เรื่องเสียวหนุ่มโสด 16 กาฟิว
หลังจากสอบมิดเทอมจบลง ผมได้เดินทางกลับบ้านเพื่อไปเอาของมาใช้ที่หอ ตอนแรกพ่ออินอาสาจะมารับ แต่ผมบอกปฏิเสธไป เพราะคิดว่าจะเป็นการรบกวนพ่ออินเสียเปล่า "แน่ใจนะ ว่าจะขับรถกลับเอง" "แน่ใจครับพ่ออิน ผมกลับใกล้ถึงแล้วครับ ตอนนี้แวะกินข้าวอยู่" "โอเค พ่อไม่กวนแล้ว ขับรถดี ๆ ล่ะ" "คร๊าบบบบบ" ผมวางสายแล้วอมยิ้มด้วยความอารมณ์ดี การที่มีคนห่วงใยและคอยถามไถ่ แม้ว่าจะไม่ได้เป็นประโยคที่พิเศษอะไร แต่ความรู้สึกที่ส่งมา ผมได้รับมันเต็ม ๆ ระหว่างทานข้าวที่ฟู้ดคอร์ท สายตาของผมก็มองทั่ว เห็นกลุ่มคนที่มาทานข้าวกันเป็นครอบครัว ขณะที่จิตกำลังจะเศร้าและอิจฉาผู้คนเหล่านั้น แต่ผมกลับมีความคิดอื่นแทรกเข้ามาเมื่อสายตาผมหันไปเห็นคนที่คุ้นหน้า….กาฟิว? ผมมองเห็นกาฟิวที่กำลังเดินถือแก้วน้ำปั่นสองแก้วมาทางผม ผมรีบก้มหน้าลงแล้วแอบมองอีกฝ่ายต่อ กาฟิวเดินถือแก้วน้ำวางบนโต๊ะที่อยู่ไม่ไกลจากผมนัก ฝั่งตรงข้ามกันเป็นชายหนุ่มที่ดูน่าจะอายุไรเรี่ยกัน เขายิ้มให้กาฟิวแล้วสองคนก็นั่งกินข้าวไปหัวเราะกันไป มีจังหวะนึงที่ผมเหมือนเห็นสีหน้าคนตรงข้ามกาฟิวเปลี่ยนไปราวกับคนที่กำลังไม่พอใจอะไรอยู่ แต่อีกฝ่ายต้องรีบชักสีหน้ายิ้มออกมาแล้วยื่นมือไปกอบกุมมือของกาฟิวไว้ ผมแอบมองทั้งสองด้วยความสนใจ ไม่รู้เพราะอะไรทั้งที่ปกติผมไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านมากนัก รู้ตัวอีกที ผมก็เดินตามทั้งสองคนมาถึงลานจอดรถนอกห้างเสียแล้ว พอทั้งสองเหมือนกำลังจะหันกลับมา ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดผมรีบพุ่งตัวหลบข้างเสาทันที ผมเดินตามสองคนจนมาถึงรถยนต์ 4 ประตูสีดำหรูคันหนึ่ง ทั้งคู่กำลังคุยอะไรกันบางอย่าง และกาฟิวไม่พอใจ หันหลังเตรียมเดินกลับ แต่อีกฝ่ายคว้าแขนของกาฟิวแล้วบีบกำแน่นจนกาฟิวร้องเสียงหลง ผมที่ได้ยินเสียงของกาฟิวร้องด้วยความเจ็บปวด จึงรีบปรี่เดินเข้าไปร่วมวง "ทำอะไรน่ะ!!"ผมเค้นเสียงถามอีกฝ่ายพร้อมดึงมือเขาออกจากข้อมือที่บอบช้ำของกาฟิว ผมก้มมองดูรอยแดงบนข้อมือแล้วหันไปถามกาฟิวด้วยความเป็นหาวง "เป็นอะไรหรือเปล่า?" ไม่ทันที่กาฟิวจะได้ตอบ เพราะกำลังตกใจที่เห็นผมในสถานที่นั้น ชายอีกคนที่ถูกสะบัดมือออกก็ใช้มือดึงตัวผมหันหาเขาแล้วออกแรงผลักผมอย่างจัง ผลัก! "แล้วมึงอะ เป็นใคร มาเสือกอะไรเรื่องของชาวบ้าน"ผมที่เซเกือบจะล้ม พอตั้งหลักได้ก็เดินปรีเข้าไปผลักอกของอีกฝ่ายคืนอย่างจัง ผลัก!! "เป็นใครไม่สำคัญ แต่ที่สำคัญมึงทำกาฟิวเจ็บ"อีกฝ่ายที่เซถอยหลังก็จ้องหน้าผมอย่างเอาเลือดเอาเนื้อ ก่อนจะหันไปชักสีหน้าใส่กาฟิวที่กำลังตัวสั่นกลัว "นี่สินะ ที่มึงปฏิเสธกูอะ ทำไม กูก็ขอโทษแล้วไง จะอะไรนักหนาวะ!"