไร นั้นลูกไปก่อนนะครับ"
"เออๆ พ่อจะพาไปหาสาวเอ็งนี่มันทื่อจริง ๆ ถ้าค่ำก็ค้างที่ท่านะไม่ต้องกลับเรือน ทางมันอันตราย
ไอ้จเด็ด"
"ขอรับนายท่าน"
"ดูแลลูกกูให้ดีดี ถ้าเลิกงานกันมืดค่ำ มึงก็ต้องดูแลพ่ออธิปลูกกูที่ท่าเกวียนด้วย"
"ขอรับนายท่าน กระผมจะดูแลคุณชายอย่างดีขอรับ"
"ระวังเนื้อ ระวังตัวด้วยอธิป"
"ครับ คุณพ่อ"
อธิปเอ่ยคำกับพ่อเสร็จก็ขึ้นเกวียนไปที่ท่าเกวียน ระหว่างทางจเด็ด สารถีคนขับเกวียนก็เอ่ยถาม
กับอธิปว่า...
"เอ่อคุณชายขอรับ เหตุใดคุณชายจึงไม่อยากออกเรือนกับลูกสาวโกเซ็งหละขอรับ"
"พี่จเด็ด พี่อยู่กับข้ามานานพี่ก็น่าจะรู้ว่าข้านั้นไม่ได้นำพาหรือสนใจสตรีนางใด ข้าเป็นต้วนซิ่ว"
"กระผมทราบดีขอรับ กระผมแค่หยอก"
"แล้วพี่รู้ได้อย่างไรว่าข้าเป็น"
"ก็เวลาอาบน้ำด้วยกันคุณชายมักเขินหน้าแดงตลอดเวลา ยิ่งเวลาที่กระผมถอดหมดคุณชายก็ฝักแข็ง
แบบเห็นชัดๆ"
"พี่อย่าบอกให้พ่อรู้นะ"
"สบายใจได้ขอรับ คุณชายจะรักใครชอบใคร ก็ตามสบาย กระผมจะปกป้องคุณชายเอง"
"ขอบน้ำใจนะพี่ท่าน"
เมื่อมาถึงท่าเกวียน อธิปก็ลงตรวจงาน ตรวจเที่ยวส่ง ตรวจบัญชีเอง โดยที่ทุกอย่างเป็นไปด้วย
ความเรียบร้อย ด้วยความที่อธิิปมีเมตตาต่อคนงาน ไม่เอาเปรียบลูกน้อง และแอบให้ทิปลูกน้อง
ทุกครั้งที่จ่ายเงินเดือน ลูกน้องทั้งฝฝั่งท่าเรือและฝั่งท่าเกวียนจึงรักและภัคดีกับอธิปเสมอมา ไม่มีใคร
กล้าที่จะคิดคดโกง
วันนี้เคลียร์งานจนค่ำมืด จเด็ดลูกน้องคนสนิทและสารถีคู่กายอธิปจึงต้องให้คุณชายพักค้างคืนที่
ท่าเกวียนและวันนี้จเด็ดก็คิดจะสอนอะไรบ้างอย่างให้กับคุณชายอธิป ที่โตเป็นหนุ่มเต็มวัยในคราบอายุ
19 ปีบริบูรณ์
"คุณชายพร้อมอาบน้ำหรือยังขอรับ กระผมเตรียมน้ำไว้แล้ว"
"ได้สิ พี่อาบด้วยกันกับข้านะ"
"ครับ เออวันนี้ผมมีอะไรอยากจะสอนคุณชายด้วย"
"อะไรหรือพี่ท่าน"
เมื่อมาถึงที่อาบน้ำ ที่ปิดมิดชิดไม่มีอะไรมองลอดเข้ามาได้ จเด็ดดึงผ้านุ่งของอธิปออกจนเปลือยเปล่า
เขาคุกเข่าลงตรงหน้าอธิปซึ่งตรงกับหว่างขาของอธิปพอดี....
