ผู้กองเรือเร่ ตอนที่ 3 ผีทะเล(โดนถีบ)
อั๋นและผู้กองต้นหน ช่วยกันทำงานจนเสร็จเเละก็เป็นเวลาค่ำมืดพอดี บรรยากาศฐานทัพเรือที่อยู่ติดกับทะเลยามค่ำคืนนี้ก็ดูแปลกดีเหมือนกันเนาะ เงียบสงบ มีแต่เสียงคลื่นเพราะทหารส่วนใหญ่ต่างเข้า
ที่พักในค่ายกันหมด
20.30 นาที
"เป็นไงบ้างเสร็จไหมงานวันนี้"
"เรียบร้อยครับท่าน เดี๋ยวเอกสารที่แยกไว้ให้ผมเก็บไว้ที่ไหนครับ"
"เอาเข้าไปเก็บในห้องทำงานผม เออ เดี๋ยวนายไปทานข้าวที่บ้านฉัน ธารน้ำ สายชลด้วย"
"เกรงใจครับท่าน เดี๋ยวพวกผมต้มมาม่าทานเอาก็ได้ครับ"
ต้นหนเอ่ยขึ้นด้วยความเกรงใจท่านผู้การ จากนั้นต้นหน ธารน้ำ และสายยชล ก็ยกเอกสารเข้าไปไว้
ในห้องทำงานของท่านผู้การ
"คุณพ่อครับ คุณอาไลน์มาบอกกับข้าวที่บ้านพร้อมเเล้วนะครับ กลับยังครับคุณพ่อ"
"เสร็จงานปุ๊บหิวปั๊บเลยเนอะ รอผู้กอง 3 คนนี้ก่อน"
"หือ อะไรนะครับ"
"อ้าว ทำไมเขาช่วยทำงานให้พ่อจนค่ำมืด"
"พี่ธารน้ำ กับ พี่สายชล อะไม่ติด แต่อีกคน ใช่เหรอคุณพ่อ"
"อะ ทำไมครับคุณหนู ผมมีอะไร"
"ไม่มี แค่ไม่ชอบเป็นการส่วนตัว"
"อย่ามาแอบเอาใบหน้าผมไปทำภารกิจตอนอาบน้ำละกัน"
"นี่นาย"
"หือ เอาหน่าพอ ๆ ไปด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ"
เมื่อเดินออกมาจากสำนักงานไปที่โรงรถ บรรยากาศที่แสนเงียบและดูวังเวงในคืนนี้ต้นหนจึงคิดอะไรสนุก ๆ
"ยิ้มไรว่ะไอ้ต้นหน"
ธารน้ำเอ่ยถาม
"เออหน่าเดี๋ยวมึงก็รู้ จะแกล้งให้ฉี่ราดเลยไอ้เด็กแสบ เออไอ้ธารไอ้ชลวันก่อนมีคนมาลอยอังคารที่อ่าวเขาว่า
วิญญาณยังวนเวียนอยู่นะเว้ยมึง"
อั๋นซึ่งกลัวผีอยู่เเล้วก็ถึงกับนิ่งและดูกลัว ๆ ธารน้ำกับสายชลจึงพูดแบบไม่มีเสียงใส่ต้นหนว่า....
.....ไอ้ชั่ว.....
"คุณพ่อครับ ที่นี่มีผีด้วยหรือครับ"
"มันอยู่ที่จิตของลูกนะอั๋น ถ้าลูกคิดว่ามีมันก็มี"
"โหท่านครับ มีจริง ๆ ครับ ทะเลผีเยอะจะตาย คนที่ตายทางทะเลก็มีมาก คนที่เอาเถ่ากระดูกคนตาย
มาลอยก็มี ยิ่งคืนนี้เดือนมืดด้วย โอ๊ยยยย"
"ผู้กอง เจ้าอั๋นมันกลัวผี"
"ใครกลัวคุณพ่อ ผมไม่เคยกลัว"
"เหรอ.... อ้าวเเล้วเป็นไร"
"ผมปวดฉี่อะครับ ห้องน้ำไปทางไหนอะคุณพ่อ"
"ผู้กองต้นหน พาไปที"
"ได้ครับท่าน"
แบบนี้ก็เข้าทางผู้กองต้นหนเลยสิรอจังหวะนี้มานาน เมื่อมาถึงห้องน้ำอั๋นก็เข้าไปฉี่ตามปกติจนเสร็จ
ผู้กองจึงเริ่มแผนการ แกล้งปิดไฟห้องน้ำ
"หึย ไฟตกเหรอว่ะ ผู้กอง ผู้กอง นายอยู่ไหนอ่ะ"
ผู้กองแกล้งปิดเปิดไฟอีกครั้ง จนอั๋นรีบเก็บอั๋นน้อยเข้าที่เละรีบล้างมือ ระหว่างนั้นก็......
