รักนะครับ...พ่ออีกคน เล่ม2 : บทที่2 (สับสนจัง)
หลังจากแยกกับคุณพ่อ ใจผมก็ว้าวุ่นใหญ่เลย ผมอดจินตนาการไม่ได้ว่าพ่อจะไปไหน ไปกับผู้ชายคนนั้นใช่ป่าว ไปทำอะไร จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง ผมนึกภาพในหัวขึ้นได้เป็นฉาก ๆ ที่ผมบอกว่าอยากเห็นพ่อมีความสุขน่ะ ผมพูดจริงนะ !! แต่สิ่งที่ตัวผมในเวลานั้นไม่เข้าใจและเป็นความสงสัยที่รบกวนจิตใจผมที่สุดเลยก็คือ ทำไมพ่อไม่พาผมไปด้วย ? ผมไม่เกะกะหรอกหน่าาา พ่อจะบอกความจริงไปก็ได้ว่าเราเป็นลุง-หลาน เป็นคนรักที่ชอบพอกับพ่อแท้ๆของผมซึ่งจากไปแล้ว มุกนี้พ่อใช้บ่อยจะตาย ทำไมคราวนี้ไม่ใช่ว้าาา ???!!!ผมจำใจกลับไปนอนบ้านคุณแม่อยู่หนึ่งคืน เช้าวันถัดมาก็ร้อนใจอยากรีบออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ จนอ้างกับแม่ไปว่ามีการบ้านต้องกลับมาทำ พ่อเลี้ยงเห็นท่าทางร้อนรนของผมก็เลยอาสามาส่ง ดีเหมือนกันไม่ต้องเปลืองค่าแท็กซี่ ผมยอมรับข้อเสนอ แต่ก็ขอให้พ่อเลี้ยงจอดห่างออกมาจากหน้าบ้านคุณพ่อ ผมอ้างว่าเขาจะได้วนรถกลับออกไปสะดวก แต่ความจริงคือผมอยากเข้าไปเงียบๆแล้วจับให้ได้คาหนังคาเขา ม.. หมายถึง เห็นกับตาว่าคุณพ่อมีความสุขจริงๆ ผมค่อยๆไขกุญแจบ้านทีละอันอย่างเบามือ กระทั่งเข้ามาข้างในตัวบ้าน อ้าว ? พ่อไม่อยู่แฮะ !! ผมสังเกตุที่ชั้นวางรองเท้า และเมื่อสำรวจดูรอบๆก็ไม่พบร่องรอยว่ามีคนอยู่ตั้งแต่เมื่อคืน นั่นสินะ ถ้าเขาจะไปสนุกสนาน ก็ไม่จำเป็นว่าต้องเป็นที่บ้านนี่นาา เพิ่งคิดได้ตอนนั้นผมก็เซ็งฉิบหายเลยครับ เมื่อคืนเอาแต่คิดมากจนแทบไม่ได้หลับ พอล้มตัวลงนอนบนโซฟาภาพมันก็วาปไปเลย
ผมตื่นขึ้นมาอีกทีตอนสิบ .. เกือบๆสิบเอ็ดโมง พ่อกลับเข้ามาถึงบ้านแล้ว มีเสียงเพลงลอยตามลมมาจากห้องทำงาน ผมลุกเดินเข้าไปหา ท่าทางเขาอารมณ์ดีมาก เงยมองแล้วยิ้มทักทาย ผมรีบถามว่าพ่อหายไปไหนมา ผมคิดว่ารู้จักเขาดีนะ เขาคงจะยิ้มหื่นๆละเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืน แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น พ่อทำหน้าเรียบๆตอบว่าออกไปรับผมที่บ้านคุณแม่มานั่นแหละ แต่กลับพบว่าผมออกมาแล้ว เราคงสวนทางกัน เขาค่อยๆอธิบาย อื่มมม แต่ที่ผมถาม ผมถามถึงเมื่อคืนน !! แต่ในเมื่อพ่อจงใจไม่บอก ผมก็ไม่กล้าถามต่อแล้ว
วันนั้นทั้งวัน อาการคุณพ่อค่อนข้างแปลกเลย ทั้งๆที่อารมณ์ดี แต่กลับไม่เงี่ยนเลย กอดผม หอมแก้มผม เป็นปกติ แต่มือลูบมาไม่ถึงควยผมเลย โอยยย หงุดหงิดเว้ยย !!
....
