เรื่องเล่าของชิน ภาคร้านซูชิ ตอนที่ 1 ชายแท้ลูกมาเฟียสิงห์อมควัน
สวัสดีครับ ผมชิน คนเดิม เพื่อนๆที่อ่านเรื่องราวของผมมาก่อนหน้านี้ คงคุ้นเคยนิสัยใจคอกันมาบ้างแล้ว
ผมเป็นคนที่ อยากได้อะไรจะมุ่งทำจริงจังโดยเฉพาะแผนการกินผู้ชายหนุ่มๆ (แผลบ) บางครั้งก็วางแผน บางครั้งก็มีเรื่องชกต่อย
มีเรื่องกับนักเลงบ้าง กว่าจะได้กิน นี้แหละรสชาติชีวิต สิ่งที่ผมชอบที่สุดคือการได้เสียบไปในรูตูดอุ่นๆฟิตๆ นั่นเอง
ส่วนเรื่องที่เป็นจุดเริ่มต้นของประสบการณ์ในชุดนี้ก็คือ
การที่มีเพื่อนผู้หญิงคนนึงของผม โทรมาหาในวันอาทิตย์ที่ผมกำลังพักผ่อนนั่นเอง
ผมแปลกใจที่เธอโทรมาแต่ก็กดรับสาย
บี : ฮัลโหล ชินจ๋า พ่อรูปหล่อ
ผม : ไม่ได้คุยกันนานเลยบี เห็นสเตตัสล่าสุด
บี: อืมใช่ เลิกกับผัวแล้ว แต่ไม่ได้จะเอาเธอเป็นผัวหรอก โหะๆ
บีเป็นคนหนึ่งที่รู้เบื้องหลังของผมดีเพราะเราเคยมีดีลลับด้วยกันหลายครั้ง
เช่น หลอกเพื่อนบีมาให้ผมกิน
บี : เข้าเรื่องเลยนะ กูทำใจไม่ให้เกลียดมัน ให้อภัยมันไม่ได้ว่ะ
ก่อนเลิกกันก็มีเรื่องที่ทำให้กูมองมันไม่เหมือนเดิมอีกเลย
ผม : อดีตผัวมึงน่ะหรอ
บี : เออ พูดแล้วแค้น แม่งทำคนอย่างอีบีเจ็บแสบมาก
ผม : ขนาดนั้นเลยหรอ
บี : อืม แค้น... จนไม่รู้ประจานมันยังไง
เลยโทรมาว่าจะขอให้ ลากมันไปเอาตูดแล้วถ่ายคลิปมาหน่อย กูรู้มึงทำได้
ผม : บีมึงบ้าไปแล้วหรอ
บีเริ่มร้องไห้นิดๆแล้วบอกว่า ระหว่างที่คบกันอยู่ ทั้งคู่ได้คุยกันว่าจะเปิดร้านซูชิด้วยกัน
โดยให้อดีตผัวบีเป็นคนขับรถไปดูที่ทาง บีมันให้ไอ้นั่นจัดการหมดเลย ทั้งติดต่อเช่าร้าน
ติดต่อตลาดปลาหาวัตถุดิบ บีเป็นพนักงานประจำ ทำงานที่ออฟฟิศแห่งหนึ่ง ส่วนผัวเป็นพวกเน็ตไอดอลทำคอนเทนท์
สลับไลฟ์สดขายของเลยมีเวลาว่างมากกว่าและอาสาจะจัดการเรื่องให้
บี : แต่สุดท้ายแม่งเอาเงินกูหนีไปแล้วบล็อคหนีทุกช่องทางเลย ค่ามัดจำร้านหลักแสนบาท ไอ้ผช เลววว
ผม : เลยเล่นบท ปาน หรอ ผู้หญิงไม่ร้ายถ้าผู้ชายไม่เลวซะก่อน
บี : กูจริงจังนะมึง เอาดีๆจะให้หาตัวมันเอาเงินมาคืนด้วย
ผม : เหอะ กูจะรอดู ว่ามึงจะกล้าจริงไหม
บีบอกว่ามันพูดจริงให้ผมทำจริงแน่นอน โดยหลังจากนั้นมันส่งข้อมูลทุกอย่าง รูป ชื่อ นามสกุล
ช่องทางติดต่อที่โดนบล็อค ของอดีตผัว เป็นอันว่าผมต้องตามสืบ แต่ผมบอกว่า ผมไม่ใช่คนว่างนะเห้ย
ค่าตอบแทนอยู่ไหน บีบอก ขอเลขบัญชี และโอนมาให้ 5 หมื่นบาท ผมร้อง เชี่ย ผู้หญิงแค้นนี่น่ากลัวจริงๆ
ก็เลยตกลง แล้วก็คิด จะเริ่มยังไงดีวะ...