"มาทำอะไรที่นี่......."
อั๋นหันมองโดยรอบได้ยินแต่เสียงไม่มีคคน
"ผู้กอง ผมไม่เล่นแบบนี้นะ คุณอยู่ไหนอ่ะ ผู้กอง"
ผู้กองเห็นน้องเริ่มกลัวใจนึงก็สงสารแต่อยากแกล้งด้วยแหละ เพราะถ้าน้องกลัวผีน้องก็จะต้องกระโดกอด
แบบในซีรี่ย์วายที่เคยดู เอาหว่ะเริ่ม...
ทันใดนั้นผู้กองก็โผล่มาในความมืด
"แฮร่....................."
"เอ๊ยยยย ผี ช่วยด้วยยยยยยยยย"
.....ตุบ..... อั่นกระโดนถีบแบบไม่ยั้งเท้า ผู้กองจึงล้มไปแขนกระแทกกับกระถางต้นไม้
"โอ๊ยยยยย คุณ ผมเอง"
"นี่นายเล่นบ้าไรเนี่ย"
"อั๋นเป็นไรหรือเปล่า"
"ไอ้ต้น นอนกับพื้นทำไมว่ะนั้น"
ทุกคนต่างวิ่งมาเพราะเสียงร้องของอั๋นดังลั่น สายชลเลยถามต้นหน อั๋นจึงตอบไปว่า.....
"ผมตกใจอะครับไฟห้องน้ำมันตก ผมก็นึกว่าผีลยกระโดดถีบอีตานี่เข้าให้"
"หึย เจ้าอั๋น เเล้วนี้แขนหักไหมเนี่ย มีแผลด้วย ไปโรงพยาบาลในค่ายก่อน พลไปเอารถมา"
โอ้วผู้กองต้นหน เหตุไฉนจึงผิดแผนจนเเเขนหักเลยเนี่ย
ที่บ้านผู้การอ้วน
"อ้าวกลับมากันเเล้ว อ้าวทำไมผู้กองต้นหนเยิ้นมาขนาดนี่ครับเนี่ย"
"สวัสดีครับคุณโอ๊ค"
"สวัสดีครับทุกคน"
"ก็ลูกชายคุณไง กลัวผีซะขึ้นสมองกระโดดถีบผู้กองจนแขนหักเนี่ย"
"ตายแล้ว คุณอั๋นทำไมโหดจัง"
"ก็อั๋นตกใจนี่ครับคุณอา อยู่ๆ ก็โผล่มาในที่มืดๆ ดีนะอั๋นไม่ช็อค"
"ปะปะ ทานข้าวกันธารน้ำ สายชลตามสบาย ส่วนต้นหน เจ้าอั๋นไปดูแลพี่เขาในฐานะที่ทำให้พี่เขา
เจ็บตัว"
"คุณพ่อจะให้เขามาค้างบ้านเราหรือครับ"
"ใครบอก พ่อจะให้เราไปดูแลพี่เขาที่ฐานทัพนู้นไปรีบกินข้าวจะได้ไปเก็บของไปดูแลพี่เขา"
"คุณพ่อ คุณอาครับ"
"ไม่ต้องขอให้ใครช่วยเลยนะ คุณด้วยโอ๊ค ตามใจเจ้าอั๋นจนเคยชิน"
หลังจากที่ทานมื้อค่ำเสร็จอั๋นก็ต้องกลับเข้าฐานทัพพร้อมกับผู้กองอั๋น
"ไงครับท่าน ยอมให้ลูกชายคนเล็กมีแฟนเเล้วใช่ไหม"
โอ๊คเดินมาถามท่านผู้การที่ยืนมองลูกชายขึ้นรถไปกับผู้กองต้นหน
"บุพเพสันนิวาสกำหนดมาเราคงขัดขืนเขาไม่ได้ อีกอย่างผู้กองต้นหนนี่ก็ดีใช้ได้ถ้าตัดฐานะทางสังคม
และการเงินออก เด็กกำพร้าโตมากับข้าวก้นบาตรใครจะคิดว่าจะได้มาเป็นผู้กองยศเรือเอกในตอนนี้"
"ถ้าคุณนิรายังอยู่คงมีความสุขมากนะครับ ที่ลูกชายของท่านเก่งทั้งคู่ คนโตจบวิศวะ คนเล็กกำลัง
จะจบบัญชี"
"นั้นคุณก็ไปทำหน้าที่แทนนิราให้ผมได้เเล้ว วันนี้ผมตรวจเอกสารมาเมื่อยทั้งวัน"
"ไม่ได้แอบลงอ่างที่ไหนหรือครับ"
"ก็กลับมาพร้อมลูก คุณก็เห็น หรือว่าจะนวดตรงนี้ดี"
"ไม่อ่ะ เดี๋ยวโอลีฟลงมาเห็น"
"นั้นก็....."