คุ้นๆว่าหลังจากเหตุการณ์นั้นมันก็เป็นช่วงเดือนสุดท้ายของ ม.2 ซึ่งหมายความว่าต้องค้างอยู่ที่หอเพื่ออ่านหนังสือสอบไม่เว้นเสาร์อาทิตย์ แต่นั่นมันสำหรับคนอื่น สำหรับผมแล้วนี่คือเวลาเสริฟบุพเฟ่เด็กชายแบบไม่จำกัดเวลาให้ครูหอบ้ากามนามว่า "พี่เฉด" แกใช้อำนาจครูคุมหอเรียกเด็กที่ต้องกวดขันเป็นพิเศษให้เข้าไปอ่านหนังสือในห้องพักส่วนตัว แน่นอนหล่ะว่าไม่ใช่เพื่ออ่านหนังสือหรอก
ปกติเวลาอยู่หอผมจะโฟกัสที่ความเสียว ความสนุกสนานได้ แต่ทว่าตอนนั้นมันมีสองสามเรื่องเข้ามากวนใจ เรื่องแรกก็คงเป็นเรื่องคุณพ่อ ผมไม่ได้กลับบ้านเลยพ่อจะแอบไปทำอะไรบ้างนะ นี่ก็ไม่โทรมาหาผมบ้างเลย ? สงสัยจะมีความสุขกับคนอื่นอยู่แน่ๆ ผมหยุดคิดเรื่องพวกนี้ไม่ได้เลยจริงๆครับ ไม่รู้เลยว่ารู้สึกหวงพ่อขึ้นมาตั้งแต่ตอนไหน มันก่อตัวสูงขึ้นในใจ แล้วก็แปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์วูบวาบอันร้อนแรง ผมตัดสินใจขอพี่เฉดโทรหาพ่อสักหน่อย รู้ทั้งรู้ว่าใช้มือถือในเวลาแบบนี้ไม่ได้ ถ้าเอ่ยปากขอแกคงใช้เป็นข้ออ้างเล่นงานอะไรผมอีกแน่ๆ แต่ผมก็ยิ่งปรารถนาให้มันเป็นแบบนั้นเลย ละตอนคุยกับพ่อนะ ผมก็พูดด้วยน้ำเสียงออดๆอ้อนๆว่า "คิดถึงพ่อมากเลยน๊าาา เนี้ยย ผมยอมโดนพี่เฉดบี้ควยเลยนะถึงจะใช้โทรศัพท์โทรมาได้" ผมยั่วเต็มที่ แต่พ่อกลับทำเพียงแค่ขำอย่างเอ็นดู ไม่ทงไม่ถามด้วยน้ำเสียงหื่นๆแบบแต่ก่อนเลย เช่นว่า 'จริงอ๋อออ แล้วตอนนี้โดนขยี้อยู่รึเปล่า' 'โดนแรงไหม' 'เด็กดีนะ' ผมอุตส่าห์คิดคำตอบเสียวๆเอาไว้เพียบแต่ไม่ได้ใช้เลย
เรื่องกวนใจผมอย่างที่สองก็คือไอธร เพื่อนสนิทที่เป็นที่พักพิงใจของผม จู่ๆมันก็งอน บอกว่าผมให้เวลาพี่เฉดมากไปแล้วนะ มันบอกว่าผมยอมพี่เฉดเยอะเกินไปแล้ว ... แล้วคือ ผมแคร์ความรู้สึกมันไง แต่ก็ยังอยากสนุกอีกเรื่อยๆ เลยต้องปลอบใจมันไปวันๆ หยอกล้อให้มันยิ้ม ทำให้มันรู้สึกดีขึ้นเป็นพักๆ ก่อนจะหายเข้าไปในห้องพี่เฉดอีกครั้ง แต่ยิ่งทำ ผมก็ยิ่งรู้สึกไม่ดีกับตัวเอง เพราะมันเหมือนเป็นการหลอกลวงไอธร
เรื่องที่สาม ก็คงเป็นพี่เฉด เขาดูพึงพอใจกับหุ่นของผมที่เติบโตขึ้นพ้นความเป็นเด็กจนได้ขนาด เรื่องนี้ผมพอจะเข้าใจได้นะ ผมเองก็ดีใจที่เขาชอบ พ่อเองก็ชอบ พักหลังมานี่เล่นควยผมบ่อยจัดเลย แต่ที่ผมรู้สึกแปลกไป คือ พี่เฉดแกเริ่มทำอะไรๆที่เหมือนว่า..รักผม และมันไม่ใช่รักแบบใสๆนะ เป็นรักแบบเหี้ยๆเลย แกดูดปากผมนานขึ้น พูดออดอ้อนด้วยเสียงสอง บอกว่าอยากให้ผมเป็นของแก และอยากพาผมไปโดนอีกหลายๆควย ? ที่มันกวนใจ เพราะผมเพิ่งมานึกได้ว่าคุณพ่อก็พูดมาตลอดว่าผมเป็นของของเขา และสิ่งที่พี่เฉดทำด้วยอารมณ์ที่ลึกซึ้งขึ้น ผมก็ทำกับพ่อมาตั้งนานแล้ว แบบนี้ แปลว่าพ่อรักผมยังไงกันแน่ว่ะ ?? ผมไม่รู้หรอกนะว่าพร้อมเป็นเมียของพ่อไหม แต่...ดูเหมือนว่าตอนนี้พ่อจะมีคนรักใหม่อยู่ไง เอ้า แบบนี้แปลว่ายังไง นี่ผมควรอยู่ตรงไหนกัน ????
มันสับสนอะ ผมไม่รู้เลยว่ากำลังรักคุณพ่อแบบไหน แต่ผมรู้นะว่าผมรักไอธรยังไง แต่ผมยังให้มันเป็นที่หนึ่งไม่ได้อะ ส่วนพี่เฉด...ผมไม่เคยรักเขาแบบนั้นนะ แต่รู้สึกดีด้วยมากๆจนยอมทุกอย่างแบบที่เป็นอยู่นี่แหละ แล้ววันนี้เขามาทำท่าว่ารักผม ถ้าผมยอมต่อไปจะกลายเป็นว่าผมให้โอกาสเขาไหม แต่ผมก็ยอมให้แบบนี้เป็นปกติอยู่แล้วไง ???
ขอบคุณมากครับ ขอบคุณ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณขอรับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณคับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอตอนต่อไปครับ ขอบคุณนะครับ
ขอบคุณมากครับ พ่ออีกคน ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ รอติด ตาม นะมาเร็ว ๆ นะ สับสนจริงๆด้วยครับ…อ่านไปงงไป อิอิ :)