ชายหนุ่มตรงหน้าพูดด้วยเสียงที่ดังราวกับตะโกน ผมโมโหมากแต่เมื่อหันไปมองที่กาฟิว เขาเหมือนกลัวมาก ตัวสั่นเกร็ง น้ำตาไหลออกมาจากใบหน้าหวาน ผมจึงเดินเข้าไปจับหัวไหล่จะปลอบ แต่อีกฝ่ายกลับสะบัดตัวหนีอย่างเร็วก่อนจะได้สติ สายตาของกาฟิวมองผู้ชายคนนั้นด้วยความหวาดกลัว ผมเห็นท่าไม่ดีจึงเรียกสติกาฟิว แล้วจับมือของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา เพื่อจะพากาฟิวออกไปจากที่แห่งนี้ "มึงจะพากาฟิวไปไหน!"ชายหนุ่มหน้าดุกระชากแขนของผมจนตัวหมุน แล้วจะคว้าแขนของกาฟิว ผมเห็นดังนั้นจึงรีบปัดแขนของอีกฝ่ายแล้วเอาตัวเองยืนกั้นระหว่างกลาง "เข้าไปข้างในก่อน ตรงนี้ผมจัดการเอง"ผมหันหน้าไปบอกกาฟิว แล้วหันมาจ้องตาผู้ชายตรงหน้า กาฟิวที่กำลังหวาดหวั่นก็หมุนตัวเตรียมเดินเข้าไปด้านในห้างสรรพสินค้าตามคำพูดของผม "หึ…เชื่อฟังกันดีจังนะ ได้กับมันแล้วสิท่า……"ไม่ทันที่ชายคนนั้นจะพูดจบประโยค หมัดของผมได้ซัดไปยังหน้าของมัน พั๊ว!! ร่างของอีกฝ่ายเซถลา กาฟิวที่ได้ยินเสียงวิวาทจึงหันมาทางผม ผมกำลังจะบอกกับกาฟิวว่าไม่ต้องกลัวให้เดินต่อ แต่ไม่ทันที่ผมจะออกปาก หมัดหนักก็พุ่งเข้าใส่หน้าผมจนผมเซล้มลงกับพื้น ตุบ!! "อย่ามาทำเก่ง ไอ้หนู!!"เมื่อผมหยัดตัวยืนขึ้นมาได้ ผมกับมันก็จ้องหน้ากันด้วยความเดือดดาล มือของผมกำหมัดแน่นก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว พุ่งใส่มันแล้วรัวหมัดใส่กัน ต่างฝ่ายต่างจู่โจม ปรี๊ดดด ปรี๊ดดด "เห้ย!! ทำอะไรกันวะ!!!" เสียงนกหวีดดังลั่นลานจอดรถ พร้อมร่างกำยำของยามหนุ่มที่กำลังวิ่งตรงมาทางผม ทำเอาไอ้ผู้ชายคนนั้นตระหนกตกใจแล้วรีบถอยหนี พี่ยามเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับกาฟิวที่ยืนมองอยู่ไม่ห่าง "เป็นอย่างไรบ้างครับ" "ไม่เป็นไรครับพี่ เรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย" "แน่ใจหรอครับ คือสภาพน้อง…"ยามถามด้วยความกังวล ผมก็บอกไปว่าไม่เป็นไรเพราะไม่อยากมีเรื่องกลัวพ่ออินจะกังวล หลังจากพูดคุยกับพี่ยามเล็กน้อย ผมก็เดินไปหากาฟิวที่กำลังยืนรอมองดูผมด้วยความกังวล "ดูทำหน้าเข้า คิ้วขมวดจนจะติดกันอยู่แล้ว"ผมว่าแซวแล้วเอานิ้วชี้จิ้มไปยังหว่างคิ้ว "ขอโทษนะ เจ็บมากไหม"กาฟิวยื่นมือมาจับที่แผลของผม ตอนแรกก็ไม่เจ็บหรอก แต่พอนิ้วแตะเท่านั้นแหละ.. "ซี๊ดดดดดด" "ขอโทษ!!"กาฟิวรีบเอ่ยขอโทษด้วยความตกใจ ผมเลยยิ้มขำออกมาจนอีกฝ่ายเปลี่ยนสีหน้าตกใจเป็นไม่พอใจ "แกล้งทำไม คนอุตส่าเป็นห่วง" "...."ผมไม่ได้พูดอะไรต่อ เพียงแค่มองหน้าอีกฝ่ายนิ่ง ๆ "เป็นอะไรไป เจ็บแผลอีกหรอ"กาฟิวชะโงกหน้ามาดูแผลของผมอีกรอบพร้อมเอามือจะจิ้มแผลของผมซ้ำ ผมเอามือจับข้อมือของกาฟิวขึ้นมาดูจนเห็นรอยช้ำที่ถูกบีบก่อนหน้า ขขนาดแค่บีบเฉย ๆ ยังช้ำได้ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าไอ้นั่นมันบีบแรงหรือผิวของกาฟิวบอบบางเกินไปกันแน่ "ทำแผลให้หน่อยสิ…." ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมพูดแบบนั้นออกไป แต่สุดท้าย กาฟิวก็ตอบตกลง ผมขับรถพากาฟิวมาที่บ้านของผม ไม่รู้ว่าเจ้าตัวรู้สึกผิดหรืออย่างไรจึงตอบรับคำของผมอย่างไม่อิดออด "นี่บ้านซีหรอ สวยเหมือนกันนะเนี่ย"กาฟิวที่เห็นบ้านของผมจากนอกรั้วก็เอ่ยปากชมก่อนเลย "ครับ"ผมตอบแค่นั้นก่อนจะเปิดประตูบ้านเข้าไป แล้วเดินนำอีกฝ่ายขึ้นไปยังชั้นสอง เพราะอุปกรณ์และข้าวของส่วนใหญ่ผมเก็บไว้ที่ห้องนอน "อยู่กับใครหรอ ไม่เห็นมีใครเลย หรือไปทำงานกันหมด?"กาฟิวยังคงสอดส่ายสายตามองไปทั่วบ้าน สีหน้าและท่าทางต่างจากตอนที่อยู่ที่ลานจอดรถโดยสิ้นเชิง "....."ผมไม่ได้ตอบอะไรแล้วหยิบอุปกรณ์ทำแผลออกมาวางที่บนเตียงข้างตัว ไม่นานนักหลังจากมองดูรอบบ้านแล้ว เจ้าตัวก็เดินมานั่งที่ข้างผมแล้วเริ่มล้างแผล และใส่ยาทาแผลพร้อมปิดผ้าก๊อซให้ผมจนเสร็จด้วยความเบามือ "โห มือเบาเหมือนกันนะเนี่ย แทบไม่รู้สึกเลย" "ฝีมือ"อีกฝ่ายตอบพร้อมเล่นหูเล่นตา ผมและกาฟิวนั่งเงียบกันอยู่ครู่หนึ่ง ผมมองดูกาฟิวที่ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้วเลยออกปากถามสิ่งที่สงสัย "ขอถามได้ไหม…คนนั้นใครหรอ?" "ฮึ? อ๋อ…"กาฟิวนึกได้ก็มีสีหน้าที่สลดลงอีกครั้ง ผมยื่นมือไปจับดูที่ข้อมือของอีกฝ่าย แล้วลูบอย่างแผ่วเบา กาฟิวเม้มริมฝีปากก่อนที่จะค่อย ๆ เปิดใจเล่าเรื่องของอีกฝ่ายให้ผมฟัง "เขาเป็นแฟนเก่าของผมเอง พวกเราเป็นเพื่อนกันมาก่อน หลังเรียนจบ เขาขอคบกับผม"ผมเอะใจ แต่ก็ไม่พูดอะไรรอให้อีกฝ่ายเล่าจบแล้วค่อยถามก็ยังไม่สาย "แต่เมื่อคบไปได้พักหนึ่ง พฤติกรรมเขาเปลี่ยนไป เขาเริ่มพูดคำหยาบ ใช้ความรุนแรง สุดท้ายผมทนไม่ได้เลยขอเลิกกับเขา เขาตามตื้อผมจนใจอ่อน….แต่สุดท้าย เขาก็ทำร้ายผมอีกครั้ง….เขา….เขาจะข่มขืนผม!!!" พอฟังมาถึงตรงนี้ ผมสะอึกในลำคอ ใบหน้าของกาฟิวนั้นสั่นกลัวเพราะนึกถึงเรื่องในอดีต ผมรีบเข้าไปกอดปลอบอีกฝ่ายที่กำลังสะอื้นแล้วร้องไห้ออกมา "ฮึก ฮือออ ผม ผม ไม่ อือออ"ผมใช้มือลูบหลังของกาฟิวด้วยความอ่อนโยน แล้วพูดปลอบอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่อง "ไม่เป็นไรแล้ว ไม่ต้องร้องนะ ชู่ว ๆ ไม่เป็นไรแล้ว ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วนะ"ขอบคุณครับ ขอบคุณฮะ อ่านแล้วชอบมาก ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ{:5_137:} เยี่ยมครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ โห สู้ ๆ นะกาฟิว ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณนะครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณครับ สนุกมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ.
หน้า:
[1]
2