"อย่าครับท่าน โอ๊ยยย ท่านครับเดี๋ยยวลูกเห็นครับท่านโอ๊ยยยยยยยยย"
ที่บ้านพักข้าราชการของผู้กองต้นหน
"เฮ้ยไอ้ต้นคืนนี้มึงมีคนดูเเลแล้วเดี๋ยวกูกับไอ้ธารไปนอนก่อนเเล้วกัน"
"เออ อย่าแอบได้กันหละ"
"เดี๋ยวกูจัดแบบเบา ๆ"
"ทะลึ่งละไอ้เชี้ยชล กูเพื่อนมึงนะ พี่ฝากน้องอั๋นด้วยนะครับ"
"พี่ชล"
เมื่ออั๋นกับผู้กองขึ้นมาบนบ้านพักชั้นสองของบ้านไม้
"ห้องน้ำอยู่ไหนอ่ะ อยากอาบน้ำ"
"อยู่ข้างล่างครับ หรือจะอาบห้องรวมดี"
"บ้า ใครจะอาบห้องรวม"
"ก็นึกว่าอยากเจอชะโดน้ำเค็ม"
"สภาพแบบนายเต็มที่ก็เเค่ไส้เดือนทะเลเท่านั้นแหละ"
"นั้นลองพิสูจน์ป่ะ จะได้รู้ว่าชะโดหรือไส้เดือน"
"เดี๋ยวนาย ไหนบอกเเขนหักแล้วทำไมกอดผมได้แน่น นี่นายอย่าบอกนะว่า...."
"โอ๊ยยยย เจ็บแขนขึ้นมาทันทีเลยโอ๊ยยย"
"ไอ้คนผีทะเล นายนี่ รู้ไหมว่าเป็นห่วง "
"คุณห่วงผมเหรอ"
"ก็เออดิ เฮ้ยยยไม่ใช่ ไม่ได้ห่วง"
"ห่วงผมก็พูดมาเหอะ หมอบอกว่ากระดูกร้าวนิดหน่อยเลยใส่เฝือกอ่อนเอาไว้ให้กระดูดเชื่อมต่อกัน
ส่วนแผลเนี่ยของจริงขูดกับขอบกระถาง"
"ไงก็ ขอโทษนายนะที่ทำให้เจ็บตัว"
"ผมก็ขอโทษนะที่แกล้งหยอกคุณแรงไป และก็ขอบคุณนะครับที่ไม่บอกท่านว่าผมแกล้งคุณ"
.......ก็ชอบไปแล้วนี้จะทนเห็นนายโดนลงโทษได้ไง..... อั๋นแอบคิดในใจ ผู้กองต้นหนจึงถามว่า
"คิดไรอยู่ครับคุณหนู"
"เปล่า หลบจะไปอาบน้ำ"
"หือ ช่วยผมถอดเครื่องแบบก่อนดิมันไม่ถนัด"
"นายนี่มัน น่า....."
"น่ารัก"
"น่ากลัวกว่าผีทะเลอีก"
เฮ้ออคุณหนูอั๋นในที่สุดก็ยอมอ่อนต่อความรูสึกตัวเองลงบ้าง เขาช่วยปลดกระดุมเสื้อและเข็มขัดออก
ให้กับผู้กอง ซึ่งผู้กองก็รู้ดีว่าอั๋นมีอาการเขินที่แสดงออกมา ผู้กองต้นหนจึงถอดเสื้อของอั๋นออกตอนนี้
ทั้งคู่ต่างเปลือยท่อนบนกันอยู่ กล้ามอกที่แน่นฟูของต้นหนมันน่าลิ้มลองมาก
"หน้าแดงทำไมคุณ"
"อากาศมันร้อนอะ ผมลงไปอาบน้ำก่อนดีกว่า"
"ป่ะอาบด้วยกัน ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรคุณ"
"ดูปากอั๋นนะ ผม ไม่ เชื่อ"
"โหคุณ นิดนึง"
"ไม่"
ในขณะที่อั๋นอาบน้ำอยู่นั้นต้นหนก็เฝ้าดูแลความเรียบร้อยอยู่หน้าห้องน้ำด้วยเกียรติของชายชาติทหาร
เขาพยายามข่มใจให้นิ่งถึงแม้บางสิ่งจะไม่ค่อยนิ่งก็ตาม จนกระทั้งอั๋นอายน้ำเสร็จ
"คุณขึ้นไปก่อนก็ได้นะ ผมเตรียมที่นอนให้คุณแล้ว คืนนี้คุณนอนเตียงผมนะถ้าง่วงก็นอนได้เลย"
"แล้วนาย......"