"พี่ท่านจะทำอะไรข้าหรือ"
"ก็สอนความสนุนให้คุณชายไงครับ อายุ 19 แล้ว หัววยังไม่เปิดเลย ดูของกระผมสิ"
จเด็ดจับลำของตนงัดให้อธิปดูพร้อมกับรูดหนังลงโชว์หัวแดง ๆ อธิแปเกิดอาการเขินและก็ฝักแข็งตามเคย
"โห ทำไม่ของพี่ท่านมัน ...."
"มาขอรับเดี๋ยวกระผมสอนให้"
"โอ๊ยยยพี่ท่าน โอ๊ยยยทำไมมันเสียวจังเหมือนเยี่ยวจักราด"
จเด็ดบีบขยำลำอธิปที่เเข็งตั้งตรงแล้วรูดหนังหุ้มขึ้นลงจนหัวชมภูอมแดงเปิดออกมา จากนั้นก็เร่งสปีด
ความเร็วตามระดับความดังของเสียงครางอธิป
"เป็นไงบ้างขอรับ"
"เสียว สนุก แบบบอไม่ถูกพี่ทำได้ไง"
"555 วัยหนุ่ม ๆ อย่างพวกเราทำเป็นทั้งนั้นแหละขอรับ เขาเรียกว่าเล่นว่าวผู้ชาย"
"แล้วที่ข้าออกไปเล่นกลางทุ่งเล่า"
"ว่าวคนละแบบกันขอรับ แต่ทำท่าชักเหมือนกันคุณชายลองดูสิครับ"
จเด็ดจับมืออธิปไปกำที่ลำของอธิปแล้วให้อธิปลองชักเองโดยเขาก็ทำร่วมด้วย 2 หนุ่มต่าเพลิดเพลินใน
กามอารมย์ของการช่วยตัวเองจนในที่สุดทั้งคู่ก็พ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากลำของตน
"โอ๊ยยยพี่ท่าน มันน้ำอะไรที่ออกจากลำข้า"
"เขาเรียกอสุจิขอรับ หากปปล่อยในชองของสตรีก็จะทำให้สตรีท้องได้"
"แล้วผู้ชายหละพี่ท่าน"
"555 ธรรมชาติไม่ได้สร้างผู้ชายให้มาตั้งท้องนี่ขอรับ มีแต่สร้างมาให้เรามีแต่ความสุข อีกสักรอบไหมขอรับ"
"ก็ดีนะ"
ค่ำคืนนี้ อธิปและจเด็ดก็เล่นว่าวด้วยกันจนแตกไปคนละ 3 น้ำ แล้วจึงมาอาบน้ำนอนอย่างเป็นจริงเป็นจัง
หลังจากนั้นมาอธิปก็ช่วยตัวเองทุกครั้งที่มีโอกาสโดยมีจเด็ดคอยดูทางให้ และมีช่วยกันบ้างในบางครั้ง...
วันเวลาก็ได้ผ่านพ้นไป อธิปก็มีความสุขดีกับชีวิตโสดถึงแม้ท่านเศรษฐีจะพยายามโน้มน้าวเรื่องแต่งงาน
เพียงใด แต่อธิปก็ปฏิเสธตลอดจนกระทั้งวันนี้อธิปมาดูงานที่ท่าเรือและได้พบกับวัชระ (วัด-ชะ-ระ) คนงาน
ที่ทำงานในท่าเรือมีหน้าที่แบกสินค้าขึ้นฝั่ง
"หึม คุณชายสนใจจับกังคนนั้นหรือขอรับ"
"เขาก็ดูสง่าดีนะพี่ท่าน ดูลักษณะผิวพรรณขาวผ่องต่างจากพวกจับกังทั่วไป"
"กระผมได้สืบความเตรียมให้คุณชายเเล้วครับ มันชื่อวัชระ เดิมทำงานเป็นสมุหคลังทำบัญชี แต่พ่อ
ของมันออกหลวงเสนาบดีกรมวังต้องโทษฉ้อราชโดยลงอาญาโบยจนตายคาหวาย ครอบครัวมันจึงถูก
ริบเรือนมันกับแม่จึงต้องระเหเร่ร่อนเป็นคนจรจัด และมันก็มาของานที่ท่าเรือเราาทำขอรับ"
"อือ พี่ท่านทำงานได้ทันใจข้านัก เป็นบัญชี ดีนั้นข้าจักให้มันมาช่วยงานข้าดีกว่า ฝากพี่ท่านด้วย"
"ขอรับ"
อธิปเกิดถูกชะตาและแอบหลงรักกับจับกังที่ตกอับคนนี้เข้าให้แล้ว จเด็ดได้ลงไปเรียกตัววัชระให้มาพบ
คุณชายอธิป เมื่อทั้งคู่ได้เจอกันก็ต่างมีใจต่อกันแบบเสน่หา วัชระนุ่งเพียงผ้าเตี่ยวไม่มีเสื้อใส่มันยิ่งน่า
มองน่าสนใจมาก
"เดี๋ยวคุณชายกับไอ้วัชระคุยกันตามสบายนะขอรับ กระผมจะออกไปดูงานข้างนอกแทน"
จเด็ดเป็นลูกน้องที่รู้งานมาก ๆ เมื่อทั้งคู่อยู่กันตามลำพัง....