วันต่อมาผมเริ่มโดยการขับรถไปที่ที่อดีตผัวบี ชื่อ เอ็ม บอกว่าจะไปเช่าที่ทำร้านซูชิ
โดยเอารูปเอ็มไปถามกับเจ้าของตึก
เจ้าของตึก : คุณคนนี้น่ะหรอ ตั้งแต่บอกว่าจะเอาเงินมามัดจำ ก็หายไปเลย โทรติดต่อก็ไม่ได้
ผม : เขาอยากเช่าจริงจังหรอดูท่าที
เจ้าของตึกบอกว่าเอ็มมีท่าทีจริงจังมาก ดูไม่ใช่คนหลอกลวงอะไร ผมก็งง
เลยถามเขาว่า ตลาดปลาไปทางไหน เผื่อจะไปหาเบาะแสต่อ เขาก็บอกทางมา
ผมขับรถไปต่อทันที
พอไปถึงตลาด กลิ่นคาวปลา ลังใส่ปลา พ่อค้าถือมีด คนเดินแบกลังไปมาควักไขว่
ผมเริ่มจากถามพ่อค้าคนหนึ่ง
ผม : ลุงๆ ที่นี่รับส่งปลาให้ร้านซูชิไหม ถ้าผมอยากจะเปิดร้านน่ะ
คนขายชะงักค้าง นิ่งไม่ตอบ แล้วก็สับมีดลงบนหัวปลา
ผมเห็นแกไม่ตอบอะไรเลย เลยเลือกจะเดินออกมา ลุงแกพูดด้วยเสียงไม่ดังมากตามหลัง
ลุง : ปลาที่นี่มีคนเหมาหมดอยู่แล้ว นอกจากขาจรจะมาซื้อ
แต่ถ้าจะเอาไปเปิดร้านน่ะไม่มีหรอก
ผมร้อง อ้าว ลุงแกจ้องมองผม ทำปากว่า หนีไป ผมไม่เข้าใจ
แต่ถามทั้งตลาดก็จะได้คำตอบคล้ายๆกัน ผมดูท่าจะไม่ได้อะไรเลยเดินกลับไปที่รถ แต่ก็มีคนๆนึงดึงหลังผมไว้
ชายคนนั้น : พี่ชาย กำลังหาปลาไปส่งร้านซูชิอยู่ใช่ไหม
ผมหันกลับไปมองชายหนุ่มหน้าตากวนโอ๊ยคนนั่น เขายืนดูดบุหรี่ใส่แจ๊คเก็ตทับเสื้อยืดขาว สวมกางเกงยีนส์และรองเท้าแตะ
เขาแนะนำตัวว่าชื่อ กลด เป็นลูกชายเจ้าของตลาด ถ้าอยากติดต่อซื้อปลาจำนวนมากต้องติดต่อผ่านเขา
และบอกให้ตามเขามา จะพาไปคุยที่ออฟฟิศของเขา ผมเดินตามไป มีชายสี่ห้าคนที่สวมเสื้อเชิ้ตเดินตามมา ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ
คนในตลาด โดยเฉพาะพวกพ่อค้า มองแล้วก็หันหน้าหนี
กลด : ก่อนหน้านี้มีคนชื่อเอ็มมาถามหาปลาเหมือนกัน ส่งร้านเดียวกันรึเปล่า?
ผม : เคยเจอเอ็มด้วยหรอ ถ้าว่ากันตามตรง แฟนเขาให้ผมมาตามหาเอ็มน่ะ
กลด : งี้นี่เอง
ผมเดินตามมาถึงรถตู้สีดำคันใหญ่ รู้สึกอะไรเย็นๆมาจ่อที่หลัง ปืน!