"ผมเป็นที่แขน ขาผมยังดีอยู่ เดินได้ไม่ต้องห่วง ส่วนเรื่องนอนเดี๋ยวผมนอนพื้นเอง"
ต้นหนเข้าไปอาบน้ำ อั๋นก็ขึ้นไปที่ห้องนอน
......นายนี่ก็มีความเป็นสุภาพบุรุษเหมือนกันนะเนี่ย......
"ไงค่ะคุณเพื่อวันนี้เทพวกกูคือ......"
"เอ้าอีเจ๊ บีบี รับสายตอนไหนว่ะเนี่ย"
"เปิดกล้องสิมึง มึงอยู่บ้านป่ะ"
"เปล่า อยู่บ้านพักผู้กองต้นหน"
"ห๊า นี่อย่าบอกนะว่าหนีเพื่อนไปมีผัว"
"นั้นไงกูว่าสุดท้ายเหลือกูกะอีบีบี วันนี้ไอ้โต๋ก็ไปกับผู้กองเมฆ มึงก็ไปกับผู้กองต้นหน"
"เดี๋ยวอีเจ๊ เรื่องมันยาวเดี๋ยวค่อยเม้าส์ เอาสั้นตอนนี้คือกูทำผู้กองแขนหักพ่อกูเลยให้มาดูแล"
"แอ๊ะ"
"อะไรยบีบี"
"อาบน้ำเช็ดตัวให้กับป่ะเนี่ย แล้วสมอเรือใหญ่ป่ะ"
"บ้าไงไม่ได้ดูโว้ย"
"แน่ใจ"
"ก็อวบ ๆ แหละมึง"
"อีหลอกดูก แล้วบอกไม่มอง เออนั้นแค่นี้กูกับอีบีบีออกไปจิกผู้ก่อน แม่งจาก4 เหลือ2 อีกคนไป
กะทหารอากาศ"
"ถูก"
"อีคนไปกับทหารเรือ"
"อือ ใช่ อีเจ๊มึงกับกูต้องทหารบกและตำรวจเเล้วหละ"
"นี่ มึงกะตั้งสมาคมแม่บ้าน 4 เหล่าชุดใหม่เลยหรือไงอีนี่ ไปไปจะ 4 ทุ่มละมึง"
"ไปก่อนนะเพื่อน อย่างแอบถอดสมอหละ5555"
"เออ ไงก็ขับรถกันดีๆนะมึง"
หลังจากวางสายเพื่อน ๆ ต้นหนก็เข้ามาในห้องนอนพร้อมใส่กางเกงนอนขาสั้นและกำลังจะใส่เสื้อกล้าม
"ยกแขนไหวอะนาย มาเดี๋ยวช่วย"
"ขอบคุณนะครับ"
"นี่ยาหลังอาหารกินก่อนนอนนี่แหละ แล้วนายก็ไม่ต้องนอนพื้นขึ้นมานอนบนเตียงนี่แหละผมเชื่อใจนาย"
"คุณนี่เวลาน่ารัก ก็น่ารักดีนะ เรียกพี่ได้ป่ะครับ จะได้หายไวไว"
"เหรอนาย รีบกินยาจะได้นอนพัก นี่ยา นี่น้ำ ไงก็คืนนี้ ฝันดีนะครับ...พี่....พี่ต้นหน"
อร๊ายยยยต้นหนถึงกับมีพละกำลังขึ้นมาทันทีเมื่อน้องอั๋นวัย 22 เรียกผู้กองวัย 27 ว่าพี่ครั้งแรก แต่ดู
เหมือนว่าคุณน้องอั๋นจะเขินแรงไปนะ จิกจนหมอนจะขาดแล้วหนู เเล้วคืนนี้ผู้กองต้นหนจะแอบทอดสมอ
ลงปากอ่าวของน้องอั๋นไหมหละเนี่ย เอ๊ะ....หรือว่าน้องอั๋นสุดแสบจะแอบขัดสมอเรือให้ผู้กอง ตามลุ้นต่อใน
ตอนถัดไปนะครับ_________
โขกเลยอั๋น ไม่ต้องขัด ผู้กองรออยู่ ขอบคุณครับ {:5_119:}ขอบคุณครับ{:5_119:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ {:5_117:}{:5_117:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ผมว่างานนี้ขัดสมอมากว่า ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ แอบไปซ่อนในตู้เสื้อผ้าทันไหม แอบไปซ่อนในตู้เสื้อผ้าทันไหม ขอบคุณครับ {:5_142:}{:5_142:}{:5_142:} ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.
หน้า:
[1]
2