"ท่านชื่อวัชระใช่ไหม"
"ใช่ขอรับ"
"ท่านอายุเท่าไหร่"
"23 ขวบปีขอรับ"
"....."
"คุณชายยิ้มอันใดหรือขอรับ"
"เปล่า ข้ารู้สึกถูกชะตาพี่ท่าน เห็นว่าพี่ท่านเคยทำบัญชีมาก่อน ข้าจึงอยากให้พี่ท่านมาช่วยข้าดูแล
บัญชีท่าาเรือ"
"แล้วคนงานคนอื่นๆจักมิว่าได้หรือขอรับ"
"กลัวอันใด พวกนั้นทำงานเเลกเบี้ย แค่มีเบี้ยจ่าย ดูแลพวกเขา เท่านี้เขาก็ทำงานได้ทุกอย่างแล้วแต่
จะใช้"
"หากคุณท่านเห็นสมควรกระผมก็ยินดีขอรับ"
"เรียกข้าว่าอธิปก็ได้พี่ท่าน เอ่อหลังโกดังเก็ยของมีเรือนเก่าอยู่หลังหนึ่งพี่ท่านกับแม่ก็มาอยู่ที่นี่เถิดหนา
ข้ายกให้ถือว่าเป็นน้ำใจจากข้า"
"ขอบพระคุณขอรับ"
"หาต้องไหวข้าไม่ เพียงแค่....."
"แบบนี้ใช่ไหมครับที่อธิปต้องการ....."
วัชระดึงตัวอธิปเข้ามากอดพร้อมจูบลงที่หน้าผากอย่างนุ่มนวลจนอธิปใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ หน้าตา
แดงกล่ำ หรือว่ารสจูบของวัชระจะมัดใจคุณชายอธิปเข้าให้แล้วหรือนี่
หลังเลิกงานวัชระก็ไปรับแม่ที่อาศัยอยู่วัดมาอยู่ด้วย แต่ก็ช้าไปแล้วเมื่อเเม่ของวัชระตัดสินใจบวชเป็นชี
อยู่ที่วัดเพื่อไม่ให้ลูกลำบาก แม่เลยตัดสินใจบวชชีถือศีลอยู่วัด วัชระจึงกราลาแม่ชีและอนุโมทนา แม่ชี
รู้ว่าวัชระเจอคนที่ใช่ของเขาเเล้ว จึงได้เอ่ยปากฝากวัชระกับอธิป จากนั้นวัชระก็ได้มาอาศัยอยู่ที่เรือน
หลังโกดังมีเกวียนที่ใช้เดินทางพร้อมโคพันธุ์ดี 1 คู่ที่อธิปมอบให้ ความรักของเขาทั้งคู่จะเป็นเช่นใด
ติดตามต่อได้ในตอนที่ 2 นะครับ
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ อื่มๆๆๆคิดๆๆๆ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ข อ บ คุ ณ ค รั บ ติดตามครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าติดตามครับ ขอบคุณ ชอบ {:5_140:}{:5_117:} {:5_140:}{:5_117:}