หนึ่งในผู้ติดตามของกลดพยายามเอาปืนดันบังคับให้ผมขึ้นรถ
กลด : ตอนแรกนึกว่าพวกโง่ๆปกติ แต่ถ้ามาตามหาไอ้นั่น คงปล่อยไปไม่ได้หรอก
ขึ้นรถซะ
ผม : ว่าไงนะ พวกแกทำอะไรเอ็ม ทำอะไรไม่กลัวกฏหมายกันเลยหรอเนี่ย
ลูกน้องกลดบังคับผมขึ้นรถ เอาปืนจ่อไว้ตลอด กลดขึ้นมานั่งข้างๆ ปากก็พูดไป
กลด : ว่าจะหาเงินใช้เล็กๆน้อย ดันทำให้ยุ่งยาก เดี๋ยวมึงก็รู้เพราะจะเจอสภาพเดียวกัน
ผมเงียบ รถขับผ่านมาถึงโกดังแห่งหนึ่ง และเข้าไปด้านใน พวกมันบังคับผมลงจากรถ
ประตูโกดังเปิดออก พวกมันช่วยกันลากผมเข้าไปผ่านพวกปลาที่แขวนเรียงราย อากาศข้างในหนาวเย็น
ผมถูกพาไปด้านในสุดแล้วเข้าไปในห้องที่อยู่ลึกเข้าไปอีกที ข้างในมีปลาที่ถูกแล่แขวนเรียงราย และเอ็มนอนขดอยู่บนพื้น
ผม : เอ็ม เอ็ม !
กลด : มันน่าจะแข็งตายไปแล้วมั้ง
ผม : พวกมึงจะเอาคนมาฆ่าแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย
กลด : โกดังพวกนี้อิทธิพลพ่อกู ไม่มีใครกล้าแตะกล้าค้นทั้งนั้น มึงจะอยู่ที่นี่สักพักพอแข็งได้ที่จะมีคนเอาไปโยนลงทะเล
ผมถามว่าจะฆ่าผมทำไม กลดบอกว่า ตอนแรกแค่หลอกเงินมัดจำค่าปลาจากเอ็ม โดยบอกว่าจะลดให้ครึ่งราคา
ให้จ่ายก่อน แต่เหมือนพอเอ็มจ่ายมาสักพักแล้วดันรู้ตัว โวยวายจะเอาเงินคืน
เลยต้องมาลงเอยแบบนี้
ผม : โถ่บีผัวมึงไม่ได้ทรยศมึงนะเนี่ย
ผมมองเอ็ม เหมือนยังไม่ตาย แต่นอนหนาว สภาพใกล้ตายเต็มที
ผมบอกกลดไปว่า ทุกอย่างยังไม่สายเกินไปนะ เอ็มยังหายใจแผ่วๆอยู่ คืนเงินและจบเรื่องนี้เถอะ
กลดชงักไปและบอกให้ผมเงียบ และให้ปิดประตูขังพวกเราไว้
ผม : คุณชาย นายท่าน ฟังผมก่อน ผมมีเงินเก็บส่วนตัวจำนวนนึง
กลด : จะขอไถ่ชีวิตหรอ
มันถามแล้วพ่นควันบุหรี่
ผม : ใช่แล้ว แค่ปล่อยพวกเรากลับไป จะไม่มีการแจ้งตำรวจ
กลด : เชื่อก็โง่แล้ว แต่ไหนเงิน
ผมบอกจะใช้แอปมือถือโอนให้ ขอมือถือคืน พวกมันเอาปืนมาจ่อและบอกให้โอน ผมบอกว่า
ห้องนี้อับสัญญาณเน็ต เลยให้มันพาออกมาข้างนอก มันบอกอย่าตุกติกนะ
สุดท้ายโอนไปจำนวนหนึ่ง เลยพาเราสองคนขึ้นรถ และปลด นาฬิกา เข็มขัด เสื้อผ้า ผมกับเอ็มเหลือบอกเซอร์ตัวเดียว
แล้วพาขึ้นรถมาโยนไว้แถวป่าใกล้ๆตลาด พร้อมขู่ว่า ฟ้องตำรวจไปก็ไม่มีประโยชน์ ก่อนกลับไอ้กลดทิ้งท้ายไว้ว่า
กลด : ขอบคุณสำหรับเงิน ไอ้โง่
กลดจิกหัวผมแล้วพ่นบุหรี่ใส่
ผมนิ่งเงียบและปล่อยพวกมันจากไป ก่อนจะแสยะยิ้มแล้วพูดขึ้นมาว่า
เกมล่ากลับเริ่มแล้วครับ... คุณชายกลด
[เปิดภาคร้านซูชิ]
รอติดตามเลยครับ เยี่ยมครับ มาต่อ ไว ๆ นะ ขอบคุณมากนะครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ หู้ยน่าสนุกรออ่านต่อเลย ขอบคุณครับ สนุกๆ รอติดตามต่อไป สนุกดีรอติดตาม ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ น่าสนุกมาก ภาคนี้